Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62013CN0445

Υπόθεση C-445/13 P: Αναίρεση που άσκησε στις 6 Αυγούστου 2013 η Voss of Norway ASA κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πρώτο τμήμα) στις 28 Μαΐου 2013 στην υπόθεση T-178/11: Voss of Norway ASA κατά Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

ΕΕ C 344 της 23.11.2013, p. 40–41 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

23.11.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 344/40


Αναίρεση που άσκησε στις 6 Αυγούστου 2013 η Voss of Norway ASA κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πρώτο τμήμα) στις 28 Μαΐου 2013 στην υπόθεση T-178/11: Voss of Norway ASA κατά Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

(Υπόθεση C-445/13 P)

2013/C 344/70

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Voss of Norway ASA (εκπρόσωποι: F. Jacobacci, B La Tella, avvocati)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ)

Αιτήματα της αναιρεσείουσας

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

Να ακυρώσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 28ης Μαΐου 2013 (T-178/11),

να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Με την αίτηση αναιρέσεως, η Voss of Norway ASA (στο εξής: Voss) ζητεί την αναίρεση της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: ΓΔ) της 28ης Μαΐου 2013 στην υπόθεση T-178/11 (στο εξής: αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση), με την οποία το ΓΔ απέρριψε την προσφυγή της Voss περί ακυρώσεως της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ), της 12ης Ιανουαρίου 2011, στην υπόθεση R 785/2010-1 (στο εξής: επίδικη απόφαση), με την οποία έγινε δεκτή η αίτηση κηρύξεως της ακυρότητας σήματος που άσκησε η Nordic Spirit όσον αφορά το κοινοτικό σήμα (στο εξής: κοινοτικό τρισδιάστατο σήμα) που είχε καταχωρίσει η Voss στις 3 Δεκεμβρίου 2004.

Η αίτηση αναιρέσεως στηρίζεται στους εξής λόγους:

 

Πρώτος λόγος αναιρέσεως: η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση δεν έλαβε υπόψη τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως της Voss, κατά τον οποίο υπήρξε αντιστροφή του βάρους αποδείξεως ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Το ΓΔ παρέλειψε να εξετάσει εάν το τμήμα προσφυγών είχε υποπέσει σε πλάνη περί το δίκαιο όσον αφορά το δικονομικό ζήτημα του βάρους αποδείξεως. Ο λόγος αυτός αναιρέσεως έχει συνολική αυτοτελή σημασία για τη νομοθεσία περί κοινοτικού σήματος. Η αντιστροφή του βάρους αποδείξεως –η οποία παραβιάζει τις γενικές αρχές του δικαίου– θα μπορούσε να ενσωματωθεί στη σχετική νομολογία. Για τον λόγο αυτόν, η απόφαση του τμήματος προσφυγών πρέπει να ακυρωθεί και να αναιρεθεί η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση.

 

Δεύτερος λόγος αναιρέσεως: το ΓΔ αντέστρεψε εσφαλμένα το βάρος αποδείξεως

Το Γενικό Δικαστήριο μετέθεσε επίσης εσφαλμένα το βάρος αποδείξεως, το οποίο έφερε αποκλειστικά η Nordic Spirit AB, ως διάδικος που ζητεί να κηρυχθεί η ακύρωση καταχωρισμένου κοινοτικού σήματος, στη Voss υποχρεώνοντάς την να αποδείξει ότι το τρισδιάστατο σήμα της έχει διακριτικό χαρακτήρα. Προς τούτο, το Γενικό Δικαστήριο παρέθεσε νομολογία σχετική με αιτήσεις για την καταχώριση σημάτων -και νομολογία για μη καταχωρισμένα σήματα- τα οποία δεν απολαύουν του τεκμηρίου εγκυρότητας, ενώ αυτό δεν ισχύει για το τρισδιάστατο σήμα της Voss. Τούτο συνιστά σαφή παραβίαση των κανόνων της δίκαιης δίκης, παράβαση του άρθρου 99 του κανονισμού για το κοινοτικό σήμα (1) και του άρθρου 37, στοιχείο β', (iv) του κανονισμού της Επιτροπής (2), οι οποίες αρκούν για την αναίρεση της αναιρεσιβαλλόμενης αποφάσεως.

 

Τρίτος λόγος αναιρέσεως: εσφαλμένος προσδιορισμός των γενικώς και συνήθως ισχυόντων στον σχετικό τομέα, πράγμα που συνιστά παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού για το κοινοτικό σήμα

Το Γενικό Δικαστήριο ορθώς επισήμανε, στη σκέψη 45, ότι είναι αναγκαίο να εξακριβωθεί αν το επίδικο κοινοτικό σήμα αποκλίνει σημαντικά από τους κανόνες και τα γενικώς ισχύοντα του σχετικού τομέα. Έτσι, η ανάλυση του κατά πόσον ένα τρισδιάστατο σήμα έχει διακριτικό χαρακτήρα απαιτεί οπωσδήποτε εξέταση των «κανόνων του τομέα», προκειμένου στη συνέχεια να καθοριστεί αν ο καταναλωτής μπορεί να διακρίνει το συγκεκριμένο τρισδιάστατο σήμα από το σήμα άλλων επιχειρήσεων.

Ωστόσο, η εν λόγω εξέταση από το Γενικό Δικαστήριο πόρρω απέχει από ένα θεμελιωμένο ορισμό των «κανόνων» στον τομέα των ποτών. Τα στοιχεία που ανέφερε το Γενικό Δικαστήριο όσον αφορά τους κανόνες του τομέα είναι εσφαλμένα (η αναφορά σε ανύπαρκτο «κυλινδρικό τμήμα») και είναι τόσο γενικά και αόριστα ώστε –εάν εφαρμοστούν– καμία φιάλη δεν θα ικανοποιούσε το κριτήριο του διακριτικού χαρακτήρα (ούτε καν η διάσημη φιάλη της Κόκα-Κόλα, εάν αποτελούσε αντικείμενο αιτήσεως ακυρότητας). Αντιθέτως, το τμήμα ακυρώσεως προσδιόρισε ορθώς τους κανόνες του τομέα.

Περαιτέρω, το τμήμα προσφυγών με την απόφαση R 2465/2011-2 της 1ης Φεβρουαρίου του 2012 (Freixenet κατά ΓΕΕΑ), έκρινε στη σκέψη 36 ότι «προηγουμένως, ούτε ο εξεταστής, ούτε το τμήμα προσφυγών, προσκόμισαν έγγραφα που να περιέχουν αναφορές στην πραγματική κατάσταση της αγοράς κατά την ημερομηνία καταθέσεως της αιτήσεως, και δεν προσδιόρισαν ούτε ανέφεραν συγκεκριμένα παραδείγματα πανομοιότυπων ή παρόμοιων φιαλών που χρησιμοποιούνταν συνήθως στον τομέα πριν από την εν λόγω ημερομηνία . Η παράλειψη αυτή συνιστά επαρκή λόγο για να γίνει δεκτή η αίτηση αναιρέσεως.» Επομένως, το Γενικό Δικαστήριο, παραλείποντας να αναφέρει συγκεκριμένα παραδείγματα των κανόνων του τομέα, παρέβη σαφώς το άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού για το κοινοτικό σήμα.

 

Τέταρτος λόγος αναιρέσεως: Πλάνη περί το δίκαιο όσον αφορά την εκτίμηση του διακριτικού χαρακτήρα της φιάλης του τρισδιάστατου σήματος της Voss — Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού για το κοινοτικό σήμα

Όπως προκύπτει από τη νομολογία σχετικά με τον διακριτικό χαρακτήρα, το σήμα πρέπει να εξετάζεται και να εκτιμάται ως σύνολο και η εκτίμηση καθενός από τα στοιχεία που το συνθέτουν βοηθά μεν τη συνολική εκτίμηση, αλλά δεν μπορεί να την αντικαταστήσει. Με την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, το Γενικό Δικαστήριο εκτίμησε κάθε συστατικό στοιχείο χωριστά και δεν εξέτασε το σήμα ως σύνολο.

Συνεπώς, το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο κατά την εκτίμηση του αν το σήμα έχει διακριτικό χαρακτήρα, δεδομένου ότι δεν έλαβε υπόψη, όπως όφειλε, τη συνολική εντύπωση που προκαλεί το σήμα, αλλά υιοθέτησε εσφαλμένη προσέγγιση διαχωρίζοντας το σήμα στα συστατικά του στοιχεία, το καθένα από τα οποία εκτιμήθηκε ως πρωτότυπο.

 

Πέμπτος λόγος αναιρέσεως: Σοβαρή παραμόρφωση των αποδεικτικών στοιχείων κατά τη σύγκριση ενός τρισδιάστατου σήματος με ένα δισδιάστατο τμήμα και κατά τον προσδιορισμό των κανόνων και των γενικώς ισχυόντων στον τομέα

Αμφότερες οι διαπιστώσεις: «η συντριπτική πλειοψηφία των φιαλών που υπάρχουν στην αγορά έχουν ένα κυλινδρικό τμήμα» και «υπάρχουν φιάλες σε όλα τα είδη, τα σχήματα και τα μεγέθη» είναι προδήλως ανακριβείς και το Γενικό Δικαστήριο ενέμεινε, ρητώς ή σιωπηρώς, σε αυτές για να απορρίψει την προσφυγή κατά της αποφάσεως του τμήματος προσφυγών, προβαίνοντας με τον τρόπο αυτό σε σοβαρή στρέβλωση των πραγματικών περιστατικών ή των αποδεικτικών στοιχείων, η οποία συνιστά πλάνη περί το δίκαιο.

 

Έκτος λόγος αναιρέσεως: η απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου παρεμποδίζει την καταχώριση τρισδιάστατων κοινοτικών σημάτων, πράγμα που συνιστά παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού για το κοινοτικό σήμα σε συνδυασμό με το άρθρο 4 του κανονισμού για το κοινοτικό σήμα

Το αποτέλεσμα που προκύπτει από το σκεπτικό του Γενικού Δικαστηρίου είναι ότι καμία συσκευασία προϊόντος δεν μπορεί να έχει διακριτικό χαρακτήρα συγχρόνως ως σύνολο και ως συνδυασμός των αυτοτελών συστατικών του. Σε πρακτικό επίπεδο, το αποτέλεσμα της αναιρεσιβαλλόμενης απόφασης είναι ότι καμία συσκευασία προϊόντος δεν θα μπορούσε να ικανοποιήσει το κριτήριο του διακριτικού χαρακτήρα, πράγμα που αναιρεί τον σκοπό του κανονισμού για το κοινοτικό σήμα.


(1)  Κοινοτικό σήμα — Κανονισμός (ΕΚ) 40/94 του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 1993, για το κοινοτικό σήμα (ΕΕ L11, σ. 1), όπως έχει αντικατασταθεί από τον κανονισμό (ΕΚ) 207/2009 του Συμβουλίου της 26ης Φεβρουαρίου 2009, για το κοινοτικό σήμα (ΕΕ L 78, σ.1)

(2)  Κανονισμός (ΕΚ) 2868/95 της Επιτροπής, της 13ης Δεκεμβρίου 1995, περί της εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 για το κοινοτικό σήμα (ΕΕ L 303, σ. 1)


Top