This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62015CN0576
Case C-576/15: Request for a preliminary ruling from the Administrativen sad Veliko Tarnovo (Bulgaria) lodged on 9 November 2015 — ЕТ ‘Maya Marinova’ v Direktor na Direktsia ‘Obzhalvane i danachno-osiguritelna praktika’ Veliko Tarnovo pri Tsentralno upravlenie na natsionalnata agentsia za prihodite
Υπόθεση C-576/15: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Administrativen sad Veliko Tarnovo (Βουλγαρία) στις 9 Νοεμβρίου 2015 — ЕТ «Maya Marinova» κατά Direktor na Direktsia «Obzhalvane i danachno-osiguritelna praktika» Veliko Tarnovo pri Tsentralno upravlenie na Natsionalnata agentsia za prihodite
Υπόθεση C-576/15: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Administrativen sad Veliko Tarnovo (Βουλγαρία) στις 9 Νοεμβρίου 2015 — ЕТ «Maya Marinova» κατά Direktor na Direktsia «Obzhalvane i danachno-osiguritelna praktika» Veliko Tarnovo pri Tsentralno upravlenie na Natsionalnata agentsia za prihodite
ΕΕ C 27 της 25.1.2016, p. 13–14
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
25.1.2016 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 27/13 |
Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Administrativen sad Veliko Tarnovo (Βουλγαρία) στις 9 Νοεμβρίου 2015 — ЕТ «Maya Marinova» κατά Direktor na Direktsia «Obzhalvane i danachno-osiguritelna praktika» Veliko Tarnovo pri Tsentralno upravlenie na Natsionalnata agentsia za prihodite
(Υπόθεση C-576/15)
(2016/C 027/17)
Γλώσσα διαδικασίας: η βουλγαρική
Αιτούν δικαστήριο
Administrativen sad Veliko Tarnovo
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Προσφεύγουσα: ЕТ «Maya Marinova»
Καθού: Direktor na Direktsia «Obzhalvane i danachno-osiguritelna praktika» Veliko Tarnovo pri Tsentralno upravlenie na Natsionalnata agentsia za prihodite
Προδικαστικά ερωτήματα
1) |
Έχει το άρθρο 273 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ (1) του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, σε συνδυασμό με τα άρθρα 2, παράγραφος 1, στοιχείο α', 9, παράγραφος 1, και 14, παράγραφος 1, της ίδιας οδηγίας, ερμηνευόμενα υπό το πρίσμα των αρχών της φορολογικής ουδετερότητας και της αναλογικότητας, την έννοια ότι κράτος μέλος δύναται να εξομοιώνει την εν τοις πράγμασιν απουσία προϊόντων παραδοθέντων σε υποκείμενο στον φόρο στο πλαίσιο φορολογητέων παραδόσεων με μεταγενέστερες φορολογητέες και εξ επαχθούς αιτίας παραδόσεις των ίδιων προϊόντων από το ίδιο πρόσωπο, χωρίς να εξακριβώνεται ο αποκτών τα προϊόντα αυτά, σε περίπτωση που κατ’ αυτόν τον τρόπο σκοπείται η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής στον τομέα του ΦΠΑ; |
2) |
Έχουν οι διαλαμβανόμενες στο πρώτο προδικαστικό ερώτημα διατάξεις, ερμηνευόμενες υπό το πρίσμα των αρχών της φορολογικής ουδετερότητας και της αναλογικότητας, την έννοια ότι κράτος μέλος δύναται να αντιμετωπίζει κατά τον τρόπο που περιγράφεται ανωτέρω την απουσία καταχωρίσεως φορολογικών παραστατικών για φορολογητέες παραδόσεις που έγιναν προς υποκείμενο στον φόρο, σε περίπτωση που εξυπηρετείται ο ίδιος ως άνω σκοπός; |
3) |
Έχει το άρθρο 273 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, σε συνδυασμό με τα άρθρα 73 και 80 της ίδιας οδηγίας, ερμηνευόμενα υπό το πρίσμα της αρχής της ίσης μεταχειρίσεως και της αναλογικότητας, την έννοια ότι τα κράτη μέλη δύνανται δυνάμει εθνικών διατάξεων, οι οποίες δεν εξυπηρετούν τη μεταφορά της οδηγίας ΦΠΑ στην εθνική έννομη τάξη, να καθορίζουν, για παραδόσεις προϊόντων που πραγματοποιεί υποκείμενος στον φόρο, βάσεις επιβολής του φόρου κατά παρέκκλιση από τη γενική ρύθμιση του άρθρου 73 της οδηγίας ΦΠΑ και από τις εξαιρετικές διατάξεις που προβλέπονται ρητώς στο άρθρο 80 της ως άνω οδηγίας, όταν κατ’ αυτόν τον τρόπο σκοπείται, αφενός, η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής στον τομέα του ΦΠΑ και, αφετέρου, ο καθορισμός μιας κατά το δυνατόν αξιόπιστης βάσεως επιβολής του φόρου για τις εκάστοτε συναλλαγές; |