Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62020CA0556

Υπόθεση C-556/20: Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 12ης Μαΐου 2022 [αίτηση του Conseil d'État (Γαλλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Schneider Electric SA κ.λπ. κατά Premier ministre, Ministre de l’Economie, des Finances et de la Relance (Προδικαστική παραπομπή – Προσέγγιση των νομοθεσιών – Οδηγία 90/435/ΕΟΚ – Κοινό φορολογικό καθεστώς το οποίο ισχύει για τις μητρικές και τις θυγατρικές εταιρίες διαφορετικών κρατών μελών – Άρθρο 4 και άρθρο 7, παράγραφος 2 – Αποφυγή της διπλής οικονομικής φορολογίας των μερισμάτων)

ΕΕ C 257 της 4.7.2022, p. 7–7 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, GA, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

4.7.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 257/7


Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 12ης Μαΐου 2022 [αίτηση του Conseil d'État (Γαλλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Schneider Electric SA κ.λπ. κατά Premier ministre, Ministre de l’Economie, des Finances et de la Relance

(Υπόθεση C-556/20) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Προσέγγιση των νομοθεσιών - Οδηγία 90/435/ΕΟΚ - Κοινό φορολογικό καθεστώς το οποίο ισχύει για τις μητρικές και τις θυγατρικές εταιρίες διαφορετικών κρατών μελών - Άρθρο 4 και άρθρο 7, παράγραφος 2 - Αποφυγή της διπλής οικονομικής φορολογίας των μερισμάτων)

(2022/C 257/09)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Conseil d'État

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Schneider Electric SA, Axa SA, BNP Paribas SA, Engie SA, Orange SA, L’Air Liquide, société anonyme pour l'étude et l'exploitation des procédés Georges Claude

κατά

Premier ministre, Ministre de l’Economie, des Finances et de la Relance

Διατακτικό

Το άρθρο 4, παράγραφος 1, της οδηγίας 90/435/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 23ης Ιουλίου 1990, σχετικά με το κοινό φορολογικό καθεστώς το οποίο ισχύει για τις μητρικές και τις θυγατρικές εταιρίες διαφορετικών κρατών μελών, έχει την έννοια ότι αντιτίθεται σε εθνική ρύθμιση η οποία προβλέπει ότι μια μητρική εταιρία οφείλει φόρο κινητών αξιών σε περίπτωση αναδιανομής στους μετόχους της κερδών που της διένειμαν θυγατρικές της, για τα οποία χορηγείται πίστωση φόρου, όταν επί των εν λόγω κερδών δεν επιβλήθηκε ο συνήθης φόρος εταιριών, εφόσον τα ποσά που οφείλονται λόγω του φόρου κινητών αξιών υπερβαίνουν το ανώτατο όριο του 5 % που προβλέπεται στο άρθρο 4, παράγραφος 2, της οδηγίας. Μια τέτοια ρύθμιση δεν εμπίπτει στο άρθρο 7, παράγραφος 2, της οδηγίας 90/435.


(1)  ΕΕ C 9 της 11.1.2021.


Top