Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62011CA0172

    Υπόθεση C-172/11: Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 28ης Ιουνίου 2012 [αίτηση του Arbeitsgericht Ludwigshafen am Rhein (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Georges Erny κατά Daimler AG — Werk Wörth [Ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων — Άρθρο 45 ΣΛΕΕ — Κανονισμός (ΕΟΚ) 1612/68 — Άρθρο 7, παράγραφος 4 — Αρχή της απαγόρευσης των διακρίσεων — Προσαύξηση η οποία καταβάλλεται στους εργαζομένους που τελούν υπό καθεστώς μερικής απασχόλησης ενόψει της συνταξιοδότησής τους — Μεθοριακοί εργαζόμενοι οι οποίοι υπόκεινται στον φόρο εισοδήματος στο κράτος μέλος της κατοικίας — Πλασματική συνεκτίμηση του φόρου εισοδήματος από μισθωτές υπηρεσίες, ο οποίος επιβάλλεται εντός του κράτους μέλους της απασχόλησης]

    ΕΕ C 258 της 25.8.2012, p. 6–7 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    25.8.2012   

    EL

    Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

    C 258/6


    Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 28ης Ιουνίου 2012 [αίτηση του Arbeitsgericht Ludwigshafen am Rhein (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Georges Erny κατά Daimler AG — Werk Wörth

    (Υπόθεση C-172/11) (1)

    (Ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων - Άρθρο 45 ΣΛΕΕ - Κανονισμός (ΕΟΚ) 1612/68 - Άρθρο 7, παράγραφος 4 - Αρχή της απαγόρευσης των διακρίσεων - Προσαύξηση η οποία καταβάλλεται στους εργαζομένους που τελούν υπό καθεστώς μερικής απασχόλησης ενόψει της συνταξιοδότησής τους - Μεθοριακοί εργαζόμενοι οι οποίοι υπόκεινται στον φόρο εισοδήματος στο κράτος μέλος της κατοικίας - Πλασματική συνεκτίμηση του φόρου εισοδήματος από μισθωτές υπηρεσίες, ο οποίος επιβάλλεται εντός του κράτους μέλους της απασχόλησης)

    2012/C 258/09

    Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

    Αιτούν δικαστήριο

    Arbeitsgericht Ludwigshafen am Rhein

    Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

    Georges Erny

    κατά

    Daimler AG — Werk Wörth

    Αντικείμενο

    Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως — Arbeitsgericht Ludwigshafen am Rhein — Ερμηνεία του άρθρου 45 ΣΛΕΕ, καθώς και του άρθρου 7, παράγραφος 4, του κανονισμού (ΕΟΚ) 1612/68 του Συμβουλίου, της 15ης Οκτωβρίου 1968, περί της ελεύθερης κυκλοφορίας των εργαζομένων στο εσωτερικό της Κοινότητας (ΕΕ ειδ. έκδ. 05/001, σ. 1) — Προσαύξηση που καταβάλλεται στους εργαζομένους οι οποίοι, πριν από τη συνταξιοδότησή τους, τίθενται σε καθεστώς μερικής απασχόλησης — Λιγότερο ευνοϊκή μεταχείριση των μεθοριακών εργαζομένων που δεν υπόκεινται στον φόρο εισοδήματος στο κράτος διαμονής, απορρέουσα από το γεγονός ότι, κατά τον υπολογισμό του ποσού της ως άνω προσαύξησης, λαμβάνεται υπόψη ο φόρος μισθωτών υπηρεσιών ο οποίος θα οφειλόταν θεωρητικώς στο κράτος απασχόλησης

    Διατακτικό

    Αντιβαίνουν στο άρθρο 45 ΣΛΕΕ και στο άρθρο 7, παράγραφος 4, του κανονισμού (ΕΟΚ) 1612/68 του Συμβουλίου, της 15ης Οκτωβρίου 1968, περί της ελεύθερης κυκλοφορίας των εργαζομένων στο εσωτερικό της Κοινότητας, ρήτρες που περιέχονται σε ατομικές συμφωνίες και σε συλλογικές συμβάσεις και προβλέπουν ότι η επίμαχη στην υπόθεση της κύριας δίκης προσαύξηση, την οποία καταβάλλει ο εργοδότης στον εργαζόμενο που τελεί υπό καθεστώς μερικής απασχόλησης ενόψει της συνταξιοδότησής του, πρέπει να υπολογίζεται κατά τρόπο ώστε ο οφειλόμενος από τον εργαζόμενο φόρος εισοδήματος από μισθωτές δραστηριότητες στο κράτος μέλος της απασχόλησής του να αφαιρείται πλασματικά κατά τον καθορισμό της βάσης υπολογισμού της προσαύξησης αυτής, ενώ, σύμφωνα με τη σχετική διμερή συμφωνία για την αποφυγή της διπλής φορολογίας, οι προσαυξήσεις, οι μισθοί και οι αμοιβές που καταβάλλονται στους εργαζόμενους οι οποίοι δεν διαμένουν στο κράτος μέλος της απασχόλησης φορολογούνται στο κράτος μέλος της κατοικίας τους. Κατά το ως άνω άρθρο 7, παράγραφος 4, τέτοιες ρήτρες είναι αυτοδικαίως άκυρες. Το άρθρο 45 ΣΛΕΕ και οι διατάξεις του κανονισμού 1612/68 παρέχουν στα κράτη μέλη και στους κοινωνικούς εταίρους την ευχέρεια να επιλέξουν μεταξύ των διαφόρων λύσεων που προσφέρονται για την επίτευξη του σκοπού τον οποίο επιδιώκει καθεμία από τις διατάξεις αυτές.


    (1)  ΕΕ C 226 της 30.7.2011.


    Top