This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62010TN0151
Case T-151/10: Action brought on 1 April 2010 — Bank Nederlandse Gemeenten NV v Commission
Υπόθεση T-151/10: Προσφυγή της 1ης Απριλίου 2010 — Bank Nederlandse Gemeenten κατά Επιτροπής
Υπόθεση T-151/10: Προσφυγή της 1ης Απριλίου 2010 — Bank Nederlandse Gemeenten κατά Επιτροπής
ΕΕ C 148 της 5.6.2010, p. 43–44
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
|
5.6.2010 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 148/43 |
Προσφυγή της 1ης Απριλίου 2010 — Bank Nederlandse Gemeenten κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-151/10)
2010/C 148/72
Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Bank Nederlandse Gemeenten NV (Χάγη, Κάτω Χώρες) (εκπρόσωπος: B. Drijber, advocaat)
Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα της προσφεύγουσας
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
|
— |
να ακυρώσει την απόφαση C(2009) 9963 της Επιτροπής της 15ης Δεκεμβρίου 2009, όσον αφορά την κρίση της Επιτροπής ότι η δυνατότητα εταιριών κοινωνικής στέγης να δανειστούν από τη Bank Nederlandse Gemeenten NV συνεπάγεται κρατική ενίσχυση υπό την έννοια του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ· |
|
— |
να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα. |
Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα
Με την προσφυγή της προσφεύγουσας επιδιώκεται μερική ακύρωση της αποφάσεως C(2009) 9963 τελικό της Επιτροπής της 15ης Δεκεμβρίου 2009 σχετικά με το μέτρο ενισχύσεως Ε 2/2005 και N 642/2009 (Κάτω Χώρες) — υφιστάμενη ενίσχυση εταιριών κοινωνικής στέγης και ειδική ενίσχυση ανά σχέδιο.
Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται, πρώτον, ότι η προσβαλλόμενη απόφαση αντίκειται στο άρθρο 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ επειδή η Επιτροπή στήριξε σε εσφαλμένη ερμηνεία της δυνατότητας καταλογισμού το συμπέρασμα ότι τα δάνεια της προσφεύγουσας συνεπάγονται κρατική ενίσχυση.
Δεύτερον, η προσφεύγουσα διατείνεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση αντίκειται στο άρθρο 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ επειδή η Επιτροπή στήριξε σε εσφαλμένη αξιολόγηση των πραγματικών περιστατικών το συμπέρασμα ότι τα δάνεια της προσφεύγουσας δεν συνάδουν με τους όρους της αγοράς και ως εκ τούτου συνεπάγονται ευνοϊκή μεταχείριση.
Τρίτον, η προσφεύγουσα προβάλλει παράβαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως και της υποχρεώσεως επιμελείας επειδή η Επιτροπή, παρά τα όσα οι ολλανδικές αρχές είχαν προβάλει σχετικά με τα δάνεια της προσφεύγουσας, έκρινε χωρίς οποιαδήποτε έρευνα ότι τα δάνεια αυτά συνιστούν κρατική ενίσχυση.