29.6.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 189/37

---

Δημοσίευση αίτησης σύμφωνα με το άρθρο 6 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 510/2006 του Συμβουλίου για την προστασία των γεωγραφικών ενδείξεων και των ονομασιών προέλευσης των γεωργικών προϊόντων και των τροφίμων

2011/C 189/14

Η παρούσα δημοσίευση παρέχει το δικαίωμα ένστασης κατά την έννοια του άρθρου 7 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 510/2006 του Συμβουλίου (1). Η δήλωση ένστασης υποβάλλεται στην Επιτροπή εντός εξαμήνου από την ημερομηνία της παρούσας δημοσίευσης.

ΕΝΙΑΙΟ ΕΓΓΡΑΦΟ

ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ (ΕΚ) αριθ. 510/2006 ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

«MELON DE GUADELOUPE»

Αριθ. ΕΚ: FR-PGI-0005-0844-18.01.2011

ΠΓΕ ( X ) ΠΟΠ ( )

1.   Ονομασία:

«Melon de Guadeloupe»

2.   Κράτος μέλος ή τρίτη χώρα:

Γαλλία

3.   Περιγραφή του γεωργικού προϊόντος ή του τροφίμου:

3.1.   Τύπος προϊόντος:

Κλάση 1.6:

Φρούτα, λαχανικά και δημητριακά, νωπά ή μεταποιημένα.

3.2.   Περιγραφή του προϊόντος για το οποίο ισχύει η ονομασία υπό 1:

Το πεπόνι αυτό είναι εποχιακό προϊόν, συγκομιζόμενο από τον Νοέμβριο έως τον Ιούνιο, και καλλιεργούμενο σε ανοιχτό αγρό (χωρίς κάλυψη ή στέγαστρο).

Το πεπόνι της Γουαδελούπης είναι τύπου «charentais jaune» (κίτρινο πεπόνι της Charente), ακέραιο, με νωπή και σφικτή όψη και ελάχιστο βάρος 450 γραμμάρια.

Ο φλοιός έχει χρώμα πρασινωπό, κιτρινωπό ή κίτρινο. Σε βέλτιστη ωριμότητα, παρουσιάζει έναν ελαιώδη δακτύλιο ή ελαφρές σχισμές στο σημείο σύνδεσης του ποδίσκου.

Επιτρέπεται να παρουσιάζει ελαφρές ατέλειες όσον αφορά το σχήμα, το χρώμα ή την επιδερμίδα, υπό τον όρο ότι αυτές δεν θίγουν τη γενική όψη του προϊόντος, την ποιότητά του, τη διατήρησή του και την παρουσίασή του.

Το πεπόνι της Γουαδελούπης είναι πολύ γλυκό. Ο απαιτούμενος δείκτης διάθλασης ανέρχεται σε 12 βαθμούς Brix το ελάχιστο.

Χαρακτηρίζεται από γλυκιά γεύση, ποικιλία αρωμάτων και βουτυρώδη σάρκα. Η σάρκα έχει πορτοκαλί απόχρωση και είναι ιδιαίτερα σφικτή.

Κάθε έτος, η ομάδα εκτελεί δοκιμές επιλογής μεταξύ των ποικιλιών τύπου «jaune charentais» που είναι εγγεγραμμένες στον επίσημο κατάλογο ειδών και ποικιλιών και επιλέγει αυτές που είναι προσαρμοσμένες στις τοπικές συνθήκες και επιτρέπουν να ληφθούν τα χαρακτηριστικά εκείνα που είναι αναμενόμενα για ένα πεπόνι της Γουαδελούπης. Επιτρέπονται μόνον οι ποικιλίες που έχουν επιτύχει τη δοκιμή εισαγωγής και τη δοκιμή επιβεβαίωσης.

3.3.   Πρώτες ύλες (μόνο για μεταποιημένα προϊόντα):

—

3.4.   Ζωοτροφές (μόνο για προϊόντα ζωικής προέλευσης):

—

3.5.   Συγκεκριμένα στάδια της παραγωγής που πρέπει να εκτελούνται εντός της οριοθετημένης γεωγραφικής περιοχής:

Η καλλιέργεια και η συγκομιδή εκτελούνται εντός της γεωγραφικής περιοχής.

3.6.   Ειδικοί κανόνες για τον τεμαχισμό, το τρίψιμο, τη συσκευασία κ.λπ.:

Το μέγιστο χρονικό διάστημα που επιτρέπεται να μεσολαβεί μεταξύ της συγκομιδής των πεπονιών και της άφιξής τους στον σταθμό οπωροκηπευτικών είναι 4 ώρες. Οι σταθμοί εκτελούν την έγκριση των παρτίδων και ακολουθεί το πλύσιμο και η χειρωνακτική διαλογή των καρπών οι οποίοι εξετάζονται ένας ένας σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στις προδιαγραφές.

Χρησιμοποιούνται ατομικές συσκευασίες ή και καφάσια (μίας στρώσης).

3.7.   Ειδικοί κανόνες για την επισήμανση:

Σε κάθε συσκευασία πρέπει να αναγράφονται τα εξής:

—	το όνομα της ΠΓΕ «Melon de Guadeloupe»,

—	ο λογότυπος της ΠΓΕ.

Ένα αυτοκόλλητο με την ένδειξη «Melon de Guadeloupe» πρέπει να εμφαίνεται σε κάθε καρπό.

4.   Συνοπτική οριοθέτηση της γεωγραφικής περιοχής:

Η γεωγραφική περιοχή αποτελείται από το έδαφος 10 κοινοτήτων της Γουαδελούπης κατανεμημένων στα εξής δύο «νησιά» αυτού του Αρχιπελάγους:

—	Grande Terre, με τις ακόλουθες κοινότητες: Saint François, Sainte Anne, Le Moule, Morne à L’eau, Petit Canal, Anse Bertrand, Port Louis.

—	Marie-Galante, που περιλαμβάνει τις κοινότητες: Grand Bourg, Capesterre, Saint Louis.

Η περιοχή αυτή, που αντιστοιχεί στην περιοχή όπου έχει εγκατασταθεί η παραγωγή του πεπονιού της Γουαδελούπης, χαρακτηρίζεται από ιδιαίτερες εδαφο-κλιματικές συνθήκες, ευνοϊκές για την παραγωγή πεπονιών ποιότητας.

5.   Δεσμός με τη γεωγραφική περιοχή:

5.1.   Ιδιαιτερότητα της γεωγραφικής περιοχής:

Φυσικοί παράγοντες

Η Γουαδελούπη είναι τροπική περιοχή με ξηρή περίοδο (λεγόμενη «carême») που διαρκεί κυρίως από Δεκέμβριο έως Απρίλιο. Πάντως, κατά τη χρονική περίοδο Νοεμβρίου — Ιουνίου επικρατεί ηλιοφάνεια.

Η γεωγραφική περιοχή βρίσκεται στην ατλαντική ακτή του νησιού Grande Terre και στο νησί Marie Galante, όπου πνέουν άνεμοι και το ύψος των βροχοπτώσεων είναι μικρότερο από αυτό της ενδοχώρας. Χάρη στην προσανατολισμό τους, οι περιοχές αυτές έχουν μεγάλη ηλιοφάνεια και είναι επομένως πιο υγιείς, καθότι λιγότερο εκτεθειμένες σε προσβολές από παράσιτα σε σύγκριση με άλλες περιοχές της Γουαδελούπης.

Το νησί Grand-Terre, όπως και το Marie-Galante, αποτελείται από ασβεστολιθικό υπόβαθρο κοραλλιογενούς προέλευσης που υψώθηκε και καλύφθηκε στο παρελθόν από ηφαιστειακά αναβλήματα τα οποία δημιούργησαν το χαρακτηριστικό του έδαφος.

Αυτή η περιοχή, στην οποία καλλιεργείται το πεπόνι, χαρακτηρίζεται από αργιλώδη διογκούμενα εδάφη, οργανωμένα σε τοποσειρές από vertisols, και από ασβεστομαγνησιούχα εδάφη, κυμαινόμενου πάχους και χαλικώδη. Η διογκούμενη άργιλος προσδίδει στα εν λόγω εδάφη πολύ υψηλή ικανότητα κατιονανταλλαγής και είναι γενικά κορεσμένη, ιδίως με ασβέστιο. Η αναλογία ασβεστίου/μαγνήσιο είναι η βέλτιστη για το πεπόνι. Υπάρχει καλή κατακράτηση καλίου, ενώ γενικά δεν υπάρχει υποβιβασμός του φωσφόρου. Με pH ουδέτερο έως ελαφρώς βασικό, τα εδάφη αυτά είναι εξαιρετικά εύφορα από άποψη μεταλλικών στοιχείων. Η αφθονία ανταλλάξιμου ασβεστίου προσδίδει στα εδάφη αυτά υψηλή δομική σταθερότητα, παρά την υψηλή τους περιεκτικότητα σε διογκούμενη άργιλο.

Οι άργιλοι παραμένουν κροκιδωμένες, συνεπώς τα εδάφη αυτά, αφενός, διατρέχουν ελάχιστο κίνδυνο διάβρωσης παρά τις έντονες τροπικές βροχές και, αφετέρου, περιέχουν σημαντικά διαθέσιμα αποθέματα νερού σε πολύ σταθερούς σωληνοειδείς μικροπόρους βιολογικής προέλευσης. Αυτές οι ευνοϊκές για τα πεπόνια ιδιότητες είναι μόνιμες, αρκεί να μην οργώνεται υπερβολικά το έδαφος.

Ανθρωπογενείς παράγοντες

Παρόλο που το πεπόνι καλλιεργείται στη Γουαδελούπη από τον 17ο αιώνα, μετά την εισαγωγή του στη χώρα από τους εποίκους, οι πρώτες γραπτές μαρτυρίες για την παρουσία του στην τοπική αγορά ανάγονται στην περίοδο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Από τα τέλη της δεκαετίας του 1970 και τις αρχές της δεκαετίας του 1980, ξεκίνησε η οργάνωση της παραγωγής στη Γουαδελούπη υπό την αιγίδα του κ. Etienne CRANE. Συνήφθηκαν συμφωνίες αμφίδρομων εξαγωγών με ομάδες παραγωγών της μητροπολιτικής Γαλλίας και το πεπόνι περιλαμβανόταν στα επιλεχθέντα προϊόντα.

Από το 1984, ξεκίνησε η συνεργασία των κ.κ. CRANE, BOYER και FABRE με σκοπό την παραγωγή και εξαγωγή εκτός εποχής πεπονιού το οποίο να φέρει την επισήμανση «Label Guadeloupe» (προϊόν της Γουαδελούπης). Έτσι, τα πεπόνια που συγκομίζονται μεταφέρονται αεροπορικώς, την ίδια την ημέρα της συγκομιδής, προς τη μητρόπολη και διατίθενται στην αγορά την επομένη. Το κύριο στοιχείο της αναπτυξιακής στρατηγικής που εφαρμόστηκε την εποχή εκείνη ήταν να παράγεται το προϊόν εκτός εποχής σε σχέση με την ευρωπαϊκή εποχή, δηλαδή από Ιανουάριο έως Μάιο.

Οι τεχνικές παραγωγής, βασιζόμενες στην προβολή της ποιότητας του προϊόντος (επιλογή των ποικιλιών, βέλτιστο στάδιο συγκομιδής, λελογισμένη χρήση λιπασμάτων, κατάλληλη άρδευση, αυστηρή επιλογή των καρπών κατά τη συσκευασία …) αναπτύχθηκαν σε μεγάλο βαθμό αι ακολουθήθηκαν από ολοένα και περισσότερους παραγωγούς.

Κατά τα τέλη της δεκαετίας του 1980, το πεπόνι της Γουαδελούπης σημείωσε σημαντική εμπορική επιτυχία στη γαλλική και την ευρωπαϊκή αγορά. Μετά τη σημαντική άνοδο της παραγωγής κατά το 1989, αυτή σταθεροποιήθηκε σε συνολική παραγωγή περίπου 7 500 έως 8 000 τόνων.

Ο κλάδος του πεπονιού περιλαμβάνει έως σήμερα πέντε δομές εμπορικής διάθεσης. Σήμερα το πεπόνι αποτελεί το τρίτο εξαγωγικό προϊόν της Γουαδελούπης, μετά την μπανάνα και το σακχαροκάλαμο.

5.2.   Ιδιοτυπία του προϊόντος:

Συγκεκριμένη ποιότητα

Το πεπόνι που επέλεξαν να καλλιεργήσουν οι παραγωγοί της Γουαδελούπης είναι πεπόνι τύπου «charentais jaune». Από όλους τους τύπους πεπονιού είναι αυτός που αξιοποιεί περισσότερο την ιδιαιτερότητα του εδάφους της περιοχής. Πράγματι, τα πεπόνια αυτά, επιπλέον της υψηλής περιεκτικότητάς τους σε σάκχαρα, διαθέτουν εξαιρετικά αρώματα και επίσης μοσχάτη γεύση για ορισμένες ποικιλίες. Οι καρποί τους εκτιμώνται όλως ιδιαιτέρως από τους γευσιγνώστες καταναλωτές πεπονιών.

Λόγω της ιδιαιτερότητας του κλίματος της Γουαδελούπης, πολλές ποικιλίες που είναι καλά προσαρμοσμένες στις εύκρατες περιοχές δεν μπορούν να προσαρμοστούν στη Γουαδελούπη. Οι παραγωγοί πεπονιών της Γουαδελούπης επιλέγουν επομένως, μεταξύ των ποικιλιών του τύπου «Charentais jaune» εκείνες των οποίων τα χαρακτηριστικά εκφράζονται καλύτερα στο περιβάλλον της Γουαδελούπης. Αυτή η επιλογή συνοδεύεται από γευσιγνωστική δοκιμή: λαμβάνονται επομένως υπόψη τα αρώματα και η υφή της σάρκας.

Έρευνα που διενεργήθηκε μεταξύ χονδρεμπόρων και λιανεμπόρων που αγοράζουν πεπόνια της Γουαδελούπης επέτρεψε να επιβεβαιωθεί ότι κατά την αντίληψή τους πρόκειται για ένα πεπόνι εξαιρετικής ποιότητας, κανονικό, σφικτό, με αρώματα και το οποίο διακρίνεται επομένως από τα πεπόνια άλλης προέλευσης που πωλούνται κατά την ίδια χρονική περίοδο.

Το πεπόνι της Γουαδελούπης χαρακτηρίζεται από γλυκιά γεύση, ποικιλία αρωμάτων και βουτυρώδη σάρκα. Η σάρκα του πεπονιού αυτού είναι ιδιαιτέρως σφικτή. Η ελάχιστη περιεκτικότητα σε σάκχαρα ανέρχεται σε 12 °Brix.

Τεχνογνωσία που μεταφράζεται σε τρόπο καλλιέργειας προσαρμοσμένο στις τοπικές συνθήκες

Οι παραγωγοί επέλεξαν να εφαρμόζουν μόνον την καλλιέργεια σε ανοιχτό αγρό, χωρίς κάλυψη, ώστε τα πεπόνια να επωφελούνται πλήρως του εδαφοκλιματικού δυναμικού της Γουαδελούπης. Οι παραγωγοί επέλεξαν επιπλέον να παράγουν τα πεπόνια τους κατά τη βέλτιστη περίοδο για την έκφραση των αρωμάτων των καρπών, κατά την ξηρότερη περίοδο ενώ η παραγωγή του πεπονιού είναι δυνατή καθ’όλη τη διάρκεια του έτους.

Προσάρμοσαν τις εργασίες οργώματος του εδάφους στις ιδιαιτερότητες του περιβάλλοντος. Πράγματι, τα ιδιαίτερα εδάφη που ευνοούν την παραγωγή του πεπονιού και βρίσκονται στα νησιά Grande-Terre και Marie-Galante απαιτούν, για να διατηρήσουν τις ιδιότητές τους (σταθερότητα, αποθέματα νερού…), περιορισμό του οργώματος και εκτέλεσή του αποκλειστικά σε ξηρό έδαφος. Με τις προδιαγραφές επομένως πλαισιώνονται αυτές οι πρακτικές.

Εδώ και πολλά χρόνια, οι παραγωγοί έχουν καταβάλει προσπάθειες για να επιτύχουν τη λελογισμένη χρήση των λιπασμάτων, της άρδευσης και της χρήσης χημικών ζιζανιοκτόνων, για την προφύλαξη των εδαφών και των υδάτων σε τοπικό επίπεδο. Οι τεχνικές καλλιέργειας πλαισιώνονται λαμβάνοντας υπόψη αυτά τα σημεία.

Η φήμη του πεπονιού της Γουαδελούπης

Πολλά άρθρα που δημοσιεύθηκαν στον Τύπο κατά τα τέλη της δεκαετίας του 1980 και στις αρχές της δεκαετίας του 1990 αναφέρουν ήδη τη φήμη του πεπονιού της Γουαδελούπης, το οποίο αναγνωρίζεται ως προϊόν «εκτός εποχής» (σε σχέση με την Ευρώπη) καλής ποιότητας.

Κατά τα τέλη της δεκαετίας του 1980, το πεπόνι της Γουαδελούπης σημείωσε σημαντική εμπορική επιτυχία στη γαλλική και την ευρωπαϊκή αγορά. Σήμερα το πεπόνι εκτός εποχής της Γουαδελούπης είναι αυτάρκες, παγκοσμίως γνωστό και διατηρεί τη θέση του στην αγορά.

Για τους λόγους αυτούς, στο αγορανομικό δελτίο της διεθνούς αγοράς του Rungis η παραπομπή στο πεπόνι εκτός εποχής γίνεται στην προέλευση Γουαδελούπη για τις Γαλλικές Αντίλλες, γεγονός που οφείλεται στην μεγαλύτερη αναγνωρισιμότητα της παραγωγής της Γουαδελούπης, λόγω τόσο του όγκου όσο και της ποιότητάς της.

Τα πεπόνια της Γουαδελούπης έχουν γενικά καλύτερη τιμή από τα πεπόνια άλλης προέλευσης της ίδιας χρονικής περιόδου παραγωγής, καθώς η αγορά αναγνωρίζει την ποιότητα και τη φήμη του εν λόγω προϊόντος. Το στοιχείο αυτό έγινε δυνατό να επιβεβαιωθεί λόγω της μελέτης των τιμών πώλησης των πεπονιών της Charente διαφόρων προελεύσεων στη διεθνή αγορά του Rungis, από το 2000 έως το 2006.

5.3.   Αιτιώδης σχέση που συνδέει τη γεωγραφική περιοχή με την ποιότητα ή τα χαρακτηριστικά του προϊόντος (για τις ΠΟΠ) ή με συγκεκριμένη ιδιότητα, τη φήμη ή άλλα χαρακτηριστικά του προϊόντος (για τις ΠΓΕ):

Το κλίμα που επικρατεί στη Γουαδελούπη κατά την περίοδο «carême» επιτρέπει να παράγονται στα αργιλο-ασβεστολιθικά εδάφη των νησιών Grande Terre και Marie Galante πεπόνια ποιότητας με φυσικό τρόπο, σε ανοιχτό αγρό. Το έδαφος των νησιών Grande Terre και Marie Galante, χάρη στο ξηρό κλίμα και τους ανέμους που πνέουν, τη γειτνίαση με τη θάλασσα που περιορίζει τις υπερβολικές θερμοκρασίες και τις ασθένειες και, τέλος, τα αργιλο-ασβεστολιθικά εδάφη τους ευνοεί την παραγωγή γλυκών και πολύ αρωματικών πεπονιών. Επιπλέον, λόγω της μεγάλης περιεκτικότητας του εδάφους σε ασβεστόλιθο οι καρποί χαρακτηρίζονται από πολύ σφικτή σάρκα. Αυτός ο τύπος εδάφους είναι ιδιαίτερα κατάλληλος για το πεπόνι τύπου «charentais jaune», με λείο ή γραμμωτό φλοιό, και κάθε επιμέρους τύπος μπορεί να αναπτύξει στο μέγιστο το δυναμικό του σε αρώματα, χρώματα του φλοιού και γεύσεις.

Η ποιότητα του πεπονιού επιτυγχάνεται μόνον όταν λαμβάνεται φροντίδα ώστε να μη γίνει τίποτα βεβιασμένα, τόσο στην εναλλαγή των καλλιεργειών όσο και στις διάφορες εργασίες οργώματος του εδάφους ή στον τρόπο με τον οποίο προσφέρεται στο φυτό, σε κάθε στάδιο του φυτικού του κύκλου, το νερό και το λίπασμα, καθώς και στον τρόπο καλλιέργειας. Τέλος, η τεχνογνωσία που εφαρμόζουν οι παραγωγοί, τόσο στο όργωμα όσο και στη συντήρηση των φυτειών και την καθημερινή συγκομιδή του καρπού, επιτρέπει να επιτευχθεί η βέλτιστη ποιότητα. Η χειρωνακτική επιλογή, απτική, οπτική, φροντισμένη και αυστηρή επέτρεψε να αναχθεί πεπόνι της Γουαδελούπης σε ανώτερο επίπεδο, το οποίο σήμερα εκτιμάται από όλους τους ευρωπαίους διανομείς που αναγνωρίζουν στον καρπό αυτό την εξαιρετικά σφικτή σάρκα του μετά τη συγκομιδή, τα πλούσια σάκχαρα και αρώματά του και, συνεπώς, την ιδιοτυπία του σε σχέση με πεπόνια άλλης προέλευσης που πωλούνται κατά την ίδια χρονική περίοδο.

Παραπομπή στη δημοσίευση των προδιαγραφών:

[άρθρο 5 παράγραφος 7 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 510/2006]

https://www.inao.gouv.fr/fichier/CDCIGPMelonDeGuadeloupe.pdf

---

(1)  ΕΕ L 93 της 31.3.2006, σ. 12.

---