Λέξεις κλειδιά
Περίληψη

Λέξεις κλειδιά

1. Αναίρεση - Λόγοι - Παραδεκτό - Προϋποθέσεις - Προβολή επιχειρημάτων τα οποία προβλήθηκαν ήδη ενώπιον του Πρωτοδικείου - Δεν ασκεί επιρροή

(Άρθρο 225 ΕΚ· Οργανισμός ΕΚ του Δικαστηρίου, άρθρο 51, εδ. 1· Κανονισμός Διαδικασίας του Δικαστηρίου, άρθρο 112 § 1, στοιχ. γ_)

2. Κοινή εμπορική πολιτική - Άμυνα κατά των πρακτικών ντάμπινγκ - Περιθώριο ντάμπινγκ - Σύγκριση της κανονικής τιμής με την τιμή εξαγωγής - Χρησιμοποίηση της ασύμμετρης μεθόδου - Προϋποθέσεις

(Κανονισμός 384/96 του Συμβουλίου, άρθρο 2 § 11)

3. Διεθνείς συμφωνίες - Συμφωνία περί ιδρύσεως του Παγκοσμίου Οργανισμού Εμπορίου - ΓΣΔΕ 1994 - Άμεσο αποτέλεσμα - Δεν συντρέχει - Αδύνατη η επίκληση των συμφωνιών του ΠΟΕ για να αμφισβητηθεί η νομιμότητα κοινοτικής πράξεως - Εξαιρέσεις - Κοινοτική πράξη αποβλέπουσα στην εφαρμογή των κανόνων αυτών και αναφερόμενη ρητώς και σαφώς σε αυτούς

(Άρθρο 230 ΕΚ· Γενική Συμφωνία του 1994 για τους δασμούς και το εμπόριο)

4. Κοινή εμπορική πολιτική - Άμυνα κατά των πρακτικών ντάμπινγκ - Περιθώριο ντάμπινγκ - Κανόνες για τον υπολογισμό του περιθωρίου ντάμπινγκ που περιέχονται στον κώδικα αντιντάμπινγκ του ΠΟΕ του 1994 - Μεταφορά στο κοινοτικό δίκαιο με τον βασικό κανονισμό αντιντάμπινγκ - Ασκεί επιρροή - Υποχρέωση αιτιολογήσεως της επιλογής της ασύμμετρης μεθόδου

(Συνθήκη ΕΚ, άρθρο 190 (νυν άρθρο 253 ΕΚ)· κανονισμός 384/96 του Συμβουλίου, άρθρο 2 § 11· συμφωνία για την εφαρμογή του άρθρου VI της Γενικής Συμφωνίας του 1994 για τους δασμούς και το εμπόριο, «κώδικας αντιντάμπινγκ του 1994», άρθρο 2.4.2)

5. Κοινοτικό δίκαιο - Ερμηνεία - Μέθοδοι - Ερμηνεία ενόψει διεθνών συμφωνιών που έχει συνάψει η Κοινότητα

6. Πράξεις των οργάνων - Αιτιολόγηση - Υποχρέωση - Περιεχόμενο

[Συνθήκη ΕΚ, άρθρο 190 (νυν άρθρο 253 ΕΚ)]

7. Κοινή εμπορική πολιτική - Άμυνα κατά των πρακτικών ντάμπινγκ - Περιθώριο ντάμπινγκ - Καθορισμός της κανονικής αξίας - Κατ' εξαίρεση συνεκτίμηση των τιμών που εφαρμόζονται μεταξύ των μερών που συνομολόγησαν συμψηφισμό - Αναγκαιότητα αιτιολογήσεως της προσφυγής στην εν λόγω κατ' εξαίρεση συνεκτίμηση

(Συνθήκη ΕΚ, άρθρο 190 (νυν άρθρο 253 ΕΚ)· κανονισμός 384/96 του Συμβουλίου, άρθρο 2 § 1, εδ. 1 και 3)

Περίληψη

1. Εφόσον, στο πλαίσιο της αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα προσδιόρισε επακριβώς, σύμφωνα με τα άρθρα 225 ΕΚ, 51, πρώτο εδάφιο, του Οργανισμού του Δικαστηρίου και 112, παράγραφος 1, στοιχείο γ_, του Κανονισμού Διαδικασίας, τα αμφισβητούμενα στοιχεία της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως καθώς και τα νομικά επιχειρήματα επί των οποίων στηρίζεται συγκεκριμένα η αίτησή της, το γεγονός ότι τα επιχειρήματα που προέβαλε προς στήριξη του προβληθέντος λόγου αναιρέσεως εκτέθηκαν και πρωτοδίκως δεν τα καθιστά απαράδεκτα.

( βλ. σκέψεις 28, 71 )

2. Από το ίδιο το γράμμα του άρθρου 2, παράγραφος 11, του βασικού κανονισμού αντιντάμπινγκ 384/96 προκύπτει ότι η ύπαρξη περιθωρίων ντάμπινγκ προσδιορίζεται συνήθως βάσει μιας από τις δύο συμμετρικές μεθόδους, η δε εφαρμογή, κατ' απόκλιση από τον κανόνα αυτόν, της ασύμμετρης μεθόδου επιτρέπεται μόνο υπό τη διττή προϋπόθεση ότι οι τιμές εξαγωγής διαφέρουν σημαντικά ανάλογα με τον αγοραστή, την περιοχή ή τη χρονική περίοδο και ότι η εφαρμογή των συμμετρικών μεθόδων δεν απεικονίζει την πραγματική έκταση των εφαρμοζομένων πρακτικών ντάμπινγκ.

Επομένως, το Συμβούλιο δεν μπορεί να υποστηρίξει ότι από την εν λόγω διάταξη προκύπτει ότι, αφού έχει επιλέξει, κατά διακριτική ευχέρεια, μεταξύ των δύο συμμετρικών μεθόδων, αρκεί, για να μπορεί να εφαρμόσει την ασύμμετρη μέθοδο, να σχηματίσει την πεποίθηση ότι η επιλεγείσα τελικώς συμμετρική μέθοδος δεν απεικονίζει την πραγματική έκταση των εφαρμοζόμενων πρακτικών ντάμπινγκ.

( βλ. σκέψεις 49-50 )

3. Λόγω της φύσεως και της οικονομίας τους, η συμφωνία ΠΟΕ και οι συμφωνίες και τα μνημόνια που περιλαμβάνονται στα παραρτήματά της δεν καταλέγονται, καταρχήν, μεταξύ των κανόνων βάσει των οποίων το Δικαστήριο ελέγχει τη νομιμότητα των πράξεων των κοινοτικών οργάνων δυνάμει του άρθρου 230, πρώτο εδάφιο, ΕΚ.

Στην περίπτωση, πάντως, που πρόθεση της Κοινότητας ήταν να εκπληρώσει μια ειδική υποχρέωση που αναλήφθηκε στο πλαίσιο του ΠΟΕ ή στην περίπτωση που η κοινοτική πράξη ρητώς παραπέμπει σε συγκεκριμένες διατάξεις των συμφωνιών και των μνημονίων που περιλαμβάνονται στα παραρτήματα της συμφωνίας ΠΟΕ, εναπόκειται στο Δικαστήριο να ελέγχει τη νομιμότητα της σχετικής κοινοτικής πράξεως με βάση τους κανόνες του ΠΟΕ.

( βλ. σκέψεις 53-54 )

4. Λαμβανομένου υπόψη ότι από το προοίμιο του βασικού κανονισμού αντιντάμπινγκ 384/96, και ειδικότερα από την πέμπτη αιτιολογική σκέψη, προκύπτει ότι ο εν λόγω κανονισμός έχει ως σκοπό, μεταξύ άλλων, την ενσωμάτωση, κατά το μέτρο του δυνατού, στην κοινοτική νομοθεσία των νέων και λεπτομερών κανόνων που περιέχει ο κώδικας αντιντάμπινγκ του 1994, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονται και οι κανόνες που αφορούν τον υπολογισμό του περιθωρίου ντάμπινγκ, προκειμένου να διασφαλισθεί η ενδεδειγμένη και διαφανής εφαρμογή των εν λόγω κανόνων, πρέπει να θεωρηθεί ότι η Κοινότητα εξέδωσε τον βασικό κανονισμό για να εκπληρώσει τις διεθνείς υποχρεώσεις της που απορρέουν από τον κώδικα αντιντάμπινγκ του 1994 και ότι, με το άρθρο 2, παράγραφος 11, του κανονισμού αυτού, η Κοινότητα επιδίωξε να εκπληρώσει τις ειδικές υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 2.4.2 του εν λόγω κώδικα.

Βεβαίως, το άρθρο 2, παράγραφος 11, του βασικού κανονισμού δεν αναφέρει ρητώς ότι το κοινοτικό όργανο έπρεπε να παράσχει την εξήγηση που απαιτεί το άρθρο 2.4.2 του κώδικα αντιντάμπινγκ του 1994, όταν προσφεύγει στην εφαρμογή της ασύμμετρης μεθόδου προκειμένου να καθορίσει το περιθώριο ντάμπινγκ, αλλά αυτή η παράλειψη δεν σημαίνει ότι η Κοινότητα επιδίωξε να εκφύγει της υποχρεώσεώς της αυτής, διότι μπορεί να εξηγηθεί από το άρθρο 190 της Συνθήκης (νυν άρθρο 253 ΕΚ). Συγκεκριμένα, αφού η Κοινότητα έχει ενσωματώσει το εν λόγω άρθρο 2.4.2 στη νομοθεσία της, μπορεί να θεωρηθεί ότι η επιταγή ειδικής αιτιολογίας που θέτει η διάταξη αυτή εντάσσεται στη γενική επιταγή περί αιτιολογίας των πράξεων των κοινοτικών οργάνων που θέτει η Συνθήκη.

( βλ. σκέψεις 55-56, 58 )

5. Οι διατάξεις του κοινοτικού δικαίου πρέπει να ερμηνεύονται, στο μέτρο του δυνατού, υπό το φως του διεθνούς δικαίου, ειδικότερα όταν οι διατάξεις αυτές αποβλέπουν ακριβώς στο να θέσουν σε εφαρμογή διεθνή συμφωνία συναφθείσα από την Κοινότητα.

( βλ. σκέψη 57 )

6. Η επιβαλλόμενη από το άρθρο 190 της Συνθήκης (νυν άρθρο 253 ΕΚ) αιτιολογία πρέπει να είναι προσαρμοσμένη στη φύση της οικείας πράξεως και πρέπει να διαφαίνεται από αυτήν κατά τρόπο σαφή και μη διφορούμενο η συλλογιστική της κοινοτικής αρχής που εκδίδει την προσβαλλόμενη πράξη, ώστε οι ενδιαφερόμενοι να γνωρίζουν τους λόγους που δικαιολογούν τη λήψη του μέτρου και το αρμόδιο δικαιοδοτικό όργανο να μπορεί να ασκεί τον έλεγχό του. H υποχρέωση αιτιολογίας πρέπει να εκτιμάται αναλόγως των περιστάσεων της συγκεκριμένης περιπτώσεως, ιδίως του περιεχομένου της πράξεως, της φύσεως των προβαλλομένων λόγων και του συμφέροντος που έχουν ενδεχομένως στην παροχή διευκρινίσεων οι αποδέκτες ή άλλα πρόσωπα τα οποία η πράξη αφορά άμεσα και ατομικά. Η αιτιολογία δεν απαιτείται να διασαφηνίζει όλα τα ουσιώδη πραγματικά και νομικά στοιχεία, καθόσον το ζήτημα αν η αιτιολογία μιας πράξεως ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις του εν λόγω άρθρου 190 πρέπει να εκτιμάται όχι μόνο βάσει της διατυπώσεώς της αλλά και του πλαισίου στο οποίο εντάσσεται καθώς και του συνόλου των κανόνων δικαίου που διέπουν το σχετικό θέμα.

( βλ. σκέψη 81 )

7. Στον τομέα του ντάμπινγκ, ο καθορισμός της κανονικής αξίας αποτελεί ένα από ουσιώδη βήματα για να αποδειχθεί η ενδεχόμενη ύπαρξη ντάμπινγκ.

Συναφώς, από το άρθρο 2, παράγραφος 1, πρώτο και τρίτο εδάφιο, του βασικού κανονισμού αντιντάμπινγκ 384/96 προκύπτει ότι, καταρχήν, οι τιμές που εφαρμόζονται μεταξύ μερών που έχουν συνάψει μεταξύ τους συμψηφιστικό διακανονισμό δεν μπορούν να ληφθούν υπόψη για τον καθορισμό της κανονικής αξίας και ότι αυτό είναι, κατ' εξαίρεση, δυνατό μόνον αν αποδειχθεί ότι οι εν λόγω τιμές δεν επηρεάζονται από τη μεταξύ των μερών σχέση.

Συνεπώς, ο κανονισμός του Συμβουλίου για την επιβολή οριστικών δασμών αντιντάμπινγκ σε εισαγωγές, ο οποίος περιορίζεται στη δήλωση ότι «διαπιστώθηκε ότι οι πωλήσεις που έγιναν με αντιστάθμιση είχαν πραγματοποιηθεί κατά τις συνήθεις εμπορικές πράξεις», δεν εκπληρώνει την υποχρέωση αιτιολογήσεως.

Συγκεκριμένα, μια τέτοια κατηγορηματική δήλωση, που ισοδυναμεί με απλή παραπομπή σε διατάξεις του κοινοτικού δικαίου, δεν παρέχει καμία εξήγηση ικανή να αποσαφηνίσει στους ενδιαφερομένους και στον κοινοτικό δικαστή τους λόγους για τους οποίους το Συμβούλιο θεώρησε ότι οι τιμές που εφαρμόστηκαν στο πλαίσιο των εν λόγω πωλήσεων με συμψηφισμό δεν επηρεάστηκαν από τη μεταξύ των μερών σχέση και δεν παρέχει, επομένως, στους ενδιαφερομένους τη δυνατότητα να γνωρίζουν αν ορθώς οι τιμές αυτές ελήφθησαν υπόψη, κατ' εξαίρεση, για τον υπολογισμό της κανονικής αξίας ή αν το στοιχείο αυτό μπορεί να θεωρηθεί πλημμέλεια θίγουσα τη νομιμότητα του προσβαλλόμενου κανονισμού.

( βλ. σκέψεις 82, 85-88 )