Λέξεις κλειδιά
Περίληψη

Λέξεις κλειδιά

1. Αναίρεση — Λόγοι — Εσφαλμένη εκτίμηση των πραγματικών περιστατικών — Απαράδεκτο — Έλεγχος από το Δικαστήριο της εκτιμήσεως των αποδεικτικών στοιχείων — Αποκλείεται, εξαιρέσει της περιπτώσεως παραμορφώσεως

(Άρθρο 225 ΕΚ· Οργανισμός του Δικαστηρίου, άρθρο 58, εδ. 1)

2. Προσφυγή ακυρώσεως — Φυσικά ή νομικά πρόσωπα — Πράξεις που τα αφορούν άμεσα και ατομικά

(Άρθρο 88 § 2 ΕΚ και 230, εδ. 4, ΕΚ)

3. Κοινοτικό δίκαιο — Αρχές — Δικαίωμα αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας

(Άρθρο 230, εδ. 4, ΕΚ)

4. Διαδικασία — Αποδεικτικά μέσα — Εξέταση μαρτύρων

(Κανονισμός διαδικασίας του Πρωτοδικείου, άρθρα 64 και 65)

Περίληψη

1. Το Δικαστήριο δεν είναι αρμόδιο, κατ’ αναίρεση, να εξακριβώνει τα πραγματικά περιστατικά ούτε, κατ’ αρχήν, να εξετάζει τα αποδεικτικά στοιχεία που δέχθηκε το Πρωτοδικείο σε σχέση με τα περιστατικά αυτά. Συγκεκριμένα, εφόσον η προσκόμιση των αποδεικτικών αυτών στοιχείων ήταν νομότυπη και τηρήθηκαν οι γενικές αρχές του δικαίου και οι διαδικαστικοί κανόνες που διέπουν τη διεξαγωγή των αποδείξεων, το Πρωτοδικείο είναι το μόνο αρμόδιο να εκτιμήσει την αξία των αποδεικτικών στοιχείων που του έχουν υποβληθεί. Επομένως, η εκτίμηση αυτή δεν αποτελεί νομικό ζήτημα υποκείμενο στον έλεγχο του Δικαστηρίου, με την επιφύλαξη της περιπτώσεως παραμορφώσεως του περιεχομένου των προσκομισθέντων ενώπιον του Πρωτοδικείου αποδεικτικών στοιχείων. Παραμόρφωση του περιεχομένου των αποδεικτικών μέσων υπάρχει όταν, χωρίς να διεξαχθούν νέες αποδείξεις, προκύπτει ότι η εκτίμηση των προσκομισθέντων αποδεικτικών στοιχείων είναι προδήλως εσφαλμένη.

(βλ. σκέψεις 35, 37)

2. Tα υποκείμενα δικαίου που δεν είναι αποδέκτες μιας αποφάσεως μπορούν να επικαλεστούν ότι η εν λόγω απόφαση τα αφορά ατομικά μόνον αν η απόφαση αυτή τα θίγει λόγω ορισμένων ιδιαίτερων ιδιοτήτων τους ή μιας πραγματικής καταστάσεως που τα χαρακτηρίζει σε σχέση με κάθε άλλο πρόσωπο και, ως εκ τούτου, τα εξατομικεύει κατά τρόπον ανάλογο προς αυτόν του αποδέκτη της αποφάσεως.

Στον τομέα των κρατικών ενισχύσεων, ειδικότερα, σε περίπτωση που ο προσφεύγων αμφισβητεί το βάσιμο αποφάσεως περί εκτιμήσεως ενισχύσεως, η οποία εκδόθηκε δυνάμει του άρθρου 88, παράγραφος 3, ΕΚ ή κατόπιν επίσημης διαδικασίας εξετάσεως, η απόφαση θεωρείται ότι τον αφορά ατομικά εφόσον η ενίσχυση που αποτελεί το αντικείμενο της αμφισβητουμένης αποφάσεως επηρεάζει ουσιωδώς τη θέση του στην αγορά.

Έχει αναγνωριστεί, μεταξύ άλλων, ότι μια απόφαση της Επιτροπής με την οποία περατώνεται επίσημη διαδικασία εξετάσεως αφορά ατομικά, πέραν της δικαιούχου επιχειρήσεως, και τις ανταγωνίστριές της που είχαν ενεργό ρόλο στο πλαίσιο της διαδικασίας αυτής, εφόσον το μέτρο ενισχύσεως που αποτελεί αντικείμενο της προσβαλλομένης αποφάσεως επηρεάζει ουσιωδώς τη θέση τους στην αγορά.

Η υποβολή, από μια επιχείρηση, της καταγγελίας βάσει της οποίας κινήθηκε η επίσημη διαδικασία εξετάσεως, η υποβολή παρατηρήσεων εκ μέρους της και το γεγονός ότι η διαδικασία εξετάσεως καθορίστηκε σε σημαντικό βαθμό από τις παρατηρήσεις της αποτελούν στοιχεία που λαμβάνονται υπόψη κατά την εξέταση της ενεργητικής νομιμοποίησης της επιχείρησης αυτής. Ωστόσο, μια τέτοια συμμετοχή στην εν λόγω διαδικασία δεν αποτελεί προαπαιτούμενο για να διαπιστωθεί ότι μια απόφαση αφορά μια επιχείρηση ατομικά κατά την έννοια του άρθρου 230, τέταρτο εδάφιο, ΕΚ. Δεν αποκλείεται η επιχείρηση αυτή να δύναται να επικαλεστεί άλλες ειδικές περιστάσεις που την εξατομικεύουν κατά τρόπον ανάλογο προς αυτόν του αποδέκτη της αποφάσεως.

Στο πλαίσιο αυτό, η αναιρεσείουσα επιχείρηση οφείλει να αποδείξει τους λόγους για τους οποίους η απόφαση της Επιτροπής είναι δυνατόν να θίξει τα θεμιτά συμφέροντά της, επηρεάζοντας ουσιωδώς τη θέση της στην αγορά.

(βλ. σκέψεις 53-57, 60)

3. Ένας ιδιώτης τον οποίον δεν αφορά άμεσα και ατομικά σχετική με κρατικές ενισχύσεις απόφαση της Επιτροπής και του οποίου τα συμφέροντα δεν επηρεάζονται ενδεχομένως από το κρατικό μέτρο για το οποίο εκδόθηκε η εν λόγω απόφαση δεν μπορεί να επικαλεστεί το δικαίωμα σε αποτελεσματική ένδικη προστασία σε σχέση με την απόφαση αυτή.

(βλ. σκέψεις 64-65)

4. Όσον αφορά την εξέταση από το Πρωτοδικείο των υποβαλλόμενων από διάδικο αιτημάτων για λήψη μέτρων οργανώσεως της διαδικασίας και για διεξαγωγή αποδείξεων, το Πρωτοδικείο είναι αποκλειστικά αρμόδιο να κρίνει την ενδεχόμενη ανάγκη συμπληρώσεως των πληροφοριακών στοιχείων επί των υποθέσεων των οποίων επιλαμβάνεται. Ακόμη και όταν μια υποβληθείσα με το δικόγραφο της προσφυγής αίτηση εξετάσεως μαρτύρων εκθέτει με ακρίβεια τα πραγματικά περιστατικά για τα οποία επιβάλλεται εξέταση μαρτύρων και τους λόγους που δικαιολογούν την εξέτασή τους, εναπόκειται στο Πρωτοδικείο να εκτιμήσει τη χρησιμότητα της αιτήσεως σε σχέση με το αντικείμενο της διαφοράς και την αναγκαιότητα εξετάσεως των προταθέντων μαρτύρων.

(βλ. σκέψεις 77-78)