Υπόθεση C‑21/14 P

Ευρωπαϊκή Επιτροπή

κατά

Rusal Armenal ZAO

«Αίτηση αναιρέσεως — Ντάμπινγκ — Εισαγωγές ορισμένου φύλλου αλουμινίου, καταγωγής Αρμενίας, Βραζιλίας και Κίνας — Προσχώρηση της Δημοκρατίας της Αρμενίας στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου (ΠΟΕ) — Άρθρο 2, παράγραφος 7, του κανονισμού (ΕΚ) 384/96 — Συμβατότητα με τη συμφωνία εφαρμογής του άρθρου VI της Γενικής Συμφωνίας Δασμών και Εμπορίου του 1994 (ΓΣΔΕ)»

Περίληψη — Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 16ης Ιουλίου 2015

1. Διεθνείς συμφωνίες – Συμφωνία περί ιδρύσεως του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου – ΓΣΔΕ του 1994 – Δεν επιτρέπεται η αμφισβήτηση της νομιμότητας πράξεως της Ένωσης με επίκληση των συμφωνιών του ΠΟΕ – Εξαιρέσεις – Πράξη της Ένωσης που αποσκοπεί στην εφαρμογή τους ή στην οποία παραπέμπουν ρητώς και συγκεκριμένα οι συμφωνίες αυτές

   (Γενική Συμφωνία Δασμών και Εμπορίου του 1994· συμφωνία περί θέσεως σε εφαρμογή του άρθρου VI της Γενικής Συμφωνίας Δασμών και Εμπορίου, κώδικας αντιντάμπινγκ του 1994)

2. Διεθνείς συμφωνίες – Συμφωνία περί ιδρύσεως του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου – ΓΣΔΕ του 1994 – Δεν επιτρέπεται η αμφισβήτηση της νομιμότητας πράξεως της Ένωσης με επίκληση των συμφωνιών του ΠΟΕ – Εξαιρέσεις – Πράξη της Ένωσης που αποσκοπεί στην εφαρμογή τους – Κριτήρια εκτιμήσεως

   (Συμφωνία περί θέσεως σε εφαρμογή του άρθρου VI της Γενικής Συμφωνίας Δασμών και Εμπορίου, κώδικας αντιντάμπινγκ του 1994, άρθρο 2· κανονισμός 384/96 του Συμβουλίου, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό 2117/2005, αιτιολογική σκέψη 5 και άρθρο 2 § 7)

3. Διεθνείς συμφωνίες – Συμφωνία περί ιδρύσεως του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου – ΓΣΔΕ του 1994 – Δεν επιτρέπεται η αμφισβήτηση της νομιμότητας πράξεως της Ένωσης με επίκληση των συμφωνιών του ΠΟΕ – Εξαιρέσεις – Πράξη της Ένωσης στην οποία παραπέμπουν ρητώς και συγκεκριμένα οι συμφωνίες αυτές – Γενική παραπομπή στην εν λόγω συμφωνία – Αποκλείεται

   (Συμφωνία περί θέσεως σε εφαρμογή του άρθρου VI της Γενικής Συμφωνίας Δασμών και Εμπορίου, κώδικας αντιντάμπινγκ του 1994, άρθρο 2· κανονισμός 384/96 του Συμβουλίου, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό 2117/2005, αιτιολογική σκέψη 5 και άρθρο 2 § 7)

1.  Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

   (βλ. σκέψεις 37-41)

2.  Το σύστημα αντιντάμπινγκ του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ) μπορεί, σε ορισμένες περιπτώσεις, να συνιστά εξαίρεση από τη γενική αρχή κατά την οποία ο δικαστής της Ένωσης δεν μπορεί να ελέγχει τη νομιμότητα πράξεων των θεσμικών οργάνων της Ένωσης από απόψεως συμμορφώσεως προς τους κανόνες των συμφωνιών ΠΟΕ. Πάντως, προκειμένου να γίνει δεκτή μια τέτοια εξαίρεση σε συγκεκριμένη περίπτωση, πρέπει επιπλέον να αποδειχθεί επαρκώς κατά νόμον ότι ο νομοθέτης εκδήλωσε την πρόθεση να θέσει σε εφαρμογή στο δίκαιο της Ένωσης ειδική υποχρέωση αναληφθείσα στο πλαίσιο των συμφωνιών ΠΟΕ.

   Προς τον σκοπό αυτό δεν αρκεί να συνάγεται γενικώς από τις αιτιολογικές σκέψεις της επίμαχης πράξεως της Ένωσης ότι η επίμαχη πράξη εκδίδεται λαμβανομένων υπόψη των διεθνών υποχρεώσεων της Ένωσης. Αντιθέτως, απαιτείται να προκύπτει από την επίδικη εκάστοτε διάταξη του δικαίου της Ένωσης ότι αυτή αποβλέπει στην εκπλήρωση εντός του δικαίου της Ένωσης συγκεκριμένης υποχρεώσεως απορρέουσας από τις συμφωνίες ΠΟΕ.

   Καθόσον, όμως, η συμφωνία περί θέσεως σε εφαρμογή του άρθρου VI της Γενικής Συμφωνίας Δασμών και Εμπορίου του 1994 (συμφωνία αντιντάμπινγκ) δεν περιέχει ειδικούς κανόνες σχετικούς με τις χώρες μέλη του ΠΟΕ που δεν διαθέτουν οικονομία της αγοράς, δεν διαπιστώνεται αντιστοιχία μεταξύ, αφενός, των κανόνων του άρθρου 2, παράγραφος 7, του κανονισμού 384/96, για την άμυνα κατά των εισαγωγών που αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ εκ μέρους χωρών μη μελών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, όπως τροποποιήθηκε προσφάτως με τον κανονισμό 2117/2005, για τις εισαγωγές από χώρες μέλη του ΠΟΕ που δεν διαθέτουν οικονομία της αγοράς και, αφετέρου, των κανόνων του άρθρου 2 της συμφωνίας αντιντάμπινγκ. Επομένως, η διάταξη αυτή του εν λόγω κανονισμού δεν μπορεί να θεωρηθεί ως μέτρο προοριζόμενο να διασφαλίσει την εκπλήρωση στην έννομη τάξη της Ένωσης ειδικής υποχρεώσεως αναληφθείσας στο πλαίσιο του ΠΟΕ.

   Περαιτέρω, η έκφραση που περιλαμβάνεται στην αιτιολογική σκέψη 5 του κανονισμού 384/96, κατά την οποία θα πρέπει να ενσωματωθούν «κατά το δυνατόν» οι κανόνες της συμφωνίας αντιντάμπινγκ στο δίκαιο της Ένωσης, πρέπει να εκληφθεί υπό την έννοια ότι, ακόμη και αν η βούληση του νομοθέτη της Ένωσης ήταν να ληφθούν υπόψη οι κανόνες της συμφωνίας αντιντάμπινγκ κατά τη θέσπιση του κανονισμού αυτού, εντούτοις δεν αποτελεί έκφραση της προθέσεως μεταφοράς εκάστου των κανόνων αυτών στον εν λόγω κανονισμό.

   (βλ. σκέψεις 44-46, 50, 52)

3.  Το άρθρο 2, παράγραφος 7, του κανονισμού 384/96, για την άμυνα κατά των εισαγωγών που αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ εκ μέρους χωρών μη μελών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, όπως τροποποιήθηκε προσφάτως με τον κανονισμό 2117/2005, δεν παραπέμπει ρητώς σε συγκεκριμένη διάταξη της συμφωνίας περί θέσεως σε εφαρμογή του άρθρου VI της Γενικής Συμφωνίας Δασμών και Εμπορίου του 1994, καθώς η γενική παραπομπή στις διατάξεις της συμφωνίας αυτής με την αιτιολογική σκέψη 5 του ιδίου κανονισμού δεν επαρκεί αφ’ εαυτής ώστε να διαπιστωθεί η ύπαρξη τέτοιας παραπομπής.

   (βλ. σκέψη 59)