19.10.2016   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 282/1

(1)

Κατά την 21η διάσκεψη των μερών της σύμβασης-πλαισίου των Ηνωμένων Εθνών για την κλιματική αλλαγή (UNFCCC), που πραγματοποιήθηκε στο Παρίσι, από τις 30 Νοεμβρίου έως τις 12 Δεκεμβρίου 2015, εγκρίθηκε το κείμενο της συμφωνίας σχετικά με την ενίσχυση της παγκόσμιας αντίδρασης απέναντι στην κλιματική αλλαγή.

(2)

Η συμφωνία του Παρισιού υπεγράφη στις 22 Απριλίου 2016 σύμφωνα με την απόφαση (ΕΕ) 2016/590 του Συμβουλίου (2).

(3)

Η συμφωνία του Παρισιού θα αρχίσει να ισχύει την τριακοστή ημέρα από την ημερομηνία κατά την οποία τουλάχιστον 55 μέρη της σύμβασης UNFCCC, που αντιπροσωπεύουν κατ' εκτίμηση ποσοστό 55 % τουλάχιστον των συνολικών εκπομπών αερίων θερμοκηπίου, θα έχουν καταθέσει τα οικεία έγγραφα επικύρωσης, αποδοχής, έγκρισης ή προσχώρησης. Μεταξύ των μερών της σύμβασης UNFCCC συγκαταλέγονται η Ένωση και τα κράτη μέλη της. Στα συμπεράσματά του της 18ης Μαρτίου 2016, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο υπογράμμισε την ανάγκη για την Ένωση και τα κράτη μέλη της να συνάψουν τη συμφωνία του Παρισιού το συντομότερο δυνατό και εγκαίρως, ώστε να αποτελούν μέρη κατά την έναρξη της ισχύος της.

(4)

Η συμφωνία του Παρισιού αντικαθιστά την προσέγγιση που υιοθετήθηκε στο πλαίσιο του πρωτοκόλλου του Κιότο του 1997.

(5)

Η συμφωνία του Παρισιού θέτει, μεταξύ άλλων, έναν μακροπρόθεσμο στόχο, ευθυγραμμιζόμενη με τον στόχο να συγκρατηθεί η αύξηση της παγκόσμιας μέσης θερμοκρασίας σαφώς κάτω των 2 °C σε σχέση με τα προβιομηχανικά επίπεδα και να συνεχιστούν οι προσπάθειες ώστε η αύξηση να διατηρηθεί στους 1,5 °C πάνω από τα προβιομηχανικά επίπεδα. Για την επίτευξη αυτού του στόχου, τα μέρη θα καταρτίσουν, θα κοινοποιήσουν και θα τηρήσουν διαδοχικές εθνικά καθορισμένες συνεισφορές.

(6)

Δυνάμει της συμφωνίας του Παρισιού, από το 2023 τα μέρη αναλαμβάνουν να πραγματοποιούν παγκόσμια απογραφή των αποθεμάτων ανά πενταετία, με βάση τις πλέον πρόσφατες επιστημονικές εξελίξεις και την έως σήμερα εφαρμογή, η οποία θα εξετάζει την πρόοδο και τις μειώσεις των εκπομπών, την προσαρμογή και τη στήριξη που παρέχεται, ενώ η διαδοχική συνεισφορά κάθε μέρους πρέπει να συνιστά πρόοδο πέρα από την αντίστοιχη τρέχουσα συνεισφορά τους και να αντικατοπτρίζει τις υψηλότερες φιλοδοξίες τους.

(7)

Στα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 23ης και 24ης Οκτωβρίου 2014 σχετικά με το πλαίσιο πολιτικής για το κλίμα και την ενέργεια με ορίζοντα το 2030 εγκρίθηκε δεσμευτικός στόχος για μείωση κατά τουλάχιστον 40 % των εγχώριων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου στο σύνολο της οικονομίας έως το 2030 σε σύγκριση με το 1990. Στις 6 Μαρτίου 2015 το Συμβούλιο ενέκρινε την εν λόγω συνεισφορά της Ένωσης και των κρατών μελών της ως την εθνικά καθορισμένη πρόθεση συνεισφοράς, η οποία υποβλήθηκε στη Γραμματεία της UNFCCC.

(8)

Στη σχετική ανακοίνωση που συνοδεύει την πρόταση της Ένωσης για την υπογραφή της συμφωνίας του Παρισιού, η Επιτροπή τονίζει ότι η συνολική καθαρή ενεργειακή μετάβαση απαιτεί αλλαγές συμπεριφοράς ως προς τις επενδύσεις και την παροχή κινήτρων σε ολόκληρο το φάσμα των πολιτικών. Η δημιουργία μιας ευέλικτης ενεργειακής ένωσης αποτελεί βασική προτεραιότητα της Ένωσης ώστε να παρέχεται ασφαλής, βιώσιμη, ανταγωνιστική και οικονομικά προσιτή ενέργεια στους πολίτες της. Η επίτευξη του στόχου αυτού απαιτεί τη συνέχιση της φιλόδοξης δράσης για το κλίμα και πρόοδο σχετικά με άλλες πτυχές της ενεργειακής ένωσης.

(9)

Το Συμβούλιο επιβεβαίωσε, στα συμπεράσματά του της 18ης Σεπτεμβρίου 2015, ότι η Ένωση και τα κράτη μέλη της προτίθενται να ενεργήσουν από κοινού στο πλαίσιο της συμφωνίας του Παρισιού και εξέφρασε την ικανοποίησή του για την πρόθεση της Νορβηγίας και της Ισλανδίας να συμμετέχουν σε αυτή την κοινή δράση.

(10)

Η κοινή δράση εκ μέρους της Ένωσης και των κρατών μελών της θα συμφωνηθεί σε εύθετο χρόνο και θα καλύψει το αντίστοιχο επίπεδο εκπομπών που αναλογεί στην Ένωση και στα κράτη μέλη αυτής.

(11)

Το άρθρο 4 παράγραφος 16 της συμφωνίας του Παρισιού απαιτεί να κοινοποιείται στη Γραμματεία η κοινή δράση, συμπεριλαμβανομένου του επιπέδου εκπομπών που αντιστοιχεί σε καθένα από τα μέρη κατά τη διάρκεια της σχετικής περιόδου.

(12)

Η συμφωνία του Παρισιού συνάδει με τους περιβαλλοντικούς στόχους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως αναφέρονται στο άρθρο 191 της Συνθήκης, και συγκεκριμένα με τη διατήρηση, την προστασία και τη βελτίωση της ποιότητας του περιβάλλοντος· την προστασία της υγείας του ανθρώπου· την προώθηση, σε διεθνές επίπεδο, μέτρων για την αντιμετώπιση των περιφερειακών ή παγκόσμιων περιβαλλοντικών προβλημάτων, και ιδίως την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής.

(13)

Συνεπώς, η συμφωνία του Παρισιού και η δήλωση αρμοδιότητας θα πρέπει να εγκριθούν εξ ονόματος της Ένωσης,