31987R1760

*****

ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ (ΕΟΚ) αριθ. 1760/87 ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

της 15ης Ιουνίου 1987

που τροποποιεί τους κανονισμούς (ΕΟΚ) αριθ. 797/85, (ΕΟΚ) αριθ. 270/79, (ΕΟΚ) αριθ. 1360/78 και (ΕΟΚ) αριθ. 355/77 όσον αφορά τις γεωργικές διαρθρώσεις και την προσαρμογή της γεωργίας στη νέα κατάσταση των αγορών και τη διατήρηση του αγροτικού χώρου

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας, και ιδίως τα άρθρα 42 και 43,

την πρόταση της Επιτροπής (1),

τη γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (2),

τη γνώμη της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (3),

Εκτιμώντας:

ότι η κατάσταση που επικρατεί στις γεωργικές αγορές έχει μεταβληθεί και θα μεταβληθεί περαιτέρω μετά τον αναπροσανατολισμό της κοινής γεωργικής πολιτικής που επιβλήθηκε από την ανάγκη να εξασφαλιστεί προοδευτική κάμψη της παραγωγής στους τομείς που παρουσιάζουν πλεονάσματα·

ότι, σ' αυτό το πλαίσιο, η πολιτική των διαρθρώσεων πρέπει να συμβάλει στη συδρομή των γεωργών για την προσαρμογή τους σ' αυτή τη νέα κατάσταση και στην άμβλυνση των επιπτώσεων που μπορεί να προκαλέσει ο νέος προσανατολισμός της πολιτικής αγορών και τιμών, ιδίως όσον αφορά τα γεωργικά εισοδήματα·

ότι, για να επιτευχθούν οι στόχοι αυτοί της πολιτικής των διαρθρώσεων, θα πρέπει να προσαρμοστούν ορισμένες κοινές δράσεις κατά την έννοια του άρθρου 6 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 729/70 του Συμβουλίου της 21ης Απριλίου 1970 περί χρηματοδοτήσεως της κοινής γεωργικής πολιτικής (4), όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 3769/85 (5), που θεσπίστηκαν για να επιτευχθούν οι στόχοι του άρθρου 39 της συνθήκης·

ότι πρέπει, ιδίως, να προσαρμοστεί και να συμπληρωθεί η κοινή δράση που θεσπίστηκε με τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 797/85 του Συμβουλίου της 12ης Μαρτίου 1985 για τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας των γεωργικών διαρθρώσεων (6), όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 2224/86 (7)·

ότι ένα καθεστώς ενισχύσεων με σκοπό την ενθάρρυνση των γεωργών να προβούν σε μετατροπή και εκτατικοποίηση της παραγωγής μπορεί να συμβάλει στην προσαρμογή των διάφορων τομέων παραγωγής, και ιδίως εκείνων που παρουσιάζουν πλεονάσματα, στις ανάγκες των αγορών·

ότι η εφαρμογή του καθεστώτος εκτατικοποίησης μπορεί να περιοριστεί, για ένα πρώτο διάστημα, στους τομείς των σιτηρών του βοείου κρέατος και του οίνου·

ότι θα πρέπει να προβλεφθεί μια αντιστάθμιση σε συνάρτηση με την πραγματική μείωση της παραγωγής ώστε να καθίσταται δυνατή η διατήρηση του εισοδήματος των κατόχων εκμεταλλεύσεων που αναλαμβάνουν την υποχρέωση να μειώσουν την παραγωγή τους·

ότι η αποζημίωση που έχει σαν στόχο την αντιστάθμιση των μονίμων φυσικών μειονεκτημάτων στις περιοχές που αναφέρονται στην οδηγία 75/268/ΕΟΚ (8), όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 797/85, αποτελεί ένα απαραίτητο μέσο όχι μόνο για τη διατήρηση των γεωργικών εισοδημάτων και κατά συνέπεια για τη διατήρηση των γεωργικών εκμεταλλεύσεων σ' αυτές τις περιοχές, αλλά και για τη στήριξη της προσαρμογής και της αναδιοργάνωσης των εκμεταλλεύσεων αυτών·

ότι η επέκταση και η ενίσχυση αυτού του μέτρου μπορούν να ενισχύσουν περαιτέρω τα αποτελέσματά του και να επιτρέψουν την καλύτερη αξιολόγηση του βαθμού των μονίμων φυσικών μειονεκτημάτων και των υπηρεσιών που παρέχουν οι γεωργοί·

ότι πρέπει να αφεθεί στα κράτη μέλη η φροντίδα του καθορισμού αυτής της αποζημίωσης, όχι μόνο ανάλογα με τη σοβαρότητα των μονίμων φυσικών μειονεκτημάτων αλλά επίσης λαμβάνοντας υπόψη την οικονομική κατάσταση και το εισόδημα των εκμεταλλεύσεων·

ότι η χρηματοδοτική συμμετοχή της Κοινότητας στην εξισωτική αποζημίωση πρέπει να περιορίζεται σε συνάρτηση με τον εισοδηματικό στόχο που επιδιώκεται από τον παρόντα κανονισμό·

ότι οι γεωργοί που ευρίσκονται σε ευαίσθητες ζώνες από πλευράς προστασίας του περιβάλλοντος ή διατήρησης της υπαίθρου μπορούν να προσφέρουν πραγματικές υπηρεσίες στο κοινωνικό σύνολο και ότι η θέσπιση ιδιαίτερων μέτρων

μπορεί να αποτελέσει κίνητρο για τους γεωργούς αυτούς ώστε να εισάγουν ή να διατηρούν μεθόδους γεωργικής παραγωγής που συμβιβάζονται με τις αυξημένες απαιτήσεις της προστασίας του περιβάλλοντος ή της διατήρησης της υπαίθρου και ταυτόχρονα να συμβάλλουν κατ' αυτόν τον τρόπο, μέσω της προσαρμογής του προσανατολισμού των εκμεταλλεύσεών τους, στην υλοποίηση του στόχου της γεωργικής πολιτικής για την αποκατάσταση της ισορροπίας στην αγορά ορισμένων γεωργικών προϊόντων·

ότι τα μέτρα που έχουν σαν στόχο την ενθάρρυνση της αναδάσωσης των γεωργικών εκτάσεων πρέπει να ενισχυθούν·

ότι θα πρέπει να διαφοροποιηθούν τα υφιστάμενα συστήματα γεωργικής κατάρτισης ούτως ώστε να μπορέσουν οι γεωργοί να προσαρμόσουν τις εκμεταλλεύσεις τους, ιδίως όσον αφορά τον αναπροσανατολισμό της παραγωγής, την εφαρμογή μεθόδων παραγωγής που να συμβιβάζονται με την απαίτηση της προστασίας της υπαίθρου και την αναδάσωση των γεωργικών εκτάσεων·

ότι η κοινή δράση που θεσπίζεται από τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 270/79 του Συμβουλίου της 6ης Φεβρουαρίου 1979 περί της αναπτύξεως των γεωργικών εφαρμογών στην Ιταλία (1), όπως τροποποιήθηκε από τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 3768/85 (2), δεν παρέσχε τα επιθυμητά και απαραίτητα αποτελέσματα για την προσαρμογή της γεωργίας σ' αυτό το κράτος μέλος· ότι θα πρέπει, κατά συνέπεια, να προσαρμοστεί η εν λόγω δράση, ιδίως για να καταστούν πιο ευέλικτα τα συστήματα κατάρτισης των εφαρμοστών και τοποθέτησής των όπως προβλέπεται σήμερα·

ότι η κοινή δράση που θεσπίστηκε από τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 1360/78 του Συμβουλίου της 19ης Ιουνίου 1978 περί των ομάδων παραγωγών και των ενώσεων αυτών (3), όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 3827/85 (4), μπορεί να χρησιμεύει για την αναγκαία προσαρμογή των γεωργών, ιδίως όσον αφορά την ποιότητα των γεωργικών προϊόντων σε ορισμένες περιοχές της Κοινότητας· ότι θα πρέπει, κατά συνέπεια, να παραταθεί η προβλεπόμενη διάρκεια της εν λόγω δράσης και ταυτόχρονα να ενισχυθεί·

ότι η ενθάρρυνση πρότυπων ή πειραματικών σχεδίων για τη μεταποίηση ή την εμπορία προϊόντων προερχόμενων από τη γεωργία που καλείται βιολογική, μπορεί να αυξήσει την αποτελεσματικότητα της κοινής δράσης που θεσπίστηκε από τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 355/77 του Συμβουλίου της 15ης Φεβρουαρίου 1977 περί κοινής δράσεως για τη βελτίωση των συνθηκών μεταποιήσεως και εμπορίας των γεωργικών προϊόντων και των προϊόντων αλιείας (5), όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 3827/85, προκειμένου να υλοποιηθούν καλύτερα οι στόχοι του εν λόγω κανονισμού σε θέματα προσαρμογών ή προσανατολισμών της γεωργίας που καθίστανται αναγκαίοι λόγω των οικονομικών συνεπειών της κοινής γεωργικής πολιτικής,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

Άρθρο 1

Ο κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 797/85 τροποποιείται ως εξής:

1. Το άρθρο αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Άρθρο 1

1. Προκειμένου να ενισχυθεί η προσαρμογή και ο προσανατολισμός της γεωργίας στην Κοινότητα και να επικρατεί κατ' αυτόν τον τρόπο η συνεχής ανάπτυξή της, θεσπίζεται κοινή δράση κατά την έννοια του άρθρου 6 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 729/70, που εφαρμόζεται από τα κράτη μέλη, με τους ακόλουθους στόχους:

i) συμβολή στην αποκατάσταση της ισορροπίας μεταξύ της παραγωγής και του δυναμικού της αγοράς·

ii) συμβολή στη βελτίωση της αποδοτικότητας των εκμεταλλεύσεων με την εξέλιξη και την αναδιοργάνωση των διαρθρώσεών τους·

iii) διατήρηση μια βιώσιμης γεωργικής Κοινότητας περιλαμβανομένων των ορεινών και των μειονεκτικών περιοχών·

iv) συμβολή στην προστασία του περιβάλλοντος και στη διαρκή διατήρηση των φυσικών πόρων της γεωργίας.

2. Σύμφωνα με τον τίτλο VIII, η συμμετοχή του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Προσανατολισμού και Εγγυήσεων, τμήμα Προσανατολισμού, που καλείται στο εξής "Ταμείο", στη δράση που αναφέρεται στην παράγραφο 1, αφορά τα μέτρα που συνδέονται:

α) με τα καθεστώτα που αποσκοπούν στην ενθάρρυνση της μετατροπής και της εκτατικοποίησης της παραγωγής·

β) με τις επενδύσεις στις γεωργικές εκμεταλλεύσεις και την εγκατάσταση των νεαρών γεωργών·

γ) με τα άλλα μέτρα υπέρ των γεωργικών εκμεταλλεύσεων που αφορούν την καθιέρωση της τήρησης λογιστικής καθώς και τη λειτουργία ομάδων, υπηρεσιών και με άλλες δράσεις που προορίζονται για περισσότερες εκμεταλλεύσεις·

δ) με τα ειδικά μέτρα υπέρ της ορεινής γεωργίας και της γεωργίας ορισμένων μειονεκτικών περιοχών·

ε) με τα ειδικά μέτρα που αποσκοπούν στην προστασία του περιβάλλοντος και τη διατήρηση της υπαίθρου·

στ) με τα δασικά μέτρα υπέρ των γεωργικών εκμεταλλεύσεων·

ζ) με την προσαρμογή της επαγγελματικής εκπαίδευσης στις ανάγκες της σύγχρονης γεωργίας.»

2. Μετά το άρθρο 1 παρεμβάλλεται ο ακόλουθος τίτλος:

«ΤΙΤΛΟΣ 0Ι

Μετατροπή και εκτατικοποίηση της παραγωγής

Άρθρο 1α

1. Τα κράτη μέλη θεσπίζουν καθεστώς ενισχύσεων με σκοπό την ενθάρρυνση της μετατροπής και της εκτατικοποίησης της παραγωγής.

Το καθεστώς αυτό περιλαμβάνει:

α) ενίσχυση υπέρ της μετατροπής των προϊόντων προς μη πλεονασματικά προϊόντα.

Πριν από τις 31 Δεκεμβρίου 1987 το Συμβούλιο, μετά από πρόταση της Επιτροπής, θεσπίζει, σύμφωνα με τη διαδικασία ψηφοφορίας που προβλέπεται στο άρθρο 43 παράγραφος 2 της συνθήκης ΕΟΚ, τον κατάλογο των προϊόντων προς τα οποία μπορεί να γίνει δεκτή η μετατροπή καθώς και τους όρους και τις λεπτομέρειες χορήγησης της ενίσχυσης·

β) ενίσχυση υπέρ της εκτατικοποίησης για τα πλεονασματικά προϊόντα. Ως πλεονασματικά προϊόντα θεωρούνται τα προϊόντα για τα οποία δεν υπάρχουν, κατά τρόπο συστηματικό σε κοινοτικό επίπεδο, κανονικές δυνατότητες διάθεσης μη επιδοτούμενες. Μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 1989, η εφαρμογή του καθεστώτος μπορεί να περιορίζεται μόνο στους τομείς των σιτηρών, του βοείου κρέατος, του γάλακτος και του οίνου. Εξάλλου, τα κράτη μέλη μπορούν να χορηγούν τις ενισχύσεις αυτές και για την εκτατικοποίηση άλλων προϊόντων.

2. Ως εκτατικοποίηση, κατά την έννοια της παραγράφου 1 στοιχείο β) νοείται η μείωση της παραγωγής του συγκεκριμένου προϊόντος τουλάχιστον κατά 20 % χωρίς να αυξάνεται το δυναμικό της παραγωγής άλλων πλεονασματικών προϊόντων κατά την έννοια της παραγράφου 1. Ωστόσο, αυτή η αύξηση επιτρέπεται κατ' αναλογία τυχόν αύξησης της χρησιμοποίησης γεωργικής έκτασης της εκμετάλλευσης. Όταν η μείωση της παραγωγής επιτυγχάνεται με την αφαίρεση γεωργικών εκτάσεων από τη γεωργική παραγωγή, οι εκτάσεις αυτές μπορούν να μείνουν ακαλλιέργητες με δυνατότητα εκ περιτροπής καλλιέργειας, να αναδασωθούν ή να χρησιμοποιηθούν για μη γεωργικούς σκοπούς.

3. Έπειτα από αιτιολογημένη αίτηση, η Επιτροπή δύναται, σύμφωνα με τη διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 25, να επιτρέψει σε κράτος μέλος να μην εφαρμόσει το καθεστώς στις περιφέρειες ή τις περιοχές στις οποίες οι φυσικές συνθήκες ή ο κίνδυνος εγκατάλειψης από τους κατοίκους αντιβαίνουν προς τη μείωση της παραγωγής.

Η Επιτροπή θεσπίζει, σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 25, τις λεπτομέρειες εφαρμογής και ιδίως τα κριτήρια για την οριοθέτηση των περιφερειών ή περιοχών που αναφέρονται στο πρώτο εδάφιο.

4. Επιτρέπεται στην Πορτογαλία να μην εφαρμόσει το καθεστώς που αναφέρεται στην παράγραφο 1 κατά το πρώτο στάδιο της προσχώρησης.

Άρθρο 1β

1. Όσον αφορά την ενίσχυση για την εκτατικοποίηση της παραγωγής, τα κράτη μέλη καθορίζουν:

α) τους όρους χορήγησης της ενίσχυσης· σ' αυτούς πρέπει να περιλαμβάνεται και ο όρος ότι επί 5 τουλάχιστον έτη, σύμφωνα με το άρθρο 1α παράγραφος 2:

- όσον αφορά τα σιτηρά, η έκταση που αφιερώνεται για την παραγωγή αυτή μειώνεται τουλάχιστον κατά 20 %,

- όσον αφορά την παραγωγή βοείου κρέατος, ο αριθμός των ζώων μειώνεται τουλάχιστον κατά 20 %,

- όσον αφορά την παραγωγή οίνου, η απόδοση ανά εκτάριο μειώνεται τουλάχιστον κατά 20 %.

Η Επιτροπή μπορεί να επιτρέψει σε κράτος μέλος να εφαρμόσει άλλους τρόπους μείωσης της παραγωγής, υπό την προϋπόθεση ότι τηρούνται οι όροι του άρθρου 1α παράγραφος 2·

β) ενδεχομένως, τις λεπτομέρειες σχετικά με τη μείωση όσον αφορά τα άλλα προϊόντα·

γ) την περίοδο αναφοράς ανάλογα με τη συγκεκριμένη παραγωγή για τον υπολογισμό της μείωσης·

δ) την υποχρέωση που θα αναλάβει ο δικαιούχος ιδίως για να εξακριβώνεται ότι η παραγωγή έχει όντως μειωθεί·

ε) τον τύπο και το ύψος της ενίσχυσης σε συνάρτηση με την υποχρέωση που αναλαμβάνει ο δικαιούχος και με τις απώλειες εισοδήματος.

2. Στην περίπτωση εφαρμογής του καθεστώτος που αναφέρεται στο άρθρο 1α στον γαλακτοκομικό τομέα, η μείωση της παραγωγής υπολογίζεται με βάση τη χορηγούμενη ποσότητα αναφοράς δυνάμει του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 804/68 (1), όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 773/87 (2). Οι ποσότητες αναφοράς που αναστέλλονται κατ' εφαρμογή της παρούσας παραγράφου δεν μπορούν να επαναχρησιμοποιηθούν ή επαναχορηγηθούν κατά τη διάρκεια της αναστολής τους.

Το επιλέξιμο ποσό της πριμοδότησης που καταβάλλεται δυνάμει του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 775/87 του Συμβουλίου της 16ης Μαρτίου 1987 για την προσωρινή αναστολή μέρους των ποσοτήτων αναφοράς που αναφέρονται στο άρθρο 5γ παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 804/68 περί κοινής οργανώσεως αγοράς στον τομέα του γάλακτος και των γαλακτοκομικών προϊόντων (3), αφαιρείται από το επιλέξιμο ποσό της ενίσχυσης που χορηγείται κατ' εφαρμογή του άρθρου 1α.

3. Η Επιτροπή καθορίζει, σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 25, τους όρους εφαρμογής και ιδίως τα μέγιστα επιλέξιμα ποσά από το Ταμείο, με βάση την τιμή παρέμβασης για τα σιτηρά και λαμβάνοντας υπόψη το κόστος παραγωγής καθώς και τους συντελεστές που πρέπει να εφαρμοστούν στα άλλα προϊόντα.

(1) ΕΕ αριθ. L 148 της 28. 6. 1968, σ. 13.

(2) ΕΕ αριθ. L 78 της 20. 3. 1987, σ. 1.

(3) ΕΕ αριθ. L 78 της 20 3. 1987, σ. 5.»

3. Στο άρθρο 6, η πρώτη φράση της παραγράφου 4 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«4. Με εξαίρεση τον τομέα της υδατοκαλλιέργειας, τα ανώτατα όρια που αναφέρονται στο άρθρο 4 παράγραφος 2 και στο άρθρο 5 μπορούν να πολλαπλασιαστούν επί τον αριθμό των εκμεταλλεύσεων που είναι μέλη της συνεργαζόμενης εκμετάλλευσης.» 4. Στο άρθρο 8:

i) η παράγραφος 1 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«1. Απαγορεύονται οι ενισχύσεις για τις επενδύσεις στις εκμεταλλεύσεις που πληρούν τους όρους που ορίζονται στα άρθρα 2 και 6 και το ύψος των οποίων υπερβαίνει τα ποσά που προβλέπονται στο άρθρο 4 παράγραφος 2, επαυξημένο, ενδεχομένως, κατά το ποσό της ενίσχυσης του άρθρου 7 σημείο 2, με εξαίρεση τις ενισχύσεις που προορίζονται:

- για την κατασκευή κτιριακών εγκαταστάσεων της εκμετάλλευσης,

- για τη μεταφορά κτιριακών εγκαταστάσεων μιας εκμετάλλευσης για λόγους δημοσίου συμφέροντος,

- για έργα εγγειοβελτίωσης,

- για τις επενδύσεις που προορίζονται για την προστασία και τη βελτίωση του περιβάλλοντος,

με την επιφύλαξη ότι αυτά τα μεγαλύτερα ποσά χορηγούνται σύμφωνα με το άρθρο 3 και με τα άρθρα 92, 93 και 94 της συνθήκης ΕΟΚ.»·

ii) στην παράγραφο 2, διαγράφεται η δεύτερη περίπτωση·

iii) στην παράγραφο 4 δεύτερο εδάφιο, διαγράφεται η πρώτη περίπτωση·

iv) στην παράγραφο 5, προστίθεται η ακόλουθη πέμπτη περίπτωση:

«- στα μέτρα ενίσχυσης για τις επενδύσεις που αφορούν την προστασία και τη βελτίωση του περιβάλλοντος, εφόσον δεν επιφέρουν αύξηση της παραγωγής.»

5. Στο άρθρο 12 παράγραφος 5, ο αριθμός «12 000» αντικαθίσταται από τον αριθμό «36 000».

6. Στο άρθρο 15:

i) η παράγραφος 1 στοιχείο α) πρώτο εδάφιο, συμπληρώνεται με την ακόλουθη φράση:

«Ωστόσο, στις μειονεκτικές γεωργικές περιοχές στις οποίες η ιδιαίτερη σοβαρότητα των μονίμων φυσικών μειονεκτημάτων το δικαιολογεί, το ανώτατο ποσό της χορηγούμενης αποζημίωσης μπορεί να αυξηθεί σε 120 ECU ανά ΜΖΖ και ανά εκτάριο.»·

ii) η παράγραφος 1 στοιχείο β) αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«β) όταν πρόκειται για παραγωγή άλλη εκτός της παραγωγής βοοειδών, ιπποειδών, προβάτων και αιγών, η αποζημίωση υπολογίζεται σε συνάρτηση με την υπό εκμετάλλευση έκταση αφού αφαιρεθεί η έκταση που χρησιμοποιείται για την καλλιέργεια ζωοτροφών καθώς και:

i) όσον αφορά το σύνολο των μειονεκτικών γεωργικών περιοχών, αφού αφαιρεθεί η έκταση που χρησιμοποιείται για την παραγωγή σίτου·

- εκτός της έκτασης που χρησιμοποιείται για την παραγωγή του σκληρού σίτου στις περιοχές που δεν αποτελούν μέρος των περιοχών που αναφέρονται στον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 3103/76 (1),

- εκτός της έκτασης που χρησιμοποιείται για την παραγωγή μαλακού σίτου στις περιοχές όπου η μέση απόδοση δεν υπερβαίνει τους 2,5 τόνους ανά εκτάριο χρησιμοποιημένο για την παραγωγή αυτή·

ii) όσον αφορά το σύνολο των μειονεκτικών γεωργικών περιοχών αφού αφαιρεθεί η έκταση που είναι πλήρως φυτευμένη με μηλιές, αχλαδιές ή ροδακινιές που υπερβαίνουν το 0,5 εκτάριο ανά εκμετάλλευση·

iii) όσον αφορά τις μειονεκτικές γεωργικές περιοχές που αναφέρονται στο άρθρο 3 παράγραφοι 4 και 5, αφού αφαιρεθεί η έκταση που χρησιμοποιείται για την παραγωγή οίνου, με εξαίρεση τους αμπελώνες των οποίων η απόδοση δεν υπερβαίνει τα 20 εκατόλιτρα ανά εκτάριο, για την παραγωγή ζαχαροτεύτλων καθώς και για τις εντατικές καλλιέργειες.

Το ποσό της αποζημίωσης δεν μπορεί να υπερβαίνει τα 101 ECU ανά εκτάριο. Ωστόσο, στις μειονεκτικές γεωργικές περιοχές στις οποίες το δικαιολογεί η ιδιαίτερη σοβαρότητα των μονίμων φυσικών μειονεκτημάτων το συνολικό ποσό της χορηγούμενης αποζημίωσης μπορεί να αυξηθεί σε 120 ECU ανά εκτάριο.

(1) ΕΕ αριθ. L 351 της 21. 12. 1976, σ. 1.»·

iii) η παράγραφος 1 συμπληρώνεται με το ακόλουθο σημείο:

«γ) τα κράτη μέλη μπορούν να μεταβάλουν το ποσό της αντισταθμιστικής αποζημίωσης σε συνάρτηση με την οικονομική κατάσταση της εκμετάλλευσης και το εισόδημα του γεωργού που δικαιούται αντισταθμιστικής αποζημίωσης.»·

iv) η παράγραφος 3 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«3. Σε περίπτωση που ο δικαιούχος αντισταθμιστικής αποζημίωσης προβαίνει στην αναδάσωση του συνόλου ή μέρους των εκταρίων βάσει των οποίων υπολογίστηκε η αποζημίωση, τα κράτη μέλη μπορούν να χορηγήσουν αντισταθμιστική αποζημίωση, υπολογιζόμενη βάσει του αριθμού των εκταρίων των χρησιμοποιήσιμων και αναδασωμένων γεωργικών εκτάσεων, για περιόδο είκοσι ετών κατ' ανώτατο όριο μετά την αναδάσωση, με την προϋπόθεση ότι η αποζημίωση δεν υπερβαίνει το ανώτατο όριο που αναφέρεται στην παράγραφο 1 στοιχείο α).»·

v) προστίθεται η ακόλουθη παράγραφος:

«4. Το ανώτατο επιλέξιμο ποσό, στο πλαίσιο του Ταμείου, της αντισταθμιστικής αποζημίωσης που χορηγείται δυνάμει του παρόντος άρθρου καθορίζεται σε 50 % του εισοδήματος αναφοράς ανά ΜΑΕ, που καθορίζεται δυνάμει του άρθρου 2 παράγραφος 3.»

7. Ο τίτλος V αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

(1) ΕΕ αριθ. C 273 της 29. 10. 1986, σ. 3.

(2) ΕΕ αριθ. C 227 της 8. 9. 1986, σ. 110.

(3) ΕΕ αριθ. C 328 της 22. 12. 1986, σ. 37.

(4) ΕΕ αριθ. L 94 της 28. 4. 1970, σ. 13.

(5) ΕΕ αριθ. L 362 της 31. 12. 1985, σ. 17.

(6) ΕΕ αριθ. L 93 της 30. 3. 1985, σ. 1.

(7) ΕΕ αριθ. L 194 της 17. 7. 1986, σ. 4.

(8) ΕΕ αριθ. L 128 της 19. 5. 1975, σ. 1.

(1) ΕΕ αριθ. L 38 της 14. 2. 1979, σ. 6.

(2) ΕΕ αριθ. L 362 της 31. 12. 1985, σ. 8.

(3) ΕΕ αριθ. L 166 της 23. 6. 1978, σ. 1.

(4) ΕΕ αριθ. L 372 της 31. 12. 1985, σ. 1.

(5) ΕΕ αριθ. L 51 της 23. 2. 1977, σ. 1.

«ΤΙΤΛΟΣ V

Ενισχύσεις εντός των ευαίσθητων περιοχών από πλευράς προστασίας του περιβάλλοντος και των φυσικών πόρων καθώς και από πλευράς διατήρησης της υπαίθρου και του τοπίου

Άρθρο 19

Τα κράτη μέλη, προκειμένου να συμβάλουν στην εισαγωγή ή στη διατήρηση πρακτικών γεωργικής παραγωγής που να συμβιβάζονται με τις απαιτήσεις προστασίας του περιβάλλοντος και των φυσικών πόρων ή με τις απαιτήσεις διατήρησης της υπαίθρου και του τοπίου και να συμβάλουν κατ' αυτό τον τρόπο στην προσαρμογή και τον προσανατολισμό της γεωργικής παραγωγής σύμφωνα με τις ανάγκες των αγορών, μπορούν, λαμβάνοντας συγχρόνως υπόψη τις προκαλούμενες απώλειες γεωργικού εισοδήματος, να θεσπίσουν καθεστώς ειδικής ενίσχυσης για τις ιδιαίτερα ευαίσθητες περιοχές όσον αφορά τα παραπάνω σημεία.

Άρθρο 19α

Το καθεστώς ενισχύσεων που αναφέρεται στο άρθρο 19 συνίσταται σε μια ετήσια πριμοδότηση ανά εκτάριο η οποία χορηγείται στους γεωργούς των περιοχών που αναφέρονται στο άρθρο 19 οι οποίοι, στα πλαίσια ειδικού προγράμματος για τη συγκεκριμένη περιοχή, αναλαμβάνουν τη δέσμευση, τουλάχιστον για μια περιόδο 5 ετών, να εισαγάγουν ή να εξακολουθήσουν να χρησιμοποιούν πρακτικές γεωργικής παραγωγής που να συμβιβάζονται με τις απαιτήσεις προστασίας τους περιβάλλοντος και των φυσικών πόρων ή με τις απαιτήσεις διατήρησης της υπαίθρου και του τοπίου.

Άρθρο 19β

Τα κράτη μέλη ορίζουν τις περιοχές που αναφέρονται στο άρθρο 19. Καθορίζουν, με βάση τους στόχους που πρέπει να επιτευχθούν, τις πρακτικές παραγωγής που συμβιβάζονται με τις απαιτήσεις προστασίας του περιβάλλοντος και των φυσικών πόρων ή τις απαιτήσεις διατήρησης της υπαίθρου και του τοπίου. Καθορίζουν επίσης τους κανόνες και τα κριτήρια που πρέπει να τηρηθούν όσον αφορά τις πρακτικές παραγωγής που αναφέρονται στο άρθρο 19α, ιδίως όσον αφορά τη διατήρηση ή τη μείωση της έντασης της παραγωγής ή/και την απαιτούμενη ένταση κτηνοτροφίας. Καθορίζουν επίσης το ύψος και τη διάρκεια της πριμοδότησης, που πρέπει να εξαρτώνται από τις υποχρεώσεις που έχει αναλάβει ο γεωργός στα πλαίσια του προγράμματος.

Άρθρο 19γ

Το ανώτατο επιλέξιμο από το Ταμείο ποσό της ετήσιας πριμοδότησης ανά εκτάριο που αναφέρεται στο άρθρο 19α καθορίζεται σε 100 ECU ανά εκτάριο που καλύπτεται από την ανάληψη της δέσμευσης που αναφέρεται στο άρθρο 19α. Στις περιπτώσεις που η ετήσια πριμοδότηση χορηγείται σε δικαιούχο της εξισωτικής αποζημίωσης που αναφέρεται στο άρθρο 15, το ανώτατο επιλέξιμο από το Ταμείο ποσό της ετήσιας πριμοδότησης ορίζεται σε 60 ECU ανά εκτάριο.»

8. Στο άρθρο 20:

i) παράγραφος 1, μετά το πρώτο εδάφιο παρεμβάλλεται το ακόλουθο εδάφιο:

«Η ενίσχυση στην αναδάσωση που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο μπορεί επίσης να χορηγείται στους κατόχους γεωργικών εκμεταλλεύσεων που δικαιούνται της ενίσχυσης για την εκτατικοποίηση που προβλέπεται στο άρθρο 1α καθώς και δασικές ενώσεις ή συνεταιρισμούς ή στις κοινότητες που προβαίνουν στην αναδάσωση των γεωργικών εκτάσεων που ανήκουν στις κατηγορίες γεωργικών εκμεταλλεύσεων που αναφέρονται στο παρόν άρθρο.»·

ii) παράγραφος 2, ο αριθμός «1 400» αντικαθίσταται από τον αριθμό «1 800».

9. Στο άρθρο 21:

i) παράγραφος 1 δεύτερο εδάφιο, η πρώτη περίπτωση συμπληρώνεται με το ακόλουθο κείμενο:

«. . . καθώς και συμπληρωματικά μαθήματα ή περιόδους πρακτικής άσκησης αυτών των ατόμων, που έχουν σαν στόχο να προετοιμάσουν τους γεωργούς στον ποιοτικό αναπροσανατολισμό της παραγωγής, στην εφαρμογή μεθόδων παραγωγής που να συμβιβάζονται με τις απαιτήσεις προστασίας της υπαίθρου και στην απόκτηση του αναγκαίου επιπέδου κατάρτισης για την εκμετάλλευση της αναδασωμένης επιφάνειάς τους.»·

ii) παράγραφος 3, η πρώτη φράση αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«3. Οι δαπάνες που πραγματοποιούν τα κράτη μέλη για τη χορήγηση των ενισχύσεων που αναφέρονται στην παράγραφο 2 στοιχεία α) και β), είναι επιλέξιμες από το Ταμείο μέχρι ποσού 7 000 ECU ανά άτομο που έχει παρακολουθήσει πλήρη σειρά μαθημάτων ή πρακτικών ασκήσεων, εκ των οποίων 2 500 ECU δίνονται ειδικά για συμπληρωματικά μαθήματα ή πρακτικές ασκήσεις για τον αναπροσανατολισμό της παραγωγής, για την εφαρμογή μεθόδων παραγωγής που να συμβιβάζονται με την προστασία του φυσικού χώρου και για την εκμετάλλευση των αναδασωμένων επιφανειών.»

10. Στο άρθρο 26:

i) οι παράγραφοι 1 και 2 αντικαθίστανται από το ακόλουθο κείμενο:

«1. Είναι επιλέξιμες από το Ταμείο οι δαπάνες που πραγματοποιούν τα κράτη μέλη στα πλαίσια των δράσεων που προβλέπονται στα άρθρα 1α, 1β, 3 έως 7, 9 έως 17 και 19 έως 21.

2. Το Ταμείο επιστρέφει στα κράτη μέλη το 25 % των επιλέξιμων δαπανών στα πλαίσια των δράσεων που προβλέπονται στα άρθρα 1α, 1β, 3 έως 7, 13 έως 17, 19 έως 20. Το ποσοστό φτάνει σε:

- 50 % για τις ενισχύσεις στις επενδύσεις που αναφέρονται στα άρθρα 3 και 4 και που αφορούν τις μειονεκτικές περιοχές της δυτικής Ιρλανδίας, της Ελλάδας και του Mezzogiorno της Ιταλίας, συμπεριλαμβανομένων των νησιών, καθώς και το σύνολο του πορτογαλικού εδάφους,

- 50 % για τις ειδικές ενισχύσεις που χορηγούνται στους κατόχους γεωργικών εκμεταλλεύσεων ηλικίας κάτω των 40 ετών, οι οποίες αναφέρονται στο άρθρο 7,

- 50 % για τις ενισχύσεις που αναφέρονται στα άρθρα 14 και 17 και που αφορούν τις περιοχές της Ελλάδας, της Ιρλανδίας, της Ιταλίας, της Πορτογαλίας και των υπερπόντιων γαλλικών διαμερισμάτων. Επιπλέον, το Ταμείο μπορεί να επιστρέψει στα κράτη μέλη μέχρι 25 % των επιλέξιμων δαπανών στα πλαίσια των δράσεων που προβλέπονται στα άρθρα 9 έως 12 και στο άρθρο 21· στις περιοχές, κατά την έννοια του άρθρου 13 παράγραφος 1, της Ελλάδας, της Ιρλανδίας, της Ιταλίας και των υπερπόντιων γαλλικών διαμερισμάτων καθώς και στο σύνολο του πορτογαλικού εδάφους, το ποσοστό μπορεί να φθάσει σε 50 % των επιλέξιμων δαπανών για τη δράση που αναφέρεται στο άρθρο 21.»·

ii) η παράγραφος 4 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«4. Το Συμβούλιο, κατά την κατάρτιση του καταλόγου των μειονεκτικών γεωργικών περιοχών της Ισπανίας κατά την έννοια του άρθρου 3 της οδηγίας 75/268/ΕΟΚ, καθορίζει τις περιοχές για τις οποίες το ποσοστό επιστροφής δυνάμει των μέτρων που αναφέρονται στα άρθρα 3, 4, 14, 17 και 21 φθάνει το 50 %.»

11. Το άρθρο 31 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Άρθρο 31

1. Ο παρών κανονισμός δεν θίγει τη δυνατότητα των κρατών μελών να λαμβάνουν, στους τομείς που καλύπτει ο παρών κανονισμός εκτός εκείνων που διέπονται από τα άρθρα 3 έως 6, το άρθρο 7 δεύτερο εδάφιο σημείο 2, το άρθρο 8 παράγραφοι 2, 3 και 4 από το άρθρο 13, συμπληρωματικά μέτρα ενίσχυσης των οποίων οι όροι ή οι τρόποι χορήγησης διαφέρουν από τους προβλεπόμενους στον παρόντα κανονισμό ή των οποίων τα ποσά υπερβαίνουν τα προβλεπόμενα σ' αυτόν ανώτατα όρια, με την επιφύλαξη ότι τα μέτρα αυτά λαμβάνονται σύμφωνα με τα άρθρα 92, 93 και 94 της συνθήκης ΕΟΚ.

2. Με εξαίρεση το άρθρο 92 παράγραφος 2 της συνθήκης ΕΟΚ, οι διατάξεις των άρθρων 92, 93 και 94 της συνθήκης ΕΟΚ δεν εφαρμόζονται στα μέτρα των ενισχύσεων που διέπονται από τα άρθρα 3 έως 6, το άρθρο 7 δεύτερο εδάφιο σημείο 2, το άρθρο 8 παράγραφοι 2, 3 και 4, και το άρθρο 13.»

Άρθρο 2

Ο κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 270/79 τροποποιείται ως εξής:

1. Στο άρθρο 2 παράγραφος 1, στο τέλος του στοιχείου α) προστίθεται το ακόλουθο κείμενο:

«. . . ή εξασφαλίζεται από γεωργικούς επαγγελματικούς οργανισμούς αναγνωρισμένους από το κράτος για την εκπαίδευση των εφαρμοστών.»

2. Στο άρθρο 3:

i) σημείο 1, παρεμβάλλεται το ακόλουθο στοιχείο:

«β) α) οι γεωργικοί επαγγελματικοί οργανισμοί που είναι αναγνωρισμένοι από το κράτος για την εκπαίδευση των εφαρμοστών. »·

ii) σημείο 2, το στοιχείο γ) αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«γ) οι υπηρεσίες γεωργικών εφαρμογών, συμπεριλαμβανομένων των υπηρεσιών των επαγγελματικών οργανισμών, για τις οποίες προορίζονται οι εφαρμοστές καθώς και οι λεπτομέρειες ελέγχου που ισχύουν γι' αυτές.»·

iii) σημείο 2, η τελευταία γραμμή του στοιχείου δ) αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«στις υπηρεσίες ή οργανώσεις που αναφέρονται στο στοιχείο γ). »

3. Στο άρθρο 7, η παράγραφος 1 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«1. Τα βασικά μαθήματα που αναφέρονται στο άρθρο 3 παράγραφος 1 στοιχείο δ) πρέπει να επιτρέπουν στα άτομα που ανταποκρίνονται στους όρους που αναφέρονται στο άρθρο 6 να αποκτούν επαρκείς γνώσεις σχετικά με τα καθήκοντά τους, ιδίως στους ακόλουθους τομείς:

- τεχνικές γεωργικών εφαρμογών,

- τεχνικές διαχείρισης των γεωργικών εκμεταλλεύσεων,

- τεχνικές επεξεργασίας σχεδίων για την υλική βελτίωση εκμετάλλευσης κατά την έννοια του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 797/85 (1),

- τεχνικές και μέθοδοι ποιοτικής βελτίωσης της παραγωγής,

- πρακτικές παραγωγής που συμβιβάζονται με τις απαιτήσεις προστασίας του περιβάλλοντος και των φυσικών πόρων,

- τεχνικές επεξεργασίας και υλοποίησης προγραμμάτων ή μέτρων που αναφέρονται στο άρθρο 3 παράγραφος 2 στοιχείο α), καθώς και άλλα θέματα συνδεόμενα με αυτά τα προγράμματα ή μέτρα,

- ψυχολογία και αγροτική κοινωνιολογία,

- πρακτική χρησιμοποίησης νέων τεχνολογιών πληροφορικής ή τηλεματικής για τη γεωργική ενημέρωση και τις γεωργικές εφαρμογές.

(1) ΕΕ αριθ. L 93 της 30. 3. 1985, σ. 1.»

4. Το άρθρο 8 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Άρθρο 8

1. Οι εφαρμοστές που εκπαιδεύονται σύμφωνα με το άρθρο 7 χρησιμοποιούνται στο πλαίσιο της υλοποίησης των προγραμμάτων ή μέτρων που αναφέρονται στο άρθρο 3 παράγραφος 2 στοιχείο α).

2. Η Ιταλία φροντίζει ώστε τουλάχιστον 60 % των εφαρμοστών που εκπαιδεύονται σύμφωνα με το άρθρο 7 παράγραφος 1 να χρησιμοποιούνται στο Mezzogiorno. Εξάλλου, η Ιταλία μεριμνά ώστε οι εκπαιδευόμενοι εφαρμοστές να κατανέμονται αρμονικά στις διάφορες περιοχές σε συνάρτηση με την επικρατούσα σ' αυτές τις περιοχές κατάσταση και τις προκύπτουσες ανάγκες.

3. Η Ιταλία διαβιβάζει, κατά περίπτωση, κάθε χρόνο:

- τα μέτρα που έχουν ληφθεί ώστε να εξασφαλίζεται ότι οι δραστηριότητες που ασκούνται από τους εφαρμοστές αφιερώνονται πλήρως στις εφαρμογές, αποκλειομένης οποιασδήποτε διοικητικής ή άλλης δραστηριότητας που δεν συνδέεται με τις εφαρμογές,

- την κατανομή των εκπαιδευθέντων κάθε χρόνο εφαρμοστών στις διάφορες περιοχές, σύμφωνα με τη διάκριση μεταξύ γενικών εφαρμοστών, εξειδικευμένων εφαρμοστών και στελεχών εφαρμοστών. 4. Η Επιτροπή διατυπώνει γνώμη σχετικά με τα θέματα που αναφέρονται στην παράγραφο 3 σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 14.»

5. Το άρθρο 9 καταργείται.

6. Στο άρθρο 11:

i) παράγραφος 1 στοιχείο β), η δεύτερη περίπτωση συμπληρώνεται με το ακόλουθο κείμενο:

«. . . με κατάρτιση που παρέχεται στα κέντρα ή οργανώσεις που αναφέρονται στο άρθρο 2 παράγραφος 1 στοιχείο α).»·

ii) η αρχή της παραγράφου 3 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«3. Το Ταμείο επιστρέφει στην Ιταλία τις δαπάνες για την απασχόληση των εφαρμοστών σύμφωνα με τους ακόλουθους όρους:

Το ανώτατο επιλέξιμο ποσό κατά εκπαιδευθέντα εφαρμοστή, σύμφωνα με το άρθρο 7 παράγραφος 1, που αναλαμβάνει τα καθήκοντά του για πρώτη φορά σύμφωνα με το άρθρο 8, ανέρχεται σε 12 500 ECU. Το ποσοστό . . . .»

Άρθρο 3

Ο κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 1360/78 τροποποιείται ως εξής:

1. Στο άρθρο 6:

i) στην παράγραφο 1 στοιχείο β), η πρώτη περίπτωση αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«- κοινούς κανόνες παραγωγής, ιδίως σε θέματα ποιότητας των προϊόντων ή χρησιμοποίησης βιολογικών πρακτικών,»·

ii) στην παράγραφο 1, το στοιχείο γ) αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«γ) να περιλαμβάνουν στα καταστατικά τους τουλάχιστον την υποχρέωση για τους παραγωγούς, μέλη ομάδων, και για τις αναγνωρισμένες ομάδες παραγωγών, μελών της ένωσης, να διοχετεύουν στην αγορά το σύνολο της παραγωγής που προορίζεται για εμπορία για τα προϊόντα για τα οποία συμμετέχουν στην ομάδα ή στην ένωση, σύμφωνα με τους κανόνες συνεισφοράς και διάθεσης στην αγορά που έχουν καταρτιστεί και ελέγχονται από την ομάδα ή την ένωση αντίστοιχα.

Τα κράτη μέλη μπορούν να δεχθούν την αντικατάσταση αυτής της υποχρέωσης από την υποχρέωση να διατίθεται στην αγορά το σύνολο της παραγωγής που προορίζεται για εμπορία για τα προϊόντα για τα οποία έχουν αναγνωρισθεί αντίστοιχα από την ομάδα ή την ένωση, είτε στο όνομά τους και για λογαριασμό τους, είτε για λογαριασμό τους αλλά στο όνομα της ομάδας ή της ένωσης. Η ομάδα ή η ένωση μπορεί ωστόσο να επιτρέψει στα μέλη της να διαθέσουν στην αγορά μέρος της παραγωγής σύμφωνα με το πρώτο εδάφιο.

Όσον αφορά τις ομάδες παραγωγών, αυτές οι υποχρεώσεις δεν εφαρμόζονται στο μέρος της παραγωγής για το οποίο οι παραγωγοί είχαν συνάψει συμβάσεις πώλησης ή το οποίο υπεσχέθησαν πριν από την είσοδό τους στην ομάδα εφόσον η εν λόγω ομάδα είχε ενημερωθεί σχετικά, πριν από την είσοδό τους, ως προς την έκταση και τη διάρκεια των υποχρεώσεων που αναλήφθησαν κατ' αυτόν τον τρόπο.»·

iii) στην παράγραφο 3, η δεύτερη περίπτωση αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«- με την ελάχιστη καλλιεργούμενη έκταση, τον κύκλο εργασιών ή τον όγκο παραγωγής του σχετικού προϊόντος ή της ομάδας των σχετικών προϊόντων που προέρχονται από μέλη τα οποία, κατά την έννοια της παραγράφου 1 στοιχείο α), οι ομάδες πρέπει να αντιπροσωπεύουν, καθώς και, εάν είναι αναγκαίο, με τον ελάχιστο αριθμό των μελών τους,

- με την εδαφική έκταση, συμπεριλαμβανομένου του ελαχίστου καλλιεργούμενης επιφανείας, με τον κύκλο εργασιών και με το μέρος του εθνικού όγκου παραγωγής του σχετικού προϊόντος ή ομάδας των σχετικών προϊόντων που προέρχονται από ομάδες τις οποίες πρέπει να αντιπροσωπεύουν οι ενώσεις καθώς και, αν είναι αναγκαίο, με τον ελάχιστο αριθμό ομάδων παραγωγών μελών της ένωσης.»

2. Στο άρθρο 10, παρεμβάλλεται η ακόλουθη παράγραφος:

«2α. Ωστόσο, το ποσό των χορηγούμενων ενισχύσεων στις ομάδες παραγωγών που έχουν αναγνωριστεί μετά την 1η Ιουλίου 1985, για τα πρώτα πέντε έτη μετά την ημερομηνία της αναγνώρισής τους:

- είναι ίσο, για το πρώτο, δεύτερο, τρίτο, τέταρτο και πέμπτο έτος, αντίστοιχα, κατ' ανώτατο όριο προς 5 %, 5 %, 4 %, 3 % και 2 % της αξίας των προϊόντων που προέρχονται από τα μέλη που αναφέρονται στο άρθρο 5 παράγραφος 1 δεύτερη περίπτωση και τα οποία αφορά η αναγνώριση και η διάθεση στην αγορά,

- δεν μπορεί να υπερβαίνει τα πραγματικά έξοδα ίδρυσης και διοικητικής λειτουργίας της σχετικής ομάδας,

- καταβάλλεται σε ετήσιες δόσεις, κατ' ανώτατο όριο κατά τη διάρκεια περιόδου επτά ετών μετά την ημερομηνία της αναγνώρισης. »

3. Στο άρθρο 13, η παράγραφος 1 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«1. Η προβλεπόμενη διάρκεια για την πραγματοποίηση της κοινής δράσης λήγει στις 31 Δεκεμβρίου 1991.»

Άρθρο 4

Το άρθρο 10 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 355/77 συμπληρώνεται με το ακόλουθο εδάφιο:

«Ωστόσο, δύναται να γίνει παρέκκλιση από τους όρους που προβλέπονται στα στοιχεία α) και γ) αν ένα σχέδιο αφορά την εμπορία ή τη μεταποίηση προϊόντων που προέρχονται από την καλούμενη βιολογική γεωργία και αν αυτό το σχέδιο έχει πρότυπο ή πειραματικό χαρακτήρα.» Άρθρο 5

Τα κράτη μέλη θέτουν σε ισχύ τα αναγκαία μέτρα για να συμμορφωθούν προς τον παρόντα κανονισμό εντός προθεσμίας εννέα μηνών από την ημερομηνία της έναρξης της ισχύος του.

Άρθρο 6

Τα μέτρα που αναφέρονται στο άρθρο 1 σημείο 2, όσον αφορά την εντατικοποίηση, και σημεία 6 και 7, εφαρμόζονται για περίοδο τριών ετών από την ημερομηνία έναρξης ισχύος του κανονισμού.

Πριν από το τέλος του τρίτου έτους, η Επιτροπή θα υποβάλει στο Συμβούλιο έκθεση σχετικά με την εφαρμογή των εν λόγω μέτρων συμπεριλαμβανομένης της εξέλιξης των δαπανών.

Πριν από τη λήξη της προθεσμίας αυτής, το Συμβούλιο, μετά από πρόταση της Επιτροπής, αποφασίζει, με ειδική πλειοψηφία, για την παράταση των εν λόγω μέτρων.

Εφόσον κατά την ημερομηνία αυτή δεν έχει ληφθεί σχετική απόφαση, η περίοδος εφαρμογής των μέτρων αυτών παρατείνεται για 2 έτη.

Άρθρο 7

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την τρίτη ημέρα μετά τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

Λουξεμβούργο, 15 Ιουνίου 1987.

Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος

P. DE KEERSMAEKER