91999E0491

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ E-0491/99

υποβολή: Joaquín Sisó Cruellas (PPE) προς την Επιτροπή

(5 Μαρτίου 1999)

Θέμα: Πρόληψη κατά την εργασία

Όλοι γνωρίζουν τη σημασία της εφαρμογής των αρχών της πρόληψης για τη βελτίωση της υγείας και της ασφάλειας στην εργασία, πράγμα που προβλέπει και η Επιτροπή στο Τέταρτο Πρόγραμμα για την Ασφάλεια, την υγιεινή και την υγεία στην εργασία.

Λαμβάνοντας υπόψη ότι, σε πολλές περιπτώσεις, έρχεται φθηνότερα στην επιχείρηση να πληρώνει ένα πρόστιμο παρά να λαμβάνει τα μέτρα πρόληψης, παραβιάζοντας έτσι το πνεύμα του νόμου, πώς σκοπεύει η Επιτροπή να αντιμετωπίσει αυτήν την πραγματικότητα;

Ε.0491/99EL Απάντηση του κ. Flynn εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(31 Μαρτίου 1999)

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή συμμερίζεται την άποψη του αξιότιμου βουλευτή, ο οποίος αποδίδει ιδιαίτερη σημασία στην αποτελεσματική εφαρμογή σε όλα τα κράτη μέλη των διατάξεων της κοινοτικής νομοθεσίας στον τομέα της υγείας και της ασφάλειας στην εργασία.

Σύμφωνα με το άρθρο 4 της οδηγίας - πλαισίου 89/391/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 12 Ιουνίου 1989 σχετικά με την εφαρμογή μέτρων για την προώθηση της βελτίωσης της ασφάλειας και της υγείας των εργαζομένων κατά την εργασία(1), τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ιδίως επαρκή έλεγχο και εποπτεία των εθνικών διατάξεων που μεταφέρουν την οδηγία.

Συναφώς, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εφιστά την προσοχή του αξιότιμου βουλευτή σε πάγια νομολογία του Δικαστηρίου, σύμφωνα με την οποία τα κράτη μέλη έχουν την υποχρέωση στο πλαίσιο της ελευθερίας που τούς παρέχεται από το άρθρο 189, τρίτο εδάφιο, της συνθήκης ΕΚ, να επιλέγουν τον τύπο και τα μέσα που είναι τα πλέον πρόσφορα για την εξασφάλιση της πρακτικής αποτελεσματικότητας των οδηγιών. Οσάκις κοινοτική οδηγία δεν προβλέπει ειδική κύρωση σε περίπτωση παραβάσεως των διατάξεών της ή παραπέμπει, ως προς το σημείο αυτό, στις εθνικές νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις, το άρθρο 5 της συνθήκης ΕΚ επιβάλλει στα κράτη μέλη να λάβουν κάθε πρόσφορο μέτρο που θα εγγυάται την εφαρμογή και την πρακτική αποτελεσματικότητα του κοινοτικού δικαίου. Προς τούτο, μολονότι διατηρούν διακριτική ευχέρεια ως προς την επιλογή των κυρώσεων, τα κράτη μέλη πρέπει να μεριμνούν ώστε να προβλέπονται κυρώσεις για τις παραβάσεις της κοινοτικής ρυθμίσεως υπό ουσιαστικές και διαδικαστικές προϋποθέσεις ανάλογες προς τις ισχύουσες για τις παρεμφερούς φύσεως και σημασίας παραβάσεις του εθνικού δικαίου, προκειμένου η κύρωση να είναι, εν πάση περιπτώσει, αποτελεσματική, ανάλογη προς τη βαρύτητα της παραβάσεως και να έχει αποτρεπτικό χαρακτήρα(2).

Εναπόκειται πλέον στις εθνικές αρχές να βρουν την ακριβή ισορροπία μεταξύ της χρηματικής κύρωσης που προβλέπεται από την εθνική κανονιστική ρύθμιση και του στόχου της πρόληψης των επαγγελματικών κινδύνων.

(1) ΕΕ L 189 της 29.6.1989.

(2) Απόφαση του Δικαστηρίου της 12ης Σεπτεμβρίου 1996, Ποινικές δίκες κατά Sando Gallotti, κ.α., συνεκδικαθείσες υποθέσεις C-58/95, C-75/95, C-112/95, C-119/95, C-123/95, C-135/95, C-140/95, C-154/95 και C-157/95, Συλλογή της νομολογίας σελίδα Ι-4345 σημείο 14.