Αναίρεση που άσκησε στις 9 Δεκεμβρίου 2021 η Ryanair DAC, Airport Marketing Services Ltd, FR Financing (Malta) Ltd κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πέμπτο τμήμα) στις 29 Σεπτεμβρίου 2021 στην υπόθεση T-448/18, Ryanair κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-758/21 P)

(2022/C 51/32)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσες: Ryanair DAC, Airport Marketing Services Ltd, FR Financing (Malta) Ltd (εκπρόσωποι: E. Vahida, avocat, B. Byrne, advocaat, και S. Rating, abogado)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Οι αναιρεσείουσες ζητούν από το Δικαστήριο:

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Οι αναιρεσείουσες προβάλλουν τέσσερις λόγους αναιρέσεως.

Πρώτον, το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο, απορρίπτοντας ως απαράδεκτα και, ως εκ τούτου, μη λαμβάνοντας υπόψη κατά τον δικαστικό έλεγχο, βασικά αποδεικτικά στοιχεία που είχαν προσκομίσει οι αναιρεσείουσες πριν την περάτωση της προφορικής διαδικασίας ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου. Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη μη λαμβάνοντας υπόψη ή μη λαμβάνοντας δεόντως υπόψη τις νομικές αρχές στις οποίες στηρίζονται οι διατάξεις των άρθρων 85, παράγραφοι 1 έως 3, του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου και επίσης υπέπεσε σε πλάνη μη λαμβάνοντας υπόψη τη νομολογία με την οποία εφαρμόζονται οι διατάξεις αυτές.

Δεύτερον, το Γενικό Δικαστήριο ερμήνευσε εσφαλμένως το άρθρο 17 του κανονισμού (ΕΕ) 2015/1589 (2) του Συμβουλίου και εφάρμοσε εσφαλμένως το άρθρο 296 ΣΛΕΕ, κρίνοντας, αντιστοίχως, ότι: (i) η Επιτροπή τήρησε την εφαρμοστέα προθεσμία παραγραφής για την ανάκτηση των ενισχύσεων και ότι ii) η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση περιελάμβανε επαρκή προς τούτο αιτιολογία.

Τρίτον, το Γενικό Δικαστήριο παραμόρφωσε το σαφές νόημα των αποδεικτικών στοιχείων που προσκομίστηκαν ενώπιόν του κατά την αξιολόγηση του κατά πόσον η Επιτροπή εφάρμοσε νομίμως το λεγόμενο κριτήριο του «ιδιώτη επιχειρηματία υπό συνθήκες οικονομίας της αγοράς», όταν καθόρισε αν οι αναιρεσείουσες απέκτησαν πλεονέκτημα κατά την έννοια του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ. Το Γενικό Δικαστήριο παραμόρφωσε αποδεικτικά στοιχεία σχετικά με: (i) το τέλος ασφαλείας που προβλεπόταν σε συμφωνία παροχής υπηρεσιών αερολιμένα μεταξύ του αερολιμένα και της Ryanair ii) την εκτίμηση των πρόσθετων λειτουργικών δαπανών που θα μπορούσε να αναμένει ο αερολιμένας και iii) τον συντελεστή πληρότητας που επικαλέστηκε η Επιτροπή κατά τη διενέργεια της εκ των προτέρων εκτίμησης της κερδοφορίας.

Τέταρτον, το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο κρίνοντας ότι τα σφάλματα σχετικά με το ποσό της προς ανάκτηση ενίσχυσης που υπολογίστηκε βάσει των εκ των προτέρων δεδομένων δεν έπρεπε να διορθωθούν βάσει των εκ των υστέρων δεδομένων που υπήρχαν στον φάκελο κατά την έκδοση της αναιρεσιβαλλόμενης αποφάσεως.

(1)  Απόφαση (ΕΕ) 2018/628 της Επιτροπής, της 11ης Νοεμβρίου 2016, σχετικά με την κρατική ενίσχυση SA.24221 (2011/C) (πρώην 2011/NN) που εφάρμοσε η Αυστρία για τον αερολιμένα του Klagenfurt, τη Ryanair και άλλες αεροπορικές εταιρείες που χρησιμοποιούν τον αερολιμένα [κοινοποιηθείσα υπό τον αριθμό C(2016) 7131] (ΕΕ 2018 L 107, σ. 1).

(2)  Κανονισμός (ΕΕ) 2015/1589 του Συμβουλίου, της 13ης Ιουλίου 2015, περί λεπτομερών κανόνων για την εφαρμογή του άρθρου 108 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ 2015 L 248, σ. 9).