Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 52013IP0403

Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 8ης Οκτωβρίου 2013 σχετικά με τους περιορισμούς στην αλιεία και τα χωρικά ύδατα στη Μεσόγειο και τον Εύξεινο Πόντο — τρόποι επίλυσης διενέξεων (2011/2086(INI))

ΕΕ C 181 της 19.5.2016, p. 41–44 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

19.5.2016   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 181/41


P7_TA(2013)0403

Περιορισμοί στην αλιεία και τα χωρικά ύδατα στη Μεσόγειο και τον Εύξεινο Πόντο — τρόποι επίλυσης διενέξεων

Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 8ης Οκτωβρίου 2013 σχετικά με τους περιορισμούς στην αλιεία και τα χωρικά ύδατα στη Μεσόγειο και τον Εύξεινο Πόντο — τρόποι επίλυσης διενέξεων (2011/2086(INI))

(2016/C 181/07)

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

έχοντας υπόψη τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών σχετικά με το Δίκαιο της Θάλασσας της 10ης Δεκεμβρίου 1982 (UNCLOS),

έχοντας υπόψη τη συμφωνία του 1995 για την εφαρμογή των διατάξεων της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών σχετικά με το Δίκαιο της Θάλασσας της 10ης Δεκεμβρίου 1982, όσον αφορά τη διατήρηση και τη διαχείριση των αλληλεπικαλυπτόμενων αποθεμάτων ιχθύων και των άκρως μεταναστευτικών αποθεμάτων ιχθύων,

έχοντας υπόψη τον κώδικα συμπεριφοράς για την υπεύθυνη αλιεία του Οργανισμού Επισιτισμού και Γεωργίας (FAO), που εγκρίθηκε τον Οκτώβριο του 1995 από τη διάσκεψη του FAO,

έχοντας υπόψη τη Σύμβαση για την Προστασία του Ευξείνου Πόντου από τη Ρύπανση, η οποία υπεγράφη στο Βουκουρέστι τον Απρίλιο του 1992,

έχοντας υπόψη τη Σύμβαση για την Προστασία του Θαλάσσιου Περιβάλλοντος και των Παράκτιων Περιοχών της Μεσογείου και τα Πρωτόκολλά της, που υπεγράφησαν στη Βαρκελώνη τον Φεβρουάριο του 1976 και τροποποιήθηκαν στη Βαρκελώνη τον Ιούνιο του 1995,

έχοντας υπόψη το Στρατηγικό Σχέδιο Δράσης για την Προστασία του Περιβάλλοντος και την αποκατάσταση του Ευξείνου Πόντου, που εγκρίθηκε στη Σόφια τον Απρίλιο του 2009,

έχοντας υπόψη την οδηγία 2008/56/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Ιουνίου 2008, περί πλαισίου κοινοτικής δράσης στο πεδίο της πολιτικής για το θαλάσσιο περιβάλλον (οδηγία πλαίσιο για τη θαλάσσια στρατηγική) (1),

έχοντας υπόψη την πρόταση της Επιτροπής για οδηγία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τη θέσπιση πλαισίου για τον θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό και την ολοκληρωμένη διαχείριση των παράκτιων ζωνών (COM(2013)0133),

έχοντας υπόψη το [Μέρος VII για την εξωτερική πολιτική] του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. […]/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της […] σχετικά με την κοινή αλιευτική πολιτική (2),

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 20ής Ιανουαρίου 2011 σχετικά με μια στρατηγική της ΕΕ για τον Εύξεινο Πόντο (3),

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 13ης Σεπτεμβρίου 2011 σχετικά με την τρέχουσα και τη μελλοντική διαχείριση της αλιείας στον Εύξεινο Πόντο (4),

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 22ας Νοεμβρίου 2012 σχετικά με την εξωτερική διάσταση της κοινής αλιευτικής πολιτικής (5),

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στο Συμβούλιο, στην Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και στην Επιτροπή των Περιφερειών, της 10ης Οκτωβρίου 2007, με τίτλο «Μια ολοκληρωμένη θαλάσσια πολιτική για την Ευρωπαϊκή Ένωση» (COM(2007)0575),

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 21ης Οκτωβρίου 2010 σχετικά με την Ολοκληρωμένη Θαλάσσια Πολιτική (ΟΘΠ) — Αξιολόγηση της προόδου που σημειώθηκε και νέες προκλήσεις (6),

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Συμβούλιο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, της 11ης Σεπτεμβρίου 2009 με τίτλο «Προς μια ενοποιημένη θαλάσσια πολιτική για καλύτερη διακυβέρνηση στη Μεσόγειο» (COM(2009)0466),

έχοντας υπόψη την ευρωπαϊκή πολιτική γειτονίας και τα συναφή μέσα χρηματοδότησης,

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο, της 8ης Σεπτεμβρίου 2010, με τίτλο «Γνώσεις για τη θάλασσα 2020 — Θαλάσσιες παρατηρήσεις και δεδομένα για μια έξυπνη και βιώσιμη ανάπτυξη» (COM(2010)0461),

έχοντας υπόψη το πρόγραμμα διασυνοριακής συνεργασίας ΕΜΓΕΣ με τίτλο «Θαλάσσια λεκάνη της Μεσογείου 2007-2013», το οποίο εγκρίθηκε από την Επιτροπή στις 14 Αυγούστου 2008,

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο, την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και την Επιτροπή των Περιφερειών, της 13ης Σεπτεμβρίου 2012, με τίτλο «Γαλάζια ανάπτυξη — Ευκαιρίες για βιώσιμη ανάπτυξη στους τομείς της θάλασσας και της ναυτιλίας» (COM(2012)0494),

έχοντας υπόψη το άρθρο 48 του Κανονισμού του,

έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Αλιείας και τη γνωμοδότηση της Επιτροπής Ανάπτυξης (A7-0288/2013),

Α.

λαμβάνοντας υπόψη ότι έως το 2025 η αστική ανάπτυξη στη Μεσόγειο ενδέχεται να φθάσει σε ένα επίπεδο της τάξης του 60 % με το ένα τρίτο του πληθυσμού να συγκεντρώνεται στις παράκτιες περιοχές, διπλασιάζοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο τη ζήτηση του νερού και των αλιευτικών πόρων·

Β.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η Μεσόγειος φέρει το 30 % της παγκόσμιας θαλάσσιας κυκλοφορίας·

Γ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η Μεσόγειος και ο Εύξεινος Πόντος έχουν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά από ωκεανογραφικής, αλιευτικής, περιβαλλοντικής και κοινωνικοοικονομικής άποψης·

Δ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η διαχείριση θαλάσσιων και παράκτιων περιοχών είναι σύνθετου χαρακτήρα και απαιτεί τη συμμετοχή διαφόρων ιδιωτικών και δημόσιων αρχών·

Ε.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι Λεκάνες της Μεσογείου και του Ευξείνου Πόντου έχουν πολύ χαμηλό ποσοστό ανανέωσης του υδάτινου όγκου (80-90 έτη και 140 έτη αντίστοιχα) και συνεπώς είναι ιδιαίτερα ευαίσθητες στη θαλάσσια ρύπανση·

ΣΤ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι σχεδόν το 75 % των αποθεμάτων ιχθύων της Μεσογείου υφίστανται υπερεκμετάλλευση·

Ζ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι τα νομικά καθεστώτα που διέπουν την πρόσβαση σκαφών στην εθνική αλιεία ποικίλουν ανάλογα με την εθνικότητα του σκάφους·

1.

εκφράζει ανησυχία όσον αφορά το μεγαλύτερο ανταγωνισμό για λιγότερα αποθέματα και λιγότερους θαλάσσιους πόρους, που οδηγεί στη δημιουργία περιφερειακών εντάσεων και ενδεχόμενων διενέξεων μεταξύ παράκτιων κρατών για τις θαλάσσιες περιοχές· ζητεί, στο πλαίσιο αυτό, να καταβληθούν μεγαλύτερες προσπάθειες σε περιφερειακό, εθνικό και ενωσιακό επίπεδο για να βελτιωθούν οι ρυθμίσεις που διέπουν την πρόσβαση στους πόρους·

2.

παροτρύνει όλα τα παράκτια κράτη να εντείνουν τις προσπάθειές τους για τη σταδιακή εξάλειψη της υπεραλίευσης στη Μεσόγειο και τον Εύξεινο Πόντο, δεδομένου ότι η εξάντληση των αποθεμάτων ιχθύων θα αυξήσει τις πιθανότητες συγκρούσεων στην περιοχή αυτή·

3.

πιστεύει ακράδαντα ότι η ειρηνική διευθέτηση διαφορών που αφορούν θαλάσσιες περιοχές και η οριοθέτηση θαλάσσιων συνόρων, σύμφωνα με τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των κρατών μελών και τρίτων χωρών βάσει του ενωσιακού και του διεθνούς δικαίου, και ιδίως της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας, αποτελεί βασικό στοιχείο χρηστής διακυβέρνησης των ωκεανών·

4.

πιστεύει ότι η θαλάσσια διαχείριση στη Μεσόγειο και τον Εύξεινο Πόντο απαιτεί μεγαλύτερο βαθμό πολιτικής συνοχής και συνεργασίας μεταξύ των σχετικών παράκτιων κρατών· υπογραμμίζει το σημαντικό ρόλο της διμερούς συνεργασίας και των διεθνών συμφωνιών, δεδομένου ότι η πλειονότητα των χωρών του Ευξείνου Πόντου και της Μεσογείου δεν είναι κράτη μέλη της ΕΕ και ως εκ τούτου δεν υπόκεινται στη νομοθεσία της ΕΕ·

5.

επικροτεί το ρόλο της Επιτροπής στην προώθηση ενός πιο στέρεου και διαρθρωμένου διαλόγου με μη κράτη μέλη που βρέχονται από τη Μεσόγειο και τον Εύξεινο Πόντο για τη διαχείριση κοινών αποθεμάτων σε αυτές τις θάλασσες· ενθαρρύνει την Επιτροπή να εντείνει τις προσπάθειές της προς αυτό το σκοπό ακολουθώντας μια περιφερειακή προσέγγιση·

6.

πιστεύει ότι η θαλάσσια διαχείριση στην περιοχή της Μεσογείου και του Ευξείνου Πόντου παρέχει ευκαιρίες για διεθνείς σχέσεις και για αποτελεσματική διακυβέρνηση της περιοχής·

7.

τονίζει ότι ο ανταγωνισμός για μειωμένα επίπεδα αποθεμάτων ιχθύων και θαλάσσιων πόρων ενδέχεται να αποτελέσει πηγή τριβής με τρίτες χώρες· προτρέπει την ΕΕ και τα κράτη μέλη να εργαστούν από κοινού προκειμένου να διασφαλιστούν η επαγρύπνηση, ο έλεγχος, η σταθερότητα και η ασφάλεια των ευρωπαϊκών παράκτιων και χωρικών υδάτων, οι αποκλειστικές οικονομικές ζώνες (ΑΟΖ), η υφαλοκρηπίδα, οι ναυτιλιακές υποδομές και οι θαλάσσιοι πόροι· επισημαίνει ότι η ΕΕ θα πρέπει να διατηρήσει υψηλό πολιτικό προφίλ ως προς τα ανωτέρω και ότι θα πρέπει να προσπαθεί να αποτρέπει μια διεθνή διαφωνία·

8.

προτρέπει την ΕΕ να χρησιμοποιήσει τη διπλωματία της για να προαγάγει τον διάλογο μεταξύ κρατών μελών και τρίτων χωρών, έτσι ώστε να διασφαλιστεί ότι θα εκτιμούν τις αρχές της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής της ΕΕ, και να παρακολουθεί τη συμμόρφωση με τους κανόνες της εν λόγω πολιτικής· τονίζει ότι ιδίως οι υποψήφιες προς ένταξη στην ΕΕ χώρες θα πρέπει να τηρούν τις αρχές της αλιευτικής πολιτικής της ΕΕ καθώς και το σχετικό ενωσιακό και διεθνές δίκαιο που ισχύει για τις αλιευτικές δραστηριότητες·

9.

επισημαίνει ότι από τα 21 κράτη της Μεσογείου τρία δεν έχουν ούτε υπογράψει ούτε κυρώσει την UNCLOS· ζητεί από την Επιτροπή να παροτρύνει αυτές τις χώρες, ιδίως τις χώρες που είναι υποψήφιες προς ένταξη στην ΕΕ, να προσχωρήσουν στην Σύμβαση και να εφαρμόσουν την UNCLOS ως αναπόσπαστο μέρος του κανονιστικού πλαισίου της ΕΕ για τις θαλάσσιες υποθέσεις·

10.

καλεί την Επιτροπή και τρίτες χώρες να αναπτύξουν μια περιφερειακή προσέγγιση για τη διατήρηση των ιχθύων και την αλιεία στα ύδατα της Μεσογείου και του Ευξείνου Πόντου, λαμβάνοντας υπόψη τη διασυνοριακή διάσταση της αλιείας και τη μεταναστευτική φύση ορισμένων ειδών· τονίζει εν προκειμένω το σημαντικό ρόλο της Επιτροπής Γενικής Αλιείας για τη Μεσόγειο (GFCM) για τη διασφάλιση ισότιμων όρων και ως περιφερειακού φόρουμ για την εξασφάλιση βιώσιμης αλιείας στον Εύξεινο Πόντο·

11.

τονίζει την ανάγκη για την περιβαλλοντική προστασία και τη βιώσιμη ανάπτυξη σε αυτές τις θάλασσες, και εντατικότερες προσπάθειες σε ό,τι αφορά τη θαλάσσια διακυβέρνηση και τον έλεγχο, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο — και ιδίως την UNCLOS –, ως μέσο που συμβάλλει στην αυξημένη περιβαλλοντική προστασία του παράκτιου και του θαλάσσιου χώρου·

12.

πιστεύει ότι η ολοκληρωμένη θαλάσσια πολιτική, και ειδικότερα ο θαλάσσιος χωροταξικός σχεδιασμός, μπορεί να διαδραματίσει κεντρικό ρόλο στην πρόληψη των συγκρούσεων μεταξύ κρατών μελών της ΕΕ καθώς και τρίτων χωρών·

13.

ενθαρρύνει τα κράτη μέλη να καθιερώσουν την ολοκληρωμένη διαχείριση των παράκτιων περιοχών και τον θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό — όσον αφορά την παραγωγή αιολικής ενέργειας ανοικτής θαλάσσης, την εγκατάσταση υποβρύχιων καλωδίων και αγωγών, τις θαλάσσιες μεταφορές, την αλιεία και την υδατοκαλλιέργεια και τη δημιουργία περιοχών ανασύστασης του πληθυσμού των ιχθύων — σύμφωνα με την στρατηγική για τη γαλάζια ανάπτυξη και στο πλαίσιο υφισταμένων συμβάσεων με γειτονικές χώρες, συμπεριλαμβανομένων τρίτων χωρών, που βρέχονται από την ίδια περιφερειακή θάλασσα·

14.

ενθαρρύνει τη θέσπιση θαλάσσιων ζωνών, ιδίως αποκλειστικών οικονομικών ζωνών και προστατευόμενων θαλάσσιων περιοχών, οι οποίες δεν θα βελτιώσουν μόνο τη διατήρηση και τη διαχείριση των αλιευμάτων πέραν των χωρικών υδάτων αλλά επίσης θα προωθήσουν τους βιώσιμους αλιευτικούς πόρους, θα διευκολύνουν τον έλεγχο της παράνομης, λαθραίας και άναρχης αλιείας καθώς και την καταπολέμησή της, βελτιώνοντας επίσης τη θαλάσσια διαχείριση σε αυτές τις θάλασσες· τονίζει την ανάγκη να παράσχει η ΕΕ κατάλληλη καθοδήγηση, συντονισμό και υποστήριξη στα κράτη μέλη ως προς αυτό το θέμα·

15.

καλεί την Επιτροπή να εξετάσει περαιτέρω τα ζητήματα αυτά με σκοπό τη διασφάλιση της συνοχής των σχετικών τομέων πολιτικής της ΕΕ, ιδίως της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής και της ολοκληρωμένης θαλάσσιας πολιτικής, και να προωθήσει αυτή τη συνοχή — και ίσους όρους ανταγωνισμού –, τόσο εντός της ΕΕ όσο και με τις γειτονικές χώρες εταίρους, μέσω της ενισχυμένης συνεργασίας και του διαλόγου·

16.

τονίζει τη σημασία των υπολογισμών των αποθεμάτων, και ζητεί την ενίσχυση της συνεργασίας μεταξύ επιστημονικών ιδρυμάτων και στις δύο λεκάνες, συμπεριλαμβανομένης της ανταλλαγής επιστημονικών δεδομένων και της κοινοποίησης πληροφοριών· πιστεύει ότι η ΕΕ θα πρέπει να προαγάγει, να κινητροδοτεί, και να διευκολύνει τη συνεργασία και το κοινό έργο μεταξύ επιστημονικών ομάδων της ΕΕ και των ομολόγων στα άλλα εμπλεκόμενα μη κράτη μέλη· επικροτεί εν προκειμένω την πρωτοβουλία «Γνώσεις για τη θάλασσα 2020», στόχος της οποίας είναι να διατίθενται στοιχεία σχετικά με το θαλάσσιο περιβάλλον σε μεγάλο αριθμό πιθανών ενδιαφερομένων μερών, μεταξύ άλλων φορέων του δημοσίου, της βιομηχανίας, της εκπαίδευσης και της έρευνας καθώς και της κοινωνίας των πολιτών·

17.

ζητεί ένα αναβαθμισμένο σύστημα παρακολούθησης, ελέγχου και εποπτείας της αλιευτικής δραστηριότητας στο πλαίσιο μιας ολοκληρωμένης προοπτικής για να βελτιωθεί η διατήρηση των οικοσυστημάτων και στις δύο θάλασσες, σύμφωνα με το ενωσιακό και διεθνές δίκαιο, ιδίως την UNCLOS, συμβάλλοντας κατ’ αυτό τον τρόπο στη μακροπρόθεσμη βιώσιμη εκμετάλλευση αποθεμάτων ιχθύων και στην καταπολέμηση της παράνομης, λαθραίας και άναρχης αλιείας με αποτελεσματικότερο τρόπο·

18.

αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο και στην Επιτροπή.


(1)  ΕΕ L 164 της 25.6.2008, σ. 19.

(2)  Βλέπε έγγραφο του Συμβουλίου αριθ. …

(3)  ΕΕ C 136 E της 11.5.2012, σ. 81.

(4)  ΕΕ C 51 E της 22.2.2013, σ. 37.

(5)  Κείμενα που εγκρίθηκαν, P7_TA(2012)0461.

(6)  ΕΕ C 70 Ε της 8.3.2012, σ. 70.


Top