Λέξεις κλειδιά
Περίληψη

Λέξεις κλειδιά

1 Κοινωνική πολιτική - ήΑνδρες και γυναίκες εργαζόμενοι - Ισότητα αμοιβής - ςΑρθρο 119 της Συνθήκης - Οδηγία 75/117 - Περιεχόμενο - Δυσμενής διάκριση λόγω γενετήσιου προσανατολισμού - Δεν υφίσταται

(Συνθήκη ΕΚ, άρθρο 119· οδηγία 75/117 του Συμβουλίου)

2 Κοινοτικό δίκαιο - Αρχές - Θεμελιώδη δικαιώματα - Βάση του ελέγχου της νομιμότητας των κοινοτικών πράξεων - Αποτελέσματα των θεμελιωδών δικαιωμάτων επί του πεδίου εφαρμογής των διατάξεων της Συνθήκης - Δεν υφίστανται

Περίληψη

3 Η άρνηση εργοδότη να χορηγήσει εκπτώσεις στα εισιτήρια συγκοινωνιών υπέρ του ατόμου, του ιδίου φύλου, με το οποίο ένας εργαζόμενος διατηρεί σταθερή σχέση, όταν οι εκπτώσεις αυτές χορηγούνται υπέρ του συζύγου του εργαζομένου ή του ατόμου, αντιθέτου φύλου, με το οποίο ο εργαζόμενος διατηρεί σταθερή εξωγαμική σχέση, δεν συνιστά δυσμενή διάκριση απαγορευόμενη από το άρθρο 119 της Συνθήκης ή από την οδηγία 75/117 περί προσεγγίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών που αφορούν την εφαρμογή της αρχής της ισότητος των αμοιβών μεταξύ εργαζομένων ανδρών και γυναικών.

Αφενός, πράγματι, η προϋπόθεση που προβλέπεται για τη χορήγηση της εκπτώσεως αυτής δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι συνιστά δυσμενή διάκριση στηριζόμενη ευθέως στο φύλο, εφόσον ισχύει κατά τον ίδιο τρόπο για τους εργαζόμενους που ανήκουν είτε στο γυναικείο είτε στο ανδρικό φύλο, δεδομένου ότι οι εκπτώσεις δεν παρέχονται σε άνδρα εργαζόμενο αν ζει με άτομο του ιδίου φύλου, όπως ακριβώς δεν χορηγούνται και στη γυναίκα εργαζόμενη αν ζει με άτομο του ιδίου φύλου. Αφετέρου, στο παρόν στάδιο εξελίξεως του κοινοτικού δικαίου, οι σταθερές σχέσεις μεταξύ δύο ατόμων του ιδίου φύλου δεν εξομοιώνονται με τις σχέσεις μεταξύ εγγάμων ατόμων ή με τις σταθερές εξωγαμικές σχέσεις μεταξύ ατόμων αντιθέτου φύλου και, κατά συνέπεια, ο εργοδότης δεν υποχρεούται από το κοινοτικό δίκαιο να εξομοιώνει την κατάσταση ατόμου που έχει σταθερή σχέση με σύντροφο του ιδίου φύλου με την κατάσταση του εγγάμου ή του έχοντος σταθερή εξωγαμική σχέση με σύντροφο αντιθέτου φύλου. Μόνο στον νομοθέτη εναπόκειται να θεσπίσει, ενδεχομένως, μέτρα ικανά να επηρεάσουν την κατάσταση αυτή.

4 Καίτοι ο σεβασμός των θεμελιωδών δικαιωμάτων που αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα αυτών των γενικών αρχών συνιστά προϋπόθεση της νομιμότητας των κοινοτικών πράξεων, τα δικαιώματα αυτά δεν μπορούν καθ' εαυτά να έχουν ως αποτέλεσμα τη διεύρυνση του πεδίου εφαρμογής των διατάξεων της Συνθήκης πέραν των αρμοδιοτήτων της Κοινότητας.

ςΟσον αφορά τη διεθνή σύμβαση για τα αστικά και τα πολιτικά δικαιώματα, η οποία περιλαμβάνεται μεταξύ των διεθνών πράξεων που αφορούν την προστασία των δικαιωμάτων του ανθρώπου και τις οποίες το Δικαστήριο λαμβάνει υπόψη κατά την εφαρμογή των γενικών αρχών του κοινοτικού δικαίου, μια στερούμενη νομικής δεσμευτικής αξίας και ειδικής αιτιολογίας παρατήρηση της επιτροπής των δικαιωμάτων του ανθρώπου, που συγκροτήθηκε σύμφωνα με το άρθρο της 28, σύμφωνα με την οποία η αναφορά στο «φύλο» που γίνεται στην παράγραφο 1 του άρθρου 2 και στο άρθρο 26 πρέπει να θεωρείται ότι καλύπτει τις γενετήσιες προτιμήσεις, δεν μπορεί, εν πάση περιπτώσει, να οδηγήσει το Δικαστήριο να διευρύνει το περιεχόμενο του άρθρου 119 της Συνθήκης. Το περιεχόμενο της διατάξεως του άρθρου αυτού, όπως και κάθε άλλης διατάξεως του κοινοτικού δικαίου, δεν μπορεί να καθορίζεται παρά με συνεκτίμηση του γράμματός της και του σκοπού της, της θέσεως που καταλαμβάνει στο σύστημα της Συνθήκης, καθώς και του νομικού πλαισίου στο οποίο η διάταξη αυτή εντάσσεται.