This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62015CN0021
Case C-21/15 P: Appeal brought on 19 January 2015 by the European Commission against the judgment of the General Court (Second Chamber, Extended Composition) delivered on 7 November 2014 in Case T-399/11 Banco Santander and Santusa v Commission
Υπόθεση C-21/15 P: Αναίρεση που άσκησε στις 19 Ιανουαρίου 2015 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (δεύτερο πενταμελές τμήμα) στις 7 Νοεμβρίου 2014 στην υπόθεση T-399/11, Banco Santander και Santusa κατά Επιτροπής
Υπόθεση C-21/15 P: Αναίρεση που άσκησε στις 19 Ιανουαρίου 2015 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (δεύτερο πενταμελές τμήμα) στις 7 Νοεμβρίου 2014 στην υπόθεση T-399/11, Banco Santander και Santusa κατά Επιτροπής
ΕΕ C 81 της 9.3.2015, p. 11–11
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
|
9.3.2015 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 81/11 |
Αναίρεση που άσκησε στις 19 Ιανουαρίου 2015 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (δεύτερο πενταμελές τμήμα) στις 7 Νοεμβρίου 2014 στην υπόθεση T-399/11, Banco Santander και Santusa κατά Επιτροπής
(Υπόθεση C-21/15 P)
(2015/C 081/14)
Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική
Διάδικοι
Αναιρεσείουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: R. Lyal, B. Stromsky, C. Urraca Caviedes και P. Němečková)
Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Banco Santander, S.A. και Santusa Holding, S.L.
Αιτήματα
Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:
|
— |
να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση· |
|
— |
να αναπέμψει την υπόθεση ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης· |
|
— |
να επιφυλαχθεί ως προς τα δικαστικά έξοδα. |
Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα
Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο καθόσον προέβη σε εσφαλμένη ερμηνεία του άρθρου 107, παράγραφος 1, της Συνθήκης και ιδίως της διαλαμβανόμενης στο εν λόγω άρθρο έννοιας του επιλεκτικού χαρακτήρα των κρατικών ενισχύσεων.
Αυτός ο μοναδικός λόγος αναιρέσεως διαιρείται σε δύο σκέλη τα οποία αντλούνται από την προβαλλόμενη πλάνη περί το δίκαιο:
|
— |
πρώτον, το Γενικό Δικαστήριο πλανάται καθόσον απαιτεί, προκειμένου να αποδειχθεί ο επιλεκτικός χαρακτήρας του μέτρου, τον προσδιορισμό μιας ομάδας επιχειρήσεων που έχουν ιδιαίτερα και εγγενή χαρακτηριστικά (εξακριβώσιμα ex ante)· και |
|
— |
δεύτερον, το Γενικό Δικαστήριο ερμηνεύει κατά τρόπο εσφαλμένο την έννοια του επιλεκτικού χαρακτήρα καθόσον προβαίνει σε τεχνητή διάκριση μεταξύ των ενισχύσεων για την εξαγωγή αγαθών και των ενισχύσεων για την εξαγωγή κεφαλαίου. |