This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62023TN0419
Case T-419/23: Action brought on 19 July 2023 — Kiene and Others v Parliament and Council
Υπόθεση T-419/23: Προσφυγή της 19ης Ιουλίου 2023 — Kiene κ.λπ. κατά Κοινοβουλίου και Συμβουλίου
Υπόθεση T-419/23: Προσφυγή της 19ης Ιουλίου 2023 — Kiene κ.λπ. κατά Κοινοβουλίου και Συμβουλίου
ΕΕ C 321 της 11.9.2023, p. 60–61
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, GA, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
|
11.9.2023 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 321/60 |
Προσφυγή της 19ης Ιουλίου 2023 — Kiene κ.λπ. κατά Κοινοβουλίου και Συμβουλίου
(Υπόθεση T-419/23)
(2023/C 321/67)
Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική
Διάδικοι
Προσφεύγοντες: Lorenz Kiene (Hoya, Γερμανία), Classic Tankstellen GmbH & Co. KG (Hoya), eFuel GmbH (Hoya), eFuel Projektentwicklung GmbH (Hoya) (εκπρόσωποι: A. Dlouhy, E. Macher και M. Soppe, δικηγόροι)
Καθών: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Αιτήματα
Οι προσφεύγοντες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:
|
— |
να ακυρώσει το άρθρο 1, παράγραφος 1, στοιχεία α' έως δ', του κανονισμού (ΕΕ) 2023/851, και |
|
— |
να καταδικάσει τα καθών στα δικαστικά έξοδα. |
Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα
Στο ιστορικό της προσφυγής αναφέρεται ότι οι προσφεύγοντες, οι οποίοι δραστηριοποιούνται επιχειρηματικά στον τομέα της ανάπτυξης, της παραγωγής και της διανομής συνθετικών καυσίμων μηδενικών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα (CO2) για οδικές μεταφορές, ισχυρίζονται ότι οι προσβαλλόμενες διατάξεις, οι οποίες ενισχύουν τις τιμές εκπομπών CO2 για τους στόλους νέων οχημάτων των κατασκευαστών επιβατικών αυτοκινήτων και ελαφρών επαγγελματικών οχημάτων στην ΕΕ έως το έτος 2035, έχουν βασιστεί σε μέτρηση των εκπομπών CO2 αποκλειστικώς και μόνον από τον αγωγό εξαγωγής του οχήματος σε λειτουργία. Συνεπώς, δεν λαμβάνεται υπόψη, και μάλιστα αναιτιολόγητα, το σύνολο των εκπομπών που προκύπτουν κατά την κατασκευή, τη διανομή, τη χρήση και την απόρριψη, ως αποβλήτου, οποιουδήποτε προϊόντος πέραν της κατάστασης λειτουργίας του οχήματος. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, αφενός, δεν συνυπολογίζονται τα ενίοτε υψηλά επίπεδα εκπομπών που συνεπάγεται ιδίως η κατασκευή ηλεκτρικών αυτοκινήτων με μπαταρία, και, αφετέρου, παραβλέπεται το γεγονός ότι, κατά την παραγωγή καυσίμων μηδενικών εκπομπών CO2, χρησιμοποιείται CO2 προερχόμενο από την ατμόσφαιρα ή από αναπόφευκτα αέρια απόβλητα τα οποία σε διαφορετική περίπτωση θα κατέληγαν στην ατμόσφαιρα, καθώς και ότι η καύση απλώς ελευθερώνει εκ νέου αυτό το CO2 το οποίο είχε δεσμευθεί κατά την παραγωγή.
Προς στήριξη της προσφυγής τους, οι προσφεύγοντες προβάλλουν επτά λόγους ακυρώσεως.
|
1. |
Πρώτος λόγος ακυρώσεως: προσβολή του θεμελιώδους δικαιώματος των προσφευγόντων στην επιχειρηματική ελευθερία [άρθρο 16 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (1) (στο εξής: Χάρτης)] |
|
2. |
Δεύτερος λόγος ακυρώσεως: προσβολή του θεμελιώδους δικαιώματος των προσφευγόντων στην ιδιοκτησία (άρθρο 17 του Χάρτη) λόγω της de facto απαξίωσης των επενδύσεων που είχαν ήδη πραγματοποιήσει. |
|
3. |
Τρίτος λόγος ακυρώσεως: προσβολή του θεμελιώδους δικαιώματος των προσφευγόντων στην ισότητα ενώπιον του νόμου (άρθρο 20 του Χάρτη), στον βαθμό που, κατά την άποψη των προσφευγόντων, τα καύσιμα μηδενικών εκπομπών CO2 τυγχάνουν, άνευ αντικειμενικού λόγου, (i) διαφορετικής μεταχείρισης σε σχέση με την ηλεκτρική επαναφόρτιση για ηλεκτρικά αυτοκίνητα με μπαταρία και (ii) της ίδιας μεταχείρισης με τα ορυκτά καύσιμα. |
|
4. |
Τέταρτος λόγος ακυρώσεως: προσβολή έναντι της προστασίας του περιβάλλοντος κατά την έννοια του άρθρου 37 του Χάρτη, διότι δεν λαμβάνονται υπόψη οι συνολικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις καθ’ όλη τη διάρκεια του κύκλου ζωής των οχημάτων και η έλλειψη ανοίγματος σε νέες τεχνολογίες θα επιτείνει τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις. |
|
5. |
Πέμπτος λόγος ακυρώσεως: παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας που κατοχυρώνεται στο άρθρο 5, παράγραφος 4, ΣΕΕ, διότι οι προσβαλλόμενες διατάξεις δεν είναι κατάλληλες, αναγκαίες και αναλογικές προς επίτευξη του στόχου της μείωσης των εκπομπών CO2, τον οποίο επιδιώκει η Ένωση. |
|
6. |
Έκτος λόγος ακυρώσεως: παραβίαση των επιταγών της περιβαλλοντικής πολιτικής της Ένωσης κατά το άρθρο 191 ΣΛΕΕ, διότι οι συνολικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις δεν λαμβάνονται υπόψη καθ’ όλη τη διάρκεια του κύκλου ζωής των οχημάτων χωρίς να προβάλλεται σχετική αιτιολογία και, επιπλέον, δεν αντιμετωπίζονται στην πηγή τους και όπως θα επέβαλλε η αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει», αλλά καταλήγουν εν τέλει να μετατίθενται εκτός ΕΕ. |
|
7. |
Έβδομος λόγος ακυρώσεως: παράβαση της υποχρέωσης αιτιολόγησης που προβλέπεται στο άρθρο 296, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ, διότι η κανονιστική προσέγγιση η οποία ακολουθείται με τις προσβαλλόμενες διατάξεις δεν αιτιολογήθηκε από τον νομοθέτη, παρότι αποκλίνει από άλλες ενωσιακές ρυθμίσεις. |