(1)

Ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1380/2013 αποσκοπεί στην προοδευτική εξάλειψη των απορρίψεων στην αλιεία της ΕΕ μέσω της θέσπισης υποχρέωσης εκφόρτωσης για αλιεύματα τα οποία υπόκεινται σε όρια και, στη Μεσόγειο, για αλιεύματα για τα οποία προβλέπονται ελάχιστα μεγέθη όπως ορίζονται στο παράρτημα IX του κανονισμού (ΕΕ) 2019/1241 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (2).

(2)

Σύμφωνα με το άρθρο 15 παράγραφος 1 στοιχείο δ) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013, η υποχρέωση εκφόρτωσης για την αλιεία βενθοπελαγικών ειδών στη Μεσόγειο Θάλασσα εφαρμόζεται το αργότερο από την 1η Ιανουαρίου 2017 για τα είδη που προσδιορίζουν την αλιεία και το αργότερο από την 1η Ιανουαρίου 2019 για όλα τα λοιπά είδη.

(3)

Ο κανονισμός (ΕΕ) 2019/1022 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (3) θεσπίζει πολυετές σχέδιο σχετικά με την αλιεία βενθοπελαγικών ειδών στη Δυτική Μεσόγειο Θάλασσα. Η Γαλλία, η Ιταλία και η Ισπανία υπέβαλαν κοινή σύσταση με την οποία ζήτησαν να εφαρμοστεί de minimis εξαίρεση για τα αλιεύματα που αλιεύονται με τράτες βυθού. Ωστόσο, το εν λόγω αίτημα αφορά ομάδα δεκατριών ειδών συνολικά, εκ των οποίων μόνο το ένα εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του πολυετούς σχεδίου. Η κοινή σύσταση ζητά επίσης εξαίρεση για παρεμπίπτοντα αλιεύματα πελαγικών ειδών που αλιεύονται με τράτες βυθού. Ωστόσο, το αίτημα αυτό αφορά αλιευτικές δραστηριότητες εκμετάλλευσης βενθοπελαγικών αποθεμάτων που δεν περιορίζονται σε εκείνα που καλύπτει το πολυετές σχέδιο.

(4)

Μέχρι στιγμής δεν έχει θεσπιστεί πολυετές σχέδιο όσον αφορά την Αδριατική Θάλασσα και τη Νοτιοανατολική Μεσόγειο Θάλασσα.

(5)

Προκειμένου να επιτευχθεί η εφαρμογή της υποχρέωσης εκφόρτωσης, το άρθρο 15 παράγραφος 6 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013 εξουσιοδοτεί την Επιτροπή να εκδίδει σχέδια απορρίψεων μέσω κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων για περίοδο που δεν υπερβαίνει τα τρία έτη, η οποία μπορεί να ανανεωθεί για περαιτέρω συνολική περίοδο τριών ετών, με βάση κοινές συστάσεις από τα κράτη μέλη, σε συνεννόηση με τα οικεία γνωμοδοτικά συμβούλια.

(6)

Με τον κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμό (ΕΕ) 2017/86 της Επιτροπής (4) θεσπίστηκε σχέδιο απορρίψεων για ορισμένους τύπους αλιείας βενθοπελαγικών ειδών στη Μεσόγειο Θάλασσα με εφαρμογή από την 1η Ιανουαρίου 2017 έως την 31η Δεκεμβρίου 2019, κατόπιν τριών κοινών συστάσεων που υποβλήθηκαν στην Επιτροπή το 2016 από ορισμένα κράτη μέλη που έχουν άμεσο διαχειριστικό συμφέρον στη Μεσόγειο Θάλασσα (Ελλάδα, Ισπανία, Γαλλία, Κροατία, Ιταλία, Κύπρος, Μάλτα και Σλοβενία). Οι τρεις αυτές κοινές συστάσεις αφορούσαν, αντίστοιχα, τη Δυτική Μεσόγειο Θάλασσα, την Αδριατική Θάλασσα και τη Νοτιοανατολική Μεσόγειο Θάλασσα.

(7)

Ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2017/86 τροποποιήθηκε με τον κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμό (ΕΕ) 2018/153 της Επιτροπής (5) και με τον κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμό (ΕΕ) 2018/2036 της Επιτροπής (6) κατόπιν κοινών συστάσεων που υποβλήθηκαν στην Επιτροπή από τα οικεία κράτη μέλη που έχουν άμεσο διαχειριστικό συμφέρον και αφορούσαν τη Δυτική Μεσόγειο Θάλασσα, την Αδριατική Θάλασσα και τη Νοτιοανατολική Μεσόγειο Θάλασσα.

(8)

Τον Μάιο του 2019 η Γαλλία, η Ιταλία και η Ισπανία υπέβαλαν στην Επιτροπή κοινή σύσταση για σχέδιο απορρίψεων για τύπους αλιείας βενθοπελαγικών ειδών στη Δυτική Μεσόγειο Θάλασσα κατόπιν διαβουλεύσεων στο πλαίσιο της περιφερειακής ομάδας υψηλού επιπέδου Pescamed.

(9)

Τον Μάιο του 2019 η Κύπρος, η Ελλάδα, η Ιταλία και η Μάλτα υπέβαλαν στην Επιτροπή κοινή σύσταση για σχέδιο απορρίψεων για τύπους αλιείας βενθοπελαγικών ειδών στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο Θάλασσα κατόπιν διαβουλεύσεων στο πλαίσιο της περιφερειακής ομάδας υψηλού επιπέδου Sudestmed.

(10)

Τον Μάιο του 2019 η Κροατία, η Ιταλία και η Σλοβενία υπέβαλαν στην Επιτροπή κοινή σύσταση για σχέδιο απορρίψεων για τύπους αλιείας βενθοπελαγικών ειδών στην Αδριατική Θάλασσα κατόπιν διαβουλεύσεων στο πλαίσιο της περιφερειακής ομάδας υψηλού επιπέδου Adriatica.

(11)

Οι τρεις αυτές κοινές συστάσεις αξιολογήθηκαν από την επιστημονική, τεχνική και οικονομική επιτροπή αλιείας (ΕΤΟΕΑ) κατά τη θερινή συνεδρίαση της ολομέλειας στις 1-5 Ιουλίου 2019 (7).

(12)

Τον Ιούλιο του 2019 οι ομάδες υψηλού επιπέδου των τριών κρατών μελών υπέβαλαν επικαιροποιημένες κοινές συστάσεις που ήταν εναρμονισμένες με τις επιστημονικές γνωμοδοτήσεις.

(13)

Δυνάμει του άρθρου 18 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013, η Επιτροπή εξέτασε τόσο την αξιολόγηση της ΕΤΟΕΑ όσο και την ανάγκη τα κράτη μέλη να διασφαλίσουν την πλήρη εφαρμογή της υποχρέωσης εκφόρτωσης.

(14)

Στην επικαιροποιημένη κοινή σύσταση για τη Δυτική Μεσόγειο προτείνεται η εφαρμογή της εξαίρεσης που συνδέεται με το ποσοστό επιβίωσης, όπως προβλέπεται στο άρθρο 15 παράγραφος 5 στοιχείο β) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013, για τον κεφαλά (Pagellus bogaraveo) που αλιεύεται με άγκιστρα και παραγάδια (LHP, LHM, LLS, LLD, LL, LTL, LX) έως την 31η Δεκεμβρίου 2021. Η ΕΤΟΕΑ έκρινε ότι το 2018 παρασχέθηκαν κάποια στοιχεία που τεκμηριώνουν την εν λόγω εξαίρεση. Περαιτέρω στοιχεία που παρασχέθηκαν το 2019 συνηγορούν υπέρ του συγκεκριμένου αιτήματος. Επομένως, είναι σκόπιμο να παραταθεί η εφαρμογή της εν λόγω εξαίρεσης έως την 31η Δεκεμβρίου 2021.

(15)

Στις τρεις επικαιροποιημένες συστάσεις προτείνεται η εφαρμογή της εξαίρεσης που συνδέεται με το ποσοστό επιβίωσης για τον αστακό (Homarus gammarus) και την καραβίδα (Palinuridae) που αλιεύονται με δίχτυα (GNS, GN, GND, GNC, GTN, GTR, GEN) και κιούρτους και ιχθυοπαγίδες (FPO, FIX) στη Δυτική Μεσόγειο Θάλασσα, στην Αδριατική Θάλασσα και στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο Θάλασσα έως την 31η Δεκεμβρίου 2021. Η ΕΤΟΕΑ έκρινε ότι η μέθοδος που χρησιμοποιήθηκε για την παροχή πρόσθετων στοιχείων ήταν αξιόπιστη και ότι το ποσοστό επιβίωσης ήταν υψηλό (64 %). Με βάση τα ανωτέρω, είναι σκόπιμο να παραταθεί η εφαρμογή των εν λόγω εξαιρέσεων έως την 31η Δεκεμβρίου 2021.

(16)

Στην επικαιροποιημένη κοινή σύσταση για τη Δυτική Μεσόγειο προτείνεται η εφαρμογή de minimis εξαίρεσης, όπως προβλέπεται στο άρθρο 15 παράγραφος 5 στοιχείο γ) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013, για το λαβράκι (Dicentrarchus labrax), τον σπάρο (Diplodus annularis), την ούγαινα (Diplodus puntazzo), τον σαργό (Diplodus sargus), τον αυλία/κακαρέλλο/καμπανά/καραγκιόζη/κραχατζή (Diplodus vulgaris), τη σφυρίδα/τον ροφό (Epinephelus spp.), τη μουρμούρα (Lithognathus mormyrus), το μουσμούλι (Pagellus acarne), τον κεφαλά (Pagellus bogaraveo), το λυθρίνι (Pagellus erythrinus), το φαγγρί (Pagrus pagrus), τον βλάχο (Polyprion americanus), τη γλώσσα (Solea solea), την τσιπούρα (Sparus aurata) και την κόκκινη γαρίδα βαθέων υδάτων (Parapenaeus longirostris) με ανώτατο όριο το 5 % για το 2020 και το 2021 των ολικών ετήσιων αλιευμάτων των εν λόγω ειδών από σκάφη που χρησιμοποιούν τράτες βυθού (OTB, OTT, PTB, TBN, TBS, TB, OT, PT, TX), το 3 % για το 2020 και το 2021 των ολικών ετήσιων αλιευμάτων των εν λόγω ειδών, εκτός από την κόκκινη γαρίδα βαθέων υδάτων, από σκάφη που χρησιμοποιούν απλάδια και μανωμένα δίχτυα (GNS, GN, GND, GNC, GTN, GTR, GEN) και το 1 % για το 2020 και το 2021 των ολικών ετήσιων αλιευμάτων των εν λόγω ειδών, εκτός από τον κεφαλά και την κόκκινη γαρίδα βαθέων υδάτων, από σκάφη που χρησιμοποιούν άγκιστρα και παραγάδια (LHP, LHM, LLS, LLD, LL, LTL, LX). Η ΕΤΟΕΑ έκρινε ότι υπήρχαν στοιχεία για αυξημένο κόστος λόγω του επιπλέον χρόνου που συνεπάγεται ο χειρισμός και η διαλογή επί του σκάφους. Η ΕΤΟΕΑ έλαβε επίσης υπό σημείωση τα στοιχεία που αφορούν το κόστος που συνεπάγεται ο χειρισμός των ανεπιθύμητων αλιευμάτων στην ξηρά, ο οποίος παρουσιάζει δυσκολίες στη Μεσόγειο διότι ο στόλος αποτελείται κατά κύριο λόγο από σκάφη μικρής κλίμακας που εκφορτώνουν τα αλιεύματά τους σε πολλούς λιμένες που είναι διάσπαρτοι κατά μήκος της ακτής. Η ΕΤΟΕΑ κατέληξε στο συμπέρασμα ότι, λόγω των μικρών ποσοτήτων και του πολύ μεγάλου αριθμού τόπων εκφόρτωσης, ακόμα και στην περίπτωση που τα εκφορτωθέντα ανεπιθύμητα αλιεύματα θα μπορούσαν να πωληθούν, τα στοιχεία δείχνουν ότι το κόστος περισυλλογής τους θα ήταν δυσανάλογο.

(17)

Στην επικαιροποιημένη κοινή σύσταση για την Αδριατική Θάλασσα προτείνεται η εφαρμογή de minimis εξαίρεσης για το λαβράκι (Dicentrarchus labrax), τον σπάρο (Diplodus annularis), την ούγαινα (Diplodus puntazzo), τον σαργό (Diplodus sargus), τον αυλία/κακαρέλλο/καμπανά/καραγκιόζη/κραχατζή (Diplodus vulgaris), τη σφυρίδα/τον ροφό (Epinephelus spp.), τη μουρμούρα (Lithognathus mormyrus), το μουσμούλι (Pagellus acarne), τον κεφαλά (Pagellus bogaraveo), το λυθρίνι (Pagellus erythrinus), το φαγγρί (Pagrus pagrus), τον βλάχο (Polyprion americanus), την τσιπούρα (Sparus aurata) και την κόκκινη γαρίδα βαθέων υδάτων (Parapenaeus longirostris) με ανώτατο όριο το 5 % για το 2020 και το 2021 των ολικών ετήσιων αλιευμάτων των εν λόγω ειδών από σκάφη που χρησιμοποιούν τράτες βυθού (OTB, OTT, PTB, TBN, TBS, TB, OT, PT, TX), το 3 % για το 2020 και το 2021 των ολικών ετήσιων αλιευμάτων των εν λόγω ειδών, εκτός από την κόκκινη γαρίδα βαθέων υδάτων αλλά περιλαμβανομένης της γλώσσας, από σκάφη που χρησιμοποιούν απλάδια και μανωμένα δίχτυα (GNS, GN, GND, GNC, GTN, GTR, GEN) και το 1 % για το 2020 και το 2021 των ολικών ετήσιων αλιευμάτων των εν λόγω ειδών, εκτός από τον κεφαλά και την κόκκινη γαρίδα βαθέων υδάτων αλλά περιλαμβανομένης της γλώσσας, από σκάφη που χρησιμοποιούν άγκιστρα και παραγάδια (LHP, LHM, LLS, LLD, LL, LTL, LX). Η ΕΤΟΕΑ έκρινε ότι υπήρχαν στοιχεία για αυξημένο κόστος λόγω του επιπλέον χρόνου που συνεπάγεται ο χειρισμός και η διαλογή επί του σκάφους. Η ΕΤΟΕΑ έλαβε επίσης υπό σημείωση τα στοιχεία που αφορούν το κόστος που συνεπάγεται ο χειρισμός των ανεπιθύμητων αλιευμάτων στην ξηρά, ο οποίος παρουσιάζει δυσκολίες στη Μεσόγειο διότι ο στόλος αποτελείται κατά κύριο λόγο από σκάφη μικρής κλίμακας που εκφορτώνουν τα αλιεύματά τους σε πολλούς λιμένες που είναι διάσπαρτοι κατά μήκος της ακτής. Η ΕΤΟΕΑ κατέληξε στο συμπέρασμα ότι, λόγω των μικρών ποσοτήτων και του πολύ μεγάλου αριθμού τόπων εκφόρτωσης, ακόμα και στην περίπτωση που τα εκφορτωθέντα ανεπιθύμητα αλιεύματα θα μπορούσαν να πωληθούν, τα στοιχεία δείχνουν ότι το κόστος περισυλλογής τους θα ήταν δυσανάλογο.

(18)

Στην επικαιροποιημένη κοινή σύσταση για τη Νοτιοανατολική Μεσόγειο Θάλασσα προτείνεται η εφαρμογή de minimis εξαίρεσης για το λαβράκι (Dicentrarchus labrax), τον σπάρο (Diplodus annularis), την ούγαινα (Diplodus puntazzo), τον σαργό (Diplodus sargus), τον αυλία/κακαρέλλο/καμπανά/καραγκιόζη/κραχατζή (Diplodus vulgaris), τη σφυρίδα/τον ροφό (Epinephelus spp.),τη μουρμούρα (Lithognathus mormyrus), το μουσμούλι (Pagellus acarne), τον κεφαλά (Pagellus bogaraveo), το λυθρίνι (Pagellus erythrinus), το φαγγρί (Pagrus pagrus), τον βλάχο (Polyprion americanus), τη γλώσσα (Solea solea) και την τσιπούρα (Sparus aurata) με ανώτατο όριο το 5 % για το 2020 και το 2021 των ολικών ετήσιων αλιευμάτων των εν λόγω ειδών από σκάφη που χρησιμοποιούν τράτες βυθού (OTB, OTT, PTB, TBN, TBS, TB, OT, PT, TX), το 3 % για το 2020 και το 2021 των ολικών ετήσιων αλιευμάτων των εν λόγω ειδών από σκάφη που χρησιμοποιούν απλάδια και μανωμένα δίχτυα (GNS, GN, GND, GNC, GTN, GTR, GEN), και το 1 % για το 2020 και το 2021 των ολικών ετήσιων αλιευμάτων των εν λόγω ειδών, εκτός από τον κεφαλά αλλά περιλαμβανομένου του μπακαλιάρου μερλούκιου, από σκάφη που χρησιμοποιούν άγκιστρα και παραγάδια (LHP, LHM, LLS, LLD, LL, LTL, LX). Η ΕΤΟΕΑ έκρινε ότι υπήρχαν στοιχεία για αυξημένο κόστος λόγω του επιπλέον χρόνου που συνεπάγεται ο χειρισμός και η διαλογή επί του σκάφους. Η ΕΤΟΕΑ έλαβε επίσης υπό σημείωση τα στοιχεία που αφορούν το κόστος που συνεπάγεται ο χειρισμός των ανεπιθύμητων αλιευμάτων στην ξηρά, ο οποίος παρουσιάζει δυσκολίες στη Μεσόγειο διότι ο στόλος αποτελείται κατά κύριο λόγο από σκάφη μικρής κλίμακας που εκφορτώνουν τα αλιεύματά τους σε πολλούς λιμένες που είναι διάσπαρτοι κατά μήκος της ακτής. Η ΕΤΟΕΑ κατέληξε στο συμπέρασμα ότι, λόγω των μικρών ποσοτήτων και του πολύ μεγάλου αριθμού τόπων εκφόρτωσης, ακόμα και στην περίπτωση που τα εκφορτωθέντα ανεπιθύμητα αλιεύματα θα μπορούσαν να πωληθούν, τα στοιχεία δείχνουν ότι το κόστος περισυλλογής τους θα ήταν δυσανάλογο.

(19)

Η ΕΤΟΕΑ επισήμανε επίσης ότι οι εξαιρέσεις που αναφέρονται στις αιτιολογικές σκέψεις 16, 17 και 18 καλύπτουν ευρεία ομάδα ειδών με μεγάλο εύρος ποσοστών απορρίψεων, αλλά έκρινε ότι η ευρεία αυτή κάλυψη συνιστά βάσιμη προσέγγιση δεδομένης της πολυπλοκότητας των οικείων τύπων αλιείας. Τέλος, η ΕΤΟΕΑ έκρινε ότι η εφαρμογή επιμέρους de minimis εξαιρέσεων που θα κάλυπταν ένα μόνο είδος θα οδηγούσε πιθανότατα στην ύπαρξη πολλών χωριστών εξαιρέσεων, η παρακολούθηση των οποίων θα ήταν εξίσου δύσκολη. Οι προτεινόμενες εξαιρέσεις έχουν εφαρμογή σε ομάδες ειδών που καλύπτουν τα υπόλοιπα είδη για τα οποία προβλέπονται ελάχιστα μεγέθη όπως ορίζεται στο παράρτημα IX του κανονισμού (ΕΕ) 2019/1241 και που, επί του παρόντος, δεν υπόκεινται σε όρια αλιευμάτων· συνεπώς, το άρθρο 15 παράγραφοι 8 και 9 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013 δεν εφαρμόζεται. Επιπροσθέτως, τα εν λόγω είδη αλιεύονται ταυτόχρονα, σε ποσότητες που παρουσιάζουν μεγάλες διακυμάνσεις, πράγμα που δυσχεραίνει την εφαρμογή προσέγγισης μεμονωμένων αποθεμάτων. Επιπλέον, τα εν λόγω είδη αλιεύονται από σκάφη αλιείας μικρής κλίμακας και εκφορτώνονται σε πολλά διαφορετικά σημεία εκφόρτωσης, με διάσπαρτη γεωγραφική κατανομή κατά μήκος της ακτής.

(20)

Στις τρεις επικαιροποιημένες κοινές συστάσεις προτείνεται η εφαρμογή de minimis εξαίρεσης για τον γαύρο (Engraulis encrasicolus), τη σαρδέλα (Sardina pilchardus), το σκουμπρί (Scomber spp.) και το σαφρίδι (Trachurus spp.) με ανώτατο όριο το 5 % για το 2020 και το 2021 των ολικών ετήσιων παρεμπιπτόντων αλιευμάτων των εν λόγω ειδών από σκάφη που χρησιμοποιούν τράτες βυθού (OTB, OTT, PTB, TBN, TBS, TB, OT, PT, TX), στη Δυτική Μεσόγειο Θάλασσα, στην Αδριατική Θάλασσα και στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο Θάλασσα. Η ΕΤΟΕΑ έκρινε ότι υπήρχαν στοιχεία για αυξημένο κόστος λόγω του επιπλέον χρόνου που συνεπάγεται ο χειρισμός και η διαλογή επί του σκάφους. Η ΕΤΟΕΑ έλαβε επίσης υπό σημείωση τα στοιχεία που αφορούν το κόστος που συνεπάγεται ο χειρισμός των ανεπιθύμητων αλιευμάτων στην ξηρά, ο οποίος παρουσιάζει δυσκολίες στη Μεσόγειο. Η ΕΤΟΕΑ κατέληξε στο συμπέρασμα ότι, λόγω των μικρών ποσοτήτων και του πολύ μεγάλου αριθμού τόπων εκφόρτωσης, ακόμα και στην περίπτωση που τα εκφορτωθέντα ανεπιθύμητα αλιεύματα θα μπορούσαν να πωληθούν, τα στοιχεία δείχνουν ότι το κόστος περισυλλογής τους θα ήταν δυσανάλογο.

(21)

Με βάση τα ανωτέρω, είναι σκόπιμη η εφαρμογή των de minimis εξαιρέσεων που αναφέρονται στις αιτιολογικές σκέψεις 16, 17, 18 και 20 έως την 31η Δεκεμβρίου 2021 σύμφωνα με τα ποσοστά που προτείνονται στις κοινές συστάσεις και σε επίπεδα που δεν υπερβαίνουν τα επιτρεπόμενα βάσει του άρθρου 15 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013.

(22)

Τέλος, στην επικαιροποιημένη κοινή σύσταση για τη Νοτιοανατολική Μεσόγειο Θάλασσα προτείνεται να επεκταθεί το γεωγραφικό πεδίο εφαρμογής του σχεδίου απορρίψεων στις γεωγραφικές υποπεριοχές 14, 21, 24, 26 και 27. Η ΕΤΟΕΑ μνημόνευσε την εν λόγω πρόταση αλλά δεν διατύπωσε περαιτέρω παρατηρήσεις. Η επέκταση του πεδίου εφαρμογής ώστε να καλύπτει ολόκληρη τη λεκάνη της Νοτιοανατολικής Μεσογείου θα ενισχύσει τη συνεκτικότητα και θα καταστήσει εφικτή την καλύτερη εφαρμογή της υποχρέωσης εκφόρτωσης. Ως εκ τούτου, η εν λόγω επέκταση του γεωγραφικού πεδίου εφαρμογής φαίνεται να είναι ενδεδειγμένη.

(23)

Τα κράτη μέλη επανέλαβαν τη δέσμευσή τους να αυξήσουν την επιλεκτικότητα των αλιευτικών εργαλείων σύμφωνα με τα αποτελέσματα των τρεχόντων ερευνητικών προγραμμάτων, με στόχο τη μείωση και τον περιορισμό των ανεπιθύμητων αλιευμάτων και, ιδίως, των αλιευμάτων κάτω από το ελάχιστο μέγεθος αναφοράς διατήρησης.

(24)

Επίσης, τα κράτη μέλη δεσμεύονται να προσδιορίσουν περαιτέρω περιοχές αναπαραγωγής με στόχο τη μείωση της θνησιμότητας των ιχθυδίων.

(25)

Σύμφωνα με την κοινή σύσταση για τη Δυτική Μεσόγειο Θάλασσα, τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη ενθαρρύνουν τη χρήση τράτας με σάκο ή επιμήκυνση T90 με μέγεθος ματιών 50mm και τη συνέχιση δοκιμών απαγόρευσης σε πραγματικό χρόνο.

(26)

Τα μέτρα που προτείνονται στις επικαιροποιημένες κοινές συστάσεις συνάδουν με το άρθρο 15 παράγραφος 4, το άρθρο 15 παράγραφος 5 στοιχείο γ) και το άρθρο 18 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013 και, συνεπώς, μπορούν να συμπεριληφθούν στο σχέδιο απορρίψεων που θεσπίζεται με τον κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμό (ΕΕ) 2017/86 της Επιτροπής.

(27)

Οι de minimis εξαιρέσεις για τα μικρά πελαγικά είδη στην αλιεία των εν λόγω ειδών ορίζονται στον κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμό (ΕΕ) 2018/161 της Επιτροπής (8). Αντιθέτως, οι de minimis εξαιρέσεις για παρεμπίπτοντα αλιεύματα μικρών πελαγικών ειδών στην αλιεία βενθοπελαγικών ειδών θα πρέπει να περιληφθούν στον κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμό (ΕΕ) 2017/86.

(28)

Ως εκ τούτου, ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2017/86 της Επιτροπής θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως.

(29)

Επειδή τα μέτρα που προβλέπει ο παρών κανονισμός έχουν άμεσο αντίκτυπο στον προγραμματισμό της αλιευτικής περιόδου των σκαφών της Ένωσης και στις συναφείς οικονομικές δραστηριότητες, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να αρχίσει να ισχύει αμέσως μετά τη δημοσίευσή του. Θα πρέπει να εφαρμοστεί από την 1η Ιανουαρίου 2020,