Συνώνυμα

D-γλυκιτόλη, D-σορβιτόλη

Ορισμός

Χημική ονομασία

D-γλυκιτόλη

Einecs

200-061-5

Αριθμός Ε

E 420 (i)

Χημικός τύπος

C6H14O6

Σχετικό μοριακό βάρος

182,17

Δοκιμασία

Ελάχιστη περιεκτικότητα σε ολικές γλυκιτόλες 97% και σε D-σορβιτόλη 91% επί ξηρού βάρους.

Οι γλυκιτόλες είναι ενώσεις με συντακτικό τύπο CH2OH-(CHOH)n-CH2OH, όπου «n» θετικός ακέραιος.

Περιγραφή

Λευκή υγροσκοπική σκόνη, κρυσταλλική σκόνη, νιφάδες ή κόκκοι με γλυκιά γεύση.

Αναγνώριση

Α. Διαλυτότητα

Ευδιάλυτη στο νερό, ελαφρώς διαλυτή σε αιθανόλη.

Β. Περιοχή τήξεως

88°C-102°C

Γ. Μονοβενζυλιδενο-παράγωγο

Σε 5 g του δείγματος προστίθενται 7 ml της σορβιτόλης μεθανόλης, 1 ml βενζαλδεΰδης και 1 ml υδροχλωρικού οξέος. Αναμειγνύονται και αναταράσσονται σε μηχανικό αναδευτήρα μέχρι να εμφανιστούν κρύσταλλοι. Ακολουθεί διήθηση με τη βοήθεια αναρρόφησης και οι κρύσταλλοι διαλύονται σε 20 ml ζέοντος ύδατος που περιέχει 1 g όξινου ανθρακικού νατρίου, ακολουθεί διήθηση ενώ ακόμη είναι ζεστό, το διήθημα ψύχεται, διηθείται με αναρρόφηση, πλένεται με 5 ml μείγματος μεθανόλης και νερού (1:2) και ξηραίνεται στον αέρα. Οι λαμβανόμενοι κρύσταλλοι τήκονται μεταξύ 173°C και 179°C.

Καθαρότητα

Περιεκτικότητα σε νερό

Το ανώτερο 1% (μέθοδος Karl Fischer)

Θειική τέφρα

Το ανώτερο 0,1% επί ξηρού βάρους

Ανάγοντα σάκχαρα

Το ανώτερο 0,3% εκφρασμένα σε γλυκόζη επί ξηρού βάρους

Ολικά σάκχαρα

Το ανώτερο 1% εκφρασμένα σε γλυκόζη επί ξηρού βάρους

Χλωριούχα

Το ανώτερο 50 mg/kg επί ξηρού βάρους

Θειικά

Το ανώτερο 100 mg/kg επί ξηρού βάρους

Νικέλιο

Το ανώτερο 2 mg/kg επί ξηρού βάρους

Αρσενικό

Το ανώτερο 3 mg/kg επί ξηρού βάρους

Μόλυβδος

Το ανώτερο 1 mg/kg επί ξηρού βάρους

Βαρέα μέταλλα

Το ανώτερο 10 mg/kg εκφρασμένα σε Pb επί ξηρού βάρους

Συνώνυμα

Σιρόπι D-γλυκιτόλης

Ορισμός

Χημική ονομασία

Σιρόπι σορβιτόλης που παρασκευάζεται με υδρογόνωση σιροπίου γλυκόζης και αποτελείται από D-σορβιτόλη, D-μαννιτόλη και υδρογονωμένους σακχαρίτες.

Το μέρος του προϊόντος που δεν είναι D-σορβιτόλη, αποτελείται κυρίως από υδρογονωμένους ολιγοσακχαρίτες που σχηματίζονται με την υδρογόνωση του σιροπίου γλυκόζης που χρησιμοποιείται ως πρώτη ύλη (περίπτωση στην οποία το σιρόπι δεν κρυσταλλώνει) ή μαννιτόλη. Μπορεί να υπάρχουν και μικρές ποσότητες από γλυκιτόλες με n ≤4. Οι γλυκιτόλες είναι ενώσεις με συντακτικό τύπο CH2OH-(CHOH)n-CH2OH, όπου «n» θετικός ακέραιος.

Einecs

270-337-8

Αριθμός Ε

E 420 (ii)

Δοκιμασία

Ελάχιστη περιεκτικότητα σε ολικά στερεά 69% και σε D-σορβιτόλη 50% επί ξηρού.

Περιγραφή

Διαυγές, άχρωμο υδατικό διάλυμα με γλυκιά γεύση.

Αναγνώριση

Α. Διαλυτότητα

Αναμείξιμο με νερό, με γλυκερίνη και με προπανοδιόλη 1,2

Β. Μονοβενζυλιδε-νοπαράγωγο της σορβιτόλης

Σε 5 g του δείγματος, προστίθενται 7 ml μεθανόλης, 1 ml βενζαλδεΰδης και 1 ml υδροχλωρικού οξέος. Αναμειγνύονται και αναταράσσονται σε μηχανικό αναδευτήρα μέχρι να εμφανιστούν κρύσταλλοι. Ακολουθεί διήθηση με τη βοήθεια αναρρόφησης και στη συνέχεια οι κρύσταλλοι διαλύονται σε 20 ml ζέοντος ύδατος που περιέχει 1 g όξινου ανθρακικού νατρίου και ακολουθεί διήθηση ενώ το διάλυμα είναι ακόμη ζεστό. Το διήθημα ψύχεται, διηθείται με αναρρόφηση, πλένεται με 5 ml μείγματος μεθανόλης-νερού (1:2) και ξηραίνεται στον αέρα. Οι λαμβανόμενοι κρύσταλλοι τήκονται μεταξύ 173°C και 179°C.

Καθαρότητα

Περιεκτικότητα σε νερό

Το ανώτερο 31% (μέθοδος Karl Fischer)

Θειική τέφρα

Το ανώτερο 0,1% επί ξηρού βάρους

Ανάγοντα σάκχαρα

Το ανώτερο 0,3% εκφρασμένα σε γλυκόζη επί ξηρού βάρους

Χλωριούχα

Το ανώτερο 50 mg/kg επί ξηρού βάρους

Θειικά

Το ανώτερο 100 mg/kg επί ξηρού βάρους

Νικέλιο

Το ανώτερο 2 mg/kg επί ξηρού βάρους

Αρσενικό

Το ανώτερο 3 mg/kg επί ξηρού βάρους

Μόλυβδος

Το ανώτερο 1 mg/kg επί ξηρού βάρους

Βαρέα μέταλλα

Το ανώτερο 10 mg/kg εκφρασμένα σε Pb επί ξηρού βάρους

1.  Μαννιτόλη

Συνώνυμα

D-μαννιτόλη

Ορισμός

Παρασκευάζεται με καταλυτική υδρογόνωση διαλυμάτων υδρογονανθράκων που περιέχουν γλυκόζη ή/και φρουκτόζη

Χημική ονομασία

D-μαννιτόλη

EINECS

200-711-8

Χημικός τύπος

C6H14O6

Μοριακό βάρος

182,2

Δοκιμασία

Ελάχιστη περιεκτικότητα σε D-μανιττόλη 96,0 % και μέγιστη περιεκτικότητα 102 % επί ξηρού

Περιγραφή

Λευκή, άοσμη, κρυσταλλική σκονή

Αναγνώριση

Α. Διαλυτότητα

Διαλυτή στο νερό, πολύ λίγο διαλυτή σε αιθανόλη, πρακτικώς αδιάλυτη σε αιθέρα

Β. Περιοχή τήξεως

Μεταξύ 164 και 169 °C

Γ. Χρωματογραφία λευκής στιβάδας

Ικανοποιεί τη δοκιμή

Δ. Ειδική στροφική ικανότητα

[a] 20 D: + 23° έως + 25° (βορικό διάλυμα)

Ε. pH

Μεταξύ 5 και 8

Προστίθεται 0,5 ml κεκορεσμένου διαλύματος χλωριούχου καλίου σε 10 m διαλύματος 10 % βάρους διαλυμένης ουσίας/συνολικό όγκο και στη συνέχεια μετράται το pH

Καθαρότητα

Απώλεια κατά την ξήρανση

0,3 % (105°C, 4 ώρες) κατ' ανώτατο όριο

Ανάγοντα σάκχαρα

3,3 % (εκφρασμένα σε γλυκόζη) κατ' ανώτατο όριο

Ολικά σάκχαρα

1 % (εκφρασμένα σε γλυκόζη) κατ' ανώτατο όριο

Θειική τέφρα

0,1 % κατ' ανώτατο όριο

Χλωριούχα

70 mg/kg κατ' ανώτατο όριο

Θειικά

100 mg/kg κατ' ανώτατο όριο

Νικέλιο

2 mg/kg κατ' ανώτατο όριο

Μόλυβδος

1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο

2.  Μαννιτόλη παρασκευαζόμενη με ζύμωση

Συνώνυμα

D-μαννιτόλη

Ορισμός

Παρασκευάζεται με ασυνεχή ζύμωση κάτω από αερόβιες με τη χρήση συμβατικού στελέχους του ζυμομύκητα Zygosaccharomyces rouxii

Χημική ονομασία

D-μαννιτόλη

EINECS

200-711-8

Χημικός τύπος

C6H14O6

Μοριακό βάρος

182,2

Δοκιμασία

Ελάχιστη περιεκτικότητα 99 % επί ξηρού

Περιγραφή

Λευκή, άοσμη, κρυσταλλική σκόνη

Αναγνώριση

Α. Διαλυτότητα

Διαλυτή στο νερό, πολύ λίγο διαλυτή στην αιθανόλη, πρακτικώς αδιάλυτη σε αιθέρα

Β. Περιοχή τήξεως

Μεταξύ 164 και 169 °C

Γ. Χρωματογραφία λεπτής στιβάδας

Ικανοποιεί τη δοκιμή

Δ. Ειδική στροφική ικανότητα

[a] 20 D: + 23° έως + 25° (βορικό διάλυμα)

Ε. pH

Μεταξύ 5 και 8

Προστίθεται 0,5 ml κεκορεσμένου διαλύματος χλωριούχου καλίου σε 10 ml διαλύματος 10 % βάρους διαλυμένης ουσίας/συνολικό όγκο του δείγματος και στη συνέχεια μετράται το pH

Καθαρότητα

Αραβιτόλη

0,3 % κατ' ανώτατο όριο

Απώλεια κατά την ξήρανση

0,3 % (105 °C, 4 ώρες) κατ' ανώτατο όριο

Ανάγοντα σάκχαρα

3,3 % (εκφρασμένα σε γλυκόζη) κατ' ανώτατο όριο

Ολικά σάκχαρα

1 % (εκφρασμένα σε γλυκόζη) κατ' ανώτατο όριο

Θειική τέφρα

0,1 % κατ' ανώτατο όριο

Χλωριούχα

70 mg/kg κατ' ανώτατο όριο

Θειικά

100 mg/kg κατ' ανώτατο όριο

Μόλυβδος

1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο

Αερόβια μεσοφιλικά βακτήρια

103 g κατ' ανώτατο όριο

Κολοβακτηρίδια

Απουσία σε 10 g

Salmonella

Απουσία σε 10 g

E. coli

Απουσία σε 10 g

Staphylococcus aureus

Απουσία σε 10 g

Pseudomonas aeruginosa

Απουσία σε 10 g

Μούχλες

Όχι περισσότερες από 100/g

Ζυμομύκητες

Όχι περισσότεροι από 100/g

Συνώνυμα

Υδρογονωμένη ισομαλτουλόζη, υδρογονωμένη παλατινόζη.

Ορισμός

Χημική ονομασία

Η ισομαλτ είναι ένα μείγμα υδρογονωμένων μονο- και δισακχαριτών με βασικά συστατικά τους δισακχαρίτες:

6-O-α-D-γλυκοπυρανοζυλ-D-σορβιτόλη (1,6-GPS) και ένυδρη 1-O-α-D-γλυκοπυρανοζυλ-D-μαννιτόλη (1,1-GPM)

Χημικός τύπος

6-O-α-D-γλυκοπυρανοζυλ-D-σορβιτόλη: C12H24O11

Ένυδρη 1-O-α-D-γλυκοπυρανοζυλ-D-μαννιτόλη: C12H24O11.2H2O

Σχετικό μοριακό βάρος

6-O-α-D-γλυκοπυρανοζυλ-D-σορβιτόλη: 344,32Ένυδρη

1-O-α-D-γλυκοπυρανοζυλ-D-μαννιτόλη:380,32

Δοκιμασία

Περιεκτικότητα σε υδρογονωμένους μονο- και δισακχαρίτες τουλάχιστον 98 % και σε μείγμα 6-O-α-D-γλυκοπυρανοζυλ-D-σορβιτόλης και ένυδρης 1-O-α-D-γλυκοπυρανοζυλ-D-μαννιτόλης τουλάχιστον 86 %, προσδιοριζόμενη επί ξηράς ουσίας.

Περιγραφή

Άοσμη, λευκή κρυσταλλική μάζα, ελαφρώς υγροσκοπική.

Ταυτοποίηση

Α. Διαλυτότητα

Υδατοδιαλυτή, δυσδιάλυτη σε αιθανόλη.

Β. Χρωματογραφία λεπτής στιβάδας

Ανάλυση με χρωματογραφία λεπτής στιβάδας με πλάκα επιστρωμένη με silica gel χρωματογραφικής ποιότητας πάχους περίπου 0,2 mm. Οι βασικές κηλίδες στο χρωματογράφημα αντιστοιχούν στις 1,1-GPM και 1,6-GPS.

Καθαρότητα

Υγρασία

7 % κατ' ανώτατο όριο (μέθοδος Karl Fischer).

Θειική τέφρα

0,05 % κατ' ανώτατο όριο επί ξηράς ουσίας.

D-Μαννιτόλη

3 % κατ' ανώτατο όριο.

D-Σορβιτόλη

6 % κατ' ανώτατο όριο.

Ανάγοντα σάκχαρα

0,3 % κατ' ανώτατο όριο, εκφραζόμενα σε γλυκόζη επί ξηράς ουσίας.

Νικέλιο

2 mg/kg κατ' ανώτατο όριο επί ξηράς ουσίας.

Αρσενικό

3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο επί ξηράς ουσίας.

Μόλυβδος

1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο επί ξηράς ουσίας.

Βαρέα μέταλλα (ως Pb)

10 mg/kg κατ' ανώτατο όριο επί ξηράς ουσίας.

E 965 i)-ΜΑΛΤΙΤΟΛΗ

Συνώνυμα

D-Μαλτιτόλη, υδρογονωμένη μαλτόζη

Ορισμός

Χημική ονομασία

(α)-D-γλυκοπυρανοζυλο-1,4-D-γλυκιτόλη

Einecs

209-567-0

Χημικός τύπος

C12H24O11

Σχετικό μοριακό βάρος

344,31

Δοκιμασία

Ελάχιστη περιεκτικότητα σε D-μαλτιτόλη

C12H24O11 98 % σε άνυδρη ουσία

Περιγραφή

Λευκή κρυσταλλική σκόνη με γλυκιά γεύση.

Ταυτοποίηση

A.  Διαλυτότητα

Ευδιάλυτη στο νερό, ελαφρώς διαλυτή στην αιθανόλη

B.  Περιοχή τήξεως

148 °C έως 151 °C

Γ.  Ειδική στροφική ικανότητα

[α]D 20 = + 105,5° έως + 108,5° (διάλυμα 5 % κ.β.)

Καθαρότητα

Νερό

Το ανώτερο 1 % (μέθοδος Karl Fischer)

Θειική τέφρα

Το ανώτερο 0,1 % επί ξηρού βάρους

Ανάγοντα σάκχαρα

Το ανώτερο 0,1 % εκφρασμένο σε γλυκόζη επί ξηρού βάρους

Χλωριούχα

Το ανώτερο 50 mg/kg επί ξηρού βάρους

Θειικά

Το ανώτερο 100 mg/kg επί ξηρού βάρους

Νικέλιο

Το ανώτερο 2 mg/kg επί ξηρού βάρους

Αρσενικό

Το ανώτερο 3 mg/kg επί ξηρού βάρους

Μόλυβδος

Το ανώτερο 1 mg/kg επί ξηρού βάρους

E 965 ii)- ΣΙΡΟΠΙ ΜΑΛΤΙΤΟΛΗΣ

Συνώνυμα

Υδρογονωμένο σιρόπι γλυκόζης υψηλής περιεκτικότητας σε μαλτόζη, υδρογονωμένο σιρόπι γλυκόζης

Ορισμός

Μείγμα αποτελούμενο κυρίως από μαλτιτόλη με σορβιτόλη και υδρογονωμένους ολιγο- και πολυσακχαρίτες. Παρασκευάζεται με καταλυτική υδρογόνωση σιροπίου γλυκόζης υψηλής περιεκτικότητας σε μαλτόζη ή με υδρογόνωση των επιμέρους συστατικών του και ανάμειξη. Το προϊόν διατίθεται στο εμπόριο τόσο υπό μορφή σιροπίου όσο και ως στερεό προϊόν

Δοκιμασία

Ελάχιστη περιεκτικότητα σε ολικούς υδρογονωμένους σακχαρίτες 99 % σε άνυδρη ουσία και ελάχιστη περιεκτικότητα σε μαλτιτόλη 50 % σε άνυδρη ουσία

Περιγραφή

Άχρωμα και άοσμα, διαυγή ιξώδη υγρά ή λευκές κρυσταλλικές μάζες

Ταυτοποίηση

A.  Διαλυτότητα

Πολύ καλά διαλυτό στο νερό, πολύ λίγο διαλυτό στην αιθανόλη

B.  Χρωματογραφία λεπτής στιβάδας

Ικανοποιεί τη δοκιμή

Καθαρότητα

Περιεκτικότητα σε νερό

Το ανώτερο 31 % (Karl Fischer)

Ανάγοντα σάκχαρα

Το ανώτερο 0,3 % (εκφρασμένα σε γλυκόζη)

Θειική τέφρα

Το ανώτερο 0,1 %

Χλωριούχα

Το ανώτερο 50 mg/kg

Θειικά

Το ανώτερο 100 mg/kg

Νικέλιο

Το ανώτερο 2 mg/kg

Μόλυβδος

Το ανώτερο 1 mg/kg

E 966-ΛΑΚΤΙΤΟΛΗ

Συνώνυμα

Λακτίτης, λακτοζιτόλη, λακτοβιοσίτης

Ορισμός

Χημική ονομασία

4-O-β-D-γαλακτοπυρανοζυλο-D-γλυκιτόλη

Einecs

209-566-5

Χημικός τύπος

C12H24O11

Σχετικό μοριακό βάρος

344,32

Δοκιμασία

Ελάχιστη περιεκτικότητα σε λακτιτόλη 95 % επί ξηρού βάρους

Περιγραφή

Κρυσταλλικές σκόνες ή άχρωμα διαλύματα με γλυκιά γεύση. Οι κρυσταλλικές σκόνες ευρίσκονται σε άνυδρη, μονοένυδρη και διένυδρη μορφή

Ταυτοποίηση

A.  Διαλυτότητα

Πολύ καλά διαλυτή στο νερό

B.  Ειδική στροφική ικανότητα

[α]D 20 = + 13° έως + 16° υπολογιζόμενη σε άνυδρη ουσία (υδατικό διάλυμα 10 % κ.β.)

Καθαρότητα

Περιεκτικότητα σε νερό

Κρυσταλλικά προϊόντα· το ανώτερο 10,5 % (μέθοδος Karl Fischer)

Άλλες πολυόλες

Το ανώτερο 2,5 % σε άνυδρη ουσία

Ανάγοντα σάκχαρα

Το ανώτερο 0,2 % εκφρασμένα σε γλυκόζη επί ξηρού βάρους

Χλωριούχα

Το ανώτερο 100 mg/kg επί ξηρού βάρους

Θειικά

Το ανώτερο 200 mg/kg επί ξηρού βάρους

Θειική τέφρα

Το ανώτερο 0,1 % επί ξηρού βάρους

Νικέλιο

Το ανώτερο 2 mg/kg επί ξηρού βάρους

Αρσενικό

Το ανώτερο 3 mg/kg επί ξηρού βάρους

Μόλυβδος

Το ανώτερο 1 mg/kg επί ξηρού βάρους

Συνώνυμα

Ξυλιτόλη, ξυλίτης

Ορισμός

Χημική ονομασία

D-ξυλιτόλη

Einecs

201-788-0

Αριθμός Ε

E 967

Χημικός τύπος

C5H12O5

Σχετικό μοριακό βάρος

152,15

Δοκιμασία

Ελάχιστη περιεκτικότητα σε ξυλιτόλη, 98,5% επί ξηρού.

Περιγραφή

Λευκή, κρυσταλλική σκόνη, πρακτικώς άοσμη με πολύ γλυκιά γεύση.

Αναγνώριση

Α. Διαλυτότητα

Ευδιάλυτη στο νερό, ελάχιστα διαλυτή σε αιθανόλη.

Β. Περιοχή τήξεως

Μεταξύ 92°C-96°C

Γ. pH

5—7 (υδατικό διάλυμα 10% κ.β.)

Καθαρότητα

Απώλεια κατά την ξήρανση

Το ανώτερο 0,5% (ξηραίνεται 0,5 g δείγματος εν κενώ υπεράνω φωσφόρου στους 60°C επί 4 ώρες)

Θειική τέφρα

Το ανώτερο 0,1% επί ξηρού βάρους

Ανάγοντα σάκχαρα

Το ανώτερο 0,2% εκφρασμένα σε γλυκόζη επί ξηρού βάρους

Άλλες πολυυδρικές αλκοόλες

Το ανώτερο 1% επί ξηρού βάρους

Νικέλιο

Το ανώτερο 2 mg/kg επί ξηρού βάρους

Αρσενικό

Το ανώτερο 3 mg/kg επί ξηρού βάρους

Μόλυβδος

Το ανώτερο 1 mg/kg επί ξηρού βάρους

Βαρέα μέταλλα

Το ανώτερο 10 mg/kg εκφρασμένα σεΡb επί ξηρού βάρους

Χλωριούχα

Το ανώτερο 100 mg/kg επί ξηρού βάρους

Θειικά

Το ανώτερο 200 mg/kg επί ξηρού βάρους

Ε 968-ΕΡΥΘΡΙΤΟΛΗ

Συνώνυμα

Μεσο-ερυθριτόλη, Τετραϋδροξυβουτάνιο, Ερυθρίτης

Ορισμός

Λαμβάνεται με ζύμωση πηγής υδατανθράκων με τη βοήθεια ασφαλών, οσμόφιλων ζυμομυκήτων, κατάλληλων για τρόφιμα, όπως είναι ο Moniliella pollinis ή ο Trichosporonoides megachilensis, και στη συνέχεια με καθαρισμό και ξήρανση

Χημική ονομασία

1,2,3,4-Βουτανοτετρόλη

Einecs

205-737-3

Χημικός τύπος

C4H10O4

Μοριακό βάρος

122,12

Δοκιμασία

Ελάχιστη περιεκτικότητα 99 % μετά την ξήρανση

Περιγραφή

Λευκοί, άοσμοι, μη υγροσκοπικοί κρύσταλλοι, ανθεκτικοί στη θερμότητα, με γλυκύτητα που ανέρχεται περίπου στο 60-80 % της γλυκύτητας της σακχαρόζης.

Ταυτοποίηση

A.  Διαλυτότητα

Απεριόριστα διαλυτή στο νερό, ελάχιστα διαλυτή στην αιθανόλη, αδιάλυτη στον διαιθυλικό αιθέρα.

B.  Περιοχή τήξεως

119 °C-123 °C

Καθαρότητα

Απώλεια κατά την ξήρανση

0,2 % κατ’ ανώτατο όριο (70 °C, έξι ώρες, σε ξηραντήρα κενού)

Θειική τέφρα

0,1 % κατ’ ανώτατο όριο

Ανάγοντα σάκχαρα

0,3 % κατ’ ανώτατο όριο, εκφρασμένο σε D-γλυκόζη

Ριβιτόλη και γλυκερίνη

0,1 % κατ’ ανώτατο όριο

Μόλυβδος

0,5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο

Συνώνυμα

Ακεσουλφαμικό κάλιο, άλας καλίου του 3,4-διυδρο-6-μεθυλ-1,2,3-οξαθειαζιν-4-ονο-2,2-διοξειδίου

Ορισμός

Χημική ονομασία

Άλας καλίου του 6-μεθυλ-1,2,3-οξαθειαζιν-4(3H)-ονο-2,2-διοξειδίου

EINECS

259-715-3

Χημικός τύπος

C4H4KNO4S

Μοριακό βάρος

201,24

Δοκιμασία

Ελάχιστη περιεκτικότητα σε C4H4KNO4S, 99 % επί ξηρού

Περιγραφή

Άοσμη, λευκή, κρυσταλλική σκόνη. Περίπου 200 φορές γλυκύτερο από τη σακχαρόζη.

Αναγνώριση

Α. Διαλυτότητα

Πολύ ευδιάλυτο στο νερό, πολύ λίγο διαλυτό σε αιθανόλη

Β. Απορρρόφηση στο υπεριώδες

Μέγιστο απορρόφησης στα 227 ± 2nm για διάλυμα 10 mg σε 1 000 ml νερό

Γ. Θετική δοκιμή για κάλιο

Ικανοποιεί τη δοκιμή (ελέγξτε το λαμβανόμενο κατάλοιπο με ανάφλεξη 2 g του δείγματος)

Δ. Δοκιμή καθίζησης

Προσθέστε λίγες σταγόνες διαλύματος 10 % κοβαλτιεξανιτρώδους νατρίου σε διάλυμα που περιέχει 0,2 g δείγματος, 2 ml οξικού οξέος και 2 ml νερού. Παράγεται κίτρινο ίζημα

Καθαρότητα

Απώλεια κατά την ξήρανση

1 % (105 °C, 2 ώρες) κατ' ανώτατο όρια

Οργανικές προσμίξεις

Ικανοποιεί τη δοκιμή για 20 mg/kg συστατικών ενεργών στο υπεριώδες

Φθοριούχα

3 mg/kg κατ' ανώτατο όριο

Μόλυβδος

1 mg/kg κατ' ανώτατο όριο

Συνώνυμα

Ασπαρτυλο-φαινυλαλανινο μεθυλεστέρας

Ορισμός

Χημική ονομασία

N-L-α (Ασπαρτυλο-L-φαινυλαλανινο-1-μεθυλεστέρας N-μεθυλεστέρας του 3-αμινο-N-(α-καρβομεθοξυ-φαιναιθυλο)-ηλεκτραμικού οξέος.

Einecs

245-261-3

Αριθμός E

E 951

Χημικός τύπος

C14H18N2O5

Σχετικό μοριακό βάρος

294,31

Δοκιμασία

Ελάχιστη περιεκτικότητα σε C14H18N2O5, 98% και μέγιστη 102% επί ξηρού.

Περιγραφή

Λευκή, άοσμη, κρυσταλλική σκόνη με γλυκιά γεύση. Περίπου 200 φορές γλυκύτερη από τη σακχαρόζη.

Αναγνώριση

Διαλυτότητα

Ελαφρώς διαλυτή στο νερό και σε αιθανόλη.

Καθαρότητα

Απώλεια κατά την ξήρανση

Το ανώτερο 4,5% (105°C, 4 ώρες)

Θειική τέφρα

Το ανώτερο 0,2% επί ξηρού βάρους

pH

Μεταξύ 4,5 και 6,0 (διάλυμα 1 στα 125)

Διαφάνεια

Η διαφάνεια διαλύματος 1% σε 2N υδροχλωρικό οξύ, προσδιοριζόμενη σε κυψελίδα 1 cm στα 430 nm με κατάλληλο φασματοφωτόμετρο και με 2N υδροχλωρικό οξύ ως διάλυμα αναφοράς, είναι κατ' ελάχιστο 0,95, ισοδύναμη με απορρόφηση 0,022 περίπου κατ' ανώτατο όριο.

Ειδική στροφική ικανότητα

Αρσενικό

Το ανώτερο 3 mg/kg επί ξηρού βάρους

Μόλυβδος

Το ανώτερο 1 mg/kg επί ξηρού βάρους

Βαρέα μέταλλα

Το ανώτερο 10 mg/kg εκφρασμένα σε Pb επί ξηρού βάρους

5-βενζυλο-3,6-διοξο-πιπεραζινοξικό οξύ

Το ανώτερο 1,5% επί ξηρού βάρους

(I)  ΚΥΚΛΑΜΙΚΟ ΟΞΥ

Συνώνυμα

Κυκλοεξυλοσουλφαμικό οξύ, κυκλαμικά

Ορισμός

Χημική ονομασία

Κυκλοεξανοσουλφαμικό οξύ, κυκλοεξυλαμινοσουλφονικό οξύ

Einecs

202-898-1

Αριθμός Ε

E 952

Χημικός τύπος

C6H13NO3S

Σχετικό μοριακό βάρος

179,24

Δοκιμασία

Ελάχιστη περιεκτικότητα σε C6H13NO3S 98% και το ισοδύναμο μέγιστης περιεκτικότητας 102% επί ξηρού

Περιγραφή

Πρακτικώς άοσμη, λευκή κρυσταλλική σκόνη με γλυκόξινη γεύση. Περίπου 40 φορές γλυκύτερο από τη σακχαρόζη.

Αναγνώριση

Α. Διαλυτότητα

Διαλυτό στο νερό και σε αιθανόλη.

Β. Δοκιμή καθίζησης

Διάλυμα 2% οξινίζεται με υδροχλωρικό οξύ, προστίθεται 1 ml ενός κατά προσέγγιση γραμμομοριακού υδατικού διαλύματος χλωριούχου βαρίου και εφόσον θολώσει ή σχηματιστεί ίζημα διηθείται. Στο διαυγές διάλυμα προστίθεται 1 ml διαλύματος νιτρώδους νατρίου 10%. Σχηματίζεται λευκό ίζημα.

Καθαρότητα

Απώλεια κατά την ξήρανση

Το ανώτερο 1% (105°C, 1 ώρα)

Σελήνιο

Το ανώτερο 30 mg/kg εκφρασμένα σε Se επί ξηρού βάρους

Μόλυβδος

Το ανώτερο 1 mg/kg επί ξηρού βάρους

Βαρέα μέταλλα

Το ανώτερο 10 mg/kg εκφρασμένμα σε Pb επί ξηρού βάρους

Αρσενικό

Το ανώτερο 3 mg/kg επί ξηρού βάρους

Κυκλοεξυλαμίνη

Το ανώτερο 10 mg/kg επί ξηρού βάρους

Δικυκλοεξυλαμίνη

Το ανώτερο 1 mg/kg επί ξηρού βάρους

Ανιλίνη

Το ανώτερο 1 mg/kg επί ξηρού βάρους

(II)  ΚΥΚΛΑΜΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ

Συνώνυμα

Κυκλαμικά, άλας νατρίου του κυκλαμικού οξέος

Ορισμός

Χημική ονομασία

Κυκλοεξανοσουλφαμικό νάτριο, κυκλοεξυλοσουλφαμικό νάτριο

Einecs

205-348-9

Αριθμός Ε

E 952

Χημικός τύπος

C6H12NNaO3S και η διένυδρη μορφή C6H12NNaO3S.2H2O

Σχετικό μοριακό βάρος

201,22 για την άνυδρη μορφή,

237,22 για την ένυδρη μορφή.

Δοκιμασία

98% κατ' ελάχιστο όριο και 102% κατ' ανώτατο όριο επί ξηρού

Για τη διένυδρη μορφή: 84% κατ' ελάχιστο όριο επί ξηρού

Περιγραφή

Λευκοί, άοσμοι κρύσταλλοι ή κρυσταλλική σκόνη. Περίπου 30 φορές γλυκύτερο από τη σακχαρόζη.

Αναγνώριση

Διαλυτότητα

Διαλυτό στο νερό, πρακτικώς αδιάλυτο σε αιθανόλη.

Καθαρότητα

Απώλεια κατά την ξήρανση

Το ανώτερο 1% (105°C, 1 ώρα)

Για τη διένυδρη μορφή, το ανώτερο 15,2% (105°C, 2 ώρες)

Σελήνιο

Το ανώτερο 30 mg/kg εκφρασμένα σε Se επί ξηρού βάρους

Αρσενικό

Το ανώτερο 3 mg/kg επί ξηρού βάρους

Μόλυβδος

Το ανώτερο 1 mg/kg επί ξηρού βάρους

Βαρέα μέταλλα

Το ανώτερο 10 mg/kg εκφρασμένα σε Pb επί ξηρού βάρους

Κυκλοεξυλαμίνη

Το ανώτερο 10 mg/kg επί ξηρού βάρους

Δικυκλοεξυλαμίνη

Το ανώτερο 1 mg/kg επί ξηρού βάρους

Ανιλίνη

Το ανώτερο 1 mg/kg επί ξηρού βάρους

III.  ΚΥΚΛΑΜΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ

Συνώνυμα

Κυκλαμικά, άλας ασβεστίου του κυκλαμικού οξέος

Ορισμός

Χημική ονομασία

Κυκλοεξανοσουλφαμικό ασβέστιο, κυκλοεξυλοσουλφαμικό ασβέστιο

Einecs

205-349-4

Αριθμός Ε

E 952

Χημικός τύπος

C12H24CaN2O6S2.2H2O

Σχετικό μοριακό βάρος

432,57

Δοκιμασία

Το ελάχιστο 98% και το ανώτερο 101% επί ξηρού.

Περιγραφή

Λευκοί, άχρωμοι κρύσταλλοι ή κρυσταλλική σκόνη. Περίπου 30 φορές γλυκύτερο από τη σακχαρόζη.

Αναγνώριση

Διαλυτότητα

Διαλυτό στο νερό, ελάχιστα διαλυτό σε αιθανόλη.

Καθαρότητα

Απώλεια κατά την ξήρανση

Το ανώτερο 1% (105°C, 1 ώρα)

Για τη διένυδρη μορφή, το ανώτερο 8,5% (140°C, 4 ώρες)

Σελήνιο

Το ανώτερο 30 mg/kg εκφρασμένα σε Se επί ξηρού βάρους

Αρσενικό

Το ανώτερο 3 mg/kg επί ξηρού βάρους

Μόλυβδος

Το ανώτερο 1 mg/kg επί ξηρού βάρους

Βαρέα μέταλλα

Το ανώτερο 10 mg/kg εκφρασμένα σε Pb επί ξηρού βάρους

Κυκλοεξυλαμίνη

Το ανώτερο 10 mg/kg επί ξηρού βάρους

Δικυκλοεξυλαμίνη

Το ανώτερο 1 mg/kg επί ξηρού βάρους

Ανιλίνη

Το ανώτερο 1 mg/kg επί ξηρού βάρους

E 954-ΣΑΚΧΑΡΙΝΗ ΚΑΙ ΤΑ ΜΕΤΑ ΝΑΤΡΙΟΥ, ΚΑΛΙΟΥ ΚΑΙ ΑΣΒΕΣΤΙΟΥ ΑΛΑΤΑ ΤΗΣ

I.  ΣΑΚΧΑΡΙΝΗ

Ορισμός

Χημική ονομασία

3-οξο-2,3διυδροβενζο(d)ισοθειαζολο-1,1-διοξείδιο

Einecs

201-321-0

Χημικός τύπος

C7H5NO3S

Σχετικό μοριακό βάρος

183,18

Δοκιμασία

Ελάχιστη περιεκτικότητα σε C7H5NO3S 99 % και μέγιστη 101 % σε άνυδρη ουσία.

Περιγραφή

Λευκοί κρύσταλλοι ή λευκή κρυσταλλική σκόνη, άοσμη ή με ελαφρά, αρωματική οσμή και με γλυκιά γεύση ακόμη και σε πολύ αραιά διαλύματα. Περίπου 300 έως 500 φορές γλυκύτερη από τη σακχαρόζη.

Ταυτοποίηση

Διαλυτότητα

Πολύ λίγο διαλυτή στο νερό, διαλυτή σε αλκαλικά διαλύματα, λίγο διαλυτή στην αιθανόλη.

Καθαρότητα

Απώλεια κατά την ξήρανση

Το ανώτερο 1 % (105 °C, 2 ώρες)

Περιοχή τήξεως

226 °C έως 230 °C

Θειική τέφρα

Το ανώτερο 0,2 % επί ξηρού βάρους

Βενζοϊκό και σαλικυλικό οξύ

Σε 10 ml διαλύματος 1 προς 20, οξινισμένο προηγουμένως με 5 σταγόνες οξικού οξέος, προστίθενται 3 σταγόνες ενός κατά προσέγγιση γραμμομοριακού υδατικού διαλύματος χλωριούχου τρισθενούς σιδήρου. Δεν εμφανίζεται ίζημα ή ιώδης χρώση.

o-Τολουολοσουλφοναμίδιο

Το ανώτερο 10 mg/kg επί ξηρού βάρους

p-Τολουολοσουλφοναμίδιο

Το ανώτερο 10 mg/kg επί ξηρού βάρους

p-σουλφοναμίδιο του βενζοϊκού οξέος

Το ανώτερο 25 mg/kg επί ξηρού βάρους

Ευκόλως απανθρακούμενες ουσίες

Καθόλου

Αρσενικό

Το ανώτερο 3 mg/kg επί ξηρού βάρους

Σελήνιο

Το ανώτερο 30 mg/kg επί ξηρού βάρους

Μόλυβδος

Το ανώτερο 1 mg/kg επί ξηρού βάρους

II.  ΣΑΚΧΑΡΙΝΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ

Συνώνυμα

Σακχαρίνη, άλας νατρίου της σακχαρίνης

Ορισμός

Χημική ονομασία

o-Βενζοσουλφιμιδικό νάτριο, άλας νατρίου της 2,3-διυδρο-3-οξοβενζισοσουλφοναζόλης, διένυδρο άλας νατρίου του 1,2-βενζισοθειαζολιν-3-ονο-1,1-διοξειδίου

Einecs

204-886-1

Χημικός τύπος

C7H4NNaO3S·2H2O

Σχετικό μοριακό βάρος

241,19

Δοκιμασία

Ελάχιστη περιεκτικότητα σε C7H4NNaO3S 99 % και μέγιστη 101 % σε άνυδρη ουσία

Περιγραφή

Λευκοί κρύσταλλοι ή λευκή κρυσταλλική, εξανθούσα σκόνη, άοσμη ή με ελαφρά οσμή και με εντόνως γλυκιά γεύση, ακόμη και σε πολύ αραιά διαλύματα. Περίπου 300 έως 500 φορές γλυκύτερο από τη σακχαρόζη σε αραιά διαλύματα.

Ταυτοποίηση

Διαλυτότητα

Ευδιάλυτο στο νερό, λίγο διαλυτό στην αιθανόλη.

Καθαρότητα

Απώλεια κατά την ξήρανση

Το ανώτερο 15 % (120 °C, 4 ώρες)

Βενζοϊκό και σαλικυλικό οξύ

Σε 10 ml διαλύματος 1 προς 20, οξινισμένο προηγουμένως με 5 σταγόνες οξικού οξέος, προστίθενται 3 σταγόνες ενός κατά προσέγγιση γραμμομοριακού υδατικού διαλύματος χλωριούχου τρισθενούς σιδήρου. Δεν εμφανίζεται ίζημα ή ιώδης χρώση.

o-Τολουολοσουλφοναμίδιο

Το ανώτερο 10 mg/kg επί ξηρού βάρους

p-Τολουολοσουλφοναμίδιο

Το ανώτερο 10 mg/kg επί ξηρού βάρους

p-σουλφοναμίδιο του βενζοϊκού οξέος

Το ανώτερο 25 mg/kg επί ξηρού βάρους

Ευκόλως απανθρακούμενες

Καθόλου

Αρσενικό

Το ανώτερο 3 mg/kg επί ξηρού βάρους

Σελήνιο

Το ανώτερο 30 mg/kg επί ξηρού βάρους

Μόλυβδος

Το ανώτερο 1 mg/kg επί ξηρού βάρους

III.  ΣΑΚΧΑΡΙΝΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ

Συνώνυμα

Σακχαρίνη, άλας ασβεστίου της σακχαρίνης

Ορισμός

Χημική ονομασία

o-Βενζοσουλφιμιδικό ασβέστιο, άλας ασβεστίου της 2,3-διυδρο-3-οξοβενζισοσουλφοναζόλης, ένυδρο (2:7) άλας ασβεστίου του 1,2-βενζισοθειαζολιν-3-ονο-1,1-διοξειδίου

Einecs

229-349-9

Χημικός τύπος

C14H8CaN2O6S2·31/2H2O

Σχετικό μοριακό βάρος

467,48

Δοκιμασία

Ελάχιστη περιεκτικότητα σε C14H8CaN2O6S2 95 % σε άνυδρη ουσία

Περιγραφή

Λευκοί κρύσταλλοι ή λευκή κρυσταλλική σκόνη, άοσμη ή με ελαφρά οσμή και με εντόνως γλυκιά γεύση, ακόμη και σε πολύ αραιά διαλύματα. Περίπου 300 έως 500 φορές γλυκύτερο από τη σακχαρόζη σε αραιά διαλύματα.

Ταυτοποίηση

Διαλυτότητα

Ευδιάλυτο στο νερό, διαλυτό στην αιθανόλη.

Καθαρότητα

Απώλεια κατά την ξήρανση

Το ανώτερο 13,5 % (120 °C, 4 ώρες)

Βενζοϊκό και σαλικυλικό οξύ

Σε 10 ml διαλύματος 1 προς 20, οξινισμένο προηγουμένως με 5 σταγόνες οξικού οξέος, προστίθενται 3 σταγόνες ενός κατά προσέγγιση γραμμομοριακού υδατικού διαλύματος χλωριούχου τρισθενούς σιδήρου. Δεν εμφανίζεται ίζημα ή ιώδης χρώση.

o-Τολουολοσουλφοναμίδιο

Το ανώτερο 10 mg/kg επί ξηρού βάρους

p-Τολουολοσουλφοναμίδιο

Το ανώτερο 10 mg/kg επί ξηρού βάρους

p-σουλφοναμίδιο του βενζοϊκού οξέος

Το ανώτερο 25 mg/kg επί ξηρού βάρους

Ευκόλως απανθρακούμενες ουσίες

Καθόλου

Αρσενικό

Το ανώτερο 3 mg/kg επί ξηρού βάρους

Σελήνιο

Το ανώτερο 30 mg/kg επί ξηρού βάρους

Μόλυβδος

Το ανώτερο 1 mg/kg επί ξηρού βάρους

IV.  ΣΑΚΧΑΡΙΝΙΚΟ ΚΑΛΙΟ

Συνώνυμα

Σακχαρίνη, άλας καλίου της σακχαρίνης

Ορισμός

Χημική ονομασία

o-Βενζοσουλφιμιδικό κάλιο, άλας καλίου της 2,3-διυδρο-3-οξοβενζισο-σουλφοναζόλης, μονοένυδρο άλας καλίου του 1,2-βενζισοθειαζολιν-3-ονο-1,1-διοξειδίου.

Einecs

Χημικός τύπος

C7H4KNO3S·Η2O

Σχετικό μοριακό βάρος

239,77

Δοκιμασία

Ελάχιστη περιεκτικότητα σε C7H4KNO3S 99 % και μέγιστη 101 % σε άνυδρη ουσία.

Περιγραφή

Λευκοί κρύσταλλοι ή λευκή κρυσταλλική σκόνη, άοσμη ή με ελαφρά οσμή και με εντόνως γλυκιά γεύση, ακόμη και σε πολύ αραιά διαλύματα. Περίπου 300 έως 500 φορές γλυκύτερο από τη σακχαρόζη.

Ταυτοποίηση

Διαλυτότητα

Καλά διαλυτό στο νερό, λίγο διαλυτό στην αιθανόλη.

Καθαρότητα

Απώλεια κατά την ξήρανση

Το ανώτερο 8 % (120 °C, 4 ώρες)

Βενζοϊκό και σαλικυλικό οξύ

Σε 10 ml διαλύματος 1 προς 20, οξινισμένο προηγουμένως με 5 σταγόνες οξικού οξέος, προστίθενται 3 σταγόνες ενός κατά προσέγγιση γραμμομοριακού υδατικού διαλύματος χλωριούχου τρισθενούς σιδήρου. Δεν εμφανίζεται ίζημα ή ιώδης χρώση.

o-Τολουολοσουλφοναμίδιο

Το ανώτερο 10 mg/kg επί ξηρού βάρους

p-Τολουολοσουλφοναμίδιο

Το ανώτερο 10 mg/kg επί ξηρού βάρους

p-σουλφοναμίδιο του βενζοϊκού οξέος

Το ανώτερο 25 mg/kg επί ξηρού βάρους

Ευκόλως απανθρακούμενες ουσίες

Καθόλου

Αρσενικό

Το ανώτερο 3 mg/kg επί ξηρού βάρους

Σελήνιο

Το ανώτερο 30 mg/kg επί ξηρού βάρους

Μόλυβδος

Το ανώτερο 1 mg/kg επί ξηρού βάρους

E 955-ΣΟΥΚΡΑΛΟΖΗ

Συνώνυμα

4,1’,6’-Τριχλωρογαλακτοσουκρόζη

Ορισμός

Χημική ονομασία

1,6-διχλωρο-1,6-διδεοξυ-β-D-φρουκτοφουρανοζυλο-4-χλωρο-4-δεοξυ-α-D-γαλακτοπυρανοζίτης

Einecs

259-952-2

Χημικός τύπος

C12H19Cl3O8

Μοριακό βάρος

397,64

Δοκιμασία

Ελάχιστη περιεκτικότητα σε C12H19Cl3O8 98 % και μέγιστη 102 %, υπολογιζόμενη σε άνυδρη ουσία.

Περιγραφή

Λευκή έως υπόλευκη, σχεδόν άοσμη κρυσταλλική σκόνη.

Ταυτοποίηση

A.  Διαλυτότητα

Ευδιάλυτη στο νερό, τη μεθανόλη και την αιθανόλη.

Ελαφρώς διαλυτή στον οξικό αιθυλεστέρα.

B.  Υπέρυθρη απορρόφηση

Το φάσμα υπερύθρου της διασποράς του δείγματος σε βρωμιούχο κάλιο δείχνει σχετικά μέγιστα σε παρόμοιους αριθμούς κυμάτων με εκείνα του φάσματος αναφοράς που λαμβάνεται με τη χρήση ενός προτύπου αναφοράς της σουκραλόζης.

Γ.  Χρωματογραφία λεπτής στιβάδας

Η κύρια κηλίδα στο διάλυμα δοκιμής έχει την ίδια τιμή Rf με εκείνη της κύριας κηλίδας του πρότυπου διαλύματος A που χρησιμοποιείται ως αναφορά στη δοκιμή για άλλους χλωριωμένους δισακχαρίτες. Αυτό το πρότυπο διάλυμα παράγεται με τη διάλυση 1,0 gr ενός προτύπου αναφοράς της σουκραλόζης σε 10 ml μεθανόλης.

Δ.  Ειδική στροφική ικανότητα

[α]D 20 = + 84,0° έως + 87,5° υπολογιζόμενη σε άνυδρη ουσία (υδατικό διάλυμα 10 % κ.β.)

Καθαρότητα

Περιεκτικότητα σε νερό

Το ανώτερο 2,0 % (μέθοδος Karl Fischer)

Θειική τέφρα

Το ανώτερο 0,7 %

Άλλοι χλωριωμένοι δισακχαρίτες

Το ανώτερο 0,5 %

Χλωριωμένοι μονοσακχαρίτες

Το ανώτερο 0,1 %

Οξείδιο τριφαινυλοφωσφίνης

Το ανώτερο 150 mg/kg

Μεθανόλη

Το ανώτερο 0,1 %

Μόλυβδος

Το ανώτερο 1 mg/kg

Συνώνυμα

Ορισμός

Χημική ονομασία

Η θαυματίνη λαμβάνεται με υδατική εκχύλιση (pH 2,5-4,0) των επισπέρμων του αρπού του φυσικού στελέχους του Thaumatococcus (Benth) και αποτελείται ουσιαστικά από τις πρωτεΐνες θαυματίνη I και θαυματίνη II μαζί με μικρότερες ποσότητες συστατικών του φυτού που προέρχονται από την πρώτη ύλη.

Einecs

258-822-2

Αριθμός Ε

E 957

Χημικός τύπος

Πολυπεπτίδιο από 207 αμινοξέα

Σχετικό μοριακό βάρος

Θαυματίνη I 22209

Θαυματίνη II 22293

Δοκιμασία

Ελάχιστη περιεκτικότητα σε άζωτο 16% επί ξηρού, ισοδύναμη με ελάχιστη περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες 94% (Ν × 5,8).

Περιγραφή

Άοσμη σκόνη με κρεμ χρώμα και με έντονα γλυκιά γεύση. Περίπου 2 000 έως 3 000 φορές γλυκύτερη από τη σακχαρόζη.

Αναγνώριση

Διαλυτότητα

Ευδιάλυτη στο νερό, αδιάλυτη σε ακετόνη.

Καθαρότητα

Απώλεια κατά την ξήρανση

Το ανώτερο 9% (105°C μέχρι σταθερού βάρους)

Υδατάνθρακες

Το ανώτερο 3% επί ξηρού βάρους

Θειική τέφρα

Το ανώτερο 2% επί ξηρού βάρους

Αργίλιο

Το ανώτερο 100 mg/kg επί ξηρού βάρους

Αρσενικό

Το ανώτερο 3 mg/kg επί ξηρού βάρους

Μόλυβδος

Το ανώτερο 3 mg/kg επί ξηρού βάρους

Μικροβιολογικά κριτήρια

Ολικός αριθμός αεροβίων μικροβίων: μέγιστο 1 000 g Escherichia Coli: καθόλου στο 1 g

Συνώνυμα

Νεοεσπεριδινοδιυδροχαλκόνη, NHDC, εσπερετίνη, διυδροχαλκον-4′-β-νεοεσπεριδοσίδη, νεοεσπεριδίνη DC

Ορισμός

Χημική ονομασία

2-0-α-L-ραμνοπυρανοζυλ-4-β-D-πυρανοζυλ-εσπερετίνη διυδροχαλκόνη· λαμβάνεται με καταλυτική υδρογόνωση της νεοεσπεριδίνης

Einecs

243-978-6

Αριθμός Ε

E-959

Χημικός τύπος

C28H36O15

Σχετικό μοριακό βάρος

612,6

Δοκιμασία

Ελάχιστη περιεκτικότητα 96% επί ξηρού.

Περιγραφή

Υπόλευκη, άοσμη, κρυσταλλική σκόνη με χαρακτηριστική εντόνως γλυκιά γεύση. Περίπου 1 000 έως 1 800 φορές γλυκύτερο από τη σακχαρόζη.

Αναγνώριση

Α. Διαλυτότητα

Απεριόριστα διαλυτή σε ζεστό νερό, ελάχιστα διαλυτή σε κρύο νερό, και πρακτικώς αδιάλυτη σε αιθέρα και βενζόλιο.

Β. Μέγιστη απορρόφηση στο υπεριώδες

282—283 nm για διάλυμα 2 mg σε 100 ml μεθανόλης

Γ. Δοκιμασία Neu

Διαλύονται περίπου 10 mg νεοεσπεριδίνης DC σε 1 ml μεθανόλης και προστίθεται 1 ml μεθανολικού διαλύματος βορικού 2-αμιναιθυλοδιφαινυλίου. Εμφανίζεται έντονη κίτρινη χρώση.

Καθαρότητα

Απώλεια κατά την ξήρανση

Το ανώτερο 11% (105°C, 3 ώρες)

Θειική τέφρα

Το ανώτερο 0,2% επί ξηρού βάρους

Αρσενικό

Το ανώτερο 3 mg/kg επί ξηρού βάρους

Μόλυβδος

Το ανώτερο 2 mg/kg επί ξηρού βάρους

Βαρέα μέταλλα

Το ανώτερο 10 mg/kg εκφρασμένα σε Pb επί ξηρού βάρους

E 962-ΑΛΑΣ ΑΣΠΑΡΤΑΜΗΣ- ΑΚΕΤΟΣΟΥΛΦΑΜΗΣ

Συνώνυμα

Ασπαρτάμη- ακετοσουλφάμη, Άλας ασπαρτάμης- ακετοσουλφάμης

Ορισμός

Το άλας παρασκευάζεται με τη θέρμανση ενός διαλύματος 2 προς 1 περίπου (βάρος/βάρος) ασπαρτάμης και του μετά καλίου άλατος της ακετοσουλφάμης με όξινο pH μέχρι να σχηματιστεί κρυστάλλωση. Το κάλιο και η υγρασία εκδιώκονται. Το προϊόν είναι πιο σταθερό από την ασπαρτάμη μόνη της.

Χημική ονομασία

Άλας του 6-μεθυλ-1,2,3-οξαθειαζιν-4(3H)-ονο-2,2-διοξειδίου του L-φαινυλαλανυλ-2-μεθυλ-L-α-ασπαρτικού οξέος.

Χημικός τύπος

C18H23O9N3S

Μοριακό βάρος

457,46

Δοκιμασία

63,0 % έως 66,0 % ασπαρτάμη (ξηρή βάση) και 34,0 % έως 37 % ακετοσουλφάμη (όξινη μορφή σε ξηρή βάση)

Περιγραφή

Λευκή, άοσμη, κρυσταλλική σκόνη.

Ταυτοποίηση

A.  Διαλυτότητα

Λίγο διαλυτό στο νερό, πολύ λίγο διαλυτό στην αιθανόλη.

B.  Διαπεροτότητα

Η διαπεροτότητα διαλύματος 1 % σε νερό, προσδιοριζόμενη σε κυψελίδα 1 cm στα 430 nm με κατάλληλο φασματοφωτόμετρο με νερό ως διάλυμα αναφοράς, είναι κατ' ελάχιστο 0,95 ισοδύναμη με απορρόφηση 0,022 περίπου κατ' ανώτατο όριο.

Γ.  Ειδική στροφική ικανότητα

[α]D 20 = + 14,5° έως + 16,5°

Προσδιορίζεται σε συγκέντρωση 6,2 g σε 100 ml μυρμηκικό οξύ (15N) εντός 30 λεπτών από την παρασκευή του διαλύματος. Η υπολογιζόμενη ειδική στροφική ικανότητα διαιρείται διά 0,646 για να αντισταθμιστεί η περιεκτικότητα σε ασπαρτάμη του άλατος ασπαρτάμης-ακετοσουλφάμης

Καθαρότητα

Απώλεια κατά την ξήρανση

Το ανώτερο 0,5 % (105 °C, 4 ώρες)

5-βενζυλο-3,6-διοξο-2-πιπεραζινοξικό οξύ

Το ανώτερο 0,5 %

Μόλυβδος

Το ανώτερο 1 mg/kg