1)

Αντιτίθεται στις διατάξεις του άρθρου 1, παράγραφος 1, και του άρθρου 2, παράγραφος 1, της οδηγίας 2008/94 (1), υπό το πρίσμα της αυτοτελούς εννοίας της «κατάστασης αφερεγγυότητας», εθνική ρύθμιση περί μεταφοράς της οδηγίας στο εσωτερικό δίκαιο –το άρθρο 15, παράγραφοι 1 και 2, του Legea nr. 200/2006 privind constituirea și utilizarea Fondului de garantare pentru plata creanțelor salariale (νόμου 200/2006 περί συστάσεως και χρήσεως του Ταμείου εγγυήσεων για την πληρωμή των μισθολογικών απαιτήσεων), σε συνδυασμό με το άρθρο 7 των Normele metodologice de aplicare a Legii nr. 200/2006 (Μεθοδολογικών κανόνων για την εφαρμογή του νόμου 200/2006)– όπως ερμηνεύθηκαν από το Înalta Curte de Casație și Justiție — Completul pentru dezlegarea unor chestiuni de drept (Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο — Τμήμα αρμόδιο για την επίλυση νομικών ζητημάτων, Ρουμανία) με την απόφαση 16/2018, κατά την οποία η περίοδος των 3 μηνών για την οποία το Fondul de garantare (Ταμείο εγγυήσεων) μπορεί να αναλάβει και να πληρώσει τις έναντι του αφερέγγυου εργοδότη μισθολογικές απαιτήσεις αφορά αποκλειστικώς την ημερομηνία έναρξης της διαδικασίας αφερεγγυότητας;

2)

Αντιτίθεται στις διατάξεις του άρθρου 3, [δεύτερο εδάφιο], και του άρθρου 4, παράγραφος 2, της οδηγίας 2008/94, το άρθρο 15, παράγραφοι 1 και 2, του Legea nr. 200/2006 privind constituirea și utilizarea Fondului de garantare pentru plata creanțelor salariale (νόμου 200/2006 περί συστάσεως και χρήσεως του Ταμείου εγγυήσεων για την πληρωμή των μισθολογικών απαιτήσεων) — όπως ερμηνεύθηκαν από το Înalta Curte de Casație și Justiție — Completul pentru dezlegarea unor chestiuni de drept (Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο — Τμήμα αρμόδιο για την επίλυση νομικών ζητημάτων) με την απόφαση 16/2018, κατά την οποία η μέγιστη περίοδος των 3 μηνών για την οποία το Fondul de garantare (Ταμείο εγγυήσεων) μπορεί να αναλάβει και να πληρώσει τις έναντι του αφερέγγυου εργοδότη μισθολογικές απαιτήσεις τοποθετείται στο διάστημα αναφοράς μεταξύ των 3 μηνών αμέσως πριν από την έναρξη της διαδικασίας αφερεγγυότητας και των 3 μηνών αμέσως μετά την έναρξη της διαδικασίας αφερεγγυότητας;

3)

Συνάδει με τον κοινωνικό στόχο της οδηγίας 2008/94 και με τις διατάξεις του άρθρου 12, στοιχείο α', της οδηγίας εθνική διοικητική πρακτική με την οποία, δυνάμει αποφάσεως του Curtea de Conturi (Ελεγκτικού Συνεδρίου, Ρουμανία) και ελλείψει ειδικής εθνικής ρυθμίσεως που να υποχρεώνει τον εργαζόμενο σε επιστροφή, από τον εργαζόμενο ανακτώνται τα ποσά τα οποία φέρεται ότι καταβλήθηκαν σε αυτόν για περιόδους βαίνουσες πέραν του νομικού πλαισίου ή τα οποία ζητήθηκαν πέραν του εκ του νόμου προβλεπόμενου χρόνου παραγραφής;

4)

Κατά την ερμηνεία της εννοίας της «κατάχρησης» περί της οποίας γίνεται λόγος στο άρθρο 12, στοιχείο α', της οδηγίας 2008/94, συνιστά επαρκή αντικειμενική δικαιολογία η ανάκτηση από τον εργαζόμενο, με τον δεδηλωμένο σκοπό της τήρησης του γενικού χρόνου παραγραφής, των ποσών των μισθολογικών απαιτήσεων που έχει καταβάλει το Fondul (Ταμείο) μέσω του δικαστικού εκκαθαριστή;

5)

Συνάδουν με τις διατάξεις και με τον σκοπό της οδηγίας ερμηνεία και εθνική διοικητική πρακτική με τις οποίες οι μισθολογικές απαιτήσεις, η επιστροφή των οποίων ζητείται από τους εργαζομένους, εξομοιώνονται προς φορολογική απαίτηση η οποία είναι τοκοφόρος και επισύρει χρηματικές ποινές λόγω υπερημερίας;