62000J0364

1. ροσφυγή λόγω παραβάσεως - Εξέταση του βασίμου από το Δικαστήριο - Κατάσταση που πρέπει να λαμβάνεται υπόψη - Κατάσταση κατά την εκπνοή της ταχθείσας με την αιτιολογημένη γνώμη προθεσμίας

(Άρθρο 226 ΕΚ)

2. Κράτη μέλη - Υποχρεώσεις - Εκτέλεση των οδηγιών - αράβαση - Δικαιολογία αντλούμενη από πρακτικές ή καταστάσεις της εσωτερικής έννομης τάξεως, συμπεριλαμβανομένων των τεχνικών δυσχερειών - Δεν επιτρέπεται

(Άρθρο 226 ΕΚ)

Στην υπόθεση C-364/00,

Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, εκπροσωπούμενη από τον T. van Rijn, με τόπο επιδόσεων στο Λουξεμβούργο,

προσφεύγουσα,

κατά

Βασιλείου των Κάτω Χωρών, εκπροσωπουμένου από την J. van Bakel,

καθού,

που έχει ως αντικείμενο να αναγνωριστεί ότι το Βασίλειο των Κάτω Χωρών, μη θεσπίζοντας, εντός της ταχθείσας προθεσμίας, τα αναγκαία νομοθετικά, κανονιστικά και διοικητικά μέτρα για την εφαρμογή των διατάξεων της οδηγίας 97/70/ΕΚ του Συμβουλίου, της 11ης Δεκεμβρίου 1997, για θέσπιση εναρμονισμένου καθεστώτος για τα αλιευτικά σκάφη μήκους 24 μέτρων και άνω (ΕΕ 1998, L 34, σ. 1), παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από τη Συνθήκη ΕΚ,

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (τέταρτο τμήμα),

συγκείμενο από τους S. von Bahr (εισηγητή), πρόεδρο τμήματος, D. A. O. Edward και A. La Pergola, δικαστές,

γενικός εισαγγελέας: S. Alber

γραμματέας: R. Grass

έχοντας υπόψη την έκθεση του εισηγητή δικαστή,

αφού άκουσε τον γενικό εισαγγελέα που ανέπτυξε τις προτάσεις του κατά τη συνεδρίαση της 24ης Ιανουαρίου 2002,

εκδίδει την ακόλουθη

Απόφαση

1 Με δικόγραφο που κατέθεσε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου στις 3 Οκτωβρίου 2000, η Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων άσκησε, δυνάμει του άρθρου 226 ΕΚ, προσφυγή με αίτημα να αναγνωριστεί ότι το Βασίλειο των Κάτω Χωρών, μη θεσπίζοντας, εντός της ταχθείσας προθεσμίας, τα αναγκαία νομοθετικά, κανονιστικά και διοικητικά μέτρα για την εφαρμογή των διατάξεων της οδηγίας 97/70/ΕΚ του Συμβουλίου, της 11ης Δεκεμβρίου 1997, για θέσπιση εναρμονισμένου καθεστώτος για τα αλιευτικά σκάφη μήκους 24 μέτρων και άνω (ΕΕ 1998, L 34, σ. 1), παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από τη Συνθήκη ΕΚ.

2 Το άρθρο 12, παράγραφος 1, πρώτο εδάφιο, της οδηγίας 97/70 ορίζει τα εξής:

«Τα κράτη μέλη θέτουν σε ισχύ τις απαιτούμενες [νομοθετικές], κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις για να συμμορφωθούν προς την παρούσα οδηγία πριν από την 1η Ιανουαρίου 1999. ληροφορούν αμέσως την Επιτροπή σχετικά.»

3 Η Επιτροπή, αφού έδωσε στο Βασίλειο των Κάτω Χωρών τη δυνατότητα να διατυπώσει τις παρατηρήσεις του, εξέδωσε, με έγγραφο της 10ης Αυγούστου 1999, αιτιολογημένη γνώμη με την οποία το κάλεσε να λάβει τα αναγκαία μέτρα προκειμένου να συμμορφωθεί προς τις απορρέουσες από την οδηγία 97/70 υποχρεώσεις του εντός δύο μηνών από την κοινοποίηση της εν λόγω αιτιολογημένης γνώμης.

4 Η Επιτροπή, μη έχοντας λάβει καμία πληροφορία σχετικά με την ολοκλήρωση της μεταφοράς της οδηγίας 97/70 στο εσωτερικό δίκαιο, άσκησε την υπό κρίση προσφυγή.

5 Υπενθυμίζοντας τις υποχρεώσεις που υπέχουν τα κράτη μέλη από τα άρθρα 10 ΕΚ και 249, τρίτο εδάφιο, ΕΚ, η Επιτροπή υποστηρίζει ότι το Βασίλειο των Κάτω Χωρών όφειλε να λάβει τα αναγκαία μέτρα για να συμμορφωθεί προς την οδηγία 97/70 εντός της ταχθείσας προθεσμίας.

6 Το Βασίλειο των Κάτω Χωρών αναφέρει ότι το σχέδιο υπουργικής αποφάσεως για τη μεταφορά της οδηγίας 97/70 στο εσωτερικό δίκαιο μόλις εγκρίθηκε από τις Κυβερνήσεις της Αρούμπα και των Ολλανδικών Αντιλλών, στις οποίες είχε διαβιβαστεί για να παράσχουν τη σύμφωνη γνώμη τους, και πρόκειται σύντομα να υποβληθεί στο υπουργικό συμβούλιο, προβλέπεται δε να τεθεί σε ισχύ τον Οκτώβριο του 2001.

7 Η Κυβέρνηση των Κάτω Χωρών επικαλείται τις δυσκολίες που αντιμετώπισε και αντιμετωπίζει ακόμα για τη μεταφορά των διατάξεων της οδηγίας 97/70 στο εσωτερικό δίκαιο. Συγκεκριμένα, πολλές δυσκολίες συνίστανται απλώς στο γεγονός ότι η οδηγία παραπέμπει στο κείμενο του παραρτήματος του ρωτοκόλλου του Torremolinos της 2ας Απριλίου 1993, το οποίο τροποποιεί τη Διεθνή Σύμβαση για την ασφάλεια των αλιευτικών σκαφών, που υπογράφηκε στο Torremolinos στις 2 Απριλίου 1977. Η μετάφραση του τροποποιημένου κειμένου της συμβάσεως αυτής, του οποίου δεν υπάρχει επίσημη μετάφραση, απαίτησε πολύ χρόνο. Εξάλλου, οι διατάξεις του εν λόγω πρωτοκόλλου στερούνται σαφήνειας, γεγονός που καθιστά τη μεταφορά τους στο εσωτερικό δίκαιο ιδιαίτερα δύσκολη.

8 Συναφώς, πρέπει να υπομνησθεί ότι, κατά πάγια νομολογία, η ύπαρξη παραβάσεως πρέπει να εκτιμάται σε σχέση με την κατάσταση του κράτους μέλους όπως αυτή παρουσιαζόταν κατά τη λήξη της προθεσμίας που τάχθηκε με την αιτιολογημένη γνώμη και ότι οι μεταβολές που επήλθαν στη συνέχεια δεν μπορούν να ληφθούν υπόψη από το Δικαστήριο (βλ., μεταξύ άλλων, απόφαση της 15ης Μαρτίου 2001, C-147/00, Επιτροπή κατά Γαλλίας, Συλλογή 2001, σ. Ι-2387, σκέψη 26).

9 Στην υπό κρίση περίπτωση, δεν αμφισβητείται ότι το Βασίλειο των Κάτω Χωρών δεν θέσπισε τα αναγκαία μέτρα προκειμένου να συμμορφωθεί προς την αιτιολογημένη γνώμη εντός της προς τούτο ταχθείσας προθεσμίας.

10 Εξάλλου, από τη νομολογία του Δικαστηρίου προκύπτει ότι πρακτικές ή καταστάσεις της εσωτερικής έννομης τάξεως ενός κράτους μέλους δεν μπορούν να δικαιολογήσουν τη μη τήρηση των υποχρεώσεων και των προθεσμιών που απορρέουν από τις κοινοτικές οδηγίες, ούτε, συνεπώς, την εκπρόθεσμη ή ατελή μεταφορά μιας οδηγίας στο εσωτερικό δίκαιο (βλ., μεταξύ άλλων, απόφαση της 27ης Φεβρουαρίου 2002, C-140/01, Επιτροπή κατά Βελγίου, η οποία δεν έχει ακόμα δημοσιευθεί στη Συλλογή, σκέψη 16). Ομοίως, όπως έχει κρίνει το Δικαστήριο, δεν ασκεί επιρροή το αν η παράβαση κράτους μέλους οφείλεται σε τεχνικές δυσχέρειες τις οποίες αντιμετώπισε το κράτος αυτό (βλ., μεταξύ άλλων, απόφαση της 10ης Μα_ου 2001, C-152/98, Επιτροπή κατά Κάτω Χωρών, Συλλογή 2001, σ. Ι-3463, σκέψη 41).

11 Επομένως, η προσφυγή της Επιτροπής είναι βάσιμη.

12 Κατά συνέπεια, πρέπει να αναγνωριστεί ότι το Βασίλειο των Κάτω Χωρών, μη θεσπίζοντας, εντός της ταχθείσας προθεσμίας, τα αναγκαία νομοθετικά, κανονιστικά και διοικητικά μέτρα προκειμένου να συμμορφωθεί προς την οδηγία 97/70, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από την οδηγία αυτή.

Επί των δικαστικών εξόδων

13 Κατά το άρθρο 69, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας, ο ηττηθείς διάδικος καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα, εφόσον υπάρχει σχετικό αίτημα του νικήσαντος διαδίκου. Δεδομένου ότι η Επιτροπή ζήτησε να καταδικαστεί το Βασίλειο των Κάτω Χωρών στα δικαστικά έξοδα και το τελευταίο ηττήθηκε, το Βασίλειο των Κάτω Χωρών πρέπει να καταδικαστεί στα δικαστικά έξοδα.

Για τους λόγους αυτούς,

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (τέταρτο τμήμα)

αποφασίζει:

1) Το Βασίλειο των Κάτω Χωρών, μη θεσπίζοντας, εντός της ταχθείσας προθεσμίας, τα αναγκαία νομοθετικά, κανονιστικά και διοικητικά μέτρα προκειμένου να συμμορφωθεί προς την οδηγία 97/70/ΕΚ του Συμβουλίου, της 11ης Δεκεμβρίου 1997, για θέσπιση εναρμονισμένου καθεστώτος για τα αλιευτικά σκάφη μήκους 24 μέτρων και άνω, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από την οδηγία αυτή.

2) Καταδικάζει το Βασίλειο των Κάτω Χωρών στα δικαστικά έξοδα.