52000PC0075

Τροποποιημένη πρόταση ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ για την επίδοση και την κοινοποίηση στα κράτη μέλη δικαστικών και εξωδίκων πράξεων σε αστικές ή εμπορικές υποθέσεις

(υποβληθείσα από την Επιτροπή σύμφωνα με το άρθρο 250, παράγραφος 2 της συνθήκης ΕΚ)

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

Πίνακας περιεχομένων

1. ΙΣΤΟΡΙΚΟ

2. Η ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΜΕΝΗ ΠΡΟΤΑΣΗ

2.1. Τροποποιήσεις δεκτές συνολικά

2.2. Τροποποιήσεις που μπορούν να γίνουν δεκτές εν μέρει

2.3. Τροποποιήσεις που δεν μπορούν να γίνουν δεκτές

1. ΙΣΤΟΡΙΚΟ

Στις 4 Μαΐου 1999, η Επιτροπή θέσπισε πρόταση οδηγίας του Συμβουλίου σχετικά με την επίδοση και την κοινοποίηση δικαστικών και εξωδίκων πράξεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις [1]. Λαμβάνοντας υπόψη την έναρξη ισχύος της συνθήκης του Άμστερνταμ και την κοινοτικοποίηση της δικαστικής συνεργασίας σε αστικές υποθέσεις, αυτή η πρόταση οδηγίας επαναλαμβάνει το περιεχόμενο της σύμβασης που υπεγράφη στις 27 Μαΐου 1997 από τα κράτη μέλη, στη βάση του άρθρου Κ.3.2 γ) της συνθήκης του Μάαστριχτ, η οποία δεν έχει τεθεί σε ισχύ.

[1] COM(1999) 219, EE

Η πρόταση διαβιβάστηκε στο Συμβούλιο, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στην Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή. Αυτή η τελευταία έδωσε τη γνώμη της κατά τη σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε στις 20 και 21 Οκτωβρίου 1999. Με επιστολή στις 14 Ιουλίου 1999, το Συμβούλιο διαβουλεύθηκε με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, σύμφωνα με το άρθρο 61 της συνθήκης ΕΚ. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ανέθεσε την εξέταση της πρότασης στη δική του επιτροπή ελευθεριών και δικαιωμάτων των πολιτών, δικαιοσύνης και εσωτερικών υποθέσεων (υπεύθυνος της έκθεσης) και στη δική του νομική επιτροπή και επιτροπή εσωτερικής αγοράς (της οποίας ζητήθηκε η γνωμοδότηση). Η επιτροπή των ελευθεριών και δικαιωμάτων των πολιτών, δικαιοσύνης και εσωτερικών υποθέσεων, αφού έλαβε και εξέτασε τη γνωμοδότηση της νομικής επιτροπής και επιτροπής εσωτερικής αγοράς, η οποία εξεδόθη στις ....., εξέδωσε τη δική της έκθεση στις 9 Νοεμβρίου 1999. Το Κοινοβούλιο, το οποίο συνήλθε σε ολομέλεια στις 17 Νοεμβρίου 1999, εξέδωσε τη γνώμη του [2] εγκρίνοντας την πρόταση της Επιτροπής υπό την επιφύλαξη των τροποποιήσεων που επέφερε και καλώντας την Επιτροπή να τροποποιήσει ανάλογα την πρότασή της, σύμφωνα με το άρθρο 250, παράγραφος 2, της συνθήκης ΕΚ.

[2] ΕΕ C

2. Η ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΜΕΝΗ ΠΡΟΤΑΣΗ

Κατά γενικό τρόπο, το Κοινοβούλιο υποστηρίζει την προσέγγιση και τους κύριους προσανατολισμούς της πρότασης της Επιτροπής. Η σταθερή υποστήριξη στην οποία παρέχει ενίσχυση της δικαστικής συνεργασίας και στην ταχύτητα και ασφάλεια των διαδικασιών, πέραν των συνόρων, φαίνεται ιδιαίτερα σημαντική. Εξαιρουμένης της τροπολογίας 1, η οποία αφορά τη νομική μορφή του εγγράφου, το ουσιαστικό μέρος των προταθεισών τροπολογιών είναι τεχνικού χαρακτήρα. Η Επιτροπή δέχεται το μεγαλύτερο μέρος, συνολικά ή εν μέρει ...

2.1. Τροποποιήσεις που γίνονται δεκτές συνολικά

Οι τροποποιήσεις που προτάθηκαν από το Κοινοβούλιο, έγιναν δεκτές από την Επιτροπή και ενσωματώθηκαν αυτές καθαυτές στην τροποποιημένη πρότασή της είναι οι ακόλουθες:

Σύνολο του κειμένου:

Ο όρος "οδηγία" αντικαταστάθηκε από τον όρο "κανονισμός" στο σύνολο του κειμένου, για να ικανοποιήσει την τροπολογία 1 του Κοινοβουλίου που θεωρεί ότι ο κανονισμός, αντίθετα από την οδηγία, παρουσιάζει το προτέρημα να εξασφαλίζει την ταχεία, σαφή και ομοιογενή εφαρμογή του κοινοτικού κειμένου που αντιστοιχεί στον επιδιωκόμενο σκοπό. Έγιναν επίσης άλλες τροποποιήσεις μικρότερης σημασίας που έχουν σχέση με την αλλαγή του νομικού μέσου.

Άρθρο 3

Το άρθρο 3 παράγραφος 1, β) ορίζει, για να ληφθεί υπόψη η τροπολογία 4, ότι η κεντρική αρχή παρέχει τη βοήθειά της όταν η διεύθυνση του παραλήπτη της πράξης είναι εσφαλμένη.

Άρθρο 6

Το άρθρο 6 παράγραφος 2 συμπληρώθηκε με ένα νέο εδάφιο, το οποίο προβλέπει, σύμφωνα με την τροπολογία 7, ότι σε περίπτωση αμφιβολίας και αν δεν υπάρχει πρόδηλο σφάλμα (τροπολογία 8), η κρίση της υπηρεσίας διαβίβασης σχετικά με το γεγονός ότι η πράξη ανήκει στον "τομέα των αστικών και εμπορικών υποθέσεων" υπερισχύει της κρίσης της υπηρεσίας παραλαβής.

Το άρθρο 6 παράγραφος 3, τροποποιήθηκε ελαφρά για να ικανοποιήσει την τροπολογία 8. Αυτή η τροπολογία είναι μάλλον συντακτικού χαρακτήρα.

Άρθρο 9

Η παράγραφος 3 του άρθρου 9 καταργήθηκε για να ληφθεί υπόψη η τροπολογία 9 του Κοινοβουλίου που θεωρεί ότι η δυνατότητα των κρατών μελών να παρεκκλίνουν από τις παραγράφους 1 και 2 αποδυναμώνει την εμβέλεια του κειμένου.

Άρθρο 11

Το άρθρο 11, παράγραφος 2, ορίζει, για να ικανοποιηθεί η τροπολογία 11, ότι ο κανόνας για την επιστροφή των εξόδων που προκύπτουν από την παρέμβαση δημοσίου λειτουργού ή αρμόδιας αρχής και η χρήση ειδικού τύπου επίδοσης ή κοινοποίησης, εφαρμόζεται μόνο εφόσον το προβλέπει το δίκαιο του κράτους μέλους προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση.

Άρθρο 13

Η τροπολογία 12 ελήφθη υπόψη και το άρθρο 13, παράγραφος 1, προβλέπει ότι η επίδοση ή η κοινοποίηση των πράξεων από διπλωματικούς ή προξενικούς υπαλλήλους πρέπει να δικαιολογείται από εξαιρετικές περιστάσεις.

Άρθρο 15

Το άρθρο 15, παράγραφος 2, καταργήθηκε, σύμφωνα με την τροπολογία 13, η οποία βασίζεται στην μέριμνα να μην αποδυναμωθεί η εμβέλεια του κανόνα από τα διιστάμενα συστήματα που εφαρμόζονται στα κράτη μέλη.

Άρθρο 17

Το άρθρο 17 παράγραφος γ) τροποποιήθηκε σύμφωνα με την τροπολογία 14, η οποία είναι αμιγώς συντακτικού χαρακτήρα.

Άρθρο 21

Το άρθρο 21 τροποποιείται για να ληφθεί υπόψη η συντακτικού χαρακτήρα τροπολογία 15.

Άρθρο 24

Ορίζεται, για να ληφθεί υπόψη η τροπολογία 16, ότι η έκθεση θα πρέπει να καλύπτει τα θέματα που αφορούν την κοινοποίηση των πράξεων με ηλεκτρονικά μέσα, με σκοπό να δημιουργηθεί κανονιστικό πλαίσιο σε κοινοτικό επίπεδο.

Παράρτημα

Το παράρτημα τροποποιείται για να ληφθεί υπόψη η τροπολογία 17.

2.2. Τροποποιήσεις που μπορούν να γίνουν δεκτές εν μέρει

Άρθρο 1

Το άρθρο 1 παράγραφος 2, τροποποιήθηκε για να ενσωματώσει την τροπολογία 2 που ορίζει ότι η διεύθυνση του παραλήπτη είναι εκείνη της κατοικίας του ή της διαμονής του. Εντούτοις, η Επιτροπή προτείνει να γίνει αναφορά στην έννοια της "συνήθους" διαμονής, έννοια ευρέως γνωστή στον τομέα του ιδιωτικού διεθνούς δικαίου, και όχι στην έννοια της κύριας διαμονής.

2.3. Τροποποιήσεις που δεν μπορούν να γίνουν δεκτές

Η Επιτροπή δεν είναι σε θέση να δεχθεί ορισμένες τροποποιήσεις που επέφερε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, με τις τροπολογίες 3, 5, 6 και 10.

Τροπολογία 3

Αυτή η τροπολογία δεν προσφέρει τίποτα στη διάταξη. Εξ υποθέσεως, τα κράτη μέλη τα οποία θα ορίσουν μόνο μία υπηρεσία (συνεπώς κεντρική) είναι εκείνα που δεν επιτρέπουν την απευθείας διαβίβαση.

Τροπολογίες 5 και 6

Αυτές οι τροπολογίες θα συνεπάγονταν μεγάλο βάρος για τις κεντρικές αρχές, των οποίων η λειτουργία είναι επικουρική. Θα αντέβαινε στην κύρια κατευθυντήρια γραμμή της πρότασης, η οποία συνίσταται στην μέγιστη "αποκέντρωση" των ενεργειών διαβίβασης και κοινοποίησης/επίδοσης. Οι ενδιαφερόμενοι, αιτών και παραλήπτης της πράξης, μπορούν να απευθύνονται στις υπηρεσίες διαβίβασης και στις υπηρεσίες παραλαβής με σκοπό να λάβουν πληροφορίες για τις μεταφράσεις.

Τροπολογία 10

Αυτή τροπολογία έρχεται σε αντίθεση με την παράγραφο 2 του άρθρου 11. Τα κράτη μέλη μπορούν να ορίσουν δημόσιους λειτουργούς ή ιδώτες ως υπηρεσίες διαβίβασης ή παραλαβής. Αυτοί οι δημόσιοι λειτουργοί πρέπει σαφώς να μπορούν να ανταμειφθούν για τις υπηρεσίες τους.

1999/0102 (CNS)

Τροποποιημένη πρόταση

ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

για την επίδοση και την κοινοποίηση στα κράτη μέλη δικαστικών και εξωδίκων πράξεων σε αστικές ή εμπορικές υποθέσεις

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, και ιδίως το άρθρο 61, σημείο γ,

την πρόταση της Επιτροπής [3],

[3] ΕΕ

τη γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου [4],

[4] ΕΕ

τη γνώμη της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής [5],

[5] ΕΕ

Εκτιμώντας τα εξής :

(1) Η Ένωση έθεσε ως στόχο να διατηρήσει και να αναπτύξει ένα χώρο ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης μέσα στον οποίο εξασφαλίζεται η ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων. ότι προκειμένου να δημιουργήσει σταδιακά έναν τέτοιο χώρο η Κοινότητα θεσπίζει, μεταξύ άλλων, μέτρα στον τομέα της δικαστικής συνεργασίας σε αστικές υποθέσεις, τα οποία είναι απαραίτητα για την καλή λειτουργία της εσωτερικής αγοράς.

(2) Η καλή λειτουργία της εσωτερικής αγοράς απαιτεί την καλύτερη και ταχύτερη διαβίβαση μεταξύ των κρατών μελών των δικαστικών και εξωδίκων πράξεων προς επίδοση και κοινοποίηση σε αστικές ή εμπορικές υποθέσεις.

(3) Το θέμα αυτό υπάγεται στον τομέα της δικαστικής συνεργασίας σε αστικές υποθέσεις κατά την έννοια του άρθρου 65 της συνθήκης.

(4) Σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας και την αρχή της αναλογικότητας, όπως διατυπώνονται στο άρθρο 5 της συνθήκης οι στόχοι του παρόντος κανονισμού δεν μπορούν να επιτευχθούν επαρκώς από τα κράτη μέλη και, συνεπώς, δύνανται να επιτευχθούν μόνον σε κοινοτικό επίπεδο. ο παρών κανονισμός περιορίζεται στο ελάχιστο αναγκαίο επίπεδο για την επίτευξη αυτών των στόχων και δεν υπερβαίνει τα όρια που απαιτούνται προς τον σκοπό αυτό.

(5) Το Συμβούλιο, με την πράξη της 26ης Μαΐου 1997 [6], κατάρτισε το κείμενο μιας σύμβασης για την επίδοση και την κοινοποίηση στα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης δικαστικών και εξωδίκων πράξεων σε αστικές ή εμπορικές υποθέσεις και συνέστησε την αποδοχή της από τα κράτη μέλη σύμφωνα με τους συνταγματικούς κανόνες εκάστου. η σύμβαση αυτή δεν τέθηκε σε ισχύ. πρέπει να εξασφαλιστεί ότι θα δοθεί συνέχεια στα αποτελέσματα που επιτεύχθηκαν στο πλαίσιο της σύναψης της σύμβασης. συνεπώς το ουσιαστικό περιεχόμενό της περιλαμβάνεται σε μεγάλη έκταση στον παρόντα κανονισμό.

[6] ΕΕ C 261, 27.8.1997, σ. 1.

(6) Η αποτελεσματικότητα και η ταχύτητα των δικαστικών διαδικασιών στον αστικό τομέα συνεπάγεται την άμεση και ταχεία διαβίβαση δικαστικών και εξωδίκων πράξεων μεταξύ υπηρεσιών διορισμένων από τα κράτη μέλη. εντούτοις, τα κράτη μέλη πρέπει να μπορούν να δηλώσουν την πρόθεσή τους να διατηρήσουν τις κεντρικές αρχές τους μεταβατικά για περίοδο πέντε ετών. αυτό το μεταβατικό καθεστώς δικαιολογείται λόγω της ανάγκης να προσαρμοσθούν τα ισχύοντα συστήματα διαβίβασης των κρατών μελών.

(7) Η ταχύτητα της διαβίβασης δικαιολογεί τη χρήση κάθε ενδεδειγμένου μέσου, τηρουμένων ορισμένων προϋποθέσεων όσον αφορά το ευανάγνωστο και το αξιόπιστο του λαμβανομένου εγγράφου. η ασφάλεια της διαβίβασης προϋποθέτει ότι η προς διαβίβαση πράξη συνοδεύεται από ένα έντυπο το οποίο πρέπει να συμπληρώνεται στη γλώσσα του τόπου στον οποίο λαμβάνει χώρα η επίδοση ή η κοινοποίηση ή σε κάποια άλλη γλώσσα αναγνωριζόμενη από το κράτος παραλαβής.

(8) Προκειμένου να εξασφαλισθεί η αποτελεσματικότητα του κανονισμού, η δυνατότητα άρνησης της επίδοσης ή της κοινοποίησης πράξεων πρέπει να περιορίζεται σε εξαιρετικές καταστάσεις.

(9) Η ταχύτητα διαβίβασης δικαιολογεί την επίδοση ή την κοινοποίηση της πράξης εντός των ημερών που έπονται της παραλαβής της πράξης. εντούτοις, αν μετά το πέρας ενός μηνός δεν έχει πραγματοποιηθεί η επίδοση ή η κοινοποίηση, η υπηρεσία παραλαβής ειδοποιεί σχετικά την υπηρεσία διαβίβασης. η εκπνοή αυτής της προθεσμίας δεν συνεπάγεται ότι η αίτηση πρέπει να επιστραφεί στην υπηρεσία διαβίβασης όταν φαίνεται ότι μπορεί να πραγματοποιηθεί εντός εύλογης προθεσμίας.

(10) Προκειμένου να προστατευθούν τα συμφέροντα του παραλήπτη, η επίδοση ή η κοινοποίηση πρέπει να πραγματοποιείται στη γλώσσα του τόπου όπου θα γίνει επίδοση ή κοινοποίηση ή σε γλώσσα του κράτους μέλους διαβίβασης την οποία ο παραλήπτης κατανοεί.

(11) Λαμβανομένων υπόψη των διαφορών που υπάρχουν στα διάφορα κράτη μέλη όσον αφορά τους δικονομικούς κανόνες, το γεγονός, η ημερομηνία του οποίου λαμβάνεται υπόψη όσον αφορά την ημερομηνία επίδοσης ή κοινοποίησης, διαφέρει από κράτος σε κράτος. σε μια τέτοια κατάσταση, ο παρών κανονισμός πρέπει να προβλέπει ένα σύστημα διπλής ημερομηνίας, στο μέτρο που η ημερομηνία αυτή καθορίζεται από τη νομοθεσία του κράτους μέλους παραλαβής, εκτός αν πρόκειται για πράξεις που πρέπει να επιδοθούν ή να κοινοποιηθούν εντός συγκεκριμένης προθεσμίας. αυτό αποσκοπεί να προστατεύσει τόσο τα δικαιώματα του παραλήπτη όσο και αυτά του αιτούντος.

(12) Ο παρών κανονισμός υπερέχει των διατάξεων, που αφορούν το καλυπτόμενο από τον κανονισμό θέμα και περιλαμβάνονται στις διεθνείς συμβάσεις που συνάπτονται από τα κράτη μέλη, κυρίως του πρωτοκόλλου που επισυνάπτεται στη σύμβαση των Βρυξελλών του 1968 για τη διεθνή δικαιοδοσία και την εκτέλεση των αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις [7] και της σύμβασης της Χάγης, της 15ης Νοεμβρίου 1965, σχετικά με την επίδοση και την κοινοποίηση στο εξωτερικό δικαστικών και εξωδίκων πράξεων σε αστικές ή εμπορικές υποθέσεις, όσον αφορά τις σχέσεις μεταξύ των κρατών μελών που αποτελούν συμβαλλόμενα μέρη. ο κανονισμός δεν εμποδίζει τη διατήρηση ή τη θέσπιση από τα κράτη μέλη διατάξεων που συνάδουν με τις διατάξεις του κανονισμού, με σκοπό την επιτάχυνση της διαβίβασης των πράξεων.

[7] ΕΕ C 27, 26.1.1998, σ. 17.

(13) Τα δεδομένα που διαβιβάζονται κατ´εφαρμογή του παρόντος κανονισμού πρέπει να υπόκεινται σε καθεστώς προστασίας. το θέμα αυτό εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας 95/46/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 24ης Οκτωβρίου 1995 για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών [8] και της οδηγίας 97/66/ΕΚ 15.12.97 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου περί επεξεργασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και προστασίας της ιδιωτικής ζωής στον τηλεπικοινωνιακό τομέα [9].

[8] ΕΕ L 281, 23.11.1995, σ. 31.

[9] ΕΕ L 24, 30.1.1998, σ. 1.

(14) Η Επιτροπή πρέπει να εξουσιοδοτηθεί να ορίσει τις λεπτομέρειες εφαρμογής του παρόντος κανονισμού. προς τον σκοπό αυτό η Επιτροπή πρέπει να επικουρείται από επιτροπή συμβουλευτικού χαρακτήρα.

(15) Το αργότερο τρία έτη μετά την ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού, η Επιτροπή πρέπει να εξετάσει την εφαρμογή του με σκοπό να προτείνει, ενδεχομένως, τις απαραίτητες τροποποιήσεις.

(16) Σύμφωνα με τα άρθρα 1 και 2 των πρωτοκόλλων σχετικά με τη θέση του Ηνωμένου Βασιλείου και της Ιρλανδίας, αυτά τα δύο κράτη μέλη γνωστοποίησαν την απόφασή τους να συμμετέχουν στη θέσπιση του παρόντος κανονισμού. Σύμφωνα με το πρωτόκολλο σχετικά με τη θέση της Δανίας, αυτό το κράτος μέλος δεν συμμετέχει στη θέσπιση του παρόντος κανονισμού. Κατά συνέπεια, ο παρών κανονισμός δεν δεσμεύει τη Δανία και δεν εφαρμόζεται σε αυτήν,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ :

Κεφάλαιο I - Γενικές διατάξεις

Άρθρο 1 - Πεδίο εφαρμογής

1. Ο παρών κανονισμός ισχύει σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις οσάκις μια δικαστική ή εξώδικη πράξη πρέπει να διαβιβασθεί από ένα κράτος μέλος σε άλλο προκειμένου να επιδοθεί ή να κοινοποιηθεί.

2. Ο κανονισμός δεν εφαρμόζεται όταν η διεύθυνση της κατοικίας ή της συνήθους διαμονής του παραλήπτη της πράξης είναι άγνωστη.

Άρθρο 2 - Υπηρεσίες διαβίβασης και παραλαβής

1. Κάθε κράτος μέλος ορίζει τους δημόσιους λειτουργούς, αρχές ή άλλα πρόσωπα, στο εξής "υπηρεσίες διαβίβασης" που είναι αρμόδια για τη διαβίβαση των δικαστικών ή εξωδίκων πράξεων οι οποίες πρέπει να επιδοθούν ή να κοινοποιηθούν σε άλλο κράτος μέλος.

2. Κάθε κράτος μέλος ορίζει τους δημόσιους λειτουργούς, αρχές ή άλλα πρόσωπα, στο εξής "υπηρεσίες παραλαβής", που είναι αρμόδια για την παραλαβή δικαστικών ή εξωδίκων πράξεων άλλου κράτους μέλους.

3. Τα κράτη μέλη μπορούν να ορίσουν είτε μια υπηρεσία διαβίβασης και μια υπηρεσία παραλαβής είτε μια μόνον υπηρεσία επιφορτισμένη και με τα δύο καθήκοντα. Τα ομοσπονδιακά κράτη, τα κράτη με πλείονα νομικά συστήματα ή τα κράτη με αυτόνομες εδαφικές μονάδες δύνανται να ορίσουν περισσότερες υπηρεσίες. Ο ορισμός αυτός ισχύει επί πέντε έτη με δυνατότητα ανανέωσης ανά πενταετία.

4. Κάθε κράτος μέλος κοινοποιεί στην Επιτροπή τις ακόλουθες πληροφορίες:

α) τις ονομασίες και διευθύνσεις των υπηρεσιών παραλαβής που προβλέπονται στις παραγράφους 2 και 3.

β) την κατά τόπο αρμοδιότητά τους.

γ) τα μέσα παραλαβής εγγράφων που έχουν στη διάθεσή τους και

δ) τις γλώσσες που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη συμπλήρωση του εντύπου που προσαρτάται στην παρούσα οδηγία.

Τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή κάθε μεταγενέστερη μεταβολή αυτών των στοιχείων

Άρθρο 3 - Κεντρική αρχή

Κάθε κράτος μέλος ορίζει μια κεντρική αρχή αρμόδια :

α) να παρέχει πληροφορίες στις υπηρεσίες διαβίβασης.

β) να επιλύει τις δυσχέρειες που μπορεί να προκύψουν κατά τη διαβίβαση των προς επίδοση ή κοινοποίηση πράξεων και να παρέχει τη συνδρομή της σε περίπτωση εσφαλμένης διεύθυνσης.

γ) να διαβιβάζει, εκτάκτως, στην αρμόδια υπηρεσία παραλαβής αίτηση επίδοσης ή κοινοποίησης, μετά από αίτηση της υπηρεσίας διαβίβασης.

Τα ομοσπονδιακά κράτη, τα κράτη με πλείονα νομικά συστήματα ή τα κράτη με αυτόνομες εδαφικές μονάδες δύνανται να ορίζουν περισσότερες κεντρικές αρχές.

Κεφάλαιο II - Δικαστικές πράξεις

Τμήμα 1 - Διαβίβαση και επίδοση ή κοινοποίηση δικαστικών πράξεων

Άρθρο 4 - Διαβίβαση πράξεων

1. Οι δικαστικές πράξεις διαβιβάζονται απευθείας και το ταχύτερο δυνατό μεταξύ των υπηρεσιών που ορίζονται βάσει του άρθρου 2.

2. Η διαβίβαση πράξεων, αιτήσεων, επικυρώσεων, αποδεικτικών παραλαβής, βεβαιώσεων και λοιπών εγγράφων μεταξύ των υπηρεσιών διαβίβασης και των υπηρεσιών παραλαβής γίνεται με οποιαδήποτε κατάλληλο μέσο, εφόσον το περιεχόμενο της παραλαμβανόμενης πράξης είναι αληθές και συμπίπτει απολύτως προς το περιεχόμενο της πράξης που διαβιβάσθηκε, και εφόσον όλες οι εμπεριεχόμενες πληροφορίες είναι ευανάγνωστες.

3. Η διαβιβαζόμενη πράξη συνοδεύεται από αίτηση συντασσόμενη επί του εντύπου που προσαρτάται στην παρούσα οδηγία. Το έντυπο συμπληρώνεται στην επίσημη γλώσσα του κράτους μέλους παραλαβής ή, εφόσον οι επίσημες γλώσσες του εν λόγω κράτους μέλους είναι πλείονες, στην επίσημη ή σε μια από τις επίσημες γλώσσες του τόπου όπου πρόκειται να επιδοθεί ή να κοινοποιηθεί η πράξη ή σε άλλη γλώσσα την οποία το κράτος μέλος παραλαβής έχει δηλώσει ότι μπορεί να δεχθεί. Κάθε κράτος μέλος δηλώνει μια ή περισσότερες επίσημες γλώσσες της Ευρωπαϊκής Ένωσης εκτός από τη δική του ή τις δικές του, στις οποίες δέχεται να συμπληρωθεί το έντυπο.

4. Δεν απαιτείται βεβαίωση της γνησιότητας ή ανάλογη διατύπωση για τις διαβιβαζόμενες πράξεις και έγγραφα.

5. Όταν η υπηρεσία διαβίβασης επιθυμεί την επιστροφή ενός αντιγράφου της πράξεως συνοδευόμενου από τη βεβαίωση του άρθρου 10, αποστέλλει την προς επίδοση ή κοινοποίηση πράξη εις διπλούν.

Άρθρο 5 - Μετάφραση των πράξεων

1. Η υπηρεσία διαβίβασης στην οποία κατατίθεται η προς διαβίβαση πράξη επισημαίνει στον αιτούντα ότι ο παραλήπτης μπορεί να αρνηθεί να παραλάβει την πράξη εφόσον δεν έχει συνταχθεί σε μια από τις γλώσσες που ορίζει το άρθρο 8.

2. Ο αιτών επιβαρύνεται με τυχόν έξοδα μετάφρασης πριν από τη διαβίβαση της πράξης, υπό την επιφύλαξη μεταγενέστερης απόφασης δικαστηρίου ή αρμόδιας αρχής η οποία καταλογίζει τη δαπάνη σε άλλο πρόσωπο.

Άρθρο 6 - Παραλαβή των πράξεων από την υπηρεσία παραλαβής

1. Ευθύς ως της περιέλθει η πράξη, η υπηρεσία παραλαβής αποστέλλει το συντομότερο και οπωσδήποτε εντός επτά ημερών από την παραλαβή αποδεικτικό παραλαβής στην υπηρεσία διαβίβασης με το ταχύτερο μέσο και χρησιμοποιώντας το έντυπο που προσαρτάται στην παρούσα σύμβαση.

2. Εάν η αίτηση επίδοσης ή κοινοποίησης δεν μπορεί να εκτελεσθεί με βάση τις διαβιβασθείσες πληροφορίες ή πράξεις, η υπηρεσία παραλαβής επικοινωνεί με το ταχύτερο μέσο με την υπηρεσία διαβίβασης ζητώντας τις ελλείπουσες πληροφορίες ή πράξεις.

Σε περίπτωση βάσιμης αμφιβολίας για το κατά πόσον μια αίτηση επίδοσης ή κοινοποίησης εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού, η κρίση της υπηρεσίας διαβίβασης υπερτερεί, υπό την επιφύλαξη της προβλεπόμενης στην παράγραφο 3 εξαίρεσης.

3. Εάν λόγω προδήλου σφάλματος, η αίτηση επίδοσης ή κοινοποίησης δεν εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού ή εάν η μη τήρηση των απαιτούμενων τυπικών προϋποθέσεων καθιστά αδύνατη την επίδοση ή την κοινοποίηση, η αίτηση και οι διαβιβαζόμενες πράξεις επιστρέφονται, άμα τη παραλαβή τους, στην υπηρεσία διαβίβασης μαζί με την έντυπη βεβαίωση επιστροφής που προσαρτάται στην παρούσα οδηγία.

4. Η υπηρεσία παραλαβής που παραλαμβάνει πράξη για την επίδοση ή την κοινοποίηση της οποίας στερείται κατά τόπο αρμοδιότητας διαβιβάζει την πράξη αυτή και τη σχετική αίτηση στην κατά τόπον αρμόδια υπηρεσία παραλαβής αυτού του κράτους μέλους, εφόσον η αίτηση πληροί τους όρους του άρθρου 4 παράγραφος 3 και ενημερώνει την υπηρεσία διαβίβασης δια του εντύπου που προσαρτάται στην παρούσα οδηγία. Η τελευταία ενημερώνει την υπηρεσία διαβίβασης κατά την παραλαβή της πράξης, σύμφωνα με τα οριζόμενα στην παράγραφο 1.

Άρθρο 7 - Επίδοση ή κοινοποίηση των πράξεων

1. Η υπηρεσία παραλαβής επιδίδει ή κοινοποιεί την πράξη ή μεριμνά προς τούτο σύμφωνα είτε με το δίκαιο του κράτους μέλους παραλαβής είτε με τον ειδικό τύπο τον οποίο ζήτησε η υπηρεσία διαβίβασης, εφόσον αυτός δεν αντιβαίνει στο δίκαιο του εν λόγω κράτους μέλους.

2. Οι ενέργειες που απαιτούνται για την επίδοση ή κοινοποίηση ολοκληρώνονται το συντομότερο δυνατό. Εν πάση περιπτώσει, εάν δεν καταστεί δυνατή η επίδοση και η κοινοποίηση εντός μηνός από την παραλαβή, η υπηρεσία παραλαβής ειδοποιεί σχετικά την υπηρεσία διαβίβασης μέσω της τυποποιημένης βεβαίωσης που επισυνάπτεται στην παρούσα οδηγία, η οποία καταρτίζεται υπό τους όρους του άρθρου 10 παράγραφος 2. Η προθεσμία υπολογίζεται σύμφωνα με το δίκαιο του κράτους μέλους παραλαβής.

Άρθρο 8 - Άρνηση παραλαβής της πράξης

1. Η υπηρεσία παραλαβής ενημερώνει τον παραλήπτη ότι μπορεί να αρνηθεί την παραλαβή, εφόσον η πράξη που επιδίδεται ή κοινοποιείται δεν έχει συνταχθεί σε μια από τις ακόλουθες γλώσσες:

α) στην επίσημη γλώσσα του κράτους μέλους παραλαβής ή, εάν αυτό το κράτος έχει περισσότερες επίσημες γλώσσες, στην επίσημη ή σε μια από τις επίσημες γλώσσες του τόπου όπου πρόκειται να γίνει η επίδοση ή η κοινοποίηση ή

β) σε γλώσσα του κράτους μέλους διαβίβασης την οποία ο παραλήπτης κατανοεί.

2. Εάν η υπηρεσία παραλαβής πληροφορηθεί ότι ο παραλήπτης αρνείται να παραλάβει την πράξη σύμφωνα με την παράγραφο 1, ενημερώνει αμέσως την υπηρεσία διαβίβασης, μέσω της βεβαίωσης που προβλέπεται στο άρθρο 10, και επιστρέφει την αίτηση και τις πράξεις των οποίων ζητείται η μετάφραση.

Άρθρο 9 - Ημερομηνία επίδοσης ή κοινοποίησης

1. Η ημερομηνία της επίδοσης ή της κοινοποίησης μιας πράξης, κατ' εφαρμογή του άρθρου 7, είναι η ημερομηνία κατά την οποία η πράξη επιδόθηκε ή κοινοποιήθηκε σύμφωνα με το δίκαιο του κράτους μέλους παραλαβής, με την επιφύλαξη της εφαρμογής του άρθρου 8.

2. Όταν στα πλαίσια κινηθείσας ή εκκρεμούσας διαδικασίας στο κράτος μέλος διαβίβασης, μια πράξη πρέπει να επιδοθεί ή να κοινοποιηθεί εντός συγκεκριμένης προθεσμίας, λαμβάνεται υπόψη για τον αιτούντα η ημερομηνία που καθορίζεται από το δίκαιο του κράτους αυτού.

Άρθρο 10 - Βεβαίωση επίδοσης ή κοινοποίησης και αντίγραφο της επιδοθείσας ή κοινοποιηθείσας πράξης

1. Αφού ολοκληρωθούν οι διατυπώσεις επίδοσης ή κοινοποίησης, εκδίδεται σχετική βεβαίωση βάσει του εντύπου που προσαρτάται στην παρούσα οδηγία, η οποία αποστέλλεται στην αρχή διαβίβασης μαζί με αντίγραφο της οικείας πράξης, σε περίπτωση εφαρμογής του άρθρου 4, παράγραφος 5.

2. Η βεβαίωση συντάσσεται στην επίσημη γλώσσα ή σε μια από τις επίσημες γλώσσες του κράτους μέλους διαβίβασης ή σε άλλη γλώσσα που το κράτος μέλος διαβίβασης έχει δηλώσει ότι μπορεί να δεχθεί. Κάθε κράτος μέλος δηλώνει την ή τις επίσημες γλώσσες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εκτός από τη δική του ή τις δικές του, τις οποίες μπορεί να δεχθεί για τη συμπλήρωση του εντύπου.

Άρθρο 11 - Έξοδα επίδοσης ή κοινοποίησης

1. Για την επίδοση ή την κοινοποίηση δικαστικών πράξεων προερχομένων από κράτος μέλος δεν καταβάλλονται ούτε επιστρέφονται τέλη ή έξοδα για τις υπηρεσίες που προσέφερε το κράτος μέλος προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση.

2. Εφόσον προβλέπεται από το δίκαιο του κράτους μέλους παραλαβής, ο αιτών καταβάλλει ή επιστρέφει τα έξοδα που προκύπτουν από:

α) την παρέμβαση δημόσιου λειτουργού ή αρμόδιου προσώπου κατά το δίκαιο του κράτους μέλους παραλαβής.

β) τη χρήση ειδικού τύπου επίδοσης ή κοινοποίησης.

Τμήμα 2 - Άλλοι τρόποι διαβίβασης και επίδοσης ή κοινοποίησης δικαστικών πράξεων

Άρθρο 12 - Διαβίβαση δια της προξενικής ή διπλωματικής οδού

Κάθε κράτος μέλος δύναται, σε εξαιρετικές περιστάσεις, να χρησιμοποιεί την προξενική ή τη διπλωματική οδό για τη διαβίβαση δικαστικών πράξεων με σκοπό την επίδοση ή την κοινοποίηση προς τις αρχές άλλου κράτους μέλους, οι οποίες ορίζονται κατ´εφαρμογή του άρθρου 2 ή του άρθρου 3.

Άρθρο 13 - Επίδοση ή κοινοποίηση από διπλωματικούς ή προξενικούς υπαλλήλους

Κάθε κράτος μέλος έχει τη δυνατότητα, σε εξαιρετικές περιστάσεις, να προβαίνει απευθείας και άνευ άλλου, μέσω των διπλωματικών ή προξενικών του υπαλλήλων, στην επίδοση ή στην κοινοποίηση δικαστικών πράξεων σε πρόσωπα που διαμένουν στην επικράτεια άλλου κράτους μέλους.

Κάθε κράτος μέλος δύναται να δηλώσει ότι αντιτάσσεται στην χρησιμοποίηση αυτής της ευχέρειας στην επικράτειά του, εκτός εάν οι πράξεις πρόκειται να επιδοθούν ή να κοινοποιηθούν σε υπηκόους του κράτους μέλους διαβίβασης.

Άρθρο 14 - Επίδοση ή κοινοποίηση ταχυδρομικώς

1. Κάθε κράτος μέλος δύναται να επιδίδει ή να κοινοποιεί δικαστικές πράξεις απευθείας με το ταχυδρομείο σε πρόσωπα διαμένοντα σε άλλο κράτος μέλος.

2. Κάθε κράτος μέλος δύναται να καθορίσει τους όρους υπό τους οποίους μπορεί να δεχθεί την επίδοση ή την κοινοποίηση δικαστικών πράξεων με το ταχυδρομείο.

Άρθρο 15 - Απευθείας αίτηση επίδοσης ή κοινοποίησης

Ο παρών κανονισμός δεν εμποδίζει τους έχοντες έννομο συμφέρον σε μια δίκη να επιδώσουν ή να κοινοποιήσουν απευθείας τις δικαστικές πράξεις μέσω δικαστικών επιμελητών, υπαλλήλων ή άλλων αρμοδίων προσώπων του κράτους μέλους παραλαβής.

Κεφάλαιο III - Εξώδικες πράξεις

Άρθρο 16 - Διαβίβαση

Οι εξώδικες πράξεις μπορούν να διαβιβασθούν σε άλλο κράτος μέλος με σκοπό την επίδοση ή κοινοποίηση σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος κανονισμού.

Κεφάλαιο IV - Tελικές διατάξεις

Άρθρο 17 - Λεπτομέρειες εφαρμογής

Η Επιτροπή θεσπίζει σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 18 τα μέτρα που αποσκοπούν:

α) στην κατάρτιση και ετήσια ενημέρωση ενός εγχειριδίου που περιλαμβάνει τα στοιχεία που παρέχουν τα κράτη μέλη σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 4.

β) στην εκπόνηση γλωσσάριου, στις επίσημες γλώσσες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, περί των πράξεων που δύνανται να επιδίδονται ή να κοινοποιούνται κατ´εφαρμογή του παρόντος κανονισμού.

γ) στην τροποποίηση των υποδειγμάτων εντύπων που επισυνάπτονται στο παράρτημα.

δ) στην υλοποίηση των λεπτομερειών εφαρμογής με σκοπό την επιτάχυνση της διαβίβασης και της επίδοσης ή κοινοποίησης πράξεων.

Άρθρο 18 - Συμβουλευτική επιτροπή

Η Επιτροπή επικουρείται από μια επιτροπή συμβουλευτικού χαρακτήρα την οποία αποτελούν αντιπρόσωποι των κρατών μελών και της οποίας προεδρεύει ο αντιπρόσωπος της Επιτροπής.

Ο αντιπρόσωπος της Επιτροπής υποβάλλει στην εν λόγω επιτροπή σχέδιο των μέτρων που πρόκειται να ληφθούν. Η συμβουλευτική επιτροπή διατυπώνει τη γνώμη της για το σχέδιο αυτό, μέσα σε προθεσμία που μπορεί να ορίσει ο πρόεδρος ανάλογα με τον επείγοντα χαρακτήρα του θέματος και, αν χρειασθεί, προβαίνει σε ψηφοφορία.

Η γνώμη καταχωρείται στα πρακτικά. Επιπλέον κάθε κράτος μέλος έχει το δικαίωμα να ζητήσει να καταχωρηθεί η θέση του στα πρακτικά.

Η Επιτροπή λαμβάνει ιδιαίτερα υπόψη τη γνώμη της συμβουλευτικής επιτροπής και την ενημερώνει για τον τρόπο με τον οποίο έλαβε υπόψη τη γνώμη αυτή.

Άρθρο 19 - Ερημοδικία εναγομένου

1. Όταν πρέπει να διαβιβασθεί εισαγωγικό δίκης έγγραφο ή άλλη ισοδύναμη πράξη σε άλλο κράτος μέλος με σκοπό την επίδοση ή την κοινοποίηση σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος κανονισμού και ο εναγόμενος ερημοδικήσει, ο δικαστής υποχρεούται να αναστείλει την έκδοση απόφασης μέχρις ότου διαπιστωθεί:

α) ότι η πράξη επιδόθηκε ή κοινοποιήθηκε με τον τρόπο που ορίζει το δίκαιο του κράτους μέλους παραλαβής, όσον αφορά την επίδοση ή κοινοποίηση πράξεων στα πλαίσια διαδικασιών εντός του κράτους αυτού κατά προσώπων ευρισκομένων στην επικράτειά του, ή

β) ότι η πράξη παραδόθηκε πράγματι στον εναγόμενο ή στην κατοικία του με άλλο τρόπο προβλεπόμενο από τον παρόντα κανονισμό, καθώς και,

ότι, σε κάθε μία από αυτές τις περιπτώσεις, είτε η επίδοση ή κοινοποίηση είτε η παράδοση έγινε εγκαίρως, ώστε ο εναγόμενος να είναι σε θέση να αμυνθεί.

2. Κάθε κράτος μέλος έχει την ευχέρεια να δηλώσει ότι οι δικαστές του, παρά τις διατάξεις της παραγράφου 1, μπορούν να εκδώσουν απόφαση, ακόμα και εάν δεν έχει παραληφθεί βεβαίωση επίδοσης ή κοινοποίησης ή παράδοσης, εφόσον πληρούνται οι ακόλουθες προϋποθέσεις:

α) η πράξη διαβιβάσθηκε με έναν από τους τρόπους που προβλέπονται από τον παρόντα κανονισμό,

β) διάστημα, το οποίο ο δικαστής αξιολογεί για κάθε περίπτωση χωριστά και το οποίο ανέρχεται τουλάχιστον σε έξι μήνες, έχει παρέλθει από την ημέρα της διαβίβασης της πράξης,

γ) δεν έχει παραλειφθεί καμία βεβαίωση, μολονότι έχει καταβληθεί κάθε εύλογη προσπάθεια μέσω των αρμοδίων αρχών του κράτους μέλους παραλαβής.

3. Οι διατάξεις των παραγράφων 1 και 2 δεν εμποδίζουν το δικαστή να διατάζει προσωρινά ή ασφαλιστικά μέτρα, σε περίπτωση επείγουσας ανάγκης.

4. Όταν πρέπει να διαβιβασθεί εισαγωγικό δίκης έγγραφο ή άλλη ισοδύναμη πράξη σε άλλο κράτος μέλος με σκοπό την επίδοση ή την κοινοποίηση σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος κανονισμού, και έχει εκδοθεί απόφαση κατά ερημοδικήσαντος εναγομένου, ο δικαστής έχει την ευχέρεια να απαλλάξει τον εναγόμενο από τα αποτελέσματα της παρόδου της προθεσμίας για την άσκηση ενδίκου μέσου κατά της απόφασης, εφόσον πληρούνται οι ακόλουθες προϋποθέσεις:

α) ο εναγόμενος, χωρίς υπαιτιότητά του, δεν έλαβε εγκαίρως γνώση της εν λόγω πράξης, ώστε να αμυνθεί, ή δεν έλαβε γνώση της απόφασης, ώστε να ασκήσει ένδικο μέσο.

β) οι ισχυρισμοί του εναγομένου δεν φαίνονται παντελώς αστήρικτοι.

Η αίτηση απαλλαγής μπορεί να υποβληθεί μόνο μέσα σε εύλογο χρονικό διάστημα αφότου ο εναγόμενος έλαβε γνώση της απόφασης.

Κάθε κράτος μέλος δύναται να δηλώσει ότι αυτή η αίτηση είναι απαράδεκτη, εάν υποβληθεί μετά την πάροδο ορισμένου διαστήματος που θα ορίζεται στη δήλωσή του, αλλά το οποίο σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να είναι μικρότερο του ενός έτους από την έκδοση της απόφασης.

5. Η παράγραφος 4 δεν εφαρμόζεται στις αποφάσεις που αφορούν την προσωπική κατάσταση.

Άρθρο 20 - Σχέση με συμβάσεις ή συμφωνίες στις οποίες τα κράτη μέλη είναι συμβαλλόμενα μέρη

1. Όσον αφορά τα θέματα που διέπονται από το πεδίο εφαρμογής της, ο παρών κανονισμός υπερισχύει των διατάξεων που περιλαμβάνονται στις διεθνείς συμβάσεις που συνάπτονται από τα κράτη μέλη, κυρίως του άρθρου IV του πρωτοκόλλου της σύμβασης των Βρυξελλών του 1968 για τη διεθνή δικαιοδοσία και την εκτέλεση των αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις και της σύμβασης της Χάγης, της 15ης Νοεμβρίου 1965, σχετικά με την επίδοση και την κοινοποίηση στο εξωτερικό δικαστικών και εξωδίκων πράξεων σε αστικές ή εμπορικές υποθέσεις.

2. Ο παρών κανονισμός δεν εμποδίζει τη διατήρηση ή τη θέσπιση από τα κράτη μέλη διατάξεων που συνάδουν με τις διατάξεις του κανονισμού, με σκοπό να επιταχύνεται η διαβίβαση των πράξεων. Τα κράτη μέλη ανακοινώνουν στην Επιτροπή το σχέδιο αυτών των διατάξεων που προτίθενται να θεσπίσουν.

Άρθρο 21 - Δικαστική αρωγή

Ο παρών κανονισμός εφαρμόζεται υπό την επιφύλαξη της νομοθεσίας που ισχύει στον τομέα της δικαστικής αρωγής, κυρίως το άρθρο 23 της σύμβασης για την πολιτική δικονομία της 17ης Ιουλίου 1905, το άρθρο 24 της σύμβασης για την πολιτική δικονομία της 1ης Μαρτίου 1954 και το άρθρο 13 της σύμβασης για τη διευκόλυνση της διεθνούς πρόσβασης στη δικαιοσύνη της 25ης Οκτωβρίου 1980, μεταξύ των κρατών μελών που είναι μέρη αυτών των συμβάσεων.

Άρθρο 22 - Προστασία των διαβιβαζόμενων πληροφοριών

1. Οι πληροφορίες και ειδικότερα τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα που διαβιβάζονται στο πλαίσιο του παρόντος κανονισμού χρησιμοποιούνται από τις υπηρεσίες παραλαβής μόνο για το σκοπό για τον οποίον διαβιβάσθηκαν.

2. Οι υπηρεσίες διαβίβασης διασφαλίζουν το απόρρητο των πληροφοριών αυτών, σύμφωνα με το εθνικό τους δίκαιο.

3. Οι παράγραφοι 1 και 2 δεν θίγουν τις εθνικές διατάξεις που επιτρέπουν στους ενδιαφερόμενους να ενημερώνονται για τη χρησιμοποίηση πληροφοριών διαβιβαζόμενων κατ' εφαρμογή του παρόντος κανονισμού.

4. Ο παρών κανονισμός δεν θίγει την εφαρμογή της οδηγίας 95/46/EΚ και της οδηγίας 97/66/EΚ.

Άρθρο 23 - Δημοσίευση

Η Επιτροπή δημοσιεύει στην Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων τις πληροφορίες που αναφέρονται στα άρθρα 2, 3, 4, 9, 10, 13, 14, 15 και 19, που της ανακοινώνονται από τα κράτη μέλη.

Άρθρο 24 - Επανεξέταση

Το αργότερο τρία έτη μετά την ημερομηνία έκδοσης του παρόντος κανονισμού, και ακολούθως ανά πενταετία, η Επιτροπή υποβάλλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στο Συμβούλιο και στην Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή έκθεση σχετικά με την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού, μεριμνώντας κυρίως για την αποτελεσματικότητα των υπηρεσιών που ορίζονται κατ'εφαρμογή του άρθρου 2 καθώς και για την πρακτική εφαρμογή του άρθρου 3 σημείο γ και του άρθρου 9. Η έκθεση αυτή καλύπτει θέματα νομικών σχέσεων που βασίζονται σε ηλεκτρονικά μέσα καθώς και τις επιδόσεις και κοινοποιήσεις που πραγματοποιούνται με αυτά τα μέσα, τομέας στον οποίο θα πρέπει σύντομα να ορισθεί κανονιστικό πλαίσιο σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Άρθρο 25 - Έναρξη ισχύος

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την εικοστή ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων. Εφαρμόζεται από την 1η Οκτωβρίου 2000.

Άρθρο 26 - Αποδέκτες

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

Βρυξέλλες,

Για το Συμβούλιο

Ο πρόεδρος

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

ΑΙΤΗΣΗ ΕΠΙΔΟΣΗΣ Ή ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗΣ ΠΡΑΞΕΩΝ

(Άρθρο 4 παράγραφος 3 του κανονισμού)

Κωδικός αριθμός: (*) Το σημείο αυτό είναι προαιρετικό.

1. ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΔΙΑΒΙΒΑΣΗΣ

1.1. Όνομα:

1.2. Διεύθυνση:

1.2.1. Οδός και αριθμός/ταχυδρομική θυρίδα: .

1.2.2. Τόπος και ταχυδρομικός τομέας: .

1.2.3. Χώρα: .

1.3. Τηλ.: .

1.4. Φαξ (*): .

1.5. Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο (*): .

2. ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΠΑΡΑΛΑΒΗΣ

2.1. Όνομα:

2.2. Διεύθυνση:

2.2.1. Οδός και αριθμός/ταχυδρομική θυρίδα: .

2.2.2. Τόπος και ταχυδρομικός τομέας .

2.2.3. Χώρα: .

2.3. Τηλ.: .

2.4. Φαξ (*): .

2.5. Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο (*): .

3. ΑΙΤΩΝ

3.1. Στοιχεία ταυτότητας: .

3.2. Διεύθυνση:

3.2.1. Οδός και αριθμός/ταχυδρομική θυρίδα:

3.2.2. Τόπος και ταχυδρομικός τομέας.

3.2.3. Χώρα:

3.3. Τηλ. (*):

3.4. Φαξ (*):

3.5. Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο (*):

4. ΠΑΡΑΛΗΠΤΗΣ

4.1. Στοιχεία ταυτότητας: .

4.2. Διεύθυνση:

4.2.1. Οδός και αριθμός/ταχυδρομική θυρίδα: .

4.2.2. Τόπος και ταχυδρομικός τομέας: .

4.2.3. Χώρα: .

4.3. Τηλ. (*): .

4.4. Φαξ (*): .

4.5. Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο (*): .

4.6. Αριθμός δελτίου ταυτότητας ή κοινωνικής ασφάλισης ή αντίστοιχο στοιχείο/αριθμός οργάνωσης ή αντίστοιχο στοιχείο (*):

5. ΜΕΘΟΔΟΣ ΕΠΙΔΟΣΗΣ Ή ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗΣ

5.1. Σύμφωνα με το δίκαιο του κράτους μέλους παραλαβής

5.2. Σύμφωνα με το ακόλουθο ειδικό τύπο:

5.2.1. Αν η μέθοδος αυτή δεν συμβιβάζεται με το δίκαιο του κράτους μέλους παραλαβής, τότε η επίδοση ή κοινοποίηση της πράξης (των πράξεων) γίνεται σύμφωνα με το δίκαιο αυτό:

5.2.1.1. ναι

5.2.1.2. όχι

6. ΠΡΑΞΗ ΠΡΟΣ ΕΠΙΔΟΣΗ Ή ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ

α) 6.1. Φύση της πράξης

6.1.1. Δικαστική

6.1.1.1. κλήτευση

6.1.1.2. απόφαση

6.1.1.3. ένδικο μέσο

6.1.1.4. άλλη: .

6.1.2. Εξώδικη

β) 6.2. Ημερομηνία ή προθεσμία που ορίζεται στην πράξη (*):

γ) 6.3. Γλώσσα της πράξης:

6.3.1. πρωτότυπο: D EN DK ES FIN F GR IT NL P S λοιπές:

6.3.2. μετάφραση: (*) D EN DK ES FIN F GR IT NL P S λοιπές:

δ) 6.4. Αριθμός των συνημμένων εγγράφων:

7. ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΕΝΟΣ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΥ ΤΗΣ ΠΡΑΞΗΣ ΣΥΝΟΔΕΥΟΜΕΝΟΥ ΑΠΟ ΤΗ ΒΕΒΑΙΩΣΗ ΕΠΙΔΟΣΗΣ Ή ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗΣ (άρθρο 4 παράγραφος 5 του κανονισμού)

7.1. Ναι (σ'αυτήν την περίπτωση, να αποστείλετε δύο αντίγραφα της πράξης που πρόκειται να επιδοθεί ή να κοινοποιηθεί)

7.2 Όχι

1. Βάσει του άρθρου 7 παράγραφος 2 του κανονισμού πρέπει να προβείτε σε όλες τις ενέργειες που απαιτούνται για την επίδοση ή την κοινοποίηση της πράξης το συντομότερο δυνατό. Εν πάση περιπτώσει αν δεν μπορείτε να επιδώσετε ή να κοινοποιήσετε την πράξη μέσα σε ένα μήνα από την παραλαβή της, πρέπει να ενημερώσετε την παρούσα υπηρεσία με την βεβαίωση του σημείου 13.

2. Αν δεν μπορείτε να επιδώσετε ή να κοινοποιήσετε την πράξη με βάση τις διαβιβαζόμενες πληροφορίες ή πράξεις, οφείλετε, βάσει του άρθρου 6 παράγραφος 2 του κανονισμού να έρθετε σε επαφή με την παρούσα υπηρεσία με το ταχύτερο δυνατό μέσο ώστε να σας αποσταλούν οι πληροφορίες ή οι πράξεις που λείπουν.

(Τόπος),

(Ημερομηνία)

Υπογραφή ή/και σφραγίδα:

Αριθμός πρωτοκόλλου της υπηρεσίας παραλαβής:

ΑΠΟΔΕΙΚΤΙΚΟ ΠΑΡΑΛΑΒΗΣ

(Άρθρο 6 παράγραφος 1 του κανονισμού)

Το παρόν αποδεικτικό πρέπει να αποσταλεί με το ταχύτερο δυνατό μέσο διαβίβασης το συντομότερο δυνατό μετά την παραλαβή της πράξης και πάντως εντός επτά ημερών από την παραλαβή.

8. ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΠΑΡΑΛΑΒΗΣ:

(Τόπος),

(Ημερομηνία)

Υπογραφή ή/και σφραγίδα:

ΒΕΒΑΙΩΣΗ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ ΤΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΡΑΞΗΣ

(Άρθρο 6 παράγραφος 3 του κανονισμού)

Η αίτηση και η πράξη πρέπει να επιστραφούν αξία τη παραλαβή.

9. ΛΟΓΟΣ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ: .

9.1. Η αίτηση καταφανώς εκφεύγει του πεδίου εφαρμογής του κανονισμού:

9.1.1. η πράξη δεν είναι αστική ή εμπορική

9.1.2. η αίτηση για επίδοση ή κοινοποίηση δεν γίνεται μεταξύ κρατών μελών

9.2. Επειδή δεν έχουν τηρηθεί οι απαιτούμενες τυπικές προϋποθέσεις, η επίδοση ή κοινοποίηση δεν είναι δυνατή:

9.2.1. η πράξη δεν είναι ευανάγνωστη

9.2.2. η γλώσσα που χρησιμοποιείται για τη συμπλήρωση των εντύπων είναι εσφαλμένη

9.2.3. η παραληφθείσα πράξη δεν είναι πιστό και ακριβές αντίγραφο

9.2.4. άλλοι λόγοι (παρακαλούμε διευκρινίσατε):

9.3. Η μέθοδος της επίδοσης ή κοινοποίησης δεν συμβιβάζεται με το δίκαιο αυτού του κράτους μέλους (άρθρο 7 παράγραφος 1 του κανονισμού)

(Τόπος),

(Ημερομηνία)

Υπογραφή ή/και σφραγίδα: .

ΒΕΒΑΙΩΣΗ ΑΝΑΔΙΑΒΙΒΑΣΗΣ ΤΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΡΑΞΗΣ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑ ΤΟΠΟ ΑΡΜΟΔΙΑ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΠΑΡΑΛΑΒΗΣ (Άρθρο 6 παράγραφος 4 του κανονισμού)

Η αίτηση και η πράξη διαβιβάστηκαν στην ακόλουθη υπηρεσία παραλαβής, η οποία έχει κατά τόπο αρμοδιότητα, για την επίδοση ή την κοινοποίηση

10.1. ΟΝΟΜΑ:

10.2. Διεύθυνση:

10.2.1. Οδός και αριθμός/ταχυδρομική θυρίδα:

10.2.2. Τόπος και ταχυδρομικός τομέας:

10.2.3. Χώρα:

10.3. Τηλ.:

10.4. Φαξ (*):

10.5. Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο (*):

(Τόπος),

(Ημερομηνία)

Υπογραφή ή/και σφραγίδα:

Αριθμός πρωτοκόλλου της αρμόδιας υπηρεσίας παραλαβής:

ΒΕΒΑΙΩΣΗ ΠΑΡΑΛΑΒΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΜΟΔΙΑ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΠΑΡΑΛΑΒΗΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΔΙΑΒΙΒΑΣΗΣ (Άρθρο 6 παράγραφος 4 του κανονισμού)

Η βεβαίωση αυτή πρέπει να αποσταλεί με το ταχύτερο δυνατό μέσο διαβίβασης το συντομότερο δυνατό από την παραλαβή της πράξης οπωσδήποτε εντός επτά ημερών από την παραλαβή.

11. ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΠΑΡΑΛΑΒΗΣ:

(Τόπος),

(Ημερομηνία)

Υπογραφή ή/και σφραγίδα:

ΒΕΒΑΙΩΣΗ ΕΠΙΔΟΣΗΣ Ή ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗΣ Ή ΜΗ ΕΠΙΔΟΣΗΣ Ή ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΠΡΑΞΕΩΝ (Άρθρο 10 του κανονισμού)

Η επίδοση ή κοινοποίηση πρέπει να πραγματοποιηθεί το συντομότερο δυνατό. Εν πάση περιπτώσει, αν δεν είναι δυνατό να επιδοθεί ή κοινοποιηθεί η πράξη εντός μηνός από την παραλαβή, η υπηρεσία παραλαβής ειδοποιεί την υπηρεσία διαβίβασης (σύμφωνα με το άρθρο 7 παράγραφος 2 του κανονισμού).

12. ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΔΟΣΗΣ Ή ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗΣ

α) 12.1. Ημερομηνία και διεύθυνση της επίδοσης ή της κοινοποίησης:

β) 12.2. Η πράξη:

Α) 12.2.1. επιδόθηκε ή κοινοποιήθηκε σύμφωνα με το δίκαιο του κράτους μέλους παραλαβής συγκεκριμένα.

12.2.1.1. εγχειρίστηκε:

12.2.1.1.1. στον παραλήπτη αυτοπροσώπως

12.2.1.1.2. σε άλλο πρόσωπο

12.2.1.1.2.1. Ονοματεπώνυμο:

12.2.1.1.2.2. Διεύθυνση

12.2.1.1.2.2.1. Οδός και αριθμός/ταχυδρομική θυρίδα:

12.2.1.1.2.2.2. Τόπος και ταχυδρομικός τομέας:

12.2.1.1.2.2.3. Χώρα:

12.2.1.1.2.3. Σχέση με τον παραλήπτη:

οικογένεια υπάλληλος άλλα πρόσωπα

12.2.1.1.3. στην κατοικία του παραλήπτη

12.2.1.2. κοινοποιήθηκε μέσω ταχυδρομείου

12.2.1.2.1. χωρίς αποδεικτικό παραλαβής

12.2.1.2.2. μαζί με το συνημμένο αποδεικτικό παραλαβής

12.2.1.2.2.1. του παραλήπτη

12.2.1.2.2.2. άλλου προσώπου

12.2.1.2.2.2.1. Ονοματεπώνυμο

12.2.1.2.2.2.2. Διεύθυνση:

12.2.1.2.2.2.2.1. Οδός και αριθμός/Ταχυδρομική θυρίδα:

12.2.1.2.2.2.2.2. Τόπος και ταχυδρομικός τομέας:

12.2.1.2.2.2.2.3. Χώρα:

12.2.1.2.2.2.3. Σχέση με τον παραλήπτη:

οικογένεια υπάλληλος άλλα πρόσωπα

12.2.1.3. άλλη μέθοδος (παρακαλείσθε να προσδιορίσετε με ποιο τρόπο).

Β) 12.2.2. επιδόθηκε ή κοινοποιήθηκε σύμφωνα με την ακόλουθη ειδική μέθοδο (αναφέρατε παρακαλούμε με ποιο τρόπο):

Γ) 12.2.3. επιδόθηκε από (ιδιότητα, διεύθυνση, αριθμός τηλεφώνου ή φαξ):

γ) 12.3 Ο παραλήπτης της πράξης ενημερώθηκε [γραπτά] [προφορικά] ότι μπορεί να αρνηθεί να την παραλάβει, εάν δεν έχει συνταχθεί σε επίσημη γλώσσα του κράτους μέλους επίδοσης ή κοινοποίησης ή σε επίσημη γλώσσα του κράτους διαβίβασης την οποία κατανοεί.

13. ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 7 ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 2

Η επίδοση ή κοινοποίηση δεν κατέστη δυνατή εντός μηνός από την παραλαβή.

14. ΑΡΝΗΣΗ ΠΑΡΑΛΑΒΗΣ ΤΗΣ ΠΡΑΞΗΣ

Ο παραλήπτης αρνήθηκε να παραλάβει την πράξη λόγω της γλώσσας που χρησιμοποιήθηκε. Η πράξη επισυνάπτεται στην παρούσα βεβαίωση.

15. ΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΜΗ ΕΠΙΔΟΣΗΣ Ή ΜΗ ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΗΣ ΠΡΑΞΗΣ

15.1. Άγνωστη διεύθυνση

15.2. Ο παραλήπτης δεν ανευρίσκεται

15.3. Η πράξη δεν μπορούσε να επιδοθεί ή να κοινοποιηθεί πριν από την ημερομηνία ή εντός της προθεσμίας που ορίζεται στο σημείο 6.2

15.4 Άλλοι λόγοι (παρακαλούμε διευκρινίσατε):

Η πράξη επισυνάπτεται στην παρούσα βεβαίωση.

(Τόπος),

(Ημερομηνία)

Υπογραφή ή/και σφραγίδα .

ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ

1. ΤΙΤΛΟΣ ΤΗΣ ΔΡΑΣΗΣ

Τροποποιημένη πρόταση κανονισμού του Συμβουλίου για την επίδοση και την κοινοποίηση στα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης δικαστικών και εξωδίκων πράξεων σε αστικές ή εμπορικές υποθέσεις.

2. ΚΟΝΔΥΛΙ ΤΟΥ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ

B5-800 (1999) - B5-820 (2000)

3. ΝΟΜΙΚΗ ΒΑΣΗ

Άρθρο 61, σημείο γ

4. ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΔΡΑΣΗΣ:

4.1. Γενικός στόχος της δράσης

Οι στόχοι της πρότασης συνίστανται στη βελτίωση και απλούστευση του συστήματος επίδοσης και κοινοποίησης των δικαστικών και εξωδίκων πράξεων στο πλαίσιο της εσωτερικής αγοράς. Αυτοί οι στόχοι υπάγονται στο γενικό στόχο της Ευρωπαϊκής Ένωσης να αναπτύξει ένα χώρο ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης.

4.2. Περίοδος καλυπτόμενη από τη δράση και όροι ανανέωσής της

Αορίστου χρόνου

5. ΤΑΞΙΝΟΜΗΣΗ ΤΗΣ ΔΑΠΑΝΗΣ

5.1 ΜΥΔ (μη υποχρεωτική δαπάνη)

5.2 ΔΠ (διαχωριζόμενες πιστώσεις)

6. ΕΙΔΟΣ ΤΗΣ ΔΑΠΑΝΗΣ

Δημόσια σύμβαση

7. ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗ ΕΠΙΠΤΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΤΜΗΜΑ Β

(σε χιλιάδες ευρώ)

>ΘΕΣΗ ΠIΝΑΚΑ>

8. ΠΡΟΒΛΕΠΟΜΕΝΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΗ ΤΗΣ ΑΠΑΤΗΣ

Θα εφαρμοσούν οι ισχύουσες διατάξεις για την ανάθεση και τον έλεγχο των δημοσίων συμβάσεων

9. ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΑΝΑΛΥΣΗΣ ΚΟΣΤΟΥΣ - ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ

9.1. Ποσοτικά προσδιορίσιμοι ειδικοί στόχοι, ενδιαφερόμενος πληθυσμός

Όλοι οι οικονομικοί φορείς και οι πολίτες θα επωφεληθούν των διατάξεων του κανονισμού στο μέτρο που αυτός αποβλέπει στη δημιουργία του χώρου ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης μέσα στον οποίο εξασφαλίζεται η ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων και τα υποκείμενα δικαίου μπορούν να επικαλούνται τα δικαιώματά τους τυγχάνοντας ίδιων εγγυήσεων με εκείνες τις οποίες απολαύουν ενώπιον των εθνικών δικαστηρίων.

9.2. Αιτιολόγηση της δράσης

Η διαβίβαση των δικαστικών και εξωδίκων πράξεων στον αστικό ή εμπορικό τομέα από το ένα κράτος μέλος στο άλλο με σκοπό την επίδοση ή την κοινοποίηση, απαραίτητο στοιχείο για την καλή διεξαγωγή μιας διαδικασίας, πρέπει να μπορεί να πραγματοποιείται υπό ικανοποιητικούς όρους.

Προκειμένου να κατοχυρωθεί στην πράξη ότι οι αρμόδιες υπηρεσίες διαβίβασης και παραλαβής των δικαστικών πράξεων που απευθύνονται σε ή προέρχονται από κάποιο άλλο κράτος μέλος μπορούν να ανταποκριθούν εύκολα και χωρίς καθυστέρηση στο καθήκον τους, η οδηγία προβλέπει την κατάρτιση ενός εγχειριδίου το οποίο θα περιλαμβάνει το σύνολο των πληροφοριών που ανακοινώνονται από τα κράτη μέλη και ενός λεξικού στις επίσημες γλώσσες εκείνων των πράξεων που μπορούν να κοινοποιηθούν.

Ο προτεινόμενος κανονισμός προβλέπει τη δημιουργία μιας συμβουλευτικής επιτροπής η οποία θα επικουρεί την Επιτροπή στο καθήκον που της έχει ανατεθεί να θεσπίσει τις λεπτομέρειες εφαρμογής.

9.3. Παρακολούθηση και αξιολόγηση της δράσης

Το άρθρο 23 της πρότασης κανονισμού προβλέπει ότι η Επιτροπή υποβάλει έκθεση, το αργότερο 3 έτη μετά την ημερομηνία έγκρισης της οδηγίας, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο σχετικά με την εφαρμογή του κανονισμού.

10. ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΕΣ ΔΑΠΑΝΕΣ (ΜΕΡΟΣ A ΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ III ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ)

Η πραγματική χρησιμοποίηση των διοικητικών πόρων που είναι απαραίτητοι θα προκύψει από την ετήσια απόφαση της Επιτροπής σχετικά με τη διάθεση των πόρων, λαμβάνοντας κυρίως υπόψη το προσωπικό και τα συμπληρωματικά ποσά που θα της χορηγηθούν από την αρμόδια για τον προϋπολογισμό αρχή.

10.1. Επίπτωση για τον αριθμό των θέσεων απασχόλησης

>ΘΕΣΗ ΠIΝΑΚΑ>

10.2. Συνολική δημοσιονομική επίπτωση των ανθρωπίνων πόρων

>ΘΕΣΗ ΠIΝΑΚΑ>

10.3. Άλλες δαπάνες που απορρέουν από τη δράση

(σε χιλιάδες ευρώ)

>ΘΕΣΗ ΠIΝΑΚΑ>

Αυτές οι δαπάνες θα καλυφθούν από τη χρησιμοποίηση των πόρων στο πλαίσιο της σχετικής γενικής διεύθυνσης.