EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62015TN0015

Υπόθεση T-15/15: Προσφυγή της 13ης Ιανουαρίου 2015 — Costa κατά Κοινοβουλίου

ΕΕ C 81 της 9.3.2015, p. 26–27 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

9.3.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 81/26


Προσφυγή της 13ης Ιανουαρίου 2015 — Costa κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση T-15/15)

(2015/C 081/34)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Paolo Costa (Βενετία, Ιταλία) (εκπρόσωποι: G. Orsoni και M. Romeo, δικηγόροι)

Καθού: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

Να κηρύξει άκυρη, κατά τα άρθρα 263 και 264 ΣΛΕΕ, την απόφαση του Προέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 11ης Νοεμβρίου 2014, η οποία κοινοποιήθηκε στις 28 Νοεμβρίου 2014, καθώς και όλες τις σχετικές προγενέστερες, συναφείς και συνακόλουθες πράξεις.

Να καταδικάσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Η υπό κρίση προσφυγή στρέφεται κατά της αριθ. 318189 αποφάσεως του Προέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 11ης Νοεμβρίου 2014, η οποία έχει ως αντικείμενο την αναστολή καταβολής της συντάξεως του προσφεύγοντος από τον Ιούνιο του 2010 και την επιστροφή των ποσών που καταβλήθηκαν από τον Ιούλιο του 2009 έως τον Μάιο του 2010.

Προς στήριξη της προσφυγής του, ο προσφεύγων προβάλλει δύο λόγους ακυρώσεως.

1.

Ο πρώτος λόγος αντλείται από παράβαση των κανόνων δικαίου, παραβίαση της νομοθεσίας περί εξόδων και αποζημιώσεων των βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και παράβαση του άρθρου 12 του Regolamento per gli assegni vitalizi dei deputati italiani [κανονιστικής αποφάσεως περί προσόδων των Ιταλών βουλευτών].

Συναφώς, υφίσταται παράβαση του άρθρου 12, παράγραφος 2α, στοιχείο v), του Regolamento per gli assegni vitalizi dei deputati italiani, που παραπέμπει στη νομοθεσία περί εξόδων και αποζημιώσεων των βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, καθόσον κακώς προβλήθηκε η διάταξη αυτή ως νομική βάση για την αναστολή καταβολής της συντάξεως λαμβανομένης υπόψη της εκ μέρους του προσφεύγοντος ασκήσεως καθηκόντων προέδρου του οργανισμού λιμένος Βενετίας.

Επιπλέον, η θέση προέδρου ιταλικής λιμενικής αρχής δεν εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 12, παράγραφος 2α, στοιχείο v), του ως άνω Regolamento, καθόσον, όπως δέχθηκε το Δικαστήριο στην απόφαση της 10ης Οκτωβρίου 2014 (υπόθεση C-270/13), το αξίωμα αυτό προϋποθέτει ορισμένο βαθμό εξειδικεύσεως η οποία στηρίζεται αποκλειστικώς στα επαγγελματικά προσόντα που έχει να επιδείξει ο υποψήφιος στους τομείς της οικονομίας και των μεταφορών, στερείται οποιουδήποτε δεσμού με την πολιτική, δεν σχετίζεται με διορισμό εκ μέρους της κυβερνήσεως και δεν συνεπάγεται την άσκηση πολιτικών καθηκόντων.

2.

Ο δεύτερος λόγος αντλείται από παράβαση των Συνθηκών και των κανόνων δικαίου, παράβαση των άρθρων 4, 6 και 15 ΣΕΕ και του άρθρου 1 του Πρωτοκόλλου της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως για την Προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών, σχετικά με την προστασία της ιδιοκτησίας, καθώς και παραβίαση της αρχής της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης και της αρχής της καλής πίστης.

Ο προσφεύγων διατείνεται συναφώς ότι υφίσταται παράβαση των άρθρων 4 και 13 ΣΕΕ, βάσει των οποίων το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο οφείλει, όπως και τα λοιπά θεσμικά όργανα, να παρέχει πάντα προστασία σε περιπτώσεις κατά τις οποίες προκλήθηκε δικαιολογημένη εμπιστοσύνη πολίτη, στο πλαίσιο της κοινοτικής έννομης τάξης, λόγω της συμπεριφοράς καθενός από τα υποκείμενα που συνθέτουν την έννομη αυτή τάξη.

Προβάλλει επίσης παραβίαση των αρχών της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης και της καλής πίστης, δηλαδή γενικών και θεμελιωδών αρχών του δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αναγνωρισμένων και κατοχυρωμένων από τη νομολογία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι οποίες πρέπει να τηρούνται πάντα σε περίπτωση κατά την οποία ζητείται η επιστροφή ποσών που καταβλήθηκαν σε καλόπιστο πρόσωπο.

Τέλος, ο προσφεύγων προβάλλει παράβαση του άρθρου 1 του Πρωτοκόλλου της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως για την Προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών, περί προστασίας της ιδιοκτησίας, στο οποίο παραπέμπει το άρθρο 6 ΣΕΕ και το οποίο έχει την αυτή νομική ισχύ με τη Συνθήκη, καθόσον η διάταξη αυτή επιβάλλει την προστασία της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης ατόμου ως προς το ότι έχει ενοχική αξίωση και δικαίωμα να εισπράξει νομίμως το ποσό της αξιώσεως αυτής.


Top