EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62012CN0224

Υπόθεση C-224/12 P: Αίτηση αναιρέσεως που η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατέθεσε στις 11 Μαΐου 2012 κατά της αποφάσεως της 2ας Μαρτίου 2012 την οποία εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πρώτο τμήμα) στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-29/10 και T-33/10, Κάτω Χώρες και ING Groep κατά Επιτροπής

ΕΕ C 258 της 25.8.2012, p. 8–9 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

25.8.2012   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 258/8


Αίτηση αναιρέσεως που η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατέθεσε στις 11 Μαΐου 2012 κατά της αποφάσεως της 2ας Μαρτίου 2012 την οποία εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πρώτο τμήμα) στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-29/10 και T-33/10, Κάτω Χώρες και ING Groep κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-224/12 P)

2012/C 258/14

Γλώσσες διαδικασίας: η ολλανδική και η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: L. Flynn, S. Noë και H. van Vliet)

Έτεροι διάδικοι:

 

Βασίλειο των Κάτω Χωρών

 

ING Groep NV

 

De Nederlandsche Bank NV

Αιτήματα της αναιρεσείουσας

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 2ας Μαρτίου 2012, η οποία κοινοποιήθηκε στην Επιτροπή στις 6 Μαρτίου 2012, στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-29/10 και T-33/10, Κάτω Χώρες και ING Groep κατά Επιτροπής·

να απορρίψει τα αιτήματα μερικής ακυρώσεως της αποφάσεως της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (1), της 18ης Νοεμβρίου 2009, σχετικά με την κρατική ενίσχυση C 10/09 (πρώην N 138/09) που οι Κάτω Χώρες χορήγησαν για εγγυητική διευκόλυνση μη ρευστοποιήσιμων περιουσιακών στοιχείων και σχέδιο αναδιαρθρώσεως της ING (στο εξής: επίμαχη απόφαση)·

να καταδικάσει τις προσφεύγουσες στα δικαστικά έξοδα·

επικουρικώς,

να αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο·

να επιφυλαχθεί όσον αφορά τα έξοδα τόσο της διαδικασίας ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου όσο και της αναιρετικής διαδικασίας·

ή, επικουρικότερα,

να ακυρώσει το άρθρο 2, τρίτο εδάφιο, της επίμαχης αποφάσεως·

να καταδικάσει τις προσφεύγουσες στα έξοδα της αναιρετικής διαδικασίας.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η Επιτροπή διατείνεται ότι η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση πρέπει να αναιρεθεί για τους ακόλουθους λόγους.

Πρώτον , ουδεμία κατά νόμον υποχρέωση υφίσταται προκειμένου το κριτήριο του ιδιώτη επενδυτή σε οικονομία της αγοράς να εφαρμοστεί σχετικά με μια τροποποίηση των όρων εξοφλήσεως όταν πρόκειται για μέτρο που το ίδιο αποτελούσε κρατική ενίσχυση.

Δεύτερον , το Γενικό Δικαστήριο προέβη σε εσφαλμένη αξιολόγηση των διαφυγόντων κερδών του κράτους μέλους από τους τροποποιημένους όρους εξοφλήσεως που εξετάστηκαν στην επίμαχη απόφαση.

Τρίτον , το Γενικό Δικαστήριο δεν είχε το δικαίωμα, ακόμη και αν η Επιτροπή κακώς είχε θεωρήσει ως κρατική ενίσχυση τους τροποποιημένους όρους εξοφλήσεως, να ακυρώσει εν όλω το άρθρο 2, πρώτο εδάφιο, της επίμαχης αποφάσεως.

Τέταρτον , το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε νομική πλάνη με το να κρίνει ότι το άρθρο 2, δεύτερο εδάφιο, της επίμαχης αποφάσεως αναγκαστικά δεν είναι σύννομο επειδή η Επιτροπή κακώς είχε διαπιστώσει ότι οι τροποποιημένοι όροι εξοφλήσεως συνιστούν κρατική ενίσχυση.

Πέμπτον , το Γενικό Δικαστήριο αποφάνθηκε ultra petita με το να ακυρώσει το άρθρο 2, δεύτερο εδάφιο, της επίμαχης αποφάσεως και το παράρτημά της ΙΙ.

Έκτον , και επικουρικώς, το Γενικό Δικαστήριο, αν ορθώς ακύρωσε το άρθρο 2, πρώτο και δεύτερο εδάφιο, της επίμαχης αποφάσεως και το παράρτημά της ΙΙ, δεν μπορούσε να μην ακυρώσει το άρθρο 2, τρίτο εδάφιο, της επίμαχης αποφάσεως.


(1)  Απόφαση 2010/608/ΕΚ (ΕΕ 2010, L 274, σ. 139).


Top