Λέξεις κλειδιά
Περίληψη

Λέξεις κλειδιά

1. ροδικαστικά ερωτήματα - Αρμοδιότητα του Δικαστηρίου - Όρια - Ερώτημα προφανώς αλυσιτελές

[Συνθήκη ΕΚ, άρθρο 177 (νυν άρθρο 234 ΕΚ)]

2. Ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων - Εργαζόμενοι - Διατάξεις της Συνθήκης - Απαγόρευση διακρίσεων λόγω ιθαγενείας - εδίο εφαρμογής - Όροι εργασίας που καθορίζονται από ιδιώτες - Καλύπτονται

[Συνθήκη ΕΚ, άρθρο 48 (νυν, κατόπιν τροποποιήσεως, άρθρο 39 ΕΚ)]

3. Ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων - Εργαζόμενοι - ρόσβαση σε απασχόληση - Απαίτηση κατοχής ορισμένων γλωσσικών γνώσεων - Εργοδότης που υποχρεώνει τους υποψηφίους διαγωνισμού που διεξάγεται με σκοπό την πρόσληψη προσωπικού να προσκομίζουν πιστοποιητικό διγλωσσίας χορηγούμενο από τοπική διοικητική αρχή - Δεν επιτρέπεται

[Συνθήκη ΕΚ, άρθρο 48 (νυν, κατόπιν τροποποιήσεως, άρθρο 39 ΕΚ)]

Περίληψη

1. Στο πλαίσιο της διαδικασίας για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως που προβλέπεται από το άρθρο 177 της Συνθήκης (νυν, κατόπιν τροποποιήσεως, άρθρο 234 ΕΚ), μόνο στα εθνικά δικαστήρια, στην κρίση των οποίων υποβάλλεται η διαφορά και τα οποία πρέπει να αναλαμβάνουν την ευθύνη της εκδοθησομένης αποφάσεως, εναπόκειται να εκτιμούν, ενόψει των ιδιαιτέρων χαρακτηριστικών κάθε υποθέσεως, τόσο την αναγκαιότητα εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως, προκειμένου να είναι σε θέση να αποφανθούν επί της υποθέσεως, όσο και τη λυσιτέλεια των υποβαλλομένων στο Δικαστήριο ερωτημάτων. Η απόρριψη αιτήσεως εθνικού δικαστηρίου είναι δυνατή μόνον όταν είναι πρόδηλο ότι η ερμηνεία του κοινοτικού δικαίου που ζητεί το δικαστήριο αυτό ουδεμία σχέση έχει με το υποστατό ή το αντικείμενο της κύριας δίκης.

( βλ. σκέψη 18 )

2. Η απαγόρευση των διακρίσεων λόγω ιθαγένειας κατά το άρθρο 48 της Συνθήκης (νυν, κατόπιν τροποποιήσεως, άρθρο 39 ΕΚ), η οποία διατυπώνεται γενικά και δεν απευθύνεται ειδικά στα κράτη μέλη, εφαρμόζεται και στους όρους εργασίας που καθορίζονται από ιδιώτες.

( βλ. σκέψεις 30, 36 )

3. Το άρθρο 48 της Συνθήκης (νυν, κατόπιν τροποποιήσεως, άρθρο 39 ΕΚ) απαγορεύει στους εργοδότες να υποχρεώνουν τους υποψηφίους διαγωνισμού που διεξάγεται με σκοπό την πρόσληψη προσωπικού να αποδεικνύουν τις γλωσσικές γνώσεις τους με την προσκόμιση αποκλειστικά και μόνον ενός συγκεκριμένου διπλώματος, το οποίο χορηγείται σε μία μόνον επαρχία κράτους μέλους.

Συγκεκριμένα, η υποχρέωση αυτή περιάγει τους υπηκόους των άλλων κρατών μελών σε μειονεκτική θέση, διότι όσοι δεν κατοικούν στην επαρχία αυτή έχουν πολύ λίγες πιθανότητες να αποκτήσουν το δίπλωμα, δηλαδή το πιστοποιητικό διγλωσσίας, και θα τους είναι δύσκολο, αν όχι αδύνατο, να προσληφθούν στην οικεία θέση. Η υποχρέωση αυτή δεν δικαιολογείται από λόγους άσχετους προς την ιθαγένεια των ενδιαφερομένων και ανάλογους προς τον νομίμως επιδιωκόμενο σκοπό. Μολονότι δηλαδή είναι θεμιτό να απαιτείται η κατοχή από τους υποψηφίους γλωσσικών γνώσεων ορισμένου επιπέδου και μολονότι η κατοχή ενός διπλώματος όπως είναι το πιστοποιητικό μπορεί να αποτελεί κριτήριο αξιολογήσεως των γνώσεων αυτών, η μη ύπαρξη δυνατότητας αποδείξεως των γνώσεων αυτών με οποιοδήποτε άλλο μέσο, και συγκεκριμένα με την προσκόμιση ισοδύναμων τίτλων που έχουν αποκτηθεί σε άλλα κράτη μέλη, πρέπει να θεωρηθεί δυσανάλογη σε σχέση με τον επιδιωκόμενο σκοπό. Κατά συνέπεια, η εν λόγω υποχρέωση συνιστά διάκριση λόγω ιθαγένειας αντίθετη προς το άρθρο 48 της Συνθήκης.

( βλ. σκέψεις 39-40, 44-46 και διατακ. )