12.10.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 268/32

(1)

Η Επιτροπή έλαβε γνώση παρατυπιών που διαπιστώθηκαν στον πολωνικό τομέα χαλυβδοσωλήνων κατά τη διάρκεια της παρακολούθησης της αναδιάρθρωσης της πολωνικής χαλυβουργίας. Μετά από την προσχώρηση της Πολωνίας στην ΕΕ, διενεργήθηκαν αυτεπάγγελτοι έλεγχοι στις εταιρείες Walcownia Rur Jedność Sp. z.o.o. (εφεξής «WRJ») και WRJ-Serwis Sp. z.o.o. (εφεξής «WRJ-Serwis»). Η Επιτροπή ζήτησε πληροφορίες από τις πολωνικές αρχές με επιστολές που τους απέστειλε στις 6 Απριλίου 2005, στις 4 Αυγούστου 2005, στις 3 Νοεμβρίου 2005, στις 4 Μαΐου 2006, στις 17 Νοεμβρίου 2006 και στις 11 Ιουλίου 2007. Οι πολωνικές αρχές απάντησαν με επιστολές που έστειλαν στις 7 Ιουνίου 2005, στις 29 Σεπτεμβρίου 2005, στις 2 Δεκεμβρίου 2005, στις 18 Μαΐου 2006, στις 31 Μαΐου 2006, στις 10 Ιανουαρίου 2007 και στις 3 Αυγούστου 2007.

(2)

Με επιστολή που της απηύθυνε στις 23 Οκτωβρίου 2007, η Επιτροπή κοινοποίησε στην Πολωνία την απόφασή της να κινήσει τη διαδικασία του άρθρου 108 παράγραφος 2 της συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εφεξής «ΣΛΕΕ») (3) σχετικά με σειρά μέτρων που χορηγήθηκαν στις εταιρείες WRJ και WRJ-Serwis.

(3)

Η απόφαση της Επιτροπής να κινήσει τη διαδικασία δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 24ης Νοεμβρίου 2007 (4). Η Επιτροπή κάλεσε τα ενδιαφερόμενα μέρη να υποβάλουν τις παρατηρήσεις τους σχετικά με τα υπό εξέταση μέτρα ενίσχυσης.

(4)

Η Επιτροπή έλαβε παρατηρήσεις από ένα ενδιαφερόμενο μέρος και τις διαβίβασε στην Πολωνία, στην οποία δόθηκε η δυνατότητα να απαντήσει. Οι παρατηρήσεις της Πολωνίας παρελήφθησαν με επιστολή της 16ης Φεβρουαρίου 2009. Η απάντηση της Πολωνίας στην κίνηση της επίσημης διαδικασίας έρευνας υποβλήθηκε με επιστολές της 21ης Ιανουαρίου και της 1ης Φεβρουαρίου 2008.

(5)

Η Επιτροπή ζήτησε περισσότερες πληροφορίες στις 16 Φεβρουαρίου 2009, τις οποίες η Πολωνία υπέβαλε με επιστολή της 4ης Ιουνίου 2009.

(6)

Η WRJ έχει έδρα το Κατοβίτσε και απασχολεί 12 εργαζομένους για διοικητικούς σκοπούς. Το 40,736 % των μετοχών της WRJ κατέχει η Towarzystwo Finansowe Silesia Sp. z o.o. (εφεξής «TFS»), εταιρεία η οποία ανήκει κατά 99,6 % στο πολωνικό δημόσιο. Περαιτέρω 7,235 % των μετοχών κατέχει η Walcownia Rur Silesia SA (εφεξής «Walcownia Rur Silesia»), η οποία είναι κατά 100 % θυγατρική της TFS.

(7)

Οι υπόλοιποι μέτοχοι είναι:

(8)

Η WRJ ιδρύθηκε το 1995 με σκοπό την κατασκευή ενός νέου ελασματουργείου για την παραγωγή σωλήνων χωρίς ραφή (χωρίς συγκόλληση) με παραγωγικό δυναμικό 160 000 τόνων ετησίως (εφεξής «το έργο της WRJ»).

(9)

Αρχικά, μια άλλη επιχείρηση με την επωνυμία «Huta Jedność» είχε αρχίσει το 1978 την κατασκευή ελασματουργείου με δυναμικό 400 000 τόνων για την παραγωγή σωλήνων χωρίς ραφή, όμως το έργο σταμάτησε το 1980 λόγω διακοπής της χορήγησης δημόσιων πόρων. Αφού αποπειράθηκε επανειλημμένα να αρχίσει και πάλι την υλοποίηση του έργου αυτού, η Huta Jedność κατέθεσε αίτηση πτώχευσης, συμπεριλαμβανομένης εκκαθάρισης των στοιχείων του ενεργητικού της, όμως το δικαστήριο απέρριψε το αίτημά της. Η Huta Jedność τελεί επί του παρόντος υπό εκκαθάριση, και οι δραστηριότητές της περιλαμβάνουν, αφενός, την εκμίσθωση σε άλλες εταιρείες των στοιχείων του ενεργητικού της που συνδέονται με την παραγωγή και, αφετέρου, την παροχή υπηρεσιών.

(10)

Το έργο της WRJ περιλάμβανε στοιχεία υποδομών, καθώς και τμήμα των μηχανημάτων και του εξοπλισμού που είχε συγκεντρώσει στο παρελθόν η Huta Jedność για τις ανάγκες του αρχικού έργου, και επρόκειτο να υλοποιηθεί σε γήπεδο που ανήκε προηγουμένως στην Huta Jedność. Νέοι επενδυτές κλήθηκαν να συμμετάσχουν στο έργο της WRJ, το οποίο άρχισε να υλοποιείται το 1997. Η υλοποίηση του έργου διακόπηκε το 2001 και έκτοτε οι επενδυτές έχουν αποσυρθεί από αυτό. Παρόλο που φαίνεται ότι το 86 % του έργου έχει υλοποιηθεί, η WRJ δεν άρχισε να ασκεί ουδεμία παραγωγική δραστηριότητα.

(11)

Στις 4 Σεπτεμβρίου 2007, η Walcownia Rur Silesia, η οποία αποτελεί θυγατρική της TFS (που διαθέτει και το 100 % των μετοχών της Walcownia Rur Silesia) και ιδρύθηκε στο πλαίσιο σχεδίων για την ενοποίηση του πολωνικού τομέα χαλυβδοσωλήνων (βλέπε αιτιολογικές σκέψεις 15 έως 17 κατωτέρω), υπέβαλε αίτηση να κηρυχθεί σε πτώχευση η WRJ, συμπεριλαμβανομένης εκκαθάρισης των στοιχείων του ενεργητικού της. Στις 23 Ιανουαρίου 2008, το πρωτοδικείο του Κατοβίτσε κήρυξε την WRJ σε πτώχευση και διέταξε την εκκαθάριση των στοιχείων του ενεργητικού της διορίζοντας σύνδικο πτώχευσης προς τον σκοπό αυτό. Φαίνεται ότι έως τώρα δεν εκποιήθηκε κανένα από τα στοιχεία ενεργητικού της WRJ στο πλαίσιο της πτωχευτικής διαδικασίας.

(12)

Η WRJ-Serwis δημιουργήθηκε το 2001 μέσω της μετατροπής της Zakład Usług Energomechanicznych «Jedność» SA, η οποία είχε ιδρυθεί το 1999. Μέτοχοί της είναι η TFS (με το 54,66 % των μετοχών), η PIW ENPOL Sp. z o.o. (με το 36,77 %), η Commplex Sp. z o.o. (με το 8,29 %) και η Huta Jedność (με το 0,28 %).

(13)

Αρχικός σκοπός της WRJ-Serwis ήταν να υλοποιήσει μέρος του έργου της WRJ και να εξασφαλίσει στην WRJ καλύτερες δυνατότητες εξεύρεσης πιστώσεων. Ωστόσο, η WRJ-Serwis δεν έθεσε σε εφαρμογή καμία επενδυτική δραστηριότητα αλλά, αφότου η Huta Jedność σταμάτησε την παραγωγή της στο ελασματουργείο στις αρχές του 2004, παράγει χαλυβδοσωλήνες χωρίς ραφή ψυχρής διέλασης από τον Μάιο του 2004. Η δραστηριότητα αυτή πραγματοποιείται με τη χρήση στοιχείων ενεργητικού που μισθώθηκαν αρχικά από την Huta Jedność. Τα εν λόγω στοιχεία ενεργητικού μεταβιβάστηκαν εν συνεχεία στην τράπεζα ING Bank Śląski SA και τελικά στην Walcownia Rur Silesia. Επιπλέον, η WRJ-Serwis προέβη στην εξαγορά των 9/10 της μόνιμης επικαρπίας του γηπέδου στο οποίο υλοποιείται το έργο της WRJ, καθώς και των 9/10 της κυριότητας των κτιρίων που έχουν ανεγερθεί στο εν λόγω γήπεδο.

(14)

Η εταιρεία WRJ-Serwis διέκοψε τη λειτουργία της τον Απρίλιο του 2008, οπότε η Walcownia Rur Silesia ανέλαβε την παραγωγή χαλυβδοσωλήνων στο ελασματουργείο της.

(15)

Το 2004, η TFS άρχισε να αναζητά στρατηγικό επενδυτή για την WRJ και την WRJ-Serwis. Το 2005, προκηρύχθηκε πρόσκληση υποβολής προσφορών και υπήρξαν δύο προσφέροντες. Τελικά υπεγράφη σύμβαση-πλαίσιο με έναν από τους προσφέροντες για την απόκτηση των στοιχείων ενεργητικού της WRJ και της WRJ-Serwis, τα οποία ήταν ελεύθερα εμπράγματων βαρών. Ωστόσο, η σύμβαση αυτή καταγγέλθηκε τον Οκτώβριο του 2006 λόγω αθέτησης των όρων της. Τον Δεκέμβριο του 2006, η TFS προκήρυξε νέα πρόσκληση υποβολής προσφορών, όμως δεν έλαβε καμία δεσμευτική προσφορά.

(16)

Κατόπιν νέας πρόσκλησης υποβολής προσφορών το 2007, η TFS αποφάσισε να ενοποιήσει την WRJ και την WRJ-Serwis, ώστε να καταστήσει ευκολότερη την ιδιωτικοποίησή τους. Προς τον σκοπό αυτό, η TFS συνέστησε δύο νέες εταιρείες, την FEREX Sp. z o.o. (εφεξής «FEREX») και την Walcownia Rur Silesia. Η TFS κατέχει το 100 % των μετοχών αυτών των δύο εταιρειών. Μέσω της Walcownia Rur Silesia και της FEREX, η TFS, αφενός, απέκτησε τα στοιχεία ενεργητικού που ήταν αναγκαία για την υλοποίηση του έργου της WRJ και, αφετέρου, ανέλαβε τις οφειλές της WRJ και της WRJ-Serwis:

(17)

Τον Αύγουστο του 2008, οι πολωνικές αρχές προσπάθησαν εκ νέου να εκποιήσουν την WRJ, την WRJ-Serwis, την FEREX και την Walcownia Rur Silesia. Η TFS και η Walcownia Rur Silesia κάλεσαν τα ενδιαφερόμενα μέρη να συμμετάσχουν σε διαπραγματεύσεις για την από κοινού εξαγορά των στοιχείων ενεργητικού της Walcownia Rur Silesia, του μετοχικού κεφαλαίου της FEREX, των οφειλών της FEREX προς την TFS, καθώς και των μεριδίων της TFS στο κεφάλαιο της WRJ-Serwis. Η διαδικασία ολοκληρώθηκε στις 15 Ιανουαρίου 2009 χωρίς να καταλήξει στην πώληση ουδενός από τα προσφερόμενα στοιχεία ενεργητικού.

(18)

Η ενίσχυση που χορηγήθηκε στην WRJ συνίσταται σε επενδύσεις κεφαλαίου από την TFS (2.2.1), σε εγγυήσεις που παρασχέθηκαν από την TFS (2.2.2) και σε εγγυήσεις του δημοσίου (2.2.3). Η ενίσχυση που χορηγήθηκε στην WRJ-Serwis συνίσταται σε επενδύσεις κεφαλαίου από την TFS (2.2.4).

(19)

Η πρώτη επένδυση κεφαλαίου της TFS στην WRJ πραγματοποιήθηκε στις 26 Ιουνίου 2002, όταν οι μέτοχοι της WRJ αποφάσισαν να προβούν σε αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου. Η TFS έλαβε μετοχές ονομαστικής αξίας 15 εκατ. PLN με αντίτιμο οφειλές της Huta Andrzej και της Huta Katowice προς την TFS ύψους 15 εκατ. PLN. Η αύξηση κεφαλαίου καταχωρήθηκε και άρχισε να ισχύει στις 22 Νοεμβρίου 2002.

(20)

Η δεύτερη αύξηση του εταιρικού κεφαλαίου πραγματοποιήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2003, όταν οι μέτοχοι της WRJ αποφάσισαν να προβούν σε νέα αύξηση του εταιρικού κεφαλαίου της επιχείρησης. Η TFS έλαβε μετοχές ονομαστικής αξίας 40 εκατ. PLN με αντάλλαγμα οφειλές της WRJ προς την TFS (μετοχοποίηση χρεών). Η ονομαστική αξία των μετοχών ανερχόταν σε 40 εκατ. PLN, και είχαν μεταβιβασθεί στην εταιρεία TFS ενωρίτερα, τον Δεκέμβριο του 2002, από την ING Bank Śląski SA. Η αύξηση του κεφαλαίου καταχωρήθηκε και τέθηκε σε ισχύ στις 25 Αυγούστου 2003.

(21)

Το 2001, η TFS χορήγησε εγγύηση η οποία κάλυπτε έως 5 εκατ. PLN από δάνειο ύψους 20 εκατ. PLN. Το δάνειο είχε χορηγηθεί στην WRJ το 1999 από το Περιφερειακό Ταμείο Προστασίας Περιβάλλοντος και Διαχείρισης Υδάτων (WFOŚiGW).

(22)

Το 2001, η TFS χορήγησε εγγύηση η οποία κάλυπτε έως 50 εκατ. PLN από δάνειο ύψους 115 εκατ. PLN. Το δάνειο είχε χορηγηθεί στην WRJ το 1996 από το Εθνικό Ταμείο Προστασίας Περιβάλλοντος και Διαχείρισης Υδάτων (ΝFOŚiGW).

(23)

Στις 14 Οκτωβρίου 1997, το πολωνικό δημόσιο προέβη στη σύσταση εγγύησης η οποία κάλυπτε το 45 % του κεφαλαίου και των τόκων δύο δανείων συνολικού ύψους 262,5 εκατ. PLN. Τα εν λόγω δάνεια συνίσταντο σε μία πίστωση σε συνάλλαγμα και μία πίστωση σε PLN και είχαν χορηγηθεί από κοινοπραξία τραπεζών το 1997.

(24)

Στις 2 Ιανουαρίου 2003, το υπουργικό συμβούλιο, υπογράφοντας τα σχετικά έγγραφα, αύξησε την κρατική εγγύηση στο 55 %. Η αύξηση αυτή δεν έχει τεθεί σε εφαρμογή.

(25)

Η TFS πραγματοποίησε κεφαλαιακές παρεμβάσεις στην WRJ-Serwis τον Δεκέμβριο του 2003 με στόχο να αποκτήσει ελέγχουσα συμμετοχή στο έργο της WRJ. Με απόφαση που έλαβαν τον Δεκέμβριο του 2003, οι μέτοχοι της WRJ-Serwis ενέκριναν την απόκτηση μετοχών από την TFS. Οι μετοχές αυτές είχαν ονομαστική αξία 7 910 000 PLN. Η TFS προέβη στην αγορά των μετοχών κυρίως έναντι οφειλών της Huta Jedność προς την TFS. Οι οφειλές αυτές μεταβιβάστηκαν στην WRJ-Serwis. Η TFS πλήρωσε επίσης τοις μετρητοίς (890 000 PLN) και σε είδος (ρινίσματα σιδήρου της Huta Jedność για περαιτέρω επεξεργασία, με αξία μεταβίβασης 450 000 PLN). Η συμφωνία αγοράς των μετοχών υπεγράφη στις 8 Ιουνίου 2004. Η αύξηση του εταιρικού κεφαλαίου καταχωρήθηκε μόλις στις 17 Αυγούστου 2007.

(26)

Συγχρόνως με την TFS, μετοχές στο αυξημένο εταιρικό κεφάλαιο αγόρασε ένας από τους έως τότε μετόχους, η PIW Enpol Sp. z o.o., καθώς και ένας νέος μέτοχος, η Commplex Sp. z o.o. (και στις δύο περιπτώσεις πρόκειται για ιδιωτικές εταιρείες). Οι εταιρείες αυτές απέκτησαν τις μετοχές εκχωρώντας οφειλές της Huta Jedność προς την WRJ-Serwis.

(27)

Όπως περιγράφεται στην αιτιολογική σκέψη 3, στις 23 Οκτωβρίου 2007 η Επιτροπή εξέδωσε απόφαση κίνησης της επίσημης διαδικασίας έρευνας (εφεξής «η απόφαση κίνησης της διαδικασίας»). Στην απόφαση κίνησης της διαδικασίας, η Επιτροπή εξέφρασε καταρχάς την άποψη ότι είναι το αρμόδιο όργανο για να λάβει απόφαση σχετικά με την υπόθεση και ότι τα υπό εξέταση μέτρα συνιστούν κρατική ενίσχυση μη συμβατή με την εσωτερική αγορά.

(28)

Στην απόφαση κίνησης της διαδικασίας, η Επιτροπή εξέφρασε την άποψη ότι τα άρθρα 107 και 108 της ΣΛΕΕ (πρώην άρθρα 87 και 88 της συνθήκης ΕΚ) δεν αφορούσαν, εξ ορισμού, μια ενίσχυση χορηγηθείσα πριν από την προσχώρηση, η οποία δεν τυγχάνει πλέον εφαρμογής μετά την προσχώρηση. Ωστόσο, οι διατάξεις του πρωτοκόλλου αριθ. 8 της συνθήκης προσχώρησης για την «Αναδιάρθρωση της πολωνικής χαλυβουργίας» (εφεξής «πρωτόκολλο αριθ. 8») μπορούσαν να θεωρηθούν ως lex specialis εν σχέσει προς τα άρθρα 107 και 108 της ΣΛΕΕ, τα οποία επέκτειναν το πεδίο εφαρμογής των ελέγχων των κρατικών ενισχύσεων δυνάμει της ΣΛΕΕ, ώστε να καλύπτεται κάθε ενίσχυση που χορηγήθηκε για την αναδιάρθρωση της πολωνικής χαλυβουργίας από το 1997 έως το 2006. Στο πλαίσιο αυτό, η Επιτροπή θα ήταν καταρχήν το αρμόδιο όργανο για την αξιολόγηση της υπό εξέταση ενίσχυσης.

(29)

Όσον αφορά το ερώτημα εάν οι παραγωγοί σωλήνων, όπως οι εταιρείες WRJ και WRJ-Serwis, αποτελούν τμήμα της «χαλυβουργίας» για τους σκοπούς του πρωτοκόλλου αριθ. 8, η Επιτροπή έλαβε υπόψη τα ακόλουθα: το πρωτόκολλο αριθ. 8 βασιζόταν στο εθνικό πρόγραμμα αναδιάρθρωσης («Πρόγραμμα αναδιάρθρωσης και ανάπτυξης της πολωνικής χαλυβουργίας», εφεξής «ΕΠΑ»). Το πεδίο εφαρμογής του ΕΠΑ και του πρωτοκόλλου αριθ. 8 δεν περιοριζόταν μόνο στο πεδίο εφαρμογής του παραρτήματος I της συνθήκης για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Άνθρακα και Χάλυβα (εφεξής «συνθήκη ΕΚΑΧ»), αλλά κάλυπτε και ορισμένους τομείς της χαλυβουργίας όπως οι σωλήνες χωρίς ραφή (χωρίς συγκόλληση) και οι μεγάλοι συγκολλημένοι σωλήνες.

(30)

Σύμφωνα με την απόφαση κίνησης της διαδικασίας, πρώτον, η εν λόγω ερμηνεία ήταν σύμφωνη με τον ορισμό της χαλυβουργίας που προβλέπουν οι κανόνες της EE περί κρατικών ενισχύσεων, ήταν δηλαδή σύμφωνη με τον ορισμό που περιλαμβάνεται στο παράρτημα B του πολυτομεακού πλαισίου (5). Δεύτερον, η ερμηνεία αυτή απέρρεε από το ΕΠΑ, οι μισοί από τους δικαιούχους του οποίου ήταν παραγωγοί σωλήνων. Πράγματι, η Huta Jedność, η προκάτοχος της WRJ και της WRJ-Serwis, συμμετείχε στη διαδικασία του προγράμματος αναδιάρθρωσης, και μάλιστα στο σχέδιο του ΕΠΑ επανειλημμένως γίνεται ρητή αναφορά σε αυτήν, όμως τελικώς δεν αναγνωρίστηκε ως δυνητικός δικαιούχος διότι την εποχή εκείνη, λόγω της πτώχευσης που κήρυξε το 2002, υπήρχαν σχέδια για την εκκαθάρισή της.

(31)

Ως εκ τούτου, η Επιτροπή έκρινε ότι η απαγόρευση της χορήγησης ενίσχυσης που δεν καλύπτεται από το ΕΠΑ και το πρωτόκολλο αριθ. 8 ίσχυε για την Huta Jedność, την WRJ και την WRJ-Serwis.

(32)

Όσον αφορά τις επενδύσεις που πραγματοποίησε στην WRJ η TFS και τη σύσταση εγγύησης από την TFS υπέρ της WRJ, η Επιτροπή εξέφρασε σοβαρές αμφιβολίες κατά πόσον αυτές θα πληρούσαν τις απαιτήσεις της αρχής του ιδιώτη επενδυτή στην οικονομία της αγοράς. Η WRJ αντιμετώπιζε δυσκολίες κατά τη χρονική στιγμή της θέσπισης των μέτρων και δεν θα ήταν σε θέση να αντλήσει κεφάλαια από τις κεφαλαιαγορές. Η Επιτροπή αμφέβαλλε επίσης κατά πόσον η επένδυση θα είχε ικανοποιητική απόδοση. Έκρινε επίσης ότι θα ήταν δύσκολο να δικαιολογηθούν οι επενδύσεις εκ του γεγονότος ότι η TFS είχε την πρόθεση να ιδιωτικοποιήσει την WRJ στο μέλλον.

(33)

Όσον αφορά την εγγύηση που χορηγήθηκε από το πολωνικό δημόσιο στην WRJ, η Επιτροπή παρατήρησε ότι δεν ήταν σαφές εάν η WRJ ήταν προβληματική επιχείρηση κατά τη χρονική στιγμή της χορήγησης της ενίσχυσης, δηλαδή το 1997. Αφετέρου δε, όσον αφορά την αύξηση της εγγύησης το 2003, η WRJ θα μπορούσε να θεωρηθεί προβληματική και, ως εκ τούτου, η Επιτροπή εξέφρασε αμφιβολίες κατά πόσον αυτή η αύξηση της εγγύησης ήταν σύμφωνη με την αρχή του ιδιώτη επενδυτή στην οικονομία της αγοράς.

(34)

Όσον αφορά τις επενδύσεις που πραγματοποίησε στην WRJ Serwis η TFS, η Επιτροπή εξέφρασε αμφιβολίες κατά πόσον αυτές θα πληρούσαν τις απαιτήσεις της αρχής του ιδιώτη επενδυτή στην οικονομία της αγοράς. Η Επιτροπή παρατήρησε ότι το 2003 η επιχείρηση ήταν προβληματική και θεώρησε, ως εκ τούτου, ότι ήταν αμφίβολο εάν θα μπορούσε να αναμένεται ικανοποιητική απόδοση από τις επενδύσεις.

(35)

Η Επιτροπή δεν μπόρεσε να εντοπίσει λόγους για τους οποίους η ενδεχόμενη χορήγηση κρατικής ενίσχυσης θα μπορούσε να χαρακτηριστεί συμβατή, δεδομένου ότι κατά την περίοδο 1997-2006 απαγορεύονταν οι επενδύσεις ή οι ενισχύσεις αναδιάρθρωσης στον τομέα της χαλυβουργίας δυνάμει του πρωτοκόλλου αριθ. 8 και επομένως δυνάμει των κανόνων της EE περί κρατικών ενισχύσεων.

(36)

Η Πολωνία υπέβαλε τις παρατηρήσεις της σχετικά με την απόφαση κίνησης της διαδικασίας με επιστολές της 21ης Ιανουαρίου και της 1ης Φεβρουαρίου 2008. Εν περιλήψει, η Πολωνία δεν συμφωνούσε με την ερμηνεία του πρωτοκόλλου αριθ. 8 από την Επιτροπή και επανέλαβε την άποψή της ότι τα υπό εξέταση μέτρα δεν συνιστούν κρατική ενίσχυση.

(37)

Η Πολωνία θεωρεί ότι δεν πρέπει να δοθεί γενικευτική ερμηνεία στο πρωτόκολλο αριθ. 8, το οποίο αποτελεί εξαίρεση από την αρχή της μη παρέμβασης όσον αφορά τις κρατικές ενισχύσεις που χορηγήθηκαν πριν από την προσχώρηση.

(38)

Πρώτον, υπογραμμίζει το γεγονός ότι οι παραγωγοί σωλήνων και τα προϊόντα τους δεν περιλαμβάνονταν στο παράρτημα I του πρωτοκόλλου αριθ. 2 της ευρωπαϊκής συμφωνίας περί συνδέσεως μεταξύ των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και των κρατών μελών τους, αφενός, και της Δημοκρατίας της Πολωνίας, αφετέρου (6) (εφεξής «πρωτόκολλο αριθ. 2 της ευρωπαϊκής συμφωνίας») και επομένως δεν ενέπιπταν στο πεδίο εφαρμογής του.

(39)

Δεύτερον, η απαγόρευση χορήγησης κρατικής ενίσχυσης στους παραγωγούς σωλήνων στα κράτη μέλη επιβλήθηκε στις 24 Ιουλίου 2002, όταν τέθηκε σε εφαρμογή το παράρτημα B του πολυτομεακού πλαισίου, το οποίο ορίζει το περιεχόμενο του όρου «χαλυβουργία». Βάσει αυτού του ορισμού, ο τομέας των σωλήνων χωρίς ραφή και των μεγάλων συγκολλημένων σωλήνων αποτελούσε μέρος του τομέα της «χαλυβουργίας». Ως εκ τούτου, το ΕΠΑ που ενέκρινε η Επιτροπή το 2003 και το πρωτόκολλο αριθ. 8 περιλάμβαναν επίσης τους παραγωγούς σωλήνων. Στο παρελθόν, όταν ίσχυε η συνθήκη ΕΚΑΧ, ο τομέας των σωλήνων είχε εξαιρεθεί.

(40)

Η Πολωνία καταλήγει ότι το πρωτόκολλο αριθ. 8 πρέπει να ερμηνευθεί κατά τρόπο που να υποδηλώνει ότι πριν από τις 24 Ιουλίου 2002 οι ενισχύσεις που χορηγούνταν στους παραγωγούς σωλήνων δεν υπέκειντο στον έλεγχο της Επιτροπής, όπως ακριβώς και όλες οι άλλες παρεμβάσεις που πραγματοποιήθηκαν πριν τεθεί σε ισχύ η συνθήκη προσχώρησης. Μετά από εκείνη την ημερομηνία, οι παραγωγοί σωλήνων υπόκεινται στους εν λόγω περιορισμούς.

(41)

Όσον αφορά τους δικαιούχους, η Πολωνία σημειώνει ότι η εταιρεία WRJ-Serwis μπορεί να χαρακτηριστεί παραγωγός προϊόντων χάλυβα μόνον από το 2004 και εντεύθεν, όταν άρχισε να δραστηριοποιείται χρησιμοποιώντας τις εγκαταστάσεις του ελασματουργείου, και ότι πριν από το 2004, οι κρατικές παρεμβάσεις δεν μπορούσε να θεωρηθεί ότι συνιστούσαν κρατικές ενισχύσεις υπέρ του τομέα της χαλυβουργίας.

(42)

Τέλος, η Πολωνία υπογραμμίζει ότι το έργο της WRJ δεν αποτελεί συνέχεια του προηγούμενου έργου της Huta Jedność.

(43)

Επιπλέον, η Πολωνία υποστηρίζει ότι η εταιρεία TFS, μολονότι τελεί υπό τον έλεγχο του πολωνικού δημοσίου, λειτουργεί σύμφωνα με τις αρχές της οικονομίας της αγοράς με στόχο το κέρδος. Οι ενέργειες στις οποίες προέβη έναντι των εταιρειών WRJ και WRJ-Serwis δεν αποτελούσαν απόρροια κάποιου συγκεκριμένου ελέγχου ή εποπτείας του δημοσίου. Ως εκ τούτου, το πολωνικό δημόσιο δεν ασκούσε κατ’ ανάγκη έλεγχο κατά την έννοια της απόφασης στην υπόθεση Stardust Marine (7).

(44)

Όσον αφορά τις αυξήσεις κεφαλαίου στην WRJ και τις εγγυήσεις που παρασχέθηκαν από την TFS, η Πολωνία θεωρεί ότι η TFS δεν συνεισέφερε σημαντικούς χρηματοδοτικούς πόρους στο έργο της WRJ. Πράγματι, από οικονομικής απόψεως, η ανταλλαγή των οφειλών με μετοχές της WRJ ήταν περισσότερο σκόπιμη από ό,τι η άμεση είσπραξη των εν λόγω οφειλών. Επιπλέον, όταν η TFS πραγματοποίησε την επένδυσή της στην WRJ, η TFS είχε στην κατοχή της επιχειρηματικά σχέδια τα οποία αποδείκνυαν ότι το έργο της WRJ ήταν κερδοφόρο. Τέλος, η κοινοπραξία τραπεζών ήταν επίσης πρόθυμη τον καιρό εκείνο να εξασφαλίσει περαιτέρω χρηματοδότηση στην WRJ. Ως εκ τούτου, η TFS ενήργησε ως επενδυτής σε οικονομία αγοράς.

(45)

Η Πολωνία θεωρεί ότι η αύξηση του ποσού της κρατικής εγγύησης προς την WRJ πληρούσε το κριτήριο του ιδιώτη επενδυτή σε οικονομία αγοράς, δεδομένου ότι εξασφαλίστηκε έναντι πρόσθετης ασφαλείας και η WRJ κατέβαλε στο πολωνικό δημόσιο τέλη εγγύησης τα οποία αντιστοιχούσαν στον συντελεστή που ίσχυε στην αγορά. Επιπλέον, η εγγύηση χορηγήθηκε υπό τον όρο ότι θα ανανεωνόταν η χρηματοδότηση του έργου της WRJ από τις τράπεζες, πράγμα που δεν συνέβη. Ως εκ τούτου, η αύξηση της εγγύησης δεν εφαρμόστηκε ποτέ, και η Πολωνία θεωρεί ότι η WRJ δεν απεκόμισε όφελος.

(46)

Η αύξηση του κεφαλαίου στην WRJ-Serwis θεωρείται σύμφωνη με την αρχή του ιδιώτη επενδυτή στην οικονομία της αγοράς. Πρώτον, εκτός από την TFS, απέκτησαν μετοχές και ιδιώτες μέτοχοι. Δεύτερον, η WRJ-Serwis δεν αντιμετώπιζε χρηματοοικονομικές δυσχέρειες, και η TFS έλαβε τη σχετική απόφαση με γνώμονα τα κέρδη που θα απέφερε στο μέλλον η WRJ-Serwis. Επιπλέον, η TFS κατόρθωσε να αναλάβει τον έλεγχο της WRJ-Serwis και των ακινήτων στα οποία είχε κατασκευαστεί το έργο της WRJ.

(47)

Όσον αφορά την ενοποίηση της WRJ και της WRJ-Serwis, η Πολωνία υποστηρίζει ότι αποτελούσε τον μόνο τρόπο για να αναληφθεί και να ολοκληρωθεί ταχέως από ιδιώτη επενδυτή το έργο της WRJ εξασφαλίζοντας συγχρόνως την ανάκτηση του μεγαλύτερου δυνατού μέρους του κεφαλαίου που είχε επενδύσει έως τότε το δημόσιο.

(48)

Η Επιτροπή έλαβε παρατηρήσεις από ένα ενδιαφερόμενο τρίτο μέρος, το οποίο ήταν κατηγορηματικά αντίθετο στις επιδοτήσεις που χορηγήθηκαν από την Πολωνία. Το ενδιαφερόμενο μέρος υπενθυμίζει ότι οι σωλήνες δεν υπήρξαν ποτέ προϊόν που κάλυπτε η συνθήκη ΕΚΑΧ και ότι ο κλάδος παραγωγής σωλήνων έπρεπε να αναλάβει ο ίδιος τις δαπάνες για την αναδιάρθρωσή του, χωρίς κρατική ενίσχυση. Η αποδοχή ενίσχυσης στη συγκεκριμένη υπόθεση θα απέβαινε εις βάρος του ευρωπαϊκού κλάδου παραγωγής σωλήνων. Το ενδιαφερόμενο μέρος βεβαιώνει επίσης ότι η αποδοχή της ενίσχυσης μπορεί να υπονομεύσει τις προσπάθειες που καταβάλλει για να αποδείξει ότι ορισμένες από τις χώρες-εισαγωγείς σωλήνων εισάγουν το προϊόν στην EE με τιμές ντάμπινγκ ή με επιδοτούμενες τιμές. Τέλος, το ενδιαφερόμενο μέρος υποστηρίζει ότι ο ευρωπαϊκός κλάδος παραγωγής σωλήνων χωρίς ραφή βρισκόταν σε ιδιαίτερη οικονομική κατάσταση καθώς διέθετε πλεονάζουσα παραγωγική ικανότητα και είχε ανάγκη να εξαγάγει μεγάλες ποσότητες, ενώ το 2007 αυξήθηκε ο όγκος των εισαγωγών από την Κίνα.

(49)

Τα σχόλια του ενδιαφερόμενου μέρους διαβιβάσθηκαν στην Πολωνία, η οποία υπέβαλε τις παρατηρήσεις της στις 16 Φεβρουαρίου 2009. Η Πολωνία υποστηρίζει ότι χρειάζονται διαφανείς κανόνες περί του θεμιτού ανταγωνισμού στην αγορά σωλήνων.

(50)

Η Πολωνία συμφωνεί με το τρίτο μέρος ότι οι σωλήνες δεν υπήρξαν ποτέ προϊόν που κάλυπτε η συνθήκη ΕΚΑΧ και επαναλαμβάνει ότι ο τομέας της «χαλυβουργίας» δεν περιλαμβάνει τους παραγωγούς σωλήνων παρά μόνον αφότου τέθηκε σε ισχύ το πολυτομεακό πλαίσιο, στις 24 Ιουλίου 2002. Ως εκ τούτου, η απαγόρευση χορήγησης κρατικής ενίσχυσης στον κλάδο παραγωγής σωλήνων ισχύει μόνον από τις 24 Ιουλίου 2002, όταν τέθηκε σε ισχύ ο «διευρυμένος» ορισμός του τομέα της χαλυβουργίας.

(51)

Τέλος, η Πολωνία επαναλαμβάνει ότι η WRJ δεν άρχισε ποτέ να ασκεί παραγωγικές δραστηριότητες, ενώ η WRJ-Serwis σταμάτησε την παραγωγή της το 2008. Η Πολωνία υπογραμμίζει ότι δεν χορήγησε ποτέ κρατική ενίσχυση υπέρ της WRJ.

(52)

Τα υπό εξέταση μέτρα χορηγήθηκαν πριν από την προσχώρηση της Πολωνίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση (δηλαδή πριν από την 1η Μαΐου 2004). Κατ’ αρχήν, τα άρθρα 107 και 108 της ΣΛΕΕ δεν εφαρμόζονται επί των χορηγηθεισών πριν από την προσχώρηση ενισχύσεων που δεν τυγχάνουν, πλέον, εφαρμογής μετά την προσχώρηση (8). Κατά παρέκκλιση από τον εν λόγω γενικό κανόνα, και επομένως κατ’ εξαίρεση, η Επιτροπή είναι αρμόδια να εξετάσει κρατική ενίσχυση που χορηγήθηκε από την Πολωνία στο πλαίσιο της αναδιάρθρωσης τον τομέα της χαλυβουργίας της πριν από την προσχώρηση βάσει του πρωτοκόλλου αριθ. 8 της συνθήκης προσχώρησης.

(53)

Το πρωτόκολλο αριθ. 8 περιλαμβάνει διατάξεις που επιτρέπουν στην Πολωνία να ολοκληρώσει την αναδιάρθρωση του τομέα της χαλυβουργίας της που άρχισε πριν από την προσχώρησή της. Η αναδιάρθρωση του τομέα της χαλυβουργίας πριν από την προσχώρηση πραγματοποιήθηκε βάσει του πρωτοκόλλου αριθ. 2 της ευρωπαϊκής συμφωνίας, όπως παρατάθηκε με απόφαση του Συμβουλίου Σύνδεσης ΕΕ-Πολωνίας (εφεξής «η απόφαση του Συμβουλίου Σύνδεσης») (9).

(54)

Το πρωτόκολλο αριθ. 2 της ευρωπαϊκής συμφωνίας παρείχε στην Πολωνία πενταετή «περίοδο χάριτος», από το 1992 έως το τέλος του 1996, κατά τη διάρκεια της οποίας είχε το δικαίωμα να κάνει χρήση κρατικών ενισχύσεων για την αναδιάρθρωση του πολωνικού τομέα της χαλυβουργίας ΕΚΑΧ.

(55)

Η εν λόγω περίοδος χάριτος παρατάθηκε με την απόφαση του Συμβουλίου Σύνδεσης για ακόμα οκτώ έτη, από την 1η Ιανουαρίου 1997, ή έως την προσχώρηση της Πολωνίας στην EE. Κατά την περίοδο αυτή, όσον αφορά τα προϊόντα χάλυβα η Πολωνία μπορούσε να χορηγεί, κατ’ εξαίρεση, κρατικές ενισχύσεις για τις ανάγκες της διαδικασίας αναδιάρθρωσης υπό τους όρους που προβλέπονται στο πρωτόκολλο αριθ. 2 της ευρωπαϊκής συμφωνίας (όπως παρατάθηκε με την απόφαση του Συμβουλίου Σύνδεσης), καθώς και βάσει του ΕΠΑ το οποίο η Πολωνία υπέβαλε στην Επιτροπή τον Απρίλιο του 2003. Τον Ιούλιο του 2003, αφού η Επιτροπή αξιολόγησε το ΕΠΑ, τα κράτη μέλη ενέκριναν το αίτημα της Πολωνίας (10).

(56)

Το πρωτόκολλο αριθ. 8 εξουσιοδοτεί την Επιτροπή να παρακολουθεί, μετά από την προσχώρηση της Πολωνίας, τις κρατικές ενισχύσεις που χορηγεί η χώρα αυτή στον τομέα της χαλυβουργίας βάσει του πρωτοκόλλου αριθ. 2 της ευρωπαϊκής συμφωνίας (όπως παρατάθηκε με την απόφαση του Συμβουλίου Σύνδεσης) και βάσει του ΕΠΑ. Επιπλέον, το πρωτόκολλο αριθ. 8 προβλέπει ότι η Επιτροπή έχει το δικαίωμα να διαχειρίζεται την ανάκτηση των ενισχύσεων που χορηγούνται κατά παράβαση του πρωτοκόλλου αριθ. 2 της ευρωπαϊκής συμφωνίας και του ΕΠΑ. Ως εκ τούτου, το πρωτόκολλο αριθ. 8 αποτελεί lex specialis που επιτρέπει, σε εξαιρετικές περιπτώσεις και κατά παρέκκλιση από το γενικό καθεστώς, την αναδρομική παρακολούθηση και εξέταση των κρατικών ενισχύσεων που χορήγησε η Πολωνία στην πολωνική βιομηχανία χάλυβα πριν από την προσχώρηση. Η θέση αυτή επιβεβαιώθηκε από το Δικαστήριο, το οποίο έκρινε ότι το πρωτόκολλο αριθ. 8 αποτελεί lex specialis εν σχέση προς τα άρθρα 107 και 108 της ΣΛΕΕ και επεκτείνει την εξέταση κρατικών ενισχύσεων που διενεργεί η Επιτροπή δυνάμει της ΣΛΕΕ στις ενισχύσεις που χορηγήθηκαν για την αναδιάρθρωση της πολωνικής βιομηχανίας χάλυβα κατά την περίοδο 1997-2003 (11).

(57)

Στο πλαίσιο αυτής της διαδικασίας, η Επιτροπή πρέπει να αξιολογήσει εάν η κατ’ εξαίρεση αρμοδιότητα αναδρομικού ελέγχου που αναφέρεται στις αιτιολογικές σκέψεις 53 έως 56 ανωτέρω, καλύπτει επίσης τα μέτρα που χορήγησε η Πολωνία υπέρ των παραγωγών σωλήνων πριν από την προσχώρηση. Προς τον σκοπό αυτό, οι νομικές βάσεις που εφαρμόζονται σε αυτή την υπόθεση, δηλαδή το πρωτόκολλο αριθ. 8 σε συνδυασμό με το πρωτόκολλο αριθ. 2 της ευρωπαϊκής συμφωνίας και με την απόφαση του Συμβουλίου Σύνδεσης, πρέπει να υποβληθούν σε ερμηνεία ώστε να διευκρινισθεί εάν οι διατάξεις τους καλύπτουν επίσης και τα μέτρα που χορήγησε η Πολωνία υπέρ των παραγωγών σωλήνων πριν από την προσχώρηση.

(58)

Σύμφωνα με κοινώς αποδεκτή αρχή του δικαίου, οι διατάξεις μιας lex specialis που παρέχουν παρέκκλιση από τις γενικές διατάξεις πρέπει να ερμηνεύονται υπό στενή έννοια (strictu sensu). Η αυστηρή ερμηνεία των προαναφερόμενων νομικών βάσεων (βλέπε αιτιολογικές σκέψεις 59 έως 65 κατωτέρω) οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η κατ’ εξαίρεση αρμοδιότητα αναδρομικού ελέγχου της Επιτροπής περιορίζεται στα μέτρα που χορηγήθηκαν πριν από την προσχώρηση υπέρ των παραγωγών προϊόντων που καλύπτονται από τη συνθήκη ΕΚΑΧ, και δεν περιλαμβάνει, ως εκ τούτου, τα μέτρα υπέρ των παραγωγών σωλήνων.

(59)

Τα σημεία 12 και 18 του πρωτοκόλλου αριθ. 8 προσδιορίζουν τις αρμοδιότητες παρακολούθησης και αναδρομικού ελέγχου της Επιτροπής όσον αφορά τις ενισχύσεις που χορηγήθηκαν πριν από την προσχώρηση υπέρ του τομέα της πολωνικής χαλυβουργίας. Το σημείο 12 εξουσιοδοτεί την Επιτροπή και το Συμβούλιο να παρακολουθούν την εφαρμογή του ΕΠΑ πριν και μετά από την προσχώρηση, έως το 2006. Το σημείο 18 εξουσιοδοτεί την Επιτροπή να διατάσσει την ανάκτηση κρατικών ενισχύσεων που χορηγήθηκαν κατά παράβαση των όρων που προβλέπει το πρωτόκολλο αριθ. 8.

(60)

Το σημείο 1 του πρωτοκόλλου αριθ. 8 προβλέπει ότι οι κρατικές ενισχύσεις που χορηγεί η Πολωνία για την αναδιάρθρωση «συγκεκριμένων τομέων της πολωνικής χαλυβουργίας» θεωρούνται συμβατές προς την εσωτερική αγορά, εφόσον «η περίοδος που προβλέπεται στο άρθρο 8 παράγραφος 4 του πρωτοκόλλου αριθ. 2 της ευρωπαϊκής συμφωνίας για τα προϊόντα που καλύπτονται από τη συνθήκη ΕΚΑΧ […] παραταθεί έως την ημερομηνία προσχώρησης», τηρηθούν οι όροι που τίθενται στο ΕΠΑ, τηρηθούν οι προϋποθέσεις του πρωτοκόλλου αριθ. 8 και «δεν καταβληθεί καμία κρατική ενίσχυση για την αναδιάρθρωση της πολωνικής χαλυβουργίας μετά την ημερομηνία προσχώρησης».

(61)

Το σημείο 2 του πρωτοκόλλου αριθ. 8 προβλέπει ότι η αναδιάρθρωση του τομέα της πολωνικής χαλυβουργίας, όπως περιγράφεται στα ατομικά επιχειρηματικά προγράμματα των εταιρειών που απαριθμούνται στο παράρτημα 1, θα ολοκληρωθεί το αργότερο στις 31 Δεκεμβρίου 2006. Το σημείο 3 του πρωτοκόλλου αριθ. 8 αναφέρει ότι μόνον οι επιχειρήσεις που απαριθμούνται στο παράρτημα 1 του πρωτοκόλλου είναι επιλέξιμες για κρατική ενίσχυση στο πλαίσιο του προγράμματος αναδιάρθρωσης της πολωνικής χαλυβουργίας.

(62)

Το σημείο 1 του πρωτοκόλλου αριθ. 8 κάνει ρητή παραπομπή στο άρθρο 8 παράγραφος 4 του πρωτοκόλλου αριθ. 2 της ευρωπαϊκής συμφωνίας, όπως παρατάθηκε με την απόφαση του Συμβουλίου Σύνδεσης. Το πρωτόκολλο αριθ. 2 της ευρωπαϊκής συμφωνίας εφαρμοζόταν μόνο για τα «προϊόντα χάλυβα που καλύπτονται από τη συνθήκη ΕΚΑΧ» (άρθρο 8 παράγραφος 4 του πρωτοκόλλου αριθ. 2) και μάλιστα απαριθμεί τα εν λόγω προϊόντα χάλυβα σε ένα παράρτημα. Στο εν λόγω παράρτημα επαναλαμβάνεται ο κατάλογος των προϊόντων που καλύπτονται από τη συνθήκη ΕΚΑΧ όπως περιλαμβάνεται στο παράρτημα I της συνθήκης ΕΚΑΧ, όπου στον ορισμό των «προϊόντων χάλυβα που καλύπτονται από τη συνθήκη ΕΚΑΧ» περιλαμβάνονται ρητώς οι σωλήνες [«οι χαλυβδοσωλήνες (με ή χωρίς ραφή) […] οι ολκομετρημένες ράβδοι και τα χυτεύματα σιδήρου· (οι σωλήνες κάθε είδους και τα εξαρτήματα σωληνώσεων, και άλλα χυτεύματα σιδήρου)»].

(63)

Η συνθήκη ΕΚΑΧ έληξε στις 23 Ιουλίου 2002. Από εκείνη την ημερομηνία και εξής, οι κρατικές ενισχύσεις στη χαλυβουργία υπάγονται στο γενικό νομικό πλαίσιο της ΕΚ. Επ’ ευκαιρία αυτής της αλλαγής, αποφασίστηκε να διευρυνθεί ο ορισμός του ευρωπαϊκού τομέα χαλυβουργίας ώστε να περιλαμβάνει και τους παραγωγούς σωλήνων. Ο νέος αυτός ορισμός περιλήφθηκε στο άρθρο 27 και στο παράρτημα B του πολυτομεακού πλαισίου, όπου ο τομέας της χαλυβουργίας της EE αναφέρεται ότι περιλαμβάνει και «σωλήνες χωρίς συγκόλληση, είδη με καθορισμένη μορφή κοίλα, χωρίς συγκόλληση», καθώς και «συγκολλημένους σωλήνες κάθε είδους, από σίδηρο ή χάλυβα». Αυτός ο διευρυμένος ορισμός του τομέα της χαλυβουργίας περιλήφθηκε εν συνεχεία στο παράρτημα I των κατευθυντήριων γραμμών σχετικά με τις κρατικές ενισχύσεις περιφερειακού χαρακτήρα 2007-2013 (12), και στο σημείο 29 του άρθρου 2 του γενικού κανονισμού απαλλαγής κατά κατηγορία (13).

(64)

Ωστόσο, ούτε το πρωτόκολλο αριθ. 2 της ευρωπαϊκής συμφωνίας ούτε η απόφαση του Συμβουλίου Σύνδεσης τροποποιήθηκαν ειδικά ώστε να περιλάβουν τον διευρυμένο ορισμό του τομέα της λειτουργίας της EE ο οποίος περιλαμβάνει τους παραγωγούς σωλήνων. Το πρωτόκολλο αριθ. 2 της ευρωπαϊκής συμφωνίας είχε λήξει στις 31 Δεκεμβρίου 1996. Με την απόφαση του Συμβουλίου Σύνδεσης, παρετάθη η ισχύς του πρωτοκόλλου αριθ. 2 της ευρωπαϊκής συμφωνίας, αρχής γενομένης από την 1η Ιανουαρίου 1997, ή μέχρι την ημερομηνία προσχώρησης της Πολωνίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ανάλογα με το τι θα επέλθει νωρίτερα. Το άρθρο 1 της απόφασης του Συμβουλίου Σύνδεσης αναφέρεται εν γένει στα «προϊόντα χάλυβα», αλλά το πεδίο εφαρμογής του συνδέεται επίσης ρητώς με το άρθρο 8 παράγραφος 4 του πρωτοκόλλου αριθ. 2 της ευρωπαϊκής συμφωνίας, το οποίο αφορά αποκλειστικά τα προϊόντα χάλυβα που καλύπτονται από τη συνθήκη ΕΚΑΧ. Ιδιαίτερα, η επέκταση του πρωτοκόλλου αριθ. 2 της ευρωπαϊκής συμφωνίας πραγματοποιήθηκε υπό τον όρο ότι η Πολωνία θα υπέβαλλε στην Επιτροπή ένα ΕΠΑ και επιχειρηματικά σχέδια για τους δικαιούχους του ΕΠΑ. Αμφότερα έπρεπε να «πληρούν τις προϋποθέσεις που καθορίζονται στο άρθρο 8 παράγραφος 4 του πρωτοκόλλου αριθ. 2 και έχουν αξιολογηθεί και εγκριθεί από την αρμόδια εθνική αρχή της για τον έλεγχο των κρατικών ενισχύσεων (την υπηρεσία ανταγωνισμού και προστασίας των καταναλωτών)» (άρθρο 2 της απόφασης του Συμβουλίου Σύνδεσης).

(65)

Λαμβανομένων υπόψη των ανωτέρω, η Επιτροπή καταλήγει στο συμπέρασμα ότι το σημείο 18 του πρωτοκόλλου αριθ. 8, ερμηνευόμενο υπό το πρίσμα των σημείων 1 έως 3 του πρωτοκόλλου αριθ. 8 σε συνδυασμό με το πρωτόκολλο αριθ. 2 της ευρωπαϊκής συμφωνίας και με την απόφαση του Συμβουλίου Σύνδεσης, δεν παρέχει στην Επιτροπή την αρμοδιότητα να ελέγχει τις ενισχύσεις που χορηγήθηκαν στους πολωνούς παραγωγούς σωλήνων πριν από την προσχώρηση.

(66)

Πέραν της νομικής ερμηνείας του πεδίου των σχετικών νομικών βάσεων (δηλαδή του πρωτοκόλλου αριθ. 8, του πρωτοκόλλου αριθ. 2 της ευρωπαϊκής συμφωνίας και της απόφασης του Συμβουλίου Σύνδεσης - βλέπε αιτιολογικές σκέψεις 59 έως 65 ανωτέρω), η Επιτροπή εξέτασε επίσης το ερώτημα εάν οι διατάξεις εφαρμογής των διατάξεων περί κρατικών ενισχύσεων της ευρωπαϊκής συμφωνίας και του πρωτοκόλλου 2, όπως εγκρίθηκαν από το Συμβούλιο Σύνδεσης ΕΚ-Πολωνίας το 2001 (εφεξής «οι διατάξεις εφαρμογής») (14), είναι ουσιαστικές για τον καθορισμό του πεδίου αρμοδιότητας της Επιτροπής όσον αφορά τη διενέργεια αναδρομικού ελέγχου των μέτρων που εφάρμοσε η Πολωνία υπέρ των παραγωγών σωλήνων πριν από την προσχώρηση.

(67)

Κατ’ αρχήν, οι διατάξεις εφαρμογής περιλαμβάνουν διαδικαστικούς κανόνες διαφορετικούς από τις ουσιαστικές διατάξεις περί κρατικών ενισχύσεων που περιλαμβάνονται στην ευρωπαϊκή συμφωνία και στο πρωτόκολλο αριθ. 2 της ευρωπαϊκής συμφωνίας. Υπογραμμίζεται, ωστόσο, ότι οι διατάξεις εφαρμογής περιλαμβάνουν επίσης συγκεκριμένες διατάξεις περί των κριτηρίων αξιολόγησης του συμβιβάσιμου της ενίσχυσης με την ευρωπαϊκή συμφωνία και με το πρωτόκολλο αριθ. 2 της ευρωπαϊκής συμφωνίας αντιστοίχως.

(68)

Στην πρώτη πρόταση του άρθρου 2 παράγραφος 1 των διατάξεων εφαρμογής προβλέπονται τα ακόλουθα: «Η κατά το άρθρο 1 εκτίμηση της συμβατότητας μεμονωμένων ενισχύσεων και προγραμμάτων ενισχύσεων με την ευρωπαϊκή συμφωνία, πραγματοποιείται με βάση τα κριτήρια που συνεπάγεται η εφαρμογή των κανόνων του άρθρου 87 της συνθήκης για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, συμπεριλαμβανομένου του παρόντος και μελλοντικού παράγωγου δικαίου και των πλαισίων, οδηγιών και άλλων σχετικών κοινοτικών διοικητικών πράξεων, της νομολογίας του Πρωτοδικείου και του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και αποφάσεων του Συμβουλίου Σύνδεσης κατά το άρθρο 4 παράγραφος 3». Η πρόταση αυτή θεσπίζει τη γενική αρχή, σύμφωνα με την οποία τα ουσιαστικά κριτήρια αξιολόγησης της συμβατότητας της ενίσχυσης με την ευρωπαϊκή συμφωνία είναι «εξελικτικά», υπό την έννοια ότι λαμβάνουν υπόψη τις αλλαγές/εξελίξεις που πραγματοποιούνται με την πάροδο του χρόνου στη νομοθεσία της EE και στη νομολογία του Δικαστηρίου.

(69)

Στη δεύτερη πρόταση του άρθρου 2 παράγραφος 1 των διατάξεων εφαρμογής γίνεται ιδιαίτερη μνεία στα κριτήρια συμβατότητας δυνάμει του πρωτοκόλλου αριθ. 2: «Στην περίπτωση που οι ενισχύσεις και τα προγράμματα ενισχύσεων προορίζονται για προϊόντα που καλύπτονται από το πρωτόκολλο αριθ. 2 της ευρωπαϊκής συμφωνίας, η πρώτη πρόταση της παρούσας παραγράφου εφαρμόζεται πλήρως με την εξαίρεση ότι η εκτίμηση της συμβατότητας δεν θα γίνεται βάσει των κριτηρίων που προκύπτουν από την εφαρμογή των κανόνων του άρθρου 87 της συνθήκης για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας αλλά βάσει των κριτηρίων που προκύπτουν από την εφαρμογή των διατάξεων περί κρατικών ενισχύσεων της συνθήκης για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Άνθρακα και Χάλυβα». Από τη διατύπωση αυτής της προτάσεως προκύπτει σαφώς ότι, αντίθετα από την περίπτωση των γενικών ενισχύσεων, στις οποίες αναφέρεται η πρώτη πρόταση του άρθρου 2 παράγραφος 1 (βλέπε αιτιολογική σκέψη 68 ανωτέρω), για τους σκοπούς της ενίσχυσης που καλύπτεται από το πρωτόκολλο αριθ. 2 της ευρωπαϊκής συμφωνίας, η εξέλιξη των κριτηρίων συμβατότητας συνδέεται με τη συνθήκη ΕΚΑΧ. Δεν γίνεται συγκεκριμένη αναφορά στην εξέλιξη των κριτηρίων συμβατότητας μετά τη λήξη της συνθήκης ΕΚΑΧ το 2002.

(70)

Το άρθρο 2 παράγραφοι 2 και 3 των διατάξεων εφαρμογής θεσπίζει τον μηχανισμό βάσει του οποίου η Πολωνία οφείλει να λαμβάνει υπόψη τις αλλαγές των κριτηρίων συμβατότητας της EE. Συγκεκριμένα, η Πολωνία πρέπει να ενημερώνεται για οποιεσδήποτε μη δημοσιευθείσες αλλαγές στα κοινοτικά κριτήρια συμβατότητας, και «αν οι μεταβολές αυτές δεν αποτελέσουν αντικείμενο αντιρρήσεων από τη Δημοκρατία της Πολωνίας εντός τριών μηνών από την παραλαβή των σχετικών επίσημων πληροφοριών, καθιερώνονται πλέον ως κριτήρια συμβατότητας όπως προβλέπεται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου. Αν όμως προβληθούν αντιρρήσεις από τη Δημοκρατία της Πολωνίας, όσον αφορά την προσέγγιση νομοθεσιών που προβλέπει η ευρωπαϊκή συμφωνία, διεξάγονται διαβουλεύσεις σύμφωνα με τα άρθρα 7 και 8 των παρουσών διατάξεων».

(71)

Ακόμα και εάν η Πολωνία δεν είχε προβάλει αντιρρήσεις εντός τριών μηνών για την τροποποίηση που πραγματοποιήθηκε στον κοινοτικό ορισμό του τομέα της χαλυβουργίας, ο οποίος το 2002 διευρύνθηκε ώστε να περιλαμβάνει και τους παραγωγούς σωλήνων, οι εν λόγω τροποποιήσεις της κοινοτικής νομοθεσίας δεν θα μπορούσαν να έχουν εφαρμογή για μέτρα τα οποία δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της ευρωπαϊκής συμφωνίας, δηλαδή για τα μέτρα τα οποία δεν καλύπτονται από τη συνθήκη ΕΚΑΧ. Πέραν τούτου, το πρωτόκολλο αριθ. 8 αποτελεί lex specialis, και κατά συνέπεια, για τον καθορισμό του πεδίου εφαρμογής του, η Επιτροπή δεν μπορεί να στηριχθεί στη διεύρυνση του ορισμού του τομέα της χαλυβουργίας της EE που πραγματοποιήθηκε μετά την εκπνοή της συνθήκης ΕΚΑΧ. Συνάγεται επομένως το συμπέρασμα ότι πρέπει να γίνεται σαφής διάκριση μεταξύ, αφενός, του «εξελικτικού» χαρακτήρα του δικαίου που εφαρμόζεται στις κρατικές ενισχύσεις που χορηγήθηκαν υπέρ του πολωνικού τομέα χαλυβουργίας πριν από την προσχώρηση στην EE δυνάμει της ευρωπαϊκής συμφωνίας και, αφετέρου, της κατ’ ανάγκη στενής ερμηνείας του πεδίου αρμοδιότητας της Επιτροπής να διενεργεί αναδρομικό έλεγχο όπως προκύπτει από το πρωτόκολλο αριθ. 8, το πρωτόκολλο αριθ. 2 της ευρωπαϊκής συμφωνίας και την απόφαση του Συμβουλίου Σύνδεσης.

(72)

Επί τη βάσει των προαναφερομένων, η Επιτροπή πρέπει να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι δεν έχει αρμοδιότητα να προβεί στην εξέταση των μέτρων που χορηγήθηκαν υπέρ των πολωνών παραγωγών σωλήνων πριν από την προσχώρηση, ιδίως δε κατά την περίοδο 1997-2003, βάσει του πρωτοκόλλου αριθ. 8. Η παρούσα διαδικασία περατώνεται δεδομένης της έλλειψης αρμοδιότητας της Επιτροπής να αξιολογήσει τα μέτρα που αποτελούν αντικείμενο της παρούσας διαδικασίας,