92001E0006

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ E-0006/01

υποβολή: Kathleen Van Brempt (PSE) προς την Επιτροπή

(17 Ιανουαρίου 2001)

Θέμα: Απορρίψεις κηροζίνης στη θάλασσα

Στους κύκλους των αλιέων είναι γνωστό ότι τα αεροσκάφη απορρίπτουν συχνά κηροζίνη στη Βόρεια Θάλασσα. Πρόκειται συχνά για (δεκάδες) χιλιάδες λίτρα κηροζίνης. Τα τελευταία χρόνια έχει ήδη επιτευχθεί μεγάλη πρόοδος χάρη στην απαγόρευση της απόρριψης από τα πλοία, της αποτέφρωσης στη θάλασσα, κλπ mldr, αλλά δεν ασχολείται κανείς με τις απορρίψεις κηροζίνης από τα αεροσκάφη.

Είναι άραγε γνωστό τι διαστάσεις έχει λάβει το εν λόγω πρόβλημα για το οικοσύστημα της Βόρειας Θάλασσας και της Μεσογείου; Είναι δυνατόν να ληφθούν μέτρα με σκοπό να περιορισθούν, να απαγορευθούν ή να επιτραπούν μόνο σε περιπτώσεις εσχάτης ανάγκης οι απορρίψεις αυτές; Εάν είναι εφικτή η λήψη παρομοίων μέτρων, για ποιο λόγο δεν έχουν εφαρμοσθεί ακόμα;

Απάντηση της κας de Palacio εξ ονόματος της Επιτροπής

(19 Μαρτίου 2001)

Η απόρριψη καυσίμων από τα αεροσκάφη κατά τη διάρκεια της πτήσης είναι μια διαδικασία που χρησιμοποιείται σε πτήσεις μεγάλων αποστάσεων για να μειωθεί το βάρος τους κάτω από το μέγιστο βάρος ασφαλείας κατά την απογείωση σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης. Αυτό συμβαίνει μόνον όταν αναπρογραμματίζεται η πτήση σε περίπτωση τεχνικών προβλημάτων ή σοβαρής ασθένειας κάποιου επιβάτη. Η διαδικασία απορρέει απόποχρέωση που επιβάλλουν τα διεθνή πρότυπα των Κοινών Αεροπορικών Απαιτήσεων/Επιχειρήσεων (JAR-OPS), η οποία προβλέπει ότι ο αερομεταφορέαςποχρεούται να εξασφαλίσει ότι δενπάρχειπέρβαση της μέγιστης αποδεκτής μάζας προσγείωσης. Στο πλαίσιο αυτό, η απόρριψη καυσίμων επιτρέπεται ρητά εφόσον η διαδικασία είναι ασφαλής.

Συνήθως σε αυτές τις περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης παραχωρείται στο αροσκάφος ειδικό τμήμα του εναερίου χώρου, επάνω από ακατοίκητες περιοχές εάν είναι δυνατόν. Δεδομένων του ύψους και της ταχύτητας του αεροσκάφους τη στιγμή της απόρριψης, καθώς και της δίνης που προκαλεί το αεροσκάφος η οποία μετατρέπει την κηροζίνη σε λεπτό σύννεφο, φθάνει τελικά στο έδαφος ένα πολύ μικρό ποσοστό από το συνολικό όγκο της κηροζίνης. Η Επιτροπή δεν γνωρίζει εάνπάρχουν ειδικές μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων στο δεδομένο θέμα, σύμφωνα όμως με τις πληροφορίες που διαθέτει το επίπεδο συγκέντρωσης ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο εδάφους ή θάλασσας είναι πολύ χαμηλό για να βλάψει τα οικοσυστήματα.

Επειδή η απόρριψη κηροζίνης χρησιμοποείται μόνον σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης όταν απειλούνται ζωές και δεδομένης της ασήμαντης επίπτωσής της στα οικοσυστήματα, η απαγόρευση της απόρριψης κηροζίνης δεν φαίνεται ρεαλιστική επιλογή.

Επίσης, καθόσον η απόρριψη κηροζίνης αποτελεί σημαντική οικονομική απώλεια για τον αερομεταφορέα, θεωρείται ως δεδομένο ότι χρησιμοποιείται ως τελευταία λύση και μόνον.