31992R3760

ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ (ΕΟΚ) αριθ. 3760/92 ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ της 20ής Δεκεμβρίου 1992 για τη θέσπιση κοινοτικού συστήματος για την αλιεία και την υδατοκαλλιέργεια

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας, και ιδίως, το άρθρο 43,

την πρόταση της Επιτροπής (1),

τη γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (2),

τη γνώμη της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (3),

Εκτιμώντας:

ότι το κοινοτικό σύστημα για τη διατήρηση και τη διαχείριση των αλιευτικών πόρων που θεσπίστηκε με τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 170/83 του Συμβουλίου της 25ης Ιανουαρίου 1983 περί θεσπίσεως κοινοτικού καθεστώτος διατηρήσεως και διαχειρίσεως των αλιευτικών πόρων (4) αποδείχθηκε αποτελεσματικό μέσο G ότι, ωστόσο, ορισμένα αποθέματα, τόσο στην Κοινότητα όσο και σε μη κοινοτικά ύδατα, εξακολούθησαν να φθίνουν και είναι, συνεπώς, απαραίτητο να βελτιωθούν και να επεκταθούν τα υφιστάμενα μέτρα διατήρησης G ότι ο στόχος θα πρέπει να είναι η πρόβλεψη ορθολογικής και υπεύθυνης εκμετάλλευσης των ζώντων υδάτινων πόρων και της υδατοκαλλιέργειας, με την παράλληλη αναγνώριση των συμφερόντων του αλιευτικού τομέα στο πλαίσιο της μακροπρόθεσμης ανάπτυξής του και των οικονομικών και κοινωνικών συνθηκών του και των συμφερόντων των καταναλωτών, λαμβανομένων υπόψη των βιολογικών περιορισμών και με τον δέοντα σεβασμό του θαλάσσιου οικοσυστήματος G ότι η διαχείριση της αλιείας θα πρέπει να αποβλέπει στον καθορισμό ισορροπίας μεταξύ διαθέσιμων και προσιτών πόρων και των σχετικών παραμέτρων που είναι πιθανόν να επηρεάσουν τη θνησιμότητα που οφείλεται στην αλιεία σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση G ότι προκειμένου να οργανωθεί ορθολογικά και υπεύθυνα η εκμετάλλευση των πόρων, θα πρέπει να βελτιωθεί η επιλεκτικότητα των διχτυών και των αλιευτικών συνέργων με σκοπό τη βέλτιστη χρησιμοποίηση των βιολογικών δυνατοτήτων και τον περιορισμό των απορρίψεων G ότι, υπό την επιφύλαξη ειδικών κοινοτικών συστημάτων αδειών, η εισαγωγή ενός γενικού κοινοτικού συστήματος διοικητικών αδειών αλιείας που θα χορηγούνται για το σκάφος και των οποίων την έκδοση και διαχείριση θα αναλάβουν τα κράτη μέλη, μπορεί να συμβάλλει στη βελτίωση της ρύθμισης της εκμετάλλευσης και της διαφάνειας G ότι θα πρέπει να θεσπιστούν ειδικές διατάξεις για την παράκτια αλιεία και ότι για τον σκοπό αυτό και κατά παρέκκλιση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 101/76 του Συμβουλίου της 19ης Ιανουαρίου 1976 περί θεσπίσεως κοινής διαρθρωτικής πολιτικής στον τομέα της αλιείας (5) θα πρέπει να επιτραπεί στα κράτη μέλη να διατηρήσουν, μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2002, τους παρόντες περιορισμούς για την πρόσβαση στα ύδατα της κυριαρχίας ή δικαιοδοσίας της εντός ανωτάτου ορίου 12 ναυτικών μιλίων, που υπολογίζονται από τις γραμμές βάσης, όπως αυτές υφίσταντο όταν εκδόθηκε ο κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 170/83 και, για τα κράτη που προσχώρησαν στην Κοινότητα μετά την ημερομηνία αυτή, κατά το χρόνο της προσχώρησής τους G ότι, οι υφιστάμενοι διακανονισμοί που αφορούν τους κανόνες πρόσβασης των αλιευτικών σκαφών άλλων κρατών μελών τα οποία παραδοσιακά ασκούσαν τις αλιευτικές τους δραστηριότητες εντός αυτού του ορίου των 12 μιλίων, θα πρέπει επίσης να παραταθούν μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2002 G ότι, πριν από την ημερομηνία αυτή, το Συμβούλιο θα πρέπει να αποφασίσει σχετικά με τις διατάξεις που θα ακολουθήσουν αυτούς τους περιορισμούς και διακανονισμούς G ότι θα πρέπει να διατηρηθούν οι ειδικοί διακανονισμοί που αφορούν τις αλιευτικές δραστηριότητες σε μία ευαίσθητη περιοχή χωρίς να αποκλεισθεί η δυνατότητα θέσπισης, για βιολογικούς λόγους, ειδικών διακανονισμών για άλλες ευαίσθητες περιοχές G ότι θα πρέπει να περιοριστεί, για λόγους αποτελεσματικής διατήρησης, ο ρυθμός εκμετάλλευσης ορισμένων πόρων και να καθορισθεί, ενδεχομένως, σε ετήσια ή πολυετή βάση ή/και όπου αυτό είναι σκόπιμο, σε βάση του περιλαμβάνει πολλά είδη G ότι οι προαναφερόμενες αποφάσεις έχουν ευρείες και σημαντικές επιπτώσεις στην οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη των περιοχών των κρατών μελών στις οποίες η αλιεία αποτελεί σημαντικό τομέα και, επομένως, παρόμοιες αποφάσεις θα πρέπει ως εκ τούτου να λαμβάνονται από το Συμβούλιο βάσει πρότασης της Επιτροπής G ότι, για τους τύπους των πόρων, για τους οποίους πρέπει να περιορισθεί ο ρυθμός εκμετάλλευσης, θα πρέπει να θεσπιστούν αλιευτικές δυνατότητες υπό τη μορφή αλιευτικών διαθεσιμοτήτων για τα κράτη μέλη, χορηγούμενες υπό μορφή ποσοστώσεων και, όπου αυτό είναι αναγκαίο, ως αλιευτικές προσπάθειες G ότη, η διατήρηση και η διαχείριση των πόρων πρέπει να συμβάλει στη μεγαλύτερη σταθερότητα των αλιευτικών δραστηριοτήτων και πρέπει να εκτιμάται βάσει μιας ενδεικτικής κατανομής, η οποία θα αντανακλά τους προσανατολισμούς του Συμβουλίου G ότι, εκτός των άλλων, η σταθερότητα αυτή λαμβανομένης υπόψη της προσωρινότητας των αποθεμάτων από βιολογική άποψη, πρέπει να διασφαλίζει τις ειδικές ανάγκες των περιοχών, των οποίων οι πληθυσμοί εξαρτώνται κυρίως από την αλιεία και τις συναφείς δραστηριότητες, όπως αποφασίσθηκε από το Συμβούλιο στο ψήφισμά του της 3ης Νοεμβρίου 1976, και ειδικότερα στο παράρτημα VII G ότι, συνεπώς, η επιδιωκόμενη σχετική σταθερότητα πρέπει να εννοηθεί κατ' αυτήν την έννοια G ότι, όσον αφορά τις κοινοτικές αλιευτικές δυνατότητες, των οποίων η εκμετάλλευση δεν έχει ήδη πραγματοποιηθεί, αυτές θα πρέπει να χορηγηθούν, λαμβάνοντας υπόψη τα συμφέροντα όλων των κρατών μελών G ότι ο τομέας της κοινοτικής αλιείας θα πρέπει να αναδιαρθρωθεί προκειμένου να ευθυγραμμισθεί προς τους διαθέσιμους και προσιτούς πόρους και ότι θα πρέπει να ληφθούν υπόψη τα χαρακτηριστικά κάθε μορφής αλιείας και οι ενδεχόμενες οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες G ότι οι κατευθυντήριες γραμμές για την αναδιάρθρωση της κοινοτικής αλιευτικής βιομηχανίας πρέπει να ορισθούν σε κοινοτικό επίπεδο G ότι, προκειμένου να εξασφαλισθεί η ορθή εφαρμογή της κοινής αλιευτικής πολιτικής, θα πρέπει να καθιερωθεί κοινοτικό σύστημα ελέγχου, το οποίο θα εφαρμόζεται σε όλον τον τομέα, λαμβανομένης υπόψη και της αρχής της αναλογικότητας G ότι θα πρέπει να προβλεφθεί η λήψη κατεπειγόντων μέτρων στην περίπτωση σοβαρής διαταραχής που θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο τους στόχους διατήρησης των πόρων G ότι θα πρέπει να συσταθεί συμβουλευτική επιτροπή, η οποία θα εξασφαλίσει την ορθή χρήση των επιστημονικών, τεχνικών και οικονομικών στοιχείων για την εκτίμηση της κατάστασης της αλιείας και των σχετικών προβλέψιμων εξελίξεων G ότι αυτή η επιτροπή θα πρέπει επίσης να υποβάλει έκθεση σχετικά με τις οικονομικές επιπτώσεις των γνωμοδοτήσεών της για τα βιολογικά θέματα G ότι η λήψη, η εφαρμογή και ο έλεγχος των αποφάσεων θα πρέπει να γίνεται στο καταλληλότερο επίπεδο G ότι, για να διευκολυνθεί η εφαρμογή αυτού του κανονισμού, θα πρέπει να ορισθεί μια διαδικασία, βάσει της οποίας θα υπάρχει στενή συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών και της Επιτροπής, στα πλαίσια μιας διαχειριστικής επιτροπής για την αλιεία και την υδατοκαλλιέργεια G ότι ο κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 170/83 θα πρέπει να καταργηθεί και να αντικατασταθεί λόγω του αριθμού και της πολυπλοκότητας των τροποποιήσεων που πρέπει να υποστεί,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

Άρθρο 1

Η κοινή αλιευτική πολιτική καλύπτει τις δραστηριότητες εκμετάλλευσης που αφορούν τους ζώντες υδρόβιους πόρους και την υδατοκαλλιέργεια, καθώς και τη μεταποίηση και εμπορία των προϊόντων της αλιείας και της υδατοκαλλιέργειας, όταν αυτές πραγματοποιούνται στο έδαφος των κρατών μελών ή σε κοινοτικά αλιευτικά ύδατα ή από κοινοτικά αλιευτικά σκάφη.

Άρθρο 2

1. Οι γενικοί στόχοι της κοινής αλιευτικής πολιτικής όσον αφορά τις δραστηριότητες εκμετάλλευσης είναι η προστασία και διατήρηση των διαθεσίμων και προσιτών ζώντων θαλάσσιων υδρόβιων πόρων και η καθιέρωση της ορθολογικής και υπεύθυνης εκμετάλλευσής τους, σε διαρκή βάση, υπό οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες κατάλληλες για τον τομέα, λαμβάνοντας υπόψη τις επιπτώσεις της στο θαλάσσιο οικοσύστημα και ιδίως τις ανάγκες τόσο των παραγωγών όσο και των καταναλωτών.

Για το σκοπό αυτό θεσπίζεται κοινοτικό σύστημα διαχείρισης των δραστηριοτήτων εκμετάλλευσης, το οποίο πρέπει να επιτρέψει να επιτευχθεί, σε μόνιμη βάση, ισορροπία μεταξύ των πόρων και της εκμετάλλευσης στις διάφορες περιοχές αλιείας.

2. Στόχος του παρόντος κανονισμού είναι η δημιουργία ενός πλαισίου για τη διατήρηση και την προστασία των πόρων. Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι οι μη εμπορικές δραστηριότητες δεν θέτουν σε κίνδυνο τη διατήρηση και διαχείριση των πόρων που εμπίπτουν στην κοινή αλιευτική πολιτική.

Για αυτό το σκοπό και προκειμένου να εξασφαλιστούν διαρκείς δραστηριότητες εκμετάλλευσης, ο παρών κανονισμός θεσπίζει πλαίσιο για τη ρύθμιση της πρόσβασης, της διαχείρισης και του ελέγχου των δραστηριοτήτων εκμετάλλευσης, όπως επίσης και τα απαιτούμενα μέσα και διαδικασίες.

Άρθρο 3

Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, εφαρμόζονται οι ακόλουθοι ορισμοί:

α) «κοινοτικά αλιευτικά ύδατα»: τα ύδατα που υπάγονται στην κυριαρχία ή τη δικαιοδοσία των κρατών μελών G β) «πόροι»: τα διαθέσιμα και προσιτά ζώντα θαλάσσια υδρόβια είδη, συμπεριλαμβανομένων των ανάδρομων και των κατάδρομων υδρόβιων ειδών κατά τη θαλάσσια ζωή τους G γ) «αλιευτικό σκάφος»: κάθε σκάφος εξοπλισμένο για εμπορική εκμετάλλευση των πόρων G δ) «κοινοτικά αλιευτικά σκάφη»: τα αλιευτικά σκάφη που φέρουν τη σημαία κράτους μέλους και είναι νηολογημένα στην Κοινότητα G ε) «ποσοστό εκμετάλλευσης»: η αριθμητική αναλογία ενός αποθέματος που αλιεύεται κατά τη διάρκεια δεδομένης περιόδου σε σχέση με το συνολικό απόθεμα G στ) «αλιευτική προσπάθεια»: ενός σκάφους είναι το γινόμενο του δυναμικού του επί τη δραστηριότητά του, για ένα δε στόλο ή ομάδα σκαφών, αλιευτική προσπάθεια είναι το άθροισμα της αλιευτικής προσπάθειας των επιμέρους σκαφών G ζ) «κοινοτικές αλιευτικές δυνατότητες»: είναι οι αλιευτικές δυνατότητες που είναι διαθέσιμες για την Κοινότητα στα κοινοτικά αλιευτικά ύδατα, συν το σύνολο των αλιευτικών δυνατοτήτων που είναι διαθέσιμες για την Κοινότητα εκτός των υδάτων της, μείον τις αλιευτικές δυνατότητες που είναι διαθέσιμες και παραχωρούνται σε τρίτες χώρες.

ΤΙΤΛΟΣ Ι Κανόνες πρόσβασης στα ύδατα και τους πόρους

Άρθρο 4

1. Προκειμένου να εξασφαλιστεί η ορθολογική και υπεύθυνη εκμετάλλευση των πόρων σε σταθερή βάση το Συμβούλιο, ενεργώντας, εκτός των περιπτώσεων που προβλέπεται άλλως, σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 43 της συθήκης, θεσπίζει κοινοτικά μέτρα που καθορίζουν τους όρους για την πρόσβαση στα ύδατα και τους πόρους και για την άσκηση των δραστηριοτήτων εκμετάλλευσης. Τα μέτρα αυτά εκπονούνται υπό το φως των διαθέσιμων βιολογικών, κοινωνικο-οικονομικών και τεχνικών αναλύσεων, και ιδίως των εκθέσεων που συντάσσει η επιτροπή η οποία προβλέπεται στο άρθρο 16.

2. Οι διατάξεις αυτές μπορούν, ιδίως, να περιλαμβάνουν μέτρα που αποσκοπούν, για κάθε τύπο αλιείας ή ομάδα τύπων αλιείας:

α) στον καθορισμό ζωνών στις οποίες οι αλιευτικές δραστηριότητες απαγορεύονται ή περιορίζονται G β) στον περιορισμό των ποσοστών εκμετάλλευσης G γ) στον καθορισμό ποσοτικών ορίων αλιευμάτων G δ) στον περιορισμό του χρόνου παραμονής στη θάλασσα, λαμβάνοντας, ενδεχομένως, υπόψη τον απομακρυσμένο χαρακτήρα των αλιευτικών υδάτων G ε) στον καθορισμό του αριθμού και του τύπου των αλιευτικών σκαφών στα οποία επιτρέπεται να αλιεύουν G στ) στον καθορισμό τεχνικών μέτρων όσον αφορά τα αλιευτικά σύνεργα και τον τρόπο χρησιμοποίησής τους G ζ) στον καθορισμό του ελάχιστου μεγέθους ή βάρους των ιχθύων που μπορούν να αλιεύονται G η) στον καθορισμό κινήτρων, συμπεριλαμβανομένων και των κινήτρων οικονομικού χαρακτήρα, για την προώθηση επιλεκτικότερης αλιείας.

Άρθρο 5

1. Το Συμβούλιο, ενεργώντας σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 43 της συνθήκης, θα θεσπίσει, πριν από τις 31 Δεκεμβρίου 1993, κοινοτικό σύστημα το οποίο θα εφαρμοσθεί από την 1η Ιανουαρίου 1995 το αργότερο και θα καθορίζει κανόνες για τις ελάχιστες πληροφορίες που πρέπει να περιλαμβάνονται στις άδειες αλιείας, τις οποίες θα εκδίδουν και θα διαχειρίζονται τα κράτη μέλη.

Από την ημερομηνία έναρξης της εφαρμογής του κοινοτικού συστήματος, θα απαιτείται από τα κράτη μέλη να εφαρμόζουν εθνικά συστήματα αδειών αλιείας. Θα απαιτείται από όλα τα κοινοτικά αλιευτικά σκάφη να έχουν άδεια αλιείας, εκτός αν ορίζεται άλλως, η οποία θα χορηγείται για το συγκεκριμένο σκάφος.

Οι ανωτέρω διατάξεις θα εφαρμόζονται υπό την επιφύλαξη κάθε ειδικού συστήματος που ενδέχεται να ισχύει σε κοινοτικό επίπεδο ή εκείνων που απαιτούνται σύμφωνα με τις ισχύουσες και τις μελλοντικές διεθνείς συμφωνίες.

2. Τα συστήματα αδειών εφαρμόζονται σε όλα τα κοινοτικά αλιευτικά σκάφη εντός των κοινοτικών αλιευτικών υδάτων ή τα οποία αλιεύουν στα ύδατα τρίτων χωρών ή στην ανοικτή θάλασσα. Οι ελάχιστες κοινοτικές απαιτήσεις πληροφοριών εφαρμόζονται επίσης και στα σκάφη τρίτων χωρών που αλιεύουν εντός των κοινοτικών αλιευτικών υδάτων, όπου αυτό προβλέπεται από διεθνείς συμφωνίες.

Άρθρο 6

1. Από την 1η Ιανουαρίου 1993 έως τις 31 Δεκεμβρίου 2002, τα κράτη μέλη επιτρέπεται να διατηρήσουν τις ρυθμίσεις που ορίζονται στο άρθρο 100 της πράξης προσχώρησης του 1972 και να επεκτείνουν στα δώδεκα ναυτικά μίλια, για όλα τα ύδατα τα οποία υπάγονται στην κυριαρχία ή δικαιοδοσία τους, το όριο των έξι μιλίων που καθορίζεται στο προαναφερόμενο άρθρο.

2. Πέραν των δραστηριοτήτων που ασκούνται στο πλαίσιο των υφισταμένων σχέσεων γειτονίας μεταξύ κρατών μελών, οι αλιευτικές δραστηριότητες οι οποίες καλύπτονται από ρυθμίσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 1 θα συνεχιστούν σύμφωνα με τις ρυθμίσεις του παραρτήματος Ι, που καθορίζουν για κάθε κράτος μέλος τις γεωγραφικές περιοχές των παράκτιων ζωνών των άλλων κρατών μελών όπου ασκούνται οι δραστηριότητες αυτές, καθώς και τα είδη ιχθύων που αφορούν οι δραστηριότητες αυτές.

Άρθρο 7

1. Στην περιοχή που καθορίζεται στο παράρτημα ΙΙ, για είδη τα οποία είναι ιδιαίτερα σημαντικά σ' αυτήν την περιοχή και τα οποία είναι βιολογικώς ευαίσθητα εξαιτίας των χαρακτηριστικών της εκμετάλλευσής τους, οι αλιευτικές δραστηριότητες από αλιευτικά σκάφη μήκους, μεταξύ των ορθών, μεγαλύτερου από ή ίσου προς 26 μέτρα, όσον αφορά τα βαθύβια είδη εκτός από το μπακαλιαράκι Νορβηγίας και το προσφυγάκι, διέπονται από σύστημα αδειών το οποίο διαχειρίζεται η Επιτροπή εξ ονόματος της Κοινότητας και από διαδικασίες κοινοποίησης, στις αρμόδιες αρχές ελέγχου, των εισόδων και εξόδων από τη συγκεκριμένη περιοχή, σύμφωνα με τους όρους που καθορίζονται στο εν λόγω παράρτημα.

2. Οι λεπτομερείς κανόνες εφαρμογής και οι διαδικασίες θέσπισης των συστημάτων χορήγησης αδειών αλιείας και ανακοίνωσης κοινοποίησης των κινήσεων των σκαφών αποφασίζονται σύμφωνα με την προβλεπόμενη στο άρθρο 18 διαδικασία.

Άρθρο 8

1. Σύμφωνα με το άρθρο 4, το ποσοστό εκμετάλλευσης μπορεί να ρυθμίζεται με περιορισμό, για τη συγκεκριμένη περίοδο, του όγκου των επιτρεπομένων αλιευμάτων και εάν απαιτείται, της αλιευτικής προσπάθειας. Στις περιπτώσεις στις οποίες δεν ενδείκνυται ο περιορισμός των επιτρεπομένων αλιευμάτων, το ποσοστό εκμετάλλευσης είναι δυνατόν να ρυθμίζεται μόνον με τον περιορισμό της αλιευτικής προσπάθειας.

2. Εάν κρίνεται αναγκαίο να περιοριστούν τα ποσοστά εκμετάλλευσης για ένα συγκεκριμένο τύπο αλιείας, εντός των κοινοτικών αλιευτικών υδάτων ή εκτός αυτών των υδάτων για τα κοινοτικά αλιευτικά σκάφη, οι περιορισμοί αυτοί καθορίζονται σύμφωνα με τις παραγράφους 3 και 4.

3. Σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 43 της συνθήκης:

i) το Συμβούλιο μπορεί να καθορίζει στόχους διαχείρισης, σε πολυετή βάση, για κάθε τύπο αλιείας ή ομάδα τύπων αλιείας, ανάλογα με την ειδική φύση των συγκεκριμένων πόρων. Όπου αυτό είναι αναγκαίο οι στόχοι αυτοί μπορούν να καθορίζονται για πολλά είδη συγχρόνως. Θα καθορίζονται στόχοι που έχουν προτεραιότητα μεταξύ των οποίων, εάν χρειάζεται, το επίπεδο των πόρων, οι μορφές παραγωγής, οι δραστηριότητες και η απόδοση,

ii) όταν έχουν καθοριστεί στόχοι διαχείρισης, το Συμβούλιο θα καθορίζει επίσης, για κάθε τύπο αλιείας ή ομάδα τύπων αλιείας, στρατηγικές διαχείρισης για να επιτευχθούν οι στόχοι διαχείρισης, ενδεχομένως σε πολυετή βάση, συμπεριλαμβανομένων και των ειδικών όρων βάσει των οποίων θα συνεχιστούν οι αλιευτικές δραστηριότητες,

iii) το Συμβούλιο προσαρμόζει στα εκάστοτε νέα δεδομένα αυτούς τους στόχους και τις στρατηγικές το αργότερο ένα χρόνο πριν από τη λήξη της περιόδου, που καθορίζεται για κάθε τύπο αλιείας ή ομάδα τύπων αλιείας.

4. Το Συμβούλιο, με ειδική πλειοψηφία, ύστερα από πρόταση της Επιτροπής:

i) καθορίζει για κάθε τύπο αλιείας ή ομάδα τύπων αλιείας, ανά περίπτωση, το σύνολο των επιτρεπομένων αλιευμάτων ή/και της συνολικής επιτρεπόμενης αλιευτικής προσπάθειας, σε πολυετή βάση εάν χρειάζεται. Ο καθορισμός αυτός θα γίνεται με βάση τους στόχους και τις στρατηγικές διαχείρισης όποτε έχουν θεσπιστεί σύμφωνα με την παράγραφο 3,

ii) κατανέμει τις αλιευτικές δυνατότητες μεταξύ κρατών μελών με τρόπο που να εξασφαλίζει για κάθε κράτος μέλος σχετική σταθερότητα των αλιευτικών δραστηριοτήτων για κάθε συγκεκριμένο απόθεμα. Ωστόσο, κατόπιν αίτησης των άμεσα ενδιαφερομένων κρατών μελών, μπορεί να ληφθεί υπόψη η εξέλιξη των μικροποσοστώσεων και των τακτικών μεταφορών ποσοστώσεων από το 1983, συνυπολογιζομένης δεόντως της συνολικής ισορροπίας των μεριδίων,

iii) αποφασίζει, όταν η Κοινότητα θεσπίζει νέες αλιευτικές δυνατότητες για ένα τύπο αλιείας ή ομάδα τύπων αλιείας που προηγουμένως δεν καλυπτόταν από την κοινή αλιευτική πολιτική, τη μέθοδο κατανομής των νέων αυτών δυνατοτήτων, λαμβάνοντας υπόψη τα συμφέροντα όλων των κρατών μελών,

iv) μπορεί επίσης να καθορίζει, ανά περίπτωση, τους όρους προσαρμογής των αλιευτικών δυνατοτήτων που είναι διαθέσιμες από το ένα έτος στο επόμενο,

v) μπορεί, με βάση επιστημονικές γνωμοδοτήσεις, να πραγματοποιεί τις τυχόν αναγκαίες ενδιάμεσες προσαρμογές όσον αφορά τους στόχους και τις στρατηγικές διαχείρισης.

Άρθρο 9

1. Τα κράτη μέλη μπορούν, αφού ενημερώσουν την Επιτροπή, να ανταλλάσσουν, εν όλω ή εν μέρει, τις διαθέσιμες αλιευτικές δυνατότητες που τους έχουν χορηγηθεί.

2. Τα κράτη μέλη ενημερώνουν ετησίως την Επιτροπή για τα κριτήρια που θέσπισαν σχετικά με την κατανομή, καθώς και για τους λεπτομερείς κανόνες σχετικά με τη χρήση των διαθέσιμων αλιευτικών δυνατοτήτων που τους χορηγήθηκαν, σύμφωνα με το κοινοτικό δίκαιο και την κοινή αλιευτική πολιτική.

Άρθρο 10

1. Τα κράτη μέλη μπορούν να λαμβάνουν μέτρα για τη διατήρηση και διαχείριση των πόρων στα ύδατα που υπάγονται στην κυριαρχία ή των δικαιοδοσία τους, εφόσον αυτά τα μέτρα:

- αφορούν αποκλειστικά τοπικά αποθέματα, τα οποία παρουσιάζουν ενδιαφέρον μόνον για τους αλιείς του συγκεκριμένου κράτους μέλους ή - εφαρμόζονται μόνον στους αλιείς του συγκεκριμένου κράτους μέλους,

- συμβιβάζονται με τους στόχους που αναφέρονται στο άρθρο 2 παράγραφοι 1 και 2 και δεν είναι λιγότερο αυστηρά από τα μέτρα που λαμβάνονται βάσει του άρθρου 4.

2. Η Επιτροπή ενημερώνεται έγκαιρα για όλα τα σχέδια θέσπισης ή τροποποίησης των εθνικών μέτρων διατήρησης και διαχείρισης των πόρων, προκειμένου να υποβάλει τις σχετικές παρατηρήσεις της σύμφωνα με τις διαδικασίες του άρθρου 14 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 3094/86.

ΤΙΤΛΟΣ ΙΙ Διαχείριση και ελέγχος των αλιευτικών δραστηριοτήτων

Άρθρο 11

Λαμβάνοντας υπόψη τις διατάξεις του τίτλου Ι, σε πολυετή βάση και για πρώτη φορά την 1η Ιανουαρίου 1994 το αργότερο, το Συμβούλιο, ενεργώντας σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 43 της συνθήκης, καθορίζει τους στόχους και τους λεπτομερείς κανόνες για την αναδιάρθρωση του κοινοτικού αλιευτικού τομέα προκειμένου να επιτευχθεί σταθερή ισορροπία μεταξύ των πόρων και της εκμετάλλευσής τους. Η αναδιάρθρωση αυτή θα λάβει επίσης υπόψη, σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση, τις ενδεχόμενες οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες και τις ιδιαιτερότητες των αλιευτικών περιοχών.

ΤΙΤΛΟΣ ΙΙΙ Γενικές διατάξεις

Άρθρο 12

1. Προκειμένου να διασφαλισθεί η τήρηση του παρόντος κανονισμού, το Συμβούλιο ενεργώντας σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 43 της συνθήκης, θεσπίζει κοινοτικό σύστημα ελέγχου, το οποίο ισχύει για το σύνολο του τομέα.

Άρθρο 13

1. Τα κράτη μέλη διαβιβάζουν στην Επιτροπή τις πληροφορίες σχετικά με την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού. Οι απαιτούμενες πληροφορίες καθορίζονται με την διαδικασία του άρθρου 18.

2. Η Επιτροπή αντιμετωπίζει τις πληροφορίες αυτές με την εμπιστευτικότητα που απαιτεί η προστασία των ατομικών στοιχείων.

Άρθρο 14

1. Η Επιτροπή υποβάλλει, τουλάχιστον ανά τριετία, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στο Συμβούλιο και στα κοινοτικά όργανα που αντιπροσωπεύουν τον τομέα, έκθεση σχετικά με την εφαρμογή των μέτρων που θεσπίζονται βάσει του παρόντος κανονισμού και ιδίως του άρθρου 8.

2. Το αργότερο έως τις 31 Δεκεμβρίου 2001, η Επιτροπή υποβάλλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο έκθεση σχετικά με την κατάσταση των τύπων αλιείας στην Κοινότητα και, ιδίως, σχετικά με την οικονομική και κοινωνική κατάσταση των παράκτιων περιοχών, την κατάσταση και την αναμενόμενη ανάπτυξη των πόρων και την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού. Με βάση την έκθεση αυτή το Συμβούλιο αποφασίζει, με τη διαδικασία του άρθρου 43 της συνθήκης και πριν από τις 31 Δεκεμβρίου 2002 τυχόν αναγκαίες προσαρμογές που πρέπει να γίνουν, ιδίως, όσον αφορά το άρθρο 7, και τις διατάξεις που αποτελούν συνέχεια των ρυθμίσεων του άρθρου 6 του παρόντος κανονισμού.

Άρθρο 15

1. Σε περίπτωση σοβαρών και απρόβλεπτων διαταραχών οι οποίες μπορούν να θέσουν σε κίνδυνο την διατήρηση των πόρων, η Επιτροπή, ύστερα από αίτημα κράτους μέλους ή με δική της πρωτοβουλία, αποφασίζει τη λήψη των κατάλληλων μέτρων εξάμηνης το πολύ διάρκειας, τα οποία ανακοινώνονται στα κράτη μέλη και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και εφαρμόζονται αμέσως.

2. Εάν η Επιτροπή λάβει αίτημα κράτους μέλους, αποφασίζει σχετικά εντός δέκα εργάσιμων ημερών.

3. Τα κράτη μέλη μπορούν να παραπέμψουν την απόφαση που έλαβε η Επιτροπή σύμφωνα με την παράγραφο 1 στο Συμβούλιο εντός δέκα εργάσιμων ημερών από την ημέρα κοινοποίησης της απόφασης.

4. Το Συμβούλιο μπορεί, με ειδική πλειοψηφία, να λάβει διαφορετική απόφαση εντός ενός μηνός.

Άρθρο 16

Στην Επιτροπή συγκροτείται μια επιστημονική, τεχνική και οικονομική επιτροπή αλιείας της οποίας ζητείται τακτικά η γνώμη. Η επιτροπή αυτή συντάσσει ετήσια έκθεση σχετικά με την κατάσταση των αλιευτικών πόρων και την εξέλιξη των αλιευτικών δραστηριοτήτων, λαμβάνοντας υπόψη βιολογικούς και τεχνικούς παράγοντες. Συντάσσει επίσης έκθεση σχετικά με τις οικονομικές επιπτώσεις της κατάστασης των αλιευτικών πόρων. Η επιτροπή συντάσσει ετήσια έκθεση για τις εργασίες που πραγματοποιήθηκαν ή πρόκειται να πραγματοποιηθούν, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στο άρθρο 41 παράγραφος α) της συνθήκης, στο πεδίο της επιστημονικής και τεχνικής έρευνας του τομέα της αλιείας και της υδατοκαλλιέργειας.

Άρθρο 17

Συγκροτείται διαχειριστική επιτροπή αλιείας και υδατοκαλλιέργειας, η οποία στο εξής ονομάζεται «επιτροπή». Η επιτροπή αυτή απαρτίζεται από αντιπροσώπους των κρατών μελών και προεδρεύεται από αντιπρόσωπο της Επιτροπής.

Άρθρο 18

Σε περίπτωση που χρησιμοποιείται η διαδικασία του παρόντος άρθρου, η επιτροπή συγκαλείται από τον πρόεδρό της, είτε με δική του πρωτοβουλία είτε ύστερα από αίτημα του αντιπροσώπου ενός κράτους μέλους.

Ο αντιπρόσωπος της Επιτροπής υποβάλλει στην εν λόγω επιτροπή σχέδιο των μέτρων που πρέπει να ληφθούν. Η επιτροπή διατυπώνει τη γνώμη της για το σχέδιο αυτό μέσα σε προθεσμία που μπορεί να ορίσει ο πρόεδρος ανάλογα με τον επείγοντα χαρακτήρα του θέματος. Αποφασίζει με την πλειοψηφία η οποία προβλέπεται στο άρθρο 148 παράγραφος 2 της Συνθήκης για την έκδοση των αποφάσεων που καλείται να λάβει το Συμβούλιο ύστερα από πρόταση της Επιτροπής. Κατά την ψηφοφορία στην επιτροπή, οι ψήφοι των αντιπροσώπων των κρατών μελών σταθμίζονται σύμφωνα με το προαναφερόμενο άρθρο. Ο Πρόεδρος δεν ψηφίζει.

Η Επιτροπή θεσπίζει μέτρα τα οποία μπορούν να εφαρμοσθούν αμέσως. Εάν όμως τα μέτρα αυτά δεν είναι σύμφωνα με τη γνώμη που διατύπωσε η επιτροπή, ανακοινώνονται αμέσως από την Επιτροπή στο Συμβούλιο. Στην περίπτωση αυτή, η Επιτροπή μπορεί να αναβάλει επί ένα μήνα το πολύ, από την ημερομηνία της ανακοίνωσης αυτής, την εφαρμογή των μέτρων που αποφασίστηκαν από αυτή.

Το Συμβούλιο μπορεί, με ειδική πλειοψηφία, να λάβει διαφορετική απόφαση μέσα στην προθεσμία που προβλέπεται στο προηγούμενο εδάφιο.

Άρθρο 19

Η εφαρμογή του παρόντος κανονισμού λαμβάνει υπόψη τα ειδικά καθεστώτα που απορρέουν από συμφωνίες αλιείας που έχουν συναφθεί από την Κοινότητα με τις τρίτες χώρες ή στο πλαίσιο διεθνών οργανισμών, ή που έχουν συναφθεί μεταξύ κρατών μελών σύμφωνα με το κοινοτικό δίκαιο.

Άρθρο 20

1. Ο κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 170/83 καταργείται.

2. Οι αναφορές στον κανονισμό που καταργήθηκε βάσει της παραγράφου 1 θεωρούνται ως αναφορές στις αντίστοιχες διατάξεις του παρόντος κανονισμού.

Άρθρο 21

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την 1η Ιανουαρίου 1993.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως πρός όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

Βρυξέλλες, 20 Δεκεμβρίου 1992.

Για το Συμβούιο Ο Πρόεδρος J. GUMMER

(1) ΕΕ αριθ. C 311 της 27. 11. 1992, σ. 7.

(2) Γνώμη που διατυπώθηκε στις 15 Δεκεμβρίου 1992 (δεν έχει ακόμα δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα).

(3) Γνώμη που διατυπώθηκε στις 24 Νοεμβρίου 1992 (δεν έχει ακόμα δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα).

(4) ΕΕ αριθ. L 24 της 27. 1. 1983, σ. 1.

(5) ΕΕ αριθ. L 20 της 28. 1. 1976, σ. 19.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Ι (1)

ΠΑΡΑΚΤΙΑ ΥΔΑΤΑ ΤΟΥ ΗΝΩΜΕΝΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΜΕΤΑΞΥ 6ΚΑΙ 12 ΜΙΛΙΩΝ

> ΘΕΣΗ ΠΗΝΑΚΑ>

>ΘΕΣΗ ΠΗΝΑΚΑ>

>ΘΕΣΗ ΠΗΝΑΚΑ>

>ΘΕΣΗ ΠΗΝΑΚΑ>

>ΘΕΣΗ ΠΗΝΑΚΑ>

ΠΑΡΑΚΤΙΑ ΥΔΑΤΑ ΤΗΣ ΙΡΛΑΝΔΙΑΣ

>ΘΕΣΗ ΠΗΝΑΚΑ>

>ΘΕΣΗ ΠΗΝΑΚΑ>

>ΘΕΣΗ ΠΗΝΑΚΑ>

>ΘΕΣΗ ΠΗΝΑΚΑ>

>ΘΕΣΗ ΠΗΝΑΚΑ>

ΠΑΡΑΚΤΙΑ ΥΔΑΤΑ ΤΟΥ ΒΕΛΓΙΟΥ

>ΘΕΣΗ ΠΗΝΑΚΑ>

ΠΑΡΑΚΤΙΑ ΥΔΑΤΑ ΤΗΣ ΔΑΝΙΑΣ

> ΘΕΣΗ ΠΗΝΑΚΑ>

ΠΑΡΑΚΤΙΑ ΥΔΑΤΑ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ

>ΘΕΣΗ ΠΗΝΑΚΑ>

ΠΑΡΑΚΤΙΑ ΥΔΑΤΑ ΤΗΣ ΓΑΛΛΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΥΠΕΡΠΟΝΤΙΩΝ ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑΤΩΝ

>ΘΕΣΗ ΠΗΝΑΚΑ>

ΠΑΡΑΚΤΙΑ ΥΔΑΤΑ ΤΗΣ ΙΣΠΑΝΙΑΣ

>ΘΕΣΗ ΠΗΝΑΚΑ>

ΠΑΡΑΚΤΙΑ ΥΔΑΤΑ ΤΩΝ ΚΑΤΩ ΧΩΡΩΝ

>ΘΕΣΗ ΠΗΝΑΚΑ>

(1) Όλα τα όρια υπολογίζονται από τις γραμμές βάσης ότως αυτές υφίσταντο όταν εκδόθηκε ο κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 170/83 του Συμβουλίου, και, για τα κράτη που προσχώρησαν στην Κοινότητα μετά την ημερομηνία αυτή, κατά το χρόνο της προσχώρησή τους.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΙΙ

ΕΥΑΙΣΘΗΤΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΝΝΟΙΑ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 7 ΠΕΡΙΟΧΗ SHETLAND

Α. Γεωγραφικά όρια

Από το σημείο στη δυτική ακτή της Σκωτίας σε γεωγραφικό πλάτος από 58°30′ B έως 58°30′ N 6°15′ Δ,

από 58°30′ B 6°15′ Δ έως 59°30′ B 5°45′ Δ,

από 59°30′ B 5°45′ Δ έως 59°30′ B 3°00′ Δ κατά τη γραμμή των 12 μιλίων βόρεια των Orcades,

από 59°30′ B 3°00′ Δ έως 61°00′ B 3°00′ Δ,

από 61°00′ B 3°00′ Δ έως 61°00′ B 0°00′ Δ κατά τη γραμμή των 12 μιλίων βόρεια των Shetlands,

από 61°00′ B 0°00′ έως 59°30′ B 0°00′,

από 59°30′ B 0°00′ έως 59°30′ B 1°00′ Δ,

από 59°30′ B 1°00′ Δ έως 59°00′ B 1°00′ Δ,

από 59°00′ B 1°00′ Δ έως 59°00′ B 2°00′ Δ,

από 59°00′ B 2°00′ Δ έως 58°30′ B 2°00′ Δ,

από 58°30′ B 2°00′ Δ έως 58°30′ B 3°00′ Δ,

από 58°30′ B 3°00′ Δ έως την ανατολική ακτή της Σκωτίας σε γεωγραφικό πλάτος 58°30′ B.

Β. Επιτρεπόμενες αλιευτικές προσπάθειες

Ανώτατος αριθμός επιτρεπόμενων σκαφών, των οποίων το μήκος μεταξύ των ορθών να είναι μεγαλύτερο ή ίσο προς 26 μέτρα (1), για την αλίευση βαθύβιων ειδών, εκτός από μπακαλιαράκι Νορβηγίας και προσφυγάκι (2):

>ΘΕΣΗ ΠΗΝΑΚΑ>

Γ. Ειδικά μέτρα ελέγχου

Σύμφωνα με το άρθρο 13 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2241/87 (3) και το άρθρο 2 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 3094/86 (4).

(1) Το μήκος μεταξύ των ορθών, όπως καθορίζεται στον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 2930/86 της Επιτροπής (ΕΕ αριθ. L 274 της 25. 9. 1986, σ. 1) (2) Τα σκάφη που αλιεύουν μπακαλιαράκι της Νορβηγίας και προσφυγάκι υπόκεινται σε ειδικά μέτρα ελέγχου όσον αφορά την κατοχή επί του σκάφους αλιευτικών εξαρτημάτων και ειδών εκτός από εκείνα που αναφέρονται παραπάνω.

(3) ΕΕ αριθ. L 207 της 29. 7. 1987, σ. 1.

(4) ΕΕ αριθ. L 288 της 11. 10. 1986, σ. 1.