Λέξεις κλειδιά
Περίληψη

Λέξεις κλειδιά

1. Σύμβαση για τη διεθνή δικαιοδοσία και την εκτέλεση αποφάσεων — Δικαιοδοσία σε υποθέσεις ασφαλίσεων — Σκοπός — Προστασία του ασθενούς μέρους — Περιεχόμενο — Προσεπίκληση του δικονομικού εγγυητή ή άλλη προσεπίκληση μεταξύ ασφαλιστών — Δεν εμπίπτει

(Σύμβαση της 27ης Σεπτεμβρίου 1968, τίτλος II, τμήμα 3)

2. Σύμβαση για τη διεθνή δικαιοδοσία και την εκτέλεση αποφάσεων — Ειδικές βάσεις διεθνούς δικαιοδοσίας — Προσεπίκληση του δικονομικού εγγυητή — Εφαρμογή στην προσεπίκληση δικονομικού εγγυητή που στηρίζεται σε πολλαπλή ασφάλιση — Προσεπίκληση — Ύπαρξη συνδέσμου με την κύρια αγωγή

(Σύμβαση της 27ης Σεπτεμβρίου 1968, άρθρο 6, σημ. 2)

Περίληψη

1. Η προσεπίκληση δικονομικού εγγυητή μεταξύ ασφαλιστών, που στηρίζεται σε πολλαπλή ασφάλιση, δεν υπόκειται στους κανόνες περί ειδικών βάσεων διεθνούς δικαιοδοσίας σε υποθέσεις ασφαλίσεων που περιέχονται στο τμήμα 3 του τίτλου ΙΙ της Συμβάσεως της 27ης Σεπτεμβρίου 1968 για τη διεθνή δικαιοδοσία και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις, όπως τροποποιήθηκε με τη Σύμβαση της 9ης Οκτωβρίου 1978 για την Προσχώρηση του Βασιλείου της Δανίας, της Ιρλανδίας και του Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας, με τη Σύμβαση της 25ης Οκτωβρίου 1982 για την προσχώρηση της Ελληνικής Δημοκρατίας, με τη Σύμβαση της 26ης Μαΐου 1989 για την προσχώρηση του Βασιλείου της Ισπανίας και της Πορτογαλικής Δημοκρατίας και με τη Σύμβαση της 29ης Νοεμβρίου 1996 για την προσχώρηση της Δημοκρατίας της Αυστρίας, της Δημοκρατίας της Φινλανδίας και του Βασιλείου της Σουηδίας.

Πράγματι, παρέχοντας στον ασφαλισμένο ευρύτερη δυνατότητα επιλογής διεθνούς δικαιοδοσίας από τη δυνατότητα που έχει ο ασφαλιστής και αποκλείοντας κάθε δυνατότητα συνομολογήσεως ρήτρας περί παρεκτάσεως διεθνούς δικαιοδοσίας υπέρ του ασφαλιστή, οι διατάξεις του εν λόγω τμήματος διαπνέονται από τη μέριμνα προστασίας του ασφαλισμένου, ο οποίος συχνότατα βρίσκεται αντιμέτωπος με προκαθορισμένη σύμβαση, της οποίας οι ρήτρες δεν είναι πλέον διαπραγματεύσιμες, και ο οποίος είναι από οικονομική άποψη το ασθενέστερο πρόσωπο. Καμία ειδική προστασία δεν δικαιολογείται όσον αφορά τις σχέσεις μεταξύ επαγγελματιών του τομέα των ασφαλίσεων, κανένας από τους οποίους δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι βρίσκεται σε ασθενή θέση σε σχέση με τον έτερο.

(βλ. σκέψεις 17, 20, 24, διατακτ. 1)

2. Το άρθρο 6, σημείο 2, της Συμβάσεως της 27ης Σεπτεμβρίου 1968 για τη διεθνή δικαιοδοσία και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις, όπως τροποποιήθηκε με τη Σύμβαση της 9ης Οκτωβρίου 1978 για την Προσχώρηση του Βασιλείου της Δανίας, της Ιρλανδίας και του Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας, με τη Σύμβαση της 25ης Οκτωβρίου 1982 για την προσχώρηση της Ελληνικής Δημοκρατίας, με τη Σύμβαση της 26ης Μαΐου 1989 για την προσχώρηση του Βασιλείου της Ισπανίας και της Πορτογαλικής Δημοκρατίας και με τη Σύμβαση της 29ης Νοεμβρίου 1996 για την προσχώρηση της Δημοκρατίας της Αυστρίας, της Δημοκρατίας της Φινλανδίας και του Βασιλείου της Σουηδίας, έχει εφαρμογή στην προσεπίκληση δικονομικού εγγυητή, που στηρίζεται σε πολλαπλή ασφάλιση, εφόσον μεταξύ της κύριας αγωγής και της προσεπικλήσεως δικονομικού εγγυητή υπάρχει σύνδεσμος από τον οποίο να προκύπτει ότι δεν συντρέχει καταστρατήγηση διεθνούς δικαιοδοσίας.

Στον εθνικό δικαστή ο οποίος έχει επιληφθεί της κύριας αγωγής εναπόκειται να εξακριβώσει αν υπάρχει τέτοιος σύνδεσμος, υπό την έννοια ότι ο δικαστής αυτός πρέπει να διασφαλίσει ότι η προσεπίκληση δικονομικού εγγυητή δεν έχει ως μόνο σκοπό να απομακρύνει τον προσεπικαλούμενο από το δικαστήριο που θα είχε διεθνή δικαιοδοσία στην περίπτωσή του.

(βλ. σκέψεις 32, 36, διατακτ. 2)