This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62016CJ0204
Απόφαση του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 9ης Νοεμβρίου 2017.
SolarWorld AG κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Αίτηση αναιρέσεως – Ντάμπινγκ – Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 1238/2013 – Άρθρο 3 – Εισαγωγές φωτοβολταϊκών συστοιχιών κρυσταλλικού πυριτίου και βασικών συστατικών στοιχείων τους (κυψελών) καταγωγής ή προελεύσεως Κίνας – Οριστικός δασμός αντιντάμπινγκ – Απαλλαγή των εισαγωγών που αποτελούν αντικείμενο αποδεκτής αναλήψεως υποχρεώσεως – Δυνατότητα διαχωρισμού.
Υπόθεση C-204/16 P.
Απόφαση του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 9ης Νοεμβρίου 2017.
SolarWorld AG κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Αίτηση αναιρέσεως – Ντάμπινγκ – Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 1238/2013 – Άρθρο 3 – Εισαγωγές φωτοβολταϊκών συστοιχιών κρυσταλλικού πυριτίου και βασικών συστατικών στοιχείων τους (κυψελών) καταγωγής ή προελεύσεως Κίνας – Οριστικός δασμός αντιντάμπινγκ – Απαλλαγή των εισαγωγών που αποτελούν αντικείμενο αποδεκτής αναλήψεως υποχρεώσεως – Δυνατότητα διαχωρισμού.
Υπόθεση C-204/16 P.
Court reports – general
Υπόθεση C-204/16 P
SolarWorld AG
κατά
Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης
«Αίτηση αναιρέσεως – Ντάμπινγκ – Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 1238/2013 – Άρθρο 3 – Εισαγωγές φωτοβολταϊκών συστοιχιών κρυσταλλικού πυριτίου και βασικών συστατικών στοιχείων τους (κυψελών) καταγωγής ή προελεύσεως Κίνας – Οριστικός δασμός αντιντάμπινγκ – Απαλλαγή των εισαγωγών που αποτελούν αντικείμενο αποδεκτής αναλήψεως υποχρεώσεως – Δυνατότητα διαχωρισμού»
Περίληψη – Απόφαση του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα)
της 9ης Νοεμβρίου 2017
Αναίρεση–Λόγοι–Απλή επανάληψη των προβληθέντων ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου λόγων και επιχειρημάτων–Απαράδεκτο–Αμφισβήτηση της εκ μέρους του Γενικού Δικαστηρίου ερμηνείας ή εφαρμογής του δικαίου της Ένωσης–Παραδεκτό
(Άρθρο 256 § 1, εδ. 2, ΣΛΕΕ· Οργανισμός του Δικαστηρίου, άρθρο 58, εδ. 1· Κανονισμός Διαδικασίας του Δικαστηρίου, άρθρα 168 § 1, στοιχείο δʹ, και 169 § 2)
Προσφυγή ακυρώσεως–Αντικείμενο–Μερική ακύρωση–Προϋπόθεση–Δυνατότητα διαχωρισμού των προσβαλλόμενων διατάξεων–Διάταξη κανονισμού του Συμβουλίου για την απαλλαγή από δασμούς αντιντάμπινγκ ορισμένων εισαγωγών που αποτελούν αντικείμενο αποδεκτής από την Επιτροπή αναλήψεως υποχρεώσεως–Ακύρωση η οποία θα μετέβαλλε την ουσία του κανονισμού–Προϋπόθεση η οποία δεν πληρούται
(Άρθρο 263 ΣΛΕΕ· κανονισμός 1238/2013 του Συμβουλίου, άρθρα 1 και 3)
Αναίρεση–Λόγοι–Λόγος προβαλλόμενος για πρώτη φορά στο πλαίσιο της αιτήσεως αναιρέσεως–Απαράδεκτο
(Άρθρο 256 § 1, εδ. 2, ΣΛΕΕ· Οργανισμός του Δικαστηρίου, άρθρο 58)
Θεμελιώδη δικαιώματα–Δικαίωμα αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας–Όρια–Τήρηση των προϋποθέσεων παραδεκτού προσφυγής–Προσφυγή μερικής ακυρώσεως κανονισμού για την επιβολή δασμού αντιντάμπινγκ
(Άρθρο 263, εδ. 4, ΣΛΕΕ· Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, άρθρο 47· κανονισμός 1238/2013 του Συμβουλίου)
Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.
(βλ. σκέψεις 22-25)
Το Γενικό Δικαστήριο δεν υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο κρίνοντας, στο πλαίσιο εξετάσεως του παραδεκτού προσφυγής ακυρώσεως του άρθρου 3 του εκτελεστικού κανονισμού 1238/2013 για την επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ και την οριστική είσπραξη του προσωρινού δασμού που επιβλήθηκε στις εισαγωγές φωτοβολταϊκών συστοιχιών κρυσταλλικού πυριτίου και βασικών συστατικών τους στοιχείων (π.χ. κυψελών), καταγωγής ή προελεύσεως Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, ότι το εν λόγω άρθρο δεν δύναται να αποσπασθεί από τις υπόλοιπες διατάξεις του κανονισμού αυτού.
Πράγματι, καθόσον η μερική ακύρωση πράξεως της Ένωσης είναι δυνατή μόνον εφόσον τα στοιχεία των οποίων ζητείται η ακύρωση μπορούν να διαχωριστούν από την υπόλοιπη πράξη, δεν πληρούται η απαίτηση αυτή όταν η μερική ακύρωση μιας πράξεως θα είχε ως αποτέλεσμα να μεταβληθεί η ουσία της.
Συναφώς, από τις διατάξεις των άρθρων 1 και 3 του εκτελεστικού κανονισμού 1238/2013 προκύπτει ότι το εν λόγω άρθρο 3 προβλέπει, διά της αναλήψεως δεσμεύσεως σχετικής με ελάχιστη τιμή κατά την εισαγωγή, απαλλαγή από την καταβολή των δασμών αντιντάμπινγκ που επιβάλλονται δυνάμει του ως άνω άρθρου 1, εντός των ορίων ορισμένου ετήσιου όγκου εισαγωγών. Ο νομοθέτης της Ένωσης έθεσε, με την έκδοση του κανονισμού αυτού, σε εφαρμογή μέτρα εμπορικής άμυνας που συνιστούν σειρά ή «πακέτο» μέτρων. Ο εν λόγω κανονισμός επιβάλλει, συνεπώς, δύο χωριστά μέτρα συμπληρωματικού χαρακτήρα, με σκοπό την επίτευξη κοινού αποτελέσματος, δηλαδή την εξάλειψη των επιζήμιων συνεπειών, στη βιομηχανία της Ένωσης, του κινέζικου ντάμπινγκ που αφορά τα συγκεκριμένα προϊόντα διασφαλίζοντας παράλληλα τα συμφέροντα της βιομηχανίας αυτής.
Καθόσον ο εκτελεστικός κανονισμός 1238/2013 στηρίζεται στη δυνατότητα εναλλακτικής εφαρμογής αυτών των δύο διακριτών μέτρων, οι Κινέζοι παραγωγοί-εξαγωγείς μπορούν να επικαλεστούν την ανάληψη υποχρεώσεως σχετικής με ελάχιστη τιμή κατά την εισαγωγή που έγινε αποδεκτή από την Επιτροπή, κατά την έννοια του άρθρου 3 του εν λόγω κανονισμού, και συνεπώς να αποφύγουν την επιβολή του προβλεπόμενου στο άρθρο 1 του ως άνω κανονισμού δασμού αντιντάμπινγκ κατ’ αξίαν επί των προϊόντων τους. Η ακύρωση του εν λόγω άρθρου 3 θα απέκλειε τη δυνατότητα αυτή και θα καταργούσε την εναλλακτική επιλογή που ο νομοθέτης της Ένωσης θέλησε να παράσχει στους Κινέζους παραγωγούς-εξαγωγείς, κατά την έκδοση του επίδικου κανονισμού. Λαμβανομένων υπόψη των διαφορετικών οικονομικών συνεπειών που συνδέονται με τα συγκεκριμένα δύο είδη μέτρων εμπορικής άμυνας, η ακύρωση του άρθρου αυτού θα επηρέαζε, επομένως, την ίδια την ουσία του επίδικου κανονισμού.
Η εφαρμογή αναλήψεως υποχρεώσεως σχετικής με ελάχιστη τιμή αφορούσε την πλειονότητα των περιπτώσεων ήδη από την έκδοση του εκτελεστικού κανονισμού 1238/2013. Φαίνεται, συνεπώς, ότι υπήρχε πρόθεση ευρείας εφαρμογής της συγκεκριμένης αναλήψεως υποχρεώσεως στο πλαίσιο των προερχόμενων από την Κίνα εισαγωγών που αφορά ο εν λόγω εκτελεστικός κανονισμός. Υπό τις περιστάσεις αυτές, η ακύρωση της εν λόγω αναλήψεως υποχρεώσεως θα επηρέαζε αναπόφευκτα την ουσία του κανονισμού αυτού.
(βλ. σκέψεις 36, 40, 44, 50, 53, 55)
Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.
(βλ. σκέψεις 62, 63)
Σκοπός του άρθρου 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν είναι η τροποποίηση του συστήματος δικαιοδοτικού ελέγχου το οποίο προβλέπουν οι Συνθήκες και ειδικότερα των κανόνων περί του παραδεκτού των ενδίκων βοηθημάτων που ασκούνται ευθέως ενώπιον των δικαστηρίων της Ένωσης. Η προστασία που παρέχει το άρθρο 47 του Χάρτη δεν επιτάσσει να μπορεί ο πολίτης, άνευ όρων, να ασκήσει προσφυγή ακυρώσεως, ευθέως ενώπιον των δικαστηρίων της Ένωσης, κατά των νομοθετικών πράξεων της Ένωσης.
Υπό τις συνθήκες αυτές, το γεγονός ότι μια εταιρία δεν μπορεί να ασκήσει προσφυγή μόνον κατά ορισμένης διατάξεως που αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα του εκτελεστικού κανονισμού 1238/2013, για την επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ και την οριστική είσπραξη του προσωρινού δασμού που επιβλήθηκε στις εισαγωγές φωτοβολταϊκών συστοιχιών κρυσταλλικού πυριτίου και βασικών συστατικών τους στοιχείων (π.χ. κυψελών), καταγωγής ή προελεύσεως Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, δεν προσβάλλει τα δικαιώματα που απορρέουν από το άρθρο 47 του Χάρτη, στο μέτρο που η εταιρία αυτή μπορεί να προσβάλει τον εν λόγω κανονισμό στο σύνολό του. Θα μπορούσε, πράγματι, εφόσον πληροί τις προβλεπόμενες στο άρθρο 263, παράγραφος 4, ΣΛΕΕ προϋποθέσεις ενεργητικής νομιμοποιήσεως, να προσβάλει ευθέως τον επίδικο κανονισμό ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου ζητώντας την αναστολή των αποτελεσμάτων της ακυρώσεως αυτής έως τη λήψη, εκ μέρους των θεσμικών οργάνων της Ένωσης, των αναγκαίων μέτρων για την εκτέλεση της ακυρωτικής αποφάσεως ή να αμφισβητήσει το κύρος του επίδικου κανονισμού ενώπιον των εθνικών δικαστηρίων ζητώντας από τα δικαστήρια αυτά να υποβάλουν προδικαστικά ερωτήματα στο Δικαστήριο.
(βλ. σκέψεις 65, 66, 68)