91999E0067

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ E-0067/99

υποβολή: Esko Seppänen (GUE/NGL) προς την Επιτροπή

(27 Ιανουαρίου 1999)

Θέμα: Οδηγία της ΕΕ για τα ωράρια εργασίας

Σύμφωνα με άποψη που έχει διατυπωθεί στη Φινλανδία, η ΕΕ έχει εκπονήσει οδηγία σχετικά με τα ωράρια εργασίας βάσει της οποίας οι οδηγοί των οχημάτων άμεσης επέμβασης επιτρέπεται να εργάζονται συνεχώς επί 10 και πλέον ώρες. Δεδομένου ότι είναι φανερό ότι οι οδηγοί των εν λόγω οχημάτων δεν υπάγονται ως προς τα ωράρια εργασίας τους στις διατάξεις σχετικά με την προστασία της υγείας και την ασφάλεια των εργαζομένων στους χώρους εργασίας, ερωτώ την Επιτροπή εάν προτίθεται να εκπονήσει διατάξεις για την προστασία και της ομάδας αυτής εργαζομένων από τις δυσάρεστες συνέπειες μιας υπερβολικά κοπιώδους και αδιάκοπης απασχόλησης;

Απάντηση του κ. Kinnock εξ ονόματος της Επιτροπής

(9 Απριλίου 1999)

Η οδηγία 93/104/ΕΚ του Συμβουλίου, της 23ης Ιουνίου 1996(1), ορίζει τις στοιχειώδεις προδιαγραφές ασφάλειας και υγείας όσον αφορά την οργάνωση του χρόνου εργασίας. Η οδηγία αυτή έχει εφαρμογή στους εργαζόμενους που χρησιμοποιούν οχήματα αντιμετώπισης καταστάσεων έκτακτης ανάγκης, όπως πυροσβεστικά οχήματα και ασθενοφόρα, εφόσον τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των δραστηριοτήτων που ασκούν δεν έρχονται αναπόφευκτα σε αντίθεση με τις νομοθετικές διατάξεις. Το άρθρο 6 της οδηγίας ορίζει ρητά ότι ο χρόνος εργασίας δεν πρέπει να υπερβαίνει, ανά επταήμερο, τις 48 ώρες κατά μέσον όρο, συμπεριλαμβανομένων των υπερωριών. Το άρθρο 3 προβλέπει περίοδο ανάπαυσης, ανά εικοσιτετράωρο, ελάχιστης διάρκειας 11 συναπτών ωρών. Είναι επομένως δυνατόν βάσει της οδηγίας, το ωράριο εργασίας να υπερβαίνει τις 10 ώρες ημερησίως, υπό τον όρο ότι ο μέσος εβδομαδιαίος χρόνος εργασίας δεν υπερβαίνει συνολικά τις 48 ώρες. Το άρθρο 4 της οδηγίας ορίζει ότι κάθε εργαζόμενος δικαιούται χρόνο διαλείμματος, όταν ο χρόνος ημερήσιας εργασίας υπερβαίνει τις έξι ώρες.

Πρόσθετη ευελιξία απορρέει από το άρθρο 17 παράγραφος 2.1 στοιχείο γ) (iii), που επιτρέπει παρεκκλίσεις των ανωτέρω ελάχιστων προτύπων, προκειμένου για τις υπηρεσίες πρώτων βοηθειών, πυρόσβεσης και πολιτικής άμυνας, μέσω της εθνικής νομοθεσίας, συλλογικών συμβάσεων ή συμφωνιών μεταξύ εργοδοτών και εργαζόμενων, υπό τον όρο ότι χορηγούνται στους οικείους εργαζόμενους ισοδύναμες περίοδοι αντισταθμιστικής ανάπαυσης. Η οδηγία παρέχει συνεπώς ευελιξία, βασιζόμενη όμως σε θεσμοθετημένο πλαίσιο κοινωνικής προστασίας.

(1) ΕΕ L 307 της 13.12.1993.