6.5.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 117/46

A.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η έννοια της αγροτικής περιοχής έχει οριστεί από τον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης, με τον ορισμό να ενσωματώνει χαρακτηριστικά όπως η χαμηλή πληθυσμιακή πυκνότητα και η ελλιπής πρόσβαση σε υπηρεσίες, και λαμβάνοντας υπόψη ότι ο εν λόγω ορισμός χρησιμοποιείται από την Επιτροπή προκειμένου να εντοπίζονται και να περιγράφονται οι αναπτυξιακοί στόχοι για τις συγκεκριμένες περιοχές,

B.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι αγροτικές περιοχές παρουσιάζουν σημαντικές διαφορές από το ένα κράτος μέλος στο άλλο και ότι, παρόλο που οι εν λόγω περιοχές σε πολλές περιφέρειες και κράτη μέλη γνώρισαν δημογραφική και οικονομική ανάπτυξη, οι κάτοικοι πολλών από τις περιοχές αυτές μεταναστεύουν σε αστικές περιοχές ή αναζητούν ευκαιρίες επανακατάρτισης, γεγονός που δημιουργεί τεράστιες προκλήσεις για τις αγροτικές περιοχές,

Γ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι αγροτικές περιοχές αντιπροσωπεύουν το 80 % της επικράτειας της ΕΕ,

Δ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι ανάγκες των μη αμιγών αγροτικών περιοχών, που χαρακτηρίζονται από παρόμοια οικονομική δομή με τη δομή των παρακείμενων με αυτές αστικών περιοχών, διαφέρουν από τις ανάγκες των περιοχών που είναι κατεξοχήν αγροτικές, περιφερειακές ή απομονωμένες,

E.

λαμβάνοντας υπόψη ότι ένας από τους στόχους της Ένωσης είναι η προώθηση της οικονομικής και κοινωνικής προόδου και ενός υψηλού επιπέδου απασχόλησης και η επίτευξη ισορροπημένης και αειφόρου ανάπτυξης,

ΣΤ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η οικονομική, κοινωνική και εδαφική συνοχή της ΕΕ μπορεί να ενισχυθεί μέσω της οικονομικής ανάπτυξης, της προώθησης των ευκαιριών απασχόλησης στις αγροτικές και τις αστικές περιοχές, και με την εξασφάλιση ίσης πρόσβασης στις δημόσιες υπηρεσίες,

Ζ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η μεταρρύθμιση της διαρθρωτικής πολιτικής για την περίοδο 2007-2013 επέφερε αλλαγές στη δομή των ταμείων και την βάση για την κατανομή των ενισχύσεων που χορηγούνται μέσω αυτών, καθώς και τη δημιουργία ενός νέου Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ) το οποίο συνδέεται με την κοινή γεωργική πολιτική (ΚΓΠ) και είναι διακριτό από την πολιτική συνοχής,

H.

λαμβάνοντας υπόψη ότι τα προγράμματα LEADER έχουν ήδη δείξει στο παρελθόν πώς η αγροτική ανάπτυξη μπορεί να προωθηθεί επιτυχώς με μέσα περιφερειακής πολιτικής,

Θ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι απαραίτητη προϋπόθεση για την επιτυχία του ΕΓΤΑΑ είναι να εξασφαλισθεί η αμοιβαία συμπληρωματικότητα μεταξύ των συγχρηματοδοτούμενων στο πλαίσιο του ΕΓΤΑΑ δραστηριοτήτων και των δραστηριοτήτων που συγχρηματοδοτούνται στο πλαίσιο των διαρθρωτικών ταμείων, και συνεπώς απαιτείται ο κατάλληλος συντονισμός των ενισχύσεων που προέρχονται από διάφορα ταμεία, ειδικά από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΕΤΠΑ), το Ταμείο Συνοχής (ΤΣ) και το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο (ΕΚΤ), καθώς και να εξασφαλισθεί η αλληλοσυμπλήρωση αυτών των ταμείων,

Ι.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η δημιουργία του ΕΓΤΑΑ, η αποδέσμευση των χρηματοδοτικών πόρων που προορίζονται για την αγροτική ανάπτυξη από την πολιτική συνοχής και η ευρύτερη προοπτική της περιφερειακής ανάπτυξης δεν πρέπει να έχουν ως αποτέλεσμα ορισμένοι στόχοι (π.χ. προστασία του περιβάλλοντος, μεταφορές και εκπαίδευση) είτε να αλληλεπικαλυφθούν είτε πολύ απλά να αγνοηθούν,

IA.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η μόνιμη μεταφορά κονδυλίων μεταξύ του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Εγγυήσεων (ΕΓΤΕ) και του ΕΓΤΑΑ οδηγεί σε αβεβαιότητα όσον αφορά τον σχεδιασμό τόσο για τους αγρότες όσο και για τους υποστηρικτές σχεδίων αγροτικής ανάπτυξης,

IB.

λαμβάνοντας υπόψη ότι, λόγω δημοσιονομικών περιορισμών, υπάρχει ο κίνδυνος οι διαθέσιμοι μέσα στο πλαίσιο του ΕΤΠΑ χρηματοδοτικοί πόροι να χρησιμοποιηθούν σε μεγάλο βαθμό για την ενίσχυση της οικονομικής ανταγωνιστικότητας στα μεγαλύτερα αστικά κέντρα ή στις πιο δυναμικές περιφέρειες, ενώ η χρηματοδότηση του ΕΓΤΑΑ θα προορίζεται κυρίως για την βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της γεωργίας, η οποία συνεχίζει να αποτελεί την κινητήρια δύναμη των αγροτικών περιοχών, και θα αποβλέπει, επίσης, στη στήριξη μη γεωργικών δραστηριοτήτων και την ανάπτυξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων (ΜΜΕ) στις αγροτικές περιοχές, με αποτέλεσμα να υπάρχει ανάγκη για στενότερο συντονισμό ώστε να διασφαλισθεί η κάλυψη όλων των περιοχών,

ΙΓ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι ΜΜΕ, ιδίως οι μικροεπιχειρήσεις και οι βιοτεχνικές επιχειρήσεις, μπορούν να διαδραματίσουν βασικό ρόλο στη διατήρηση της κοινωνικής και οικονομικής δραστηριότητας στην ύπαιθρο και στη διασφάλιση της σταθερότητάς της,

ΙΔ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι στόχοι της πολιτικής αγροτικής ανάπτυξης δεν πρέπει να αλληλοσυγκρούονται με τους αντίστοιχους της Λισαβόνας, στον βαθμό βέβαια που η εν λόγω ανάπτυξη στηρίζεται στον μηχανισμό της σχετικής ανταγωνιστικότητας (καλύτερη σχέση αποδοτικότητας/κόστους), ιδίως στον τομέα της τοπικής βιομηχανίας μεταποίησης γεωργικών τροφίμων και σε σχέση με την ανάπτυξη των ΜΜΕ και των υποδομών και υπηρεσιών, όπως ο τουρισμός, η εκπαίδευση και η προστασία του περιβάλλοντος,

ΙΕ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι πρέπει να αναγνωριστεί η φυσική σχέση και η συμπληρωματικότητα μεταξύ της αγροτικής πολιτικής και της πολιτικής αγροτικής ανάπτυξης,

1.

εκτιμά ότι τα παραδοσιακά κριτήρια που χρησιμοποιούνται για να διαχωρίζονται οι αγροτικές από τις αστικές περιοχές (χαμηλότερη πληθυσμιακή πυκνότητα και βαθμός αστικοποίησης), ενδέχεται να μην επαρκούν πάντοτε για να παρέχουν μια ολοκληρωμένη εικόνα της κατάστασης· θεωρεί επομένως σκόπιμη την περαιτέρω διερεύνηση επιπρόσθετων κριτηρίων προς αυτήν την κατεύθυνση και καλεί την Επιτροπή να προβεί σε ανάλυση και να υποβάλει συγκεκριμένες προτάσεις επ' αυτού·

2.

θεωρεί ότι, λαμβάνοντας υπόψη τις τεράστιες διαφορές μεταξύ αγροτικών περιοχών στα διάφορα κράτη μέλη και λόγω του ότι οι περιοχές αυτές αντιπροσωπεύουν μέχρι και το 80 % περίπου της επικράτειάς της ΕΕ, πρέπει να υιοθετηθεί και να εφαρμοσθεί μια κατάλληλα στοχοθετημένη και ολοκληρωμένη προσέγγιση για την αειφόρο ανάπτυξή αυτών των περιοχών, με στόχο την εξίσωση των ανισοτήτων και την προώθηση του οικονομικού δυναμισμού των αστικών και των αγροτικών περιοχών· υπογραμμίζει την ανάγκη να διατεθεί επαρκής χρηματοδότηση στις αντίστοιχες δράσεις·

3.

υπενθυμίζει εν προκειμένω ότι όλες οι περιφέρειες της Ένωσης στο σύνολό της, συμπεριλαμβανομένων των γεωργικών και απομακρυσμένων περιοχών, θα πρέπει καταρχήν να επωφελούνται από τις ίδιες ευκαιρίες ανάπτυξης, ούτως ώστε να αποφεύγεται ο περαιτέρω εδαφικός αποκλεισμός των περισσότερο μειονεκτουσών περιοχών·

4.

υπογραμμίζει ότι σε μεγάλο αριθμό γεωργικών περιοχών οι δυνατότητες ανάπτυξης, ιδίως για τους νέους και τις γυναίκες, μειώνονται λόγω δυσκολιών πρόσβασης σε δημόσιες υπηρεσίες, της έλλειψης θέσεων εργασίας και της πυραμίδας των ηλικιών·

5.

επισημαίνει ότι σε ορισμένες περιφέρειες δεν υφίστανται εναλλακτικές λύσεις για συγκεκριμένες γεωργικές μορφές παραγωγής και ότι αυτές συχνά θα πρέπει να διατηρηθούν με κάθε κόστος για λόγους περιβαλλοντικής και περιφερειακής πολιτικής, ιδίως για τις απομακρυσμένες και τις ορεινές αγροτικές περιοχές οι οποίες πλήττονται από ερημοποίηση·

6.

υπενθυμίζει ότι το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Γκέτεμποργκ, στις 15 και 16 Ιουνίου 2001, διεύρυνε τους στόχους της Λισαβόνας με τις έννοιες της βιωσιμότητας και της συνοχής και ότι η πολιτική αγροτικής ανάπτυξης στοχεύει, ακριβώς, στην αειφόρο γεωργία, στη διατήρηση αγροτικών μη γεωργικών δραστηριοτήτων, στην αξιοποίηση των δυνατοτήτων τοπικής ανάπτυξης, στην προστασία του περιβάλλοντος, στον ισορροπημένο χωροταξικό σχεδιασμό και στην ανάπτυξη των ΜΜΕ·

7.

πιστεύει ότι για την ορθή εφαρμογή της πολιτικής ανάπτυξης της υπαίθρου, με προοπτική την μακροπρόθεσμη αειφόρο ανάπτυξη των αγροτικών περιοχών, απαιτείται να ληφθούν δεόντως υπόψη οι φυσικοί πόροι και τα ειδικά χαρακτηριστικά κάθε περιοχής, η προστασία, η ενίσχυση και η διαχείριση της αγροτικής κληρονομιάς, καθώς και η ανάπτυξη των δεσμών και οι αλληλεπιδράσεις μεταξύ των αγροτικών και των αστικών περιοχών·

8.

τονίζει επίσης τη σημασία της αξιολόγησης των τομέων εναλλακτικής οικονομικής δραστηριότητας και τις ευκαιρίες που προκύπτουν από αυτούς για τη διαφοροποίηση της επαγγελματικής δραστηριότητας των κατοίκων·

9.

φρονεί ότι τα μελλοντικά θέματα που θα αντιμετωπίσει η ύπαιθρος απαιτούν μια πολιτική ισορροπημένης ανάπτυξης η οποία θα περιλαμβάνει όλους τους κοινωνικούς και οικονομικούς παράγοντες, συμπεριλαμβανομένων των μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων στους τομείς παραγωγής και παροχής υπηρεσιών, δεδομένου του ρόλου τους στην ολοκληρωμένη τοπική ανάπτυξη·

10.

θεωρεί ότι, στην περίπτωση των νέων κρατών μελών, η πολιτική ανάπτυξης της υπαίθρου πρέπει να αποσκοπεί στη βελτίωση της απόδοσης της γεωργίας και τη μείωση του χάσματος της οικονομικής ανάπτυξης μεταξύ της υπαίθρου και της πόλης, μέσω, μεταξύ άλλων, της στήριξης των μη γεωργικών δραστηριοτήτων, ενός στόχου ο οποίος μπορεί να επιτευχθεί επίσης μέσω της χρήσης των διαρθρωτικών ταμείων·

11.

εκφράζει την ικανοποίησή του για τους στόχους που τέθηκαν κατά το Δεύτερο Ευρωπαϊκό Συνέδριο για την Αγροτική Ανάπτυξη στο Σάλτσμπουργκ το 2003, αλλά λυπάται για το γεγονός ότι η χρηματοδότηση που χορηγείται στο πλαίσιο του δεύτερου πυλώνα της ΚΓΠ με τις τελευταίες δημοσιονομικές προοπτικές έχει μειωθεί σημαντικά, με κίνδυνο την αναποτελεσματικότητα και το διαχωρισμό μεταξύ αγρότη και κατοίκου της υπαίθρου·

12.

επισημαίνει ότι υπάρχει ανάγκη εκπόνησης μιας συνεκτικής, μακροπρόθεσμης στρατηγικής ανάπτυξης της υπαίθρου προκειμένου να διευκολυνθεί η αποτελεσματικότερη και αποδοτικότερη δυνατή χρήση του συνόλου της διαθέσιμης χρηματοδότησης·

13.

καλεί τα κράτη μέλη και τις περιφερειακές αρχές να χαράξουν, στο πλαίσιο της συνεργασίας τους με την Επιτροπή και σε σύμπραξη με όλες τις αρμόδιες αρχές και τους φορείς που εκπροσωπούν την κοινωνία των πολιτών, μια διαφανή, μακροπρόθεσμη και βιώσιμη στρατηγική αγροτικής ανάπτυξης σε εθνικό και σε περιφερειακό επίπεδο, προκειμένου να είναι δυνατός ο σαφής εντοπισμός των προτεραιοτήτων και των στόχων σε ό,τι αφορά την αγροτική ανάπτυξη, και να διασφαλίζεται η προσαρμογή, ο συντονισμός και η συμπληρωματικότητα των ενισχύσεων που προέρχονται από τις διάφορες διαθέσιμες πηγές·

14.

καλεί την Επιτροπή, τα κράτη μέλη και τις περιφερειακές αρχές να διασφαλίσουν την άμεση συμμετοχή των οργανώσεων που εκπροσωπούν τις ΜΜΕ, τις μικροεπιχειρήσεις και τις βιοτεχνικές επιχειρήσεις, προκειμένου να εντοπίσουν τις εν λόγω προτεραιότητες με σκοπό να ανταποκριθούν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο στις ανάγκες και στις προσδοκίες αυτών των επιχειρήσεων·

15.

αναγνωρίζει ότι η πολιτική αγροτικής ανάπτυξης διαδραματίζει ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο εστιάζοντας σε συγκεκριμένα προβλήματα και αντιμετωπίζοντάς τα στις αγροτικές περιοχές, και εκτιμά ότι η δημιουργία του ΕΓΤΑΑ για το δεύτερο πυλώνα της ΚΓΠ αποτελεί προσπάθεια για ευέλικτη, στρατηγική, θεματική και ολοκληρωμένη προσέγγιση προκειμένου να υπάρξει ανταπόκριση στην ποικιλία των καταστάσεων και την κλίμακα των προκλήσεων που αντιμετωπίζουν οι αγροτικές περιοχές της ΕΕ, να απλοποιηθούν οι διαδικασίες χρηματοδότησης και να διασφαλισθεί ότι τα κονδύλια εστιάζουν στις εν λόγω περιοχές·

16.

υπενθυμίζει ότι τα κράτη μέλη έχουν κληθεί να προετοιμάσουν, για την τρέχουσα περίοδο προγραμματισμού, δύο έγγραφα στρατηγικής: ένα εθνικό στρατηγικό σχέδιο για την αγροτική ανάπτυξη (ΕΓΤΑΑ) και ένα εθνικό στρατηγικό πλαίσιο αναφοράς για την περιφερειακή πολιτική (διαρθρωτικά ταμεία)· υπενθυμίζει ότι ζητήθηκε από τα κράτη μέλη να δημιουργήσουν συνέργειες και να συστήσουν μηχανισμούς επιχειρησιακού συντονισμού μεταξύ των διαφόρων ταμείων· εκφράζει, ωστόσο, τη λύπη του που, στη διαδικασία αυτή, δόθηκε έμφαση κυρίως στη διασφάλιση του διαχωρισμού μεταξύ των διαφόρων ταμείων και προγραμμάτων, και όχι στη δημιουργία συνεργειών από αυτά·

17.

θεωρεί ότι η αποτελεσματικότητα της πολιτικής ανάπτυξης της υπαίθρου μπορεί να επιτευχθεί μόνον εάν τα μέτρα που εφαρμόζονται στο πλαίσιο της ΕΓΤΑΑ και της πολιτικής περιφερειακής ανάπτυξης είναι συντονισμένα και συμπληρωματικά, προκειμένου να αποφεύγεται η διπλή χρηματοδότηση και τα κενά στις παρεμβάσεις· επισημαίνει με ανησυχία τον ανεπαρκή συντονισμό μεταξύ των δράσεων αυτών κατά τη διάρκεια της τρέχουσας προγραμματικής περιόδου στα μεμονωμένα κράτη μέλη· καλεί ως εκ τούτου την Επιτροπή να προτείνει μεταρρυθμίσεις με στόχο να διασφαλισθεί καλύτερος συντονισμός κατά τον σχεδιασμό και την υλοποίηση των μέτρων που συγχρηματοδοτούνται στο πλαίσιο της πολιτικής συνοχής και της ΚΓΠ· αναγνωρίζει ότι η μετά το 2013 μεταρρύθμιση της ΚΓΠ και τα Διαρθρωτικά Ταμεία της ΕΕ θα δώσουν την ευκαιρία για επαναξιολόγηση της σχέσης μεταξύ ανάπτυξης της υπαίθρου αφενός και της αγροτικής πολιτικής και της πολιτικής συνοχής αφετέρου·

18.

αναγνωρίζει ότι πρωταρχικός ρόλος της πολιτικής αγροτικής ανάπτυξης παραμένει η παραμονή των κατοίκων στην ύπαιθρο και η εξασφάλιση αξιοπρεπούς επιπέδου διαβίωσης για αυτόν τον αγροτικό πληθυσμό·

19.

θεωρεί ότι η προσέγγιση που συνίσταται στον διαχωρισμό της αγροτικής ανάπτυξης από την πολιτική συνοχής με τη δημιουργία του ΕΓΤΑΑ απαιτεί πολύ στενή παρακολούθηση, προκειμένου να αξιολογηθεί ο πραγματικός της αντίκτυπος στην ανάπτυξη των αγροτικών περιοχών· επισημαίνει ότι το νέο σύστημα τέθηκε σε εφαρμογή το 2007 και ότι είναι, συνεπώς, πολύ νωρίς για να καταλήξουμε σε συμπεράσματα όσον αφορά το μέλλον αυτής της κοινοτικής πολιτικής·

20.

υπενθυμίζει ότι μια προτεραιότητα της πολιτικής αγροτικής ανάπτυξης είναι να προτείνονται μέτρα που δεν οδηγούν στην αναγκαστική έξοδο του αγροτικού πληθυσμού από τον κλάδο της γεωργίας, αλλά που συμβάλλουν μεταξύ άλλων και στην προώθηση νέων ανταγωνιστικών καλλιεργειών και της παραγωγής βιολογικών προϊόντων και παραδοσιακών ποιοτικών τροφίμων και ποτών, για παράδειγμα·

21.

επισημαίνει με ενδιαφέρον ότι ο άξονας 3 και ο άξονας 4 (LEADER) του δεύτερου πυλώνα της ΚΓΠ (πολιτική γεωργικής ανάπτυξης), που αντιπροσωπεύουν το 15 % του συνόλου των δαπανών του ΕΓΤΑΑ, αφορούν μη γεωργικές δραστηριότητες που εστιάζουν κυρίως στη διαφοροποίηση των αγροτικών οικονομιών· εκτιμά ότι, δεδομένου του χαρακτήρα των παρεμβάσεων που χρηματοδοτούνται στο πλαίσιο αυτών των αξόνων, οι οποίες έχουν κοινά χαρακτηριστικά με ορισμένες δράσεις χρηματοδοτούμενες από τα διαρθρωτικά ταμεία, υπάρχει κίνδυνος αλληλοεπικάλυψης των πολιτικών·

22.

υπογραμμίζει, ωστόσο, την ανάγκη να λαμβάνονται υπόψη οι προοπτικές κυρίως του απασχολούμενου με τις αγροτικές εργασίες πληθυσμού, ο οποίος οφείλει να παραμένει στον πυρήνα των δράσεων υποστήριξης που παρέχει η πολιτική αγροτικής ανάπτυξης·

23.

υπογραμμίζει τη σημασία της στήριξης των νέων αγροτών, με στόχο την παραμονή στον τόπο τους, έστω και αν δεν ασχολούνται αποκλειστικά με την αγροτική παραγωγή, παρέχοντας κίνητρα για την ανάπτυξη και άλλων συναφών δραστηριοτήτων, όπως ο αγροτουρισμός, και ενισχύοντας τις ΜΜΕ στην επαρχία·

24.

εκτιμά ότι οι κύριοι στόχοι της πολιτικής ανάπτυξης της υπαίθρου μπορούν να επιτευχθούν μόνον εφόσον διατεθούν για την πολιτική αυτή κατάλληλα κονδύλια που θα χρησιμοποιηθούν σύμφωνα με τις προτεραιότητες που έχουν καθοριστεί για τις αγροτικές περιοχές, και ότι τα κονδύλια που συγκεντρώνονται μέσω της διαφοροποίησης πρέπει πάντοτε να επιστρέφονται και να διανέμονται στις ενεργές αγροτικές κοινότητες·

25.

εκτιμά ότι ο συντονισμός της διαρθρωτικής πολιτικής και των μέτρων αγροτικής ανάπτυξης επιτρέπει την ανάληψη σχεδίων με μεγαλύτερη ευρωπαϊκή προστιθέμενη αξία· διαβλέπει ως προς αυτό μια ευκαιρία για μακροπρόθεσμη ενίσχυση των αγροτικών περιοχών, για παράδειγμα μέσω μέτρων υποδομών ή μέτρων προστασίας του περιβάλλοντος·

26.

ζητεί από την Επιτροπή να παρουσιάσει ακριβή στοιχεία και προβλέψεις σχετικά με τη χρήση του ΕΓΤΑΑ και των διαρθρωτικών ταμείων στις αγροτικές περιοχές και να διερευνήσει τις συνέργειες που μπορούν να δημιουργηθούν από το ΕΓΤΑΑ και τα διαρθρωτικά ταμεία όσον αφορά τα διαθέσιμα κονδύλια στις αγροτικές περιοχές·

27.

καλεί την Επιτροπή να αξιολογήσει αν τα προγράμματα περιφερειακής πολιτικής μπορούν να συμβάλουν στην παροχή αξιόπιστου εισοδήματος για τους αγρότες, για παράδειγμα μέσω δραστηριοτήτων που αφορούν την προστασία του περιβάλλοντος, τη διατήρηση της φύσης και τη διαχείριση τοπίων·

28.

υπογραμμίζει ότι οι κύριες προκλήσεις, στον τομέα της πολιτικής συνοχής, είναι η αειφόρος ανάπτυξη, το επίπεδο του κατά κεφαλήν εισοδήματος, η προσβασιμότητα, η πρόσβαση στα αγαθά και στις δημόσιες υπηρεσίες και η εγκατάλειψη της υπαίθρου, και ότι, μεταξύ άλλων μέτρων, η υποστήριξη των οικονομικών δραστηριοτήτων στις αγροτικές περιφέρειες αποτελεί το πιο αποτελεσματικό μέσο για την επίτευξη αυτών των στόχων·

29.

ζητεί από την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να λαμβάνουν συστηματικά υπόψη την ύπαιθρο στις πολιτικές της ΕΕ και να υποστηρίζουν με τον προσήκοντα τρόπο τα σχέδια που έχουν ως στόχο την ανάπτυξη του ανθρώπινου κεφαλαίου, ειδικότερα μέσω της προσφοράς ευκαιριών κατάρτισης των γεωργών και των επιχειρηματιών στις αγροτικές περιοχές, με έμφαση ιδίως στις νέες γυναίκες, με στόχο την προώθηση της απασχόλησης και την δημιουργία θέσεων εργασίας

30.

επισημαίνει ότι η ανάπτυξη στις αγροτικές περιοχές απαιτεί μεγαλύτερη προσοχή και στήριξη για τη διατήρηση του φυσικού και γεωργικού τοπίου, τον οικολογικό τουρισμό, την παραγωγή και χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και για τοπικές πρωτοβουλίες όπως τα προγράμματα προμήθειας τοπικών προϊόντων ποιότητας και οι λαϊκές αγορές·

31.

εφιστά την προσοχή στον ρόλο που διαδραματίζουν οι ΜΜΕ στην αγροτική ανάπτυξη και τη συνεισφορά τους για τη σύγκλιση σε περιφερειακό και εθνικό επίπεδο· καλεί την Επιτροπή, τα κράτη μέλη και τις περιφερειακές και τοπικές αρχές να δώσουν έμφαση στην τόνωση της ανταγωνιστικότητας μέσω της ενίσχυσης και άλλων παραγωγικών κλάδων, αλλά και να ενθαρρύνουν το επιχειρηματικό πνεύμα στις αγροτικές περιοχές, αίροντας κυρίως τα διοικητικά, νομικά και χωροταξικά εμπόδια, παρέχοντας επαρκείς υποδομές πληροφορικής και αυξάνοντας τα κίνητρα για την έναρξη νέων επιχειρηματικών δραστηριοτήτων, και τέλος να παράσχουν επίσης μεγαλύτερη στήριξη σε μη γεωργικές δραστηριότητες, προωθώντας παράλληλα την οικονομική διαφοροποίηση στις περιοχές αυτές·

32.

εφιστά και πάλι την προσοχή του Συμβουλίου, της Επιτροπής, των κρατών μελών και των τοπικών αρχών στην τεράστια πρόκληση που αποτελεί η προβλεπόμενη εξαφάνιση αρκετών εκατομμυρίων αγροτικών μικρών επιχειρήσεων, που θα έχει σημαντικές επιπτώσεις στην απασχόληση και, συνεπώς, στη σταθερότητα της υπαίθρου· ζητεί να ληφθούν τα αναγκαία μέτρα σε όλα τα επίπεδα, σε στενή συνεργασία με τους οικονομικούς και κοινωνικούς εταίρους·

33.

αναγνωρίζει ότι οι δυσκολίες που συνδέονται με την εφαρμογή της πολιτικής αγροτικής ανάπτυξης οφείλονται στις παρεμβολές μεταξύ των τομεακών πολιτικών και της πολιτικής συνοχής, και μεταξύ των ιδιαίτερων οικονομικών και κοινωνικών τους διαστάσεων, στα πολυάριθμα οργανωτικά πρότυπα για τον επιμερισμό των αρμοδιοτήτων και στον συντονισμό των δράσεων σε επίπεδο κρατών μελών· τονίζει, εν προκειμένω, και πάλι την ανάγκη να δημιουργηθούν συνέργειες μεταξύ του ΕΓΤΑΑ και των Διαρθρωτικών Ταμείων και του Ταμείου Συνοχής και καλεί την Επιτροπή να βοηθήσει τις κρατικές, περιφερειακές και τοπικές αρχές να κατανοήσουν καλύτερα τις δυνατότητες που προσφέρονται από αυτά τα χρηματοδοτικά μέσα· καλεί τα κράτη μέλη να εξασφαλίσουν το διάλογο μεταξύ των διαχειριστικών αρχών προκειμένου να δημιουργηθούν συνέργειες μεταξύ των παρεμβάσεων των διαφόρων ταμείων και να ενισχυθεί η αποτελεσματικότητά τους·

34.

εκτιμά ότι, πριν από την μεταρρύθμιση της χρηματοδότησης της αγροτικής ανάπτυξης, η Επιτροπή θα πρέπει να διεξαγάγει λεπτομερή αξιολόγηση όλων των τομεακών πολιτικών που έχουν επιπτώσεις στις αγροτικές περιοχές, και κυρίως της ΚΓΠ και της περιφερειακής πολιτικής, στο πλαίσιο της πολιτικής συνοχής, και ότι θα πρέπει να καθορισθεί μια δέσμη ορθών πρακτικών για την πολιτική της αγροτικής ανάπτυξης στο σύνολό της·

35.

καλεί το Συμβούλιο να συγκαλέσει μια μεικτή άτυπη σύνοδο των υπουργών που είναι αρμόδιοι για την γεωργική πολιτική και την περιφερειακή πολιτική, το οποίο θα συζητήσει σχετικά με τα καλύτερα μέσα συντονισμού της πολιτικής συνοχής και των μέτρων αγροτικής ανάπτυξης, και να προσκαλέσει στην εν λόγω σύνοδο τα συμβουλευτικά όργανα της ΕΕ (Επιτροπή Περιφερειών και Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή), καθώς και εκπροσώπους περιφερειακών και τοπικών φορέων·

36.

ζητεί να δημιουργήσει η Επιτροπή έως το 2011 ομάδα εργασίας υψηλού επιπέδου ως τμήμα του «ελέγχου υγείας« της ΚΓΠ, η οποία θα υποβάλει προτάσεις για τη διασφάλιση, μετά το 2013, του μέλλοντος της οικονομίας της υπαίθρου και όλων αυτών που ζουν σε αγροτικές περιοχές·

37.

καλεί την Επιτροπή να καθιερώσει ή να ενισχύσει τις γνήσιες ρυθμίσεις διαχείρισης ή σύμπραξης σε όλα τα επίπεδα, με την άμεση συμμετοχή όλων των παραγόντων, συμπεριλαμβανομένων των ΜΜΕ και των πολύ μικρών επιχειρήσεων, καθώς και των οικονομικών και κοινωνικών εταίρων, με σκοπό τον καθορισμό προτεραιοτήτων δράσης που θα είναι καλύτερα προσαρμοσμένες στις αναπτυξιακές ανάγκες των αγροτικών περιοχών·

38.

επισημαίνει ότι η διαδικασία της αγροτικής ανάπτυξης πρέπει να συμφιλιωθεί με τα συμφέροντα των περιαστικών περιοχών και να συντονιστεί στενά με την προώθηση της αστικής ανάπτυξης, και τονίζει ότι οι συνέργειες μεταξύ των πολιτικών αγροτικής και αστικής ανάπτυξης δεν είναι ούτε επαρκείς ούτε αποτελεσματικές·

39.

αναγνωρίζει το δυναμικό της αγροτικής κοινότητας να συνεισφέρει θετικά στο περιβάλλον μέσω της ενασχόλησής της με φιλικές προς το περιβάλλον δραστηριότητες και μέσω της ανάπτυξης εναλλακτικών πηγών ενέργειας, όπως τα βιοκαύσιμα, λαμβάνοντας ιδίως υπόψη τις τέσσερις νέες προκλήσεις που περιγράφονται στην πολιτική αγροτικής ανάπτυξης του «ελέγχου υγείας« της ΚΓΠ, όπως η βιοποικιλότητα και οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας·

40.

αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο και στην Επιτροπή.