—

Η απόφαση του διοικητικού συμβουλίου προβλέπει ότι «η αναφορά, στη σχετική προκήρυξη κενής θέσης, σε απονομή “διπλώματος” νοείται ως απονομή “τίτλου σπουδών που πιστοποιεί την ολοκλήρωση του επιπέδου σπουδών”, δεδομένου ότι η ολοκλήρωση του απαιτούμενου επιπέδου σπουδών από τους υποψηφίους πιστοποιείται από τα διπλώματα που κατέχουν»·

—

Ο Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως, ο οποίος υπερισχύει των αποφάσεων του διοικητικού συμβουλίου, δεν ορίζει αυστηρά ως «τίτλο σπουδών» το δίπλωμα, αλλά απλώς προβλέπει, στο άρθρο 28, στοιχείο δ', ότι υπάλληλος μπορεί να διορισθεί κανείς μόνον αν:

—

«με την επιφύλαξη των διατάξεων του άρθρου 29 παράγραφος 2, […] έχει επιτύχει σε διαγωνισμό βάσει τίτλων, κατόπιν εξετάσεων ή βάσει τίτλων και εξετάσεων, υπό τις προϋποθέσεις που προβλέπονται στο παράρτημα ΙΙΙ»·

—

Ο όρος «τίτλος σπουδών» θεωρείται ότι σημαίνει απαραιτήτως δίπλωμα, ενώ αν η πρόθεση ήταν να σημαίνει κάτι τέτοιο, τούτο θα είχε διευκρινιστεί. Πράγματι, τόσο από τον Κανονισμό Υπηρεσιακής Καταστάσεως όσο και από το Ευρωπαϊκό Γλωσσάριο για την Εκπαίδευση (το οποίο επικαλείται το διοικητικό συμβούλιο με την απόφασή του) φαίνεται να προκύπτει ότι μεταξύ των δύο υφίσταται διαφορά. Συναφώς, η απόκτηση τίτλου σπουδών είναι δυνατή με τη βαθμολογία και μόνον των εξετάσεων που πιστοποιούν ένα συγκεκριμένο επίπεδο ακαδημαϊκής επίδοσης.

—

Το Παράρτημα Διπλώματος Europass, που εκδόθηκε από το Πανεπιστήμιο της Μάλτας το 2016, αναφέρει σαφώς ότι το αναγκαίο ισοδύναμο επίπεδο αποκτήθηκε το 2013·

—

Το εν λόγω έγγραφο εκπονήθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το Συμβούλιο της Ευρώπης και την UNESCO/CEPES. Όπως αναφέρεται στο ίδιο το έγγραφο, σκοπός του είναι να παρέχει επαρκή ανεξάρτητα δεδομένα προς βελτίωση της διεθνούς «διαφάνειας» και της δίκαιης ακαδημαϊκής και επαγγελματικής αναγνώρισης των τίτλων σπουδών. Επομένως, δεν υπάρχει νόμιμος λόγος για τη μη αναγνώριση του απαιτούμενου ισοδύναμου επιπέδου, το οποίο, όπως αποδεικνύει το Επίσημο Παράρτημα Διπλώματος, αποκτήθηκε το 2013. Η άποψη ότι οι τίτλοι σπουδών πιστοποιούνται υποχρεωτικώς από διπλώματα, αποκλείοντας επίσημα έγγραφα τεκμηρίωσης που αναπτύσσει, μεταξύ άλλων, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, είναι αδικαιολόγητη, διότι άλλως το Παράρτημα Διπλώματος Europass δεν θα είχε νόημα.

—

Υποψήφιοι οι οποίοι μετά από δύο ή περισσότερα έτη εγκαταλείπουν τις σπουδές απόκτησης πτυχίου θεωρείται ότι θα μπορούσαν να λάβουν δίπλωμα το οποίο θα αντιστοιχούσε στο σχετικό με την εκπαίδευση στοιχείο που απαιτεί η προκήρυξη της θέσης εργασίας·

—

Ως εκ τούτου, ο προσφεύγων-ενάγων θεωρεί ότι το ίδιο χρονικό διάστημα των δύο ετών ανταποκρίνεται εξίσου στον σκοπό. Άλλως, θα αανέκυπτε η προφανώς συνεπαγόμενη διάκριση κατάσταση κατά την οποία οι υποψήφιοι ενδέχεται να έχουν περισσότερα εκπαιδευτικά προσόντα από εκείνα που απαιτούνται για τη θέση, αλλά να μη θεωρούνται επιλέξιμοι μόνο και μόνο επειδή το τελικό δίπλωμα εκδόθηκε μετά το έτος κατά το οποίο αποκτήθηκε το απαιτούμενο επίπεδο, ακόμη και αν έχουν στην κατοχή τους επίσημη βεβαίωση από πανεπιστήμιο κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως μέρος ενός τέτοιου διπλώματος, χορηγηθείσα προς τον σκοπό αυτό. Επομένως, η ανάκληση μιας προσφοράς εργασίας για τον λόγο και μόνον ότι το δίπλωμα εκδόθηκε μεταγενέστερα και καλύπτει άλλο επίπεδο συνεπάγεται διάκριση και είναι δυσανάλογη, λόγω μιας αδικαιολόγητα απλουστευτικής και άκαμπτης ερμηνείας.