1)

Μπορεί μια απόφαση του Δικαστηρίου να θεωρηθεί ότι ισοδυναμεί με άμεσα δεσμευτική διάταξη του δικαίου της Ένωσης κατά το άρθρο 105, παράγραφος 4, της οδηγίας 2018/1972/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (1) για τη θέσπιση του Ευρωπαϊκού Κώδικα Ηλεκτρονικών Επικοινωνιών (στο εξής: Κώδικας), ή πρέπει να θεωρηθεί ότι πρόκειται για ερμηνεία του δικαίου η οποία δεν συνιστά τροποποίηση της προγενέστερης νομοθεσίας υπό το πρίσμα του άρθρου 105, παράγραφος 4, του Κώδικα;

2)

Μπορεί να θεωρηθεί ότι οι κατευθυντήριες γραμμές του Body of European Regulators for Electronic Communications (Φορέα Ευρωπαϊκών Ρυθμιστικών Αρχών για τις Ηλεκτρονικές Επικοινωνίες· στο εξής: BEREC), BoR (16) 127, της 30ής Αυγούστου 2016 (στο εξής: κατευθυντήριες γραμμές του BEREC του 2016), οι οποίες αντικαταστάθηκαν, όσον αφορά την υπό κρίση διαφορά, από τις κατευθυντήριες γραμμές του BEREC, BoR (22) 81, της 9ης Ιουνίου 2022 (στο εξής: κατευθυντήριες γραμμές του BEREC του 2022), –υπό το πρίσμα, ιδίως, του άρθρου 10, παράγραφος 2, του Κώδικα και του άρθρου 4, παράγραφος 4, του κανονισμού (ΕΕ) 2018/1971 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Δεκεμβρίου 2018 (στο εξής: κανονισμός για τον BEREC)– αποτελούν μέρος του ενωσιακού δικαίου ή άμεσα δεσμευτικές διατάξεις του εν λόγω δικαίου και ότι, ως εκ τούτου, συνιστούν τροποποίηση της νομοθεσίας η οποία δικαιολογεί την εφαρμογή της εξαίρεσης που προβλέπεται στο άρθρο 105, παράγραφος 4, του Κώδικα, ή πρόκειται απλώς για ερμηνεία του δικαίου –ιδίως κατά την εφαρμογή απόφασης του Δικαστηρίου– η οποία δεν συνιστά τροποποίηση της προγενέστερης νομοθεσίας υπό το πρίσμα του άρθρου 105, παράγραφος 4, του Κώδικα;

3)

Εάν η εφαρμογή της εξαίρεσης που προβλέπεται στο άρθρο 105, παράγραφος 4, του Κώδικα δεν δικαιολογείται ούτε από απόφαση του Δικαστηρίου ούτε από τις κατευθυντήριες γραμμές του BEREC του 2022, μπορεί να θεωρηθεί ότι συνιστά άμεσα δεσμευτική διάταξη του εθνικού δικαίου, κατά το άρθρο 105, παράγραφος 4, του Κώδικα, η απόφαση εθνικής ρυθμιστικής αρχής η οποία εφαρμόζει, έναντι παρόχου υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών, νομολογιακό κριτήριο το οποίο έχει τροποποιηθεί και το οποίο αφορά το άρθρο 3, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΕ) 2015/2120 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (2) για την τροποποίηση της οδηγίας 2002/22/ΕΚ για την καθολική υπηρεσία και τα δικαιώματα των χρηστών όσον αφορά δίκτυα και υπηρεσίες ηλεκτρονικών επικοινωνιών και του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 531/2012 για την περιαγωγή σε δημόσια δίκτυα κινητών επικοινωνιών εντός της Ένωσης (στο εξής: κανονισμός 2015/2120), βασίζεται δε στις κατευθυντήριες γραμμές του BEREC του 2022, όπως τροποποιήθηκαν με απόφαση του Δικαστηρίου, με την επισήμανση ότι η διάταξη του κανονισμού 2015/2120 παραμένει η ίδια και δεν έχει μεταβληθεί κατά το χρονικό διάστημα το οποίο αφορά η διαφορά;