ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Βρυξέλλες, 4.3.2016

COM(2016) 109 final

2016/0062(NLE)

Πρόταση

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

σχετικά με τη σύναψη, από την Ευρωπαϊκή Ένωση, της Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης για την πρόληψη και την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

1.Το πλαίσιο της πρότασης

1.1 Ιστορικό

Η Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για την πρόληψη και την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας (Σύμβαση αριθ. 210) («η Σύμβαση») εγκρίθηκε από την Επιτροπή Υπουργών στις 7 Απριλίου 2011. Άνοιξε για υπογραφή στις 11 Μαΐου 2011. Σύμφωνα με το άρθρο 75 της Σύμβασης, η Σύμβαση είναι ανοιχτή για υπογραφή και έγκριση από τα κράτη μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης, από τα τρίτα κράτη που έχουν συμμετάσχει στην εκπόνησή της και από την Ευρωπαϊκή Ένωση, και είναι ανοιχτή στην προσχώρηση τρίτων κρατών υπό τους όρους που προβλέπονται στο άρθρο 76. Η Σύμβαση αποτέλεσε αντικείμενο διαπραγματεύσεων κατά τις έξι συνεδριάσεις της ειδικής ad hoc επιτροπής που πραγματοποιήθηκαν μεταξύ Δεκεμβρίου 2009 και Δεκεμβρίου 2010. Η Ευρωπαϊκή Ένωση, μαζί με τα κράτη μέλη, συμμετείχε ως παρατηρητής στις συνεδριάσεις αυτές. Μετά την επικύρωσή της από το δέκατο κράτος μέλος του Συμβουλίου της Ευρώπης, η Σύμβαση τέθηκε σε ισχύ την 1η Αυγούστου 2014. Έως την 1η Φεβρουαρίου 2016 δώδεκα κράτη μέλη της ΕΕ είχαν επικυρώσει τη Σύμβαση και είκοσι πέντε κράτη μέλη την είχαν υπογράψει.

Η Σύμβαση υπογράφηκε, εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σύμφωνα με την απόφαση του Συμβουλίου [XXX] της [...] 1 , με την επιφύλαξη της σύναψής της σε μεταγενέστερη ημερομηνία.

Η βία κατά των γυναικών αποτελεί παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τους και ακραία μορφή διάκρισης, η οποία πηγάζει από τις ανισότητες μεταξύ των φύλων και συμβάλλει στη διατήρηση και την ενίσχυσή τους. Η ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών αποτελεί θεμελιώδη αξία και στόχο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που αναγνωρίζεται από τις συνθήκες [άρθρα 2 και 3 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΣΕΕ), άρθρο 8 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ)] και από τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (άρθρο 23). Ο Χάρτης αναγνωρίζει επίσης το δικαίωμα στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια, το δικαίωμα στη ζωή και το δικαίωμα στην ακεραιότητα του προσώπου και απαγορεύει την απάνθρωπη ή εξευτελιστική μεταχείριση, καθώς και όλες τις μορφές δουλείας και αναγκαστικής εργασίας (άρθρα 1 έως 5 του Χάρτη). Η προστασία των γυναικών από τη βία αποτελεί επίσης υποχρέωση που προβλέπεται από τη σύμβαση του ΟΗΕ για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρίες της οποίας η ΕΕ είναι συμβαλλόμενο μέρος μαζί με τα κράτη μέλη της ΕΕ 2 , η δε Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για την παρακολούθηση της εφαρμογής της παρούσας σύμβασης συνέστησε την επικύρωση της Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης από την ΕΕ ως ένα πρώτο βήμα για την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και των κοριτσιών με αναπηρίες 3 .

Γενικότερα, η ΕΕ είναι απόλυτα προσηλωμένη στην καταπολέμηση της βίας όχι μόνο εντός των συνόρων της, αλλά και στο πλαίσιο των διεθνών πρωτοβουλιών της 4 .

Η ΕΕ έχει σαφή θέση 5 σχετικά με την ανάγκη εξάλειψης της βίας κατά των γυναικών και χρηματοδοτεί ειδικές εκστρατείες και έργα σε τοπικό επίπεδο για την καταπολέμησή της. Η ισχύουσα νομοθεσία στους τομείς της προστασίας των θυμάτων εγκληματικών πράξεων, της σεξουαλικής εκμετάλλευσης και κακοποίησης των παιδιών, του ασύλου και της μετανάστευσης λαμβάνει υπόψη τις ιδιαίτερες ανάγκες των θυμάτων βίας με βάση το φύλο.

Παρά τις προσπάθειες τόσο σε εθνικό όσο και σε ενωσιακό επίπεδο, η έκταση του φαινομένου της βίας κατά των γυναικών εξακολουθεί να προκαλεί σοβαρή ανησυχία: σύμφωνα με έρευνα του Οργανισμού Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ που δημοσιεύθηκε το 2014 6 , μία στις τρεις γυναίκες στην ΕΕ έχει υποστεί σωματική και/ή σεξουαλική βία από την ηλικία των 15 ετών, μία στις είκοσι γυναίκες υπήρξε θύμα βιασμού, το 75 % των γυναικών σε ειδικευμένα επαγγέλματα ή σε ανώτατες διοικητικές θέσεις υπήρξαν θύματα σεξουαλικής παρενόχλησης, και μία στις δέκα γυναίκες έχει υποστεί παρενοχλητική παρακολούθηση ή σεξουαλική παρενόχληση μέσω των νέων τεχνολογιών.

Η βία με βάση το φύλο έχει επιπτώσεις όχι μόνο στην υγεία και στην ευημερία των γυναικών αλλά επίσης στη συμμετοχή τους στην αγορά εργασίας, γεγονός που επηρεάζει αρνητικά την οικονομική ανεξαρτησία τους και την οικονομία εν γένει. Το Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο για την Ισότητα των Φύλων, εκτιμά ότι η βία κατά των γυναικών λόγω του φύλου τους συνεπάγεται κόστος για την ΕΕ περίπου 226 δισεκατομμυρίων ευρώ ετησίως 7 .

1.2Αντικείμενο και περιεχόμενο της Σύμβασης

Όπως αναφέρεται στο κεφάλαιο I της Σύμβασης, διαμορφώνεται ένα ολοκληρωμένο νομοθετικό πλαίσιο για την προστασία των γυναικών και των κοριτσιών από όλες τις μορφές βίας και για την πρόληψη, τη δίωξη και την εξάλειψη της βίας εναντίον τους, συμπεριλαμβανομένης της ενδοοικογενειακής βίας. Η Σύμβαση καλύπτει ευρύ φάσμα μέτρων, από τη συλλογή δεδομένων και την αύξηση της ευαισθητοποίησης έως τη θέσπιση νομικών μέτρων για την ποινικοποίηση διαφόρων μορφών βίας εις βάρος των γυναικών. Περιλαμβάνει μέτρα για την προστασία των θυμάτων και την παροχή υπηρεσιών υποστήριξης και θίγει τη διάσταση της βίας με βάση το φύλο στον τομέα του ασύλου και της μετανάστευσης, καθώς και διασυνοριακά στοιχεία. Η Σύμβαση καθιερώνει ειδικό μηχανισμό παρακολούθησης προκειμένου να διασφαλιστεί η αποτελεσματική εφαρμογή των διατάξεών της από τα Μέρη.

Η Σύμβαση ορίζει τις κυριότερες έννοιες που χρησιμοποιούνται σε όλο το κείμενο. Διευρύνει τον ορισμό των γυναικών ώστε να περιλαμβάνει κορίτσια ηλικίας κάτω των 18 ετών. Τα Μέρη είναι υποχρεωμένα να καταδικάσουν κάθε μορφή διακρίσεων διασφαλίζοντας ότι εφαρμόζεται η αρχή της ισότητας μεταξύ ανδρών και γυναικών στις έννομες τάξεις τους, καθίσταται δε σαφές ότι επιτρέπεται να αναληφθεί θετική δράση. Σύμφωνα με τον χαρακτήρα της Σύμβασης ως μέσου για τα ανθρώπινα δικαιώματα, υποχρεώνονται όλα τα Μέρη να εξασφαλίζουν ότι οι κρατικοί φορείς απέχουν από κάθε πράξη βίας και ότι επιδεικνύουν τη δέουσα επιμέλεια, ώστε οι πράξεις βίας που διαπράττονται από μη κρατικούς φορείς να προλαμβάνονται, να διερευνώνται και να τιμωρούνται, και ότι παρέχεται αποζημίωση για τις εν λόγω πράξεις. Η Σύμβαση εφαρμόζεται ρητά τόσο εν καιρώ ειρήνης όσο και σε καταστάσεις ένοπλης σύγκρουσης. Η Σύμβαση θεσπίζει μεν δεσμευτικές υποχρεώσεις μόνο σε σχέση με τις γυναίκες, ωστόσο ενθαρρύνει την εφαρμογή τους σε όλα τα θύματα της ενδοοικογενειακής βίας, δηλαδή στους άνδρες και στα αγόρια που υφίστανται ενδοοικογενειακή βία.

Το κεφάλαιο ΙΙ συμπληρώνει το τρίπτυχο — πρόληψη, προστασία και δίωξη — που αποτυπώνεται στην προσέγγιση πρόσφατων πράξεων του Συμβουλίου της Ευρώπης με την υποχρέωση να εφαρμόζονται ολοκληρωμένες πολιτικές 8 και να αντιμετωπίζεται το φαινόμενο ολιστικά, καθώς αναγνωρίζει ότι τα νομικά μέτρα βάσει της προσέγγισης του τριπτύχου δεν θα επαρκέσουν από μόνα τους για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών. Αυτό μεταφράζεται στην υποχρέωση να τίθενται τα δικαιώματα των θυμάτων στο επίκεντρο όλων των μέτρων και να διασφαλίζεται αποτελεσματική συνεργασία μεταξύ όλων των οικείων φορέων, δηλαδή μεταξύ των θεσμικών οργάνων, υπηρεσιών και οργανισμών, και σε όλα τα επίπεδα, δηλαδή σε εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο. Οι μη κυβερνητικές οργανώσεις και η κοινωνία των πολιτών θα πρέπει να αναγνωριστούν ως σημαντικοί συντελεστές και τα Μέρη πρέπει να ενθαρρύνουν και να υποστηρίξουν το έργο τους. Τα Μέρη πρέπει να διαθέσουν τους κατάλληλους οικονομικούς και ανθρώπινους πόρους για την εφαρμογή ολοκληρωμένων πολιτικών, μέτρων και προγραμμάτων με σκοπό την καταπολέμηση και την πρόληψη της βίας, συμπεριλαμβανομένης της επαρκούς χρηματοδότησης μη κυβερνητικών φορέων. Επιπλέον, η Σύμβαση αναγνωρίζει τον καίριο ρόλο που διαδραματίζει η συστηματική και κατάλληλη συλλογή δεδομένων για την αποτελεσματική χάραξη πολιτικής και την παρακολούθηση των μέτρων που λαμβάνονται από τον εποπτικό μηχανισμό με βάση αξιόπιστα και συγκρίσιμα δεδομένα.

Η κεντρική διάταξη είναι η επιλογή και, εάν είναι απαραίτητο, η δημιουργία ενός ή περισσότερων επίσημων φορέων οι οποίοι θα είναι υπεύθυνοι για τον συντονισμό, την εφαρμογή, την παρακολούθηση και την αξιολόγηση πολιτικών και μέτρων, συμπεριλαμβανομένου του συντονισμού της συλλογής, της ανάλυσης και της διάδοσης δεδομένων.

Το κεφάλαιο III συνδέεται με τις υποχρεώσεις των Μερών στον τομέα της πρόληψης. Σύμφωνα με τη γενική κατεύθυνση της Σύμβασης, τα Μέρη υποχρεούνται να ακολουθούν μια πολυδιάστατη προσέγγιση, που περιλαμβάνει την ευαισθητοποίηση, την ένταξη της διάστασης της ισότητας των φύλων και του θέματος της βίας σε όλες τις βαθμίδες της επίσημης εκπαίδευσης, μέσω του κατάλληλου εκπαιδευτικού υλικού και προγραμμάτων σπουδών, την περαιτέρω προώθηση της μη βίας και της ισότητας των φύλων στο πλαίσιο της ανεπίσημης εκπαίδευσης, στον αθλητισμό, στον πολιτισμό, στην ψυχαγωγία και στα μέσα ενημέρωσης. Τα Μέρη πρέπει να μεριμνήσουν για την κατάλληλη κατάρτιση των επαγγελματιών που ασχολούνται με θύματα και δράστες. Θα πρέπει επίσης να τεθούν σε εφαρμογή μέτρα, ώστε να παρασχεθεί υποστήριξη και προγράμματα θεραπείας για δράστες. Οι τομείς των μέσων ενημέρωσης και της τεχνολογίας των πληροφοριών πρέπει να ενθαρρυνθούν να συμμετάσχουν στην εκπόνηση υλικού και προαιρετικών προτύπων.

Το κεφάλαιο ΙV ορίζει τις γενικές αρχές για τον χαρακτήρα των πληροφοριών, τις υπηρεσίες υποστήριξης και προστασίας των θυμάτων βίας καθώς και των μαρτύρων. Περιέχει κατάλογο των πεδίων στα οποία θα πρέπει τα Μέρη να προβλέπουν ορισμένα μέτρα. Τα μέτρα αυτά περιλαμβάνουν τις διαθέσιμες υπηρεσίες γενικής υποστήριξης, όπως η παροχή νομικών συμβουλών, η ψυχολογική στήριξη και οι εξειδικευμένες υπηρεσίες, όπως, μεταξύ άλλων, τα κέντρα υποδοχής, οι δωρεάν και μονίμως προσβάσιμες τηλεφωνικές γραμμές εξυπηρέτησης, η ειδική ιατρική και ιατροδικαστική υποστήριξη στα θύματα σεξουαλικής βίας και η εξέταση των αναγκών των παιδιών που υπήρξαν μάρτυρες. Επιπλέον, θα πρέπει να θεσπιστούν μέτρα που να ενθαρρύνουν την καταγγελία περιστατικών βίας από οποιονδήποτε μάρτυρα της τέλεσης πράξης βίας ή από πρόσωπο που έχει βάσιμους λόγους να θεωρεί ότι μπορεί να διαπραχθεί τέτοια πράξη ή ότι μπορεί να αναμένονται και άλλες πράξεις βίας, καθώς επίσης να θεσπιστούν κανόνες σχετικά με τις προϋποθέσεις υπό τις οποίες οι επαγγελματίες θα μπορούν να αναφέρουν πράξεις βίας ή αναμενόμενες πράξεις βίας, χωρίς να παραβιάζουν τη γενική τους υποχρέωση εμπιστευτικότητας.

Το κεφάλαιο V σχετικά με το ουσιαστικό δίκαιο καθορίζει τις μορφές βίας για τις οποίες απαιτείται ποινική αντιμετώπιση και απαιτεί από τα Μέρη να καλύψουν μια σειρά αδικημάτων στο ποινικό τους δίκαιο. Περιλαμβάνονται η ψυχολογική βία με απειλή ή εξαναγκασμό, η παρενοχλητική παρακολούθηση 9 , η σωματική βία, η σεξουαλική βία και ο βιασμός, ο αναγκαστικός γάμος, ο ακρωτηριασμός των γεννητικών οργάνων των γυναικών, η αναγκαστική άμβλωση και στείρωση και η σεξουαλική παρενόχληση. Τα Μέρη πρέπει να λάβουν μέτρα για να διασφαλίσουν ότι η «τιμή» δεν μπορεί να προβληθεί ως δικαιολογία για οποιοδήποτε από τα αδικήματα αυτά. Η Σύμβαση υποχρεώνει τα Μέρη να ποινικοποιήσουν την υποβοήθηση, τη συνέργεια και την απόπειρα τέλεσης των αδικημάτων, καθώς και την υποκίνηση τρίτων προσώπων να τελέσουν αυτά τα αδικήματα· τέλος, υποχρεώνει τα Μέρη να προβλέψουν επαρκείς και αποτρεπτικές κυρώσεις. Για τον καθορισμό της κύρωσης μπορούν να ληφθούν υπόψη τελεσίδικες ποινές που απαγγέλθηκαν ήδη από άλλο Μέρος. Στις εθνικές έννομες τάξεις θα πρέπει να προβλέπονται ορισμένες επιβαρυντικές περιστάσεις, σύμφωνα με τη Σύμβαση. Εξάλλου, η Σύμβαση απαιτεί από τα Μέρη να εξασφαλίζουν επαρκή διορθωτικά μέτρα και αποζημίωση από τους δράστες, καθώς και επαρκή επικουρική αποζημίωση από το κράτος 10 για τα θύματα των οριζόμενων αδικημάτων. Τα κρούσματα βίας πρέπει να λαμβάνονται υπόψη σε νομικές διαδικασίες σχετικά με την κηδεμονία, τα δικαιώματα επικοινωνίας και την ασφάλεια των παιδιών. Σε διαδικαστικό επίπεδο, η Σύμβαση υποχρεώνει τα Μέρη να ορίσουν τη δικαιοδοσία για πράξεις που διαπράχθηκαν στο έδαφός τους, από υπήκοό τους ή από πρόσωπο που έχει τη συνήθη κατοικία του στο έδαφός τους, και να προσπαθήσουν να ορίσουν τη δικαιοδοσία για αδικήματα που διαπράττονται κατά υπηκόου τους ή ατόμου του οποίου η συνήθης κατοικία βρίσκεται στην επικράτειά τους 11 . Τέλος, τα Μέρη δεν επιτρέπεται να θεσπίζουν υποχρεωτικές διαδικασίες εναλλακτικής επίλυσης των διαφορών.

Το κεφάλαιο VI αφορά το δικονομικό δίκαιο και τα μέτρα προστασίας κατά τη διάρκεια των ερευνών και των δικαστικών διαδικασιών. Τα Μέρη οφείλουν να διασφαλίσουν ότι οι υπηρεσίες επιβολής του νόμου παρέχουν άμεση προστασία στα θύματα, φροντίζουν για τη συλλογή αποδεικτικών στοιχείων και προβαίνουν σε εκτίμηση του κινδύνου φονικότητας και της σοβαρότητας της κατάστασης. Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στη διαθεσιμότητα πυροβόλων όπλων για τους δράστες. Η κάθε έννομη τάξη πρέπει να προβλέπει τη δυνατότητα έκδοσης έκτακτης εντολής απαγόρευσης εισόδου, περιοριστικών ή προστατευτικών μέτρων, χωρίς αδικαιολόγητη οικονομική ή διοικητική επιβάρυνση για το θύμα. Κατά γενικό κανόνα, τα πιο σοβαρά αδικήματα δεν πρέπει να εξαρτώνται από αναφορά ή καταγγελία του θύματος 12 . Στο παρόν κεφάλαιο, η Σύμβαση προβλέπει μη εξαντλητικό κατάλογο μέτρων για την προστασία των δικαιωμάτων και των συμφερόντων των θυμάτων, καθώς και των αναγκών τους ως μαρτύρων σε όλα τα στάδια των ερευνών και των δικαστικών διαδικασιών. Σε αυτά περιλαμβάνονται, για παράδειγμα, μέτρα για την προστασία τους από εκφοβισμό και επαναλαμβανόμενη θυματοποίηση, έγκαιρη παροχή πληροφοριών όταν οι δράστες αποδράσουν ή αφεθούν ελεύθεροι ή αποφυγή επαφής μεταξύ θύματος και δράστη στο μέτρο του δυνατού. Οι ειδικές ανάγκες των παιδιών που καθίστανται θύματα και μάρτυρες πρέπει να λαμβάνονται ιδιαιτέρως υπόψη. Τα Μέρη πρέπει να προβλέπουν το δικαίωμα νομικής αρωγής. Επιπλέον, το δικαίωμα παραγραφής πρέπει να ερμηνεύεται κατά τέτοιο τρόπο ώστε να υπάρχει η δυνατότητα κίνησης της διαδικασίας αποτελεσματικά, μετά την ενηλικίωση του θύματος, για τα σοβαρότερα αδικήματα 13 .

Το κεφάλαιο VII λαμβάνει υπόψη το γεγονός ότι οι μετανάστριες και οι αιτούσες άσυλο είναι ιδιαίτερα ευάλωτες στη βία με βάση το φύλο και εισάγει μια ευαισθητοποιημένη ως προς το φύλο αντίληψη της βίας στο πλαίσιο αυτό. Προβλέπει τη δυνατότητα για τις μετανάστριες-θύματα να αποκτούν καθεστώς αυτόνομης διαμονής 14 . Η βία με βάση το φύλο θα πρέπει να αναγνωριστεί ως μορφή διωγμού και η αξιολόγηση του καθεστώτος του πρόσφυγα πρέπει να γίνεται με τη συνεκτίμηση της διάστασης του φύλου. Επιπλέον, τα Μέρη θα πρέπει να θέσουν σε εφαρμογή διαδικασίες χορήγησης ασύλου που να συνεκτιμούν τη διάσταση του φύλου. Το κεφάλαιο αυτό ασχολείται επίσης με την τήρηση της αρχής της μη επαναπροώθησης (non-refoulement) των θυμάτων βίας κατά των γυναικών.

Το κεφάλαιο VIII είναι αφιερωμένο στη διασφάλιση της διεθνούς συνεργασίας μεταξύ των Μερών. Τα Μέρη συνεργάζονται για την εφαρμογή της Σύμβασης και κάνουν χρήση των σχετικών περιφερειακών και διεθνών μέσων συνεργασίας. Τα Μέρη οφείλουν να διασφαλίζουν ότι είναι δυνατόν να υποβληθεί καταγγελία στη χώρα διαμονής του θύματος για εγκλήματα που διαπράττονται στο έδαφος άλλου Μέρους. Σε καταστάσεις στις οποίες ένα πρόσωπο βρίσκεται σε άμεσο κίνδυνο βίας, τα Μέρη θα πρέπει να αλληλοενημερώνονται, ούτως ώστε να μπορούν να λαμβάνονται μέτρα προστασίας. Το κεφάλαιο αυτό περιλαμβάνει την υποχρέωση των Μερών να επεξεργάζονται δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα σύμφωνα με τη Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για την προστασία των ατόμων από την αυτόματη επεξεργασία προσωπικών δεδομένων (αριθ. 108).

Το κεφάλαιο IX θεσπίζει τον μηχανισμό για την παρακολούθηση της εφαρμογής της Σύμβασης. Πρόκειται να συσταθεί ομάδα ανεξάρτητων ειδικών («GREVIO») 15 (αποτελούμενη από 10 έως 15 16 μέλη κατ’ ανώτατο όριο) η οποία θα απαρτίζεται από ανεξάρτητους εμπειρογνώμονες υψηλού επιπέδου, υπηκόους των Μερών 17 . Η διαδικασία εκλογής καθορίστηκε από την Επιτροπή των Υπουργών 18 . Τα μέλη της GREVIO εκλέγονται από την Επιτροπή των Μερών.

Τα Μέρη υποβάλλουν αναφορές στην GREVIO, η οποία μπορεί επίσης να διεξαγάγει πιο εξειδικευμένες έρευνες και επισκέψεις χωρών. Η GREVIO υποβάλλει σχέδια εκθέσεων στα Μέρη, ώστε να διατυπώσουν παρατηρήσεις. Τελικές εκθέσεις και συμπεράσματα αποστέλλονται στο ενδιαφερόμενο Μέρος και στην Επιτροπή των Μερών. Αυτή μπορεί να αποφασίσει να εκδώσει συστάσεις προς το ενδιαφερόμενο Μέρος. Η GREVIO μπορεί επίσης να εκδώσει γενικές συστάσεις. Τα εθνικά κοινοβούλια θα κληθούν να συμμετάσχουν στο έργο της παρακολούθησης. Η GREVIO λειτουργεί σύμφωνα με τον εσωτερικό κανονισμό της 19 .

Η Επιτροπή των Μερών απαρτίζεται από τους εκπροσώπους των Μερών της Σύμβασης. Εκλέγει τα μέλη της GREVIO. Συνέρχεται εφόσον το ζητήσει το ένα τρίτο των Μερών, ο πρόεδρος της Επιτροπής των Μερών ή ο Γενικός Γραμματέας του Συμβουλίου της Ευρώπης.

Το κεφάλαιο X διευκρινίζει ότι η Σύμβαση δεν επηρεάζει τις υποχρεώσεις των Μερών στο πλαίσιο άλλων διεθνών πράξεων και ότι τα Μέρη είναι ελεύθερα να συνάπτουν άλλες διεθνείς συμφωνίες που αφορούν τα θέματα που καλύπτονται από τη Σύμβαση με σκοπό να συμπληρώσουν ή να ενισχύσουν τις διατάξεις της.

Το κεφάλαιο XI ορίζει τη διαδικασία για την τροποποίηση της Σύμβασης. Τα Μέρη που δεν είναι μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης, διατυπώνουν τη γνώμη τους σχετικά με τις τροποποιήσεις αυτές.

Το κεφάλαιο XII περιέχει τις τελικές ρήτρες. Σε αυτές περιλαμβάνονται η διευκρίνιση ότι η Σύμβαση εφαρμόζεται με την επιφύλαξη ευνοϊκότερων διατάξεων του εσωτερικού δικαίου ή δεσμευτικής πράξης διεθνούς δικαίου, μια ρήτρα σχετικά με την επίλυση διαφορών και οι διατάξεις που αφορούν την υπογραφή, επικύρωση, έναρξη ισχύος και προσχώρηση κρατών που δεν είναι μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης. Αναφέρεται ρητά ότι η Σύμβαση είναι ανοιχτή για υπογραφή από την Ευρωπαϊκή Ένωση (άρθρο 75 παράγραφος 1) και υπόκειται σε επικύρωση, αποδοχή ή έγκριση, για τις οποίες οι αναγκαίες πράξεις κατατίθενται στον Γενικό Γραμματέα του Συμβουλίου της Ευρώπης. Η ΕΕ και κάθε κράτος μπορούν, κατά την υπογραφή ή την επικύρωση της σύμβασης, να προσδιορίζουν την εδαφική εφαρμογή. Επιφυλάξεις μπορούν να εκφραστούν για περιορισμένο αριθμό διατάξεων και για περίοδο πέντε ετών (ανανεώσιμη).

Η σύμβαση συμπληρώνεται από ένα προσάρτημα στο οποίο καθορίζονται τα προνόμια και οι ασυλίες των μελών της GREVIO (και των άλλων μελών των αντιπροσωπιών) κατά τις επισκέψεις σε χώρες στο πλαίσιο της άσκησης των καθηκόντων τους.

1.3 Στόχος πολιτικής της ΕΕ τον οποίο υπηρετεί η σύναψη της Σύμβασης

Η προσέγγιση την οποία ακολουθεί η Σύμβαση συμβαδίζει απόλυτα με την πολυδιάστατη προσέγγιση του φαινομένου της βίας με βάση το φύλο και με την κατεύθυνση των μέτρων που εφαρμόζονται μέσω των εσωτερικών και των εξωτερικών πολιτικών της ΕΕ. Η σύναψη της Σύμβασης θα στείλει ένα ηχηρό πολιτικό μήνυμα για την προσήλωση της ΕΕ στην καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών, θα εξασφαλίσει συνέπεια μεταξύ της εσωτερικής και της εξωτερικής της δράσης, καθώς και συμπληρωματικότητα μεταξύ του εθνικού και του ευρωπαϊκού επιπέδου, τέλος, θα ενισχύσει την αξιοπιστία της ΕΕ και την υπευθυνότητά της προς τους διεθνείς εταίρους της. Επίσης, θα ενοποιήσει τη δράση που αναλαμβάνει η ΕΕ για την αντιμετώπιση της βίας κατά των γυναικών, με την επίτευξη μιας πιο συντονισμένης προσέγγισης στο εσωτερικό της και με την ανάληψη ενός πιο ουσιαστικού ρόλου στα διεθνή φόρα.

2.ΝΟΜΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ

2.1 Αρμοδιότητα της ΕΕ να συνάψει τη σύμβαση

Μολονότι τα κράτη μέλη εξακολουθούν να έχουν αρμοδιότητα για σημαντικά τμήματα της Σύμβασης, και ιδίως για τις περισσότερες διατάξεις του ουσιαστικού ποινικού δικαίου και άλλες διατάξεις του κεφαλαίου V στον βαθμό που είναι παρεπόμενες, η ΕΕ έχει αρμοδιότητα για σημαντικό μέρος των διατάξεων της Σύμβασης, συνεπώς, θα πρέπει να επικυρώσει τη Σύμβαση παράλληλα με τα κράτη μέλη.

Η Ένωση έχει αρμοδιότητα ιδίως όσον αφορά την κατάργηση των διακρίσεων και την ισότητα των φύλων, σύμφωνα με το άρθρο 157 ΣΛΕΕ, το οποίο είναι συναφές προς το κεφάλαιο I, και, σε σχέση με τη σεξουαλική παρενόχληση ―που καλύπτεται από το άρθρο 40 της Σύμβασης― σε θέματα εργασίας και απασχόλησης και σε θέματα πρόσβασης σε αγαθά και υπηρεσίες και παροχής αυτών, καθώς και αρμοδιότητα όσον αφορά το παράγωγο δίκαιο δυνάμει των άρθρων 82 και 84 ΣΛΕΕ για την έκδοση μέτρων τα οποία προβλέπει το κεφάλαιο IV και το κεφάλαιο VI, που αφορούν την προστασία και υποστήριξη των θυμάτων και τις έρευνες, τη δίωξη, τη δικονομία και τα προστατευτικά μέτρα. Όσον αφορά τη σεξουαλική εκμετάλλευση γυναικών και παιδιών, η νομική βάση για την ανάληψη δράσης παρέχεται από το άρθρο 83 παράγραφος 1 ΣΛΕΕ. Η ΕΕ είναι αρμόδια για ορισμένα θέματα στους τομείς του ασύλου και της μετανάστευσης, οι οποίοι αποτελούν το αντικείμενο του κεφαλαίου VII της Σύμβασης σύμφωνα με τα άρθρα 78 και 79 ΣΛΕΕ. Το καθεστώς διαμονής υπηκόων της ΕΕ και των συζύγων τους από τρίτες χώρες που μετακινούνται στην ΕΕ, καθώς και το καθεστώς υπηκόων τρίτων χωρών οι οποίοι είναι επί μακρόν διαμένοντες και των συζύγων τους, είναι θέμα αρμοδιότητας της ΕΕ σύμφωνα με τα άρθρα 18, 21, 46, 50, 78 και 79 ΣΛΕΕ. Όσον αφορά θέματα προξενικής προστασίας (βλ. άρθρο 18 παράγραφος 5 της Σύμβασης), η αρμοδιότητα της ΕΕ προκύπτει από το άρθρο 23 ΣΛΕΕ. Τέλος, η Ένωση έχει αρμοδιότητα βάσει των άρθρων 81 και 82 ΣΛΕΕ σχετικά με διασυνοριακές αστικές και ποινικές υποθέσεις, αρμοδιότητα που αφορά μέτρα τα οποία περιλαμβάνονται στο κεφάλαιο VIII για τη διεθνή συνεργασία 20 . Το κεφάλαιο αυτό περιλαμβάνει επίσης τις υποχρεώσεις σχετικά με την προστασία των δεδομένων, που αποτελεί τομέα που εμπίπτει στην αρμοδιότητα της Ένωσης σύμφωνα με το άρθρο 16 ΣΛΕΕ.

Η Ένωση διαθέτει αφθονία νομοθετικών πράξεων στους περισσότερους από τους ακόλουθους τομείς: σεξουαλική παρενόχληση στον τομέα της εργασίας και της απασχόλησης και πρόσβαση σε αγαθά και υπηρεσίες και παροχή αυτών 21 , δικαιώματα, υποστήριξη και προστασία των θυμάτων εγκληματικών πράξεων στο πλαίσιο ποινικών διαδικασιών, συμπεριλαμβανομένων των ερευνών και της δίωξης 22 , άσυλο και μετανάστευση, όπως επίσης καθεστώς διαμονής των υπηκόων τρίτων χωρών 23 , διασυνοριακή συνεργασία σε αστικές και ποινικές υποθέσεις 24 , διατάξεις ουσιαστικού ποινικού δικαίου για την προστασία των παιδιών (οι οποίες εμπίπτουν, όσον αφορά τα κορίτσια, στο πεδίο εφαρμογής της Σύμβασης) 25 , διατάξεις σχετικά με τις υπηρεσίες οπτικοακουστικών μέσων και την προστασία των ανηλίκων, σχετικά με την απαγόρευση των διακρίσεων στις εμπορικές επικοινωνίες και με την υποκίνηση μίσους, μεταξύ άλλων, λόγω φύλου 26 και διατάξεις σχετικά με την προστασία των δεδομένων.  27 Υπάρχει επίσης νομοθεσία της Ένωσης σχετικά με ορισμένες πτυχές της συνεργασίας των κρατών μελών όσον αφορά την προξενική προστασία των πολιτών της ΕΕ 28 .

Υποχρεώσεις απορρέουν επίσης από τη σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρίες, στην οποία η ΕΕ και τα κράτη μέλη της είναι συμβαλλόμενα μέρη 29 . Αυτή η σύμβαση ορίζει στα άρθρα 6, 7, 15 και 16 ότι τα συμβαλλόμενα κράτη, στον βαθμό των αρμοδιοτήτων τους, διασφαλίζουν ότι οι γυναίκες και τα παιδιά με αναπηρίες έχουν ίσα δικαιώματα και ότι τα άτομα με αναπηρίες εμπίπτουν στην προστασία έναντι της εκμετάλλευσης, άσκησης βίας και κακοποίησης.

Στον βαθμό που η Σύμβαση ενδέχεται να επηρεάσει τους κοινούς αυτούς κανόνες ή να μεταβάλει το πεδίο εφαρμογής τους, η Ένωση έχει αποκλειστική αρμοδιότητα, σύμφωνα με το άρθρο 3 παράγραφος 2 ΣΛΕΕ. Αυτό ισχύει, για παράδειγμα, όσον αφορά ζητήματα που σχετίζονται με το καθεστώς διαμονής των υπηκόων τρίτων χωρών και των απάτριδων, συμπεριλαμβανομένων των δικαιούχων διεθνούς προστασίας, εφόσον καλύπτονται από τη νομοθεσία της Ένωσης, όσον αφορά την εξέταση των αιτήσεων παροχής διεθνούς προστασίας και επίσης όσον αφορά τα δικαιώματα των θυμάτων εγκληματικών πράξεων. Ακόμη και αν πολλές από τις ισχύουσες διατάξεις που αναφέρονται ανωτέρω είναι ελάχιστοι κανόνες, δεν μπορεί να αποκλειστεί ότι, βάσει πρόσφατης νομολογίας, ορισμένες από αυτές μπορεί επίσης να επηρεάζονται ή να μεταβάλλεται το πεδίο εφαρμογής τους.

2.2 Νομική βάση της προτεινόμενης απόφασης του Συμβουλίου

Κατά πάγια νομολογία, η επιλογή της νομικής βάσης μέτρου της ΕΕ πρέπει να στηρίζεται σε αντικειμενικά στοιχεία επιδεχόμενα δικαστικό έλεγχο· στα στοιχεία αυτά συγκαταλέγονται ο σκοπός και το περιεχόμενο του μέτρου 30 . Αν από την εξέταση ενός μέτρου της ΕΕ προκύπτει ότι αυτό επιδιώκει διττό σκοπό ή ότι απαρτίζεται από δύο συστατικά μέρη και ότι ο ένας από τους σκοπούς ή το ένα από τα συστατικά μέρη μπορεί να χαρακτηριστεί ως κύριου ή πρωτεύοντος χαρακτήρα, ενώ ο δεύτερος σκοπός ή το δεύτερο μέρος απλώς ως παρεπόμενου χαρακτήρα, το μέτρο πρέπει να στηρίζεται σε μία και μόνο νομική βάση, δηλαδή εκείνη που απαιτείται από τον κύριο ή πρωτεύοντα σκοπό ή από το κύριο ή πρωτεύον συστατικό μέρος. Μόνο κατ’ εξαίρεση, εφόσον αποδεικνύεται ότι το μέτρο επιδιώκει συγχρόνως πολλούς σκοπούς, οι οποίοι συνδέονται άρρηκτα μεταξύ τους, χωρίς ο ένας να είναι δευτερεύων και έμμεσος σε σχέση με τον άλλο, πρέπει το μέτρο αυτό να στηρίζεται στις αντίστοιχες διαφορετικές νομικές βάσεις 31 .

Οι νομικές βάσεις βάσει της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης οι οποίες είναι συναφείς με τα προαναφερόμενα είναι οι εξής: άρθρο 16 (προστασία των δεδομένων), άρθρο 19 παράγραφος 1 (διακρίσεις λόγω φύλου), άρθρο 23 (προξενική προστασία για τους πολίτες άλλων κρατών μελών), άρθρα 18, 21, 46, 50 (ελεύθερη κυκλοφορία των πολιτών, ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων και ελευθερία εγκατάστασης), άρθρο 78 (για το άσυλο και την επικουρική και προσωρινή προστασία), άρθρο 79 (μετανάστευση), άρθρο 81 (δικαστική συνεργασία σε αστικές υποθέσεις), άρθρο 82 (δικαστική συνεργασία σε ποινικές υποθέσεις), άρθρο 83 (ορισμός των ποινικών αδικημάτων σε επίπεδο ΕΕ και των κυρώσεων στους τομείς της ιδιαιτέρως σοβαρής εγκληματικότητας με διασυνοριακή διάσταση), άρθρο 84 (μη εναρμόνιση των μέτρων για την πρόληψη του εγκλήματος) και άρθρο 157 (ισότητα ευκαιριών και μεταχείρισης ανδρών και γυναικών στους τομείς της απασχόλησης και της εργασίας).

Συνολικά, μολονότι η Σύμβαση έχει διάφορες συνιστώσες, ο πρωτεύων σκοπός της έγκειται στην πρόληψη των εγκλημάτων βίας κατά των γυναικών, συμπεριλαμβανομένης της ενδοοικογενειακής βίας, και στην προστασία των θυμάτων τέτοιων εγκλημάτων. Συνεπώς, κρίνεται σκόπιμο να βασιστεί η απόφαση σχετικά με τις αρμοδιότητες της Ένωσης στον τίτλο V της ΣΛΕΕ, και ιδίως στο άρθρο 82 παράγραφος 2 και στο άρθρο 84. Οι διατάξεις της Σύμβασης σχετικά με άλλα θέματα είναι δευτερεύουσες ή, παραδείγματος χάριν για την προστασία των δεδομένων, παρεπόμενες ως προς τα μέτρα που αποτελούν το αντικείμενο της Σύμβασης 32 . Συνεπώς, οι κύριες νομικές βάσεις για να ασκήσει η ΕΕ τις αρμοδιότητές της επί του συνόλου της Σύμβασης, με εξαίρεση τα στοιχεία για τα οποία δεν έχει αρμοδιότητα, είναι το άρθρο 82 παράγραφος 2 και το άρθρο 84 ΣΛΕΕ.

2.3 Συμπέρασμα

Λόγω της διασύνδεσης αρμοδιοτήτων που απονέμονται στην Ένωση και αρμοδιοτήτων που δεν απονέμονται στην Ένωση, συνάγεται ότι τόσο τα κράτη μέλη όσο και η Ένωση πρέπει να γίνουν Συμβαλλόμενα Μέρη της Σύμβασης. Δεδομένου ότι οι αρμοδιότητες αλληλοσυνδέονται, η Επιτροπή θεωρεί ότι είναι σκόπιμο να θεσπιστούν επίσης ρυθμίσεις μεταξύ της Επιτροπής και των κρατών μελών για τους μηχανισμούς εφαρμογής και παρακολούθησης που προβλέπονται από τη Σύμβαση [συντονιστικός φορέας βάσει του άρθρου 10, υποχρεώσεις υποβολής εκθέσεων και συλλογής δεδομένων προς την ομάδα ειδικών (άρθρο 11 παράγραφος 3 και άρθρα 66 έως 70 της Σύμβασης)].

2016/0062 (NLE)

Πρόταση

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

σχετικά με τη σύναψη, από την Ευρωπαϊκή Ένωση, της Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης για την πρόληψη και την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως το άρθρο 82 παράγραφος 2 και το άρθρο 84, σε συνδυασμό με το άρθρο 218 παράγραφος 6 στοιχείο α),

Έχοντας υπόψη την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής,

Έχοντας υπόψη την έγκριση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου 33 ,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)Σύμφωνα με την απόφαση [XXX] του Συμβουλίου, της [...] 34 , η Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για την πρόληψη και την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας («η Σύμβαση») υπογράφηκε στις [...], με την επιφύλαξη της σύναψής της σε μεταγενέστερη ημερομηνία.

(2)Η Σύμβαση αυτή, της οποίας αποτελούν συμβαλλόμενα μέρη [...] χώρες, συμπεριλαμβανομένων [...] κρατών μελών, αποτελεί την πρώτη διεθνή πράξη που αποσκοπεί στην εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών, καθώς και των κοριτσιών κάτω των 18 ετών, ως βαθύτερης αιτίας της μόνιμης ανισότητας μεταξύ ανδρών και γυναικών, με τη θέσπιση ενός ολοκληρωμένου πλαισίου νομικών και πολιτικών μέτρων με σκοπό την πρόληψη της βίας κατά των γυναικών και την προστασία και συνδρομή των θυμάτων τέτοιας βίας. Η Σύμβαση τέθηκε σε ισχύ την 1η Απριλίου 2014. Σύμφωνα με το άρθρο 75 της Σύμβασης, η Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί να γίνει Μέρος της Σύμβασης.

(3)Η Σύμβαση διαμορφώνει ένα ολοκληρωμένο και πολύπλευρο νομικό πλαίσιο για την προστασία των γυναικών από όλες τις μορφές βίας. Αποσκοπεί στην πρόληψη, τη δίωξη και την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας. Καλύπτει ευρύ φάσμα μέτρων, από τη συλλογή δεδομένων και την αύξηση της ευαισθητοποίησης έως τη θέσπιση νομικών μέτρων για την ποινικοποίηση διαφόρων μορφών βίας εις βάρος των γυναικών. Περιλαμβάνει μέτρα για την προστασία των θυμάτων, την παροχή υπηρεσιών υποστήριξης και θίγει τη διάσταση της βίας με βάση το φύλο στον τομέα του ασύλου και της μετανάστευσης. Η Σύμβαση καθιερώνει ειδικό μηχανισμό παρακολούθησης προκειμένου να διασφαλιστεί η αποτελεσματική εφαρμογή των διατάξεών της από τα Μέρη.

(4)Η σύναψη της Σύμβασης από την Ευρωπαϊκή Ένωση συμβάλλει στην υλοποίηση της ισότητας μεταξύ ανδρών και γυναικών σε όλους τους τομείς, η οποία αποτελεί βασικό στόχο και αξία της Ευρωπαϊκής Ένωσης που πρέπει να υλοποιείται σε όλες τις δραστηριότητες της Ένωσης σύμφωνα με τα άρθρα 2 και 3 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση, με το άρθρο 8 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και με το άρθρο 23 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η βία κατά των γυναικών αποτελεί παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τους και ακραία μορφή διάκρισης, η οποία πηγάζει από τις ανισότητες μεταξύ των φύλων και συμβάλλει στη διατήρηση και την ενίσχυσή τους. Η Ένωση, δεσμευόμενη να εφαρμόσει τη Σύμβαση, επιβεβαιώνει την προσήλωσή της στην καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών εντός της επικράτειάς της και ανά τον κόσμο, και ενισχύει την τρέχουσα πολιτική δράση της και το υφιστάμενο νομικό πλαίσιο στον τομέα της ουσιαστικής ποινικής δικονομίας, που έχει ιδιαίτερη σημασία για τις γυναίκες και τα κορίτσια.

(5)Ενώ τα κράτη μέλη διατηρούν την αρμοδιότητά τους όσον αφορά την ποινικοποίηση ορισμένων βίαιων μορφών συμπεριφοράς κατά των γυναικών στο εθνικό τους ουσιαστικό ποινικό δίκαιο, όπως απαιτείται από τη Σύμβαση, η Ένωση έχει αρμοδιότητα για τις περισσότερες διατάξεις της Σύμβασης και έχει θεσπίσει ευρύ σύνολο κανόνων σε αυτούς τους τομείς. Ειδικότερα, η Ένωση έχει θεσπίσει κανόνες για τα δικαιώματα των θυμάτων εγκληματικότητας, ιδίως την οδηγία 2012/29/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 35 . Η Σύμβαση καλύπτει επίσης τις ανάγκες των μεταναστριών και των γυναικών που ζητούν άσυλο ή συμπληρωματική και επικουρική προστασία, επιβάλλοντας τη συνεκτίμηση του φύλου σε αυτούς τους τομείς, στους οποίους υφίσταται ήδη ένα ολοκληρωμένο σύνολο νομοθετικών πράξεων της Ένωσης.

(6)Η Ένωση έχει αποκλειστική αρμοδιότητα, στον βαθμό που η σύμβαση ενδέχεται να επηρεάσει κοινούς κανόνες ή να μεταβάλει την εμβέλειά τους.

(7)Η Σύμβαση αναμένεται ότι θα συμπληρώσει τους υφιστάμενους κανόνες και θα συμβάλει σε μια συνεκτική ερμηνεία της νομοθεσίας της Ένωσης. Μετά τη σύναψη της Σύμβασης, η Ένωση θα πρέπει να συμμετάσχει στις δραστηριότητες εφαρμογής και παρακολούθησης στο πλαίσιο της Σύμβασης.

(8)Τόσο η Κοινότητα όσο και τα κράτη μέλη της έχουν αρμοδιότητα στους τομείς που καλύπτονται από τη Σύμβαση. Η Ένωση και τα κράτη μέλη θα πρέπει να γίνουν Μέρη της Σύμβασης, ώστε από κοινού και συντονισμένα να εκπληρώνουν τις υποχρεώσεις που ορίζονται στη Σύμβαση και να ασκούν τα δικαιώματα που τους παραχωρεί.

(9)Η Ιρλανδία και το Ηνωμένο Βασίλειο δεσμεύονται από την οδηγία 2012/29/ΕΕ και, ως εκ τούτου, συμμετέχουν στην έκδοση της παρούσας απόφασης.

(10)Σύμφωνα με τα άρθρα 1 και 2 του πρωτοκόλλου αριθ. 22 για τη θέση της Δανίας, το οποίο προσαρτάται στη Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και στη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Δανία δεν συμμετέχει στην έκδοση της παρούσας απόφασης και δεν δεσμεύεται από αυτή ούτε υπόκειται στην εφαρμογή της.

(11)Η Σύμβαση θα πρέπει να εγκριθεί εξ ονόματος της Ένωσης,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΑΠΟΦΑΣΗ:

Άρθρο 1

Η Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για την πρόληψη και την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας, εγκρίνεται εξ ονόματος της Ένωσης.

Το κείμενο της Σύμβασης επισυνάπτεται στην παρούσα απόφαση.

Άρθρο 2

Ο πρόεδρος του Συμβουλίου ορίζει το πρόσωπο που εξουσιοδοτείται να προβεί, εξ ονόματος της Ένωσης, στην κατάθεση της πράξης έγκρισης που προβλέπεται στο άρθρο 75 παράγραφος 2 της Σύμβασης, ώστε να εκφραστεί η συναίνεση της Ένωσης να δεσμευθεί από τη Σύμβαση.

Άρθρο 3

Όσον αφορά θέματα που εμπίπτουν στην αρμοδιότητα της Ένωσης και με την επιφύλαξη των αντίστοιχων αρμοδιοτήτων των κρατών μελών, η Επιτροπή ασκεί τον ρόλο του συντονιστικού φορέα, σύμφωνα με το άρθρο 10 της Σύμβασης και εκπληρώνει τις υποχρεώσεις υποβολής εκθέσεων σύμφωνα με το κεφάλαιο ΙΧ της Σύμβασης.

Άρθρο 4

1.Όσον αφορά θέματα που εμπίπτουν στην αρμοδιότητα της Ένωσης, η Ένωση εκπροσωπείται από την Επιτροπή στις συνεδριάσεις των οργάνων που έχουν συσταθεί από τη Σύμβαση, και ειδικότερα στις συνεδριάσεις της Επιτροπής των Μερών που αναφέρεται στο άρθρο 67 της Σύμβασης. Ειδικότερα, η Επιτροπή θα επιλέξει, θα προτείνει και θα συμμετάσχει στον διορισμό των ειδικών στην ομάδα ειδικών σε δράση κατά της βίας εναντίον των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας («GREVIO»), εξ ονόματος της Ένωσης.

2.Δεδομένου ότι η Σύμβαση καλύπτει επίσης αρμοδιότητες οι οποίες δεν απονέμονται στην Ένωση, η Επιτροπή και τα κράτη μέλη συνεργάζονται στενά, ιδίως όσον αφορά τα ζητήματα της παρακολούθησης, της υποβολής εκθέσεων, τους κανόνες ψηφοφορίας και τη λειτουργία του φορέα συντονισμού που αναφέρεται στο άρθρο 10 της Σύμβασης. Τα κράτη μέλη καθορίζουν εκ προοιμίου τις κατάλληλες ρυθμίσεις γι’ αυτό τον σκοπό, καθώς και την εκπροσώπηση στις αντίστοιχες θέσεις στις συνεδριάσεις των οργάνων που έχουν συσταθεί από τη Σύμβαση. Οι ρυθμίσεις αυτές διατυπώνονται σε κώδικα δεοντολογίας, ο οποίος θα συμφωνηθεί, ει δυνατόν πριν από την κατάθεση της πράξης τυπικής επιβεβαίωσης εξ ονόματος της Ένωσης.

Άρθρο 5

Η παρούσα απόφαση αρχίζει να ισχύει την ημέρα της δημοσίευσής της στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 36 .

Βρυξέλλες,

(1) ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΗΝ ΕΕ L.

(2) Απόφαση του Συμβουλίου, της 26ης Νοεμβρίου 2009, σχετικά με τη σύναψη, από την Ευρωπαϊκή Κοινότητα, της σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρίες (2010/48/EΚ), ΕΕ L 23 της 27.1.2010, σ. 35-36.

(3) Καταληκτικές παρατηρήσεις σχετικά με την αρχική έκθεση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, CRPD/C/EU/CO/1 της 4.9.2015, http://tbinternet.ohchr.org/_layouts/treatybodyexternal/Download.aspx?symbolno=CRPD%2fC%2fEU%2fCO%2f1&Lang=en

(4) http://www.consilium.europa.eu/el/press/press-releases/2015/05/26-fac-dev-council-conclusions-gender-development/ ·Συμπεράσματα του Συμβουλίου σχετικά με το σχέδιο δράσης για θέματα φύλου 2016-2020, http://www.consilium.europa.eu/en/press/press-releases/2015/10/26-fac-conclusions-gender-development/ . Συμπεράσματα του Συμβουλίου για το σχέδιο δράσης για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη δημοκρατία 2015-2019 http://data.consilium.europa.eu/doc/document/ST-10897-2015-INIT/el/pdf · Κατευθυντήριες γραμμές της ΕΕ σχετικά με τη βία κατά των γυναικών και των κοριτσιών και την καταπολέμηση κάθε μορφής διακρίσεων εναντίον τους http://www.consilium.europa.eu/uedocs/cmsUpload/16173cor.en08.pdf

(5) Βλ., για παράδειγμα, COM(2010) 491 final, Ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με τη στρατηγική για την ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών 2010-2015 ( http://eur-lex.europa.eu/legal-content/EN/TXT/?qid=1396540108305&uri=CELEX:52010DC0491 )· Συμπεράσματα του Συμβουλίου, της 8ης Μαρτίου 2010, σχετικά με την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών στην Ευρωπαϊκή Ένωση, https://www.consilium.europa.eu/uedocs/cms_data/docs/pressdata/en/lsa/113226.pdf · Έγγραφο εργασίας των υπηρεσιών της Επιτροπής με τίτλο «Strategic engagement for gender equality 2016-2019» (Στρατηγική δέσμευση για ισότητα των φύλων την περίοδο 2016-2019), SWD (2015) 278 final http://ec.europa.eu/justice/gender-equality/files/documents/151203_strategic_engagement_en.pdf

(6) http://fra.europa.eu/en/publication/2014/violence-against-women-eu-wide-survey-main-results-report

(7) Εκτίμηση του κόστους της βίας με βάση το φύλο στην Ευρωπαϊκή Ένωση: Έκθεση, 5.12.2014, http://eige.europa.eu/node/393

(8) Βλ. την επεξηγηματική έκθεση της Σύμβασης, https://rm.coe.int/CoERMPublicCommonSearchServices/DisplayDCTMContent?documentId=09000016800d383a .

(9) Τα Μέρη διατηρούν την ευχέρεια να προβλέπουν μόνο μη ποινικές κυρώσεις για ψυχολογική βία και παρενοχλητική παρακολούθηση, βλέπε άρθρο 78 παράγραφος 3.

(10) Τα Μέρη μπορούν να διατυπώσουν επιφυλάξεις σχετικά με την υποχρέωση αυτή, βλ. άρθρο 78 παράγραφος 2.

(11) Οι επιφυλάξεις αυτές μπορούν να διατυπωθούν για διάφορες πτυχές της σχετικής διάταξης, βλ. άρθρο 44.

(12) Τα Μέρη μπορεί, ωστόσο, να διατυπώσουν επιφυλάξεις όσον αφορά ήσσονος σημασίας αδικήματα σωματικής βίας, βλ. άρθρο 78 παράγραφος 2.

(13) Τα Μέρη επιτρέπεται να διατυπώσουν επιφυλάξεις για τα αδικήματα του αναγκαστικού γάμου, του ακρωτηριασμού των γεννητικών οργάνων των γυναικών και της αναγκαστικής άμβλωσης και στείρωσης. Η σεξουαλική βία, συμπεριλαμβανομένου του βιασμού, δεν μπορεί να εξαιρεθεί λόγω αυτής της επιφύλαξης.

(14) Τα Μέρη μπορούν να διατυπώσουν επιφυλάξεις για το άρθρο 59 σχετικά με το καθεστώς διαμονής, βλ. άρθρο 78 παράγραφος 2.

(15) Ομάδα ειδικών σε δράση κατά της βίας εναντίον των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας.

(16) Τα εν λόγω πέντε επιπλέον μέλη θα διοριστούν μετά την 25η επικύρωση της Σύμβασης.

(17) Δεν επιτρέπεται να υπάρχουν δύο μέλη που να είναι υπήκοοι του ίδιου Μέρους.

(18) Ψήφισμα CM/Res(2014)43 σχετικά με τη διαδικασία εκλογής των μελών της ομάδας ειδικών σε δράση κατά της βίας εναντίον των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας (GREVIO), 19.11.2014, https://wcd.coe.int/ViewDoc.jsp?Ref=CM/Res%282014 %2943&Language=lanFrench&Ver=original&Site=COE&BackColorInternet=DBDCF2&BackColorIntranet=FDC864&BackColorLogged=FDC864 .

(19) Εγκρίθηκε από την GREVIO κατά την πρώτη της συνεδρίαση, στις 21-23.9.2015., https://rm.coe.int/CoERMPublicCommonSearchServices/DisplayDCTMContent?documentId=090000168048358b .

(20) Βλ. για παράδειγμα την παράγραφο 329 της επεξηγηματικής έκθεσης της Σύμβασης, που αναφέρει ότι το άρθρο 62 παράγραφος 2 της Σύμβασης βασίζεται στην απόφαση-πλαίσιο 2001/220/ΔΕΥ του Συμβουλίου, της 15ης Μαρτίου 2001, σχετικά με το καθεστώς των θυμάτων σε ποινικές διαδικασίες (ΕΕ L 82 της 22.3.2001, σ. 1).

(21) Οδηγία 2004/113/ΕΚ, της 13ης Δεκεμβρίου 2004, για την εφαρμογή της αρχής της ίσης μεταχείρισης ανδρών και γυναικών στην πρόσβαση σε αγαθά και υπηρεσίες και την παροχή αυτών, ΕΕ L 372 της 21.12.2004, σ. 37· οδηγία 2006/54/EK, της 5ης Ιουλίου 2006, για την εφαρμογή της αρχής των ίσων ευκαιριών και της ίσης μεταχείρισης ανδρών και γυναικών σε θέματα εργασίας και απασχόλησης, ΕΕ L 204 της 26.7.2006, σ. 23· οδηγία 2010/41/ΕΕ, της 7ης Ιουλίου 2010, για την εφαρμογή της αρχής της ίσης μεταχείρισης ανδρών και γυναικών που ασκούν αυτοτελή επαγγελματική δραστηριότητα, ΕΕ L 180 της 15.7.2010, σ. 1.

(22) Οδηγία 2012/29/EΕ για τη θέσπιση ελάχιστων προτύπων σχετικά με τα δικαιώματα, την υποστήριξη και την προστασία των θυμάτων εγκληματικών πράξεων, ΕΕ 315 της 14.11.2012, σ. 57.

(23) Η σχετική παράγωγη νομοθεσία περιλαμβάνει την οδηγία 2004/81/ΕΚ του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004 σχετικά με τον τίτλο παραμονής που χορηγείται στους υπηκόους τρίτων χωρών θύματα εμπορίας ανθρώπων, ΕΕ L 261 της 6.8.2004, σ. 19· την οδηγία 2003/86/ΕΚ σχετικά με το δικαίωμα οικογενειακής επανένωσης, ΕΕ L 251 της 3.10.2003, σ. 12· την οδηγία 2008/115/ΕΚ σχετικά με τους κοινούς κανόνες και διαδικασίες στα κράτη μέλη για την επιστροφή των παρανόμως διαμενόντων υπηκόων τρίτων χωρών, ΕΕ L 348 της 24.12.2008, σ. 98· την οδηγία 2009/52/ΕΚ σχετικά με την επιβολή ελάχιστων προτύπων όσον αφορά τις κυρώσεις και τα μέτρα κατά των εργοδοτών που απασχολούν παράνομα διαμένοντες υπηκόους τρίτων χωρών, ΕΕ L 168 της 30.6.2009, σ. 24· την οδηγία 2011/95/ΕΕ σχετικά με τις απαιτήσεις για την αναγνώριση των υπηκόων τρίτων χωρών ή των απάτριδων ως δικαιούχων διεθνούς προστασίας, για ένα ενιαίο καθεστώς για τους πρόσφυγες ή για τα άτομα που δικαιούνται επικουρική προστασία και για το περιεχόμενο της παρεχόμενης προστασίας, ΕΕ L 337 της 20.12.2011, σ. 9· την οδηγία 2013/33/ΕΕ σχετικά με τις απαιτήσεις για την υποδοχή των αιτούντων διεθνή προστασία (αναδιατύπωση) (ΕΕ L 180 της 29.6.2013, σ. 96), οδηγία 2013/32/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με κοινές διαδικασίες για τη χορήγηση και ανάκληση του καθεστώτος διεθνούς προστασίας, ΕΕ L 180, σ. 60· βλ. επίσης την οδηγία 2004/38/ΕΚ σχετικά με το δικαίωμα των πολιτών της Ένωσης και των μελών των οικογενειών τους να κυκλοφορούν και να διαμένουν ελεύθερα στην επικράτεια των κρατών μελών, ΕΕ L 158 της 30.4.2004, σ. 77, και την οδηγία 2003/109/ΕΚ του Συμβουλίου σχετικά με το καθεστώς υπηκόων τρίτων χωρών οι οποίοι είναι επί μακρόν διαμένοντες, ΕΕ L 16 της 23.1.2004, σ. 44.

(24) Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 606/2013 για την αμοιβαία αναγνώριση μέτρων προστασίας σε αστικές υποθέσεις, ΕΕ L 181 της 29.6.2013, σ. 4· οδηγία 2003/8/ΕΚ για βελτίωση της πρόσβασης στη δικαιοσύνη επί διασυνοριακών διαφορών μέσω της θέσπισης στοιχειωδών κοινών κανόνων σχετικά με το ευεργέτημα πενίας στις διαφορές αυτές, ΕΕ L 26 της 31.1.2003, σ. 41· οδηγία 2004/80/ΕΚ για την αποζημίωση των θυμάτων εγκληματικών πράξεων, ΕΕ L 261 της 6.8.2004, σ. 15· απόφαση-πλαίσιο 2008/947/ΔΕΥ του Συμβουλίου σχετικά με την εφαρμογή της αρχής της αναγνώρισης δικαστικών αποφάσεων και αποφάσεων αναστολής εκτέλεσης της ποινής ή απόλυσης υπό όρους με σκοπό την εποπτεία των μέτρων αναστολής και των εναλλακτικών κυρώσεων, ΕΕ L 337 της 16.12.2008, σ. 102· οδηγία 2011/99/ΕΚ περί της ευρωπαϊκής εντολής προστασίας, ΕΕ L 338 της 21.12.2011, σ. 2· απόφαση-πλαίσιο 2009/315/ΔΕΥ του Συμβουλίου σχετικά με τη διοργάνωση και το περιεχόμενο της ανταλλαγής πληροφοριών που προέρχονται από το ποινικό μητρώο μεταξύ των κρατών μελών, ΕΕ L 93 της 7.4.2009, σ. 23· απόφαση 2009/316/ΔΕΥ του Συμβουλίου σχετικά με τη δημιουργία του Ευρωπαϊκού Συστήματος Πληροφοριών Ποινικού Μητρώου (ECRIS) κατ’ εφαρμογή του άρθρου 11 της απόφασης-πλαισίου 2009/315/ΔΕΥ, ΕΕ L 93 της 7.4.2009, σ. 33· απόφαση-πλαίσιο 2008/675/ΔΕΥ του Συμβουλίου για τη συνεκτίμηση των καταδικαστικών αποφάσεων μεταξύ των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης επ’ ευκαιρία νέας ποινικής διαδικασίας, ΕΕ L 220 της 15.8.2008, σ. 32.

(25) Οδηγία 2011/93/ΕΕ σχετικά με την καταπολέμηση της σεξουαλικής κακοποίησης και της σεξουαλικής εκμετάλλευσης παιδιών και της παιδικής πορνογραφίας, ΕΕ L 335 της 17.12.2011, σ. 1.

(26) Οδηγία 2010/13/ΕΕ (οδηγία για τις υπηρεσίες οπτικοακουστικών μέσων), ΕΕ L 95 της 15.4.2010, σ. 1.

(27) Οδηγία 95/46/ΕΚ για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών, ΕΕ L 281 της 23.11.1995, σ. 31· απόφαση-πλαίσιο 2008/977/ΔΕΥ του Συμβουλίου για την προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα που τυγχάνουν επεξεργασίας στο πλαίσιο της αστυνομικής και δικαστικής συνεργασίας σε ποινικές υποθέσεις, ΕΕ L 350 της 30.12.2008, σ. 60.

(28) Οδηγία (ΕΕ) 2015/637 περί των μέτρων συντονισμού και συνεργασίας προς διευκόλυνση της προξενικής προστασίας για μη αντιπροσωπευόμενους πολίτες της Ένωσης σε τρίτες χώρες, ΕΕ L 106 της 24.4.2015, σ. 1.

(29) Απόφαση του Συμβουλίου, της 26ης Νοεμβρίου 2009, σχετικά με τη σύναψη, από την Ευρωπαϊκή Κοινότητα, της σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρίες (2010/48/EΚ), ΕΕ L 23 της 27.1.2010, σ. 35.

(30) C-377/12, Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Συμβουλίου, σκέψη 34.

(31) Όπ.π. σκέψη 34.

(32) Το γεγονός ότι ένα στοιχείο μπορεί να είναι δευτερεύον δεν σημαίνει ότι δεν συντρέχει αποκλειστική αρμοδιότητα της Ένωσης επί του στοιχείου αυτού. Η νομική βάση για τους κανόνες της Ένωσης, καθαυτή, δεν ασκεί επιρροή για την εξακρίβωση του αν μια διεθνής συμφωνία επηρεάζει τους εν λόγω κανόνες: η νομική βάση μιας εσωτερικής ρύθμισης καθορίζεται σε συνάρτηση με την κυριότερη συνιστώσα της, ενώ ο κανόνας του οποίου εξετάζεται ο πιθανός επηρεασμός ενδέχεται να αποτελεί δευτερεύουσα συνιστώσα της εν λόγω ρύθμισης. Σκοπός της αποκλειστικής αρμοδιότητας της Ένωσης είναι κυρίως η διασφάλιση της αποτελεσματικότητας του ενωσιακού δικαίου και της εύρυθμης λειτουργίας των συστημάτων που καθιερώνουν οι κανόνες του, ανεξάρτητα από τα όρια που προβλέπει ενδεχομένως η διάταξη της Συνθήκης στην οποία στηρίχθηκαν τα θεσμικά όργανα για να θεσπίσουν τους κανόνες αυτούς (Γνωμοδότηση 1/03, EU:C:2006:81, σκέψη 131).

(33) ΕΕ C […] της […], σ. […].

(34) ΕΕ L …

(35) Οδηγία 2012/29/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2012, για τη θέσπιση ελάχιστων προτύπων σχετικά με τα δικαιώματα, την υποστήριξη και την προστασία θυμάτων της εγκληματικότητας και για την αντικατάσταση της απόφασης-πλαισίου 2001/220/ΔΕΥ του Συμβουλίου (ΕΕ L 315 της 14.11.2012, σ. 57).

(36) Η ημερομηνία έναρξης ισχύος της Σύμβασης για την Ευρωπαϊκή Ένωση θα δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης από τη Γενική Γραμματεία του Συμβουλίου.

ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Βρυξέλλες, 4.3.2016

COM(2016) 109 final

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

ΣΥΜΒΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΛΗΨΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΗ ΤΗΣ ΒΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗΣ ΒΙΑΣ

που συνοδεύει την

πρόταση απόφασης του Συμβουλίου

σχετικά με τη σύναψη, από την Ευρωπαϊκή Ένωση, της Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης για την πρόληψη και την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας

   Συμβούλιο της Ευρώπης, Σειρά Συνθηκών – Αριθ. 210

Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης

για την πρόληψη και την καταπολέμηση

της βίας κατά των γυναικών

και της ενδοοικογενειακής βίας

Κωνσταντινούπολη, 11.V.2011

www.coe.int/conventionviolence

The official languages of the Council of Europe are English and French ( Article 12 of the Statute of the Council of Europe ). Only the treaties published by the Secretary General of the Council of Europe, each in a separate booklet of the "European Treaty Series" (ETS) continued since 2004 by the "Council of Europe Treaty Series" (CETS), are deemed authentic. The translation presented here is for information only.

       Προοίμιο

       Τα κράτη μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης και οι άλλοι υπογράφοντες το παρόν,

       Ενθυμούμενοι τη Σύμβαση για την Προστασία των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και των Θεμελιωδών Ελευθεριών (Σειρά Ευρωπαϊκών Συνθηκών ETS Αριθ. 5, 1950) και τα Πρωτόκολλά της, τον Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Χάρτη (Σειρά Ευρωπαϊκών Συνθηκών ETS Αριθ. 35, 1961, αναθεωρήθηκε το 1996, ETS Αριθ. 163), τη Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για Δράση κατά της Εμπορίας Ανθρώπων (Σειρά Συνθηκών Συμβουλίου της Ευρώπης CETS Αριθ. 197, 2005) και τη Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για την Προστασία των Παιδιών ενάντια στη Σεξουαλική Εκμετάλλευση και Κακοποίηση (Σειρά Συνθηκών Συμβουλίου της Ευρώπης CETS Αριθ. 201, 2007),

       Ενθυμούμενοι τις ακόλουθες συστάσεις της Επιτροπής των Υπουργών των κρατών μελών του Συμβουλίου της Ευρώπης: Σύσταση Rec(2002)5 για την προστασία των γυναικών κατά της βίας, Σύσταση CM/Rec(2007)17 για τα πρότυπα και τους μηχανισμούς ισότητας των δύο φύλων, Σύσταση CM/Rec(2010)10 για το ρόλο των γυναικών και των ανδρών στην πρόληψη και επίλυση των συγκρούσεων και την οικοδόμηση της ειρήνης και άλλες σχετικές συστάσεις,

       Λαμβάνοντας υπόψη την αυξανόμενη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που θέτει σημαντικά πρότυπα στον τομέα της βίας κατά των γυναικών,

       Έχοντας υπόψη το Διεθνές Σύμφωνο για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα (1966), το Διεθνές Σύμφωνο για τα Οικονομικά, Κοινωνικά και Πολιτισμικά Δικαιώματα (1966), τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για την Εξάλειψη όλων των Μορφών Διακρίσεων κατά των Γυναικών (“CEDAW”, 1979) και το Προαιρετικό της Πρωτόκολλο (1999) καθώς και τη Γενική Σύσταση Αριθ. 19 της Επιτροπής CEDAW για τη βία κατά των γυναικών, τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα του Παιδιού (1989) και τα Προαιρετικά της Πρωτόκολλα (2000) και τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία (2006),

       Έχοντας υπόψη το Καταστατικό της Ρώμης του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου (2002),

       Ενθυμούμενοι τις βασικές αρχές του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου και ιδιαίτερα τη Σύμβαση της Γενεύης (IV) σχετικά με την Προστασία των Αμάχων σε Καιρό Πολέμου (1949) και τα Πρόσθετα Πρωτόκολλα I και II (1977) αυτής,

       Καταδικάζοντας όλες τις μορφές βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας,

       Αναγνωρίζοντας ότι η ύπαρξη νόμιμης και πραγματικής ισότητας ανάμεσα στις γυναίκες και τους άνδρες αποτελεί βασικό στοιχείο για την πρόληψη της βίας κατά των γυναικών,

       Αναγνωρίζοντας ότι η βία κατά των γυναικών αποτελεί απόδειξη των ιστορικά άνισων σχέσεων ισχύος ανάμεσα στις γυναίκες και τους άνδρες, που οδήγησαν στην κυριαρχία έναντι και τη διάκριση κατά των γυναικών από τους άνδρες και την αποτροπή της πλήρους προώθησης των γυναικών,

       Αναγνωρίζοντας τη δομική φύση της βίας κατά των γυναικών ως βία με βάση το φύλο και ότι η βία κατά των γυναικών είναι ένας από τους κρίσιμους κοινωνικούς μηχανισμούς με τον οποίο οι γυναίκες αναγκάζονται να βρίσκονται σε υποδεέστερη θέση σε σύγκριση με τους άνδρες,

       Αναγνωρίζοντας με ιδιαίτερη ανησυχία, ότι οι γυναίκες και τα κορίτσια εκτίθενται συχνά σε σοβαρές μορφές βίας όπως η ενδοοικογενειακή βία, η σεξουαλική παρενόχληση, ο βιασμός, ο αναγκαστικός γάμος, εγκλήματα που διαπράττονται στο όνομα της επονομαζόμενης «τιμής» και σε ακρωτηριασμό των γεννητικών οργάνων, τα οποία αποτελούν σοβαρή παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των γυναικών και των κοριτσιών και σοβαρό εμπόδιο για την επίτευξη της ισότητας ανάμεσα σε γυναίκες και άνδρες,

       Αναγνωρίζοντας τις συνεχιζόμενες παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων κατά τη διάρκεια ένοπλων συγκρούσεων που επηρεάζουν τους πολίτες, ειδικά τις γυναίκες με τη μορφή ευρέως ή συστηματικού βιασμού και σεξουαλικής βίας και την πιθανότητα αυξημένης βίας με βάση το φύλο τόσο κατά τη διάρκεια όσο και μετά τις συγκρούσεις,

       Αναγνωρίζοντας ότι οι γυναίκες και τα κορίτσια εκτίθενται σε υψηλότερο κίνδυνο βίας με βάση το φύλο από ότι οι άνδρες,

       Αναγνωρίζοντας ότι η ενδοοικογενειακή βία επηρεάζει τις γυναίκες δυσανάλογα και ότι οι άνδρες μπορεί επίσης να είναι θύματα ενδοοικογενειακής βίας,

       Αναγνωρίζοντας ότι τα παιδιά είναι θύματα ενδοοικογενειακής βίας, ακόμη και όταν είναι μάρτυρες βίας στην οικογένεια,

       Αποσκοπώντας στη δημιουργία μιας Ευρώπης χωρίς βία κατά των γυναικών και ενδοοικογενειακή βία,

       Συμφώνησαν τα ακόλουθα:

Κεφάλαιο Ι – Σκοποί, ορισμοί, ισότητα και μη διάκριση, γενικές υποχρεώσεις

       Άρθρο 1 – Σκοποί της Σύμβασης

   1    Οι σκοποί της παρούσας Σύμβασης είναι:

       α    η προστασία των γυναικών από κάθε μορφή βίας και η πρόληψη, δίωξη και εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας,

       β    η συνεισφορά στην εξάλειψη όλων των μορφών διάκρισης κατά των γυναικών και η προώθηση της ουσιαστικής ισότητας ανάμεσα σε γυναίκες και άνδρες, περιλαμβανομένης της χειραφέτησης των γυναικών,

       γ    ο σχεδιασμός περιεκτικού πλαισίου, πολιτικών και μέτρων για την προστασία και τη βοήθεια όλων των θυμάτων βίας κατά των γυναικών και ενδοοικογενειακής βίας,

       δ    η προώθηση της διεθνούς συνεργασίας με σκοπό την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας,

       ε    η παροχή υποστήριξης και βοήθειας σε οργανισμούς και σε υπηρεσίες επιβολής του νόμου για αποτελεσματική συνεργασία ώστε να υιοθετηθεί μια ολοκληρωμένη προσέγγιση για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας.

   2    Για να διασφαλίσει την αποτελεσματική εφαρμογή των διατάξεών της από τα Μέρη, η παρούσα Σύμβαση καθιερώνει έναν ειδικό μηχανισμό παρακολούθησης.

       Άρθρο 2 – Πεδίο εφαρμογής της Σύμβασης

   1    Η παρούσα Σύμβαση θα ισχύει για όλες τις μορφές βίας κατά των γυναικών, περιλαμβανομένης και της ενδοοικογενειακής βίας, που επηρεάζει τις γυναίκες δυσανάλογα.

   2    Τα Μέρη ενθαρρύνονται να εφαρμόσουν την παρούσα Σύμβαση για όλα τα θύματα ενδοοικογενειακής βίας. Τα Μέρη θα δώσουν ιδιαίτερη προσοχή στις γυναίκες που είναι θύματα βίας με βάση το φύλο κατά την εφαρμογή των διατάξεων της παρούσας Σύμβασης.

   3    Η παρούσα Σύμβαση θα ισχύει σε περιόδους ειρήνης και σε περιπτώσεις ένοπλων συγκρούσεων.

       Άρθρο 3 – Ορισμοί

       Για το σκοπό της παρούσας Σύμβασης:

       α    ως «βία κατά των γυναικών» νοείται η παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και μια μορφή διάκρισης κατά των γυναικών και θα εννοούνται όλες οι πράξεις βίας με βάση το φύλο που έχει ή μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα, σωματική, σεξουαλική ψυχολογική ή οικονομική βλάβη ή πόνο στις γυναίκες, περιλαμβανομένων των απειλών για τέτοιες πράξεις, του εξαναγκασμού ή της αυθαίρετης στέρησης της ελευθερίας, είτε στο δημόσιο ή τον ιδιωτικό βίο,

       β    ως «ενδοοικογενειακή βία» θα νοούνται όλες οι πράξεις σωματικής, σεξουαλικής, ψυχολογικής ή οικονομικής βίας που συμβαίνουν εντός της οικογένειας ή της οικιακής μονάδας ή ανάμεσα σε πρώην ή νυν συζύγους ή συντρόφους, είτε ο αυτουργός διαμένει ή διέμενε στην ίδια κατοικία με το θύμα είτε όχι,

       γ    ως «φύλο» νοούνται οι κοινωνικά δημιουργημένοι ρόλοι, συμπεριφορές, δραστηριότητες και ιδιότητες που μια δεδομένη κοινωνία θεωρεί κατάλληλα για τους άνδρες και τις γυναίκες,

       δ    ως «βία με βάση το φύλο κατά των γυναικών» θα νοείται η βία που καταφέρεται εναντίον μιας γυναίκας επειδή είναι γυναίκα ή που επηρεάζει δυσανάλογα τις γυναίκες,

       ε    ως «θύμα» θα νοείται οποιοδήποτε φυσικό πρόσωπο υπόκειται σε τύπους συμπεριφοράς που προσδιορίζονται στα σημεία α και β,

       στ    «γυναίκες» περιλαμβάνει και κορίτσια ηλικίας κάτω των 18 ετών.

       Άρθρο 4 – Θεμελιώδη δικαιώματα, ισότητα και μη διάκριση

   1    Τα Μέρη θα λάβουν τα νομοθετικά και άλλα μέτρα για να προωθούν και να προστατεύουν το δικαίωμα όλων, ιδιαίτερα των γυναικών, να ζουν χωρίς βία τόσο σε δημόσιο όσο και σε ιδιωτικό επίπεδο.

   2    Τα Μέρη καταδικάζουν όλες τις μορφές διάκρισης κατά των γυναικών και λαμβάνουν, χωρίς καθυστέρηση, τα απαραίτητα νομοθετικά και άλλα μέτρα για να τις αποτρέψουν, συγκεκριμένα:

       –    ενσωματώνοντας στο εθνικό τους σύνταγμα ή άλλη κατάλληλη νομοθεσία την αρχή της ισότητας ανάμεσα σε γυναίκες και άνδρες και διασφαλίζοντας την πρακτική εφαρμογή της αρχής αυτής,

       –    απαγορεύοντας τις διακρίσεις κατά των γυναικών, περιλαμβάνοντας και τη χρήση κυρώσεων, όπου χρειάζεται,

       –    καταργώντας νόμους και πρακτικές που μεροληπτούν κατά των γυναικών.

   3    Η εφαρμογή των διατάξεων της παρούσας Σύμβασης από τα Μέρη, συγκεκριμένα των μέτρων για την προστασία των δικαιωμάτων των θυμάτων, θα διασφαλίζεται χωρίς καμία διάκριση λόγω φύλου, γένους, φυλής, χρώματος, γλώσσας, θρησκείας, πολιτικής ή άλλης άποψης, εθνικής ή κοινωνικής καταγωγής, σχέσης με εθνική μειονότητα, περιουσίας, γέννησης, σεξουαλικού προσανατολισμού, ταυτότητας φύλου, ηλικίας, κατάστασης υγείας, αναπηρίας, οικογενειακής κατάστασης, μεταναστευτικής ή προσφυγικής κατάστασης, ή άλλης κατάστασης.

   4    Ειδικά μέτρα που είναι απαραίτητο να ληφθούν για την πρόληψη και την προστασία των γυναικών από βία με βάση το φύλο δεν θα θεωρούνται διάκριση σύμφωνα με τους όρους της παρούσας Σύμβασης.

       Άρθρο 5 – Υποχρεώσεις του κράτους και δέουσα επιμέλεια

   1    Τα Μέρη θα αποφεύγουν να εμπλακούν σε οποιαδήποτε πράξη βίας κατά των γυναικών και θα διασφαλίζουν ότι οι κρατικές αρχές, αξιωματούχοι, φορείς, ιδρύματα και όσοι άλλοι δρουν για λογαριασμό του Κράτους ενεργούν σε συμμόρφωση με την παρούσα υποχρέωση.

   2    Τα Μέρη θα λάβουν τα απαραίτητα νομοθετικά και άλλα μέτρα για να ασκήσουν τη δέουσα επιμέλεια ώστε να εμποδίσουν, να ερευνήσουν, να τιμωρήσουν και να παρέχουν αποζημίωση για πράξεις βίας που καλύπτονται από το πεδίο εφαρμογής της παρούσας Σύμβασης και διαπράττονται από άτομα εκτός του Κράτους.

       Άρθρο 6 – Πολιτικές ευαισθητοποιημένες ως προς τη διάσταση του φύλου

       Τα Μέρη θα αναλάβουν να συμπεριλάβουν τη διάσταση του φύλου στην εφαρμογή και την αξιολόγηση της επίδρασης των διατάξεων της παρούσας Σύμβασης και να προωθήσουν και να εφαρμόσουν αποτελεσματικά πολιτικές ισότητας ανάμεσα στις γυναίκες και τους άνδρες και την χειραφέτηση των γυναικών.

Κεφάλαιο ΙΙ – Ενιαίες πολιτικές και συλλογή δεδομένων

       Άρθρο 7 – Περιεκτικές και συντονισμένες πολιτικές

   1    Τα Μέρη θα πάρουν τα απαραίτητα νομοθετικά και άλλα μέτρα για να υιοθετήσουν και να εφαρμόσουν αποτελεσματικές, περιεκτικές και συντονισμένες πολιτικές για όλο το Κράτος περιλαμβάνοντας όλα τα σχετικά μέτρα για την πρόληψη και την καταπολέμηση όλων των μορφών βίας που καλύπτονται από το πεδίο εφαρμογής της παρούσας Σύμβασης και θα προσφέρουν μια ολιστική απάντηση στη βία κατά των γυναικών.

   2    Τα Μέρη θα διασφαλίσουν ότι οι πολιτικές που αναφέρονται στην παράγραφο 1 τοποθετούν τα δικαιώματα του θύματος στο κέντρο όλων των μέτρων και εφαρμόζονται μέσω μιας αποτελεσματικής συνεργασίας ανάμεσα στους σχετικούς φορείς, ιδρύματα και οργανισμούς.

   3    Τα μέτρα που θα ληφθούν σύμφωνα με το παρόν άρθρο θα περιλαμβάνουν, όπου χρειάζεται, όλους τους σχετικούς παράγοντες, όπως κυβερνητικούς φορείς, εθνικά, περιφερειακά και τοπικά κοινοβούλια και αρχές, τα εθνικά ιδρύματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων και οργανισμούς της κοινωνίας των πολιτών.

       Άρθρο 8 – Οικονομικοί πόροι

       Τα Μέρη θα παραχωρήσουν κατάλληλους οικονομικούς και ανθρώπινους πόρους για την επαρκή εφαρμογή των ενιαίων πολιτικών, μέτρων και προγραμμάτων για να αποτρέψουν και να καταπολεμήσουν όλες τις μορφές βίας που καλύπτονται από το πεδίο εφαρμογής της παρούσας Σύμβασης, περιλαμβανομένων και εκείνων που διεξάγονται από μη κυβερνητικούς οργανισμούς και την κοινωνία των πολιτών.

       Άρθρο 9 – Μη κυβερνητικοί οργανισμοί και κοινωνία των πολιτών

       Τα Μέρη θα αναγνωρίσουν, θα ενθαρρύνουν και θα υποστηρίξουν, σε όλα τα επίπεδα, το έργο των σχετικών μη κυβερνητικών οργανισμών και της κοινωνίας των πολιτών που δρουν στην καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και θα καθιερώσουν ουσιαστική συνεργασία με τους οργανισμούς αυτούς.

       Άρθρο 10 – Συντονιστικός φορέας

   1    Τα Μέρη θα ορίσουν ή θα δημιουργήσουν έναν ή περισσότερους επίσημους φορείς υπεύθυνους για το συντονισμό, την εφαρμογή, την παρακολούθηση και την αξιολόγηση των πολιτικών και των μέτρων για την πρόληψη και την καταπολέμηση όλων των μορφών βίας που καλύπτονται από την παρούσα Σύμβαση. Οι φορείς αυτοί θα συντονίζουν τη συλλογή δεδομένων όπως αναφέρεται στο Άρθρο 11, θα αναλύουν και θα κοινοποιούν τα αποτελέσματά της.

   2    Τα Μέρη θα διασφαλίσουν ότι οι φορείς που έχουν οριστεί ή δημιουργηθεί σύμφωνα με το παρόν άρθρο λαμβάνουν πληροφορίες γενικής φύσεως για τα μέτρα που λαμβάνονται σύμφωνα με το Κεφάλαιο VIII.

   3    Τα Μέρη θα διασφαλίσουν ότι οι φορείς που έχουν οριστεί ή δημιουργηθεί σύμφωνα με το παρόν άρθρο θα έχουν τη δυνατότητα να επικοινωνήσουν απευθείας και να ενθαρρύνουν τις σχέσεις τους με τους ομολόγους τους στα άλλα Μέρη.

       Άρθρο 11 – Συλλογή δεδομένων και έρευνα

   1    Για τους σκοπούς της εφαρμογής της Σύμβασης, τα Μέρη θα αναλάβουν:

       α    να συγκεντρώσουν αναλυτικά σχετικά στατιστικά δεδομένα σε τακτά διαστήματα για περιπτώσεις κάθε μορφής βίας που καλύπτονται από το πεδίο εφαρμογής της παρούσας Σύμβασης,

       β    να υποστηρίξουν την έρευνα στο τομέα όλων των μορφών βίας που καλύπτεται από το πεδίο εφαρμογής της παρούσας Σύμβασης για να μελετήσουν τα βαθύτερα αίτια και αποτελέσματα, τα ποσοστά εμφάνισης και καταδίκης, καθώς και την αποτελεσματικότητα των μέτρων που λαμβάνονται για την εφαρμογή της παρούσας Σύμβασης.

   2    Τα Μέρη θα προσπαθήσουν να διεξάγουν έρευνες με βάση τον πληθυσμό σε τακτικά διαστήματα για να αξιολογήσουν την εξάπλωση και τις τάσεις όλων των μορφών βίας που καλύπτονται από το πεδίο εφαρμογής της παρούσας Σύμβασης.

   3    Τα Μέρη θα παρέχουν στην ομάδα ειδικών, όπως αναφέρεται στο Άρθρο 66 της παρούσας Σύμβασης, τις πληροφορίες που συγκέντρωσαν σύμφωνα με το άρθρο αυτό για να εγείρουν τη διεθνή συνεργασία και να ενεργοποιήσουν τη διεθνή συγκριτική αξιολόγηση.

   4    Τα Μέρη θα διασφαλίσουν ότι οι πληροφορίες που συγκεντρώνονται σύμφωνα με το παρόν άρθρο είναι διαθέσιμες για το κοινό.

Κεφάλαιο ΙΙΙ - Πρόληψη

       Άρθρο 12 – Γενικές υποχρεώσεις

   1    Τα Μέρη θα λάβουν τα απαραίτητα μέτρα για να προωθήσουν τις αλλαγές στις κοινωνικές και πολιτιστικές μορφές συμπεριφοράς των γυναικών και των ανδρών με σκοπό την εξάλειψη προκαταλήψεων, εθίμων, παραδόσεων και άλλων πρακτικών που βασίζονται στην ιδέα της κατωτερότητας των γυναικών ή σε τυποποιημένους ρόλους για γυναίκες και άνδρες.

   2    Τα Μέρη θα λάβουν τα απαραίτητα νομοθετικά και άλλα μέτρα για να αποτρέψουν όλες τις μορφές βίας που καλύπτονται από το πεδίο εφαρμογής της παρούσας Σύμβασης από οποιοδήποτε φυσικό ή νομικό πρόσωπο.

   3    Οποιαδήποτε μέτρα ληφθούν σύμφωνα με το κεφάλαιο αυτό θα λάβουν υπόψη και θα αντιμετωπίσουν τις ειδικές ανάγκες των ατόμων που έγιναν ευπαθή από συγκεκριμένες συνθήκες και θα τοποθετούν τα ανθρώπινα δικαιώματα όλων των θυμάτων στο επίκεντρό τους.

   4    Τα Μέρη θα λάβουν τα απαραίτητα μέτρα για να ενθαρρύνουν όλα τα μέλη της κοινωνίας, ειδικά τους άνδρες και τα αγόρια, να συνεισφέρουν ενεργά στην πρόληψη όλων των μορφών βίας που καλύπτονται από το πεδίο εφαρμογής της παρούσας Σύμβασης.

   5    Τα Μέρη θα διασφαλίσουν ότι η κουλτούρα, τα έθιμα, η θρησκεία, η παράδοση ή η επονομαζόμενη «τιμή» δεν θα θεωρούνται δικαιολογία για οποιεσδήποτε πράξεις βίας που καλύπτονται από το πεδίο εφαρμογής της παρούσας Σύμβασης.

   6    Τα Μέρη θα λάβουν τα απαραίτητα μέτρα για να προωθήσουν προγράμματα και δραστηριότητες για την χειραφέτηση των γυναικών.

       Άρθρο 13 – Αύξηση της ευαισθητοποίησης

   1    Τα Μέρη θα προωθήσουν ή θα διεξάγουν, σε τακτική βάση και σε όλα τα επίπεδα, εκστρατείες ή προγράμματα για την αύξηση της ευαισθητοποίησης, σε συνεργασία με εθνικά ιδρύματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων και φορείς ισότητας, την κοινωνία των πολιτών και μη κυβερνητικούς οργανισμούς, ιδιαίτερα γυναικείες οργανώσεις, όπου χρειάζεται, για να αυξήσουν την συνειδητοποίηση και την κατανόηση από το ευρύ κοινό των διαφορετικών τρόπων εκδήλωσης όλων των μορφών βίας που καλύπτονται από το πεδίο εφαρμογής της παρούσας Σύμβασης, τις συνέπειές τους στα παιδιά και την ανάγκη πρόληψης τέτοιας βίας.

   2    Τα Μέρη θα διασφαλίσουν την ευρεία διάδοση στο ευρύ κοινό πληροφοριών για τα μέτρα που διατίθενται για την πρόληψη πράξεων βίας που καλύπτονται από το πεδίο εφαρμογής της παρούσας Σύμβασης.

       Άρθρο 14 – Εκπαίδευση

   1    Τα Μέρη θα προβούν, όπου χρειάζεται, στις απαραίτητες ενέργειες για να συμπεριλάβουν εκπαιδευτικό υλικό για ζητήματα όπως η ισότητα ανάμεσα σε γυναίκες και άνδρες, μη γενικευμένοι ρόλοι των δύο φύλων, αμοιβαίος σεβασμός, διευθέτηση διενέξεων χωρίς βία στις διαπροσωπικές σχέσεις, βία με βάση το φύλο κατά των γυναικών και το δικαίωμα της προσωπικής ακεραιότητας, προσαρμοσμένο στην εξελισσόμενη δυνατότητα των μαθητών, σε επίσημα εκπαιδευτικά προγράμματα και σε όλα τα επίπεδα της εκπαίδευσης.

   2    Τα Μέρη θα προβούν στις απαραίτητες ενέργειες για να προωθήσουν τις αρχές που αναφέρονται στην παράγραφο 1 σε ανεπίσημες εκπαιδευτικές εγκαταστάσεις, καθώς και σε αθλητικές, πολιτιστικές εγκαταστάσεις, εγκαταστάσεις ψυχαγωγίας και στα μέσα μαζικής ενημέρωσης.

       Άρθρο 15 – Εκπαίδευση επαγγελματιών

   1    Τα Μέρη θα παρέχουν ή θα ενισχύσουν την κατάλληλη εκπαίδευση για τους σχετικούς επαγγελματίες που ασχολούνται με τα θύματα ή τους δράστες όλων των πράξεων βίας που καλύπτονται από το πεδίο εφαρμογής της παρούσας Σύμβασης, για την πρόληψη και τον εντοπισμό τέτοιας βίας, την ισότητα ανάμεσα σε γυναίκες και άνδρες, τις ανάγκες και τα δικαιώματα των θυμάτων, καθώς και για το πώς να εμποδίσουν επακόλουθη θυματοποίηση.

   2    Τα Μέρη θα ενθαρρύνουν την εκπαίδευση που αναφέρεται στην παράγραφο 1 να περιλαμβάνει εκπαίδευση σε συντονισμένη συνεργασία πολλαπλών φορέων για να επιτρέπει τον ολοκληρωμένο και κατάλληλο χειρισμό των παραπομπών σε περιπτώσεις βίας που καλύπτονται από το πεδίο εφαρμογής της παρούσας Σύμβασης.

       Άρθρο 16 – Προληπτική παρέμβαση και προγράμματα αντιμετώπισης

   1    Τα Μέρη θα λάβουν τα απαραίτητα νομοθετικά ή άλλα μέτρα για να καθιερώσουν ή να υποστηρίξουν προγράμματα που στοχεύουν στην εκπαίδευση των δραστών ενδοοικογενειακής βίας ώστε να υιοθετήσουν μη βίαιη συμπεριφορά στις διαπροσωπικές σχέσεις με σκοπό την πρόληψη περαιτέρω βίας και την αλλαγή των βίαιων μορφών συμπεριφοράς.

   2    Τα Μέρη θα λάβουν τα απαραίτητα νομοθετικά ή άλλα μέτρα για να καθιερώσουν ή να υποστηρίξουν προγράμματα που στοχεύουν στο να αποτρέψουν τους δράστες, και ιδιαίτερα τους δράστες σεξουαλικών εγκλημάτων, από το να επαναλάβουν το αδίκημα.

   3    Με τη λήψη των μέτρων που αναφέρονται στις παραγράφους 1 και 2, τα Μέρη θα διασφαλίσουν ότι η ασφάλεια, η υποστήριξη και τα ανθρώπινα δικαιώματα των θυμάτων είναι πρωταρχικής σημασίας και ότι, όπου χρειάζεται, τα προγράμματα αυτά καθιερώνονται και εφαρμόζονται σε στενό συντονισμό με εξειδικευμένες υπηρεσίες υποστήριξης για τα θύματα.

       Άρθρο 17 – Συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα και των μέσων μαζικής ενημέρωσης

   1    Τα Μέρη θα ενθαρρύνουν τον ιδιωτικό τομέα, τον τομέα πληροφορικής και επικοινωνιών και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, με τον δέοντα σεβασμό για την ελευθερία της έκφρασης και την ανεξαρτησία τους, να συμμετέχουν στην ανάπτυξη και την εφαρμογή πολιτικών και στον καθορισμό οδηγιών και προτύπων αυτορύθμισης για την πρόληψη της βίας κατά των γυναικών και την ενίσχυση του σεβασμού για την αξιοπρέπειά τους.

   2    Τα Μέρη θα αναπτύξουν και θα προωθήσουν, σε συνεργασία με παράγοντες του ιδιωτικού τομέα, δεξιότητες ανάμεσα σε παιδιά, γονείς και εκπαιδευτές για το πώς να αντιμετωπίσουν το περιβάλλον πληροφόρησης και επικοινωνιών που παρέχει πρόσβαση σε ταπεινωτικό περιεχόμενο σεξουαλικής ή βίαιης φύσεως που μπορεί να είναι επιβλαβές.

Κεφάλαιο IV – Προστασία και υποστήριξη

       Άρθρο 18 – Γενικές υποχρεώσεις

   1    Τα Μέρη θα λάβουν τα απαραίτητα νομοθετικά ή άλλα μέτρα για να προστατεύσουν όλα τα θύματα από περαιτέρω πράξεις βίας.

   2    Τα Μέρη θα λάβουν τα απαραίτητα νομοθετικά ή άλλα μέτρα, σύμφωνα με την εσωτερική νομοθεσία, για να διασφαλίσουν ότι υπάρχουν οι κατάλληλοι μηχανισμοί που παρέχουν αποτελεσματική συνεργασία ανάμεσα σε όλους τους σχετικούς κρατικούς φορείς, περιλαμβανομένης της δικαστικής εξουσίας, των εισαγγελικών αρχών, των φορέων επιβολής του νόμου, των τοπικών και περιφερειακών αρχών καθώς και μη κυβερνητικούς οργανισμούς και άλλους σχετικούς οργανισμούς και οντότητες, για την προστασία και την υποστήριξη θυμάτων και μαρτύρων όλων των μορφών βίας που καλύπτονται από το πεδίο εφαρμογής της παρούσας Σύμβασης, περιλαμβανομένης και της παραπομπής σε γενικές και εξειδικευμένες υπηρεσίες υποστήριξης όπως αναφέρονται λεπτομερώς στα Άρθρα 20 και 22 της παρούσας Σύμβασης.

   3    Τα Μέρη θα διασφαλίσουν ότι τα μέτρα που λαμβάνονται σύμφωνα με το κεφάλαιο αυτό θα:

       –    βασίζονται στην κατά φύλο κατανόηση της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας και θα επικεντρώνονται στα ανθρώπινα δικαιώματα και την ασφάλεια του θύματος,

       –    βασίζονται σε μια ενιαία προσέγγιση που λαμβάνει υπόψη τη σχέση ανάμεσα σε θύματα, δράστες, παιδιά και το ευρύτερο κοινωνικό τους περιβάλλον,

       –    στοχεύουν στην αποφυγή επακόλουθης θυματοποίησης

       –    στοχεύουν στη χειραφέτηση και την οικονομική ανεξαρτησία των γυναικών που είναι θύματα βίας,

       –    επιτρέπουν, όπου χρειάζεται, να εντάσσεται στον ίδιο χώρο μια σειρά υπηρεσιών προστασίας και υποστήριξης,

       –    αντιμετωπίζουν τις συγκεκριμένες ανάγκες ευπαθών ατόμων, περιλαμβανομένων και παιδιών θυμάτων και θα είναι διαθέσιμα για αυτά.

   4    Η παροχή υπηρεσιών δεν θα εξαρτάται στην προθυμία του θύματος να ασκήσει δίωξη ή να καταθέσει κατά οποιουδήποτε δράστη.

   5    Τα Μέρη θα λάβουν τα κατάλληλα μέτρα για να παρέχουν προξενική και άλλη προστασία και υποστήριξη στους υπηκόους τους και άλλα θύματα δικαιούνται τέτοια προστασία σύμφωνα με τις υποχρεώσεις τους βάσει της διεθνούς νομοθεσίας.

       Άρθρο 19 - Πληροφόρηση

       Τα Μέρη θα λάβουν τα απαραίτητα νομοθετικά ή άλλα μέτρα για να διασφαλίσουν ότι τα θύματα λαμβάνουν επαρκή και έγκαιρη πληροφόρηση για τις διαθέσιμες υπηρεσίες υποστήριξης και τα νομικά μέτρα σε γλώσσα που καταλαβαίνουν.

       Άρθρο 20 – Γενικές υπηρεσίες υποστήριξης

   1    Τα Μέρη θα λάβουν τα απαραίτητα νομοθετικά ή άλλα μέτρα για να διασφαλίσουν ότι τα θύματα έχουν πρόσβαση σε υπηρεσίες που διευκολύνουν την ανάκαμψή τους από τη βία. Τα μέτρα αυτά θα πρέπει να περιλαμβάνουν, όπου χρειάζεται, υπηρεσίες όπως νομική και ψυχολογική συμβουλευτική, οικονομική βοήθεια, στέγαση, εκπαίδευση, κατάρτιση και βοήθεια για εύρεση εργασίας.

   2    Τα Μέρη θα λάβουν τα απαραίτητα νομοθετικά ή άλλα μέτρα για να διασφαλίσουν ότι τα θύματα έχουν πρόσβαση σε υγειονομικές και κοινωνικές υπηρεσίες και ότι οι υπηρεσίες διαθέτουν τους κατάλληλους πόρους και οι επαγγελματίες είναι εκπαιδευμένοι για να βοηθήσουν τα θύματα και να τα παραπέμψουν στις κατάλληλες υπηρεσίες.

       Άρθρο 21 – Βοήθεια σε ατομικές/συλλογικές καταγγελίες

       Τα Μέρη θα διασφαλίσουν ότι τα θύματα έχουν πληροφόρηση και πρόσβαση στους ισχύοντες τοπικούς και διεθνείς μηχανισμούς ατομικών/συλλογικών καταγγελιών. Τα Μέρη θα προωθούν την παροχή ευαισθητοποιημένης και καλά ενημερωμένης βοήθειας σε θύματα που υποβάλλουν οποιεσδήποτε τέτοιες καταγγελίες.

       Άρθρο 22 – Εξειδικευμένες υπηρεσίες υποστήριξης

   1    Τα Μέρη θα λάβουν τα απαραίτητα νομοθετικά ή άλλα μέτρα για να παρέχουν ή να φροντίσουν, σε κατάλληλη γεωγραφική κατανομή, άμεσες, βραχυπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες εξειδικευμένες υπηρεσίες υποστήριξης σε οποιοδήποτε θύμα έχει υποστεί οποιαδήποτε από τις πράξεις βίας που καλύπτονται από το πεδίο εφαρμογής της παρούσας Σύμβασης.

   2    Τα Μέρη θα παρέχουν ή θα μεριμνήσουν για εξειδικευμένες υπηρεσίες υποστήριξης γυναικών για όλες τις γυναίκες που είναι θύματα βίας και τα παιδιά τους.

       Άρθρο 23 – Καταφύγια

       Τα Μέρη θα λάβουν τα απαραίτητα νομοθετικά ή άλλα μέτρα για να φροντίσουν για τη δημιουργία κατάλληλων, εύκολα προσβάσιμων καταφυγίων σε επαρκή αριθμό για την παροχή ασφαλούς στέγασης και την ενεργή προσέγγιση των θυμάτων, ειδικά για τις γυναίκες και τα παιδιά τους.

       Άρθρο 24 – Τηλεφωνικές γραμμές βοήθειας

       Τα Μέρη θα λάβουν τα απαραίτητα νομοθετικά ή άλλα μέτρα για να δημιουργήσουν δωρεάν τηλεφωνικές γραμμές βοήθειας για όλο το κράτος σε εικοσιτετράωρη βάση (24/7) ώστε να παρέχουν συμβουλές σε όσους καλούν, με εμπιστευτικότητα ή με τον δέοντα σεβασμό για την ανωνυμία τους, σε σχέση με όλες τις μορφές βίας που καλύπτονται από το πεδίο εφαρμογής της παρούσας Σύμβασης.

       Άρθρο 25 – Υποστήριξη για θύματα σεξουαλικής βίας

       Τα Μέρη θα λάβουν τα απαραίτητα νομοθετικά ή άλλα μέτρα για να φροντίσουν για τη δημιουργία κατάλληλων, εύκολα προσβάσιμων κέντρων παραπομπής θυμάτων βιασμού ή σεξουαλικής βίας, σε επαρκή αριθμό, για την παροχή ιατρικής και ιατροδικαστικής εξέτασης, υποστήριξης τραυμάτων και παροχή συμβουλευτικών υπηρεσιών για τα θύματα.

       Άρθρο 26 – Προστασία και υποστήριξη για παιδιά μάρτυρες

   1    Τα Μέρη θα λάβουν τα απαραίτητα νομοθετικά ή άλλα μέτρα για να διασφαλίσουν ότι στην παροχή υπηρεσιών προστασίας και υποστήριξης σε θύματα, λαμβάνονται επαρκώς υπόψη τα δικαιώματα και οι ανάγκες των παιδιών μαρτύρων όλων των μορφών βίας που καλύπτονται από το πεδίο εφαρμογής της παρούσας Σύμβασης.

   2    Τα μέτρα που λαμβάνονται σύμφωνα με το άρθρο αυτό θα περιλαμβάνουν ψυχολογική συμβουλευτική αναλόγως της ηλικίας για τα παιδιά μάρτυρες όλων των μορφών βίας που καλύπτονται από το πεδίο εφαρμογής της παρούσας Σύμβασης και θα δίδεται η δέουσα προσοχή για το συμφέρον των παιδιών.

       Άρθρο 27 – Αναφορά

       Τα Μέρη θα λάβουν τα απαραίτητα μέτρα για να ενθαρρύνουν οποιοδήποτε άτομο υπήρξε μάρτυρας σε περιπτώσεις πράξεων βίας που καλύπτονται από το πεδίο εφαρμογής της παρούσας Σύμβασης ή το οποίο έχει βάσιμους λόγους να πιστεύει ότι μια τέτοια πράξη μπορεί να διαπραχθεί ή ότι και άλλες πράξεις βίας αναμένονται, να το αναφέρει στους αρμόδιους οργανισμούς και αρχές.

       Άρθρο 28 – Αναφορά από επαγγελματίες

       Τα Μέρη θα λάβουν τα απαραίτητα μέτρα για να διασφαλίσουν ότι οι κανόνες εμπιστευτικότητας που επιβάλλονται από την εσωτερική νομοθεσία σε ορισμένους επαγγελματίες δεν αποτελούν εμπόδιο στην πιθανότητα, υπό κατάλληλες συνθήκες, της αναφοράς στους αρμόδιους οργανισμούς ή αρχές εάν έχουν επαρκείς λόγους να πιστεύουν ότι μια σοβαρή πράξη βίας που καλύπτεται από το πεδίο εφαρμογής της παρούσας Σύμβασης έχει διαπραχθεί και άλλες σοβαρές πράξεις βίας αναμένονται.

Κεφάλαιο V – Ουσιαστικό δίκαιο

       Άρθρο 29 – Πολιτικές αγωγές και διορθωτικά μέτρα

   1    Τα Μέρη θα λάβουν τα απαραίτητα νομοθετικά ή άλλα μέτρα για να παρέχουν στα θύματα τα κατάλληλα διορθωτικά μέτρα κατά του δράστη.

   2    Τα Μέρη θα λάβουν τα απαραίτητα νομοθετικά ή άλλα μέτρα για να παρέχουν στα θύματα, σύμφωνα με τις γενικές αρχές της διεθνούς νομοθεσίας, κατάλληλα διορθωτικά μέτρα έναντι των κρατικών αρχών που απέτυχαν στο καθήκον τους να λάβουν τα απαραίτητα προληπτικά ή προστατευτικά μέτρα εντός του πεδίου των αρμοδιοτήτων τους.

       Άρθρο 30 – Αποζημίωση

   1    Τα Μέρη θα λάβουν τα απαραίτητα νομοθετικά ή άλλα μέτρα για να διασφαλίσουν ότι τα θύματα έχουν το δικαίωμα να διεκδικήσουν αποζημίωση από τους δράστες για οποιαδήποτε από τα αδικήματα διαπιστώνονται σύμφωνα με την παρούσα Σύμβαση.

   2    Κατάλληλη κρατική αποζημίωση θα δίδεται σε εκείνους που έχουν υποστεί σοβαρό σωματικό τραυματισμό ή βλάβη στην υγεία τους, στο βαθμό που η βλάβη δεν καλύπτεται από άλλες πηγές όπως δράστης, ασφάλεια ή υγειονομικές και κοινωνικές παροχές που χρηματοδοτούνται από το κράτος. Αυτό δεν αποκλείει τα Μέρη από το να διεκδικήσουν επιστροφή για αποζημίωση που δόθηκε από το δράστη, εφόσον δόθηκε η ανάλογη βαρύτητα στην ασφάλεια του θύματος.

   3    Τα μέτρα που λαμβάνονται σύμφωνα με την παράγραφο 2 θα διασφαλίζουν την παροχή αποζημίωσης εντός εύλογου χρονικού διαστήματος.

       Άρθρο 31 – Κηδεμονία, δικαιώματα επικοινωνίας και ασφάλεια

   1    Τα Μέρη θα λάβουν τα απαραίτητα νομοθετικά ή άλλα μέτρα για να διασφαλίσουν ότι, στον καθορισμό των δικαιωμάτων κηδεμονίας και επικοινωνίας με τα παιδιά, τα περιστατικά βίας που καλύπτονται από το πεδίο εφαρμογής της παρούσας Σύμβασης λαμβάνονται υπόψη.

   2    Τα Μέρη θα λάβουν τα απαραίτητα νομοθετικά ή άλλα μέτρα για να διασφαλίσουν ότι η άσκηση οποιωνδήποτε δικαιωμάτων επικοινωνίας ή κηδεμονίας δεν θέτει σε κίνδυνο τα δικαιώματα και την ασφάλεια του θύματος ή των παιδιών.

       Άρθρο 32 – Αστικές συνέπειες αναγκαστικών γάμων

       Τα Μέρη θα λάβουν τα απαραίτητα νομοθετικά ή άλλα μέτρα για να διασφαλίσουν ότι οι γάμοι που συνάπτονται αναγκαστικά μπορούν να ακυρωθούν ή να διαλυθούν χωρίς να τίθενται περιττά οικονομικά ή διοικητικά εμπόδια για το θύμα.

       Άρθρο 33 – Ψυχολογική βία

       Τα Μέρη θα λάβουν τα απαραίτητα νομοθετικά ή άλλα μέτρα για να διασφαλίσουν ότι η σκόπιμη ενέργεια πρόκλησης σοβαρής φθοράς στην ψυχολογική ακεραιότητα ενός ατόμου μέσω εξαναγκασμού ή απειλών ποινικοποιείται.

       Άρθρο 34 - Παρενοχλητική παρακολούθηση

       Τα Μέρη θα λάβουν τα απαραίτητα νομοθετικά ή άλλα μέτρα για να διασφαλίσουν ότι η σκόπιμη επαναλαμβανόμενη ενασχόληση με απειλητική ενέργεια που απευθύνεται προς κάποιο άλλο άτομο, προκαλώντας του φόβο για την ασφάλειά του, ποινικοποιείται.

       Άρθρο 35 – Σωματική βία

       Τα Μέρη θα λάβουν τα απαραίτητα νομοθετικά ή άλλα μέτρα για να διασφαλίσουν ότι οι σκόπιμες πράξεις σωματικής βίας ενάντια σε άλλο άτομο, ποινικοποιούνται.

       Άρθρο 36 – Σεξουαλική βία, περιλαμβανομένου του βιασμού

   1    Τα Μέρη θα λάβουν τα απαραίτητα νομοθετικά ή άλλα μέτρα για να διασφαλίσουν ότι οι ακόλουθες σκόπιμες συμπεριφορές ποινικοποιούνται:

       α    συμμετοχή χωρίς συγκατάθεση σε κολπική, πρωκτική ή εκ του στόματος διείσδυση σεξουαλικής φύσεως στο σώμα άλλου ατόμου με οποιοδήποτε όργανο του σώματος ή αντικείμενο,

       β    συμμετοχή χωρίς συγκατάθεση σε άλλες πράξεις σεξουαλικής φύσεως με κάποιο άτομο,

       γ    εξαναγκασμός άλλου ατόμου να συμμετέχει χωρίς συγκατάθεση σε πράξεις σεξουαλικής φύσεως με τρίτο άτομο.

   2    Η συγκατάθεση θα πρέπει να παραχωρείται εθελοντικά ως αποτέλεσμα της ελεύθερης βούλησης του ατόμου που αξιολογείται στο πλαίσιο των περιστάσεων.

   3    Τα Μέρη θα λάβουν τα απαραίτητα νομοθετικά ή άλλα μέτρα για να διασφαλίσουν ότι οι διατάξεις τη παραγράφου 1 ισχύουν επίσης και για πράξεις που διαπράχθηκαν κατά πρώην ή νυν συζύγων ή συντρόφων όπως αναγνωρίζονται από την εσωτερική νομοθεσία.

       Άρθρο 37 – Αναγκαστικός γάμος

   1    Τα Μέρη θα λάβουν τα απαραίτητα νομοθετικά ή άλλα μέτρα για να διασφαλίσουν ότι σκόπιμη πράξη εξαναγκασμού ενός ενήλικα ή ενός παιδιού να συνάψει γάμο ποινικοποιείται.

   2    Τα Μέρη θα λάβουν τα απαραίτητα νομοθετικά ή άλλα μέτρα για να διασφαλίσουν ότι σκόπιμη πράξη μεταφοράς ενός ενήλικα ή ενός παιδιού στην επικράτεια ενός Μέρους ή Κράτους διαφορετικού από εκείνο που διαμένει με σκοπό τον εξαναγκασμό αυτού του ενήλικα ή του παιδιού να συνάψει γάμο, ποινικοποιείται.

       Άρθρο 38 – Ακρωτηριασμός γυναικείων γεννητικών οργάνων

       Τα Μέρη θα λάβουν τα απαραίτητα νομοθετικά ή άλλα μέτρα για να διασφαλίσουν ότι οι ακόλουθες σκόπιμες συμπεριφορές ποινικοποιούνται:

       α    εκτομή, ακρωτηριασμός ή άλλου τύπου περιτομή στο σύνολο ή σε οποιοδήποτε μέρος των μεγάλων χειλέων, των μικρών χειλέων ή της κλειτορίδας μιας γυναίκας,

       β    εξαναγκασμός ή η υποκίνηση να υποβληθεί μια γυναίκα σε οποιαδήποτε από τις πράξεις που αναφέρονται στο σημείο α,

       γ    προτροπή, εξαναγκασμός ή υποκίνηση να υποβληθεί ένα κορίτσι σε οποιαδήποτε από τις πράξεις που αναφέρονται στο σημείο α.

       Άρθρο 39 – Αναγκαστική άμβλωση και στείρωση

       Τα Μέρη θα λάβουν τα απαραίτητα νομοθετικά ή άλλα μέτρα για να διασφαλίσουν ότι οι ακόλουθες σκόπιμες συμπεριφορές ποινικοποιούνται:

       α    πραγματοποίηση άμβλωσης σε μια γυναίκα χωρίς την προηγούμενη και ενημερωμένη συγκατάθεσή της,

       β    πραγματοποίηση χειρουργικής επέμβασης που έχει σκοπό ή αποτέλεσμα τον τερματισμό της δυνατότητας μιας γυναίκας για φυσική αναπαραγωγή χωρίς την προηγούμενη ενημερωμένη συγκατάθεσή της ή κατανόηση από εκείνη της διαδικασίας.

       Άρθρο 40 – Σεξουαλική παρενόχληση

       Τα Μέρη θα λάβουν τα απαραίτητα νομοθετικά ή άλλα μέτρα για να διασφαλίσουν ότι οποιαδήποτε μορφή μη επιθυμητής λεκτικής, μη λεκτικής ή σωματικής συμπεριφοράς σεξουαλικής φύσεως με σκοπό ή αποτέλεσμα την παραβίαση της αξιοπρέπειας ενός ατόμου, ιδιαίτερα όταν δημιουργεί ένα εκφοβιστικό, εχθρικό, υποβαθμιστικό, ταπεινωτικό ή προβλητικό κλίμα, υπόκειται σε ποινικές ή άλλες νομικές κυρώσεις.

       Άρθρο 41 – Βοήθεια ή εξώθηση και απόπειρα

   1    Τα Μέρη θα λάβουν τα απαραίτητα νομοθετικά ή άλλα μέτρα για να καθιερώσουν ως αδίκημα, όταν διαπράττεται σκόπιμα, τη βοήθεια ή την εξώθηση στη διάπραξη των αδικημάτων που καθιερώθηκαν σύμφωνα με τα Άρθρα 33, 34, 35, 36, 37, 38.α και 39 της παρούσας Σύμβασης.

   2    Τα Μέρη θα λάβουν τα απαραίτητα νομοθετικά ή άλλα μέτρα για να καθιερώσουν ως αδικήματα, όταν διαπράττονται σκόπιμα, τις προσπάθειες για διάπραξη των αδικημάτων που καθιερώθηκαν σύμφωνα με τα Άρθρα 35, 36, 37, 38.α και 39 της παρούσας Σύμβασης.

       Άρθρο 42 –    Απαράδεκτες δικαιολογίες για εγκληματικές ενέργειες, περιλαμβανομένων και εγκλημάτων που διαπράχθηκαν στο όνομα της επονομαζόμενης «τιμής»

   1    Τα Μέρη θα λάβουν τα απαιτητά νομοθετικά ή άλλα μέτρα για να διασφαλίσουν ότι, σε ποινικές διαδικασίες που ξεκινούν μετά τη διάπραξη οποιασδήποτε από τις πράξεις βίας που καλύπτονται από το πεδίο εφαρμογής της παρούσας Σύμβασης, η κουλτούρα, τα έθιμα, η θρησκεία, η παράδοση ή η επονομαζόμενη «τιμή» δεν θα θεωρούνται δικαιολογία για τις πράξεις αυτές. Αυτό καλύπτει, συγκεκριμένα, ισχυρισμούς ότι το θύμα έχει παραβεί πολιτιστικούς, θρησκευτικούς, κοινωνικούς ή παραδοσιακούς κανόνες ή έθιμα αρμόζουσας συμπεριφοράς.

   2    Τα Μέρη θα λάβουν τα απαραίτητα νομοθετικά ή άλλα μέτρα για να διασφαλίσουν ότι η υποκίνηση, από οποιοδήποτε άτομο, ενός παιδιού να διαπράξει οποιαδήποτε από τις πράξεις που αναφέρονται στην παράγραφο 1 δεν θα μειώσει την ποινική ευθύνη του ατόμου αυτού για τις πράξεις που διαπράχθηκαν.

       Άρθρο 43 – Ισχύς των ποινικών αδικημάτων

       Τα αδικήματα που καθιερώνονται σύμφωνα με την παρούσα Σύμβαση θα ισχύουν ανεξάρτητα από τη φύση της σχέσης ανάμεσα στο θύμα και το δράστη.

       Άρθρο 44 – Δικαιοδοσία

   1    Τα Μέρη θα λάβουν τα απαραίτητα νομοθετικά ή άλλα μέτρα για να ορίσουν τη δικαιοδοσία για οποιοδήποτε αδίκημα καθιερώνεται με την παρούσα Σύμβαση, όταν το αδίκημα διαπράττεται:

       α    στην επικράτειά τους ή,

       β    πάνω σε πλοίο που φέρει τη σημαία τους ή,

       γ    πάνω σε αεροπλάνο που υπόκειται στη νομοθεσία τους ή,

       δ    από έναν από τους υπηκόους τους ή,

       ε    από άτομο του οποίου η συνήθης κατοικία βρίσκεται στην επικράτειά τους.

   2    Τα Μέρη θα προσπαθήσουν να πάρουν τα απαραίτητα νομοθετικά ή άλλα μέτρα για να ορίσουν τη δικαιοδοσία για οποιοδήποτε αδίκημα καθιερώνεται σύμφωνα με την παρούσα Σύμβαση στις περιπτώσεις που το αδίκημα διαπράττεται ενάντια σε έναν από τους υπηκόους τους ή ένα άτομο του οποίου η συνήθης κατοικία βρίσκεται στην επικράτειά τους.

   3    Για τη δίωξη των αδικημάτων που καθιερώνεται σύμφωνα με τα Άρθρα 36, 37, 38 και 39 της παρούσας Σύμβασης, τα Μέρη θα λάβουν τα απαραίτητα νομοθετικά ή άλλα μέτρα για να διασφαλίσουν ότι η δικαιοδοσία τους δεν μειώνεται με την προϋπόθεση ότι οι πράξεις ποινικοποιούνται στην επικράτεια όπου διαπράχθηκαν.

   4    Για τη δίωξη των αδικημάτων που καθιερώνονται σύμφωνα με τα Άρθρα 36, 37, 38 και 39 της παρούσας Σύμβασης, τα Μέρη θα λάβουν τα απαραίτητα νομοθετικά ή άλλα μέτρα για να διασφαλίσουν ότι η δικαιοδοσία τους αναφορικά με τα σημεία δ και ε της παραγράφου 1 δεν μειώνεται με την προϋπόθεση ότι η δίωξη μπορεί να ξεκινήσει μόνο μετά την αναφορά του αδικήματος από το θύμα ή την υποβολή των πληροφοριών από το Κράτος του τόπου όπου διαπράχθηκε το αδίκημα.

   5    Τα Μέρη θα λάβουν τα απαραίτητα νομοθετικά ή άλλα μέτρα για να ορίσουν τη δικαιοδοσία για τα αδικήματα που καθιερώθηκαν σύμφωνα με την παρούσα Σύμβαση, σε περιπτώσεις όπου ένας υποτιθέμενος δράστης βρίσκεται στην επικράτειά τους και δεν τον ή την εκδώσουν σε άλλο Μέρος, μόνο με βάση την εθνικότητά του ή της.

   6    Όταν περισσότερα Μέρη από ένα διεκδικούν δικαιοδοσία για ένα υποτιθέμενο αδίκημα που καθιερώθηκε σύμφωνα με την παρούσα Σύμβαση, τα Μέρη που εμπλέκονται, όπου χρειάζεται, θα συνεννοούνται μεταξύ τους με σκοπό να καθορίσουν την πιο κατάλληλη δικαιοδοσία για τη δίωξη.

   7    Χωρίς να θίγονται οι γενικοί κανόνες του διεθνούς δικαίου, η παρούσα Σύμβαση δεν εξαιρεί καμία ποινική δικαιοδοσία που ασκείται από ένα Μέρος σύμφωνα με την εσωτερική του νομοθεσία.

       Άρθρο 45 – Κυρώσεις και μέτρα

   1    Τα Μέρη θα λάβουν τα απαραίτητα νομοθετικά ή άλλα μέτρα για να διασφαλίσουν ότι τα αδικήματα που καθιερώθηκαν σύμφωνα με την παρούσα Σύμβαση είναι αξιόποινα με αποτελεσματικές, ανάλογες και αποτρεπτικές κυρώσεις, λαμβάνοντας υπόψη τη σοβαρότητά τους. Οι κυρώσεις αυτές θα περιλαμβάνουν, αναλόγως, ποινές που αφορούν στέρηση της ελευθερίας που μπορεί να οδηγήσει σε έκδοση.

   2    Τα Μέρη μπορούν να υιοθετήσουν άλλα μέτρα σε σχέση με τους δράστες, όπως:

       –    παρακολούθηση ή επιτήρηση των ατόμων που καταδικάστηκαν,

       –    στέρηση των γονικών δικαιωμάτων, εάν το συμφέρον του παιδιού, που μπορεί να περιλαμβάνει την ασφάλεια του θύματος, δεν μπορεί να διασφαλιστεί με άλλο τρόπο.

       Άρθρο 46 – Επιβαρυντικές περιστάσεις

       Τα Μέρη θα λάβουν τα απαραίτητα νομοθετικά ή άλλα μέτρα για να διασφαλίσουν ότι οι ακόλουθες συνθήκες, εφόσον δεν αποτελούν ήδη μέρος των συστατικών στοιχείων του αδικήματος, μπορούν, σύμφωνα με τις σχετικές διατάξεις της εσωτερικής νομοθεσίας, να ληφθούν υπόψη ως επιβαρυντικές περιστάσεις για τον προσδιορισμό της ποινής σε σχέση με τα αδικήματα που καθιερώνονται σύμφωνα με την παρούσα Σύμβαση:

       α    το αδίκημα διαπράχθηκε κατά πρώην ή νυν συζύγου ή συντρόφου όπως αναγνωρίζεται από την εσωτερική νομοθεσία, από μέλος της οικογένειας, άτομο που συζεί με το θύμα ή άτομο που έχει κάνει κατάχρηση της εξουσίας του,

       β    το αδίκημα, ή τα σχετιζόμενα αδικήματα, διαπράχθηκαν κατ’ εξακολούθηση,

       γ    το αδίκημα διαπράχθηκε εναντίον ατόμου που είχε καταστεί ευάλωτο από συγκεκριμένες συνθήκες,

       δ    το αδίκημα διαπράχθηκε ενάντια ή παρουσία ενός παιδιού,

       ε    το αδίκημα διαπράχθηκε από δύο ή περισσότερα άτομα που ενήργησαν μαζί,

       στ    του αδικήματος προηγήθηκαν ή το αδίκημα συνοδεύτηκε από ακραία επίπεδα βίας,

       ζ    το αδίκημα διαπράχθηκε με τη χρήση ή την απειλή όπλου,

       η    το αδίκημα οδήγησε σε σοβαρή σωματική ή ψυχολογική βλάβη για το θύμα,

       θ    ο δράστης είχε προηγουμένως καταδικαστεί για παρόμοια αδικήματα.

       Άρθρο 47 – Ποινές που επιβλήθηκαν από άλλο Μέρος

       Τα Μέρη θα λάβουν τα απαραίτητα νομοθετικά ή άλλα μέτρα που προβλέπουν την πιθανότητα να ληφθούν υπόψη οι τελικές ποινές που επιβλήθηκαν από άλλο Μέρος σε σχέση με τα αδικήματα που καθιερώθηκαν σύμφωνα με την παρούσα Σύμβαση κατά τον προσδιορισμό της ποινής.

       Άρθρο 48 –    Απαγόρευση υποχρεωτικών διαδικασιών για εναλλακτικούς τρόπους επίλυσης των διαφορών ή επιβολή ποινής

   1    Τα Μέρη θα λάβουν τα απαραίτητα νομοθετικά ή άλλα μέτρα για να απαγορεύσουν τις υποχρεωτικές διαδικασίες εναλλακτικών τρόπων επίλυσης διαφορών, περιλαμβανομένης της διαμεσολάβησης και του συμβιβασμού, σε σχέση με όλες τις μορφές βίας που καλύπτεται από το πεδίο εφαρμογής της παρούσας Σύμβασης.

   2    Τα Μέρη θα λάβουν τα απαραίτητα νομοθετικά ή άλλα μέτρα για να διασφαλίσουν ότι εάν διαταχθεί η καταβολή προστίμου, θα ληφθεί υπόψη η δυνατότητα του δράστη να αναλάβει τις οικονομικές του ή της υποχρεώσεις απέναντι στο θύμα.

Κεφάλαιο VI – Έρευνα, δίωξη, ποινική δικονομία και προστατευτικά μέτρα

       Άρθρο 49 – Γενικές υποχρεώσεις

   1    Τα Μέρη θα λάβουν τα απαραίτητα νομοθετικά ή άλλα μέτρα για να διασφαλίσουν ότι οι έρευνες και οι δικαστικές διαδικασίες σε σχέση με όλες τις μορφές βίας που καλύπτονται από το πεδίο εφαρμογής της παρούσας Σύμβασης διεξάγονται χωρίς αδικαιολόγητες καθυστερήσεις ενώ λαμβάνονται υπόψη τα δικαιώματα του θύματος σε όλα τα στάδια της ποινικών διώξεων.

   2    Τα Μέρη θα λάβουν τα απαραίτητα νομοθετικά ή άλλα μέτρα, σύμφωνα με τις θεμελιώδεις αρχές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και λαμβάνοντας υπόψη την κατά φύλο κατανόηση της βίας, για να διασφαλίσουν την αποτελεσματική έρευνα και δίωξη των αδικημάτων που καθιερώνονται με την παρούσα Σύμβαση.

       Άρθρο 50 – Άμεση ανταπόκριση, πρόληψη και προστασία

   1    Τα Μέρη θα λάβουν τα απαραίτητα νομοθετικά ή άλλα μέτρα για να διασφαλίσουν ότι οι αρμόδιες υπηρεσίες επιβολής του νόμου ανταποκρίνονται σε όλες τις μορφές βίας που καλύπτονται από το πεδίο εφαρμογής της παρούσας Σύμβασης εγκαίρως και καταλλήλως προσφέροντας την αρμόζουσα και άμεση προστασία στα θύματα.

   2    Τα Μέρη θα λάβουν τα απαραίτητα νομοθετικά ή άλλα μέτρα για να διασφαλίσουν ότι οι αρμόδιες υπηρεσίες επιβολής του νόμου ασχολούνται εγκαίρως και καταλλήλως με την πρόληψη και την προστασία κατά όλων των μορφών βίας που καλύπτονται από το πεδίο εφαρμογής της παρούσας Σύμβασης, περιλαμβανομένης της υιοθέτησης προληπτικών λειτουργικών μέτρων και της συλλογής αποδεικτικών στοιχείων.

       Άρθρο 51 – Αξιολόγηση κινδύνου και διαχείριση κινδύνου

   1    Τα Μέρη θα λάβουν τα απαραίτητα νομοθετικά ή άλλα μέτρα για να διασφαλίσουν ότι η αξιολόγηση του κινδύνου φονικότητας, της σοβαρότητας της κατάστασης και του κινδύνου επαναλαμβανόμενης βίας διεξάγεται από όλες τις σχετικές αρχές ώστε να διαχειριστούν τον κίνδυνο και εάν είναι απαραίτητο να παρέχουν συντονισμένη ασφάλεια και υποστήριξη.

   2    Τα Μέρη θα λάβουν τα απαραίτητα νομοθετικά ή άλλα μέτρα για να διασφαλίσουν ότι η αξιολόγηση που αναφέρεται στην παράγραφο 1 λαμβάνει δεόντως υπόψη, σε όλα τα στάδια της έρευνας και της εφαρμογής προστατευτικών μέτρων, το γεγονός ότι οι αυτουργοί των πράξεων βίας που καλύπτονται από το πεδίο εφαρμογής της παρούσας Σύμβασης έχουν στην κατοχή τους ή έχουν πρόσβαση σε πυροβόλα όπλα.

       Άρθρο 52 – Έκτακτα απαγορευτικά μέτρα

       Τα Μέρη θα λάβουν τα απαραίτητα νομοθετικά ή άλλα μέτρα για να διασφαλίσουν ότι οι αρμόδιες αρχές έχουν την εξουσία να διατάξουν, σε περιπτώσεις άμεσου κινδύνου, έναν δράστη ενδοοικογενειακής βίας να εγκαταλείψει την κατοικία του θύματος ή του ατόμου που βρίσκεται σε κίνδυνο για αρκετό χρονικό διάστημα και να απαγορεύσουν στο δράστη να εισέλθει στην κατοικία ή να επικοινωνήσει με το θύμα ή το άτομο που βρίσκεται σε κίνδυνο. Τα μέτρα που λαμβάνονται σύμφωνα με το παρόν άρθρο θα δίνουν προτεραιότητα στην ασφάλεια των θυμάτων ή των ατόμων που διατρέχουν κίνδυνο.

       Άρθρο 53 – Περιοριστικά ή προστατευτικά μέτρα

   1    Τα Μέρη θα λάβουν απαραίτητα νομοθετικά ή άλλα μέτρα για να διασφαλίσουν ότι κατάλληλες περιοριστικές ή προστατευτικές εντολές διατίθενται για τα θύματα όλων των μορφών βίας που καλύπτονται από το πεδίο εφαρμογής της παρούσας Σύμβασης.

   2    Τα Μέρη θα λάβουν τα απαραίτητα νομοθετικά ή άλλα μέτρα για να διασφαλίσουν ότι οι περιοριστικές ή προστατευτικές εντολές που αναφέρονται στην παράγραφο 1:

       –    είναι διαθέσιμες για άμεση προστασία και χωρίς περιττά οικονομικά ή διοικητικά εμπόδια για το θύμα,

       –    έχουν εκδοθεί για συγκεκριμένη περίοδο ή έως ότι τροποποιηθούν ή αποσυρθούν,

       –    όπου είναι απαραίτητο, έχουν εκδοθεί σε ex parte (μονομερή) βάση που έχει άμεση ισχύ,

       –    διατίθενται ανεξάρτητα από, ή μαζί με, άλλες νομικές διαδικασίες,

       –    επιτρέπεται να παρουσιαστούν σε επόμενες νομικές διαδικασίες.

   3    Τα Μέρη θα λάβουν τα απαραίτητα νομοθετικά ή άλλα μέτρα για να διασφαλίσουν ότι οι παραβιάσεις των περιοριστικών ή προστατευτικών εντολών που εκδόθηκαν σύμφωνα με την παράγραφο 1 θα υπόκεινται σε αποτελεσματικές, αναλογικές και αποτρεπτικές ποινικές ή άλλες νομικές κυρώσεις.

       Άρθρο 54 – Έρευνες και αποδεικτικά στοιχεία

       Τα Μέρη θα λάβουν τα απαραίτητα νομοθετικά ή άλλα μέτρα για να διασφαλίσουν ότι, σε όλες τις αστικές ή ποινικές διαδικασίες, τα αποδεικτικά στοιχεία που σχετίζονται με το σεξουαλικό ιστορικό και τη συμπεριφορά του θύματος θα επιτρέπονται μόνο όταν είναι σχετικά και απαραίτητα.

       Άρθρο 55 - Ex parte (μονομερείς) και ex officio (αυτεπάγγελτες) διαδικασίες

   1    Τα Μέρη θα διασφαλίσουν ότι οι έρευνες ή η δίωξη αδικημάτων που καθιερώθηκαν με τα Άρθρα 35, 36, 37, 38 και 39 της παρούσας Σύμβασης δεν θα εξαρτώνται εξ’ ολοκλήρου από μια αναφορά ή καταγγελία που υπεβλήθη από το θύμα εάν το αδίκημα διεπράχθη ολόκληρο ή εν μέρει στην επικράτειά του και οι διαδικασίες μπορεί να εξακολουθήσουν ακόμη και αν το θύμα αποσύρει τη δήλωση ή την καταγγελία του ή της.

   2    Τα Μέρη θα λάβουν τα απαραίτητα νομοθετικά ή άλλα μέτρα για να διασφαλίσουν, σύμφωνα με τους όρους που προβλέπονται από την εσωτερική τους νομοθεσία, τη δυνατότητα κρατικοί και μη-κρατικοί οργανισμοί και σύμβουλοι ενδοοικογενειακής βίας να βοηθούν ή/και αν υποστηρίζουν τα θύματα, κατ' αίτημά τους, κατά τη διάρκεια των ερευνών και των δικαστικών διαδικασιών σχετικά με όλα τα αδικήματα που καθιερώνονται σύμφωνα με την παρούσα Σύμβαση.

       Άρθρο 56—Μέτρα προστασίας

   1    Τα Μέρη θα λάβουν τα απαραίτητα νομοθετικά ή άλλα μέτρα για να προστατεύσουν τα δικαιώματα και τα συμφέροντα των θυμάτων, περιλαμβανομένων των ειδικών αναγκών τους ως μάρτυρες, σε όλα τα στάδια των ερευνών και των δικαστικών διαδικασιών και ιδιαίτερα:

       α    φροντίζοντας για την προστασία τους, καθώς και για την προστασία των οικογενειών και των μαρτύρων τους, από εκφοβισμό, αντίποινα και επαναλαμβανόμενη θυματοποίηση,

       β    διασφαλίζοντας ότι τα θύματα ενημερώνονται, τουλάχιστον σε περιπτώσεις όπου τα θύματα και η οικογένεια μπορεί να διατρέχουν κίνδυνο, όταν ο δράστης αποδράσει ή αφεθεί προσωρινά ή οριστικά ελεύθερος,

       γ    ενημερώνοντάς τα, σύμφωνα με τις συνθήκες που προβλέπονται από την εσωτερική νομοθεσία, για τα δικαιώματά τους και τις υπηρεσίες που έχουν στη διάθεσή τους και την παρακολούθηση που γίνεται στις καταγγελίες τους, για τις κατηγορίες, τη γενική πρόοδο της έρευνας ή των δικαστικών διαδικασιών και το ρόλο τους σε αυτές, καθώς και για το αποτέλεσμα της υπόθεσής τους,

       δ    παρέχοντας στα θύματα τη δυνατότητα, με τρόπο σύμφωνο με τους διαδικαστικούς κανόνες της εσωτερικής νομοθεσίας, να ακουστούν, να παρέχουν στοιχεία και να παρουσιάσουν τις απόψεις, τις ανάγκες και τις ανησυχίες τους, άμεσα ή μέσω ενδιάμεσου και να ληφθούν υπόψη,

       ε    παρέχοντας στα θύματα τις κατάλληλες υπηρεσίες υποστήριξης ώστε τα δικαιώματα και τα συμφέροντά τους να παρουσιάζονται δεόντως και να λαμβάνονται υπόψη,

       στ    διασφαλίζοντας ότι μπορούν να υιοθετηθούν μέτρα για την προστασία του απορρήτου και της εικόνας του θύματος,

       ζ    διασφαλίζοντας ότι η επικοινωνία ανάμεσα στα θύματα και τους δράστες εντός των χώρων του δικαστηρίου και της υπηρεσίας επιβολής του νόμου αποφεύγεται όπου είναι δυνατό,

       η    παρέχοντας στα θύματα ανεξάρτητους και ικανούς διερμηνείς όταν τα θύματα είναι μέρη σε δικαστικές διαδικασίες ή όταν παρέχουν στοιχεία,

       θ    δίνοντας στα θύματα τη δυνατότητα να καταθέσουν, σύμφωνα με τους κανόνες που προβλέπονται από την εσωτερική τους νομοθεσία, στην αίθουσα του δικαστηρίου χωρίς να παρίστανται ή τουλάχιστον χωρίς την παρουσία του υποτιθέμενου δράστη, ιδιαίτερα με τη χρήση κατάλληλων τεχνολογιών επικοινωνίας, όπου διατίθενται.

   2    Σε ένα παιδί θύμα και ένα παιδί μάρτυρα πράξεων βίας κατά γυναικών και ενδοοικογενειακής βίας, θα παρέχονται, όπου χρειάζεται, ειδικά μέτρα προστασίας λαμβάνοντας υπόψη το συμφέρον του παιδιού.

       Άρθρο 57 – Νομική βοήθεια

       Τα Μέρη θα παρέχουν το δικαίωμα νομικής αρωγής και δωρεάν νομικής βοήθειας στα θύματα σύμφωνα με τους όρους που προβλέπονται από την εσωτερική τους νομοθεσία.

       Άρθρο 58 – Χρόνος παραγραφής

       Τα Μέρη θα λάβουν τα απαραίτητα νομοθετικά και άλλα μέτρα για να διασφαλίσουν ότι ο χρόνος παραγραφής για την έναρξη οποιωνδήποτε νομικών διαδικασιών αναφορικά με τα αδικήματα που καθιερώνονται σύμφωνα με τα Άρθρα 36, 37, 38 και 39 της παρούσας Σύμβασης θα συνεχίζεται για μια χρονική περίοδο που είναι επαρκής και ανάλογη με τη βαρύτητα του εν λόγω αδικήματος, για να επιτρέπεται η επαρκής κίνηση των διαδικασιών αφού το θύμα ενηλικιωθεί.

Κεφάλαιο VII – Μετανάστευση και άσυλο

       Άρθρο 59 – Καθεστώς διαμονής

   1    Τα Μέρη θα λάβουν τα απαραίτητα νομοθετικά ή άλλα μέτρα για να διασφαλίσουν ότι τα θύματα το οποίων το καθεστώς διαμονής εξαρτάται από εκείνο του/της συζύγου ή συντρόφου όπως αναγνωρίζεται από την εσωτερική νομοθεσία, σε περίπτωση λύσης του γάμου ή της σχέσης, λαμβάνουν σε περίπτωση ιδιαίτερα δύσκολων συνθηκών, κατόπιν αίτησης, αυτόνομη άδεια διαμονής ανεξάρτητα από τη διάρκεια του γάμου ή της σχέσης. Οι όροι που σχετίζονται με την παραχώρηση και τη διάρκεια της αυτόνομης άδειας διαμονής καθορίζονται από την εσωτερική νομοθεσία.

   2    Τα Μέρη θα λάβουν τα απαραίτητα νομοθετικά ή άλλα μέτρα για να διασφαλίσουν ότι τα θύματα μπορούν να πετύχουν διακοπή των διαδικασιών απέλασης που ξεκίνησαν σε σχέση με καθεστώς διαμονής που εξαρτάται από εκείνο του/της συζύγου ή συντρόφου όπως αναγνωρίζεται από την εσωτερική νομοθεσία, για να τους δώσουν τη δυνατότητα να υποβάλλουν αίτηση για αυτόνομη άδεια διαμονής.

   3    Τα Μέρη θα εκδώσουν ανανεώσιμη άδεια διαμονής σε θύματα, σε μία από τις παρακάτω δύο περιπτώσεις ή και στις δύο:

       α    στην περίπτωση που η αρμόδια αρχή θεωρήσει ότι η διαμονή τους είναι απαραίτητη λόγω της προσωπικής τους κατάστασης,

       β    στην περίπτωση που η αρμόδια αρχή θεωρήσει ότι η παραμονή τους είναι απαραίτητη για το σκοπό της συνεργασίας τους με τις αρμόδιες αρχές για την έρευνα ή τις ποινικές διαδικασίες.

   4    Τα Μέρη θα λάβουν τα απαραίτητα νομοθετικά ή άλλα μέτρα για να διασφαλίσουν ότι τα θύματα αναγκαστικού γάμου που μεταφέρθηκαν σε άλλη χώρα με σκοπό το γάμο και που, ως αποτέλεσμα, έχασαν το καθεστώς διαμονής τους στη χώρα όπου κατοικούν συνήθως, μπορούν να το επανακτήσουν.

       Άρθρο 60 – Αιτήματα ασύλου με βάση το φύλο

   1    Τα Μέρη θα λάβουν τα απαραίτητα νομοθετικά ή άλλα μέτρα για να διασφαλίσουν ότι η βία κατά γυναικών με βάση το φύλο μπορεί να αναγνωριστεί ως μορφή διωγμού στο πλαίσιο της ερμηνείας του Άρθρου 1, Α (2) της Σύμβασης του 1951 σχετικά με το Καθεστώς των Προσφύγων και ως μορφή σοβαρής βλάβης που επιζητά συμπληρωματική/βοηθητική προστασία.

   2    Τα Μέρη θα διασφαλίσουν ότι καθένας από τους λόγους της Σύμβασης ερμηνεύεται λαμβάνοντας υπόψη την ισότητα των φύλων και ότι όπου έχει καθιερωθεί ότι η εκδίωξη για την οποία υφίσταται φόβος οφείλεται σε έναν ή περισσότερους από αυτούς τους λόγους, οι αιτούντες θα πρέπει να λαμβάνουν την ιδιότητα του πρόσφυγα σύμφωνα με τα σχετικά ισχύοντα κείμενα.

   3    Τα Μέρη θα λάβουν τα απαραίτητα νομοθετικά ή άλλα μέτρα για να αναπτύξουν διαδικασίες υποδοχής σε σχέση με το φύλο και υπηρεσίες υποστήριξης για τους αιτούντες άσυλο καθώς και οδηγίες ανάλογα με το φύλο και διαδικασίες ασύλου σε σχέση με το φύλο, περιλαμβανομένου του καθορισμού του καθεστώτος πρόσφυγα και την αίτηση για διεθνή προστασία.

       Άρθρο 61 – Μη επαναπροώθηση

   1    Τα Μέρη θα λάβουν τα απαραίτητα νομοθετικά ή άλλα μέτρα σεβασμού της αρχής της μη επαναπροώθησης σύμφωνα με τις υπάρχουσες υποχρεώσεις βάσει της διεθνούς νομοθεσίας.

   2    Τα Μέρη θα λάβουν τα απαραίτητα νομοθετικά ή άλλα μέτρα για να διασφαλίσουν ότι τα θύματα βίας κατά γυναικών που χρειάζονται προστασία, ανεξάρτητα από την κατάσταση ή το καθεστώς διαμονής, δεν θα επιστρέφονται σε καμία περίπτωση σε οποιαδήποτε χώρα όπου θα διέτρεχε κίνδυνο η ζωή τους ή όπου μπορεί να υποβληθούν σε βασανιστήρια ή απάνθρωπη ή ταπεινωτική μεταχείριση ή τιμωρία.

Κεφάλαιο VIII – Διεθνής συνεργασία

       Άρθρο 62 – Γενικές αρχές

   1    Τα Μέρη θα συνεργαστούν μεταξύ τους, σύμφωνα με τις διατάξεις της παρούσας Σύμβασης και μέσω της εφαρμογής των σχετικών διεθνών και τοπικών κειμένων για τη συνεργασία σε αστικά και ποινικά ζητήματα, τις διευθετήσεις που συμφωνήθηκαν με βάση την ομοιόμορφη ή αμοιβαία νομοθεσία και τους εσωτερικούς νόμους, στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό, με σκοπό:

       α    την πρόληψη, την καταπολέμηση και τη δίωξη όλων των μορφών βίας που καλύπτονται από το πεδίο εφαρμογής της παρούσας Σύμβασης,

       β    την προστασία και την παροχή βοήθειας στα θύματα,

       γ    τις έρευνες ή τις διαδικασίες που αφορούν τα αδικήματα που καθιερώθηκαν σύμφωνα με την παρούσα Σύμβαση,

       δ    την επιβολή σχετικών αστικών και ποινικών αποφάσεων που εκδόθηκαν από τις δικαστικές αρχές των Μερών, περιλαμβανομένων και των εντολών προστασίας.

   2    Τα Μέρη θα λάβουν τα απαραίτητα νομικά ή άλλα μέτρα για να διασφαλίσουν ότι τα θύματα ενός αδικήματος που έχει καθιερωθεί με την παρούσα Σύμβαση και έχει διαπραχθεί στην επικράτεια Μέρους εκτός εκείνου όπου διαμένουν μπορούν να κάνουν καταγγελία προς τις αρμόδιες αρχές του Κράτους διαμονής τους.

   3    Εάν ένα Μέρος που καθιστά την αμοιβαία δικαστική συνδρομή επί ποινικών θεμάτων, την έκδοση ή επιβολή αστικών ή ποινικών αποφάσεων που επιβάλλονται από άλλο Μέρος της παρούσας Σύμβασης προϋπόθεση για την ύπαρξη μιας συνθήκης, λάβει ένα αίτημα για μια τέτοια νομική συνεργασία από ένα Μέρος με το οποίο δεν έχει συνάψει τέτοια συνθήκη, μπορεί να θεωρήσει την παρούσα Σύμβαση ως νομική βάση για την αμοιβαία δικαστική συνδρομή επί ποινικών θεμάτων, την έκδοση ή επιβολή αστικών ή ποινικών αποφάσεων που επιβάλλονται από το άλλο Μέρος αναφορικά με τα αδικήματα που καθιερώθηκαν σύμφωνα με την παρούσα Σύμβαση.

   4    Τα Μέρη θα προσπαθήσουν να ενσωματώσουν, όπου χρειάζεται, την πρόληψη και τον αγώνα κατά της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας σε βοηθητικά προγράμματα ανάπτυξης που παρέχονται προς όφελος τρίτων Κρατών, περιλαμβανομένης και της συμμετοχής σε διμερείς και πολυμερείς συμφωνίες με τρίτα Κράτη με σκοπό τη διευκόλυνση της προστασίας των θυμάτων σύμφωνα με το Άρθρο 18, παράγραφος 5.

       Άρθρο 63 – Μέτρα που σχετίζονται με άτομα που βρίσκονται σε κίνδυνο

       Όταν ένα Μέρος, με βάση τις πληροφορίες που έχει στη διάθεσή του, έχει επαρκείς λόγους να πιστεύει ότι ένα άτομο διατρέχει άμεσο κίνδυνο να υποστεί οποιαδήποτε από τις πράξεις βίας αναφέρονται στα Άρθρα 36, 37, 38 και 39 της παρούσας Σύμβασης στην επικράτεια ενός άλλου Μέρους, το Μέρος που έχει την πληροφορία ενθαρρύνεται να τη μεταδώσει χωρίς καθυστέρηση στο άλλο με σκοποί να διασφαλιστεί ότι λαμβάνονται τα κατάλληλα μέτρα προστασίας. Όπου ισχύει, οι πληροφορίες αυτές θα περιλαμβάνουν στοιχεία για υπάρχουσες διατάξεις προστασίας προς όφελος του ατόμου που βρίσκεται σε κίνδυνο.

       Άρθρο 64 – Πληροφόρηση

   1    Το Μέρος που έχει δεχτεί το αίτημα θα ενημερώσει εγκαίρως το Μέρος που υποβάλλει το αίτημα για το τελικό αποτέλεσμα της ενέργειας που έγινε σύμφωνα με το παρόν κεφάλαιο. Το Μέρος που έχει δεχτεί το αίτημα θα ενημερώσει επίσης εγκαίρως το Μέρος που υποβάλλει το αίτημα για οποιεσδήποτε συνθήκες καθιστούν αδύνατη τη διεξαγωγή της ζητούμενης ενέργειας ή είναι πιθανό να την καθυστερήσουν σημαντικά.

   2    Ένα Μέρος μπορεί, εντός των ορίων της εσωτερικής του νομοθεσίας, χωρίς προηγούμενο αίτημα, να προωθήσει προς το άλλο Μέρος πληροφορίες που απέκτησε στο πλαίσιο των δικών του ερευνών όταν θεωρήσει ότι η κοινοποίηση τέτοιων πληροφοριών μπορεί να βοηθήσει το Μέρος που τις λαμβάνει στο να αποτρέψει ποινικά αδικήματα που καθιερώθηκαν σύμφωνα με την παρούσα Σύμβαση ή στο να κινήσει ή να διεξάγει έρευνες και διαδικασίες που αφορούν τέτοια ποινικά αδικήματα ή ότι οι πληροφορίες αυτές μπορεί να οδηγήσουν σε αίτημα συνεργασίας από το Μέρος εκείνο σύμφωνα με το παρόν κεφάλαιο.

   3    Ένα Μέρος που λαμβάνει οποιαδήποτε πληροφορία σύμφωνα με την παράγραφο 2 θα υποβάλλει την πληροφορία αυτή στις αρμόδιες αρχές ώστε να κινηθούν οι διαδικασίες εάν θεωρηθούν απαραίτητες ή ώστε η πληροφορία αυτή να ληφθεί υπόψη σε σχετικές αστικές και ποινικές διαδικασίες.

       Άρθρο 65 – Προστασία δεδομένων

       Τα προσωπικά δεδομένα θα φυλάσσονται και θα χρησιμοποιούνται σύμφωνα με τις υποχρεώσεις που αναλαμβάνονται από τα Μέρη βάσει της Σύμβασης για την Προστασία των Ατόμων όσον αφορά την Αυτόματη Επεξεργασία των Προσωπικών Δεδομένων (Σειρά Ευρωπαϊκών Συνθηκών ETS Αριθ. 108).

Κεφάλαιο IX – Μηχανισμός παρακολούθησης

       Άρθρο 66 –    Ομάδα ειδικών σε δράση κατά της βίας εναντίον των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας

   1    Η ομάδα ειδικών σε δράση κατά της βίας εναντίον γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας (εφεξής αποκαλούμενη «GREVIO») θα παρακολουθεί την εφαρμογή της παρούσας Σύμβασης από τα Μέρη.

   2    Η GREVIO θα αποτελείται από τουλάχιστον 10 μέρη και το πολύ 15 μέρη, λαμβάνοντας υπόψη το φύλο και τη γεωγραφική ισορροπία, καθώς και τη διεπιστημονική εμπειρία. Τα μέλη της θα εκλέγονται από την Επιτροπή των Μερών ανάμεσα από υποψηφίους που έχουν προταθεί από τα Μέρη για μία περίοδο τεσσάρων ετών, με δυνατότητα μίας ανανέωσης, και ΄΄εχουν επιλεγεί ανάμεσα από υπηκόους των Μερών.

   3    Η αρχική εκλογή των 10 μερών θα γίνεται εντός μιας χρονικής περιόδου ενός έτους αφού τεθεί σε ισχύ η παρούσα Σύμβαση. Η εκλογή των πέντε επιπλέον μερών θα γίνεται μετά την 25η επικύρωση ή ένταξη.

   4    Η εκλογή των μελών της GREVIO θα βασίζεται στις ακόλουθες αρχές:

       α    θα επιλέγονται σύμφωνα με διαφανή διαδικασία ανάμεσα από άτομα υψηλής ηθικής, γνωστά για την αναγνωρισμένη τους ικανότητα στους τομείς των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της ισότητας των δύο φύλων, της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας, ή για την παροχή βοήθειας και την προστασία θυμάτων, ή που έχουν επιδείξει επαγγελματική εμπειρία στους τομείς που καλύπτονται από την παρούσα Σύμβαση,

       β    δύο μέλη της GREVIO δεν θα μπορούν να είναι υπήκοοι του ίδιου Κράτους,

       γ    θα πρέπει να αντιπροσωπεύουν τα κύρια νομικά συστήματα,

       δ    θα πρέπει να αντιπροσωπεύουν σχετικούς φορείς και οργανισμούς στον τομέα της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας,

       ε    θα πρέπει ενεργούν ως ιδιώτες και θα είναι ανεξάρτητοι και αμερόληπτοι στην άσκηση των εργασιών τους και θα είναι διαθέσιμοι για να εκτελέσουν τα καθήκοντά τους με αποτελεσματικό τρόπο.

   5    Η διαδικασία εκλογής των μελών της GREVIO θα καθορίζεται από την Επιτροπή των Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης, κατόπιν διαβουλεύσεων και λήψης ομόφωνης συγκατάθεσης των Μερών, εντός περιόδου έξι μηνών μετά την έναρξη ισχύος της παρούσας Σύμβασης.

   6    Η GREVIO θα υιοθετήσει το δικό της εσωτερικό κανονισμό.

   7    Τα μέλη της GREVIO, και άλλα μέλη αντιπροσωπιών που πραγματοποιούν τις επισκέψεις στις χώρες όπως αναφέρθηκε στο Άρθρο 68, παράγραφοι 9 και 14, θα απολαμβάνουν τα προνόμια και τις ασυλίες που καθιερώνονται στο παράρτημα της παρούσας Σύμβασης.

       Άρθρο 67 – Επιτροπή των Μερών

   1    Η Επιτροπή των Μερών θα αποτελείται από τους αντιπροσώπους των Μερών στη Σύμβαση.

   2    Η Επιτροπή των Μερών θα συγκαλείται από το Γενικό Γραμματέα του Συμβουλίου της Ευρώπης. Η πρώτη της συνέλευση θα γίνεται εντός περιόδου ενός έτους μετά την έναρξη ισχύος της παρούσας Σύμβασης ώστε να εκλεγούν τα μέλη της GREVIO. Στην συνέχεια, θα συνεδριάζει όποτε το ένα τρίτο των Μερών, ο Πρόεδρος της Επιτροπής των Μερών ή ο Γενικός Γραμματέας το ζητήσει.

   3    Η Επιτροπή των Μερών θα υιοθετήσει το δικό της εσωτερικό κανονισμό.

       Άρθρο 68 – Διαδικασία

   1    Τα Μέρη θα υποβάλλουν στο Γενικό Γραμματέα του Συμβουλίου της Ευρώπης, με βάση ένα ερωτηματολόγιο που ετοιμάστηκε από τη GREVIO, μια αναφορά για τα νομοθετικά και άλλα μέτρα που θέτουν σε εφαρμογή τις διατάξεις της παρούσας Σύμβασης, για να μελετηθούν από τη GREVIO.

   2    Η GREVIO θα μελετήσει την αναφορά που υποβλήθηκε σύμφωνα με την παράγραφο 1 με τους αντιπροσώπους του εν λόγω Μέρους.

   3    Οι επακόλουθες διαδικασίες αξιολόγησης θα χωριστούν σε γύρους, η διάρκεια των οποίων θα καθοριστεί από την GREVIO. Στην αρχή κάθε γύρου η GREVIO θα επιλέγει τις συγκεκριμένες διατάξεις στις οποίες θα βασιστεί η διαδικασία αξιολόγησης και θα αποστέλλει ένα ερωτηματολόγιο.

   4    Η GREVIO θα καθορίζει τα κατάλληλα μέσα για να διεξαχθεί αυτή η διαδικασία παρακολούθησης. Συγκεκριμένα, μπορεί να υιοθετήσει ένα ερωτηματολόγιο για κάθε γύρο αξιολόγησης, που θα χρησιμεύει σαν βάση για τη διαδικασία αξιολόγησης της εφαρμογής από τα Μέρη. Το ερωτηματολόγιο αυτό θα απευθύνεται προς όλα τα Μέρη. Τα Μέρη θα απαντήσουν στο ερωτηματολόγιο, καθώς και σε οποιοδήποτε άλλο αίτημα πληροφόρησης από τη GREVIO.

   5    Η GREVIO μπορεί να λάβει πληροφορίες για την εφαρμογή της Σύμβασης από μη κυβερνητικούς οργανισμούς και την κοινωνία των πολιτών, καθώς και από εθνικά ιδρύματα για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

   6    Η GREVIO θα λάβει δεόντως υπόψη τις υπάρχουσες πληροφορίες που διατίθενται από άλλα τοπικά και διεθνή κείμενα και φορείς σε περιοχές που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της παρούσας Σύμβασης.

   7    Κατά την υιοθέτηση ενός ερωτηματολογίου για κάθε γύρο αξιολόγησης, η GREVIO θα λαμβάνει δεόντως υπόψη της την συλλογή των υπαρχόντων δεδομένων και την έρευνα στα Μέρη όπως αναφέρεται στο Άρθρο 11 της παρούσας Σύμβασης.

   8    Η GREVIO μπορεί να λάβει πληροφορίες για την εφαρμογή της Σύμβασης από τον Επίτροπο του Συμβουλίου της Ευρώπης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, την Κοινοβουλευτική Συνέλευση και σχετικούς εξειδικευμένους φορείς του Συμβουλίου της Ευρώπης, καθώς και εκείνους που δημιουργήθηκαν σύμφωνα με άλλα διεθνή κείμενα. Οι καταγγελίες που υποβάλλονται στους οργανισμούς αυτούς και το αποτέλεσμά τους θα διατίθενται στη GREVIO.

   9    Η GREVIO μπορεί να οργανώσει επικουρικά, σε συνεργασία με τις εθνικές αρχές και με τη βοήθεια των ανεξάρτητων εθνικών εμπειρογνωμόνων, επισκέψεις σε χώρες, εάν οι πληροφορίες που έχει συλλέξει είναι ανεπαρκείς ή σε περιπτώσεις που προβλέπονται στην παράγραφο 14. Κατά τη διάρκεια των επισκέψεων αυτών, ειδικοί σε συγκεκριμένους τομείς μπορούν να βοηθήσουν τη GREVIO.

   10    Η GREVIO θα προετοιμάσει ένα σχέδιο έκθεσης που περιέχει την ανάλυσή της σχετικά με την εφαρμογή των διατάξεων στις οποίες βασίζεται η αξιολόγηση, καθώς και τις υποδείξεις και προτάσεις της σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο το εν λόγω Μέρος μπορεί να αντιμετωπίσει τα προβλήματα που έχουν εντοπιστεί. Το σχέδιο έκθεσης θα σταλεί για σχολιασμό στο Μέρος που υφίσταται την αξιολόγηση. Τα σχόλιά του θα ληφθούν υπόψη από τη GREVIO όταν υιοθετήσει την έκθεσή της.

   11    Με βάση όλες τις πληροφορίες που θα ληφθούν και τα σχόλια των Μερών, η GREVIO θα υιοθετήσει την έκθεση και τα συμπεράσματά της αναφορικά με τα μέτρα που ελήφθησαν από το εν λόγω Μέρος για την εφαρμογή των διατάξεων της παρούσας Σύμβασης. Η έκθεση αυτή και τα συμπεράσματα θα αποσταλούν στο εν λόγω Μέρος και στην Επιτροπή των Μερών. Η έκθεση και τα συμπεράσματα της GREVIO θα κοινοποιηθούν από την υιοθέτησή τους, μαζί με τα τελικά σχόλια από το εν λόγω Μέρος.

   12    Χωρίς να θίγεται η διαδικασία των παραγράφων 1 έως 8, η Επιτροπή των Μερών μπορεί να υιοθετήσει, με βάση την έκθεση και τα συμπεράσματα της GREVIO, συστάσεις που απευθύνονται στο Μέρος αυτό (α) που αφορούν τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν για να εφαρμοστούν τα συμπεράσματα της GREVIO, εάν είναι απαραίτητο ορίζοντας μια ημερομηνία για την υποβολή πληροφοριών για την εφαρμογή τους και (β) έχουν στόχο την προώθηση της συνεργασίας με το Μέρος εκείνο για τη σωστή εφαρμογή της παρούσας Σύμβασης.

   13    Εάν η GREVIO λάβει αξιόπιστες πληροφορίες που υποδεικνύουν μια κατάσταση όπου τα προβλήματα απαιτούν άμεση προσοχή για την πρόληψη ή τον περιορισμό της κλίμακας ή του αριθμού των σοβαρών παραβιάσεων της Σύμβασης, μπορεί να ζητήσει την επείγουσα υποβολή μιας ειδικής έκθεσης σχετικά με τα μέτρα που θα ληφθούν για την πρόληψη σοβαρών, μαζικών ή επίμονων μορφών βίας κατά των γυναικών.

   14    Λαμβάνοντας υπόψη τις πληροφορίες που παραθέτονται από το εν λόγω Μέρος, καθώς και οποιεσδήποτε άλλες αξιόπιστες πληροφορίες είναι διαθέσιμες, η GREVIO μπορεί να αναθέσεις σε ένα ή περισσότερα από τα μέλη της να διεξάγουν μια έρευνα και να υποβάλλουν επειγόντως μια αναφορά στη GREVIO. Όπου είναι αναγκαίο και με τη συγκατάθεση του Μέρους, η έρευνα μπορεί να περιλαμβάνει και επίσκεψη στην επικράτειά του.

   15    Μετά την εξέταση των ευρημάτων της έρευνας που αναφέρθηκε στην παράγραφο 14, η GREVIO θα αποστείλει τα ευρήματα αυτά στο εν λόγω Μέρος και, όπου χρειάζεται, στην Επιτροπή των Μερών και την Επιτροπή των Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης μαζί με οποιαδήποτε σχόλια και συστάσεις.

       Άρθρο 69 – Γενικές συστάσεις

       Η GREVIO μπορεί να υιοθετήσει, όπου χρειάζεται, γενικές συστάσεις για την εφαρμογή της παρούσας Σύμβασης.

       Άρθρο 70 – Κοινοβουλευτική συμμετοχή στην παρακολούθηση

   1    Τα εθνικά κοινοβούλια θα κληθούν να συμμετέχουν στην παρακολούθηση των μέτρων που λαμβάνονται για την εφαρμογή της παρούσας Σύμβασης.

   2    Τα Μέρη θα υποβάλλουν τις εκθέσεις της GREVIO στα εθνικά τους κοινοβούλια.

   3    Η Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης θα κληθεί να εκτιμά τακτικά την κατάσταση της εφαρμογής της παρούσας Σύμβασης.

Κεφάλαιο X – Σχέση με άλλα διεθνή κείμενα

       Άρθρο 71 – Σχέση με άλλα διεθνή κείμενα

   1    Η παρούσα Σύμβαση δεν θα επηρεάζει υποχρεώσεις που προκύπτουν από άλλα διεθνή κείμενα στα οποία τα Μέρη της παρούσας Σύμβασης είναι Μέρη ή θα γίνουν Μέρη και τα οποία περιέχουν διατάξεις για θέματα που διέπονται από την παρούσα Σύμβαση.

   2    Τα Μέρη της παρούσας Σύμβασης μπορούν να συνάψουν διμερείς ή πολυμερείς συμφωνίες μεταξύ τους για τα θέματα που ρυθμίζονται με την παρούσα Σύμβαση, για σκοπούς συμπλήρωσης ή ενίσχυσης των διατάξεών της ή διευκόλυνσης της εφαρμογής των αρχών που περιέχονται σε αυτή.

Κεφάλαιο XI – Τροποποιήσεις της Σύμβασης

       Άρθρο 72 – Τροποποιήσεις

   1    Οποιαδήποτε πρόταση για τροποποίηση της παρούσας Σύμβασης παρουσιαστεί από ένα Μέρος θα κοινοποιηθεί στο Γενικό Γραμματέα του Συμβουλίου της Ευρώπης και θα προωθηθεί από εκείνη ή εκείνον στα κράτη μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης, σε όλους τους υπογράφοντες, όλα τα Μέρη, στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όσα Κράτη κλήθηκαν να υπογράψουν την παρούσα Σύμβασης σύμφωνα με τις διατάξεις του Άρθρου 75 και όσα Κράτη κλήθηκαν να προσχωρήσουν στην παρούσα Σύμβαση σύμφωνα με τις διατάξεις του Άρθρου 76.

   2    Η Επιτροπή των Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης θα μελετήσει την προτεινόμενη τροποποίηση και, αφού συμβουλευτεί τα Μέρη της παρούσας Σύμβασης που δεν είναι μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης, μπορεί να υιοθετήσει την τροποποίηση κατά την πλειοψηφία που προβλέπεται στο Άρθρο 20.δ του Καταστατικού του Συμβουλίου της Ευρώπης.

   3    Το κείμενο οποιασδήποτε τροποποίησης που υιοθετείται από την Επιτροπή των Υπουργών σύμφωνα με την παράγραφο 2 θα προωθηθεί στα Μέρη για αποδοχή.

   4    Οποιαδήποτε τροποποίηση υιοθετηθεί σύμφωνα με την παράγραφο 2 θα τεθεί σε ισχύ την πρώτη ημέρα του μήνα που ακολουθεί τη λήξη της περιόδου ενός μήνα μετά την ημερομηνία κατά την οποία όλα τα Μέρη έχουν ενημερώσει το Γενικό Γραμματέα για την αποδοχή τους.

Κεφάλαιο XII – Τελικές ρήτρες

       Άρθρο 73 – Αποτελέσματα της παρούσας Σύμβασης

       Οι διατάξεις της παρούσας Σύμβασης δεν θα θίξουν τις διατάξεις της εσωτερικής νομοθεσίας και τα δεσμευτικά διεθνή κείμενα που είναι ήδη σε ισχύ ή μπορεί να τεθούν σε ισχύ, σύμφωνα με τα οποία πιο ευνοϊκά δικαιώματα παραχωρούνται ή θα παραχωρηθούν σε άτομα για την πρόληψη και την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας.

       Άρθρο 74 – Επίλυση διαφορών

   1    Τα Μέρη οποιασδήποτε διαφοράς μπορεί να προκύψει σχετικά με την εφαρμογή ή την ερμηνεία των διατάξεων της παρούσας Σύμβασης θα προσπαθήσουν πρώτα να την επιλύσουν μέσω διαπραγμάτευσης, συμβιβασμού, διαιτησίας ή με οποιεσδήποτε άλλες μεθόδους ειρηνικής επίλυσης γίνουν δεκτές με αμοιβαία συμφωνία μεταξύ τους.

   2    Η Επιτροπή των Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης μπορεί να καθιερώσει διαδικασίες επίλυσης διαθέσιμες για χρήση από τα Μέρη που έχουν διαφορές εάν συμφωνήσουν κάτι τέτοιο.

       Άρθρο 75 – Υπογραφή και έναρξη ισχύος

   1    Η παρούσα Σύμβαση είναι ανοιχτή για υπογραφή από τα κράτη μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης, τα τρίτα κράτη που έχουν συμμετάσχει στην ανάπτυξή της και την Ευρωπαϊκή Ένωση.

   2    Η παρούσα Σύμβαση υπόκειται επικύρωση, αποδοχή ή έγκριση. Τα κείμενα επικύρωσης, αποδοχής ή έγκρισης θα κατατεθούν στο Γενικό Γραμματέα του Συμβουλίου της Ευρώπης.

   3    Η παρούσα Σύμβαση θα τεθεί σε ισχύ την πρώτη ημέρα του μήνα που ακολουθεί τη λήξη της περιόδου τριών μηνών μετά την ημερομηνία που οι 10 υπογράφοντες, περιλαμβανομένων τουλάχιστον οκτώ κρατών μελών του Συμβουλίου της Ευρώπης, έχουν εκφράσει τη συγκατάθεσή τους να δεσμευτούν από τη Σύμβαση σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 2.

   4    Σε σχέση με οποιοδήποτε Κράτος αναφέρεται στην παράγραφο 1 ή την Ευρωπαϊκή Ένωση, που ακολούθως εκφράζει τη συγκατάθεσή της να δεσμεύεται από αυτή, η Σύμβαση θα τεθεί σε ισχύ την πρώτη ημέρα του μήνα που ακολουθεί τη λήξη της περιόδου τριών μηνών μετά την ημερομηνία της κατάθεσης του κειμένου επικύρωσης, αποδοχής ή έγκρισής της.

       Άρθρο 76 – Προσχώρηση στη Σύμβαση

   1    Αφού τεθεί σε ισχύ η παρούσα Σύμβαση, η Επιτροπή των Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης μπορεί, μετά από διαβούλευση με τα Μέρη της παρούσας Σύμβασης και λήψη της ομόφωνης συγκατάθεσής τους, να καλέσει οποιοδήποτε κράτος δεν είναι μέλος του Συμβουλίου της Ευρώπης, που δεν συμμετείχε στην ανάπτυξη της Σύμβασης, να προσχωρήσει στην παρούσα Σύμβαση με απόφαση που θα ληφθεί από την πλειοψηφία που προβλέπεται στο Άρθρο 20.δ του καταστατικού του Συμβουλίου της Ευρώπης και με ομόφωνη ψήφο των αντιπροσώπων των Μερών που δικαιούνται να μετέχουν των συνεδριάσεων της Επιτροπής Υπουργών.

   2    Αναφορικά με οποιοδήποτε Κράτος προσχωρεί, η Σύμβαση θα τίθεται σε ισχύ την πρώτη ημέρα του μήνα που ακολουθεί τη λήξη της περιόδου τριών μηνών μετά την ημερομηνία της κατάθεσης του κειμένου για προσχώρηση στο Γενικό Γραμματέα του Συμβουλίου της Ευρώπης.

       Άρθρο 77 – Εδαφική εφαρμογή

   1    Οποιοδήποτε Κράτος ή η Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί, τη στιγμή της υπογραφής ή κατά την κατάθεση του κειμένου της για επικύρωση, αποδοχή, έγκριση ή προσχώρηση, να καθορίσει την επικράτεια ή τις επικράτειες όπου θα ισχύει η παρούσα Σύμβαση.

   2    Κάθε Μέρος μπορεί, σε οποιαδήποτε επόμενη ημερομηνία, με δήλωση που απευθύνεται στο Γενικό Γραμματέα του Συμβουλίου της Ευρώπης, να επεκτείνει την εφαρμογή της παρούσας Σύμβασης σε οποιαδήποτε άλλη επικράτεια ορίζεται στη δήλωση και για της οποίας τις διεθνείς σχέσεις είναι υπεύθυνο ή για λογαριασμό της οποίας έχει εξουσιοδοτηθεί να δεσμευτεί. Αναφορικά με μια τέτοια επικράτεια, η Σύμβαση θα τεθεί σε ισχύ την πρώτη ημέρα του μήνα που ακολουθεί τη λήξη της περιόδου τριών μηνών μετά την ημερομηνία παραλαβής της δήλωσης αυτής από το Γενικό Γραμματέα.

   3    Οποιαδήποτε δήλωση γίνει σύμφωνα με τις δύο παραπάνω παραγράφους μπορεί, σε σχέση με οποιαδήποτε επικράτεια προσδιορίζεται σε μια τέτοια δήλωση, να αποσυρθεί με ειδοποίηση που απευθύνεται στο Γενικό Γραμματέα του Συμβουλίου της Ευρώπης. Η απόσυρση θα τεθεί σε ισχύ την πρώτη ημέρα του μήνα που ακολουθεί τη λήξη της περιόδου τριών μηνών μετά την ημερομηνία παραλαβής της ειδοποίησης αυτής από το Γενικό Γραμματέα.

       Άρθρο 78 – Επιφυλάξεις

   1    Καμία επιφύλαξη δεν μπορεί να υπάρξει σχετικά με οποιαδήποτε διάταξη της παρούσας Σύμβασης, με τις εξαιρέσεις που προβλέπονται στις παραγράφους 2 και 3.

   2    Οποιοδήποτε Κράτος ή η Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί, τη στιγμή της υπογραφής ή όταν κατατίθεται το κείμενο της επικύρωσης, αποδοχής, έγκρισης ή προσχώρησης, με δήλωση που θα απευθύνεται στο Γενικό Γραμματέα του Συμβουλίου της Ευρώπης, να δηλώσει ότι διατηρεί το δικαίωμα να μην εφαρμόσει ή να εφαρμόσει μόνο σε συγκεκριμένες περιπτώσεις τις διατάξεις που αναφέρονται στο:

       –    Άρθρο 30, παράγραφος 2,

       –    Άρθρο 44, παράγραφοι 1.ε, 3 και 4,

       –    Άρθρο 55, παράγραφος 1 αναφορικά με το Άρθρο 35 σχετικά με ήσσονος σημασίας αδικήματα,

       –    Άρθρο 58 αναφορικά με τα Άρθρα 37, 38 και 39,

       –    Άρθρο 59.

   3    Οποιοδήποτε Κράτος ή η Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί, τη στιγμή της υπογραφής ή όταν κατατίθεται το κείμενο της επικύρωσης, αποδοχής, έγκρισης ή προσχώρησης, με δήλωση που θα απευθύνεται στο Γενικό Γραμματέα του Συμβουλίου της Ευρώπης, να δηλώσει ότι διατηρεί το δικαίωμα να προβλέψει μη ποινικές κυρώσεις, αντί για ποινικές κυρώσεις, για τις πράξεις που αναφέρονται στα Άρθρα 33 και 34.

   4    Οποιοδήποτε Μέρος μπορεί εξ ολοκλήρου ή εν μέρει να αποσύρει μια επιφύλαξη μέσω μιας δήλωσης που απευθύνεται στο Γενικό Γραμματέα του Συμβουλίου της Ευρώπης. Η δήλωση αυτή θα τεθεί σε ισχύ από την ημερομηνία παραλαβής της από το Γενικό Γραμματέα.

       Άρθρο 79 – Περίοδος ισχύος και αναθεώρηση επιφύλαξης

   1    Οι επιφυλάξεις που αναφέρονται στο Άρθρο 78, παράγραφοι 2 και 3, θα ισχύουν για μια περίοδο πέντε ετών από την ημέρα που τέθηκε σε ισχύ η παρούσα Σύμβαση αναφορικά με το εν λόγω Μέρος. Ωστόσο, τέτοιες επιφυλάξεις μπορούν να ανανεωθούν για περιόδους της ίδιας διάρκειας.

   2    Δεκαοχτώ μήνες πριν την ημερομηνία λήξης της επιφύλαξης, η Γενική Γραμματεία του Συμβουλίου της Ευρώπης θα ειδοποιήσει για τη λήξη αυτή το εν λόγω Μέρος. Το λιγότερο τρεις μήνες πριν από τη λήξη, το Μέρος θα ειδοποιήσει το Γενικό Γραμματέα ότι υποστηρίζει, τροποποιεί ή αποσύρει την επιφύλαξή του. Εάν δεν υπάρξει ειδοποίηση από το εν λόγω Μέρος, η Γενική Γραμματεία θα ειδοποιήσει το Μέρος ότι η επιφύλαξή του θεωρείται ότι έχει επεκταθεί αυτόματα για μια περίοδο έξι μηνών. Η αδυναμία του εν λόγω Μέρους να ειδοποιήσει σχετικά με την πρόθεσή του να διατηρήσει ή να τροποποιήσει την επιφύλαξή του πριν από τη λήξη της περιόδου αυτής θα οδηγήσει σε παύση της ισχύος της επιφύλαξης.

   3    Εάν ένα Μέρος θέσει μια επιφύλαξη σύμφωνα με το Άρθρο 78, παράγραφοι 2 και 3, θα παρέχει, πριν από την ανανέωσή της ή κατόπιν αιτήματος, μια εξήγηση στη GREVIO, για τους λόγους που δικαιολογούν τη συνέχειά της.

       Άρθρο 80 – Καταγγελία

   1    Οποιοδήποτε Μέρος μπορεί, οποιαδήποτε στιγμή, να καταγγείλει της παρούσα Σύμβαση μέσω μιας δήλωσης που απευθύνεται στο Γενικό Γραμματέα του Συμβουλίου της Ευρώπης.

   2    Η καταγγελία αυτή θα τεθεί σε ισχύ την πρώτη ημέρα του μήνα που ακολουθεί τη λήξη της περιόδου τριών μηνών μετά την ημερομηνία παραλαβής της ειδοποίησης από το Γενικό Γραμματέα.

       Άρθρο 81 – Ειδοποίηση

       Ο Γενικός Γραμματέας του Συμβουλίου της Ευρώπης θα ειδοποιήσει τα κράτη μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης, τα τρίτα κράτη που έχουν συμμετάσχει στην ανάπτυξη, οποιονδήποτε υπογράφοντα, οποιοδήποτε Μέρος, την Ευρωπαϊκή Ένωση και οποιοδήποτε κράτος που κλήθηκε να προσχωρήσει στην παρούσα Σύμβαση για:

       α    οποιαδήποτε υπογραφή,

       β    την κατάθεση οποιουδήποτε κειμένου για επικύρωση, αποδοχή, έγκριση ή προσχώρηση,

       γ    οποιαδήποτε ημερομηνία που τίθεται σε ισχύ η παρούσα Σύμβαση σύμφωνα με τα Άρθρα 75 και 76,

       δ    οποιαδήποτε τροποποίηση υιοθετήθηκε σύμφωνα με το Άρθρο 72 και την ημερομηνία κατά την οποία τίθεται σε ισχύ η τροποποίηση αυτή,

       ε    οποιαδήποτε επιφύλαξη και απόσυρση επιφύλαξης γίνει σύμφωνα με το Άρθρο 78,

       στ    οποιαδήποτε καταγγελία γίνει σύμφωνα με τις διατάξεις του Άρθρο 80,

       ζ    οποιαδήποτε άλλη πράξη, ειδοποίηση ή επικοινωνία σχετίζεται με την παρούσα Σύμβαση.

       Σε πίστωση των ανωτέρω οι υπογράφοντες όντας δεόντως εξουσιοδοτημένοι, υπέγραψαν την παρούσα Σύμβαση.

       Συντάχθηκε στην Κωνσταντινούπολη, σήμερα 11 Μαΐου 2011, στα Αγγλικά και τα Γαλλικά, με τα δύο κείμενα να είναι εξίσου αυθεντικά, σε ένα αντίτυπο το οποίο θα κατατεθεί στα αρχεία του Συμβουλίου της Ευρώπης. Ο Γενικός Γραμματέας του Συμβουλίου της Ευρώπης θα αποστείλει επικυρωμένα αντίγραφα σε κάθε κράτος μέλος του Συμβουλίου της Ευρώπης, στα τρίτα κράτη που συμμετείχαν στην ανάπτυξη της παρούσας Σύμβασης, στην Ευρωπαϊκή Ένωση και σε οποιοδήποτε Κράτος κλήθηκε να προσχωρήσει στην παρούσα Σύμβαση.

Παράρτημα – Προνόμια και ασυλίες (Άρθρο 66)

   1    Το παρόν παράρτημα θα ισχύει για τα μέλη της GREVIO που αναφέρθηκαν στο Άρθρο 66 της Σύμβασης, καθώς και για άλλα μέλη των αντιπροσωπειών που πραγματοποιούν επισκέψεις σε χώρες. Για το σκοπό του παρόντος παραρτήματος, ο όρος «άλλα μέλη των αντιπροσωπειών που πραγματοποιούν επισκέψεις σε χώρες» θα περιλαμβάνει τους ανεξάρτητους εθνικούς εμπειρογνώμονες και τους ειδικούς που αναφέρθηκαν στο Άρθρο 68, παράγραφο 9, της Σύμβασης, τα μέλη του προσωπικού του Συμβουλίου της Ευρώπης και τους διερμηνείς που απασχολούνται από το Συμβούλιο της Ευρώπης και συνοδεύουν τη GREVIO κατά τη διάρκεια των επισκέψεων στις χώρες.

   2    Τα μέλη της GREVIO και τα άλλα μέλη των αντιπροσωπειών που πραγματοποιούν επισκέψεις σε χώρες, ενώ ασκούν τις εργασίες που σχετίζονται με την προετοιμασία και τη διεξαγωγή των επισκέψεων στις χώρες, καθώς και την παρακολούθηση αυτών και ταξιδεύουν σχετικά με τις εργασίες αυτές, θα απολαμβάνουν τα ακόλουθα προνόμια και ασυλίες:

       α    ασυλία από προσωπική σύλληψη ή κράτηση και από κατάσχεση των προσωπικών τους αποσκευών και δικαστική ασυλία κάθε είδους σε σχέση με προφορικές ή γραπτές δηλώσεις και όλες τις πράξεις στις οποίες προέβησαν υπό την επίσημη ιδιότητά τους,

       β    εξαίρεση από οποιονδήποτε περιορισμό στην ελεύθερη κυκλοφορία τους κατά την έξοδο από και κατά την επιστροφή στη χώρα διαμονής τους και είσοδο και έξοδο από τη χώρα στην οποία εκτέλεσαν τα καθήκοντά τους και από εγγραφή στα μητρώα αλλοδαπών στη χώρα που επισκέπτονται ή μέσω της οποίας περνούν κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους.

   3    Στην πορεία των ταξιδιών που πραγματοποιούν για την άσκηση των καθηκόντων τους, τα μέλη της GREVIO και τα άλλα μέλη των αντιπροσωπειών που πραγματοποιούν επισκέψεις σε χώρες, όσον αφορά τους τελωνειακούς και συναλλαγματικούς ελέγχους, θα προσέρχονται στις ίδιες εγκαταστάσεις με εκείνες που προσέρχονται οι αντιπρόσωποι αλλοδαπών κυβερνήσεων που βρίσκονται σε επίσημη προσωρινή αποστολή.

   4    Τα έγγραφα που σχετίζονται με την αξιολόγηση της εφαρμογής της Σύμβασης και μεταφέρονται από τα μέλη της GREVIO και τα άλλα μέλη των αντιπροσωπειών που πραγματοποιούν επισκέψεις σε χώρες θα είναι απαραβίαστα εφόσον αφορούν τη δραστηριότητα της GREVIO. Καμία διακοπή ή λογοκρισία δεν θα ισχύει για την επίσημη επικοινωνία της GREVIO ή την επίσημη επικοινωνία των μελών της GREVIO και άλλων μελών των αντιπροσωπειών που πραγματοποιούν επισκέψεις σε χώρες.

   5    Για να διασφαλιστεί για τα μέλη της GREVIO και τα άλλα μέλη των αντιπροσωπειών που πραγματοποιούν επισκέψεις σε χώρες, η πλήρης ελευθερία του λόγου και η πλήρης ανεξαρτησία στην εκτέλεση των καθηκόντων τους, η δικαστική ασυλία σχετικά με προφορικές ή γραπτές δηλώσεις και όλες τις πράξεις στις οποίες προέβησαν κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους θα εξακολουθήσει να ισχύει, παρά το ότι τα εν λόγω άτομα δεν ασχολούνται πλέον με την εκτέλεση των καθηκόντων αυτών.

6Τα προνόμια και οι ασυλίες παρέχονται στα άτομα που αναφέρθηκαν στην παράγραφο 1 του παρόντος παραρτήματος για να διαφυλαχθεί η ανεξάρτητη άσκηση των καθηκόντων τους για τα συμφέροντα της GREVIO και όχι για προσωπικό τους όφελος. Η άρση της ασυλίας των ατόμων που αναφέρθηκαν στην παράγραφο 1 του παρόντος παραρτήματος θα γίνει από το Γενικό Γραμματέα του Συμβουλίου της Ευρώπης σε οποιαδήποτε περίπτωση που, κατά την άποψή του ή της, η ασυλία θα εμπόδιζε την πορεία της δικαιοσύνης και όπου μπορεί να αρθεί χωρίς να θιγούν τα συμφέροντα της GREVIO.