29.3.2007   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 72/17

(1)

Στις 27 Φεβρουαρίου 2007 το Συμβούλιο εξέτασε το επικαιροποιημένο πρόγραμμα σύγκλισης της Σουηδίας, που καλύπτει την περίοδο 2006-2009.

(2)

Το μακροοικονομικό σενάριο στο οποίο στηρίζεται το πρόγραμμα προβλέπει ότι η αύξηση του πραγματικού ΑΕΠ θα μετριαστεί από 4,0 % το 2006 σε 3,0 % κατά μέσο όρο στην υπόλοιπη διάρκεια του προγράμματος, αν και θα παραμείνει κοντά στη δυνητική τιμή της. Αξιολογούμενο υπό το πρίσμα των στοιχείων που είναι διαθέσιμα σήμερα, το σενάριο αυτό φαίνεται να στηρίζεται σε αξιόπιστες παραδοχές για την οικονομική ανάπτυξη, ενώ δεν αποκλείεται η ανάπτυξη το 2006 να ήταν ακόμη μεγαλύτερη. Οι προβλέψεις του προγράμματος ως προς τον πληθωρισμό φαίνονται, επίσης, ρεαλιστικές.

(3)

Όσον αφορά το 2006, το πλεόνασμα γενικής κυβέρνησης εκτιμάται σε 2,8 % του ΑΕΠ στις φθινοπωρινές προβλέψεις των υπηρεσιών της Επιτροπής του 2006, έναντι πρόβλεψης 0,9 % του ΑΕΠ σύμφωνα με το προηγούμενο επικαιροποιημένο πρόγραμμα σύγκλισης· η διαφορά οφείλεται κυρίως στην επίδραση βάσης από το γεγονός ότι το πλεόνασμα του 2005 ήταν πολύ μεγαλύτερο από το αναμενόμενο. Με βάση τα διαθέσιμα στοιχεία για τις ταμειακές ροές, συνάγεται ότι εξαιτίας τόσο της μείωσης των πρωτογενών δαπανών όσο και της αύξησης των φορολογικών εσόδων, το πλεόνασμα του 2006 είναι πιθανό να ήταν μεγαλύτερο από αυτό που είχαν προβλέψει οι υπηρεσίες της Επιτροπής.

(4)

Το επικαιροποιημένο πρόγραμμα επιβεβαιώνει ότι η επίτευξη δημοσιονομικού πλεονάσματος 2 % του ΑΕΠ κατά μέσο όρο στο σύνολο του οικονομικού κύκλου εξακολουθεί να αποτελεί τον πρωταρχικό κατευθυντήριο δημοσιονομικό κανόνα, ο οποίος υποστηρίζεται από πολυετή ανώτατα όρια για τις δαπάνες. Στο πλαίσιο του νομοσχεδίου για τη δημοσιονομική πολιτική που προβλέπεται να κατατεθεί την άνοιξη του 2007, η κυβέρνηση θα επαναξιολογήσει τον τρέχοντα στόχο που ισχύει για το πλεόνασμα της γενικής κυβέρνησης κατά τρόπον ώστε να λαμβάνεται υπόψη η απόφαση της Eurostat σχετικά με την ταξινόμηση των κεφαλαιοποιητικών συνταξιοδοτικών συστημάτων του δεύτερου πυλώνα (2). Μετά την παρέλευση της μεταβατικής περιόδου που ισχύει για την εφαρμογή της εν λόγω απόφασης (την άνοιξη του 2007), το πλεόνασμα θα είναι χαμηλότερο κατά περίπου 1 % του ΑΕΠ σε κάθε έτος, ενώ ο δείκτης του ακαθάριστου χρέους προς το ΑΕΠ θα αναθεωρηθεί προς τα πάνω κατά 0,5 % του ΑΕΠ περίπου. Η δημοσιονομική στρατηγική που περιγράφεται στο επικαιροποιημένο πρόγραμμα προβλέπει μείωση του πλεονάσματος το 2007 (από 3,0 % του ΑΕΠ το 2006 σε 2,4 %) με σταδιακή ανάκαμψή του στη συνέχεια (σε 3,1 % το 2009)· ανάλογη είναι η πορεία του πρωτογενούς πλεονάσματος. Τόσο ο δείκτης δαπανών προς το ΑΕΠ όσο και ο δείκτης εσόδων προς το ΑΕΠ ακολουθούν πορεία βαθμιαίας μείωσης καθ' όλη την περίοδο αναφοράς του προγράμματος. Η στρατηγική εστιάζεται κάπως περισσότερο στα τελευταία έτη της περιόδου, καθώς προβλέπεται μερική και μόνο χρηματοδότηση σημαντικών φορολογικών περικοπών το 2007. Σε σύγκριση με το προηγούμενο επικαιροποιημένο πρόγραμμα, η σχεδιαζόμενη εξέλιξη του πλεονάσματος (δηλαδή αρχική συρρίκνωση ακολουθούμενη από σταδιακή ανάκαμψη) είναι παρεμφερής, αλλά με υψηλότερη καθαρή δανειοδοτική θέση καθ' όλη την περίοδο που καλύπτει το πρόγραμμα.

(5)

Το διαρθρωτικό πλεόνασμα (δηλαδή το κυκλικά προσαρμοσμένο πλεόνασμα χωρίς να λαμβάνονται υπόψη έκτακτα και άλλα προσωρινά μέτρα) προβλέπεται, σύμφωνα με την από κοινού συμφωνηθείσα μεθοδολογία, να παραμείνει πάνω από το 2 % του ΑΕΠ καθ' όλη την περίοδο αναφοράς του προγράμματος, σε συσχετισμό με την ανάκγη να διασφαλιστεί η μακροπρόθεσμη διατηρησιμότητα των δημόσιων οικονομικών. Όπως και στο προηγούμενο επικαιροποιημένο πρόγραμμα σύγκλισης, ο μεσοπρόθεσμος δημοσιονομικός στόχος (ΜΔΣ) του προγράμματος ανταποκρίνεται στον προαναφερθέντα στόχο της επίτευξης δημοσιονομικού πλεονάσματος 2 % του ΑΕΠ κατά μέσο όρο στο σύνολο του οικονομικού κύκλου (δηλαδή σε διαρθρωτικούς όρους), στόχο του οποίου το πρόγραμμα προβλέπει τη διατήρηση καθ' όλη την περίοδο αναφοράς. Δεδομένου ότι ο ΜΔΣ είναι κατά πολύ απαιτητικότερος από το σχετικό ελάχιστο όριο (που εκτιμάται ως έλλειμμα 1 % του ΑΕΠ περίπου), η επίτευξή του αναμένεται να επιτρέψει την εκπλήρωση του στόχου δημιουργίας περιθωρίου ασφαλείας προς αποτροπή της εμφάνισης υπερβολικού ελλείμματος. Ο ΜΔΣ είναι επίσης κατά πολύ απαιτητικότερος από αυτόν που συνάγεται με βάση τον δείκτη χρέους και τη μέση αύξηση του δυνητικού προϊόντος μακροπρόθεσμα.

(6)

Οι κίνδυνοι στους οποίους υπόκεινται οι δημοσιονομικές προβλέψεις του προγράμματος φαίνονται σε γενικές γραμμές ισορροπημένοι από το 2007 και μετά. Η μακροοικονομική προοπτική και οι προβλέψεις για τα φορολογικά έσοδα φαίνεται να στηρίζονται σε αξιόπιστες παραδοχές, παρά την κάποια αβεβαιότητα που περιβάλλει τη μελλοντική απόδοση των φόρων υπεραξίας. Οι στόχοι που τίθενται για τις δαπάνες υποστηρίζονται από το καλό ιστορικό στον συγκεκριμένο τομέα, χάρη στα προαναφερθέντα ανώτατα όρια που ισχύουν για τις δαπάνες.

(7)

Με γνώμονα την ανωτέρω εκτίμηση κινδύνου, ο δημοσιονομικός προσανατολισμός του προγράμματος φαίνεται επαρκής προκειμένου να διατηρηθεί ο ΜΔΣ καθ' όλη τη διάρκεια της περιόδου αναφοράς του, όπως προβλέπει το πρόγραμμα. Επιπλέον, παρέχει επαρκές περιθώριο ασφάλειας έτσι ώστε το έλλειμμα να μην υπερβεί το όριο του 3 % του ΑΕΠ υπό συνθήκες κανονικών μακροοικονομικών διακυμάνσεων κατά τη διάρκεια της περιόδου αναφοράς του προγράμματος. Ωστόσο, υπάρχει κίνδυνος ο προσανατολισμός της δημοσιονομικής πολιτικής που συνάγεται από το πρόγραμμα να αποδειχθεί προκυκλικός το 2007, κατά τη διάρκεια του οποίου αναμένεται να συνεχισθεί η ευνοϊκή οικονομική συγκυρία. Κάτι τέτοιο θα αντέβαινε στο σύμφωνο σταθερότητας και ανάπτυξης.

(8)

Υπολογίζεται ότι το 2006 το ακαθάριστο δημόσιο χρέος μειώθηκε σε 46,5 % του ΑΕΠ, ήταν δηλαδή σαφώς κατώτερο του 60 % του ΑΕΠ, που αποτελεί τη σχετική τιμή αναφοράς βάσει της συνθήκης. Το πρόγραμμα προβλέπει ότι ο δείκτης χρέους θα παραμείνει σε πτωτική τροχιά, ελαττούμενος κατά 13,5 εκατοστιαίες μονάδες κατά την περίοδο αναφοράς του προγράμματος.

(9)

Οι μακροπρόθεσμες δημοσιονομικές επιπτώσεις της δημογραφικής γήρανσης στη Σουηδία είναι πιο περιορισμένες σε σύγκριση με τον μέσο όρο της ΕΕ, καθώς οι δαπάνες για συντάξεις προβλέπεται να παραμείνουν σχετικά σταθερές ως ποσοστό του ΑΕΠ μακροπρόθεσμα, χάρη στη σημαντική μείωση των δαπανών που θα προκύψει από τη μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος. Η αρχική δημοσιονομική θέση, που χαρακτηρίζεται από υψηλό πρωτογενές πλεόνασμα, συμβάλλει στη μείωση του ακαθάριστου ελλείμματος και στη συσσώρευση περιουσιακών στοιχείων. Η διατήρηση υγιών δημόσιων οικονομικών με τη συνέχιση των πλεονασμάτων, όπως σχεδιάζεται, θα συντελούσε στον περιορισμό των κινδύνων για τη διατηρησιμότητα των δημόσιων οικονομικών. Συνολικά, η Σουηδία φαίνεται να αντιμετωπίζει χαμηλό κίνδυνο σε σχέση με τη διατηρησιμότητα των δημόσιων οικονομικών.

(10)

Το πρόγραμμα σύγκλισης περιέχει ποιοτική εκτίμηση των συνολικών συνεπειών της έκθεσης εφαρμογής του Νοεμβρίου 2006 με αντικείμενο το εθνικό πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων εντός του πλαισίου της μεσοπρόθεσμης δημοσιονομικής στρατηγικής. Επιπλέον, παρέχει συστηματικές πληροφορίες σχετικά με το δημοσιονομικό κόστος ή την εξοικονόμηση πόρων που απορρέουν άμεσα από τις κυριότερες μεταρρυθμίσεις οι οποίες προβλέπονται στο εθνικό πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων, ενώ οι δημοσιονομικές προβλέψεις που περιλαμβάνει φαίνεται να λαμβάνουν υπόψη τις δημοσιονομικές επιπτώσεις των δράσεων που περιγράφονται στο εθνικό πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων. Τα προβλεπόμενα στο πρόγραμμα σύγκλισης μέτρα στον τομέα των δημόσιων οικονομικών φαίνεται να συμβαδίζουν με τα μέτρα που προβλέπονται στο εθνικό πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων. Ειδικότερα, αμφότερα τα προγράμματα προβλέπουν την εφαρμογή μέτρων με στόχο την αύξηση της προσφοράς εργατικού δυναμικού.

(11)

Η στρατηγική του προγράμματος στον τομέα των δημόσιων οικονομικών συμβαδίζει εν πολλοίς με τους γενικούς προσανατολισμούς των οικονομικών πολιτικών, που περιλαμβάνονται στις ολοκληρωμένες κατευθυντήριες γραμμές για την περίοδο 2005-2008.

(12)

Όσον αφορά τις απαιτήσεις δεδομένων που ορίζει ο κώδικας δεοντολογίας για τα προγράμματα σταθερότητας και σύγκλισης, το πρόγραμμα παρουσιάζει ορισμένα κενά τόσο στα υποχρεωτικά όσο και στα προαιρετικά δεδομένα (3).