—

να ακυρώσει τα άρθρα 1, παράγραφος 4, και 2 έως 4 της αποφάσεως (ΕΕ) 2016/287 της Επιτροπής, της 15ης Οκτωβρίου 2014, σχετικά με την κρατική ενίσχυση SA.26500 (2012/C) (πρώην 2011/NN, πρώην CP 227/2008) την οποία χορήγησε η Γερμανία στη Flughafen Altenburg-Nobitz GmbH και τη Ryanair Ltd (ΕΕ 2016 L 59, σ. 22)· και

—

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

1.

Με το πρώτο λόγο ακυρώσεως, προβάλλεται ότι η απόφαση αντιβαίνει στο άρθρο 41 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στην αρχή της χρηστής διοικήσεως, καθώς και ότι προσβάλλει τα δικαιώματα άμυνας των προσφευγουσών, δεδομένου ότι η Επιτροπή παρέλειψε να παράσχει στις προσφεύγουσες πρόσβαση στον φάκελο της έρευνας και να τους παράσχει τη δυνατότητα να γνωστοποιήσουν αποτελεσματικά τις απόψεις τους.

2.

Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως, προβάλλεται παράβαση του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ, διότι η Επιτροπή δεν απέδειξε την επιλεκτικότητα.

3.

Με τον τρίτο λόγο ακυρώσεως, προβάλλεται παράβαση του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ, διότι η Επιτροπή κατέληξε στο εσφαλμένο συμπέρασμα ότι οι συμφωνίες μεταξύ του αεροδρομίου και των προσφευγουσών παρείχαν πλεονέκτημα στις προσφεύγουσες. Η Επιτροπή εσφαλμένως αρνήθηκε να δεχθεί τη συγκριτική ανάλυση την οποία πρότειναν οι προσφεύγουσες και υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως και παρέλειψε να αιτιολογήσει την ανάλυσή της αποδοτικότητας, μη προσδίδοντας την προσήκουσα αξία στις υπηρεσίες μάρκετινγκ που παρέχονταν βάσει των συμφωνιών για την παροχή υπηρεσιών μάρκετινγκ· απορρίπτοντας εσφαλμένως τη συλλογιστική στην οποία στηριζόταν η απόφαση του αεροδρομίου να αγοράσει υπηρεσίες μάρκετινγκ· απορρίπτοντας εσφαλμένως το ενδεχόμενο να είχε αγορασθεί μέρος των υπηρεσιών μάρκετινγκ για σκοπούς γενικού συμφέροντος· στηρίζοντας τα συμπεράσματά της σε ελλιπή, αναξιόπιστα και μη προσήκοντα στοιχεία για τον υπολογισμό της αποδοτικότητας· παραβλέποντας εσφαλμένως τα ευρύτερα πλεονεκτήματα της Συμφωνίας Υπηρεσιών Αεροδρομίου μεταξύ του αεροδρομίου και της Ryanair.

4.

Με τον τέταρτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται, επικουρικώς, παράβαση των άρθρων 107, παράγραφος 1, και 108, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ, καθόσον η Επιτροπή υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως και πλάνη περί το δίκαιο, διαπιστώνοντας ότι η ενίσχυση προς τη Ryanair και την AMS ήταν ίση προς τις συνολικές οριακές ζημίες του αεροδρομίου (όπως τις υπολόγισε η Επιτροπή) και όχι προς το πραγματικό όφελος της Ryanair και της AMS. Η Επιτροπή όφειλε να εξετάσει την έκταση στην οποία το προβαλλόμενο όφελος είχε πράγματι μετακυλισθεί στους επιβάτες της Ryanair. Επιπλέον, παρέλειψε να ποσοτικοποιήσει οποιοδήποτε ανταγωνιστικό πλεονέκτημα του οποίου έτυχε η Ryanair μέσω της προβαλλόμενης ενισχύσεως και δεν εξήγησε προσηκόντως για ποιο λόγο η ανάκτηση του προσδιορισθέντος στην απόφαση ποσού της ενισχύσεως ήταν αναγκαία προκειμένου να διασφαλισθεί η επαναφορά των πραγμάτων στην κατάσταση πριν τη χορήγηση της ενισχύσεως.