EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 01960R0011-20080710

Consolidated text: Κανονισμός αριθ. 11 περί καταργήσεως των διακρίσεων στον τομέα των τιμών καί όρων μεταφοράς κατ' εφαρμογή του άρθρου 79 παράγραφος 3 της συνθήκης περί ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητος

ELI: http://data.europa.eu/eli/reg/1960/11/2008-07-10

1960R0011 — EL — 10.07.2008 — 002.001


Το έγγραφο αυτό συνιστά βοήθημα τεκμηρίωσης και δεν δεσμεύει τα κοινοτικά όργανα

►B

ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ αριθ. 11

περί καταργήσεως των διακρίσεων στον τομέα των τιμών και όρων μεταφοράς κατ' εφαρμογή του άρθρου 79 παράγραφος 3 της συνθήκης περί ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητος

(ΕΕ P 052, 16.8.1960, p.1121)

Τροποποιείται από:

 

 

Επίσημη Εφημερίδα

  No

page

date

►M1

ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ(ΕΟΚ) αριθ. 3626/84 ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΊΟΥ της 19ης Δεκεμβρίου 1984

  L 335

4

22.12.1984

►M2

ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΚ) αριθ. 569/2008 ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΊΟΥ της 12ης Ιουνίου 2008

  L 161

1

20.6.2008



Σημείωση: Αυτή η κωδικοποιημένη έκδοση περιέχει αναφορές στην ευρωπαϊκή λογιστική μονάδα ή/και στο Ecu, οι οποίες, από την 1η Ιανουαρίου 1999, πρέπει να θεωρούνται ως αναφορές στο ευρώ — κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 3308/80 του Συμβουλίου (ΕΕ L 345 της 20.12.1980, σ. 1)και κανονισμός (ΕΚ)αριθ. 1103/97 του Συμβουλίου (ΕΕ L 162 της 19.6.1997, σ. 1)· διορθωτικό στην ΕΕ L 313 της 21.11.1998, σ. 29.




▼B

ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ αριθ. 11

περί καταργήσεως των διακρίσεων στον τομέα των τιμών καί όρων μεταφοράς κατ' εφαρμογή του άρθρου 79 παράγραφος 3 της συνθήκης περί ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητος



ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΟΣ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη περί ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητος, και ιδίως το άρθρο 79,

την πρόταση της Επιτροπής,

τη γνώμη της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής,

Εκτιμώντας:

ότι σύμφωνα με το άρθρο 79 παράγραφος 3, το Συμβούλιο πρέπει να θεσπίσει κανόνες για την κατάργηση των ειδών διακρίσεως που αναφέρονται στο άρθρο 79 παράγραφος 1 της συνθήκης σχετικά με τις μεταφορές εντός της Κοινότητος·

ότι για να εξασφαλισθεί αυτή η κατάργηση, είναι αναγκαίο να απαγορευθούν τα είδη των διακρίσεων που αναφέρονται ανωτέρω, περιλαμβανομένου και του καθορισμού τιμών και όρων μεταφοράς βάσει τιμολογίου ή με οποιονδήποτε άλλο τρόπο, η εφαρμογή των οποίων θα αποτελούσε διάκριση·

ότι για να καταστεί δυνατός ο έλεγχος των τιμών και των όρων μεταφοράς που ισχύουν καθώς και ο εντοπισμός των διακρίσεων, οι μεταφορείς και οι πράκτορες που ασχολούνται με τη μεταφορά εμπορευμάτων πρέπει να υποχρεωθούν να παρέχουν τις αναγκαίες πληροφορίες, να συντάσσουν έγγραφο μεταφοράς που να επιτρέπει τον έλεγχο αυτών των πληροφοριών και να υφίστανται επιθεωρήσεις·

ότι για την εξασφάλιση της εφαρμογής των διατάξεων αυτών πρέπει να καθιερωθεί σύστημα επιβολής κυρώσεων, που θα υπόκεινται στον έλεγχο του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, το οποίο θα έχει πλήρη δικαιοδοσία, όπως προβλέπεται στο άρθρο 172 της συνθήκης,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:



Άρθρο 1

Οι διατάξεις του παρόντος κανονισμού εφαρμόζονται σε όλες τις σιδηροδρομικές, οδικές και εσωτερικές πλωτές μεταφορές εμπορευμάτων εντός της Κοινότητος, εξαιρουμένων των εμπορευμάτων που καθορίζονται στα Παραρτήματα Ι και ΙΙΙ της συνθήκης περί ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Κοινότητος Άνθρακος και Χάλυβος.

Άρθρο 2

1.  Οι διατάξεις του παρόντος κανονισμού εφαρμόζονται σε όλες τις μεταφορές εμπορευμάτων που αποστέλλονται από ή προς ένα σημείο εντός της επικρατείας Κράτους μέλους, συμπεριλαμβανομένης της μεταφοράς των εμπορευμάτων αυτών μεταξύ Κρατών μελών αφενός και μιας τρίτης χώρας ή μιας ενώσεως χωρών αφετέρου.

2.  Οι διατάξεις του παρόντος κανονισμού εφαρμόζονται μόνο σε εκείνα τα τμήματα της διαδρομής που διανύονται στο εσωτερικό της Κοινότητος.

3.  Ο παρών κανονισμός εφαρμόζεται επίσης σε εκείνα τα τμήματα της διαδρομής όπου η μεταφορά εκτελείται σιδηροδρομικώς, οδικώς και δια πλωτών οδών, στην περίπτωση που σε άλλα τμήματα της διαδρομής τα εμπορεύματα μεταφέρονται με άλλους τρόπους μεταφοράς.

Άρθρο 3

'Οταν μεταφορά που διέπεται από μία μοναδική σύμβαση εκτελείται από διαδοχικούς μεταφορείς, καθένας από αυτούς τους μεταφορείς υπόκειται στις διατάξεις του παρόντος κανονισμού για το τμήμα της μεταφοράς το οποίο εκτελεί.

Άρθρο 4

1.  Για τις μεταφορές που εκτελούνται εντός της Κοινότητος απαγορεύονται όλες οι διακρίσεις που γίνονται από τους μεταφορείς υπό μορφή χρεώσεως διαφορετικών τιμών ή επιβολής διαφορετικών όρων για τη μεταφορά των ιδίων εμπορευμάτων, στις ίδιες σχέσεις μεταφοράς στα εδάφη της χώρας προελεύσεως ή της χώρας προορισμού αυτών των εμπορευμάτων.

Αυτή η απαγόρευση δεν ισχύει για τις συμβάσεις ιδιωτικού δικαίου.

2.  Απαγορεύεται επίσης ο καθορισμός τιμών και όρων μεταφοράς βάσει τιμολογίου ή με κάθε άλλον τρόπο, η εφαρμογή των οποίων θα αποτελούσε διάκριση κατά την έννοια της παραγράφου 1.

3.  Οι απαγορεύσεις που αναφέρονται στο παρόν άρθρο αρχίζουν να ισχύουν την 1η Ιουλίου 1961.

▼M2 —————

▼B

Άρθρο 6

1.  Για κάθε αποστολή εμπορευμάτων εντός της Κοινότητος συντάσσεται έγγραφο μεταφοράς, στο οποίο θα αναφέρονται:

 το όνομα και η διεύθυνση του αποστολέα,

 η φύση και το βάρος των εμπορευμάτων,

 ο τόπος και η ημερομηνία παραλαβής των εμπορευμάτων προς μεταφορά,

 ο τόπος παραδόσεως των εμπορευμάτων.

▼M2 —————

▼B

2.  Το έγγραφο μεταφοράς συντάσσεται εις διπλούν και αριθμείται. Το ένα αντίτυπο συνοδεύει τα εμπορεύματα· το άλλο διατηρείται από τον μεταφορέα επί δύο έτη από την ημερομηνία της εκτελέσεως της μεταφοράς και ταξινομείται κατ' αριθμητική σειρά. ►M2  ————— ◄

▼M2

3.  Εάν τα ήδη χρησιμοποιούμενα έγγραφα, όπως οι φορτωτικές ή άλλο έγγραφο μεταφοράς, περιέχουν όλες τις ενδείξεις που καθορίζονται στην παράγραφο 1 και, σε συνδυασμό με το σύστημα καταγραφής και λογιστικής του μεταφορέα, καθιστούν δυνατό τον πλήρη έλεγχο των τιμών και των όρων μεταφοράς κατά τρόπο που να είναι δυνατή η κατάργηση ή η αποφυγή των διακρίσεων που αναφέρονται στο άρθρο 75 παράγραφος 1 της Συνθήκης, οι μεταφορείς απαλλάσσονται από την υποχρέωση να δημιουργήσουν νέα έγγραφα.

▼B

4.  Ο μεταφορέας είναι υπεύθυνος για την κανονική σύνταξη των εγγράφων μεταφοράς.

Άρθρο 7

1.  Οι διαταξεις του άρθρου 6 τίθενται σε ισχύ από την 1η Ιουλίου 1961.

2.  Η Επιτροπή δύναται εν τούτοις, προ της ημερομηνίας αυτής και μέσω κανονισμού που εκδίδεται κατόπιν διαβουλεύσεως με το Συμβούλιο, να αναλάβει την έναρξη ισχύος αυτών των διατάξεων για ορισμένες κατηγορίες μεταφορών οι οποίες θα καθορισθούν μεταγενέστερα, μέχρι την 1η Ιανουαρίου 1964 το αργότερο.

Άρθρο 8

Οι διατάξεις του άρθρου 6 δεν εφαρμόζονται:

α) σε μεταφορές εμπορευμάτων, που αποστέλλονται από συγκεκριμένο απoστολέα προς συγκεκριμένο παραλήπτη, όταν το συνολικό βάρος της αποστολής δεν υπερβαίνει τους 5 τόννους.

β) σε μεταφορές εμπορευμάτων εντός Κράτους μέλους όταν η συνολική απόσταση της διαδρομής δεν υπερβαίνει τα 100 km.

γ) σε μεταφορές εμπορευμάτων μεταξύ Κρατών μελών όταν η απόσταση της διαδρομής δεν υπερβαίνει τα 30 km.

Άρθρο 9

Οι διατάξεις του άρθρου 6 δεν εφαρμόζονται στις μεταφορές εμπορευμάτων που εκτελούνται από επιχείρηση για τις ανάγκες της με την προϋπόθεση ότι:

▼M1

 οι μεταφορές πρέπει να εκτελούνται με μεταφορικά μέσα που ανήκουν ή έχουν αγοραστεί επί πιστώσει ή έχουν μισθωθεί από την επιχείρηση, υπό τον όρο ότι στην τελευταία περίπτωση πληρούν τις προϋποθέσεις του άρθρου 2 της οδηγίας 84/647/ΕΟΚ ( 1 ).

▼B

 η μεταφορά είναι απλώς βοηθητική της κυρίας δραστηριότητος της επιχειρήσεως.

 τα μεταφερόμενα εμπορεύματα ανήκουν στην επιχείρηση ή έχουν πωληθεί, αγορασθεί, δοθεί ή ληφθεί με δανεισμό, δοθεί ή ληφθεί επί μισθώσει, παραχθεί, μεταποιηθεί ή επισκευασθεί από την επιχείρηση.

 σκοπός της διαδρομής είναι η μεταφορά των εμπορευμάτων από ή προς την επιχείρηση ή η μετακίνησή τους εντός της επιχειρήσεως ή εκτός αυτής για τις ίδιες της τις ανάγκες.

Άρθρο 10

Αν μέχρι την 1η Ιουλίου 1963 δεν θεσπισθούν, βάσει του άρθρου 74 της συνθήκης και κατ' εφαρμογή του άρθρου 75 αυτής, κανόνες που αφορούν τη δημοσίευση των τιμών και των όρων μεταφοράς, πρέπει να ληφθούν αποφάσεις σχετικά με τη φύση, τη μορφή και την έκταση αυτής της δημοσιεύσεως, μαζί με κάθε άλλο πρόσφορο μέτρο, εντός των ορίων και κατά τα προβλεπόμενα στο άρθρο 79 παράγραφοι 1 και 3 της συνθήκης, αφού ληφθεί υπόψη ότι οι αποφάσεις και τα μέτρα αυτά πρέπει σε κάθε περίπτωση να εντάσσονται στην κοινή πολιτική μεταφορών.

Άρθρο 11

1.  Με την επιφύλαξη των διατάξεων του άρθρου 5 του παρόντος κανονισμού, οι Κυβερνήσεις και οι επιχειρήσεις, κατόπιν αιτήσεως της Επιτροπής, παρέχουν σ' αυτήν όλες τις αναγκαίες συμπληρωματικές πληροφορίες που αφορούν τα τιμολόγια, τις συμβάσεις ή άλλες συμφωνίες για τις τιμές και τους όρους μεταφοράς.

2.  Η Επιτροπή δύναται να ορίσει προθεσμία ενός μηνός τουλάχιστον για την παροχή αυτών των πληροφοριών.

3.  Αν η Επιτροπή ζητήσει από επιχείρηση την παροχή πληροφοριών, τότε γνωστοποιεί αμέσως αυτό στην κυβέρνηση του Κράτους μέλους στο οποίο ευρίσκεται η έδρα της επιχειρήσεως, αποστέλλοντας προς αυτήν αντίγραφο της αιτήσεως για την παροχή πληροφοριών.

4.  Άρνηση παροχής πληροφοριών είναι δυνατή, αν οι πληροφορίες αυτές έχουν σαν συνέπεια την αποκάλυψη γεγονότων που κατά την εκτίμηση του Κράτους μέλους αντίκειται στα ουσιώδη συμφέροντα της ασφαλείας του.

Άρθρο 12

1.  Οι μεταφορείς οι οποίοι επιβάλλουν για τα ίδια εμπορεύματα και τις αυτές σχέσεις μεταφοράς κόμιστρα και όρους μεταφοράς διαφορετικούς, ανάλογα με τη χώρα προελεύσεως ή προορισμού των μεταφερομένων προϊόντων, πρέπει, αν τους το ζητήσει η Επιτροπή, να αποδείξουν ότι η ενέργεια αυτή δεν αποτελεί παράβαση των διατάξεων του παρόντος κανονισμού.

2.  Δεν αποτελεί παράβαση των διατάξεων του παρόντος κανονισμού η χρέωση διαφορετικών κομίστρων και η επιβολή διαφορετικών όρων μεταφοράς, αν αυτό είναι αποκλειστικά αποτέλεσμα του ανταγωνισμού μεταξύ μεταφορέων ή οφείλεται σε συνθήκες λειτουργίας, τεχνικές ή οικονομικές, οι οποίες προσιδιάζουν στην εν λόγω σχέση μεταφοράς.

Άρθρο 13

1.  Οι αποστολείς και οι άλλοι πράκτορες μεταφοράς εμπορευμάτων, υποχρεώνονται, αν τους το ζητήσει η Κυβέρνησή τους ή η Επιτροπή, να παρέχουν κάθε πληροφορία που αφορά τις παρεχόμενες υπηρεσίες καθώς και τα κόμιστρα και τούς όρους μεταφοράς που ισχύουν.

2.  Στην ίδια υποχρέωση υπόκεινται επίσης και εκείνοι που παρέχουν απευθείας βοηθητικές υπηρεσίες μεταφοράς, όταν η αμοιβή τους και η αμοιβή των μεταφορέων περιλαμβάνονται σε μια συνολική τιμή.

3.  Οι διατάξεις του άρθρου 11 παράγραφοι 2, 3 και 4 ισχύουν επίσης για τις αιτήσεις που γίνονται, σύμφωνα με το παρόν άρθρο, για την παροχή πληροφοριών.

Άρθρο 14

1.  Τα Κράτη μέλη είναι υπεύθυνα να ελέγχουν τη συμμόρφωση προς τις υποχρεώσεις που επιβάλλονται στους μεταφορείς βάσει των άρθρων 5 παράγραφοι 2, 6 και 11 του παρόντος κανονισμού και προς την υποχρέωση παροχής πληροφοριών, όπως προβλέπεται στο άρθρο 13.

Για το σκοπό αυτόν τα Κράτη μέλη λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα προ της 1ης Ιουλίου 1961, κατόπιν διαβουλεύσεων με την Επιτρoπή.

2.  Η Επιτροπή δύναται, κατά το μέτρο που είναι αναγκαίο για την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού, να αποστέλλει υπαλλήλους της ή ειδικούς ελεγκτές με σκοπό υποχρεώσεις που επιβάλλονται στις επιχειρήσεις από τα άρθρα 5, 6, 11 και 13 του παρόντος κανονισμού.

Για τον σκοπό αυτόν οι εξουσιοδοτημένοι εκπρόσωποι της Επιτροπής έχουν τα ακόλουθα δικαιώματα και εξουσίες:

α) να ελέγχουν τα λογιστικά βιβλία και τα άλλα επαγγελματικά έγγραφα της επιχειρήσεως·

β) να λαμβάνουν επί τόπου αντίγραφα και αποσπάσματα των λογιστικών βιβλίων και των εγγράφων·

γ) να έχουν πρόσβαση στο σύνολο των εγκαταστάσεων, χώρων και οχημάτων της επιχειρήσεως·

δ) να ζητούν επεξηγήσεις για όλα τα θέματα που αφορούν τα λογιστικά βιβλία και τα έγγραφα της επιχειρήσεως.

Οι εξουσιοδοτημένοι αντιπρόσωποι της Επιτροπής ασκούν τα δικαιώματα αυτά επί τη επιδείξει γραπτής αδείας, η οποία βεβαιώνει ότι είναι εξουσιοδοτημένοι να εκτελούν κάθε αναγκαία επιθεώρηση, σύμφωνα με το παρόν άρθρο. Πρέπει επίσης να είναι εφοδιασμένοι με έγγραφη εντολή στην οποία θα αναφέρεται η επιχείρηση στην οποία θα γίνει ο έλεγχος καθώς και ο σκοπός του ελέγχου. Λεπτομέρειες της έγγραφης εντολής καθώς και του καθεστώτος των προσώπων που θα διεξάγουν τον έλεγχο γνωστοποιούνται προηγουμένως στο ενδιαφερόμενο Κράτος μέλος.

Υπάλληλοι αυτού του Κράτους δύνανται μετά από αίτηση του ίδιου του Κράτους ή της Επιτροπής να βοηθούν τους εκπροσώπους της Επιτροπής στην εκτέλεση των καθηκόντων τους.

Σε περίπτωση κατά την οποία επιχείρηση αρνείται να υποστεί τον έλεγχο που προβλέπεται στον παρόντα κανονισμό, το ενδιαφερόμενο Κράτος μέλος θα παρέχει την αναγκαία βοήθεια και υποστήριξη στους εξουσιοδοτημένους αντιπροσώπους της Επιτροπής να διεξάγουν τους ελέγχους όπως αναφέρεται ανωτέρω. Για το σκοπό αυτόν τα Κράτη μέλη λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα προ της 1ης Ιουλίου 1961 κατόπιν διαβουλεύσεων με την Επιτροπή.

3.  'Ολα τα πρόσωπα που λαμβάνουν μέρος στη διεξαγωγή του ελέγχου που προβλέπεται στο παρόν άρθρο υποχρεούνται να τηρούν το επαγγελματικό απόρρητο, σύμφωνα με το άρθρο 214 της συνθήκης.

Άρθρο 15

1.  Με την επιφύλαξη των μέτρων που λαμβάνονται κατ' εφαρμογή του άρθρου 79 παράγραφος 4 της συνθήκης, η Επιτροπή και τα Κράτη μέλη μεριμνούν ώστε όλες οι πληροφορίες που τους εγνωστοποιήθησαν βάσει των άρθρων 5, 11, 13 και 14 να παραμένουν εμπιστευτικές.

2.  Εκτός αν υπάρχει ομόφωνη αντίθετη απόφαση του Συμβουλίου, οι πληροφορίες οι οποίες ελήφθησαν κατ' αυτό τον τρόπο είναι δυνατό να χρησιμοποιηθούν μόνο για την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού.

Άρθρο 16

Τα Κράτη μέλη καθορίζουν, κατόπιν διαβουλεύσεων με την Επιτροπή, και εντός της προθεσμίας που προβλέπεται από το άρθρο 14 παράγραφος 1, τις κατάλληλες κυρώσεις που επιβάλλονται:

α) στους μεταφορείς οι οποίοι παρέλειψαν να συμμορφωθούν με τις διατάξεις του άρθρου 5 παράγραφοι 2 και 6·

β) στις επιχειρήσεις οι οποίες, ενώ τους είχε ζητηθεί να το πράξουν, δεν έδωσαν στην Κυβέρνησή τους, εντός της ταχθείσης προθεσμίας, τις πληροφορίες που προβλέπονται στα άρθρα 11 και 13·

γ) στις επιχειρήσεις οι οποίες έδωσαν στην Κυβέρνησή τους εκ προθέσεως εσφαλμένες πληροφορίες.

Άρθρο 17

1.  Στην περίπτωση που η προαναφερθείσα επιχείρηση δεν παρέχει εντός της ταχθείσης προθεσμίας τις πληροφορίες που ζήτησε η Επιτροπή βάσει των άρθρων 11 ή 13 ή της παρέχει εκ προθέσεως εσφαλμένες πληροφορίες, η Επιτροπή δύναται, σύμφωνα με το άρθρο 79 παράγραφος 3 δεύτερη υποπαράγραφος της συνθήκης, να αποφασίσει την επιβολή χρηματικώς ποινής, όχι ανώτερης των 500 λογιστικών μονάδων, και να καθορίσει νέα προθεσμία για την παροχή των πληροφοριών που εζητήθησαν. Σε περίπτωση που η επιχείρηση δεν παρέχει τις πληροφορίες αυτές εντός της νέας προθεσμίας η επιβολή της χρηματικής ποινής δύναται να επαναληφθεί.

2.  Οι ανωτέρω κυρώσεις δύνανται εν τούτοις να επιβληθούν μόνο αν η αίτηση για λήψη πληροφοριών παρουσιάζεται υπό μορφή αποφάσεως στην οποία αναφέρονται ρητά οι κυρώσεις που προβλέπονται στο παρόν άρθρο.

Άρθρο 18

1.  Η Επιτροπή, αν διαπιστώσει την ύπαρξη διακρίσεως κατά την έννοια του άρθρου 79 παράγραφος 1 της συνθήκης, δύναται, για κάθε περίπτωση διακρίσεως και αφού λάβει απόφαση, όπως προβλέπεται στο άρθρο 79 παράγραφος 4 της συνθήκης, να επιβάλλει στον υπεύθυνο μεταφορέα χρηματική ποινή, η οποία δεν θα υπερβαίνει το εικοσαπλάσιο του κομίστρου που εισεπράχθη ή εζητήθη.

2.  Σε περίπτωση που διάκριση, κατά την έννοια του άρθρου 79 παράγραφος 1 της συνθήκης, εξακολουθεί να υφίσταται, παρά την απόφαση της Επιτροπής που απαιτεί την κατάργησή της, η Επιτροπή δύναται να επιβάλει στον υπεύθυνο μεταφορέα, για κάθε περίπτωση διακρίσεως και σύμφωνα με το άρθρο 79 παράγραφος 4 της συνθήκης, χρηματική ποινή που δεν θα υπερβαίνει τις 10 000 λογιστικές μονάδες.

3.  Πριν επιβληθεί χρηματική ποινή, βάσει του άρθρου 17 του παρόντος κανονισμού, η Επιτροπή συμβουλεύεται όλα τα ενδιαφερόμενα Κράτη μέλη, τα οποία εφοδιάζονται με αντίγραφα όλων των εγγράφων και των στοιχείων που συγκεντρώθηκαν στα πλαίσια της έρευνας που διεξήχθη από την Επιτροπή, κατ' εφαρμογή του άρθρου 79 παράγραφος 4 της συνθήκης. Κάθε Κράτος μέλος το οποίο συμβουλεύεται η Επιτροπή δύναται να ζητά τη γνώμη ενός ανεξάρτητου εθνικού φορέως και απαντά εντός προθεσμίας 2 μηνών.

Άρθρο 19

Οι αποφάσεις που λαμβάνονται βάσει των άρθρων 17 και 18 δεν έχουν ποινικό χαρακτήρα.

Άρθρο 20

Πριν ληφθεί οποιαδήποτε απόφαση κατ'εφαρμογή των άρθρων 17 και 18, το μέτρο που προτείνεται κοινοποιείται στην ενδιαφερόμενη επιχείρηση.

Η Επιτροπή διαβιβάζει, για ενημέρωση, στα ενδιαφερόμενα Κράτη μέλη αντίγραφα των αποφάσεων που ελήφθησαν βάσει των άρθρων 17 και 18.

Άρθρο 21

Για τους σκοπούς των προηγουμένων άρθρων, σαν λογιστική μονάδα θεωρείται εκείνη που χρησιμοποιείται για την κατάρτιση του προϋπολογισμού της Κοινότητος, όπως προβλέπεται στα άρθρα 207 και 209 της συνθήκης.

Άρθρο 22

'Ολες οι επιχειρήσεις, είτε δημοσίου είτε ιδιωτικού δικαίου, είναι υπεύθυνες για τις πράξεις των υπαλλήλων τους, σε ό,τι αφορά την εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος κανονισμού. Η παρούσα διάταξη ισχύει επίσης όσον αφορά τις κυρώσεις που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό.

Άρθρο 23

Οι αποφάσεις για την επιβολή κυρώσεων που λαμβάνονται από την Επιτροπή βάσει των άρθρων 17 και 18 εκτελούνται με τον τρόπο που προβλέπεται στο άρθρο 192 της συνθήκης. Τα χρηματικά ποσά που εισπράττονται κατά την εκτέλεση των ανωτέρω αποφάσεων καταβάλλονται στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα και εμφανίζονται σαν έσοδα στον προϋπολογισμό της.

Άρθρο 24

Το Κράτος μέλος το οποίο βάσει του άρθρου 79 παράγραφος 4 της συνθήκης υποβάλλει αίτηση για την εξέταση περιπτώσεως την οποία θεωρεί ότι αποτελεί διάκριση οφείλει να αναφέρει στην αίτηση τους λόγους στους οποίους τη στηρίζει.

Άρθρο 25

1.  Η Επιτροπή προ της εκδόσεως αποφάσεως ή επιβολής κυρώσεως δυνάμει του άρθρου 18 του παρόντος κανονισμού ακούει τις εξηγήσεις του ενδιαφερομένου προσώπου ή του πληρεξουσίου του.

Η Επιτροπή δύναται να εξουσιοδοτήσει έναν από τους υπαλλήλους της να ακούσει αυτές τις εξηγήσεις.

2.  Σύμφωνα με το άρθρο 172 της συνθήκης το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητος έχει πλήρη δικαιοδοσία σε ότι αφορά τις κυρώσεις που επιβάλλονται βάσει των άρθρων 17 και 18.

Η Επιτροπή δεν δύναται να προβεί στην εκτέλεση αποφάσεως περί επιβολής της κυρώσεως πριν εκπνεύσει η προθεσμία της ενδίκου προσφυγής.

Άρθρο 26

Η Επιτροπή λαμβάνει τα αναγκαία μέτρα για την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε Κράτος μέλος



( 1 ) ΕΕ αριθ. L 335 της 22.12.1984, σ. 72.

Top