Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62015CN0558

    Υπόθεση C-558/15: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunal da Relação do Porto (Πορτογαλία) στις 2 Νοεμβρίου 2015 — Alberto José Vieira de Azevedo κ.λπ. κατά CED Portugal Unipessoal, Lda, Instituto de Seguros de Portugal — Fundo de Garantia Automóvel

    ΕΕ C 16 της 18.1.2016, p. 20–21 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    18.1.2016   

    EL

    Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

    C 16/20


    Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunal da Relação do Porto (Πορτογαλία) στις 2 Νοεμβρίου 2015 — Alberto José Vieira de Azevedo κ.λπ. κατά CED Portugal Unipessoal, Lda, Instituto de Seguros de Portugal — Fundo de Garantia Automóvel

    (Υπόθεση C-558/15)

    (2016/C 016/26)

    Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

    Αιτούν δικαστήριο

    Tribunal da Relação do Porto

    Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

    Εκκαλούντες: Alberto José Vieira de Azevedo, Maria da Conceição Ferreira da Silva, Carlos Manuel Ferreira Alves, Rui Dinis Ferreira Alves, Vítor José Ferreira Alves

    Εφεσίβλητοι: CED Portugal Unipessoal, Lda, Instituto de Seguros de Portugal — Fundo de Garantia Automóvel

    Παρεμβαίνουσα: Instituto de Seguros de Portugal — Fundo de Acidentes de Trabalho

    Προδικαστικά ερωτήματα

    1)

    Παρέχεται η δυνατότητα από την αιτιολογική σκέψη 16α και το άρθρο 4 της τέταρτης οδηγίας ασφαλίσεως αυτοκινήτων (οδηγία 2000/26/ΕΚ (1) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Μαΐου 2000, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2005/14/ΕΚ (2) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Μαΐου 2005), λαμβανομένου υπόψη του συνόλου των παραγράφων 4, 5 και 8 του εν λόγω άρθρου 4 (το οποίο έχει μεταφερθεί στο πορτογαλικό δίκαιο με το άρθρο 43 του νομοθετικού διατάγματος 522/85, της 31ης Δεκεμβρίου, όπως τροποποιήθηκε με το νομοθετικό διάταγμα 72-A/2003, της 14ης Απριλίου), για άσκηση αγωγής κατά του αντιπροσώπου ασφαλιστικής εταιρίας, η οποία δεν ασκεί δραστηριότητες στη χώρα όπου ασκείται αγωγή αποζημιώσεως λόγω τροχαίου ατυχήματος, βάσει της υποχρεωτικής ασφαλίσεως της αστικής ευθύνης από την κυκλοφορία αυτοκινούμενων οχημάτων που συνήφθη σε άλλη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης;

    2)

    Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως, εξαρτάται η εν λόγω δυνατότητα εναγωγής του αντιπροσώπου από τους συγκεκριμένους όρους της συναφθείσας μεταξύ αυτού και της ασφαλιστικής εταιρίας συμβάσεως;


    (1)  Οδηγία 2000/26/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Μαΐου 2000, για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών σχετικά με την ασφάλιση της αστικής ευθύνης που προκύπτει από την κυκλοφορία αυτοκινήτων οχημάτων και για την τροποποίηση των οδηγιών 73/239/ΕΟΚ και 88/357/ΕΟΚ του Συμβουλίου (τέταρτη οδηγία ασφάλισης αυτοκινήτων) (ΕΕ L 181, σ. 65).

    (2)  Οδηγία 2005/14/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Μαΐου 2005, για τροποποίηση των οδηγιών 72/166/EΟΚ, 84/5/EΟΚ, 88/357/EΟΚ και 90/232/EΟΚ του Συμβουλίου και της οδηγίας 2000/26/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με την ασφάλιση αστικής ευθύνης που προκύπτει από την κυκλοφορία οχημάτων (ΕΕ L 149, σ. 14).


    Top