This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62007TN0491
Case T-491/07: Action brought on 27 December 2007 — CB v Commission
Υπόθεση T-491/07: Προσφυγή της 27ης Δεκεμβρίου 2007 — CB κατά Επιτροπής
Υπόθεση T-491/07: Προσφυγή της 27ης Δεκεμβρίου 2007 — CB κατά Επιτροπής
ΕΕ C 64 της 8.3.2008, p. 46–46
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
8.3.2008 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 64/46 |
Προσφυγή της 27ης Δεκεμβρίου 2007 — CB κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-491/07)
(2008/C 64/76)
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Διάδικοι
Προσφεύγων: Groupement des Cartes Bancaires (CB) GIE (Παρίσι, Γαλλία) (εκπρόσωποι: A. Georges, J. Ruiz Calzado, É. Barbier de La Serre, δικηγόροι)
Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων
Αιτήματα του προσφεύγοντος
Ο προσφεύγων ζητεί από το Πρωτοδικείο:
— |
να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση στο σύνολό της, |
— |
να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα. |
Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα
Με την υπό κρίση προσφυγή, ο προσφεύγων ζητεί την ακύρωση της αποφάσεως της Επιτροπής C(2007) 5060, τελικό, της 17ης Οκτωβρίου 2007, σχετικά με μια διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 81 ΕΚ (υπόθεση COMP/D1/38606 — GROUPEMENT DES CARTES BANCAIRES «CB»), όσον αφορά, αφενός, τα μέτρα για τις τιμές προσχώρησης των νέων μελών στον προσφεύγοντα όμιλο και, αφετέρου, τον καλούμενο μηχανισμό της «αφύπνισης των κοιμώμενων» που εφαρμόζεται στα μέλη του ομίλου που δεν έχουν αναπτύξει σημαντική δράση στον τομέα των τραπεζικών καρτών από τον χρόνο προσχώρησής τους.
Προς στήριξη της προσφυγής του, ο προσφεύγων προβάλλει έξι λόγους.
Ο πρώτος λόγος αντλείται από παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ και από παραβίαση της αρχής της ίσης μεταχειρίσεως καθώς και από έλλειψη αιτιολογίας λόγω φερομένων ελαττωμάτων της υιοθετηθείσας από την Επιτροπή μεθόδου αναλύσεως των μέτρων και των αγορών, στο μέτρο που αυτή δεν έλαβε υπόψη της την καθολική εικόνα, το σύνολο των σχετικών δεδομένων και το συγκεκριμένο πλαίσιο στο οποίο ελήφθησαν τα μέτρα αυτά και στο οποίο παράγουν τα αποτελέσματά τους.
Δεύτερον, ο προσφεύγων προβάλλει λόγο αντλούμενο από παράβαση του άρθρου 81, παράγραφος 1, ΕΚ λόγω νομικής και πραγματικής πλάνης καθώς και πλάνης εκτιμήσεως στις οποίες υπέπεσε η Επιτροπή κατά την εξέταση του σκοπού των κοινοποιηθέντων σε αυτήν μέτρων. Ο προσφεύγων εκτιμά ότι η Επιτροπή παρέβη την υποχρέωσή της να εξετάσει τον σκοπό μιας αποφάσεως ενώσεως επιχειρήσεων και δεν απέδειξε ότι ο σκοπός αυτός είναι αντίθετος προς τους κανόνες του ανταγωνισμού.
Με τον τρίτο λόγο, ο προσφεύγων ισχυρίζεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση παραβιάζει το άρθρο 81, παράγραφος 1, ΕΚ επίσης λόγω νομικής και πραγματικής πλάνης καθώς και πλάνης εκτιμήσεως στις οποίες υπέπεσε η Επιτροπή κατά την εξέταση των αποτελεσμάτων των κοινοποιηθέντων σε αυτήν μέτρων.
Επικουρικά, ο προσφεύγων υποστηρίζει ότι η Επιτροπή παρέβη το άρθρο 81, παράγραφος 3, ΕΚ κατά την εξέταση της εφαρμογής των τεσσάρων απαιτούμενων προϋποθέσεων προκειμένου να προβεί στη χορήγηση απαλλαγής.
Ο πέμπτος προβαλλόμενος από τον προσφεύγοντα λόγος αντλείται από παραβίαση της αρχής της χρηστής διοικήσεως που προκύπτει από τις φερόμενες παραλείψεις και αντιφάσεις καθώς και από τις παραποιήσεις ορισμένων από τα επιχειρήματά του προσφεύγοντος οι οποίες περιέχονται στην προσβαλλόμενη απόφαση.
Ο τελευταίος λόγος αντλείται από παραβίαση των αρχών της αναλογικότητας και της ασφάλειας δικαίου.