Προσφυγή της 14ης Σεπτεμβρίου 2010 — ArcelorMittal España κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-399/10)

()

2010/C 301/84

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: ArcelorMittal España, SA (Gozón, Ισπανία) (εκπρόσωποι: A. Creus Carreras και A. Valiente Martin, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

Λόγοι ακυρώσεως

Με την προσφυγή της η προσφεύγουσα ζητεί την ακύρωση των άρθρων 1, 2, 3 και 4 της αποφάσεως της Επιτροπής C(2010) 4387 τελικό, της 30ής Ιουνίου 2010, στην υπόθεση COMP/38.344 — Προεντεταμένος χάλυβας, με την οποία η Επιτροπή διαπίστωσε ότι η προσφεύγουσα, από κοινού με άλλες επιχειρήσεις παρέβη το άρθρο 101 ΣΛΕΕ και το άρθρο 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ μετέχοντας σε διαρκή συμφωνία ή σε εναρμονισμένη πρακτική στον τομέα του προεντεταμένου χάλυβα σε πανευρωπαϊκό ή/και εθνικό/περιφερειακό επίπεδο. Επιπλέον, ζητεί την ακύρωση ή τη μείωση του προστίμου που της επιβλήθηκε.

Προς στήριξη της προσφυγής της η προσφεύγουσα προβάλλει πέντε λόγους ακυρώσεως

Πρώτον, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η Επιτροπή παραβίασε το θεμελιώδες δικαίωμα που έχει να κριθεί η υπόθεσή της από ένα αμερόληπτο δικαστήριο, δικαίωμα το οποίο αντλεί από το άρθρο 6, παράγραφος 1, της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως για την Προστασία των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών (ΕΣΔΑ) και το άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, καθόσον το πρόστιμο επιβλήθηκε από διοικητική αρχή η οποία έχει ταυτοχρόνως εξουσία έρευνας και επιβολής κυρώσεων.

Δεύτερον, υποστηρίζει ότι η Επιτροπή υπέπεσε σε σφάλμα κατά τον υπολογισμό του ύψους του προστίμου, το οποίο οδήγησε στην επιβολή μεγαλύτερου προστίμου στην προσφεύγουσα.

Τρίτον, υποστηρίζει ότι η Επιτροπή εσφαλμένως διαπίστωσε ότι η προσφεύγουσα ασκούσε αποφασιστική επιρροή στις εταιρίες Emesa και Galyca πριν από τον Δεκέμβριο του 1997.

Τέταρτον, υποστηρίζει ότι η Επιτροπή παρανόμως αρνήθηκε να δεχθεί υπέρ της προσφεύγουσας μερική απαλλαγή βάσει του σημείου 23 της «ανακοινώσεως περί επιείκειας» του 2002 (1), μολονότι η ίδια είχε παράσχει αποφασιστικής σημασίας αποδείξεις για τη διάρκεια και τη σοβαρότητα της παραβάσεως και, κατά συνέπεια, ικανοποιεί τις προβλεπόμενες συναφώς προϋποθέσεις.

Τέλος, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η Επιτροπή εφάρμοσε εσφαλμένως την «ειδική προσαύξηση για αποτρεπτικούς λόγους» που προβλέπεται στο σημείο 30 των κατευθυντήριων γραμμών της Επιτροπής περί υπολογισμού των προστίμων του 2006 (2), με αποτέλεσμα την παράνομη αύξηση κατά 20 % του προστίμου που επιβλήθηκε στην ίδια.

(1)  Ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με τη μη επιβολή και τη μείωση των προστίμων σε περιπτώσεις συμπράξεων (καρτέλ), ΕΕ 2002 C 45, σ. 3.

(2)  Κατευθυντήριες γραμμές για τη μέθοδο υπολογισμού των προστίμων που επιβάλλονται κατ' εφαρμογήν του άρθρου 23, παράγραφος 2, σημείο α), του κανονισμού (ΕΚ) 1/2003, ΕΕ 2006 C 210, σ. 2.