7.11.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 324/1

(1)

Για τον προσδιορισμό του συνολικού χρηματοδοτικού ανοίγματος έναντι συγκεκριμένου οφειλέτη, το οποίο προκύπτει από τα ανοίγματα του ιδρύματος σε μια συναλλαγή με υποκείμενα στοιχεία ενεργητικού, θα πρέπει, κατά πρώτον, να προσδιοριστεί η αξία ανοίγματος για καθένα από τα ανοίγματα αυτά χωριστά. Η συνολική αξία ανοίγματος θα πρέπει, επομένως, να προκύπτει από το σύνολο αυτών των ανοιγμάτων, αλλά δεν θα πρέπει να είναι μεγαλύτερη από την αξία ανοίγματος του ανοίγματος που προκύπτει από το ίδιο το υποκείμενο στοιχείο ενεργητικού.

(2)

Όταν τα ανοίγματα των άλλων επενδυτών είναι ίσης προτεραιότητας με το άνοιγμα του ιδρύματος, η αξία ανοίγματος του ανοίγματος του ιδρύματος σε υποκείμενο στοιχείο ενεργητικού θα πρέπει να αντικατοπτρίζει την κατ’ αναλογία κατανομή των ζημιών μεταξύ των ανοιγμάτων που είναι ίσης προτεραιότητας. Αυτό απορρέει από το γεγονός ότι, σε περίπτωση επέλευσης γεγονότος αθέτησης για ένα υποκείμενο στοιχείο ενεργητικού, οι ζημίες κατανέμονται πάντοτε μεταξύ των ανοιγμάτων που είναι ίσης προτεραιότητας σύμφωνα με την αναλογία καθενός εκ των ανοιγμάτων αυτών και η μέγιστη ζημία την οποία πρόκειται να υποστεί το ίδρυμα, σε περίπτωση ολικής απώλειας ενός υποκείμενου στοιχείου ενεργητικού, περιορίζεται στο τμήμα που αντιστοιχεί στην αναλογία του ανοίγματος του ιδρύματος στο σύνολο όλων των ανοιγμάτων που είναι ίσης προτεραιότητας.

(3)

Θα πρέπει να γίνεται διάκριση μεταξύ των συναλλαγών όπου όλοι οι επενδυτές έχουν την ίδια προτεραιότητα, όπως οι οργανισμοί συλλογικών επενδύσεων, και άλλων συναλλαγών, όπως οι τιτλοποιήσεις, οι οποίες ενδέχεται να περιλαμβάνουν τμηματοποίηση, όπου τα ανοίγματα να έχουν διαφορετική προτεραιότητα. Στην πρώτη περίπτωση, το προκύπτον άνοιγμα σε ένα υποκείμενο στοιχείο ενεργητικού εξαρτάται αποκλειστικά από την αναλογική σχέση του ανοίγματος του επενδυτή ως προς τα ανοίγματα όλων των επενδυτών. Στη δεύτερη περίπτωση, οι ζημίες καταλογίζονται πρώτα σε ορισμένα τμήματα ανάλογα με την προτεραιότητά τους και, στη συνέχεια, σε περίπτωση περισσότερων του ενός επενδυτών στο ίδιο τμήμα, κατανέμονται αναλογικά μεταξύ των επενδυτών. Όλα τα τμήματα τιτλοποίησης θα πρέπει να αντιμετωπίζονται ισότιμα, καθώς, στη χειρότερη περίπτωση, τα τμήματα μειωμένης εξασφάλισης μπορεί να εξαφανιστούν ταχύτατα. Ειδικότερα, θα πρέπει να αναγνωριστεί η μέγιστη ζημία που πρόκειται να υποστούν όλοι οι επενδυτές σε ένα συγκεκριμένο τμήμα, σε περίπτωση ολικής απώλειας ενός υποκείμενου στοιχείου ενεργητικού, καθώς δεν θα πρέπει να αναγνωριστεί καμία μείωση από τμήματα μειωμένης εξασφάλισης. Το άνοιγμα του ιδρύματος σε υποκείμενο στοιχείο ενεργητικού μιας συναλλαγής δεν θα πρέπει να υπερβαίνει τη συνολική αξία ανοίγματος του τμήματος αυτού (δεδομένου ότι η ζημία για έναν επενδυτή σε ένα δεδομένο τμήμα, που απορρέει από την αθέτηση υποχρέωσης ενός υποκείμενου στοιχείου ενεργητικού, δεν μπορεί ποτέ να είναι υψηλότερη από τη συνολική αξία ανοίγματος του τμήματος), ούτε την αξία ανοίγματος του ανοίγματος που προκύπτει από το υποκείμενο στοιχείο ενεργητικού (δεδομένου ότι το ίδρυμα δεν μπορεί, σε καμία περίπτωση, να έχει ζημία μεγαλύτερη από το ποσό του υποκείμενου στοιχείου ενεργητικού). Αυτός ο περιορισμός της μέγιστης ζημίας θα πρέπει να εκφράζεται με τη χρήση της χαμηλότερης από τις δύο αξίες ανοίγματος και, στη συνέχεια, την εφαρμογή της διαδικασίας για την αναγνώριση της αναλογικής κατανομής των ζημιών μεταξύ όλων των ανοιγμάτων που είναι ίσης προτεραιότητας σε αυτό το τμήμα, σε περίπτωση περισσοτέρων του ενός επενδυτών στο εν λόγω τμήμα.

(4)

Αν και αναμένεται από τα ιδρύματα να προσδιορίζουν όλους τους οφειλέτες υποκείμενων στοιχείων ενεργητικού σε συναλλαγές στις οποίες επενδύουν, μπορεί να υπάρχουν περιπτώσεις όπου αυτό θα δημιουργούσε αδικαιολόγητο κόστος για τα ιδρύματα ή όπου οι περιστάσεις εμποδίζουν τα ιδρύματα να προσδιορίσουν συγκεκριμένους οφειλέτες. Ως εκ τούτου, όταν ένα άνοιγμα σε ένα υποκείμενο στοιχείο ενεργητικού είναι αρκετά μικρό ώστε να συνεισφέρει επουσιωδώς μόνον στο συνολικό άνοιγμα σε έναν συγκεκριμένο πελάτη ή ομάδα συνδεδεμένων πελατών, θα πρέπει να αρκεί η ταξινόμηση του εν λόγω ανοίγματος στη συναλλαγή ως χωριστού πελάτη. Το σύνολο αυτών των ανοιγμάτων σε υποκείμενα στοιχεία ενεργητικού της ίδιας συναλλαγής θα πρέπει, επομένως, να εξακολουθεί να περιορίζεται από το όριο των μεγάλων χρηματοδοτικών ανοιγμάτων για την εν λόγω συναλλαγή. Η συνεισφορά ενός υποκείμενου στοιχείου ενεργητικού στο συνολικό άνοιγμα θα πρέπει να θεωρείται επουσιώδης, όταν χρειάζονται τουλάχιστον 100 ανοίγματα σε υποκείμενα στοιχεία ενεργητικού μιας συναλλαγής για να επιτευχθεί το όριο του 25 % του επιλέξιμου κεφαλαίου του ιδρύματος. Αυτό προϋποθέτει ότι η αξία ανοίγματος δεν υπερβαίνει το 0,25 % του επιλέξιμου κεφαλαίου του ιδρύματος.

(5)

Προκειμένου να αποφευχθεί απεριόριστο συνολικό άνοιγμα που προκύπτει από ελλείψεις πληροφοριών, θα είναι αναγκαία η υπαγωγή ανοιγμάτων —για τα οποία η αξία ανοίγματος υπερβαίνει το 0,25 % του επιλέξιμου κεφαλαίου του ιδρύματος και για τα οποία λείπουν πληροφορίες για τον οφειλέτη— σε έναν υποθετικό πελάτη («άγνωστο πελάτη»), για τον οποίο θα πρέπει να ισχύει το όριο 25 % των μεγάλων χρηματοδοτικών ανοιγμάτων.

(6)

Σε περίπτωση που ένα ίδρυμα δεν είναι σε θέση να διακρίνει μεταξύ των υποκείμενων στοιχείων ενεργητικού μιας συναλλαγής ως προς το ποσό τους, υπάρχει κίνδυνος τα υποκείμενα στοιχεία ενεργητικού της συναλλαγής να αφορούν τον ίδιο οφειλέτη ή τις ίδιες ομάδες συνδεδεμένων πελατών. Στην περίπτωση αυτή, προκειμένου να μετριαστεί ο κίνδυνος αυτός, θα πρέπει να απαιτείται από το ίδρυμα να αξιολογεί τη σπουδαιότητα της συνολικής αξίας των ανοιγμάτων του στη συναλλαγή, προτού την ταξινομήσει στη συναλλαγή ως χωριστό πελάτη, αντί του «άγνωστου πελάτη».

(7)

Η διάρθρωση μιας συναλλαγής δεν θα πρέπει να αποτελεί πρόσθετο άνοιγμα, όταν οι περιστάσεις της συναλλαγής διασφαλίζουν ότι οι ζημίες ενός ανοίγματος στη συναλλαγή αυτή μπορεί να προκύψουν μόνον από γεγονότα αθέτησης των υποκείμενων στοιχείων ενεργητικού. Θα πρέπει να αναγνωρίζεται πρόσθετο άνοιγμα όταν η συναλλαγή συνεπάγεται υποχρέωση καταβολής, από μέρους ορισμένου προσώπου, πρόσθετων ταμειακών ροών από τα υποκείμενα στοιχεία ενεργητικού, ή τουλάχιστον προκαταβολής τους, δεδομένου ότι οι επενδυτές θα μπορούσαν να υποστούν πρόσθετες ζημίες, σε περίπτωση αθέτησης από μέρους του προσώπου αυτού, ακόμη κι αν δεν υπάρχει αθέτηση για ένα υποκείμενο στοιχείο ενεργητικού. Θα πρέπει επίσης να αναγνωρίζεται πρόσθετο άνοιγμα όταν οι περιστάσεις της συναλλαγής επιτρέπουν τη διοχέτευση ταμειακών ροών προς ένα πρόσωπο που δεν δικαιούται να τις εισπράξει, καθώς οι επενδυτές θα μπορούσαν να υποστούν πρόσθετες ζημίες, ακόμη κι αν δεν υπάρχει αθέτηση για ένα υποκείμενο στοιχείο ενεργητικού. Δεν θα πρέπει να αναγνωρίζεται πρόσθετο άνοιγμα για τους οργανισμούς συλλογικών επενδύσεων σε κινητές αξίες (ΟΣΕΚΑ), όπως αναφέρονται στην οδηγία 2009/65/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (2), δεδομένου ότι οι ταμειακές ροές δεν μπορούν να διοχετεύονται σε ένα πρόσωπο που δεν έχει δικαίωμα, βάσει της συναλλαγής, να εισπράττει αυτές τις ταμειακές ροές. Αυτό θα πρέπει επίσης να γίνεται δεκτό για τις οντότητες που υπόκεινται σε ισοδύναμες απαιτήσεις, σύμφωνα με τις νομοθετικές πράξεις της Ένωσης ή με τη νομοθεσία τρίτης χώρας.

(8)

Η ύπαρξη και η αξία των ανοιγμάτων προς έναν πελάτη ή μια ομάδα συνδεδεμένων πελατών που προκύπτουν από ανοίγματα σε συναλλαγές δεν εξαρτάται από το αν τα ανοίγματα σε συναλλαγές υπάγονται στο χαρτοφυλάκιο συναλλαγών ή είναι εκτός χαρτοφυλακίου συναλλαγών. Ως εκ τούτου, τα κριτήρια και η μεθοδολογία που πρέπει να χρησιμοποιούνται για τον προσδιορισμό των ανοιγμάτων σε συναλλαγές με υποκείμενα στοιχεία ενεργητικού θα πρέπει να είναι τα ίδια, ανεξάρτητα από το αν τα ανοίγματα αυτά υπάγονται στο χαρτοφυλάκιο συναλλαγών ή είναι εκτός χαρτοφυλακίου συναλλαγών του ιδρύματος.

(9)

Ο παρών κανονισμός βασίζεται στα σχέδια ρυθμιστικών τεχνικών προτύπων που υπέβαλε η Ευρωπαϊκή Αρχή Τραπεζών (ΕΑΤ) στην Επιτροπή.

(10)

Η ΕΑΤ διεξήγαγε ανοικτές δημόσιες διαβουλεύσεις σχετικά με τα σχέδια ρυθμιστικών τεχνικών προτύπων στα οποία βασίζεται ο παρών κανονισμός, ανέλυσε τα ενδεχόμενα συναφή κόστη και τις ωφέλειες και ζήτησε τη γνώμη της ομάδας τραπεζικών συμφεροντούχων, που συστάθηκε σύμφωνα με το άρθρο 37 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1093/2010 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (3),

α)

η αξία ανοίγματος του ανοίγματος που προκύπτει από το υποκείμενο στοιχείο ενεργητικού·

β)

η συνολική αξία ανοίγματος των ανοιγμάτων του ιδρύματος στο υποκείμενο στοιχείο ενεργητικού, που προκύπτει από όλα τα ανοίγματα του ιδρύματος στη συναλλαγή.

α)

εάν τα ανοίγματα όλων των επενδυτών σε αυτή τη συναλλαγή είναι ίσης προτεραιότητας, η αξία ανοίγματος του προκύπτοντος ανοίγματος σε ένα υποκείμενο στοιχείο ενεργητικού ισούται με τον λόγο του ανοίγματος του ιδρύματος στη συναλλαγή, πολλαπλασιαζόμενου με την αξία ανοίγματος του ανοίγματος που προκύπτει από το υποκείμενο στοιχείο ενεργητικού·

β)

σε άλλες περιπτώσεις πλην εκείνων που αναφέρονται στο στοιχείο α), η αξία ανοίγματος του προκύπτοντος ανοίγματος σε ένα υποκείμενο στοιχείο ενεργητικού ισούται με τον λόγο του ανοίγματος του ιδρύματος στη συναλλαγή, πολλαπλασιαζόμενου με το χαμηλότερο από τα εξής:

α)

όπου η αξία ανοίγματος δεν υπερβαίνει το 0,25 % του επιλέξιμου κεφαλαίου του ιδρύματος, το εν λόγω άνοιγμα στη συναλλαγή ταξινομείται ως χωριστός πελάτης·

β)

όπου η αξία ανοίγματος ισούται με το 0,25 % του επιλέξιμου κεφαλαίου του ιδρύματος, ή το υπερβαίνει, και το ίδρυμα μπορεί να εγγυηθεί, με εντολή συναλλαγής, ότι τα υποκείμενα ανοίγματα της συναλλαγής δεν συνδέονται με οποιαδήποτε άλλα ανοίγματα στο χαρτοφυλάκιό του, συμπεριλαμβανομένων των υποκείμενων ανοιγμάτων από άλλες συναλλαγές, το εν λόγω άνοιγμα στη συναλλαγή ταξινομείται ως χωριστός πελάτης·

γ)

σε άλλες περιπτώσεις πλην εκείνων που αναφέρονται στα στοιχεία α) και β), το εν λόγω άνοιγμα υπάγεται στον άγνωστο πελάτη.

α)

όπου η συνολική αξία ανοίγματος δεν υπερβαίνει το 0,25 % του επιλέξιμου κεφαλαίου του ιδρύματος, αυτή η συνολική αξία ανοίγματος στη συναλλαγή ταξινομείται ως χωριστός πελάτης·

β)

σε άλλες περιπτώσεις πλην εκείνων που αναφέρονται στο στοιχείο α), η εν λόγω συνολική αξία ανοίγματος υπάγεται στον άγνωστο πελάτη.

α)

η νομική και επιχειρησιακή διάρθρωση της συναλλαγής έχει σχεδιαστεί κατά τρόπο που να αποτρέπει τον υπεύθυνο της συναλλαγής ή ένα τρίτο μέρος από τη διοχέτευση τυχόν ταμειακών ροών που προκύπτουν από τη συναλλαγή σε πρόσωπα που δεν έχουν δικαίωμα, σύμφωνα με τους όρους της συναλλαγής, να εισπράττουν αυτές τις ταμειακές ροές·

β)

δεν μπορεί να απαιτηθεί ούτε από τον εκδότη ούτε από οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο, βάσει της συναλλαγής, να καταβάλει στο ίδρυμα προκαταβολή ή πρόσθετες ταμειακές ροές από τα υποκείμενα στοιχεία ενεργητικού.

α)

έναν ΟΣΕΚΑ, όπως ορίζεται στο άρθρο 1 παράγραφος 2 της οδηγίας 2009/65/ΕΚ·

β)

μια επιχείρηση εγκατεστημένη σε τρίτη χώρα, η οποία ασκεί δραστηριότητες παρόμοιες με εκείνες που ασκούνται από έναν ΟΣΕΚΑ και η οποία υπόκειται σε εποπτεία σύμφωνα με νομοθετική πράξη της Ένωσης ή σύμφωνα με τη νομοθεσία τρίτης χώρας η οποία εφαρμόζει εποπτικές και κανονιστικές απαιτήσεις που είναι τουλάχιστον ισοδύναμες με εκείνες που εφαρμόζονται στην Ένωση για τους ΟΣΕΚΑ.