EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62015TN0024

Υπόθεση T-24/15: Προσφυγή της 19ης Ιανουαρίου 2015 — NICO κατά Συμβουλίου

ΕΕ C 89 της 16.3.2015, p. 35–36 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

16.3.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/35


Προσφυγή της 19ης Ιανουαρίου 2015 — NICO κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-24/15)

(2015/C 089/42)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Naftiran Intertrade Co. (NICO) Sàrl (Pully, Ελβετία) (εκπρόσωποι: J. Grayston, Solicitor, P. Gjørtler, G. Pandey και D. Rovetta, δικηγόροι)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

Να ακυρώσει την απόφαση 2014/776/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλιου, της 7ης Νοεμβρίου 2014, για την τροποποίηση της απόφασης 2010/413/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν (1), και τον Εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 1202/2014 του Συμβουλίου, της 7ης Νοεμβρίου 2014, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) 267/2012, σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν (2), στο μέτρο που οι πράξεις αυτές περιλαμβάνουν τον προσφεύγοντα στην κατηγορία των προσώπων και των οντοτήτων που αποτελούν το αντικείμενο των περιοριστικών μέτρων,

να καταδικάσει το Συμβούλιο στα δικαστικά έξοδα της παρούσας δίκης.

Λόγοι ακυρώσεως

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει πέντε λόγους οι οποίοι αφορούν: προσβολή του δικαιώματος ακροάσεως, ανεπαρκή αιτιολογία, προσβολή του δικαιώματος άμυνας, πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως και προσβολή του θεμελιώδους δικαιώματος ιδιοκτησίας.

Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι το Συμβούλιο δεν της επέτρεψε να προβάλει τις απόψεις της ενώ δεν υπήρχαν αντίθετες ενδείξεις που να το δικαιολογούν, ειδικά όσον αφορά την επιβολή των μέτρων στις τρέχουσες συμβατικές δεσμεύσεις. Περαιτέρω, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι το Συμβούλιο παρέλειψε να παραθέσει επαρκή αιτιολογία. Με τις παραλείψεις αυτές το Συμβούλιο προσέβαλε το δικαίωμά της υπεράσπισης και το δικαίωμα αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας. Αντίθετα προς τους ισχυρισμούς του Συμβουλίου, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι δεν είναι θυγατρική της NICO Ltd, όπως την κατονόμασε το Συμβούλιο, εφόσον η εταιρεία αυτή δεν υφίσταται πλέον στο Jersey ούτε στο Ιράν, και, εν πάση περιπτώσει, το Συμβούλιο δεν απέδειξε τον τρόπο με τον οποίο, ακόμη και αν ήταν θυγατρική της, θα προέκυπτε από το γεγονός αυτό οικονομικό όφελος για το ιρανικό κράτος αντίθετο προς τον σκοπό των προσβαλλόμενων πράξεων. Τέλος, με την επιβολή μέτρων επί των δικαιωμάτων ιδιοκτησίας και των τρεχουσών συμβατικών δεσμεύσεων που διαχειρίζεται η προσφεύγουσα, το Συμβούλιο προσέβαλε το θεμελιώδες δικαίωμα ιδιοκτησίας της με τη λήψη μέτρων των οποίων αμφισβητείται η αναλογικότητα.


(1)  ΕΕ L 325, σ. 19.

(2)  ΕΕ L 325, σ. 3.


Top