Υπόθεση C‑260/13

Sevda Aykul

κατά

Land Baden-Württemberg

(αίτηση του Verwaltungsgericht Sigmaringen για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως)

«Προδικαστική παραπομπή — Οδηγία 2006/126/ΕΚ — Αμοιβαία αναγνώριση των αδειών οδήγησης — Άρνηση κράτους μέλους να αναγνωρίσει, σε πρόσωπο που οδηγούσε υπό την επήρεια ναρκωτικών ουσιών, την ισχύ εκδοθείσας σε άλλο κράτος μέλος άδειας οδήγησης»

Περίληψη — Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 23ης Απριλίου 2015

1. Προδικαστικά ερωτήματα – Αρμοδιότητα του Δικαστηρίου – Προσδιορισμός των κρίσιμων στοιχείων του δικαίου της Ένωσης – Αναδιατύπωση των ερωτημάτων

   (Άρθρο 267 ΣΛΕΕ)

2. Μεταφορές – Οδικές μεταφορές – Άδεια οδήγησης – Οδηγία 2006/126 – Αμοιβαία αναγνώριση των αδειών οδήγησης – Άρνηση κράτους μέλους να αναγνωρίσει την ισχύ εκδοθείσας σε άλλο κράτος μέλος άδειας οδήγησης λόγω παραβατικής συμπεριφοράς του κατόχου της άδειας αυτής στο έδαφος του πρώτου κράτους μέλους – Επιτρέπεται

   (Οδηγία 2006/126 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, άρθρα 2 § 1 και 11 § 4, εδ. 2)

3. Μεταφορές – Οδικές μεταφορές – Άδεια οδήγησης – Οδηγία 2006/126 – Αμοιβαία αναγνώριση των αδειών οδήγησης – Όροι για την ανάκτηση του δικαιώματος οδήγησης μετά την άρνηση αναγνωρίσεως της ισχύος εκδοθείσας σε άλλο κράτος μέλος άδειας οδήγησης – Εξουσία εκτιμήσεως των κρατών μελών – Όρια – Τήρηση της αρχής της αναλογικότητας – Έλεγχος από τον εθνικό δικαστή

   (Οδηγία 2006/126 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, άρθρο 11 § 4, εδ. 2)

1.  Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

   (βλ. σκέψεις 42, 43)

2.  Τα άρθρα 2, παράγραφος 1, και 11, παράγραφος 4, δεύτερο εδάφιο, της οδηγίας 2006/126, για την άδεια οδήγησης, έχουν την έννοια ότι δεν απαγορεύουν σε κράτος μέλος, στο έδαφος του οποίου διαμένει προσωρινώς ο κάτοχος άδειας οδήγησης εκδοθείσας σε άλλο κράτος μέλος, να αρνείται να αναγνωρίσει την ισχύ της άδειας αυτής οδήγησης λόγω παραβατικής συμπεριφοράς του κατόχου της η οποία έλαβε χώρα στο έδαφος αυτό μετά την έκδοση της άδειας οδήγησης και η οποία, σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία του πρώτου κράτους μέλους, μπορεί να συνεπάγεται ανικανότητα οδήγησης μηχανοκίνητου οχήματος.

   Συναφώς, μολονότι η δυνατότητα η οποία παρέχεται σε κράτος μέλος να αφαιρεί από τον κάτοχο άδειας οδήγησης το δικαίωμα οδήγησης στο έδαφός του λόγω παραβάσεως που διαπράττεται επ’ αυτού συνιστά ασφαλώς περιορισμό στην αρχή της αμοιβαίας αναγνωρίσεως των αδειών οδήγησης, εντούτοις, ο περιορισμός αυτός, ο οποίος καθιστά δυνατή τη μείωση του κινδύνου προκλήσεως ατυχημάτων της κυκλοφορίας, μπορεί να ενισχύει την οδική ασφάλεια, όπερ είναι προς όφελος όλων των πολιτών.

   (βλ. σκέψεις 70, 71, διατακτ. 1)

3.  Κράτος μέλος το οποίο αρνείται να αναγνωρίσει την ισχύ άδειας οδήγησης δυνάμει του άρθρου 11, παράγραφος 4, της οδηγίας 2006/126, για την άδεια οδήγησης, είναι αρμόδιο για να καθορίσει τους όρους τους οποίους πρέπει να πληροί ο κάτοχος άδειας οδήγησης για την ανάκτηση του δικαιώματος οδήγησης στο έδαφός του. Στο αιτούν δικαστήριο απόκειται να εξετάσει αν, εφαρμόζοντας τους κανόνες του εσωτερικού του δικαίου, το εν λόγω κράτος μέλος αντιτίθεται, επ’ αόριστον, στην αναγνώριση εκδοθείσας σε άλλο κράτος μέλος άδειας οδήγησης. Στο πλαίσιο αυτό, το αιτούν δικαστήριο πρέπει να εξακριβώσει αν οι όροι τους οποίους θέτει η νομοθεσία του πρώτου κράτους μέλους, σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας, υπερβαίνουν τα όρια του κατάλληλου και αναγκαίου μέτρου για την επίτευξη του θεμιτού σκοπού τον οποίο επιδιώκει η οδηγία 2006/126 για τη βελτίωση της οδικής ασφάλειας.

   (βλ. σκέψη 84, διατακτ.2)