4.6.2008   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 145/227

(1)

Στο ψήφισμα του Συμβουλίου της 5ης Δεκεμβρίου 1994 για την προώθηση των στατιστικών στον τομέα της εκπαίδευσης και της κατάρτισης στην Ευρωπαϊκή Ένωση (2), η Επιτροπή, σε στενή συνεργασία με τα κράτη μέλη, καλείται να επισπεύσει την ανάπτυξη των στατιστικών στον τομέα της εκπαίδευσης και της κατάρτισης.

(2)

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, στις 22 και 23 Μαρτίου 2005 στις Βρυξέλλες, συμφώνησε να επανενεργοποιήσει τη στρατηγική της Λισσαβόνας. Τόνισε ότι η Ευρώπη πρέπει να ανανεώσει τις βάσεις της ανταγωνιστικότητάς της, να αυξήσει το δυναμικό οικονομικής αύξησης που διαθέτει καθώς και την παραγωγικότητά της και να ενισχύσει την κοινωνική συνοχή, δίνοντας κατά κύριο λόγο έμφαση στη γνώση, την καινοτομία και την αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού. Όσον αφορά το τελευταίο θέμα, η απασχολησιμότητα, η προσαρμοστικότητα και η κινητικότητα των πολιτών έχουν καίρια σημασία για την Ευρώπη.

(3)

Για να επιτευχθούν οι στόχοι αυτοί, τα ευρωπαϊκά συστήματα εκπαίδευσης και κατάρτισης πρέπει να προσαρμοστούν στις ανάγκες της κοινωνίας της γνώσης και στις απαιτήσεις αυξημένου μορφωτικού επιπέδου και καλύτερης ποιότητας της απασχόλησης. Οι στατιστικές για την εκπαίδευση, την κατάρτιση και τη διά βίου μάθηση προσλαμβάνουν ιδιαίτερη σημασία ως βάση για τις πολιτικές αποφάσεις.

(4)

Η διά βίου μάθηση αποτελεί κύριο παράγοντα για την ανάπτυξη και την προώθηση ενός εργατικού δυναμικού με δεξιότητες, κατάρτιση και προσαρμοστικότητα. Στα Συμπεράσματα της προεδρίας της εαρινής συνόδου 2005, τονίστηκε ότι «το ανθρώπινο κεφάλαιο αποτελεί το πολυτιμότερο κεφάλαιο της Ευρώπης». Οι ολοκληρωμένες κατευθυντήριες γραμμές για την ανάπτυξη και τις θέσεις εργασίας που συμπεριλαμβάνουν τις κατευθυντήριες γραμμές για τις πολιτικές απασχόλησης των κρατών μελών, τις οποίες ενέκρινε το Συμβούλιο στην απόφασή του 2005/600/ΕΚ (3), έχουν σκοπό την ενίσχυση της συμβολής στη στρατηγική της Λισσαβόνας και την κατάστρωση ολοκληρωμένων στρατηγικών διά βίου μάθησης.

(5)

Η έγκριση της έκθεσης του Συμβουλίου «Στόχοι των συστημάτων εκπαίδευσης και κατάρτισης» τον Φεβρουάριο του 2001 καθώς και η έγκριση τον Φεβρουάριο του 2002 του προγράμματος εργασίας για την παρακολούθηση της εν λόγω έκθεσης κατά την τρέχουσα δεκαετία αποτελούν σημαντικό βήμα για την υλοποίηση της δέσμευσης εκσυγχρονισμού και ποιοτικής βελτίωσης των συστημάτων εκπαίδευσης και κατάρτισης των κρατών μελών. Οι δείκτες και τα επίπεδα αναφοράς των μέσων ευρωπαϊκών επιδόσεων («κριτήρια αναφοράς») συγκαταλέγονται στα μέσα της ανοιχτής μεθόδου συντονισμού που έχουν σημασία για το πρόγραμμα εργασίας «Εκπαίδευση και Κατάρτιση 2010». Οι υπουργοί Παιδείας έκαναν τον Μάιο του 2003 ένα αποφασιστικό βήμα συμφωνώντας σε πέντε ευρωπαϊκά κριτήρια αναφοράς που πρέπει να εκπληρωθούν έως το 2010 και παράλληλα τονίζοντας ότι δεν καθορίζουν εθνικούς στόχους ούτε και υπαγορεύουν αποφάσεις τις οποίες οφείλουν να λάβουν οι κυβερνήσεις των κρατών μελών.

(6)

Το Συμβούλιο ενέκρινε στις 24 Μαΐου 2005 τα συμπεράσματα σχετικά με νέους δείκτες για την εκπαίδευση και την κατάρτιση (4). Στα συμπεράσματα αυτά το Συμβούλιο καλεί την Επιτροπή να του υποβάλει στρατηγικές και προτάσεις για την ανάπτυξη νέων δεικτών σε εννέα ειδικούς τομείς της εκπαίδευσης και της κατάρτισης, και υπογραμμίζει ότι η ανάπτυξη των νέων δεικτών θα πρέπει να σέβεται πλήρως την ευθύνη των κρατών μελών για την οργάνωση των εκπαιδευτικών τους συστημάτων και δεν θα πρέπει να επιβάλει αδικαιολόγητα διοικητικά ή οικονομικά βάρη στους οργανισμούς και τα θεσμικά όργανα που ενέχονται, ούτε να οδηγεί αναπόφευκτα σε αυξημένο αριθμό δεικτών που χρησιμοποιούνται για να ελεγχθεί η πρόοδος.

(7)

Το Συμβούλιο ενέκρινε επίσης τον Νοέμβριο του 2004 τα συμπεράσματα σχετικά με την ευρωπαϊκή συνεργασία για την επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση και συμφώνησε ότι πρέπει να δοθεί προτεραιότητα σε ευρωπαϊκό επίπεδο «στη βελτίωση της εμβέλειας, της ακρίβειας και της αξιοπιστίας των στατιστικών επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης ώστε να γίνεται δυνατή η αξιολόγηση της προόδου».

(8)

Οι συγκριτικές στατιστικές πληροφορίες σε κοινοτικό επίπεδο έχουν ζωτική σημασία για την ανάπτυξη των στρατηγικών εκπαίδευσης και διά βίου μάθησης και για την παρακολούθηση της προόδου κατά την εφαρμογή τους. Η παραγωγή στατιστικών πρέπει να βασίζεται σε ένα πλαίσιο συνεκτικών εννοιών και συγκριτικών στοιχείων ενόψει της δημιουργίας ενός ολοκληρωμένου ευρωπαϊκού συστήματος στατιστικών πληροφοριών για την εκπαίδευση, την κατάρτιση και τη διά βίου μάθηση.

(9)

Κατά την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού θα πρέπει να ληφθεί υπόψη η έννοια των μειονεκτούντων ατόμων στην αγορά εργασίας, όπως αναφέρεται στις κατευθυντήριες γραμμές των πολιτικών απασχόλησης των κρατών μελών.

(10)

Η Επιτροπή (Eurostat) συλλέγει στοιχεία για την επαγγελματική κατάρτιση στις επιχειρήσεις σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1552/2005 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 7ης Σεπτεμβρίου 2005, για τις στατιστικές σχετικά με την επαγγελματική κατάρτιση στις επιχειρήσεις (5). Ωστόσο, χρειάζεται ένα ευρύτερο νομικό πλαίσιο για την εξασφάλιση της βιώσιμης παραγωγής και εκπόνησης στατιστικών για την εκπαίδευση και τη διά βίου μάθηση, που να καλύπτει τουλάχιστον όλες τις σχετικές υπάρχουσες και προγραμματιζόμενες δραστηριότητες. Η Επιτροπή (Eurostat) συλλέγει ετήσια στοιχεία για την εκπαίδευση από τα κράτη μέλη σε εθελοντική βάση μέσω κοινής δράσης που διεξάγεται με την Υπηρεσία Στατιστικών της Unesco (UIS) και τον Οργανισμό για την Οικονομική Συνεργασία και την Ανάπτυξη (ΟΟΣΑ), η οποία συνήθως αναφέρεται ως η «συλλογή στοιχείων UOE». Η Επιτροπή (Eurostat) συλλέγει επίσης στοιχεία για την εκπαίδευση, την κατάρτιση και τη διά βίου μάθηση μέσω άλλων πηγών για τα νοικοκυριά, όπως η έρευνα για το εργατικό δυναμικό στην Ευρωπαϊκή Ένωση (6) και οι στατιστικές της Κοινότητας για το εισόδημα και τις συνθήκες διαβίωσης (7) καθώς και μέσω ad hoc ενοτήτων τους.

(11)

Επειδή η διατύπωση πολιτικής και ο έλεγχος στον τομέα της εκπαίδευσης και της διά βίου μάθησης είναι δυναμικής φύσεως και προσαρμόζεται σε περιβάλλον που εξελίσσεται, το στατιστικό ρυθμιστικό πλαίσιο θα πρέπει να προβλέπει ορισμένο βαθμό ευελιξίας με περιορισμένο και ελεγχόμενο τρόπο, λαμβάνοντας υπόψη την επιβάρυνση για τους ερωτώμενους και τα κράτη μέλη.

(12)

Καθώς ο στόχος του παρόντος κανονισμού, δηλαδή η δημιουργία κοινών στατιστικών προτύπων που να επιτρέπουν την εκπόνηση εναρμονισμένων στοιχείων, δεν είναι δυνατόν να επιτευχθεί επαρκώς από τα κράτη μέλη και καθώς, κατά συνέπεια, ο στόχος αυτός μπορεί να επιτευχθεί καλύτερα σε κοινοτικό επίπεδο, η Κοινότητα μπορεί να λάβει μέτρα, σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας, όπως προβλέπεται στο άρθρο 5 της συνθήκης. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας, όπως διαλαμβάνεται στο ίδιο άρθρο, ο παρών κανονισμός δεν υπερβαίνει τα αναγκαία μέτρα για την επίτευξη του εν λόγω στόχου.

(13)

Η παραγωγή ειδικών κοινοτικών στατιστικών διέπεται από τους κανόνες που ορίζουν ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 322/97 του Συμβουλίου, της 17ης Φεβρουαρίου 1997, σχετικά με τις κοινοτικές στατιστικές (8).

(14)

Ο παρών κανονισμός εξασφαλίζει πλήρη σεβασμό του δικαιώματος προστασίας των προσωπικών δεδομένων, όπως προβλέπεται από το άρθρο 8 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

(15)

Η διαβίβαση στοιχείων που υπόκεινται στο στατιστικό απόρρητο διέπεται από τους κανόνες που ορίζουν ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 322/97 και ο κανονισμός (Ευρατόμ, ΕΟΚ) αριθ. 1588/90 του Συμβουλίου, της 11ης Ιουνίου 1990, σχετικά με τη διαβίβαση στη Στατιστική Υπηρεσία των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων πληροφοριών που καλύπτονται από το στατιστικό απόρρητο (9).

(16)

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 831/2002 του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 2002, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 322/97 του Συμβουλίου σχετικά με τις κοινοτικές στατιστικές, όσον αφορά την πρόσβαση σε εμπιστευτικά δεδομένα για επιστημονικούς σκοπούς (10) καθορίζει τους όρους βάσει των οποίων μπορεί να επιτραπεί η πρόσβαση σε εμπιστευτικά στοιχεία που διαβιβάζονται στις κοινοτικές αρχές.

(17)

Τα μέτρα που είναι αναγκαία για την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού θα πρέπει να θεσπισθούν σύμφωνα με την απόφαση 1999/468/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1999, για τον καθορισμό των όρων άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων που ανατίθενται στην Επιτροπή (11).

(18)

Ειδικότερα, θα πρέπει να δοθεί αρμοδιότητα στην Επιτροπή για να επιλέγει και να καθορίζει τα αντικείμενα αυτών των στατιστικών, τα χαρακτηριστικά τους ώστε να ανταποκρίνονται στην πολιτική ή τις τεχνικές ανάγκες, την ανάλυση των χαρακτηριστικών, την περίοδο παρατήρησης και τα χρονοδιαγράμματα για τη διαβίβαση των αποτελεσμάτων, τις ποιοτικές απαιτήσεις συμπεριλαμβανομένης της απαιτούμενης ακρίβειας και του πλαισίου αναφοράς ποιότητας. Αυτά τα μέτρα γενικής ισχύος που αποσκοπούν στην τροποποίηση μη ουσιωδών στοιχείων ή στη συμπλήρωση αυτού του κανονισμού με την προσθήκη νέων μη ουσιωδών στοιχείων πρέπει να εγκριθούν σύμφωνα με την κανονιστική διαδικασία με έλεγχο που καθορίζεται στο άρθρο 5α της απόφασης 1999/468/ΕΚ.

(19)

Ζητήθηκε η γνώμη της επιτροπής στατιστικού προγράμματος, που συστάθηκε με την απόφαση 89/382/ΕΟΚ, Ευρατόμ του Συμβουλίου (12) σύμφωνα με το άρθρο 3 της εν λόγω απόφασης,

α)

«κοινοτικές στατιστικές»: όπως ορίζονται στην πρώτη περίπτωση του άρθρου 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 322/97·

β)

«παραγωγή στατιστικών»: όπως ορίζεται στη δεύτερη περίπτωση του άρθρου 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 322/97·

γ)

«εθνικές αρχές»: όπως ορίζονται στην τρίτη περίπτωση του άρθρου 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 322/97·

δ)

«εκπαίδευση»: η οργανωμένη και σταθερή επικοινωνία που έχει σχεδιαστεί για την πραγματοποίηση της μάθησης (13)·

ε)

«διά βίου μάθηση»: όλες οι δραστηριότητες μάθησης που επιτελεί ένα άτομο κατά τη διάρκεια του βίου του, με σκοπό να βελτιωθούν οι γνώσεις, οι δεξιότητες και οι ικανότητές του από προσωπική, πολιτική, κοινωνική ή/και εργασιακή άποψη (14)·

στ)

«μικροδεδομένα»: στατιστικές εγγραφές ατόμων·

ζ)

«εμπιστευτικά δεδομένα»: δεδομένα τα οποία επιτρέπουν μόνο έμμεση αναγνώριση των ενεχόμενων στατιστικών μονάδων, σε συμφωνία με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 322/97 και τον κανονισμό (Ευρατόμ, ΕΟΚ) αριθ. 1588/90.

α)

ο τομέας 1 καλύπτει τις στατιστικές για τα συστήματα εκπαίδευσης και κατάρτισης·

β)

ο τομέας 2 καλύπτει τις στατιστικές σχετικά με τη συμμετοχή των ενηλίκων στη διά βίου μάθηση·

γ)

ο τομέας 3 καλύπτει άλλες στατιστικές για την εκπαίδευση και τη διά βίου μάθηση, όπως οι στατιστικές για το ανθρώπινο κεφάλαιο, τα κοινωνικά και τα οικονομικά οφέλη της εκπαίδευσης, που δεν καλύπτονται από τους τομείς 1 και 2.

α)

την τακτική υποβολή στατιστικών για την εκπαίδευση και τη διά βίου μάθηση από τα κράτη μέλη εντός καθορισμένων προθεσμιών για τους τομείς 1 και 2·

β)

τη χρήση άλλων συστημάτων και ερευνών στατιστικών πληροφοριών για την παροχή πρόσθετων στατιστικών μεταβλητών και δεικτών για την εκπαίδευση και τη διά βίου μάθηση που αντιστοιχούν στον τομέα 3·

γ)

την ανάπτυξη, τη βελτίωση και τον εκσυγχρονισμό των προτύπων και των εγχειριδίων για τα στατιστικά πλαίσια, έννοιες και μεθόδους.

δ)

τη βελτίωση της ποιότητας των στοιχείων σε σχέση με το ποιοτικό πλαίσιο, ώστε να συμπεριλαμβάνει:

α)

την επιλογή και τον καθορισμό των θεμάτων που καλύπτονται από τους τομείς και τα χαρακτηριστικά τους ώστε να ανταποκρίνονται στις ανάγκες της ακολουθούμενης πολιτικής ή σε τεχνικές ανάγκες·

β)

τις αναλύσεις των χαρακτηριστικών·

γ)

την περίοδο παρατήρησης και τις προθεσμίες για τη διαβίβαση των αποτελεσμάτων·

δ)

τις απαιτήσεις ποιότητας, συμπεριλαμβανομένης της απαιτούμενης ακρίβειας·

ε)

το πλαίσιο των εκθέσεων ποιότητας.

α)

για όλους τους τομείς, τον πιθανό φόρτο που βαρύνει τα εκπαιδευτικά ιδρύματα και τα άτομα·

β)

για όλους τους τομείς, τα αποτελέσματα των πιλοτικών μελετών που αναφέρονται στο άρθρο 4 παράγραφος 3·

γ)

για τον τομέα 1, τις τελευταίες συμφωνίες μεταξύ της UIS, του ΟΟΣΑ και της Επιτροπής (Eurostat) σχετικά με έννοιες, ορισμούς, το μορφότυπο συλλογής, την επεξεργασία των στοιχείων, την περιοδικότητα και την προθεσμία για τη διαβίβαση των αποτελεσμάτων·

δ)

για τον τομέα 2, τα αποτελέσματα από την πιλοτική έρευνα που πραγματοποιήθηκε μεταξύ του 2005 και του 2007 για την εκπαίδευση των ενηλίκων και τις περαιτέρω ανάγκες ανάπτυξης·

ε)

για τον τομέα 3, τη διαθεσιμότητα, την καταλληλότητα και το νομικό πλαίσιο των υφιστάμενων κοινοτικών πηγών στοιχείων μετά από μια σε βάθος εξέταση όλων των υφιστάμενων πηγών στοιχείων.