Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62023CN0040

    Υπόθεση C-40/23 P: Αναίρεση που άσκησε στις 26 Ιανουαρίου 2023 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έβδομο πενταμελές τμήμα) στις 16 Νοεμβρίου 2022 στην υπόθεση T-469/20, Κάτω Χώρες κατά Επιτροπής

    ΕΕ C 173 της 15.5.2023, p. 14–15 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, GA, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    15.5.2023   

    EL

    Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

    C 173/14


    Αναίρεση που άσκησε στις 26 Ιανουαρίου 2023 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έβδομο πενταμελές τμήμα) στις 16 Νοεμβρίου 2022 στην υπόθεση T-469/20, Κάτω Χώρες κατά Επιτροπής

    (Υπόθεση C-40/23 P)

    (2023/C 173/20)

    Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

    Διάδικοι

    Αναιρεσείουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: B. Stromsky, H. van Vliet και I. Γεωργιόπουλος)

    Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Βασίλειο των Κάτω Χωρών

    Αιτήματα

    Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

    να αναιρέσει την απόφαση που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έβδομο πενταμελές τμήμα) στις 16 Νοεμβρίου 2022 στην υπόθεση T-469/20, Βασίλειο των Κάτω Χωρών κατά Επιτροπής, EU:T:2022:713·

    να απορρίψει τον τέταρτο και τον πέμπτο λόγο ακυρώσεως που προβλήθηκαν στην υπόθεση T-469/20·

    δυνάμει του άρθρου 61, πρώτο εδάφιο, δεύτερη περίοδος, του Οργανισμού του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, να αποφανθεί το ίδιο επί της διαφοράς και να απορρίψει την προσφυγή στο σύνολό της ως αβάσιμη·

    να καταδικάσει το Βασίλειο των Κάτω Χωρών στα δικαστικά έξοδα.

    Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

    Η αναιρεσείουσα προβάλλει έναν λόγο αναιρέσεως ο οποίος έχει δύο σκέλη.

    Η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι με την προσβαλλόμενη απόφαση (1) (στο εξής: προσβαλλόμενη απόφαση), η Επιτροπή κήρυξε συμβατό με την εσωτερική αγορά ένα μέτρο, χωρίς να αποφανθεί οριστικά επί του ζητήματος αν το μέτρο αυτό συνιστά κρατική ενίσχυση κατά την έννοια του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ.

    Με το πρώτο σκέλος του λόγου αναιρέσεως, η Επιτροπή υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο έκρινε εσφαλμένα ότι η ίδια μπορεί να εκδώσει απόφαση περί μη προβολής αντιρρήσεων κατά την έννοια του άρθρου 4, παράγραφος 3, του κανονισμού 2015/1589 (2) μόνο όταν έχει προηγουμένως αποφανθεί επί του ζητήματος αν το επίμαχο μέτρο αποτελεί κρατική ενίσχυση. Κατά την άποψή της, οι διάφορες μέθοδοι ερμηνείας του δικαίου της Ένωσης δεν δικαιολογούν το συμπέρασμα αυτό. Ειδικότερα, η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση δεν συνάδει με τον σκοπό του ενωσιακού νομοθέτη ο οποίος συνίσταται στην ταχεία διαπίστωση της συμβατότητας ορισμένου μέτρου με την εσωτερική αγορά. Αν δεν αναιρεθεί η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, η Επιτροπή θα έχει την υποχρέωση, ακόμη και αν έχει ήδη βεβαιωθεί για τη συμβατότητα ορισμένου μέτρου με την εσωτερική αγορά, να προβαίνει σε χρονοβόρα και άσκοπη εξέταση της συνδρομής, ως προς το μέτρο αυτό, όλων των προϋποθέσεων του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ.

    Με το δεύτερο σκέλος του λόγου αναιρέσεως, η Επιτροπή προβάλλει ότι το Γενικό Δικαστήριο έκρινε εσφαλμένα ότι η προσβαλλόμενη απόφαση παραβιάζει την αρχή της ασφάλειας δικαίου. Κατά την άποψή της, η προσβαλλόμενη απόφαση ενίσχυσε την ασφάλεια δικαίου ακριβώς επειδή η ίδια κήρυξε το μέτρο συμβατό με την εσωτερική αγορά, μόλις κατέληξε στο συμπέρασμα αυτό.


    (1)  C(2020) 2998 final της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της 12ης Μαΐου 2020, σχετικά με την κρατική ενίσχυση SA. 54537 (2020/NΝ) — Κάτω Χώρες, Απαγόρευση της χρησιμοποίησης του άνθρακα για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας στις Κάτω Χώρες.

    (2)  Κανονισμός (EΕ) 2015/1589 του Συμβουλίου, της 13ης Ιουλίου 2015, περί λεπτομερών κανόνων για την εφαρμογή του άρθρου 108 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ 2015, L 248, σ. 9).


    Top