7.9.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 294/34

1)

Έχουν οι διατάξεις του άρθρου 7, παράγραφος 2, της οδηγίας 2008/95/ΕΚ (1) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Οκτωβρίου 2008, για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών περί σημάτων, και η σχετική νομολογία την έννοια ότι ο δικαιούχος σήματος μπορεί νομίμως να αντιταχθεί στη συνέχιση της διαθέσεως στην αγορά φαρμακευτικού σκευάσματος από παράλληλο εισαγωγέα, όταν ο εν λόγω εισαγωγέας έχει προβεί σε επανασυσκευασία του φαρμάκου σε νέα, εξωτερική συσκευασία και έχει θέσει επ’ αυτής το σήμα, σε περίπτωση κατά την οποία ο δικαιούχος του οικείου σήματος εμπορεύεται το εν λόγω φάρμακο σε συσκευασίες ιδίων ποσοτήτων και μεγεθών στο σύνολο των χωρών που ανήκουν στον ΕΟΧ στις οποίες αυτό πωλείται;

2)

Θα ήταν διαφορετική η απάντηση στο ανωτέρω ερώτημα, αν ο δικαιούχος του σήματος διέθετε στην αγορά, τόσο του κράτους εισαγωγής όσο και του κράτους εξαγωγής, το εν λόγω φάρμακο σε δύο διαφορετικές συσκευασίες (συσκευασία των δέκα τεμαχίων και συσκευασία του ενός τεμαχίου) και ο εισαγωγέας αγόραζε συσκευασίες των δέκα τεμαχίων από τη χώρα εξαγωγής και τις επανασυσκεύαζε σε συσκευασίες του ενός τεμαχίου, επί των οποίων θα έθετε το σήμα πριν από τη διάθεσή τους στην αγορά της χώρας εισαγωγής;