This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62011CN0509
Case C-509/11: Reference for a preliminary ruling from the Verwaltungsgerichtshof (Administrative Court) (Austria) lodged on 30 September 2011 — ÖBB-Personenverkehr AG v Schienen-Control Kommission and Bundesministerin für Verkehr, Innovation und Technologie
Υπόθεση C-509/11: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Verwaltungsgerichtshof (Αυστρία) στις 30 Σεπτεμβρίου 2011 — ÖBB-Personenverkehr Aktiengesellschaft κατά Schienen-Control Kommission και Bundesministerin für Verkehr, Innovation und Technologie
Υπόθεση C-509/11: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Verwaltungsgerichtshof (Αυστρία) στις 30 Σεπτεμβρίου 2011 — ÖBB-Personenverkehr Aktiengesellschaft κατά Schienen-Control Kommission και Bundesministerin für Verkehr, Innovation und Technologie
ΕΕ C 13 της 14.1.2012, p. 4–5
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
14.1.2012 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 13/4 |
Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Verwaltungsgerichtshof (Αυστρία) στις 30 Σεπτεμβρίου 2011 — ÖBB-Personenverkehr Aktiengesellschaft κατά Schienen-Control Kommission και Bundesministerin für Verkehr, Innovation und Technologie
(Υπόθεση C-509/11)
2012/C 13/08
Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική
Αιτούν δικαστήριο
Verwaltungsgerichtshof
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Προσφεύγουσα: ÖBB-Personenverkehr Aktiengesellschaft
Καθού-Εναγόμενοι:
1) |
Schienen-Control Kommission |
2) |
Bundesministerin für Verkehr, Innovation und Technologie |
Προδικαστικά ερωτήματα
1) |
Έχει το άρθρο 30, παράγραφος 1, πρώτο εδάφιο, του κανονισμού (ΕΚ) 1371/2007 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Οκτωβρίου 2007, σχετικά με τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των επιβατών σιδηροδρομικών γραμμών (1), την έννοια ότι όταν οι όροι που έχει θέσει μία σιδηροδρομική επιχείρηση σχετικά με την αποζημίωση κομίστρου δεν συνάδουν με τα κριτήρια που καθορίζονται στο άρθρο 17 του κανονισμού, ο οριζόμενος ως υπεύθυνος για την επιβολή της εφαρμογής του εν λόγω κανονισμού εθνικός φορέας δύναται να καθορίσει κατά τρόπο δεσμευτικό το ακριβές περιεχόμενο των όρων που οφείλει να χρησιμοποιεί η σιδηροδρομική επιχείρηση, καίτοι το εθνικό δίκαιο παρέχει στον εν λόγω φορέα μόνο το δικαίωμα να ακυρώσει τους όρους αυτούς; |
2) |
Έχει το άρθρο 17 του κανονισμού (ΕΚ) 1371/2007 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Οκτωβρίου 2007, σχετικά με τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των επιβατών σιδηροδρομικών γραμμών, ΕΕ L 315 της 3ης Δεκεμβρίου 2007, σ. 14, την έννοια ότι μία σιδηροδρομική επιχείρηση μπορεί να αποκλείσει την υποχρέωση καταβολής αποζημιώσεως σε περιπτώσεις ανωτέρας βίας, είτε κατ’ αναλογία προς τους λόγους αποκλεισμού που προβλέπονται στους κανονισμούς (ΕΚ) 261/2004, (ΕΕ) 1177/2010 ή (ΕΕ) 181/2011, είτε με βάση τους λόγους απαλλαγής που περιλαμβάνονται στο άρθρο 3, παράγραφος 2, των ενιαίων κανόνων σχετικά με τη σύμβαση διεθνούς σιδηροδρομικής μεταφοράς επιβατών (CIV, παράρτημα I του κανονισμού), ακόμη και όσον αφορά την αποζημίωση κομίστρου; |
(1) ΕΕ L 315, σ. 14