ΓΝΩΜΗ αριθ. 3/2020

[υποβαλλόμενη δυνάμει των άρθρων 287, παράγραφος 4, και 322, παράγραφος 1, στοιχείο α), ΣΛΕΕ]

σχετικά με την πρόταση 2020/0054(COD) περί κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1303/2013 και του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1301/2013 όσον αφορά ειδικά μέτρα για την παροχή έκτακτης ευελιξίας στη χρήση των Ευρωπαϊκών Διαρθρωτικών και Επενδυτικών Ταμείων για την αντιμετώπιση της πανδημίας COVID-19

(2020/C 159/01)

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

	Σημεία	Σελίδα
ΕΙΣΑΓΩΓΗ	1-5	2
Η ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΜΑΣ	6-13	3
Δυνατότητα συγχρηματοδότησης κατά 100 %	7-8	3
Μεγαλύτερη ευελιξία των κρατών μελών να επιλέγουν πού θα στοχεύσουν τη στήριξη της ΕΕ	9-10	3
Παρακολούθηση της χρήσης των ειδικών μέτρων	11	4
Χρονισμός των μέτρων	12	4
Αντίκτυπος στις ελεγκτικές εργασίες	13	4
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΟ ΣΧΟΛΙΟ	14	4

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

1.

Η πανδημία COVID-19 έχει πρωτοφανείς επιπτώσεις σε όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ από την άποψη της υγείας των πολιτών και της ανθεκτικότητας των οικονομιών τους. Υπό τις συνθήκες αυτές, η Επιτροπή προτείνει την κινητοποίηση των πόρων των Ευρωπαϊκών Διαρθρωτικών και Επενδυτικών Ταμείων (ΕΔΕΤ) για τον μετριασμό αυτών των επιπτώσεων, «ως προσωρινό και έκτακτο μέτρο, με την επιφύλαξη των κανόνων που θα πρέπει να εφαρμόζονται υπό κανονικές συνθήκες» (1). Η Επιτροπή αναγνωρίζει (2) ότι η κύρια αντίδραση θα πρέπει να προέλθει από τους προϋπολογισμούς των κρατών μελών. Οι προτάσεις της Επιτροπής διατυπώνονται σε τροποποίηση δύο εκ των κανονισμών που διέπουν τη χρήση διαφόρων ταμείων για την περίοδο 2014-2020, ήτοι του κανονισμού περί κοινών διατάξεων (ΚΚΔ) που περιέχει κανόνες που αναφέρονται σε μια σειρά ταμείων (3) και του κανονισμού που αφορά συγκεκριμένα το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΕΤΠΑ) (4). Τις τελευταίες εβδομάδες, η Επιτροπή έλαβε ήδη πρόσθετα μέτρα (5) που δεν αποτελούν μεν επισήμως αντικείμενο της παρούσας γνώμης, λαμβάνονται ωστόσο υπόψη όπου αυτό κρίνεται σκόπιμο.

2.

Η νομική βάση της πρότασης της Επιτροπής συνεπάγεται την υποχρεωτική διαβούλευση με το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο (6). Το επίσημο αίτημα των νομοθετικών σωμάτων μάς περιήλθε στις 3 Απριλίου 2020 (Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο) και στις 8 Απριλίου 2020 (Συμβούλιο). Η παρούσα γνώμη εκδίδεται στο πλαίσιο αυτής της απαίτησης διαβούλευσης.

3.

Ο ρόλος του Ευρωπαϊκού Ελεγκτικού Συνεδρίου, δυνάμει της Συνθήκης, είναι να «ελέγχει τη νομιμότητα και την κανονικότητα της πραγματοποιήσεως των εσόδων και εξόδων και [να] εξακριβώνει τη χρηστή δημοσιονομική διαχείριση» (7). Κατ’ αρχήν, αναζητούμε ένα διοικητικό πλαίσιο βασιζόμενο σε κανόνες, το οποίο να έχει σχεδιαστεί ώστε να παράγει επωφελή αποτελέσματα και αντίκτυπο για τους πολίτες, μέσω της συμμόρφωσης με τους συναφείς κανόνες.

4.

Ωστόσο, οι τρέχουσες περιστάσεις δεν είναι συνήθεις. Ως θεσμικό όργανο της ΕΕ, κατανοούμε ότι αυτή οφείλει να λάβει έκτακτα μέτρα προς υποστήριξη της προσπάθειας των κρατών μελών για την καταπολέμηση της πανδημίας COVID-19 και των επιπτώσεών της στη ζωή των ευρωπαίων πολιτών. Η τρέχουσα κατάσταση απαιτεί την επείγουσα κινητοποίηση όλων των διαθέσιμων χρηματοδοτικών μέσων για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων στην υγεία, στις επιχειρήσεις και στους πολίτες: η στήριξη της ΕΕ πρέπει να τεθεί στη διάθεση των κρατών μελών το συντομότερο δυνατόν.

5.

Η ελάφρυνση των διαδικασιών που ισχύουν για περίοδο 2014-2020 και τις οποίες καθιέρωσε η Επιτροπή, σε συνεργασία με τις νομοθετικές αρχές, εγκυμονεί κινδύνους. Η πρόκληση στην οποία καλείται να ανταποκριθεί με την πρότασή της η Επιτροπή είναι η εξισορρόπηση της ανάγκης παροχής της ευελιξίας που απαιτείται για την άμεση διάθεση των πόρων στα κράτη μέλη με την ανάγκη ελαχιστοποίησης των κινδύνων που ελλοχεύουν όσον αφορά τη συμμόρφωση και τη χρηστή δημοσιονομική διαχείριση. Είμαστε της άποψης ότι η παροχή αυτής της εκτεταμένης ευελιξίας αποτελεί κατ’ ουσίαν θέμα πολιτικής κρίσης εκ μέρους των νομοθετικών αρχών της ΕΕ, ήτοι του Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

Η ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΜΑΣ

6.

Ούτως εχόντων των πραγμάτων, επιδίωξή μας με την παρούσα γνώμη είναι η διευκόλυνση της εξέτασης της πρότασης της Επιτροπής από τους νομοθέτες. Δεν σχολιάζουμε αναλυτικά τις προτεινόμενες τροποποιήσεις της νομοθεσίας, αντιθέτως, υπογραμμίζουμε τα σοβαρότερα ζητήματα και αναδεικνύουμε ορισμένους από τους κινδύνους που αυτά συνεπάγονται.

Δυνατότητα συγχρηματοδότησης κατά 100 %

7.

Η πρόταση δεν συνεπάγεται πρόσθετη χρηματοδότηση από την ΕΕ προς τα κράτη μέλη. Ωστόσο, προβλέπει την ταχύτερη μεταφορά πόρων από την ΕΕ, παρέχοντας σε ένα κράτος μέλος τη δυνατότητα να ζητήσει χρηματοδότηση από την ΕΕ σε ποσοστό 100 %, χωρίς να υποχρεούται να διαθέσει ούτε κατ’ ελάχιστο δική του συγχρηματοδότηση (8). Το μέτρο αυτό αναμένεται να βελτιώσει βραχυπρόθεσμα τη διαθεσιμότητα πόρων στα κράτη μέλη. Ο αντίκτυπός του θα διαφέρει από το ένα κράτος μέλος στο άλλο, ανάλογα με μια σειρά παραγόντων, στους οποίους συγκαταλέγονται τα ισχύοντα ποσοστά συγχρηματοδότησης και η σχετική πρόοδος των κρατών μελών ως προς την εκτέλεση των προγραμμάτων τους. Γενικώς, από το μέτρο αυτό θα ωφεληθούν περισσότερο τα κράτη μέλη στα οποία διατίθενται υψηλότερα ποσά χρηματοδότησης από τα τρέχοντα επιχειρησιακά προγράμματα, αυτά που θα υποβάλουν τα υψηλότερα ποσά δαπανών κατά το επόμενο λογιστικό έτος, καθώς και εκείνα για τα οποία ισχύουν συνήθως χαμηλότερα ποσοστά συγχρηματοδότησης.

8.

Η εκ των ανωτέρω αναμενόμενη επιτάχυνση της υλοποίησης των προγραμμάτων, σε συνδυασμό με την επιλεξιμότητα των δαπανών που προβλέπονται για πράξεις που έχουν ολοκληρωθεί, θα θέσει υπό πίεση της πιστώσεις πληρωμών που προβλέπονται στον προϋπολογισμό της ΕΕ. Επισημαίνουμε ότι πρόθεση της Επιτροπής είναι να «παρακολουθεί προσεκτικά τον αντίκτυπο της προτεινόμενης τροποποίησης στις πιστώσεις πληρωμών το 2020, λαμβάνοντας υπόψη τόσο την εκτέλεση του προϋπολογισμού όσο και τις αναθεωρημένες προβλέψεις των κρατών μελών» (9).

Μεγαλύτερη ευελιξία των κρατών μελών να επιλέγουν πού θα στοχεύσουν τη στήριξη της ΕΕ

9.

Σύμφωνα με την πρόταση, τα κράτη μέλη αναμένεται να έχουν μεγαλύτερη ευελιξία να αντιμετωπίσουν την πανδημία COVID-19 με την ανακατανομή των ενωσιακών πόρων στους τομείς όπου αυτοί χρειάζονται περισσότερο. Συγκεκριμένα, αίρει τις απαιτήσεις για διάθεση συγκεκριμένου ποσοστού από τα χρηματοδοτικά κονδύλια των ΕΔΕΤ σε βασικά θέματα (10) (όπως η έρευνα και η ανάπτυξη ή το κλίμα και η ενέργεια) και παρέχει τη δυνατότητα για ευκολότερες μεταφορές πόρων μεταξύ ταμείων, προγραμμάτων και περιφερειών εντός ενός και του αυτού κράτους μέλους (11). Βάσει της εν προκειμένω πρότασης, τα κράτη μέλη θα είναι αυτά που θα αποφασίζουν σε ποιους ακριβώς τομείς θα επικεντρώνουν τη χρηματοδότηση. Επιπλέον, η ευελιξία που παρέχει η πρόταση ενδέχεται να επηρεάσει την ικανότητα της ΕΕ να επιτύχει τους στόχους που είχαν οριστεί αρχικά στα επιχειρησιακά προγράμματα, καθώς και τη δυνατότητα της Επιτροπής να αναφέρει στοιχεία για τις επιδόσεις.

10.

Μολονότι με την πρόταση απαλείφθηκαν ορισμένες διοικητικές απαιτήσεις (όπως η ανάγκη τροποποίησης των συμφωνιών εταιρικής σχέσης), πολλά από τα νέα μέτρα θα καθιστούσαν αναγκαία την τροποποίηση των επιχειρησιακών προγραμμάτων και, συνακολούθως, την έγκριση της Επιτροπής. Αυτό μπορεί να συνεπάγεται σημαντική διοικητική επιβάρυνση, ιδίως για την Επιτροπή που θα είχε να επεξεργαστεί μεγάλο αριθμό τροποποιήσεων σε περιορισμένο χρονικό διάστημα. Προκειμένου να μετριαστεί ο κίνδυνος αυτός και να μεγιστοποιηθεί ο αντίκτυπος των κονδυλίων, τα κράτη μέλη και η Επιτροπή οφείλουν να περιορίσουν τις τροποποιήσεις των επιχειρησιακών προγραμμάτων στην ανακατανομή των κονδυλίων σε δραστηριότητες που σχετίζονται με την πανδημία COVID-19, κατά τρόπον ώστε οι σχετικοί πόροι να περιέρχονται στους δικαιούχους με τις μικρότερες δυνατές καθυστερήσεις.

Παρακολούθηση της χρήσης των ειδικών μέτρων

11.

Σύμφωνα με την πρόταση, θα μπορούν να επιλέγονται και να χρηματοδοτούνται αναδρομικά «πράξεις που προωθούν την ικανότητα αντιμετώπισης κρίσεων» (12). Επισημαίνουμε ότι η πρόταση δεν διευκρινίζει σε ποιο είδος πράξεων αναφέρεται, ούτε με ποιο τρόπο μπορεί να γίνει η παρακολούθησή τους από τα κράτη μέλη και την Επιτροπή. Επιπλέον, δεν θέτει καμία απαίτηση περί παρακολούθησης όσον αφορά τις επενδύσεις (όπως τον καθορισμό συγκεκριμένου άξονα προτεραιότητας, τη δημιουργία ομάδας κωδικών παρέμβασης για αυτές τις δραστηριότητες ή την επισήμανση στα συστήματα ΤΠ των δαπανών που πραγματοποιούνται για την αντιμετώπιση της πανδημίας COVID-19). Κατά συνέπεια, η Επιτροπή ή οι νομοθέτες δεν θα έχουν άμεσα στη διάθεσή τους αξιόπιστα στοιχεία σχετικά με τις δαπάνες από τα ΕΔΕΤ για την αντιμετώπιση της πανδημίας COVID-19, κάτι που πιθανώς να επηρεάσει τη δυνατότητα λογοδοσίας έναντι των πολιτών της ΕΕ αναφορικά με τη χρήση των κονδυλίων.

Χρονισμός των μέτρων

12.

Ορισμένα μέτρα θα είναι διαθέσιμα για καθορισμένο χρονικό διάστημα (ποσοστά συγχρηματοδότησης 100 %, αναβολή των προθεσμιών για την υποβολή των ετήσιων εκθέσεων υλοποίησης, τροποποίηση των ρυθμίσεων περί δειγματοληψίας στο πλαίσιο των ελέγχων, χρηματοδότηση προβληματικών επιχειρήσεων), ενώ άλλα θα μπορούσαν να παραμείνουν σε ισχύ μέχρι το τέλος του 2023, όταν θα πρέπει να παύσουν οι πληρωμές στο πλαίσιο της τρέχουσας περιόδου προγραμματισμού (μη εφαρμογή των απαιτήσεων θεματικής συγκέντρωσης και απαλλαγή από την υποχρέωση τροποποίησης των συμφωνιών εταιρικής σχέσης). Δεδομένης της αβεβαιότητας σχετικά με τη διάρκεια των διαφόρων πτυχών της κρίσης, κρίνεται σκόπιμη επίσης η ευελιξία ως προς τον χρονισμό. Ωστόσο, για όσα μέτρα λήγουν στο τέλος της τρέχουσας περιόδου προγραμματισμού, είναι σημαντικό η Επιτροπή να παρακολουθεί προσεκτικά την εξέλιξη της κατάστασης, ώστε να διασφαλίζεται ότι αυτά εφαρμόζονται μόνο για όσο διάστημα χρειάζεται για τους «προσωρινούς και έκτακτους» λόγους που προαναφέρθηκαν.

Αντίκτυπος στις ελεγκτικές εργασίες

13.

Η πρόταση παρέχει τη δυνατότητα στις αρχές ελέγχου να επικαλούνται την πανδημία COVID-19, προκειμένου να δικαιολογούν τη χρήση μεθόδων μη στατιστικής δειγματοληψίας στην εκτέλεση των εργασιών τους για ένα λογιστικό έτος (13). Το μέτρο αυτό θα μπορούσε να μειώσει τον όγκο εργασίας που βαρύνει τις αρχές ελέγχου που κάνουν χρήση αυτής της δυνατότητας (14). Εντούτοις, αυξάνει τον κίνδυνο τα δείγματα που εξάγονται για τα προγράμματα τα οποία επηρεάζονται να μην είναι αντιπροσωπευτικά, με πιθανή συνέπεια αναξιόπιστα ποσοστά σφάλματος και αναξιόπιστες ελεγκτικές γνώμες για το αντίστοιχο οικονομικό έτος. Η κατάσταση αυτή μπορεί να αποδυναμώσει τον έλεγχο των δαπανών των ΕΔΕΤ, όταν μάλιστα υπάρχει πιθανότητα οι δαπάνες να είναι περισσότερο εκτεθειμένες στον κίνδυνο σφάλματος ή/και απάτης. Συνεπώς, η εν προκειμένω πρόταση θα μπορούσε να επηρεάσει την ικανότητα της Επιτροπής να παρέχει διασφάλιση ως προς τη νόμιμη χρήση των κονδυλίων, με πιθανές περαιτέρω συνέπειες για τη διαδικασία λογοδοσίας και τον έλεγχό μας.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΟ ΣΧΟΛΙΟ

14.

Η Επιτροπή προτείνει αλλαγές στον ΚΚΔ και στον ειδικό κανονισμό του ΕΤΠΑ, οι οποίες θα επιφέρουν τη χαλάρωση των κανόνων που διέπουν την εκτέλεση των δαπανών των ΕΔΕΤ για την περίοδο 2014-2020. Αυτή η βραχυπρόθεσμη αντίδραση κρίνεται αναγκαία για την υποστήριξη των κρατών μελών στις προσπάθειές τους να περιορίσουν τις επιπτώσεις της κρίσης από την πανδημία COVID-19. Ωστόσο, αυτό δεν πρέπει να οδηγήσει σε εκτεταμένους συμβιβασμούς όσον αφορά την υποχρέωση λογοδοσίας για την εκτέλεση των δαπανών, καθώς μακροπρόθεσμα θα είχε αρνητικές συνέπειες στην εμπιστοσύνη των πολιτών της ΕΕ στα θεσμικά όργανά της. Για την επεξεργασία της πρότασης αυτής, η Επιτροπή εργάστηκε υπό πολιτική πίεση και πολύ στενά χρονικά περιθώρια, γεγονός που επιτείνει τον κίνδυνο εμφάνισης απρόβλεπτων προβλημάτων συνδεόμενων με τον σχεδιασμό και την εφαρμογή των μέτρων αυτών. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή οφείλει να παρακολουθεί εκ του σύνεγγυς την εφαρμογή τους εν μέσω μιας εξελισσόμενης κατάστασης, προκειμένου να προβαίνει στις αναγκαίες αλλαγές βάσει της εμπειρίας στην πράξη. Οι προτεινόμενοι τροποποιημένοι κανόνες είναι απλώς προσωρινοί, λόγω της έκτακτης κατάστασης. Κρίνεται σημαντική η επαναφορά σε ισχύ των συνήθων κανόνων το συντομότερο δυνατόν.

---

(1)  Αιτιολογική έκθεση που συνοδεύει την εκ μέρους της Επιτροπής πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου {COM(2020) 138 final [διαδικασία 2020/0054 (COD)]} για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1303/2013 και του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1301/2013 όσον αφορά ειδικά μέτρα για την παροχή έκτακτης ευελιξίας στη χρήση των Ευρωπαϊκών Διαρθρωτικών και Επενδυτικών Ταμείων για την αντιμετώπιση της πανδημίας COVID-19.

(2)  Ανακοίνωση από το προσωρινό πλαίσιο για τη λήψη μέτρων κρατικής ενίσχυσης με σκοπό να στηριχθεί η οικονομία κατά τη διάρκεια της τρέχουσας έξαρσης της νόσου COVID-19 (2020/C 91 I/01, σημείο 9).

(3)  Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1303/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 2013, περί καθορισμού κοινών διατάξεων για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο, το Ταμείο Συνοχής, το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας και περί καθορισμού γενικών διατάξεων για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο, το Ταμείο Συνοχής και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας (ΕΕ L 347 της 20.12.2013, σ. 320).

(4)  Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1301/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 2013, σχετικά με το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης και για τη θέσπιση ειδικών διατάξεων σχετικά με τον στόχο «Επενδύσεις στην ανάπτυξη και την απασχόληση» και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1080/2006 (ΕΕ L 347 της 20.12.2013, σ. 289).

(5)  Συγκεκριμένα, κανονισμός (ΕΕ) 2020/460 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Μαρτίου 2020, για την τροποποίηση των κανονισμών (ΕΕ) αριθ. 1303/2013 και (ΕΕ) αριθ. 508/2014 όσον αφορά ειδικά μέτρα για την κινητοποίηση επενδύσεων στα συστήματα ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης των κρατών μελών και σε άλλους τομείς των οικονομιών τους για την αντιμετώπιση της επιδημικής έκρηξης της COVID-19 (Πρωτοβουλία Επενδύσεων για την Αντιμετώπιση του Κορωνοϊού) (ΕΕ L 99 της 31.3.2020, σ. 5) και κανονισμός (ΕΕ) 2020/461 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Μαρτίου 2020, για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2012/2002 του Συμβουλίου με σκοπό την παροχή χρηματοδοτικής ενίσχυσης σε κράτη μέλη και σε χώρες που διαπραγματεύονται την προσχώρησή τους στην Ένωση και που έχουν πληγεί σημαντικά από σοβαρή κατάσταση έκτακτης ανάγκης στον τομέα της δημόσιας υγείας (ΕΕ L 99 της 31.3.2020, σ. 9).

(6)  Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ), άρθρο 322, παράγραφος 1, στοιχείο α).

(7)  Άρθρο 287 ΣΛΕΕ.

(8)  Προτεινόμενο νέο άρθρο 25α, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1303/2013, για την τροποποίηση των άρθρων 60, παράγραφος 1, και 120, παράγραφος 3, του ίδιου κανονισμού. Οι μεταφορές δεν μπορούν να μειώσουν τους ελάχιστους πόρους που διατίθενται στην πρωτοβουλία για την απασχόληση των νέων (ΠΑΝ) και στη βοήθεια υπέρ των απόρων, σύμφωνα με το άρθρο 92 του κανονισμού, παράγραφοι 5 και 7 αντίστοιχα.

(9)  Αιτιολογική έκθεση που συνοδεύει την εκ μέρους της Επιτροπής πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου {COM(2020) 138 final [διαδικασία 2020/0054 (COD)]} για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1303/2013 και του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1301/2013 όσον αφορά ειδικά μέτρα για την παροχή έκτακτης ευελιξίας στη χρήση των Ευρωπαϊκών Διαρθρωτικών και Επενδυτικών Ταμείων για την αντιμετώπιση της πανδημίας COVID-19.

(10)  Προτεινόμενο νέο άρθρο 25α, παράγραφος 5, του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1303/2013, για την τροποποίηση του άρθρου 18 του ίδιου κανονισμού.

(11)  Προτεινόμενο νέο άρθρο 25α, παράγραφοι 2 και 3 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1303/2013, για την τροποποίηση των άρθρων 92, παράγραφος 1, στοιχεία α) έως δ), 92, παράγραφος 4, και 93 του ίδιου κανονισμού.

(12)  Νέο άρθρο 25α, παράγραφος 7, του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1303/2013, για την τροποποίηση του άρθρου 65, παράγραφος 6, σχετικά με τις νέες επιλέξιμες πράξεις που εισήχθησαν από την 1η Φεβρουαρίου 2020 στο άρθρο 65, παράγραφος 10, από τον κανονισμό (ΕΕ) 460/2020.

(13)  Νέο άρθρο 25α, παράγραφος 12, του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1303/2013, για την τροποποίηση του άρθρου 127, παράγραφος 1, του ίδιου κανονισμού.

(14)  Στην πραγματικότητα, το μέτρο αυτό θα ήταν χρήσιμο για πληθυσμούς κάτω των 600 πράξεων.