16.9.2005   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 240/1

(1)

Στις 15 Μαρτίου 2005 η Επιτροπή επέβαλε, με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 426/2005 (2), («κανονισμός για τον προσωρινό δασμό»), προσωρινό δασμό αντιντάμπινγκ στις εισαγωγές στην Κοινότητα ορισμένων υφασμάτων από νήματα από πολυεστέρα στην τελική τους μορφή, καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας («ΛΔΚ»).

(2)

Υπενθυμίζεται ότι η περίοδος της έρευνας για την πρακτική ντάμπινγκ και τη ζημία («ΠΕ») κάλυψε το διάστημα από την 1 Απριλίου 2003 έως τις 31 Μαρτίου 2004. Η εξέταση των τάσεων που αφορούν την ανάλυση της ζημίας κάλυψε την περίοδο από την1η Ιανουαρίου 2000 μέχρι το τέλος της ΠΕ («υπό εξέταση περίοδος»).

(3)

Μετά την επιβολή προσωρινού δασμού αντιντάμπινγκ στις εισαγωγές ορισμένων υφασμάτων από νήματα από πολυεστέρα στην τελική τους μορφή καταγωγής ΛΔΚ, όλα τα μέρη έλαβαν κοινοποίηση σχετικά με τα γεγονότα και τις παρατηρήσεις στις οποίες στηρίζεται ο κανονισμός για τον προσωρινό δασμό. Στα μέρη παραχωρήθηκε επίσης προθεσμία, εντός της οποίας δύνανται να υποβάλουν τις παρατηρήσεις τους σε σχέση με την παρούσα κοινοποίηση.

(4)

Ορισμένα ενδιαφερόμενα μέρη υπέβαλαν γραπτές παρατηρήσεις. Δεκτά σε ακρόαση έγιναν επίσης όλα τα μέρη που υπέβαλαν σχετικό αίτημα. Η Επιτροπή αναζήτησε και επαλήθευσε όλες τις πληροφορίες που έκρινε αναγκαίες. Οι παρατηρήσεις που υπέβαλαν γραπτώς και προφορικώς τα μέρη εξετάστηκαν και, όπου κρίθηκε σκόπιμο, τα προσωρινά πορίσματα τροποποιήθηκαν ανάλογα.

(5)

Η Επιτροπή κοινοποίησε ακόμη όλα τα ουσιώδη πραγματικά περιστατικά και τις παρατηρήσεις, βάσει των οποίων επρόκειτο να προτείνει την επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ και την οριστική είσπραξη των ποσών που είχαν καταβληθεί ως εγγύηση υπό μορφή προσωρινού δασμού. Στα ενδιαφερόμενα μέρη παραχωρήθηκε επίσης προθεσμία, εντός της οποίας δύνανται να υποβάλουν τις παρατηρήσεις τους σε σχέση με την παρούσα κοινοποίηση. Οι προφορικές και οι γραπτές παρατηρήσεις που υπέβαλαν τα μέρη εξετάστηκαν και, όταν κρίθηκε σκόπιμο, η πρόταση για οριστικό δασμό αντιντάμπινγκ τροποποιήθηκε ανάλογα.

(6)

Υπενθυμίζεται ότι, στην αιτιολογική σκέψη 11 του κανονισμού για τον προσωρινό δασμό, το υπό εξέταση προϊόν ορίζεται ως ορισμένα υφάσματα ένδυσης από συνθετικά υφαντικά νήματα, στην τελική τους μορφή («FPFAF»), ιδίως εκείνα που περιέχουν ελαστικοποιημένα ή μη νήματα από πολυεστέρα, βαμμένα ή τυπωτά, τα οποία περιέχουν τουλάχιστον 85 % κατά βάρος ίνες συνεχείς από πολυεστέρα ελαστικοποιημένες. Διευκρινίζεται ότι ακόμη κι αν το υπό εξέταση προϊόν χρησιμοποιείται συνήθως κυρίως στην ένδυση, δηλαδή μεταξύ άλλων για την κατασκευή της φόδρας για τα είδη ένδυσης και για ανοράκ, για αθλητικά ενδύματα, για ενδύματα χιονοδρομίας, εσώρουχα και για είδη μόδας, μπορεί επίσης να χρησιμοποιείται, αν και σε μικρότερο βαθμό, για άλλες χρήσεις. Ως εκ τούτου, όλα τα υφάσματα από νήματα από πολυεστέρα στην τελική τους μορφή όπως περιγράφηκαν ανωτέρω καλύπτονται από τον ορισμό του προϊόντος, ανεξάρτητα από την τελική τους χρήση. Ασχέτως αν το υπό εξέταση προϊόν χρησιμοποιείται για τη μία ή την άλλη εφαρμογή, τα βασικά του φυσικά, τεχνικά και χημικά χαρακτηριστικά παραμένουν τα ίδια και ως εκ τούτου η διαφορά στη χρήση δεν επηρεάζει τον ορισμό του υπό εξέταση προϊόντος.

(7)

Επιβεβαιώνεται επίσης ότι τα υφάσματα που είναι βαμμένα λευκά εμπίπτουν επίσης στο πεδίο του ορισμού του προϊόντος. Τα υφάσματα αυτά πρέπει ωστόσο να διαχωρίζονται από τα αλεύκαστα υφασμένα υφάσματα με νήματα από συνθετικές ίνες (που αποκαλούνται επίσης γκρι υφάσματα), τα οποία συνιστούν προϊόν που κατασκευάζεται μετά από ύφανση αλλά πριν από τη βαφή, και το οποίο αποτελεί την πρώτη ύλη για το υπό εξέταση προϊόν. Επομένως το τελευταίο αυτό προϊόν δεν καλύπτεται από τον ορισμό του προϊόντος. Επειδή τα προαναφερόμενα υφάσματα που έχουν βαφεί άσπρα εμπίπτουν στους κωδικούς της ΣΟ ex 5407 51 00, ex 5407 61 10, και ex 5407 69 10, οι εν λόγω κωδικοί ΣΟ προστέθηκαν στο διατακτικό του παρόντος κανονισμού.

(8)

Τέλος, επιβεβαιώνεται επίσης ότι το υπό εξέταση προϊόν πρέπει να διαχωρίζεται από τα υφασμένα υφάσματα από νήματα από πολυεστέρα διαφόρων χρωμάτων, για τα οποία νήματα που έχουν βαφεί εκ των προτέρων υφαίνονται σε ύφασμα, και το σχέδιο δημιουργείται με την ύφανση. Το τελευταίο αυτό προϊόν έχει διαφορετικά βασικά φυσικά και χημικά χαρακτηριστικά, εφόσον η πρώτη ύλη που χρησιμοποιείται (νήματα βαμμένα εκ των προτέρων) είναι διαφορετική, και το σχέδιο δημιουργείται με την ύφανση και όχι με το στάμπωμα ή τη βαφή. Επιπλέον, αυτός ο τύπος τελικού υφάσματος χρησιμοποιείται κανονικά στα είδη ελαφριάς επίπλωσης, ενώ το υπό εξέταση προϊόν χρησιμοποιείται σχεδόν αποκλειστικά για την κατασκευή ειδών ένδυσης.

(9)

Αρκετά ενδιαφερόμενα μέρη υποστήριξαν ότι τα υφάσματα από νήματα από πολυεστέρα στην τελική τους μορφή («FPFF»), που χρησιμοποιούνται στα είδη επίπλωσης ή διακόσμησης σπιτιού, δεν πρέπει να περιλαμβάνονται στα μέτρα αντιντάμπινγκ. Ένα ενδιαφερόμενο μέρος, που εισάγει υφάσματα από πολυεστέρα για ομπρέλες, υποστήριξε επίσης ότι η χρήση του υφάσματος που εισάγει είναι διαφορετική και ότι το ύφασμα αυτό δεν είναι κατάλληλο για τη βιομηχανία ενδυμάτων, λόγω του διαφορετικού του βάρους.

(10)

Πράγματι, επιβεβαιώθηκε κατά την έρευνα ότι ένα τμήμα του υπό εξέταση προϊόντος, αν και σε μικρότερο βαθμό, χρησιμοποιείται σε είδη επίπλωσης και διακόσμησης σπιτιού. Ωστόσο, τα υφάσματα αυτά έχουν, παρά τις διαφορές σε ορισμένα στοιχεία όπως το χρώμα, το μέγεθος των ινών και το τελείωμα, τα ίδια βασικά τεχνικά, φυσικά και χημικά χαρακτηριστικά με τα υφάσματα που χρησιμοποιεί η βιομηχανία ειδών ένδυσης. Συνάγεται, συνεπώς, το συμπέρασμα ότι δεν πρέπει να εξαιρεθούν από τον ορισμό του προϊόντος.

(11)

Ένα ενδιαφερόμενο μέρος υποστήριξε ότι ανάλογα με τη χρήση του προϊόντος, π.χ. ως φόδρα για φθηνά ενδύματα ή ως ύφασμα για ακριβά ενδύματα, η τιμή και η ποιότητα διαφέρει αισθητά και ότι τα προϊόντα αυτά δεν πρέπει να θεωρούνται ως ένα και το αυτό υπό εξέταση προϊόν.

(12)

Υπενθυμίζεται επίσης ότι οι διαφορές στον τύπο και στην τιμή λήφθηκαν υπόψη από τους αριθμούς ελέγχου του προϊόντος (κωδικούς PCN) που καθορίστηκαν για την έρευνα, ώστε να διασφαλίζεται ότι διαφορετικοί τύποι προϊόντων συγκρίνονται ομοειδώς.

(13)

Στην αιτιολογική σκέψη 15 του κανονισμού για τον προσωρινό δασμό, αναφέρεται ότι η Επιτροπή διαπίστωσε ότι τα FPFF που παράγονται από τον κοινοτικό κλάδο παραγωγής και πωλούνται στην κοινοτική αγορά, καθώς και τα FPFF που παράγονται στις υπό εξέταση χώρες και εξάγονται στην Κοινότητα είναι προϊόντα ομοειδή, δεδομένου ότι δεν διαπιστώθηκαν διαφορές ως προς τα βασικά φυσικά και τεχνικά χαρακτηριστικά και τις χρήσεις μεταξύ των υφιστάμενων διάφορων τύπων.

(14)

Επειδή δεν υποβλήθηκαν παρατηρήσεις όσον αφορά τον ορισμό του υπό εξέταση και του ομοειδούς προϊόντος, επιβεβαιώνονται τα περιεχόμενα και τα προσωρινά συμπεράσματα των αιτιολογικών σκέψεων 11 έως 16 του κανονισμού για τον προσωρινό δασμό.

(15)

Ένα ενδιαφερόμενο μέρος ζήτησε να δημοσιευθούν οι λεπτομέρειες των συνεργαζόμενων κοινοτικών παραγωγών για να μπορέσουν τα ενδιαφερόμενα μέρη να αξιολογήσουν κατά πόσο πληρούνται οι σχετικές απαιτήσεις. Όπως αναφέρθηκε στην αιτιολογική σκέψη 8 στοιχείο α) του κανονισμού για τον προσωρινό δασμό, οι κοινοτικοί παραγωγοί ζήτησαν βάσει του άρθρου 19 του βασικού κανονισμού να μην δημοσιευθούν λεπτομερή στοιχεία τους, δεδομένου ότι κάτι τέτοιο θα είχε σημαντικές αρνητικές επιπτώσεις γι’ αυτούς. Καθώς ορισμένοι εξ αυτών αγοράζουν νήματα από πολυεστέρες (η βασική τους πρώτη ύλη) από κινέζους προμηθευτές, υπάρχει κίνδυνος αντιποίνων. Το αίτημά τους θεωρήθηκε επαρκώς αιτιολογημένο και έτσι έγινε δεκτό.

(16)

Υπενθυμίζεται ότι στην παρούσα έρευνα 49 παραγωγοί-εξαγωγείς στην ΛΔΚ αναγγέλθηκαν και ζήτησαν καθεστώς οικονομίας αγοράς (ΚΟΑ) δυνάμει του άρθρου 2 παράγραφος 7 στοιχείο γ) του βασικού κανονισμού. Κάθε μία αίτηση ΚΟΑ αναλύθηκε βάσει των πέντε κριτηρίων που καθορίζονται στο εν λόγω άρθρο.

(17)

Βάσει αυτών, όπως αναφέρεται στην αιτιολογική σκέψη 23 του κανονισμού για τον προσωρινό δασμό, 25 εταιρείες μπόρεσαν να αποδείξουν ότι πληρούν τα πέντε εν λόγω κριτήρια για τη χορήγηση ΚΟΑ. Το ΚΟΑ δεν μπορούσε να χορηγηθεί στις υπόλοιπες εταιρείες: δέκα εξ αυτών δεν συνεργάστηκαν επαρκώς κατά την έρευνα καθώς δεν υπέβαλαν τις αναγκαίες πληροφορίες που τους ζητήθηκαν, και δεκατέσσερις άλλες διαπιστώθηκε ότι δεν πληρούν τα κριτήρια του άρθρου 2 παράγραφος 7 στοιχείο γ) του βασικού κανονισμού, για τους λόγους που συνοψίζονται στον ακόλουθο πίνακα:

(18)

Οι συγκεκριμένες εταιρείες και ο καταγγέλλων είχαν τη δυνατότητα να υποβάλουν παρατηρήσεις σχετικά με τα προαναφερθέντα πορίσματα. Τα αποτελέσματα της ανάλυσης των στοιχείων που λήφθηκαν από τα διάφορα ενδιαφερόμενα μέρη παρατίθενται στη συνέχεια.

(19)

Ως γενική παρατήρηση, υπενθυμίζεται ότι σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 7 στοιχείο γ) του βασικού κανονισμού, το βάρος αποδείξεως βαρύνει τους παραγωγούς-εξαγωγείς που ζητούν ΚΟΑ, καθώς το άρθρο προβλέπει ότι εναπόκειται στις εταιρείες να προσκομίσουν επαρκή αποδεικτικά στοιχεία για το ότι λειτουργούν υπό συνθήκες οικονομίας της αγοράς. Σε περίπτωση αμφιβολιών, για παράδειγμα όταν οι ενδιαφερόμενες εταιρείες δεν προσκόμισαν ή δεν ήταν σε θέση να προσκομίσουν τις αναγκαίες πληροφορίες, ή όταν οι πληροφορίες αυτές ήταν ανεπαρκείς, το ΚΟΑ δεν μπορεί να χορηγηθεί.

(20)

Σημειώνεται επιπλέον ότι καθένα από τα πέντε κριτήρια που απαριθμούνται στο άρθρο 2 παράγραφος 7 στοιχείο γ) του βασικού κανονισμού θα πρέπει να πληρούται απόλυτα προκειμένου να χορηγηθεί ΚΟΑ σε μία εταιρεία. Δηλαδή, το ΚΟΑ δεν μπορεί να χορηγηθεί εάν ένα από τα κριτήρια πληρούται μόνον εν μέρει. Ομοίως, αποτελεί πάγια πρακτική της Επιτροπής να εξετάζει εάν ομάδα συνδεδεμένων εταιρειών στο σύνολό της πληροί τους όρους για παροχή ΚΟΑ, που σημαίνει ότι κάθε συνδεδεμένη εταιρεία που παράγει ή/και πωλεί το υπό εξέταση προϊόν πρέπει να πληροί τα κριτήρια ΚΟΑ.

(21)

Στο πλαίσιο αυτό, οι εταιρείες αριθ. 4, 5, 9 και 14 ζήτησαν να εξεταστεί επί συνολικής βάσης το κατά πόσο μία εταιρεία πρέπει να λάβει ΚΟΑ και, εφόσον η Επιτροπή διαπιστώσει ότι δεν πληρούνται μόνον ορισμένες πτυχές των εν λόγω κριτηρίων, θα πρέπει να τους χορηγείται ΚΟΑ. Οι ισχυρισμοί αυτοί απορρίφθηκαν με το επιχείρημα που εκτίθεται στην αιτιολογική σκέψη 20.

(22)

Οι εταιρείες αριθ. 4 και 5 υποστήριξαν επίσης ότι τα πορίσματα της Επιτροπής δεν επαρκούσαν ώστε να συναχθεί ότι δεν πληρούσαν το πρώτο κριτήριο. Ως προς αυτό, πρέπει να σημειωθεί ότι στην περίπτωση αμφοτέρων των εταιρειών, η επίσκεψη επαλήθευσης αποκάλυψε ότι είτε είχαν υποβληθεί από τις εταιρείες παραπλανητικές πληροφορίες στις αιτήσεις τους για χορήγηση ΚΟΑ είτε απλώς είχαν παραληφθεί σημαντικές πληροφορίες. Μια εταιρεία που είναι ένας σημαντικός προμηθευτής πρώτης ύλης, είχε δηλωθεί ως ιδιωτική εταιρεία, αλλά αργότερα, κατά την επιτόπια έρευνα, διαπιστώθηκε ότι ήταν κρατική. Το επιχείρημα που προέβαλε η εταιρεία ότι δεν μπορεί να αναμένεται να γνωρίζει τις λεπτομέρειες ως προς το ιδιοκτησιακό καθεστώς των προμηθευτών της, δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό δεδομένου ότι η εταιρεία σαφώς ανέφερε στην αίτηση ΚΟΑ ότι ο συγκεκριμένος προμηθευτής ήταν ιδιωτική εταιρεία, κάτι το οποίο επιβεβαιώθηκε ρητά από την εταιρεία κατά την επίσκεψη επαλήθευσης. Όσον αφορά τη δεύτερη εταιρεία, διαπιστώθηκε κατά την επίσκεψη επαλήθευσης ότι, αν και το έντυπο της αίτησης ΚΟΑ το ζητούσε ρητά, η εταιρεία παρέλειψε να αναφέρει τις αγορές βασικής πρώτης ύλης που είχε πραγματοποιήσει, και κατά συνέπεια δεν είχε δώσει πληροφορίες όσον αφορά τους σχετικούς προμηθευτές. Υπό τις συνθήκες αυτές, η επαλήθευση παρεμποδίσθηκε σε μεγάλο βαθμό και δεν μπορούσε να επαληθευθεί κατά πόσο το κόστος καθορίζεται σε συνάρτηση με τις ενδείξεις της αγοράς και χωρίς κρατική παρέμβαση. Κατά συνέπεια, οι ισχυρισμοί των εταιρειών αυτών απορρίφθηκαν.

(23)

Οι εταιρείες αριθ. 3, 9 και 14 ισχυρίστηκαν ότι από μόνο του το γεγονός ότι οι ελεγκτές εξέδωσαν γνώμη με επιφυλάξεις στους ετήσιους λογαριασμούς τους δεν επαρκεί για να θεωρηθεί ότι δεν πληρούται το δεύτερο κριτήριο του άρθρου 2 παράγραφος 7 στοιχείο γ) του βασικού κανονισμού. Η εταιρεία αριθ. 2 αμφισβήτησε τα συμπεράσματα της Επιτροπής σύμφωνα με τα οποία η εν λόγω εταιρεία δεν έχει ένα σαφές σύνολο λογιστικών βιβλίων που ελέγχονται ανεξάρτητα από εξωτερικό ελεγκτή και χρησιμοποιούνται για κάθε σκοπό. Τέλος, οι εταιρείες αριθ. 4 και 5 υποστήριξαν ότι, εφόσον διαθέτουν σαφές σύνολο λογιστικών καταστάσεων που ελέγχονται από εξωτερικό ελεγκτή, πρέπει να θεωρείται ότι πληρούται το δεύτερο κριτήριο.

(24)

Γενικά, υπενθυμίζεται ότι το δεύτερο κριτήριο του άρθρου 2 παράγραφος 7 στοιχείο γ) του βασικού κανονισμού ορίζει ότι οι ενδιαφερόμενες εταιρείες πρέπει να αποδεικνύουν ότι διαθέτουν ένα βασικό σύνολο λογιστικών καταστάσεων που ελέγχονται από εξωτερικό ελεγκτή σύμφωνα με τα διεθνή λογιστικά πρότυπα, προκειμένου να αξιολογείται η αξιοπιστία των καταστάσεων αυτών ώστε να εξασφαλίζεται ορθή εκτίμηση του ντάμπινγκ. Πράγματι, ο υπολογισμός του ντάμπινγκ βασίζεται κυρίως στα στοιχεία που περιέχονται στα λογιστικά βιβλία των εταιρειών, τουτέστιν στα έσοδα, το κόστος, το κέρδος και την απογραφή, που πρέπει ως εκ τούτου να είναι αξιόπιστα. Η επίσκεψη επαλήθευσης του ντάμπινγκ συνίσταται ακριβώς στην επαλήθευση των στοιχείων αυτών. Επιπλέον, υπενθυμίζεται επίσης ότι η γνώμη του ελεγκτή (έγκριση χωρίς ή με επιφυλάξεις, ή άρνηση έγκρισης) εξαρτάται από τη μορφή των διαφορών που εντοπίστηκαν στα λογιστικά βιβλία. Το γεγονός ότι ένας ελεγκτής δεν αρνείται να εγκρίνει τα λογιστικά βιβλία δεν σημαίνει από μόνο του ότι τα λογιστικά βιβλία είναι σωστά, κάτι το οποίο είναι εγγυημένο μόνον εφόσον υπάρχει ανεπιφύλακτη έγκριση εκ μέρους του ελεγκτή.

(25)

Ειδικότερα, όσον αφορά τις εταιρείες αριθ. 3, 9 και 14, πρέπει να τονιστεί ότι οι επιφυλάξεις των ελεγκτών ήταν αρκετά σημαντικές. Στην περίπτωση μιας εταιρείας, οι ελεγκτές δεν μπόρεσαν να επαληθεύσουν την εγκυρότητα των λογαριασμών αποθεμάτων και εξόδων πωλήσεων στα λογιστικά βιβλία τέλους χρήσεως. Στην περίπτωση μιας άλλης εταιρείας, οι ελεγκτές δήλωσαν στην έκθεσή τους ότι δεν μπόρεσαν να ελέγξουν την απογραφή τέλους χρήσεως λόγω «περιοριστικών συνθηκών». Σημειώνεται ότι η αξία της απογραφής αντιπροσώπευε ποσοστό άνω του 10 % του συνολικού ισολογισμού της εν λόγω εταιρείας. Επιπλέον, οι λογαριασμοί που παρουσίασε η εταιρεία δεν συμφωνούσαν με αυτούς που αναφέρονταν στην έκθεση των ελεγκτών, γεγονός που δημιουργεί αμφιβολίες ως προς το εάν υποβλήθηκαν οι σωστοί ελεγχθέντες λογαριασμοί. Όσον αφορά την τελευταία εταιρεία, οι σημαντικές επιφυλάξεις αφορούσαν τους ετήσιους λογαριασμούς του 2002. Παρά το ότι δεν υπήρξαν προφανείς αλλαγές στη λογιστική πολιτική, ούτε έγινε καμία προσαρμογή των θεμάτων που είχαν τεθεί τα προηγούμενα χρόνια, οι λογαριασμοί του 2003 δεν περιείχαν τις ίδιες επιφυλάξεις, οι οποίες δημιούργησαν αμφιβολίες ως προς το εάν οι λογαριασμοί είχαν ελεγχθεί από ανεξάρτητους ελεγκτές σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα. Επιπλέον, οι λογαριασμοί αυτοί δεν εγκρίθηκαν καν από τους μετόχους. Κατά συνέπεια, οι ισχυρισμοί των εταιρειών αυτών απορρίφθηκαν.

(26)

Όσον αφορά τον ισχυρισμό που προέβαλε η εταιρεία αριθ. 2, σημειώνεται ότι οι σημαντικές προσαρμογές που ζήτησαν οι ελεγκτές, με αποτέλεσμα να μειώνονται στο ήμισυ τα κέρδη, καταγράφηκαν μόνο στους ετήσιους λογαριασμούς, αλλά όχι στους λογαριασμούς της εταιρείας. Το γεγονός αυτό οφείλεται στο ότι η εταιρεία ήθελε να παρουσιάσει υψηλότερα κέρδη στους λογαριασμούς της για άλλους λόγους. Ως εκ τούτου οι λογαριασμοί δεν μπορούσαν να ταιριάξουν με τους ελεγμένους ετήσιους λογαριασμούς, γεγονός που θα είχε άμεση και σημαντική επίπτωση σε οποιονδήποτε υπολογισμό του ντάμπινγκ. Συνήχθη συνεπώς το συμπέρασμα ότι η εταιρεία δεν είχε ένα σαφές σύνολο λογιστικών βιβλίων που να χρησιμοποιούνται για όλους τους σκοπούς. Ελλείψει άλλων πληροφοριών εκ μέρους της εταιρείας, τα πορίσματα αυτά επιβεβαιώνονται και ο ισχυρισμός απορρίπτεται.

(27)

Στην περίπτωση των εταιρειών αριθ. 4 και 5, διαπιστώθηκαν σημαντικές διαφορές στους λογαριασμούς κατά την επίσκεψη επαλήθευσης. Οι εταιρείες υποστήριξαν ότι οι διαφορές αυτές οφείλονταν σε λάθη εξ αβλεψίας και ότι η Επιτροπή δεν είχε προβεί σε διεξοδική ανάλυση και παρερμήνευσε την κατάσταση. Υπενθύμισε αρχικά ότι εναπόκειται στις εταιρείες να αποσαφηνίσουν ή να άρουν αμφιβολίες που προκύπτουν κατά την επαλήθευση. Επιπλέον, σημειώνεται ότι ορισμένα από τα κείμενα που ζητήθηκαν δεν προσκομίστηκαν από τις εταιρείες κατά τη διάρκεια της επαλήθευσης των αιτήσεων χορήγησης ΚΟΑ και κατά συνέπεια δεν μπορούσαν να επαληθευτούν και να ληφθούν υπόψη. Οι διαφορές που εντοπίστηκαν έθεσαν σαφώς υπό αμφισβήτηση την αξιοπιστία των λογαριασμών και ως εκ τούτου επιβεβαιώνεται ότι οι λογαριασμοί αυτοί δεν μπορούσαν να θεωρηθούν ελεγχθέντες σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα. Ελλείψει άλλων πληροφοριών εκ μέρους των εταιρειών, τα πορίσματα αυτά επιβεβαιώνονται και οι ισχυρισμοί απορρίπτονται.

(28)

Οι ίδιες δύο τελευταίες εταιρείες και η εταιρεία αριθ. 6 ισχυρίστηκαν ότι τα πορίσματα που δεν πληρούσαν το τρίτο κριτήριο ήταν αβάσιμα.

(29)

Η εταιρεία αριθ. 4 ισχυρίστηκε ότι η Επιτροπή δεν είχε πειστικά επιχειρήματα για να συμπεράνει ότι η τιμή που καταβλήθηκε από τους μετόχους στο πλαίσιο της διαδικασίας ιδιωτικοποίησης ήταν μειωμένη. Ωστόσο, η έρευνα κατ’ αρχάς αποκάλυψε ότι η εταιρεία είχε αποτιμηθεί στο 25 % μόνο της καθαρής λογιστικής αξίας της κατά τη στιγμή της ιδιωτικοποίησης, γεγονός που δημιουργεί αμφιβολίες ως προς την εγκυρότητα της έκθεσης αξιολόγησης. Επιπλέον, φάνηκε ότι οι νέοι μέτοχοι κατέβαλαν μόνο ένα μερίδιο της εν λόγω τιμής για την απόκτηση ιδιοκτησίας. Το εναπομένον μερίδιο διαπιστώθηκε ότι είχε καταβληθεί από μία τρίτη εταιρεία για την οποία δεν επέτρεψε η εταιρεία αριθ. 4 να δημοσιοποιηθούν λεπτομέρειες, κυρίως όσον αφορά την απόκτηση ιδιοκτησίας. Δεν μπόρεσαν κατά συνέπεια να διασκεδαστούν οι αμφιβολίες σχετικά με το ότι η εν λόγω τρίτη εταιρεία ήταν κρατική. Ο ισχυρισμός για το ότι οι πληροφορίες δεν μπορούσαν να δημοσιοποιηθούν λόγω επιχειρηματικού απορρήτου δεν μπορεί να γίνει αποδεκτός δεδομένου ότι στις έρευνες αντιντάμπινγκ όλα τα εμπιστευτικά έγγραφα που λαμβάνονται κατά την επίσκεψη επαλήθευσης τα μεταχειρίζονται οι αρχές ως απόρρητα, σύμφωνα με το άρθρο 19 παράγραφος 1 του βασικού κανονισμού, και κατά συνέπεια δεν θα ήταν δυνατή η περαιτέρω δημοσιοποίησή τους σε καμία περίπτωση. Συνεπώς, το επιχείρημα απορρίφθηκε.

(30)

Η εταιρεία αριθ. 5 αμφισβήτησε την αρνητική απόφαση της Επιτροπής όσον αφορά τον προσδιορισμό του ΚΟΑ σχετικά με το κριτήριο 3, με το επιχείρημα ότι είχε αγοράσει τον βασικό εξοπλισμό της από συνδεδεμένη ιδιωτική εταιρεία, και ότι τα στοιχεία του ενεργητικού είχαν μεταφερθεί σε τιμές αγοράς. Πρέπει να αναφερθεί ότι στη συγκεκριμένη υπόθεση, τα συμπεράσματα της Επιτροπής στηρίχτηκαν στο γεγονός ότι η εταιρεία είχε αρχικά δηλώσει στο έντυπο της αίτησης ΚΟΑ ότι όλα τα στοιχεία του ενεργητικού της είχαν αγορασθεί από την ελεύθερη αγορά, πράγμα που κατά την επίσκεψη επαλήθευσης διαπιστώθηκε ότι δεν ήταν ορθό. Όντως, διαπιστώθηκε ότι όλα τα στοιχεία του ενεργητικού είχαν μεταφερθεί από τον μέτοχο της εταιρείας. Η εταιρεία δεν μπορούσε να διευκρινίσει τον τρόπο με τον οποίο είχαν αρχικά αγορασθεί τα στοιχεία του ενεργητικού της από τον μέτοχό της, και σε ποια τιμή. Η εταιρεία επομένως παρέλειψε να αποδείξει ότι τα στοιχεία του ενεργητικού της είχαν μεταφερθεί σε τιμές αγοράς, και έτσι δεν μπόρεσε να αποδείξει ότι το κόστος παραγωγής της και η οικονομική της κατάσταση δεν είχαν υποστεί σημαντικές στρεβλώσεις που οφείλονταν στη μετάβαση από παλαιότερο καθεστώς ελεγχόμενης οικονομίας. Παρέχοντας παραπλανητικές πληροφορίες σχετικά με την προέλευση των παγίων στοιχείων του ενεργητικού της, εμπόδισε επίσης σοβαρά την εργασία επαλήθευσης. Ελλείψει άλλων πληροφοριών, τα πορίσματα αυτά επιβεβαιώνονται και οι ισχυρισμοί απορρίπτονται.

(31)

Η εταιρεία αριθ. 6 ισχυρίστηκε ότι το γεγονός ότι όλα τα στοιχεία του ενεργητικού αποσβεννύονται με τον ίδιο κατ’ αποκοπή συντελεστή, δεν πρέπει να οδηγήσει στο συμπέρασμα ότι η οικονομική κατάσταση της εταιρείας έχει στρεβλωθεί. Επιπλέον, η εταιρεία ισχυρίστηκε ότι η τιμή αγοράς του δικαιώματος χρήσης γης, η οποία, όπως διαπίστωσαν οι υπηρεσίες της Επιτροπής, ήταν εξαιρετικά χαμηλή, αποτελεί απλή συναλλαγή αγοράς χωρίς κρατική παρέμβαση. Αυτοί οι ισχυρισμοί απορρίφθηκαν με το επιχείρημα ότι η χρήση του ιδίου συντελεστή απόσβεσης για όλα τα στοιχεία του ενεργητικού, από αυτήν την πρώην εταιρεία δημοσίου χαρακτήρα, δεν αντανακλά την οικονομική πραγματικότητα και σημαίνει ότι έχει γίνει σοβαρή στρέβλωση του κόστους παραγωγής και της οικονομικής κατάστασης της εταιρείας. Όσον αφορά την απόκτηση του δικαιώματος χρήσης δημόσιας γης, αυτό ενέπλεκε αυτομάτως το κράτος, και η εταιρεία δεν μπορούσε να αποδείξει ότι η τιμή αγοράς, που φαινόταν εξαιρετικά χαμηλή σε σύγκριση με το κανονικό ετήσιο μίσθωμα που είχε καταβάλει προηγουμένως η εταιρεία, αντανακλούσε την αξία της αγοράς.

(32)

Πρέπει να αναφερθεί ότι ορισμένοι παραγωγοί-εξαγωγείς ισχυρίστηκαν επίσης ότι τα συμπεράσματα της Επιτροπής να μην τους χορηγήσει καθεστώς οικονομίας της αγοράς στηρίζονταν σε εσφαλμένες διαπιστώσεις. Εντούτοις, δεν παρείχαν κανένα συμπληρωματικό στοιχείο σχετικά με αυτό, οπότε και οι ισχυρισμοί τους απορρίφθηκαν. Μόνο μια εταιρεία μπορούσε να δώσει αξιόπιστες διευκρινίσεις ενώ απορρίφθηκαν οι ισχυρισμοί των άλλων εταιρειών.

(33)

Γενικότερα, προβλήθηκε ο ισχυρισμός από την εταιρεία αριθ. 9 ότι η μη διενέργεια επίσκεψης επαλήθευσης δεν είχε ευνοϊκές συνέπειες γι’ αυτήν και εισήγαγε διακρίσεις σε σχέση με τις άλλες εταιρείες οι οποίες υποβλήθηκαν σε επίσκεψη επαλήθευσης. Δύο άλλες εταιρείες ισχυρίστηκαν ότι η διενέργεια ταυτόχρονης επίσκεψης επαλήθευσης της αιτήσεως χορήγησης ΚΟΑ και της απάντησης στο ερωτηματολόγιο για το ντάμπινγκ, ήταν δυσμενής γι’ αυτές και το ίδιο συνέβη με την παραβίαση της προθεσμίας τριών μηνών που χρειάζεται η Επιτροπή για να λάβει απόφαση για καθεστώς οικονομίας αγοράς δυνάμει του άρθρου 2 παράγραφος 7 στοιχείο γ) του βασικού κανονισμού.

(34)

Σχετικά με αυτό, υπενθυμίζεται ότι σύμφωνα με το άρθρο 16 του βασικού κανονισμού, οι επιτόπιες επαληθεύσεις δεν είναι υποχρεωτικές αλλά πραγματοποιούνται όταν αυτό κρίνεται σκόπιμο. Στην παρούσα υπόθεση, η αίτηση χορήγησης ΚΟΑ από την εταιρεία αριθ. 9 απορρίφθηκε ήδη από το στάδιο της πρώτης ανάλυσης εφόσον — παρά την αποστολή της επιστολής σχετικά με τα ελλιπή στοιχεία — η εταιρεία παρέλειψε να αποδείξει ότι πληρούνταν όλα τα κριτήρια. Όσον αφορά τους άλλους ισχυρισμούς, πρέπει να αναφερθεί ότι οι ταυτόχρονες επισκέψεις επαλήθευσης και η μη τήρηση της προθεσμίας τριών μηνών εξηγούνται από το γεγονός ότι αυτή η διαδικασία αφορούσε μεγάλο αριθμό παραγωγών-εξαγωγέων και ότι οι διατάξεις της δειγματοληπτικής εξέτασης μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν μόνον για τους υπολογισμούς του ντάμπινγκ. Επομένως η έρευνα απαιτούσε σοβαρή και χρονοβόρα ανάλυση κάθε εντύπου αιτήσεως για τη χορήγηση ΚΟΑ. Εν πάση περιπτώσει, θεωρείται ότι η ταυτόχρονη διεξαγωγή των επισκέψεων επαλήθευσης και η μη τήρηση των προθεσμιών δεν επιφέρει καμία φαινομενική νομική συνέπεια, ούτε έχει δυσμενείς συνέπειες και, όπως έχει ήδη συναχθεί το συμπέρασμα σε προηγούμενες έρευνες, ο αξιόπιστος καθορισμός ΚΟΑ μπορούσε να γίνει σε αυτές τις περιστάσεις. Επομένως, οι ισχυρισμοί αυτοί απορρίφθηκαν επίσης.

(35)

Τέλος, ο ισχυρισμός που προέβαλε ο καταγγέλλων ότι η επίσκεψη επαλήθευσης των εντύπων αιτήσεων για τη χορήγηση ΚΟΑ έπρεπε να διενεργηθεί στις εγκαταστάσεις όλων των ενδιαφερομένων εταιρειών απορρίφθηκε για τους λόγους που εξηγούνται ανωτέρω στην αιτιολογική σκέψη 34.

(36)

Υπενθυμίζεται ότι ατομική μεταχείριση παραχωρήθηκε σε 18 εταιρείες, εκ των οποίων οι 13 είχαν ζητήσει αλλά δεν έλαβαν ΚΟΑ, καθώς διαπιστώθηκε ότι πληρούσαν όλα τα κριτήρια για χορήγηση ΑΜ σύμφωνα με το άρθρο 9 παράγραφος 5 του βασικού κανονισμού.

(37)

Τρεις εταιρείες που δεν έλαβαν ΑΜ υποστήριξαν ότι είτε δεν τους δόθηκε αρκετός χρόνος για να υποβάλουν αίτηση ΚΟΑ/ΑΜ όσον αφορά τις θυγατρικές τους είτε ότι η περιορισμένη δραστηριότητα της θυγατρικής τους δεν δικαιολογούσε την ανάγκη να υποβληθεί αίτηση ΚΟΑ/ΑΜ.

(38)

Στην περίπτωση των τριών αυτών εταιρειών, πρέπει να σημειωθεί ότι δεν υποβλήθηκε αρχικά αίτηση ΚΟΑ/ΑΜ εντός της προθεσμίας που είχε τεθεί για όλες τις εταιρείες. Μετά από μία πρώτη ανάλυση, ζητήθηκε από τις εν λόγω εταιρείες, με επιστολή σχετικά με τα ελλιπή στοιχεία, να υποβάλουν επίσης αίτηση εντός συγκεκριμένης προθεσμίας όσον αφορά τις συνδεδεμένες εταιρείες τους που δραστηριοποιούνται επίσης στην πώληση/παραγωγή του υπό εξέταση προϊόντος. Καμία τέτοια αίτηση δεν παρελήφθη ωστόσο, και δεν μπορούσε να χορηγηθεί καμία παράταση της προθεσμίας προκειμένου να μην δημιουργηθούν διακρίσεις σε σχέση με τις εταιρείες που είχαν ήδη υποβάλει σχετικές πληροφορίες εντός των προθεσμιών. Σχετικά, σημειώνεται ότι λόγω της πολυπλοκότητας της περίπτωσης που αφορά μεγάλο αριθμό εταιρειών, για τις οποίες οι αιτήσεις ΚΟΑ/ΑΜ εξετάστηκαν μεμονωμένα και έπρεπε να χρησιμοποιηθούν διατάξεις περί δειγματοληψίας για τον καθορισμό του ντάμπινγκ, η χορήγηση παράτασης θα είχε επίσης παρεμποδίσει την ολοκλήρωση της έρευνας εντός της προθεσμίας. Επιπλέον, το γεγονός ότι η δραστηριότητα μιας εταιρείας είναι περιορισμένη, δεν εξαιρεί την εταιρεία αυτή από την υποχρέωση να αποδείξει ότι πληροί τα σχετικά κριτήρια. Επομένως, οι ισχυρισμοί αυτοί απορρίφθηκαν.

(39)

Ένας παραγωγός-εξαγωγέας ισχυρίστηκε ότι η επιλογή του δείγματος ήταν αθέμιτη δεδομένου ότι βασίστηκε απλώς σε εκτιμήσεις των εξαγωγικών όγκων, και ότι θα έπρεπε να έχει περιληφθεί στο δείγμα λαμβανομένης υπόψη της υψηλής προστιθέμενης αξίας των προϊόντων που εξήγαγε στην Κοινότητα.

(40)

Ο ισχυρισμός αυτός ωστόσο απορρίφθηκε δεδομένου ότι η επιλογή των εταιρειών που περιλαμβάνονται στο δείγμα έγινε σύμφωνα με το άρθρο 17 παράγραφος 1 του βασικού κανονισμού, τουτέστιν βάσει του μεγαλύτερου αντιπροσωπευτικού όγκου των εξαγωγών που μπορούσε ευλόγως να εξεταστεί εντός της προθεσμίας.

(41)

Ένας άλλος παραγωγός-εξαγωγέας αμφισβήτησε τα πορίσματα σύμφωνα με τα οποία, εφόσον είχε ρητά αρνηθεί να περιληφθεί στο δείγμα, δεν θα μπορούσε να θεωρηθεί ως συνεργαζόμενο μέρος. Η εταιρεία αρχικά υποστήριξε ότι, σύμφωνα με το άρθρο 17 παράγραφος 2 του βασικού κανονισμού η επιλογή του δείγματος πρέπει να γίνεται με τη συγκατάθεση των μερών, παραχωρώντας τους έτσι τη δυνατότητα να μην αποτελούν μέρος του δείγματος. Δεύτερον, υποστήριξε ότι σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 7 του βασικού κανονισμού, μία επίσκεψη επαλήθευσης δεν είναι αναγκαία προϋπόθεση προκειμένου να αποδειχθεί ότι η εταιρεία πληροί τα πέντε σχετικά κριτήρια, ώστε να της χορηγηθεί ΚΟΑ. Υποστήριξε επίσης ότι το γεγονός αυτό αποδεικνύεται από το ότι χορηγήθηκε ΚΟΑ σε 22 εταιρείες, αλλά μόνο σε επτά εταιρείες πραγματοποιήθηκαν επιτόπου επισκέψεις. Τέλος, η εταιρεία ισχυρίστηκε ότι θα έπρεπε να έχει λάβει ανακοίνωση για τις επιπτώσεις της άρνησης συνεργασίας, όπως ορίζει το άρθρο 18 παράγραφος 1 του βασικού κανονισμού.

(42)

Όσον αφορά τον πρώτο ισχυρισμό, σημειώνεται ότι σύμφωνα με το άρθρο 17 παράγραφος 2 του βασικού κανονισμού η συγκατάθεση των μερών δεν είναι αναγκαία προϋπόθεση, δεδομένου ότι το άρθρο προβλέπει ότι η τελική επιλογή εναπόκειται στην Επιτροπή και ότι μόνο προτίμηση θα δοθεί στην επιλογή δείγματος σε διαβούλευση με τα ενδιαφερόμενα μέρη και με τη συγκατάθεσή τους. Επιπλέον, η επιλογή του δείγματος στη συγκεκριμένη περίπτωση έγινε σε διαβούλευση με τις κινεζικές αρχές και, κατά τη διαδικασία αυτή, η υπό εξέταση εταιρεία δήλωσε και πάλι ότι δεν επιθυμεί να περιληφθεί στο δείγμα, κυρίως με το επιχείρημα ότι θα της ήταν δύσκολο να δεχθεί μία επίσκεψη επαλήθευσης. Τέλος, σημειώνεται επίσης ότι η εταιρεία δεν ζήτησε ατομική εξέταση, σύμφωνα με το άρθρο 17 παράγραφος 3 του βασικού κανονισμού.

(43)

Ο δεύτερος ισχυρισμός θεωρήθηκε αβάσιμος καθώς, σύμφωνα με το άρθρο 18 του βασικού κανονισμού, η άρνηση πρόσβασης στις αναγκαίες πληροφορίες, και όσον αφορά τον προσδιορισμό του ΚΟΑ, πρέπει να θεωρηθεί ως μη συνεργασία. Κατέστη σαφές στην εταιρεία ότι για να περιληφθεί στο δείγμα πρέπει να έχει απαντήσει σε ερωτηματολόγιο και να έχει αποδεχθεί επιτόπια επαλήθευση των απαντήσεών της, πράγμα που δεν έγινε δεκτό από την εταιρεία. Εν πάση περιπτώσει, σημειώνεται ότι, ακόμη κι αν είχε χορηγηθεί ΚΟΑ στην εταιρεία, με την άρνησή της να περιληφθεί στο δείγμα, μη υποβάλλοντας απάντηση σύμφωνα με το άρθρο 17 παράγραφος 3 του βασικού κανονισμού και αρνούμενη την επίσκεψη επαλήθευσης, θα έπρεπε να έχουν χρησιμοποιηθεί οι διατάξεις του άρθρου 18 του βασικού κανονισμού. Τέλος, η τελευταία αίτηση που υπέβαλε η εταιρεία πρέπει επίσης να απορριφθεί, καθώς οι συνέπειες της άρνησης συνεργασίας έχουν καταστεί σαφείς με την παράγραφο 8 της ανακοίνωσης για την έναρξη της διαδικασίας.

(44)

Ελλείψει παρατηρήσεων, επιβεβαιώνεται η μέθοδος που χρησιμοποιήθηκε για τον καθορισμό της κανονικής αξίας, όπως περιγράφεται στις αιτιολογικές σκέψεις 31 έως 40 του κανονισμού για τον προσωρινό δασμό.

(45)

Οι παραγωγοί-εξαγωγείς που έλαβαν ΚΟΑ υποστήριξαν ότι υπάρχουν ορισμένα λάθη στον υπολογισμό της κανονικής αξίας ή αμφισβήτησαν τη μέθοδο που χρησιμοποιήθηκε για τον υπολογισμό των προσαρμογών που κρίθηκαν αναγκαίες. Τα θέματα αυτά επανεξετάστηκαν και έγιναν οι αναγκαίες προσαρμογές όπου κρίθηκε αναγκαίο.

(46)

Ορισμένα ενδιαφερόμενα μέρη προέβαλαν παραβίαση του άρθρου 2 παράγραφος 7 του βασικού κανονισμού επειδή, πριν από την επιβολή των προσωρινών μέτρων, δεν ενημερώθηκαν για την επιλογή ανάλογης χώρας άλλης από αυτήν που είχε προταθεί στην ανακοίνωση έναρξης της διαδικασίας. Υποστήριξαν επιπλέον ότι καθώς δεν ενημερώθηκαν για την έλλειψη συνεργασίας εκ μέρους των παραγωγών του Μεξικού, δηλαδή της ανάλογης χώρας που προτάθηκε στο στάδιο της έναρξης της διαδικασίας, δεν μπόρεσαν να συνδράμουν την Επιτροπή όσον αφορά την επιλογή εναλλακτικής χώρας.

(47)

Υπό το πρίσμα αυτό, πρέπει να σημειωθεί κατ’ αρχάς ότι το άρθρο 2 παράγραφος 7 στοιχείο α) του βασικού κανονισμού προβλέπει ότι τα μέρη πρέπει να ενημερώνονται αμέσως μετά την έναρξη της διαδικασίας για τη σχεδιαζόμενη επιλογή της τρίτης χώρας με οικονομία αγοράς. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, το Μεξικό εξακολουθούσε να προβλέπεται ως ανάλογη χώρα αμέσως μετά την έναρξη της διαδικασίας και τα μέρη κλήθηκαν να σχολιάσουν την επιλογή αυτή. Στο αρχικό στάδιο της έρευνας δεν υπήρξαν πράγματι ενδείξεις για το ότι δεν θα μπορούσε να εξασφαλιστεί συνεργασία από κανέναν μεξικανό παραγωγό. Μόνο σε μεταγενέστερο στάδιο κατέστη φανερό ότι έπρεπε να επιλεγεί άλλη χώρα λόγω της έλλειψης συνεργασίας.

(48)

Επιπλέον, το άρθρο 2 παράγραφος 7 στοιχείο α) του βασικού κανονισμού δεν προβλέπει ότι τα μέρη πρέπει να συνδράμουν την Επιτροπή κατά την επιλογή της όσον αφορά την κατάλληλη ανάλογη χώρα.

(49)

Τέλος, τα ενδιαφερόμενα μέρη ενημερώθηκαν για τα προσωρινά πορίσματα, περιλαμβανομένης και της προσωρινά επιλεγείσας ανάλογης χώρας, τουτέστιν της Τουρκίας, και τους δόθηκε η ευκαιρία να σχολιάσουν την επιλογή αυτή. Καμία παρατήρηση δεν λήφθηκε σχετικά με το ότι η Τουρκία δεν μπορούσε να θεωρηθεί ανάλογη χώρα στη συγκεκριμένη περίπτωση. Κρίνεται επομένως ότι δεν σημειώθηκε παράβαση του άρθρου 2 παράγραφος 7 στοιχείο α) του βασικού κανονισμού, και ότι επιβεβαιώνονται τα πορίσματα που εκτίθενται στις αιτιολογικές σκέψεις 44 έως 48 του κανονισμού για τον προσωρινό δασμό.

(50)

Ελλείψει παρατηρήσεων, επιβεβαιώνεται η μέθοδος που χρησιμοποιήθηκε για τον καθορισμό της κανονικής αξίας, όπως περιγράφεται στις αιτιολογικές σκέψεις 49 και 50 του κανονισμού για τον προσωρινό δασμό.

(51)

Δύο παραγωγοί-εξαγωγείς υποστήριξαν ότι οι απαιτήσεις για την κατασκευή της τιμής εξαγωγής, όπως ορίζονται στο άρθρο 2 παράγραφος 9 του βασικού κανονισμού, δεν πληρούνταν και ότι οποιαδήποτε προσαρμογή της τιμής εξαγωγής για τις περιπτώσεις στις οποίες οι πωλήσεις στην Κοινότητα είχαν πραγματοποιηθεί μέσω συνδεδεμένης εταιρείας εγκατεστημένης σε τρίτη χώρα, πρέπει να γίνεται με εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 2 παράγραφος 10 του βασικού κανονισμού.

(52)

Στο πλαίσιο αυτό, επιβεβαιώνεται ότι οι διατάξεις του άρθρου 2 παράγραφος 10 του βασικού κανονισμού και ειδικότερα στοιχείου θ) της εν λόγω παραγράφου, έχουν όντως εφαρμοστεί, όπως αναφέρεται στην αιτιολογική σκέψη 53 του κανονισμού για τον προσωρινό δασμό.

(53)

Οι παραγωγοί-εξαγωγείς που έλαβαν ΚΟΑ υποστήριξαν ότι υπάρχουν ορισμένα λάθη εξ αβλεψίας στον υπολογισμό της εξαγωγικής τιμής ή αμφισβήτησαν τη μέθοδο που χρησιμοποιήθηκε για τον υπολογισμό ορισμένων προσαρμογών που κρίθηκαν αναγκαίες. Τα θέματα αυτά επανεξετάστηκαν και έγιναν οι αναγκαίες προσαρμογές όπου κρίθηκε αναγκαίο.

(54)

Ένας παραγωγός-εξαγωγέας που συμπεριελήφθη στο δείγμα και στον οποίο χορηγήθηκε ΚΟΑ ισχυρίστηκε ότι δεν ήταν δικαιολογημένες οι προσαρμογές που έγιναν δυνάμει του άρθρου 2 παράγραφος 10 στοιχείο θ) του βασικού κανονισμού όσον αφορά τις πωλήσεις του στην Κοινότητα μέσω της θυγατρικής εταιρείας του που είναι εγκατεστημένη σε τρίτη χώρα, εφόσον η εν λόγω θυγατρική εταιρεία επιτελούσε μόνον τα καθήκοντα ενός υποκαταστήματος εξαγωγών. Προέβαλε επίσης τον ισχυρισμό ότι, εφόσον γίνεται αυτή η προσαρμογή, πρέπει εν πάση περιπτώσει να περιοριστεί στο σύνηθες ποσοστό της προμήθειας που καταβάλλεται σε μη συνδεδεμένους αντιπροσώπους. Δύο άλλοι παραγωγοί-εξαγωγείς ισχυρίστηκαν επίσης ότι η προσαρμογή έπρεπε να περιοριστεί στα άμεσα έξοδα πωλήσεων.

(55)

Ως προς αυτό, η έρευνα αποκάλυψε ότι τα καθήκοντα που επιτελούσε η εν λόγω θυγατρική εταιρεία πωλήσεων υπερέβαιναν τα καθήκοντα που αναλαμβάνει τυπικά ένα υποκατάστημα εξαγωγικών πωλήσεων ενός εξαγωγέα, και ότι έπρεπε να συγκριθούν μάλλον με τα καθήκοντα που ανήκουν σε αντιπρόσωπο ο οποίος εργάζεται σε βάση προμήθειας, σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 10 στοιχείο θ) του βασικού κανονισμού.

(56)

Θεωρείται επομένως ότι το συνδεδεμένο μέρος υποβλήθηκε σε έξοδα τα οποία μειώνουν πραγματικά τα ποσά που λαμβάνουν οι εξαγωγείς, και που πρέπει επομένως να αφαιρεθούν από την τιμή που καταβάλλει ο πρώτος ανεξάρτητος αγοραστής στην Κοινότητα.

(57)

Σημειώνεται ότι οι δύο άλλοι παραγωγοί-εξαγωγείς οι οποίοι βρίσκονται στην ίδια κατάσταση με τον ανωτέρω παραγωγό-εξαγωγέα συμμερίζονται την άποψη της Επιτροπής ότι μια προσαρμογή πρέπει να γίνεται δυνάμει του άρθρου 2 παράγραφος 10 στοιχείο θ) του βασικού κανονισμού για λόγους ορθής σύγκρισης (βλέπε αιτιολογική σκέψη 51 ανωτέρω).

(58)

Τέλος, θεωρείται ότι το ποσό της προσαρμογής υπολογίστηκε δεόντως σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 2 παράγραφος 10 στοιχείο θ), δηλαδή, βάσει του περιθωρίου κέρδους της συνδεδεμένης εταιρείας. Το περιθώριο κέρδους σ’ αυτήν την περίπτωση υπολογίστηκε ως τα πραγματικά γενικά και διοικητικά έξοδα και έξοδα πωλήσεων των συνδεδεμένων εταιρειών και ένα εύλογο ποσό κέρδους, και δεν έπρεπε να περιοριστεί μόνον στα άμεσα έξοδα πωλήσεων. Κατά συνέπεια, οι ισχυρισμοί που προέβαλαν οι εν λόγω παραγωγοί-εξαγωγείς απορρίφθηκαν.

(59)

Διάφορα ενδιαφερόμενα μέρη ισχυρίστηκαν ότι δεν ήταν δικαιολογημένη η προσαρμογή που αφορούσε το μη επιστρεφόμενο ποσό ΦΠΑ και στηριζόταν σε εσφαλμένη ερμηνεία του συστήματος. Ορισμένοι άλλοι παραγωγοί-εξαγωγείς, συμπεριλαμβανομένου του εξαγωγέα που συμφώνησε με την αρχή της προσαρμογής, αμφισβήτησε τη μέθοδο που χρησιμοποιήθηκε για να υπολογιστεί η προσαρμογή και ζήτησε να στηριχθεί η προσαρμογή στο πραγματικό ποσό του μη επιστρεφόμενου ΦΠΑ.

(60)

Ο πρώτος ισχυρισμός απορρίφθηκε επειδή δεν ήταν τεκμηριωμένος και δεν υποβλήθηκαν άλλα στοιχεία που να επιβεβαιώνουν το γεγονός ότι η προσαρμογή στηρίζεται σε εσφαλμένη ερμηνεία.

(61)

Όσον αφορά τον ισχυρισμό ότι έπρεπε να χρησιμοποιηθούν τα πραγματικά ποσά, αυτά τα ποσά σε πολλές περιπτώσεις είτε δεν είχαν υποβληθεί από τους εν λόγω παραγωγούς-εξαγωγείς ή δεν συνοδεύονταν από τα κατάλληλα αποδεικτικά στοιχεία και επομένως δεν μπορούσαν να ληφθούν υπόψη. Επομένως, οι ισχυρισμοί αυτοί απορρίφθηκαν.

(62)

Μετά τις παρατηρήσεις που υπέβαλαν πολλά μέρη, διευκρινίζεται ότι, όταν ήταν αναγκαίο, οι τιμές για τους διάφορους τύπους του ομοειδούς προϊόντος που πωλήθηκαν στην εγχώρια αγορά στην Τουρκία, και που χρησιμοποιήθηκαν για τον καθορισμό της κανονικής αξίας, προσαρμόστηκαν ώστε να εξασφαλιστεί ορθή σύγκριση με τους τύπους του προϊόντος που εξήχθησαν στην Κοινότητα από τους εν λόγω κινέζους παραγωγούς, σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 10 στοιχείο α) του βασικού κανονισμού. Αυτές οι προσαρμογές έγιναν με βάση μια εύλογη εκτίμηση της αξίας των διαφορών στην αγορά. Στην περίπτωση δύο εταιρειών, η προσαρμογή που έγινε στο προσωρινό στάδιο αναθεωρήθηκε ώστε να αντανακλά καλύτερα την ατομική τους κατάσταση και τα αντίστοιχα περιθώρια αναθεωρήθηκαν επίσης.

(63)

Δύο από τις τρεις εταιρείες στις οποίες χορηγήθηκε ΚΟΑ ισχυρίστηκαν ότι η σχέση τους που δημιουργήθηκε κατά την ΠΕ δεν αντανακλά πλέον την πραγματικότητα, με το επιχείρημα ότι αμέσως μετά την ΠΕ διαλύθηκε ο μετοχικός δεσμός μεταξύ των τριών εταιρειών εφόσον όλες οι σχετικές μετοχές πωλήθηκαν σε ανεξάρτητα πρόσωπα. Επομένως, οι εταιρείες ισχυρίστηκαν ότι έπρεπε να ληφθεί υπόψη αυτή η νέα κατάσταση και ότι, εφόσον δεν μπορούν πλέον να θεωρούνται συνδεδεμένα μέρη, έπρεπε να χορηγηθεί σε κάθε εταιρεία ατομικό περιθώριο ντάμπινγκ που θα αντανακλά την ιδιαίτερη περίπτωσή της.

(64)

Η έρευνα έδειξε ωστόσο ότι η σχέση μεταξύ των εν λόγω εταιρειών κατά την ΠΕ υπερέβαινε μια απλή σχέση μετόχων. Καθορίστηκε όντως ότι εκτός από αυτήν τη σχέση, και οι τρεις εταιρείες είχαν επίσης κοινά μέλη στα αντίστοιχα διοικητικά συμβούλιά τους. Η κοινή παρουσία των διευθυντών μεταξύ των εταιρειών ενίσχυε επομένως τη σχέση που υπήρχε μέσω του μετοχικού δεσμού.

(65)

Γι’ αυτούς τους λόγους, διαπιστώθηκε ότι οι εταιρείες έπρεπε να θεωρηθούν ότι ήταν συνδεδεμένες κατά την ΠΕ. Ακόμη και αν η κατάσταση έχει μεταβληθεί, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς, αμέσως μετά την ΠΕ, είναι εν πάση περιπτώσει νωρίς να συναχθεί το συμπέρασμα ότι αυτές οι αλλαγές έχουν διαρκή χαρακτήρα. Λόγω της φύσης της σχέσης που δημιουργήθηκε κατά την ΠΕ, δεν μπορεί να αποκλεισθεί ο κίνδυνος καταστρατήγησης μέσω της εταιρείας με την εφαρμογή του χαμηλότερου δασμού που έχει επιβληθεί. Επιπλέον, σημειώνεται επίσης ότι εφόσον αυτή η σχέση μπορεί να έχει επηρεάσει τα συμπεράσματα για την ΠΕ, κάθε αλλαγή στη σχέση μετά την ΠΕ δεν μπορεί να θεωρηθεί σχετική.

(66)

Συνάγεται επομένως το συμπέρασμα ότι πρέπει να απορριφθούν οι ισχυρισμοί που προέβαλαν αυτές οι εταιρείες.

(67)

Επιπλέον, διάφορα ενδιαφερόμενα μέρη αμφισβήτησαν την ορθή χρήση των διατάξεων για τη δειγματοληψία. Εφόσον διαπιστώθηκε ότι οι τρεις εταιρείες του δείγματος στις οποίες χορηγήθηκε ΚΟΑ ήταν συνδεδεμένες, προβάλλεται ο ισχυρισμός ότι αποτελούν μια ενιαία οντότητα και ότι επομένως το περιθώριο του ντάμπινγκ δεν μπορεί να αποτελέσει αξιόπιστο μέσο όρο βάσει της διατύπωσης του άρθρου 9 παράγραφος 6 του βασικού κανονισμού. Αυτό στηρίζεται στο γεγονός ότι αυτό το άρθρο αναφέρεται στο μέσο σταθμισμένο περιθώριο του ντάμπινγκ που καθορίστηκε για τα μέρη του δείγματος, και επομένως το περιθώριο του ντάμπινγκ πρέπει αναγκαστικά να στηριχθεί στις διαπιστώσεις που αφορούν περισσότερες από μία εταιρείες. Έγινε αναφορά στην έκθεση του δευτεροβάθμιου δικαιοδοτικού οργάνου του ΠΟΕ, στο πλαίσιο της υπόθεσης πανικών κρεβατιού ΕΚ-Ινδίας (3), στην οποία είχε συναχθεί το συμπέρασμα ότι ο σταθμισμένος μέσος όρος έπρεπε αναγκαστικά να αναφέρεται σε περισσότερες από μία εταιρείες.

(68)

Ως προς αυτό, πρέπει να αναφερθεί ότι τα συμπεράσματα του δευτεροβάθμιου δικαιοδοτικού οργάνου, που συνήχθησαν σε διαφορετικό πλαίσιο, δηλαδή ότι το άρθρο 2.2.2 (ii) της συμφωνίας αντιντάμπινγκ, και σε μια διαφορετική υπόθεση, δεν εφαρμόζονται άμεσα σ’ αυτήν τη συγκεκριμένη υπόθεση. Δεύτερον, το επιχείρημα πρέπει να απορριφθεί επειδή στην παρούσα υπόθεση, ο μέσος σταθμισμένος όρος του δείγματος υπολογίζεται με βάση την κανονική αξία και τις τιμές εξαγωγής κάθε εταιρείας, και αυτές οι εταιρείες δεν αποτελούν μία ενιαία οντότητα. Ο μέσος σταθμισμένος όρος αυτών των περιθωρίων υπολογίστηκε μόνο μετά τον καθορισμό των τριών ατομικών περιθωρίων για τις συνδεδεμένες εταιρείες ώστε να μην μπορέσουν οι εταιρείες, λόγω της σχέσης τους, να διοχετεύσουν όλες τις εξαγωγές τους μέσω της εταιρείας για την οποία καθορίστηκε το χαμηλότερο περιθώριο του ντάμπινγκ. Σημειώνεται επίσης ότι το άρθρο 9 παράγραφος 6 του βασικού κανονισμού δεν αποκλείει ειδικά τη χρήση περιθωρίων του ντάμπινγκ που καθορίζονται για τα συνδεδεμένα μέρη του δείγματος. Επομένως, οι ισχυρισμοί αυτοί απορρίφθηκαν.

(69)

Ελλείψει παρατηρήσεων, επιβεβαιώνεται η μέθοδος που χρησιμοποιήθηκε για να καθοριστούν τα περιθώρια ντάμπινγκ σε σχέση με τις εταιρείες που έλαβαν ΑΜ, όπως ορίζεται στην αιτιολογική σκέψη 57 του κανονισμού για τον προσωρινό δασμό.

(70)

Βάσει των ανωτέρω, τα οριστικά περιθώρια ντάμπινγκ, εκφραζόμενα ως ποσοστό της τιμής CIF στα σύνορα της Κοινότητας, πριν από την καταβολή του δασμού, καθορίζονται ως εξής:

(71)

Ελλείψει άλλων παρατηρήσεων, επιβεβαιώνονται τα πορίσματα των αιτιολογικών σκέψεων 59 έως 61 του κανονισμού για τον προσωρινό δασμό.

(72)

Ελλείψει παρατηρήσεων, επιβεβαιώνονται τα προσωρινά συμπεράσματα σχετικά με τη συνολική κοινοτική παραγωγή, όπως αναφέρονται στις αιτιολογικές σκέψεις 62 και 63 του κανονισμού για τον προσωρινό δασμό.

(73)

Ένα ενδιαφερόμενο μέρος ισχυρίστηκε ότι δεν υπήρχε επαρκής στήριξη από ένα μεγάλο ποσοστό του κοινοτικού κλάδου παραγωγής. Υποστήριξε ότι μία εταιρεία είχε χρεοκοπήσει κατά την έρευνα και κατά συνέπεια δεν θα έπρεπε να ληφθεί υπόψη για τον ορισμό του κοινοτικού κλάδου παραγωγής. Επιπλέον, υποστήριξε ότι ένας παραγωγός εισήγαγε το υπό εξέταση προϊόν κατά την εν λόγω περίοδο και πρέπει να εξαιρεθεί από τον κοινοτικό κλάδο παραγωγής σύμφωνα με το άρθρο 4 παράγραφος 1 στοιχείο α) του βασικού κανονισμού.

(74)

Πρέπει να τονιστεί ότι ένας κοινοτικός παραγωγός τελεί υπό αναγκαστική διαχείριση, αλλά συνέχιζε την παραγωγή κατά την περίοδο έρευνας και εξακολουθεί ακόμη. Κατά συνέπεια, η εταιρεία αυτή περιελήφθη στον ορισμό του κοινοτικού κλάδου παραγωγής. Η έρευνα επιβεβαίωσε ότι καμία από τις εταιρείες που περιελήφθησαν στον κοινοτικό κλάδο παραγωγής δεν εισήγαγε το υπό εξέταση προϊόν κατά την ΠΕ. Ωστόσο, εισήγαγαν το γκρι προϊόν, τουτέστιν την πρώτη ύλη για το FPFF. Άρα, οι ισχυρισμοί αυτοί πρέπει να απορριφθούν.

(75)

Ελλείψει άλλων παρατηρήσεων, επιβεβαιώνεται ο ορισμός του κοινοτικού κλάδου παραγωγής όπως αναφέρεται στην αιτιολογική σκέψη 64 του κανονισμού για τον προσωρινό δασμό.

(76)

Ελλείψει παρατηρήσεων, επιβεβαιώνεται ο υπολογισμός της κοινοτικής κατανάλωσης, όπως αναφέρεται στις αιτιολογικές σκέψεις 65 και 66 του κανονισμού για τον προσωρινό δασμό.

(77)

Ελλείψει παρατηρήσεων, επιβεβαιώνεται ο υπολογισμός του όγκου και των τιμών που είναι χαμηλότερες από τις κοινοτικές όσον αφορά τις υπό εξέταση εισαγωγές, όπως αναφέρεται στις αιτιολογικές σκέψεις 67 και 68 του κανονισμού για τον προσωρινό δασμό.

(78)

Ελλείψει παρατηρήσεων, επιβεβαιώνεται ο υπολογισμός του όγκου και του μεριδίου της αγοράς των υπό εξέταση εισαγωγών, όπως αναφέρεται στις αιτιολογικές σκέψεις 69 έως 71 του κανονισμού για τον προσωρινό δασμό.

(79)

Υπενθυμίζεται ότι στην αιτιολογική σκέψη 98 του κανονισμού για τον προσωρινό δασμό, η Επιτροπή προσωρινά συμπέρανε ότι ο κοινοτικός κλάδος παραγωγής υπέστη σημαντική ζημία κατά την έννοια του άρθρου 3 του βασικού κανονισμού.

(80)

Κανένα ενδιαφερόμενο μέρος δεν αμφισβήτησε τα στοιχεία ή την ερμηνεία τους όσον αφορά την κατάσταση του κοινοτικού κλάδου παραγωγής όπως εκτίθεται στις αιτιολογικές σκέψεις 72 έως 98 του κανονισμού για τον προσωρινό δασμό. Κατά συνέπεια, τα πορίσματα όπως εκτίθενται στις εν λόγω αιτιολογικές σκέψεις του κανονισμού για τον προσωρινό δασμό επιβεβαιώνονται και συνάγεται το συμπέρασμα ότι ο κοινοτικός κλάδος παραγωγής υπέστη σημαντική ζημία κατά την έννοια του άρθρου 3 του βασικού κανονισμού.

(81)

Παράλληλα με τους άλλους παράγοντες που εξετάστηκαν στον κανονισμό για τον προσωρινό δασμό, εξετάστηκαν επίσης οι εξαγωγικές επιδόσεις του κοινοτικού κλάδου παραγωγής. Έτσι, διαπιστώθηκε ότι οι εξαγωγικές πωλήσεις του κοινοτικού κλάδου παραγωγής παρέμειναν σταθερές για όλη την περίοδο συνολικά, στα 25 εκατομμύρια περίπου τρέχοντα μέτρα. Πρέπει να σημειωθεί ότι οι εξαγωγές αυτές αφορούν το προϊόν που χρησιμοποιείται για φόδρα, το οποίο πωλείται σε σημαντικά χαμηλότερη τιμή. Παράλληλα, η σύνθεση του προϊόντος που εξάγεται από το σύνολο του κλάδου παραγωγής της ΕΕ 25 πωλήθηκε, κατά την ΠΕ, σε τιμή κατά 270 % υψηλότερη από τις εισαγωγές από την Κίνα. Σε κάθε περίπτωση, μόνο οι πωλήσεις που πραγματοποιήθηκαν στην κοινοτική αγορά λήφθηκαν υπόψη για τον καθορισμό των στοιχείων της αποδοτικότητας, έτσι ώστε τα στοιχεία αυτά δεν επηρεάζονται από τις εξαγωγικές επιδόσεις. Για τους προαναφερθέντες λόγους, μπορεί να συναχθεί ότι οι κοινοτικές εξαγωγές δεν προκάλεσαν ζημία στον κοινοτικό κλάδο παραγωγής. Εξάλλου, οι εισαγωγές από όλες τις άλλες τρίτες χώρες ήταν σταθερά υψηλότερες, κατά μέσο όρο, από τις τιμές των εισαγωγών από τη ΛΔΚ. Βάσει των προαναφερθέντων και ελλείψει παρατηρήσεων όσον αφορά την αιτιώδη συνάφεια, επιβεβαιώνονται τα συμπεράσματα που εκτίθενται στις αιτιολογικές σκέψεις 99 έως 111 του κανονισμού για τον προσωρινό δασμό.

(82)

Δεδομένου ότι δεν υποβλήθηκαν παρατηρήσεις σχετικά με το συμφέρον του κοινοτικού κλάδου παραγωγής, επιβεβαιώνονται τα συμπεράσματα των αιτιολογικών σκέψεων 112 έως 118 του κανονισμού για τον προσωρινό δασμό.

(83)

Λήφθηκαν αρκετές παρατηρήσεις από μη συνδεδεμένους εισαγωγείς και εισαγωγείς/χρήστες. Δόθηκε επίσης, στα μέρη που το ζήτησαν, ακρόαση. Τα επιχειρήματα των εισαγωγέων συνέπιπταν με αυτά των χρηστών και παρατίθενται στις αιτιολογικές σκέψεις 87 έως 91 κατωτέρω. Σημειώνεται ότι οι συνολικές ποσότητες που εισήχθησαν από την Κίνα από τους εισαγωγείς που αναγγέλθηκαν είναι αμελητέες και αντιπροσωπεύουν μόνο το 2 % περίπου των συνολικών εισαγωγών από την Κίνα κατά την ΠΕ. Το υπόλοιπο 98 % δεν αντέδρασε στα μέτρα.

(84)

Δεδομένου ότι δεν υποβλήθηκαν άλλες παρατηρήσεις σχετικά με το συμφέρον των μη συνδεδεμένων εισαγωγέων, επιβεβαιώνονται τα συμπεράσματα των αιτιολογικών σκέψεων 119 έως 121 του κανονισμού για τον προσωρινό δασμό.

(85)

Δεδομένου ότι δεν υποβλήθηκαν πληροφορίες σχετικά με το συμφέρον των κοινοτικών προμηθευτών, επιβεβαιώνονται τα συμπεράσματα των αιτιολογικών σκέψεων 122 έως 125 του κανονισμού για τον προσωρινό δασμό.

(86)

Υπενθυμίζεται ότι εννέα χρήστες υπέβαλαν απαντημένα ερωτηματολόγια ενώ μόνον ένας από τους χρήστες αυτούς εισήγαγε το υπό εξέταση προϊόν (αιτιολογική σκέψη 127 του κανονισμού για τον προσωρινό δασμό). Ωστόσο, μετά την επιβολή των προσωρινών μέτρων, τέσσερις χρήστες που μέχρι τη στιγμή εκείνη δεν είχαν παρουσιαστεί στην έρευνα, υπέβαλαν παρατηρήσεις. Δύο εξ αυτών παράγουν υφάσματα διακόσμησης σπιτιού. Όλοι τους είχαν εισαγάγει το υπό εξέταση προϊόν από την ΛΔΚ. Λαμβάνοντας υπόψη ότι ο τομέας είναι σε μεγάλο βαθμό κατακερματισμένος, υπολογίζεται ότι οι χρήστες αυτοί αντιπροσωπεύουν ποσοστό μικρότερο του 2 %.

(87)

Οι χρήστες οι οποίοι κατασκευάζουν ενδύματα ισχυρίστηκαν ότι οι επιχειρήσεις τους απειλούνται σοβαρά τώρα επειδή οι εισαγωγές ετοίμων ενδυμάτων από την ΛΔΚ εισάγονται στην κοινοτική αγορά σε πολύ χαμηλές τιμές ενώ οι ίδιοι παράγουν με πολύ υψηλότερο κόστος. Επιπλέον, πρέπει να καταβάλουν υψηλούς δασμούς αντιντάμπινγκ για τις εισαγωγές του υπό εξέταση προϊόντος, που είναι η πρώτη ύλη για την παραγωγή τους. Ισχυρίζονται ότι μπορούν να πωλούν τα τελικά προϊόντα τους σε ελαφρώς υψηλότερες τιμές στους πελάτες τους επειδή είναι πολύ περισσότερο ευέλικτοι και μπορούν να παραδίδουν μικρότερες ποσότητες σε μικρές προθεσμίες. Εντούτοις, θεωρώντας ότι οι σημερινές συνθήκες της αγοράς με τα είδη ένδυσης που εισέρχονται στην αγορά σε χαμηλές τιμές και με τους δασμούς αντιντάμπινγκ επί της πρώτης ύλης, ισχυρίζονται ότι δεν θα είναι σε θέση να διατηρήσουν την παραγωγή στην Κοινότητα και επομένως θα αναγκαστούν να κλείσουν τις εγκαταστάσεις παραγωγής τους.

(88)

Πρέπει να αναφερθεί ότι αυτοί οι παραγωγοί ειδών ένδυσης είναι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις. Βρίσκονται υπό τεράστια πίεση εξαιτίας των εισαγωγών τελικών προϊόντων που έχουν αυξηθεί σημαντικά, μεταξύ άλλων λόγω της κατάργησης των ποσοστώσεων στα κλωστοϋφαντουργικά την 1η Ιανουαρίου 2005. Επιπλέον, το κόστος πρώτων υλών τους αυξάνεται λόγω των δασμών. Ενώ είναι αλήθεια ότι η ήδη επισφαλής κατάσταση στον τομέα της ένδυσης μπορεί να επιδεινωθεί ακόμη από τους δασμούς αντιντάμπινγκ στα υφάσματα από νήματα από πολυεστέρα στην τελική τους μορφή (FPFF), είναι προφανές ότι η κυριότερη πίεση γι’ αυτές τις εταιρείες προέρχεται από τις εισαγωγές ενδυμάτων από την ΛΔΚ.

(89)

Ορισμένοι χρήστες ισχυρίστηκαν ότι και η βιομηχανία σταμπώματος ή βαφής θα επηρεαστεί επίσης όταν δεν θα εισάγονται πλέον στην Κοινότητα κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα λόγω των δασμών. Ισχυρίστηκαν επίσης ότι οι προμηθευτές κλωστοϋφαντουργικών μηχανημάτων υψηλής τεχνολογίας στην Κοινότητα θα επηρεαστούν επειδή η παραγωγή κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων στην ΛΔΚ θα μειωθεί λόγω των δασμών.

(90)

Εντούτοις, όπως καθορίζεται στην αιτιολογική σκέψη 128 του κανονισμού για τον προσωρινό δασμό, είναι πιθανό οι εισαγωγές από τη ΛΔΚ να εξακολουθήσουν να εισάγονται στην αγορά σε θεμιτές τιμές χωρίς ντάμπινγκ και να υπάρχουν διαθέσιμες άλλες πηγές που δεν ασκούν πρακτικές ντάμπινγκ, λαμβανομένου υπόψη του γεγονότος ότι πάνω από το 30 % της κοινοτικής κατανάλωσης καλύπτεται από τις εισαγωγές τρίτων χωρών (εκτός της ΛΔΚ). Επιπλέον, λαμβανομένου υπόψη του γεγονότος ότι για πολλούς παραγωγούς-εξαγωγείς έχουν καθοριστεί συντελεστές δασμού αντιντάμπινγκ 14,1 % και ότι τα FPFF αποτελούν μόνο ένα μέρος του κόστους παραγωγής των χρηστών, η αύξηση του κόστους δεν φαίνεται να είναι σημαντική. Πρέπει να αναφερθεί επίσης ότι η κατά τους ισχυρισμούς επισφαλής κατάσταση στην οποία βρίσκονται ενδεχομένως ορισμένες εταιρείες, φαίνεται ότι προκαλείται κυρίως από τις εισαγωγές τελικών ειδών ένδυσης από την ΛΔΚ, και η μη επιβολή μέτρων αντιντάμπινγκ δεν θα αφορά αυτό το συγκεκριμένο ζήτημα. Ως προς αυτό, υπενθυμίζεται επίσης ότι οι χρήστες που αντιπροσωπεύουν μια πολύ μικρή ποσότητα των εισαγωγών έχουν αναγγελθεί ενώ η μεγάλη πλειοψηφία δεν υπέβαλε παρατηρήσεις κατά την έρευνα.

(91)

Δεδομένου ότι δεν υποβλήθηκαν άλλες παρατηρήσεις σχετικά με το συμφέρον των χρηστών, επιβεβαιώνονται τα συμπεράσματα των αιτιολογικών σκέψεων 126 έως 128 του κανονισμού για τον προσωρινό δασμό.

(92)

Δεδομένων των συμπερασμάτων που συνήχθησαν στον κανονισμό όπως περιέχονται στις αιτιολογικές σκέψεις 129 έως 131 του κανονισμού για τον προσωρινό δασμό και λαμβανομένων υπόψη των παρατηρήσεων στις οποίες προέβησαν ορισμένα μέρη, συνάγεται το συμπέρασμα ότι δεν υπάρχουν επιτακτικοί λόγοι που να αντιτίθενται στην επιβολή οριστικών μέτρων αντιντάμπινγκ κατά των εισαγωγών FPFF με ντάμπινγκ, καταγωγής ΛΔΚ.

(93)

Με τη μέθοδο που περιγράφεται στις αιτιολογικές σκέψεις 132 έως 135 του κανονισμού για τον προσωρινό δασμό, υπολογίστηκε επίπεδο εξάλειψης της ζημίας για τον καθορισμό του επιπέδου των μέτρων που θα επιβληθούν οριστικά.

(94)

Κατά τον υπολογισμό του περιθωρίου ζημίας στον κανονισμό για τον προσωρινό δασμό, ο στόχος όσον αφορά το κέρδος του κοινοτικού κλάδου παραγωγής καθορίστηκε σε 8 %, επίπεδο που εύλογα θα μπορούσε να επιτευχθεί από μία βιομηχανία του τύπου αυτού υπό κανονικές συνθήκες ανταγωνισμού, τουτέστιν εφόσον δεν υπάρχουν εισαγωγές με ντάμπινγκ, και το οποίο είχε επιτευχθεί το 1998 και το 1999 προτού οι κινεζικές εισαγωγές αρχίσουν να προκαλούν πρόβλημα (αιτιολογική σκέψη 134 του κανονισμού για τον προσωρινό δασμό).

(95)

Ένα ενδιαφερόμενο μέρος προέβαλε το επιχείρημα ότι ο στόχος για κέρδος 8 % βάσει του 1998 και του 1999 δεν ήταν κατάλληλος. Το μέρος αυτό υποστήριξε ότι, εφόσον τα περιθώρια κέρδους ήταν ήδη πολύ χαμηλότερα το 2000, που είναι και το πρώτο έτος της υπό εξέταση περιόδου, όταν οι επιπτώσεις από τις εισαγωγές με ντάμπινγκ δεν ήταν τόσο αισθητές, αυτά τα περιθώρια κέρδους έπρεπε να ληφθούν ως στόχος για κέρδος. Ωστόσο, υπενθυμίζεται ότι το 2000 το μερίδιο αγοράς των εισαγωγών από τη ΛΔΚ ήταν ήδη υψηλό, στο 18,2 % (αιτιολογική σκέψη 67 του κανονισμού για τον προσωρινό δασμό), και η κατάσταση του κοινοτικού κλάδου παραγωγής είχε ήδη αρχίσει να είναι επισφαλής. Για το λόγο αυτό, κρίθηκε σκόπιμο να γίνει αναφορά σε μία σταθερότερη περίοδο του παρελθόντος προκειμένου να καθοριστεί ο στόχος για κέρδος το οποίο ο κοινοτικός κλάδος παραγωγής θα ανέμενε να πραγματοποιήσει στην περίπτωση που δεν πραγματοποιηθούν εισαγωγές με ντάμπινγκ.

(96)

Δεδομένου ότι δεν υποβλήθηκαν νέα σχόλια σχετικά με αυτό το θέμα, επιβεβαιώνεται η μέθοδος που αναφέρεται στις αιτιολογικές σκέψεις 132 έως 135 του κανονισμού για τον προσωρινό δασμό.

(97)

Βάσει των ανωτέρω και σύμφωνα με το άρθρο 9 παράγραφος 4 του βασικού κανονισμού, πρέπει να επιβληθεί οριστικός δασμός αντιντάμπινγκ στο επίπεδο του περιθωρίου ντάμπινγκ και στο επίπεδο του περιθωρίου της ζημίας που υπολογίστηκαν σε όλες τις περιπτώσεις, εφόσον αποδείχθηκαν χαμηλότερα από τα διαπιστωθέντα περιθώρια ντάμπινγκ.

(98)

Βάσει των ανωτέρω, οι οριστικοί δασμοί καθορίζονται ως εξής:

(99)

Οι ατομικοί δασμοί αντιντάμπινγκ των εταιρειών που αναφέρονται στον παρόντα κανονισμό καθορίστηκαν με βάση τα πορίσματα της παρούσας έρευνας. Επομένως, αντανακλούν την κατάσταση που επικρατούσε κατά την έρευνα όσον αφορά τις εταιρείες αυτές. Οι εν λόγω δασμοί (σε αντίθεση με το δασμό σε εθνικό επίπεδο που εφαρμόζεται σε «όλες τις άλλες εταιρείες») εφαρμόζονται επομένως αποκλειστικά στις εισαγωγές προϊόντων καταγωγής της οικείας χώρας, που παράγονται από τις εταιρείες για τις οποίες γίνεται ειδική μνεία. Τα εισαγόμενα προϊόντα που παράγονται από κάθε άλλη εταιρεία, η οποία δεν αναφέρεται ρητώς στο εκτελεστικό μέρος του παρόντος κανονισμού με την επωνυμία και τη διεύθυνσή της, συμπεριλαμβανομένων νομικών προσώπων που συνδέονται με εκείνες που αναφέρονται ρητώς, δεν μπορούν να τύχουν αυτών των συντελεστών και υπόκεινται στον δασμολογικό συντελεστή που ισχύει για «όλες τις άλλες εταιρείες».

(100)

Κάθε αίτηση για την εφαρμογή των ως άνω ατομικών δασμών αντιντάμπινγκ (π.χ. λόγω αλλαγής επωνυμίας του νομικού προσώπου ή μετά τη συγκρότηση νέων φορέων παραγωγής ή πωλήσεων) θα πρέπει να υποβάλλεται αμέσως στην Επιτροπή (4) μαζί με όλα τα σχετικά στοιχεία, ιδίως δε κάθε τροποποίηση των δραστηριοτήτων της εταιρείας που αφορούν την παραγωγή και τις εγχώριες και τις εξαγωγικές πωλήσεις η οποία προκύπτει, για παράδειγμα, από αυτήν την αλλαγή επωνυμίας ή τη μεταβολή των φορέων παραγωγής και πωλήσεων. Εάν αποβεί απαραίτητο, ο κανονισμός τροποποιείται με την ενημέρωση του καταλόγου των εταιρειών που τυγχάνουν ατομικών δασμών.

(101)

Δεδομένου του μεγέθους των διαπιστωθέντων περιθωρίων ντάμπινγκ και λαμβανομένου υπόψη του επιπέδου ζημίας που προκλήθηκε στον κοινοτικό κλάδο παραγωγής, θεωρείται απαραίτητο τα ποσά που καταβλήθηκαν ως εγγύηση υπό μορφή προσωρινού δασμού αντιντάμπινγκ, που επιβλήθηκε με τον κανονισμό για τον προσωρινό δασμό, να εισπραχθούν στο ύψος του οριστικά επιβληθέντος δασμού. Στις περιπτώσεις που οι οριστικοί δασμοί είναι υψηλότεροι από τους προσωρινούς, οριστικά μόνο τα ποσά που καταβλήθηκαν ως εγγύηση στο επίπεδο των προσωρινών δασμών θα πρέπει να εισπραχθούν, ενώ τα ποσά που είχαν καταβληθεί ως εγγύηση και υπερβαίνουν τον οριστικό δασμό αντιντάμπινγκ θα πρέπει να αποδεσμευτούν,

—

ότι δεν εξήγαγε στην Κοινότητα το προϊόν που περιγράφεται στο άρθρο 1 παράγραφος 1 κατά τη διάρκεια της περιόδου έρευνας (1η Απριλίου 2003 έως τις 31 Μαρτίου 2004),

—

ότι δεν είχε καμία σχέση με κανέναν από τους εξαγωγείς ή παραγωγούς από τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας που αποτελεί αντικείμενο μέτρων αντιντάμπινγκ τα οποία ελήφθησαν βάσει του παρόντος κανονισμού,

—

ότι εξήγαγε το εν λόγω προϊόν στην Κοινότητα μετά την περίοδο έρευνας την οποία αφορούν τα μέτρα ή ότι έχει αναλάβει αμετάκλητη συμβατική υποχρέωση να εξαγάγει σημαντική ποσότητα στην Κοινότητα,

European Commission

Directorate-General for Trade

Direction B

Office J-79 5/16

B-1049 Brussels.